mooie grafiek door

Jef Van Grieken

Molenzicht uit La manga del Mar Menor, Cartagena, Spanje

De afbeelding meet 23 x 15 cm

en het blad meet 28 x 20 cm

alles in prima staat

gesigneerd in potlood onderaan rechts "Jef Van Grieken '06"

en genummerd in potlood onderaan links "II/XX"

Jef Van Grieken
Geboren te Herenthout op 29 juli 1950
Opleiding 1967-69 Koninklijke Academie
Antwerpen / 1969- 73 Koninklijke Academie
Mechelen / 1973-76 Nationaal Hoger Instituut
voor Schone Kunsten Antwerpen
Kunstschilder Jef Van Grieken heeft een
voorliefde voor het schilderen van oude
gebouwen, die hij majestueus, stil en
krachtig met een fotografische precisie
op doek vastlegt. Zijn oog voor de
schoonheid van het verval was reeds in
zijn prille kinderjaren merkbaar. Als zesjarige
ging hij naar de tekenschool in
Herenthout. Hij was toen al overtuigd dat
hij niets liever wou doen dan tekenen. Hij
vergaapte zich aan de illustraties van legendarische
kunstenaars in kunstboeken
en oefende zijn tekentechniek met het
maken van stillevens. In tegenstelling met
anderen prefereerde hij te werken naar
voorbeeld en niet uit zijn fantasie. Als kind
speelde hij graag met lego en maakte hij
in blokken een ‘copie conforme’ van
gebouwen, die hem op weg naar school
waren opgevallen. Hij overtuigde zijn
ouders om zich op 17-jarige leeftijd in te
schrijven aan de Antwerpse Academie om
architect te worden, maar dat was natuurlijk
maar een smoes, om zijn droom
professioneel tekenaar te worden, geloofwaardig
te doen overkomen. Hij leerde de
techniek van het etsen en koos eenvoudige
dingen uit de natuur als onderwerp:
planten die door spleten van een vervallen
muur groeien, een bos verdorde
takken... De schoonheid van het verval
fascineerde hem oeverloos, zodat oude
herenhuizen, vervallen tuinen en later verlaten
industrieterreinen, onderwerp werden
voor zijn tekeningen, schilderijen en
etsen. In 1983 besloot hij zijn horizonten
te verleggen, nam enkele maanden verlof
aan de Academie te Mechelen, waar hij
lesgaf, en ondernam zijn eerste grote
studiereis naar Brazilië om er een geklasseerd
vervallen dorp, een immense ruïne,
op doek vast te leggen. De smaak van het
reizen beviel hem dermate, dat hij besloot
zijn escapades verder te zetten in grote
wereldsteden: Washington, New York,
Boston, Chicago, maar ook Japan,
Taiwan, Indonesië, de leegte van de immense
vlaktes in Patagonië en het azuurblauwe
Curaçao werden het onderwerp
van zijn onmiskenbare meesterwerken.

20-03-2009 om 20:35 geschreven door Alfons  

Luc Piron (°1952). "How to safe him?". Zwart-wit ets/Eau-forte noir-blanc. Gesigneerd met potlood/Signé avec crayon. Ex.nr. 4/15

("eigen druk"). (19)72. Zeer goede staat/Très bon état. Houten kader/Cadre en bois. Blad/Feuille : 54x33cm. Kader/Cadre : 77x57cm.

►Luc Piron is kunstenaar van opleiding. Hij heeft les gegeven aan het RHOK, een academie voor beeldende kunst in Brussel, en zetelt regelmatig in de jury bij diverse kunstacademies. Zijn vrouw, Greet Stroobants, is ook kunstenares. Zij maakt beeldhouwwerken en kunstwerken uit keramiek. Aan dagdagelijkse vormen probeert zij een nieuwe dimensie te geven.

Bijlagen:
http://picasaweb.google.com/mufo1208/LucPiron1952#   

Luc Hoenraat (°1941). Compositie/Composition. Kleurlitho/Litho coloré. Gesigneerd met potlood/Signé avec crayon. Ex.nr. 6/70.

Goede staat / Bon état. Kunststof kader / Cadre en plastique. Blad/Feuille : 65x50cm. Kader/Cadre : 77x62cm.

► Luc Hoenraet, Materiekunst en het symbool

Luc Hoenraets eerste werken dateren uit de jaren 1962-1963. Ze vertonen een niet te loochenen verwantschap met de jeune peinture belge. Toch gaat de belangstelling van Hoenraet een andere richting uit en raakt hij geboeid door de lyrisch abstracte stroming. Zijn voorbeelden werken in Parijs: de lyrische abstrakten Alfred manessier en Nicolas de staël en materiekunstenaars als Jaen Dubuffet en Antoni Tàpies. Hoenraet ontwikkelt een persoonlijke stijl die kenmerken bevat van de informele kunst, maar die ook het spontane, directe en agressieve botvieren op het materiaal laat zien, wat verwijst naar de action painting zoals in de Cobra-beweging. Meest 'eigen' in Hoenraets werk zijn de materiegevoeligheid en kleursensibiliteit, te herkennen van de Vlaamse expressionisten, zoals Constant Permeke en Frits van den Berghe. Opvallend is de afwezigheid van schitterende of blinkende olieverf, merkt Luc Deleu (4) op over de beginperiode van Hoenraets werk. Het coloriet is mat, met een boventoon van aarde- of lava-kleuren, vooral bruin, grijs, zwart, oranje. Al spoedig gaat Hoenraet de verf mengen met andere materialen zoals zand, lijm,kolengruis, stukken hout, touw, schroot of lompen. De Materie is daarbij geen hulpmiddel, maar inspiratiebron en doel van het artistieke proces.

Bijlagen:
http://picasaweb.google.com/mufo1208/LucHoenaat1941#   

Bijlagen:
http://picasaweb.google.be/mufo1208/Artmijnhobby#   

20-03-2009 om 19:42 geschreven door Alfons