 Reactie van Rieta P. (54) Herk-de-Stad
Mijn moeder die naast mij woonde is 3 maanden geleden overleden. Ze was in een demente fase maar met nog regelmatig heldere dagen. Na een herseninfarct is ze dan nog vrij onverwacht van ons heengegaan.
Vandaag heb ik het heel moeilijk. Ik ben bloemen gaan kopen voor op het graf. Ik kan het nog niet vatten dat ze er niet meer is. Altijd stonden er bloemen bij haar in de zitruimte, waar ze, o zo blij mee was.
Mijn inrit ligt vlak naast haar venster, waar ik ze steeds zag als ik binnenreed, Altijd wuifde ze
, dat is er niet meer. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Om dit te verwerken heb ik een grote foto voor het raam gezet met het zicht naar buiten, zodat ik nu iedere keer even dag kan zeggen, tot straks...
Ik bekijk nog heel vaak de foto's van haar, en probeer terug te denken aan de gelukkige momenten als we samen een tasje koffie dronken of gewoon zonder woorden naast elkaar zaten
|
