De verschillende fasen van rouw gaan voorbij. Juist zeven jaar geleden was de chemo van mijn man achter de rug, iedere dag stil, rustig afwachtende of het zou beteren en zo gingen de dagen voorbij. Het was toch maar na nieuwjaar dat er terug een controle zou zijn. Op kerstavond hadden we een familiefeest. Ja, 't zal nog wel gaan.Waar zijn de autosleutels? Ik zal rijden." Op 2de kerstdag was het onze huwelijksverjaardag, de 42ste. Op de foto's zag je hoe zn blik en uitstraling achteruit ging. We hebben toch nog genoten van het samen zijn. Op 11 januari is hij dan thuis overleden. Voor mij nu: de jaren gaan zéér vlug voorbij.Eerst trok ik mij op aan de natuurelementen: zon, groen, werk, kleine dingen.Het alleen zijn gaat, maar er zijn veel andere dingen die ik nu alleen moet doen. De gedachte aan zijn woorden "er is iemand van de twee die eerst moet gaan" geeft nog een kleine troost. Thuiskomen na het werk, dagtaak, hobby er is niemand meer. Het alleen zijn verbetert, maar de genegenheid, de verbondenheid, kortom hetleven is niet meer leven, maar alleen zijn.
Reactie van Giselle D. (71) Avelgem 
