Zoveel bloemen als er bloeien In de tuin en in een bloembak. Kleine waterdruppels Kleine korrels zand Vormen saâm de trotse zee En het schone land. Zoveel goeds en liefs en dierbaars Wens ik dat gebeuren zal. In je hopelijk lange leven. Nu en steeds en overal.
Het leven is een feest, voor één is feesten en voor een ander is verdriet te vergeten, is allemaal rozeschijn zoals wij het willen, kan ik u al vertellen, vergeten doe we niet, vergeven is soms hoe je zelf bekijkt hoe en wat je zelf door staan heb. leven is een toneel de poppen aan het danse en eens de doek vald is weer een ander mens die vanachter komt...
zie naar de hemel zie niets dan regen, sluit me ogen zie jou steeds voor mij voel jou en je warmte geeft me heerlijk en geweldig gevoel, wou dat ik nu bij jou kon zijn, me liefde en alle warmte geven, weet wat ik mis aan jou, wil over de daken schreeuwen amai me kaken en dan geen stem kan ik jou niet vertellen, dus schrijf ik maar dit klein gedicht is opgemaakt op een melodie voor jou liefste dierbaarheid....
Als je u even niet mee zit, ga is even tussen uit, waar je rust kan vinden.. kijk dan is even naar een molen die staat te draaien, werkt ook met kracht en wil ook vooruit zonder die wilskracht van moet door malen anders kom ik er niet,...jij bent niet de enigge in leven vooruit moet, zijn er nog zo velen waar wij het niet van weten...denk even aan die molen die draaid daar denk ik ook wel is aan als die defect staat laat die werk staan wordt een berg heb je geen moed meer aan te beginnen, dus... laat u niet hangen denk even bij u zelf moet er door, is bij die molen ook zo....
Jij bent uniek in dat verborgenheid, zit veel romantiek, je straald met goeie momenten naar me toe, je verbergd het heel goed in vele texten kan ik hetlezen wat mebedoeld, door samen er aan te werken zijn banden vele sterker, pijn en verdriet trotseren we ons 2tjes in een melodie en danse wij op ritme door het wilde heen, op een dag zal de stralen beter schijnen wij samen gelukkig leven....
herfst is bijna aangekomen zie je aan de takken van de bomen, heeft ook zijn charmes en romantischheid, en geloven in onze liefde kan je steeds binden zowel in de lente, zomer, herfst, en winter, laten we samen werken aan de siezoenen en laten we onze liefde groeien zoals takken op de bomen groeien, geloof ins ons en mekaar in alle tijden steunen en laten de anderen mensen denke over ons. Liefste dierbaarheid kan niet meer verwoorden hoe diep me liefde voor jou is je bent een schoonheid zoals de bladeren die vallen en groeien aan de bomen, je betekend veel voor me en je bent zonnetje in me hart en in me dromen....
Het leven is een feest, voor één is feesten en voor een ander is verdriet te vergeten, is allemaal rozeschijn zoals wij het willen, kan ik u al vertellen, vergeten doe we niet, vergeven is soms hoe je zelf bekijkt hoe en wat je zelf door staan heb. leven is een toneel de poppen aan het danse en eens de doek vald is weer een ander mens die vanachter komt...
En denk ook eens aan de anderen om je heen, 
