Naar San Francisco rijden met de auto, 't is als in het spitsuur van Antwerpen naar Brussel rijden, maar dan 300 km aan een stuk. Daarbij komt dan dat heel dikwijls naar een andere autobaan moet gewisseld worden. Vivat de GPS, zonder dat madammeke zou ik er niet geraakt zijn. Maar we zijn er. Net na de middag even de omgeving gaan verkennen. Allemaal hotels in de buurt. Maar wat mij vooral opviel was de grote hoeveelheid bedelaars en zwervers. Toen ik in een wasserette mijn wasje ging doen kwam er daar ene gewoon naast mij zitten om zijn blikje bier leeg te drinken. Boeren laten en stinken, dat onthoud ik ervan, en dat was ik niet in beide gevallen.
Wat later ben ik de stad in getrokken richting fisherman's wharf. In die buurt en ook in Chinatown ziet ge geen zwervers. Heel druk, veel ambiance, en dus plezante boel. Daarna gaan eten in Chinatown, in een restaurant waar alleen maar Chinezen zaten, en dus alleen maar stokjes op tafel ipv bestek. Gelukkig kreeg ik bij mijn visgerecht een vork, ze zullen het gezien hebben aan de angst op mijn gezicht.
Voor morgen heb ik een ticket gekocht voor een tourbus, hop on hop off. Zo hoef ik niet alles af te lopen. Overmorgen wil ik op zo'n kabeltrammetje meerijden. Ik heb ze al zien rijden, uniek.
Vandaag een mooie dag gehad in Yosemite NP. Twee wandelingen gedaan, telkens eerst omhoog en daarna naar beneden natuurlijk. Prachtige panorama's en ook een beetje af gezien. Vooral de laatste was nogal steil, 1000 voeten ineens omhoog binnen de mijl, reken maar uit. Maar het weer was goed en 't was plezant. Vanaf vandaag is die Tioga pas toch wel open zeker. Nu ik hem niet meer van doen heb. Beestjes zitten hier ook genoeg: een hertensoort Mule deer genoemd, raven, en heel veel grondeekhoorns. Ook zitten er beren, maar die heb ik niet gezien. Toch worden er elk jaar beren doodgereden, en op die plek wordt een bord gezet naast de weg met een rode beer erop. Ik heb zo zeker 2 borden zien staan. Allé, de parken zitten erop. Morgen naar San Francisco, nog wat genieten van de grote stad, en hopelijk lekker eten. Hoewel ik gisteren aan lekkere forel gegeten heb. Hoe was 't nu weer in 't Frans, un forel of une forelle?
Gisteren vrij lang op de baan geweest om er te geraken. De Tioga pass was toch wel terug gesloten zeker. Dus helemaal langs Bakersfield in het zuiden moeten rondrijden. Met rusten en eten onderweg bij stond ik om 3pm bij het hotel. Efkens rusten, en dan toch nog naar het Park gereden om al eens te verkennen. Het heeft even geduurd eer ik wist hoe het daar ineens zat. Gigantisch groot park met wegen in de vallei die soms enkel risico hing zijn, dan weer tweerichtingsverkeer. Na was rondrijden en stappen had ik het dan toch begrepen, maar dat is nu eens een plaats waar mijn gevoel voor richting het in de steek laat. Waarschijnlijk spelen die enorme bomen in het bos daar een rol bij.
Vandaag heel de dag in Yosemity geweest. Het is helemaal anders dan de vorige parken. Granieten rotsen, gigantische naaldbomen, wilde rivieren en fantastische watervallen. Vanop Glacier point heb je een prachtig zicht op de oude liggende bergen en de valleien. Toen ik daar was kwam de bewolking opzetten, wat een dramatisch beeld oplevert. Gewoonweg prachtig. Mirror lake viel wat tegen, is eigenlijk nog maar een breed uitgevallen stroompje, maar met de reflectie van de omliggende bergen was het wel mooi.
Vandaag nog enkele bekende plaatsen van Death Valley bezocht, sommige zelfs 2 maal, zodat ik nog wat foto's kon maken. Bijna alle dagen spreek ik wel efkens met mensen, bijvoorbeeld als ze vragen een foto te maken van het koppel of van een groepje. Zo heb ik vandaag weer een aantal Belgen, Fransen en Duitsers tegengekomen. Met de hordes Chinezen heb ik geen contact, trouwens hier komt ge die minder tegen. Vandaag ook even gesproken met een studente uit Taiwan die ik de VS studeert, niet evident. Taiwan is niet China, ...
Als ge hier in de VS langs de weg een bord tegenkomt met de tekst 'DIP' , dan wil dat niet zeggen dat er een dipsaus aankomt, maar wel een put in de weg, 't is maar dat ge het weet.
30 graden en meer, 't is plezant, maar morgen naar Yosemite, daar verwachten ze nog sneeuw.
Zoals gezegd, vandaag met een gehuurde 4x4 jeep op pad geweest. Fantastisch avontuur hoor. Ik heb in totaal wel 150 mijl, dat is 240 km over onverharde wegen gereden, vol stenen en gruis. Met een gewone auto rijdt je hier zo je banden plat of erger. Ik heb er trouwens een tegengekomen die zijn band aan het vervangen was. Met zo'n jeep is dat eigenlijk plezant, maar wel vermoeiend. En spannend natuurlijk, alleen het onbekende in op 100 km van de eerste huizen.
De Racetrack vond ik geweldig. Een grote vlakte van klei en zand die, als het nat is, zo glad wordt dat grote stenen er door de wind gaan verschuiven, en een spoor achterlaten.
De Eureka duinen vond ik wat minder. Het zijn met meer dan 200 meter wel de hoogste van Californie, het is maar een hoop zand hé. Toch raar dat die duinen tussen enkele bergketens in liggen.
Morgen moet ik zeker nog Zabriskie Point, Dante 's View en Artists Drive doen. Voor de rest bekijk ik het wel. Er is hier ook een zwembad en de temperaturen zitten alle dagen boven 30 graden....
Ik begin die Amerikaanse kost nu echt wel beu te worden. Ontbijt is steevast eieren met aardappelen en bacon, en dat in alle hotels. Het dinner geeft wel wat meer afwisseling, maar het is meestal niet goed bereid. Het enige dat ze goed hebben zijn hun steaks, die zijn prima. Voor de rest zou ik het hier wel gewoon kunnen worden.
Gisteren nog vergeten te zeggen dat de buitentemperatuur tijdens mijn rit naar Las Vegas is beginnen klimmen naar 88°F, zo'n 31°C, maar er was ook veel wind. Vandaag, op weg naar en tijdens mijn eerste bezoek aan Death Valley is de temperatuur gestaag blijven stijgen tot meer dan 33°C. Dat begint te tellen. Het hotel is een echte vakantiebestemming, heel goed. Maar ik heb vooral genoten van enkele bekende plaatsen in het park, zoals Artists Palette, Badwater basin, Devils golfcourse, en verder de prachtige vergezichten in deze woestijn.
Voor morgen heb ik een jeep gehuurd om naar de Racetrack te rijden, een plaats waar schijnbaar de stenen vanzelf over de grond schuiven. Er zouden in die buurt ook prachtige duinen te zien zijn. Overmorgen ben ik hier ook nog, en ik weet nu al dat ik tijd tekort ga komen. Reden om nog eens terug te komen hé.
Gisteren heb ik geen hiken meer gedaan, behalve langs de rand van de Canyon, de rimtrail zoals ze zeggen. Ik dacht eerst nog een stuk van Bright Angel trail te doen, maar dan was ik weer meer dan een halve dag weg, omlaag en dan weer omhoog natuurlijk. Ik heb in ieder geval genoten van de vele prachtige views op verschillende plaatsen langs de rim, met als afsluiter een prachtige zonsondergang. Toen ik terug naar de auto ging, in het half donker, ben ik gestruikeld en gevallen. Om mijn camera te beschermen met één hand viel ik op mijn andere, die dan ook wat wild vlees kwijt was. Het belangrijkste, mijn camera, was onbeschadigd. En over enkele dagen is mijn averij ook wel hersteld.
Vandaag was ik na de middag in Las Vegas, maar ik kon mijn hotel niet vinden. Na een telefoontje naar de boekingsfirma ter plaatse bleek het hotel overgenomen te zijn door een andere groep, en was dat niet doorgegeven. Er moest dus opnieuw geboekt worden, maar dat is met een uurtje vertraging dan toch in orde gekomen. Vanavond nog eens gaan eten in het Circus. Tegen vorige keer vind ik Vegas veel drukker, maar dat komt waarschijnlijk door het feit dat ik hier in april midden in de week was, en nu is het vrijdagavond, weekend dus.
Morgenvroeg zo snel mogelijk naar Death Valley, dat is meer iets voor mij.
Vandaag vrij vroeg opgestaan en vertrokken naar de Canyon. 8 uur was ik daar en er was bijna geen kat te zien. Na wat rondkijken heb ik besloten om een stuk van de Kaibab trail te doen. Niet helemaal, want dan kom je bij de Colorado rivier uit en om dan weer helemaal naar boven te stappen is bijna ondoenbaar. Dat wordt trouwens ten stelligste door de parkwachters afgeraden. Er zijn al mensen gestorven van uitputting toen zij dit toch probeerden. Ik ben dan vertrokken met het idee ' we zien wel'. Toen ik na 1,5 mijl aan Cedar Point aankwam was daar een parkwachter die vroeg hoever ik wou gaan. Hij raadde me aan om niet verder dan Sceletton Point te gaan, en dat heb ik dan gedaan. Heen en terug is dat zo'n 10 km, met een hoogteverschil van zowat 650 meter. Ik heb daar bijna 5 uur over gedaan, maar veel gestopt om te genieten en foto's te nemen.
Toen ik terug boven was had ik een hongerke en heb mij een voorbereid klef broodje kip gekocht. Daarna ben ik met de bus de westelijke rim opgereden en heb daar nog eens 6 km gewandeld, met dat verschil dat het nu vlak was.
Dan ben ik terug naar het Visitor Centre gereden voor de zonsondergang, maar die viel wat tegen. Dan maar terug naar het hotel om te gaan dineren. Morgen is er nog een dag.
Tegen de middag bij de Grand Canyon aangekomen. Wat een drukte zeg. Van alle plaatsen die ik tot nu bezocht heb is dit toch wel de drukste. Ik zag het al onmiddellijk aan de grootte van de parkeerplaatsen, die zijn enorm. Aan de rim, de rand van de Canyon, is het echt over de koppen lopen. Ik denk dat ik de volgende dagen telkens heel vroeg naar daar ga om rustig te kunnen kijken en fotograferen. Ik ga zeker ook een wandeling maken, maar met de wetenschap dat als je hier omlaag stapt, je even ver terug omhoog moet.
Toen ik na de middag naar mijn hotel wilde rijden begon mijn GPS kuren te vertonen. In plaats van nog 10 minuten rijden gaf die 30 minuten aan, en hij stuurde mij door allerlei kleine wegentjes. Toen zij (vrouwenstem natuurlijk) mij een zandweg wou insturen ben ik gestopt en heb het adres opnieuw laten zoeken. Toen mocht ik keren en was ik enkele minuten later ter plaatse. Hier blijf ik 3 nachtjes slapen, en heb dus 2 volle dagen om de Canyon te verkennen.
Niet al te vroeg vertrokken richting Monument Valley, want maar 2 uurtjes rijden. En omdat ik toch niet voor 15h kan inchecken heb ik besloten om nog een National Park te bezoeken dat langs de weg licht: Bridges. Blijkbaar bekend om enkele grote, door de rivier uitgesleten natuurlijke bruggen. Inderdaad de moeite, maar voor enkele uurtjes, en dat was dus de bedoeling.
Daarna verder naar Monument Valley. Wauw!!!! Wat een zicht, zelfs al tientallen kilometers voor de eindbestemming. Ik logeerde in The View, het enige hotel met zicht op het park.
De volgende dag had ik een zwaar maar wel fantastisch programma : Om half 5 's morgens werd ik al opgepikt door een gids die mij naar een prachtige locatie bracht om de zonsopgang te fotograferen. Daarna bracht hij mij nog naar enkele prachtige plekken zodat ik die morgen al heel wat gezien had. Na de middag kwam hij mij terug halen om te gaan fotograferen in Mystery Valley. Toen ik mijn gids, Tooley, vroeg waarom die plaats zo noemt, zei hij dat dat een mysterie is. Goede gids, niet zo spraakzaam, maar toch wat van geleerd over de Diné, zoals de navajo's zich noemen.
Vandaag was mijn programma ook niet mis: Vanuit Monument Valley vertrokken naar Page, om daar de Upper en de Lower Antelope canyons te gaan bezoeken. Dit zijn slotcanyons, oftewel smalle uitgesleten geulen in de zandsteen, van soms meerdere tientallen meters diep en slechts enkele meters, of minder, breed. Spectaculair, doordat de erosie de prachtigste vormen heeft gecreëerd in die canyons. Wel winderig, zodat het zand overal tussen kruipt. Toen ik vanavond al mijn haar waste kwam het rode zand er echt uitgelopen.
Vanavond nog maar eens een goede steak gegeten , een rib eye deze keer. Verdiend vind ik, na die drukke dagen. Morgen naar de Grand Canyon. Daar ga ik het wat kalmer aandoen, misschien.
Canyonlands is groot en ruig, met enorme geėrodeerde formaties in kleuren van wit, geel, bruin en rood. Mij vielen vooral de zgn paddestoelen op, waarbij de lichtere toplaag harder is dan de bruine zandsteen eronder, waardoor die zandsteen eerder wegslijt. Voor mij was Arches meer inspirerend. Maar ik heb wel weer enkele mooie foto's gemaakt.
De temperatuur is vanmiddag, na een zeer frisse morgen, toch weer opgelopen tot 82°F. In de namiddag ben ik dan maar naar het hotel gereden om wat te gaan afkoelen. Morgen naar Monument Valley.
Deze morgen toch nog snel efkens naar Arches gereden om enkele foto's te maken waarvan ik gisteren gezien had dat nu het licht goed zou zitten. Het zat goed.
Tegen de middag ben ik dan naar Canyonlands gereden om het noordelijke deel, Island in the sky, te bezoeken. Mooie vergezichten. Tegen de avond doorgereden naar Monticelli, zodat ik morgen niet zo ver moet rijden om het zuidelijk deel van Canyonlands te bezoeken : The Needles District.
Vanavond heb ik ook nog eens een waske gedaan. De temperaturen lopen nu al op tot zo'n 80 graden hé, Fahrenheit wel te verstaan, dat is bijna 27 normale graadjes. En dan gaan de propere kleertjes er rap door. Ik ben vanaf vandaag ook zonnecreme beginnen smeren, ik zie hier en daar een beetje rood van gisteren. Nog geen indiaan maar toch.
Daarstraks een foto gemaakt van een ouder stel. Ik had hen al op verschillende plaatsen foto's zien maken. Hij maakte telkens een foto van haar met het mooie landschap erachter, dan maakte zij er een van hem. Echt op de traditionele manier, toestel op statief. Geen selfie gedoe zoals zovelen tegenwoordig, maar echt op de oude manier. Ik vond dat zo romantisch dat ik hen dat ook gezegd heb en gevraagd om van hen een foto te mogen nemen.
