Morgen vieren we het feest van O.H. Hemelvaart en deze feestdag dagtekent al van de 4de eeuw ! In de middeleeuwen was het de gewoonte dat men in 't midden van kerk een Christusbeeld ophing dat opgetrokken werd naar de vout om het mysterie voor te stellen. Kleine engeltjes omringden dat beeld, en terwijl zong men : Ascendo ad patrem meum et patrem vestrum, deum meum et deum vestrum. In 't Nederlands is dat " Ik ga op tot mijn Vader en uwe Vader, mijn God en uwe God."  Wanneer het beeld verdwenen was liet men uit de sterregaten bloemen vallen, zinspelende op de woorden van de profeet : Ten hemel geklommen, heeft hij de mensen verrijkt met alle gaven.
De Hemelvaart wordt in de liturgie verklaard door het uitdoven van de Paaskaars, na het zingen van het evangelie.
Op verschillende plaatsen ging men vroeger beewegen en hadden er bedevaarten plaats. Vroeger zei men ook nog dat op O.H. Hemelvaart de lange week voor Sinxen begon, die duurde 10 dagen  : de tijd dat het H. Kerk met Maria den H. Geest verwachtte in het Cenakel.
Morgen vertel ik nog een kort verhaal over iets dat men vroeger in Ekeren vereerde, tot dan ?