67 km

Het begon goed maar ook regen, bewolkt, soms koud 19°

Een fietstocht schept ruimte om te mijmeren en na te denken over de zaken die je bezig houden.

Eindelijk een stevig ontbijt zoals ze dat in Oostenrijk kennen. Uitvoerig afscheid genomen van Madame Guida. Nog een prentje van een grootnonkel, die zalig is verklaard, op mijne fiets voor een goede reis. Ook van de drie Duitsers die te voet waren, maar elk jaar maar een stukje liepen. De oudste broer was slechtziend en had de hulp nodig van de andere broer die ook zijn dochter meehad. Fijne mensen die drie.

Op hemelvaartsdag ben ik zelf ook een paar maal ten hemel gestegen maar gelukkig met een mooie afdaling erna. Vrij lastig parcours in de Morvan met af en toe nog wat regen erbovenop. Soms zit ik na te denken op mijn fiets zonder in de gaten de hebben dat ik boven ben en als een gek mijn pedalen zit rond te draaien. Dat noemen ze waarschijnlijk" conditieoneel in orde" zijn.

Nu ,aangekomen in Nevers, het klooster zoeken waar Bernadette haar verdere leven als non heeft doorgebracht. In het Espace St Bernadette, waar ik dus logeer, ligt ze opgebaard in een sarcofaag. Alleen haar handen en gezicht zijn bedekt met een laag was. Triest verhaal van deze Bernadette. Ze is opgenomen in dit klooster, maar de medezusters zouden op haar neergekeken hebben omwille van haar arme afkomst. Het waren allen nonnen van rijke afkomst die dan ook een grote inbreng deden om in het klooster te mogen intreden. Jaloezie was de oorzaak dat Bernadette alleen de vuile werken mocht opknappen, zoals de groenten en andere benodigdheden die naar het klooster werden gebracht binnendragen. Ze heeft dit zo op haar eigen devote manier opgelost. Nu draait alles om Bernadette en van de rest spreekt men niet meer.

Ben nu ongeveer halfweg de Spaanse grens en één derde van de trip zit erop. In de Kathedraal van Nevers kwam ik weer een Oostenrijker tegen die via Wenen, Genua, Barcelona, Valencia naar Compostela was gereden en nu via Bilbao naar Nevers. Hij rijdt gemiddeld 160 km per dag en is al 34 dagen onderweg.Dat was geen pelgrimstocht meer maar een koers.Wou graag bij mij blijven, maar ben hem in het klooster  kwijtgeraakt. Dus eten en slapen bij de nonnen. Ze durven hier serieuze kosten aanrekenen en proberen eerst hun duurste kamer aan mij verkopen  , wat 50€ per nacht inhield. Na wat over en weer gepraat is het dan 20€ met ontbijt geworden. Een huis in het park van het klooster voor mij alleen met garage. Hier moet Bernadette iets mee temaken hebben!