 Reactie van V.K. (61) Wilrijk
Verdriet moet je over je heen laten komen, als golven uit zee! Na enige tijd kom je weer tot het bewustzijn dat je iets heel belangrijks bent verloren in je leven! Wat nu? Wat te doen?
Alles in het leven stel je als een vraag. Met heel veel geduld van je partner, veel tranen, veel pijn in heel je lijf, besef je dat het leven gewoon zn gang gaat. Hoe kan dat nu? xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Dus wat hebben we gedaan?? We hebben ons leven totaal omgegooid en gezegd: Wij gaan nu zelf beslissen wat we met ons leven gaan doen! Wel, dat is gelukt.
Wij luisteren naar niemand meer, beslissen van dag tot dag wat we willen doen of niet! Wij nemen nu onze maanden om in de winter in het warme zuiden te verblijven in plaats van in het kille België! Wij genieten iedere dag van het leven, gaan iedere dag een terras doen, gaan lekker eten en drinken!
Naar het kerkhof gaan we niet veel, we herdenken ons kind thuis, ze leeft nog altijd thuis bij ons. Iedere dag zijn we met haar bezig op verschillende manieren.
Ze is nog altijd het zonneke in huis bij ons.
|
