_________________ Enkele foto's van mijn kleinzoon Winter
"relatievetijd-theorie"
_______________________
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
_________ En nog meer foto's van Winter
Papa Yannis geniet van alle nieuwe emoties van het vader-zijn, moe maar gelukkig!
"Lijkt hij op zijn moeder? Of lijkt zijn moeder op hem? Ach, welnee... Evenals zijn moeder lijkt hij sprekend op zichzelf!" WELKOM klein groot WONDER!!!
Het moment waarnaar ik zolang heb uitgekeken: mijn kleinzoon in de armen houden!!! En mama Imke kan terwijl wat uitrusten
En ook nonkel Yvan is zeer gelukkig en fier!
Imke en Yannis voor het eerst met hun nieuwe spruit op weekend in de Ardennen
Geluk is daar waar je het vindt en hoogstzelden waar je het zoekt.
.
_____________
"Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met het pad te verlichten van hen die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat ze de weg naar liefde en genezing zal verlichten."
Dit kaarsje met deze tekst kwam ik tegen op het blog van Mary, die het op haar beurt van Luna had. Hopelijk zijn er nog veel bezoekers die dit licht willen doorgeven aan anderen
_________
"Het verschil tussen verleden, heden en toekomst is slechts schijn, en zelfs dat is een illusie"
Alfadenkertje
* Wachten is geen zinloos hopen maar het bevat de innerlijke zekerheid dat ooit het doel bereikt zal worden. *Alleen zij die onderweg zijn , kunnen de hoop koesteren ooit aan te komen.
"Als we lang genoeg reizen en op zoek zijn, in eender welke dimensie, komen we uiteindelijk onszelf tegen"
Alfadenkertje
.
_______________
Geen vriendschap of liefde kan het pad van onze bestemming kruisen zonder er een indruk op na te laten... Slechts één volgt het pad tot het eind in dezelfde richting met je mee!
.
________________
Alfadenkertje
**Ode aan liefde, zintuigen en gevoelens** ~~~~~~~Spiritualiteit doorheen tijd en ruimte van mijn bestaan~~~~~~~
14-03-2006
andere ik (gedicht)
Want niemand weet van jou en mij dat ik je noem mijn andere ik mijn andere jij het is een stille droom van mij dat ons samenzijn nooit eindigen zal in schijn
Engelen der mensheid... (gedicht geschreven door een patiënt)
Een tiental jaren geleden kreeg ik een gedicht van een zwaar zieke man die opgenomen was in het ziekenhuis waar ik toen als verpleegkundige werkte. Hij had het zelf geschreven. Tot vandaag ontroert het mij nog steeds hoe deze mijnheer, ondanks alle miserie die hij had, aan ons dacht. Wij deden tenslotte (met veel vreugde en plezier weliswaar) niet meer dan ons werk. Danku mijnheer D.S. Als eerbetoon aan mijnheer D.S. (die nooit heeft geklaagd, hoe zwaar zijn behandeling en zijn pijn ook was) en als eerbetoon aan alleverpleegkundigen en verzorgenden waar ook ter wereld, wil ik dit gedicht graag op mijn blog plaatsen.
Zij krijgen geen standbeeld, zij zijn niet beroemd
maar ik heb hen engelen der mensheid genoemd.
Zij kennen hun taken en volgen bevelen.
Zij lenigen de pijn en de smart van zovelen.
En wat soms een pil of een spuit niet vermag
bekomen zij vaak door hun zonnige lach.
Ik heb in mijn bed na de kwaal die mij velde
heel veel liggen denken,'t is daarom dat ik 't vertelde
dat liefde en vriendschap nog niet zijn verdwenen
bij hen die voor 't eerst in mijn leven verschenen.
Zij krijgen geen standbeeld, zij zijn nooit beroemd
maar ik... ik heb hen "engelen der mensheid" genoemd!
Dit blog wil ik graag opdragen aan mijn allerliefste man: mijn Omega (eigenlijk is zijn naam Jürgen) en aan onze YLIEFDEY die we eindelijk alletwee gevonden hebben sinds we samenzijn
Echte liefde is als een boom: met zijn wortels verankerd diep in de aarde en met zijn takken wijd uitgestrekt naar de hemel
__________________
Zijn het niet die kleine dingen die ons doen gelukkig voelen en ons even doen stilstaan bij de pracht van het bestaan? Een mooie schelp op het strand? Het allereerste bloempje, verdoken in de sneeuw? Of die eerste paddestoel in de herfst? De geur van versgebakken cake?
Of wat voel je bij die ene perfekte roos die je geliefde meebrengt op een overwacht moment? Of als je dat vogelnest ontdekt? Of als je dat mooie veertje vangt dat door de lucht zweeft? Wist je trouwens dat als je een wit veertje tegenkomt, dat betekent dat er een engel aanwezig is?
Zo kan ik nog oneindig doorgaan... De eerste besjes aan je vorig jaar zelf geplante struik. Het voetje van een pasgeboren baby in een grote mensenhand. Dansende vlammetjes van een kaars op een gezellige winteravond. Het zalig geurende aroma van lavendelolie, of jasmijn...
..
Er is niets dat voorgoed verdwijnt, als men de herinnering bewaart.
Het koesteren van de herinnering is de troost voor het verlies.
