Verdrietig, boos, eenzaam, zit ik in de kamer, tranen, nog net niet over mijn wangen een traan dreigt te ontsnappen, vlug veeg ik haar weg, buitengesloten, maar uit liefde, bescherming bedenk ik me, de boosheid zakt, eenzaamheid wordt sterker, het raakt me ongelooflijk diep, liever gekwetst door wat jou bezighoudt, dan het gevoel van een druppel regenwater, die net te veel is voor de plas
Wou dat ik is een vlinder kon zijn zag ik is alles vanuit de lucht kon ik komen waar ik nog niet ben geweest er zal wel ergens een vlinder zijn die mij vertellen zou hoe daar boven uit zag
Ben 34 jaar woon in oost vl ben mede werker van seniorennet op chatboxen, van beroep ben ik nachtwaker in ziekenhuis, rvt, rusthuizen en ocmw
dit is een ter info indien je wil gaan chatten waar je zeker op moet letten chatten is "verleidelijk" om zo aan u foon nr, woon adres, of aan u e-mail adres(sen) te bekomen "gelezen teksten is misleidend"
Prachtig gewoon
Vedriet doet soms heel pijn je geen weg uit weet of waar je naar toe kan gaan!!
Dromendans voor jou ....
genieten van de kleine dingen in leven zie je pas mooiste er van 
Hier ben ik. 
