De opmerkingen zijn heel juist, vooral als het gaat over een dierbare vrouw. Onlangs is ze overledenaan die afschuwelijke Alzheimer ziekte. Zij is bij mij gebleven tot op het laatste ogenblik. Ze elke dag te zien achteruit gaan was ondragelijk. Na het overlijden komt dan nog al het administratieve gedoe, waarbij, over het algemeen, geen rekening wordt gehouden met je verdriet. En dan nog niet te spreken over de geblokkeerde rekeningen. De huishuur en bepaalde rekeningen moeten betaald worden. En om te overleven moet je nog eten ook. Gelukkig heb ik goede vrienden en geburen die mij gesteund en geholpen hebben, dat was nodig. Geen dag gaat voorbij zonder een traan. Dat is nu 3 maanden geleden.