Tegen de middag bij de Grand Canyon aangekomen. Wat een drukte zeg. Van alle plaatsen die ik tot nu bezocht heb is dit toch wel de drukste. Ik zag het al onmiddellijk aan de grootte van de parkeerplaatsen, die zijn enorm. Aan de rim, de rand van de Canyon, is het echt over de koppen lopen. Ik denk dat ik de volgende dagen telkens heel vroeg naar daar ga om rustig te kunnen kijken en fotograferen. Ik ga zeker ook een wandeling maken, maar met de wetenschap dat als je hier omlaag stapt, je even ver terug omhoog moet.
Toen ik na de middag naar mijn hotel wilde rijden begon mijn GPS kuren te vertonen. In plaats van nog 10 minuten rijden gaf die 30 minuten aan, en hij stuurde mij door allerlei kleine wegentjes. Toen zij (vrouwenstem natuurlijk) mij een zandweg wou insturen ben ik gestopt en heb het adres opnieuw laten zoeken. Toen mocht ik keren en was ik enkele minuten later ter plaatse. Hier blijf ik 3 nachtjes slapen, en heb dus 2 volle dagen om de Canyon te verkennen.
Niet al te vroeg vertrokken richting Monument Valley, want maar 2 uurtjes rijden. En omdat ik toch niet voor 15h kan inchecken heb ik besloten om nog een National Park te bezoeken dat langs de weg licht: Bridges. Blijkbaar bekend om enkele grote, door de rivier uitgesleten natuurlijke bruggen. Inderdaad de moeite, maar voor enkele uurtjes, en dat was dus de bedoeling.
Daarna verder naar Monument Valley. Wauw!!!! Wat een zicht, zelfs al tientallen kilometers voor de eindbestemming. Ik logeerde in The View, het enige hotel met zicht op het park.
De volgende dag had ik een zwaar maar wel fantastisch programma : Om half 5 's morgens werd ik al opgepikt door een gids die mij naar een prachtige locatie bracht om de zonsopgang te fotograferen. Daarna bracht hij mij nog naar enkele prachtige plekken zodat ik die morgen al heel wat gezien had. Na de middag kwam hij mij terug halen om te gaan fotograferen in Mystery Valley. Toen ik mijn gids, Tooley, vroeg waarom die plaats zo noemt, zei hij dat dat een mysterie is. Goede gids, niet zo spraakzaam, maar toch wat van geleerd over de Diné, zoals de navajo's zich noemen.
Vandaag was mijn programma ook niet mis: Vanuit Monument Valley vertrokken naar Page, om daar de Upper en de Lower Antelope canyons te gaan bezoeken. Dit zijn slotcanyons, oftewel smalle uitgesleten geulen in de zandsteen, van soms meerdere tientallen meters diep en slechts enkele meters, of minder, breed. Spectaculair, doordat de erosie de prachtigste vormen heeft gecreëerd in die canyons. Wel winderig, zodat het zand overal tussen kruipt. Toen ik vanavond al mijn haar waste kwam het rode zand er echt uitgelopen.
Vanavond nog maar eens een goede steak gegeten , een rib eye deze keer. Verdiend vind ik, na die drukke dagen. Morgen naar de Grand Canyon. Daar ga ik het wat kalmer aandoen, misschien.
Canyonlands is groot en ruig, met enorme geėrodeerde formaties in kleuren van wit, geel, bruin en rood. Mij vielen vooral de zgn paddestoelen op, waarbij de lichtere toplaag harder is dan de bruine zandsteen eronder, waardoor die zandsteen eerder wegslijt. Voor mij was Arches meer inspirerend. Maar ik heb wel weer enkele mooie foto's gemaakt.
De temperatuur is vanmiddag, na een zeer frisse morgen, toch weer opgelopen tot 82°F. In de namiddag ben ik dan maar naar het hotel gereden om wat te gaan afkoelen. Morgen naar Monument Valley.
Deze morgen toch nog snel efkens naar Arches gereden om enkele foto's te maken waarvan ik gisteren gezien had dat nu het licht goed zou zitten. Het zat goed.
Tegen de middag ben ik dan naar Canyonlands gereden om het noordelijke deel, Island in the sky, te bezoeken. Mooie vergezichten. Tegen de avond doorgereden naar Monticelli, zodat ik morgen niet zo ver moet rijden om het zuidelijk deel van Canyonlands te bezoeken : The Needles District.
Vanavond heb ik ook nog eens een waske gedaan. De temperaturen lopen nu al op tot zo'n 80 graden hé, Fahrenheit wel te verstaan, dat is bijna 27 normale graadjes. En dan gaan de propere kleertjes er rap door. Ik ben vanaf vandaag ook zonnecreme beginnen smeren, ik zie hier en daar een beetje rood van gisteren. Nog geen indiaan maar toch.
Daarstraks een foto gemaakt van een ouder stel. Ik had hen al op verschillende plaatsen foto's zien maken. Hij maakte telkens een foto van haar met het mooie landschap erachter, dan maakte zij er een van hem. Echt op de traditionele manier, toestel op statief. Geen selfie gedoe zoals zovelen tegenwoordig, maar echt op de oude manier. Ik vond dat zo romantisch dat ik hen dat ook gezegd heb en gevraagd om van hen een foto te mogen nemen.
Gisteren was ik net na de middag al in Moab. Ik heb dan al een heel stuk van Arches gezien. Weer iets helemaal anders!!
Ik heb gisteravond heel vroeg gegeten, zodat ik inzet park de klim kon doen naar Delicat Arch, en een beetje na achten de prachtige zonsondergang kon meemaken (samen met tientallen anderen). Daarna terug naar beneden in het donker. De tocht omhoog duurt een uurtje, naar beneden dus ook. Na tienen te bed dus om rond half vier terug op te staan en weer te vertrekken naar Arches want ik wou de zonsopgang meemaken in de Devils Garden, vooral bij Landscape Arch. Ik heb dan maar ineens heel dat spoor afgewandeld, zo'n 12 km, en niet vlak hoor. Klimmen en klauteren, soms een beetje gevaarlijk zelfs. Met ons Nicole was 't niet waar geweest.
De rest van de dag nog wat andere plaatsen in het park bezocht. Ik zou hier een week kunnen verblijven.
Iets over die abstracte foto's in Yellowstone : Vermits Yellowstone een oude vulkaan is, en er in de diepte een grote hitte is wordt insijpelend water verhit en terug opgestuwd. Soms komt dat aan de oppervlakte als een gijser, soms komt het borrelend in een poel uit die dan overloopt. Afhankelijk van de temperatuur en de opgeloste zouten zoals ijzer zullen bepaalde kleuren ontstaan. Bevat het water ijzer en is de temperatuur nog heel hoog dan zijn er bacteriën die het ijzer als voeding gebruiken en zo een bruingoed ķleur veroorzaken. Is detemperatuur wat lager, dan worden algen de baas en ontstaat een groenige kleur. Voila.
Ped Xing =pedestrians crossing ge moet het maar weten
Vandaag iets meer dan 450km gereden naar Vernal. Meer dan 5 uur rijden, want een groot stuk door de bergen. Nadat ik was ingecheckt ben ik naar Dinosaur National Monument gereden. Niet zo heel veel te zien, maar wel mooie landschappen. Er is daar ook een deel van de bergwand ingericht als museum. Die bergwand bevat honderden fossielen van dinobeenderen. Echt indrukwekkend.
Morgen weer een hele trip naar Moab. Daar ga ik Arches en Canyonlands bezoeken.
Gisteren nog een hele dag genoten van Yellowstone. Men had regen voorspeld, maar die kwam er niet, integendeel, het is vrij zonnig geworden, zodat ik nog wat extra foto's kon maken. Ook heb ik nog wat wilde dieren gezien, bizons, herten en ook een troepje coyotes.
Vandaag ben ik dan naar Jackson gereden, in het Grand Teton National Park. Het spectaculaire hier is vooral enkele hele spitse besneeuwde bergen. Enkele ervan lijken wel tieten, en of de Teton hier iets mee te maken heeft zoek je zelf maar uit. Ik heb de ganse namiddag in dit park rondgereden en ik vind het prachtig, niet alleen vanwege de .....
Ik kom al een hele tijd borden langs de weg tegen waarop 'PED XING' staat. Ik weet ondertussen wat het betekent, jullie ook?
Twee dagen na mekaar Yellowstone bezocht. Dat het groot was wist ik al wel, en hoewel ik morgen nog een dag heb, toch zal ik lang niet alles gezien hebben. Van noord naar zuid kan je zo'n 120 km rijden, en van oost naar west maar iets minder. Ik heb vooral genoten van de geothermische verschijnselen : geisers, heet waterbronnen, modderpoelen, enz. Geisers gooien gewoonlijk water en stoom in de lucht, maar al die anderen vertonen de prachtigste vormen en kleuren. En omdat de voorbije dagen het weer goed was, kan ik daar echt van genieten, ook omdat ik dan deftige foto's kan maken. En dit alles ligt dan in een geweldig decor van besneeuwde bergen en bossen. Hier en daar ligt nog sneeuw langs de weg want eigenlijk loopt de winter nu pas op zijn einde. Daardoor zijn sommige wegen nog niet eens open. Niet erg, want wat ik wil zien is wel degelijk bereikbaar. Ik heb al veel bizons gezien, misschien wel teveel, want die kerels versperren om de haverklap de weg. Gisteravond heb ik er uit frustratie één van binnen gespeeld, toch een stuk ervan. Vandaag een zwarte beer gezien, alle, gezien, op misschien 300 meter. Moest het er niet vol gestaan hebben met fotograferen gekken, dan was hij mij zelfs niet opgevallen. Wel van heel dichtbij heb ik een plaatselijke vos gezien, heel anders dan bij ons. Morgen nog hier en daar eens kijken, ofwel een dagje rust.
Vandaag was het heel de dag goed weer, net nu ik dus meer dan 500 km moest rijden. Kort na de middag was ik al ter plaatse, zodat ik Yellowstone nog een beetje kon verkennen. Zo heb ik die ouwe getrouwe al aan het werk gezien.
Daar ik nu terug een tablet heb kan ik eindelijk wat foto's plaatsen. Dat ga ik vanavond nog proberen.
Vannacht hat het weer serieus gevroren, maar de lucht was helemaal blauw toen ik vertrok. Een half uur later zat ik in een dichte mist. Hoe snel kan het veranderen? Nog eens een uurtje later scheen de zo'n weer in een prachtige blauwe hemel. En zo is het heel de dag gebleven. De interstate was geweldig druk, en daardoor was ik wat bezorgd hoe ik het er zou vanaf brengen in de stad zelf, want mijn GPS nam het opgegeven adres niet aan. Met een keer vragen is het dan toch weer gelukt. Eens ingeschreven ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe tablet, en uiteindelijk is dat ook gelukt. Morgenavond ga ik proberen om wat foto's op de blog te zetten, maar eerst in Yellowstone geraken.
De dag begon met prachtig weer, hoewel het vannacht gevrozen heeft. Ik heb een prachtige wandeling in het park gemaakt. Wel lastig door het vele klimmen, maar het gaat al beter dan vorige dagen. Tegen de middag terug bewolking en later zelfs hagel. Daarna weer even de zon zodat ik nog wat foto's kon maken. Bryce is een prachtig park, maar helemaal anders dan Zion. Bryce en Zion zijn op een andere manier ontstaan maar hebben wel een gemeenschappelijke geschiedenis, ook met de Grand Canyon trouwens. De canyons zijn uitgesleten over miljoenen jaren door een rivier. Bryce is het resultaat van regen, vorst en warmte. Zo ontstaan dus ook de hoodoos.
Morgen naar Salt Lake City, om overmorgen in Yellowstone aan te komen.
Vandaag naar Bryce Canyon gereden in prachtig weer. Dat ik op een hoogte reed was op een bepaald ogenblik wel duidelijk: overal lag nog sneeuw. Nog vóór Bryce enkele prachtige hoodoo's gezien. Zoek maar op wat dat zijn. Heel Bryce Canyon staat er trouwens vol van. Een wonder van de natuur. Na de middag werd het kouder en bewolkter. Hopelijk morgen beter, ik blijf toch nog een dag.
Voor degenen die ooit iets gelijkaardigs willen doen en een auto huren: als je moet tanken, dan moet je een knop in de wagen bedienen om de klep van de vuldop te openen, vandaag geleerd van een bediende aan een tankstation. Oh ja, en bij het rijden met een automatische versnellingsbak je linkervoet niet gebruiken op de rem om te schakelen, dat gaat niet.
Heel de nacht geregend. Ook in de voormiddag nog. Ik heb dan maar een serieuze hike ondernomen, een klim van het type "lastig", naar één van de mooiste viewpoints van het park. Heel steil, heel hoog, maar de beloning mocht er zijn, een prachtig overzicht op een groot stuk van de canyon. Jammer van het gemiezer. Na de middag was het weer beter en heb ik nog wat rondgetrokken in het park. Het is het mooiste natuurpark dat ik in de VS al gezien heb, maar ja, ik heb er nog maar één gezien hé.
Hoeveel tegenslag kan je hebben op één dag?. Bij mijn inchecken in Brussel werd mij gezegd: ongeveer twee uur vertraging. Toen het moment van boarding eraan kwam werd ons gemeld dat het vliegtuig een blikseminslag had gekregen tijdens de vlucht naar Brussel en dat het een onderhouds- controle moest ondergaan. Op die manier kwam er nog bijna 3 uur bij. Mijn aansluiting in Newark kon ik niet meer halen. In Newark aangekomen kreeg ik een nieuw vluchtnummer, 2 uur later dan oorspronkelijk voorzien. Normaal was ik rond 9 uur s'avonds in Las Vegas, nu werd dat 11 uur? Toch niet, want tijdens de vlucht werd gemeld dat we uitweken naar Salt Lake City omdat Las Vegas getroffen werd door een zwaar onweer. Zodra dat weg was zouden we verder vliegen. Het was na enen dat ik met de shuttle naar het rental car center gebracht werd, en vandaar ben ik dan zelf met een huurwagen, een Jeep Cherokee, naar Circus Circus gereden. Inchecken ging vlot. Om 3 uur in de nacht, plaatselijke tijd, lag ik eindelijk in bed.
Dat was dus mijn eerste dag. Daarbij komt ook nog dat mijn tablet het begeven heeft, dus voorlopig geen foto's op deze blog.
Dag 2 was beter. Om 10 uur uitgebreid ontbijt, eigenlijk een brunch. Dat smaakte. Omelet met alles erop en eraan, vis, vlees, pasta, en nagerecht. Paf zeggen ging nog net. Dan gaan wandelen langs de Strip. Heel indrukwekkend allemaal. Tegen de avond heb ik weer uitgebreid gegeten, om daarna de Strip by night te gaan verkennen. No comment.
Dag 3. Heel vroeg vertrokken naar Zion. Wel eerst een paar keer verkeerd gereden. Ik moest zowel de auto als de GPS nog wat leren kennen. Om 10 uur was ik al in Zion, en ik heb het park al voor een deel verkend. Dit is overweldigend mooi. Ik ga daar morgen nog een hele dag van genieten.
