Vandaag kwam iemand me dit gedicht brengen op mijn werk
VERREWEG HET DICHTSBIJ
Je kan dicht bij de mensen leven,in dezelfde kamer vertoeven en toch ver van elkaar zijn, je hoort elkaar niet, zelfs niet als we gaan schreeuwen, we vinden elkaar mooi van verre en toch weer verre van mooi, we kunnen soms mensen horen die ver weg leven, zelfs als ze in een andere wereld zijn.je hoort elkaar over de afstand heen, we hoeven niet te schreeuwen, fluisteren is voldoende,alsof ze naast ons staan en hun prettige geur kan waarnemen, die mensen zijn werkelijk dichtbij, want ze bevinden zich in je hart............. Peter
Een frame les van een foto van mijn zoon een foto die ik nog nooit gezien hebt Michel is degene met de witte gitaar toegestuurd door zijn vriend een vriend voor altijd wil u de hele foto zien
ik staar uit het raam zacht fluistert de wind jouw naam jij hebt even mijn hart geraakt dat is het, wat jou zo bijzonder maakt aan jou denken gaat nooit vervelen en niemand kan dat gevoel stelen want het hoort bij jou en mij ik laat dit gevoel nooit meer vrij
Eens was jij mijn steun en toeverlaat, je was m,n vriend m.n broer en mijn maat. Samen hebben we heel wat wat afgepraat. Zoals dat tussen echte vrienden gaat. Toch kwam er een naar moment , ik raak er nooit aan gewend. Ik heb begrepen, dat je alles zo wil laten. Weer moet ik even, proberen je niet te haten. Maar het gevoel van, zijnde een vriend. Is groter dan de pijn , die toen niet anders kon zijn. Op deze manier, wil ik je heel veel vrede geven. Op dit op aarde ,zo korte leven. Hiermee wil ik je, laten weten dat ik, wat er mis ging zal vergeten.
Vaarwel lieve vriend Bedankt voor alles
terherinnering aan een goede vriend geschreven door mijzelf
Mijn naam is Ada ik ben 58 jaar jong en getrouwd met Martin.......
Mijn bedoeling is om hier wat psp werkjes neer te gaan zetten, foto's en plaatjes leuk dat je langs kwam fijn als je wat in mijn gastenboek neer zou willen zetten
alvast thankssssssssssssssssssssssssssssss groetjes Ada
Mijn blik dwalend over het dal waar ik heb gelopen, sta ik op de berg, die ik heb bereikt, door steeds te blijven hopen. De berg, die ik opgeklommen ben in mijn leven, met vallen en opstaan, zonder ooit op te geven. Hier sta ik nu in het heden, en kijk omlaag naar het verleden.
Soms ging het goed, maar soms ook wel verkeerd, vaak ben ik gevallen, en heb me bezeerd. Maar nu sta ik hier, en kijk ik omhoog, strek mijn armen uit naar het licht, koester de warmte op mijn gezicht. Van een zon, die ik nooit eerder zo stralend zag, waarvan ik nu de warmte beleven mag. Door gevoelens van geluk en liefde overspoeld, ja, eindelijk weet ik hoe dat voeld. Want ik sta hier niet alleen, er staan lieve mensen om mij heen.
Lieve vriend
