Om het verhaal in zijn totaliteit vorm te geven vertel ik eerst het ontstaan van de vader van het geslacht Baratha. De machtige vorst Dusyanta trok met een groot gevolg op jacht. Het hele gezelschap bestond uit ruiters, voetvolk, strijdwagens en olifanten. De jacht was zeer succesvol en men doodde vele dieren en deed zich te goed aan het vlees. Na de maaltijd trokken ze verder door een prachtig woud. De koning hield een stop en wilde een bezoek brengen aan de wijze en machtige asceet Kanva. Hij gaf zijn gevolg het bevel te wachten tot hij zou terug keren. Enkel zijn minister en huispriester mochten mee. Zij ontdeden zich van al hun waardevolle tekens en trokken het woud in. Verder op hun tocht gaf hij bevel aan zijn twee begeleiders te stoppen en ging verder alleen het verblijf van de meester binnen. Op zijn roep ”Is hier iemand “ verscheen er een meisje. Ze was zo mooi als een godin maar sober gekleed. Ze verwelkomde de koning en gaf hem eten en drinken en waste zijn voeten. Ze vroeg hem wat hij kwam doen. Hij antwoorde haar dat hij de heilige Kanva kwam opzoeken om zijn eer te bewijzen. Ze vertelde hem dat hij even weg was maar dra zou terug keren. De koning bleef het meisje bekijken en zag opnieuw haar schoonheid en vroeg haar “Wie is uw vader”” Hoe komt U in dit woud terecht”” Vertel mij alles over u en wie u bent” Glimlachtent antwoorde ze hem “Ik ben de dochter van Kanva” De koning sprak “ dat kan niet, Kanva is zo’n groot heilige, ik kan mij niet voorstellen dat hij ontrouw is geweest aan zijn belofte van kuisheid.”” Hoe kan u dan zijn dochter zijn”. Ze verteld hem toen het verhaal dat ze zelf had horen vertellen. Visvamitra had zichzelf onderworpen aan een zeer zware ascese en de God Indra begon zich zorgen te maken en eiste dat hij onmiddellijk zou stoppen met die ascese. Hij vroeg aan Menaka om hem te verleiden zodat hij zou stoppen. Hoewel ze bang was durfde ze het bevel van Indra niet te weerstaan en vroeg hem of ze de God van Wind en de Liefde mocht meenemen. Het gebeurde en Menaka deed alsof ze speelde en benaderde op die manier Visvamitra. Op dat ogenblik blies de God van de wind haar kleed weg en naakt als ze was holde ze achter haar kleed aan. Pal voor de voeten van Visvamitra bleef het liggen. Bij het zien van haar lichaam welde begeerte in hem op en kon zich niet meer bedwingen. Lange tijd omhelsden ze elkaar en bedreven innig de liefde. Menaka raakte zwanger en trok zich terug aan de voet van de Hymalaya en beviel er van een dochter en liet haar achter aan de oever van de rivier Malin. Het krioelde er van wilde dieren en het kind werd opgemerkt door een vlucht wilde gieren. Ze nestelden zich rond het kind om haar te beschermen. Het was daar dat Kanva haar vond en haar mee nam. Hij beschouwde mij,want dat kind was ik, als zijn eigen dochter en gaf mij de naam Sakuntala wat wil zeggen : zij die door de gieren (sakunta’s) wordt beschermd. Gedreven door een groot verlangen vroeg de vorst haar plots “Wilt U mijn vrouw worden” ”Ik heb er alles voor over, maar dan ook alles.” “ Sluit met mij een Gandharva huwelijk”. Een Gandharva huwelijk is een huwelijk gesloten uit liefde en wederzijdse toestemmig tussen man en vrouw zonder enige formaliteit. Ze vroeg aan de koning geduld te hebben tot haar vader Kanva terug zou zijn. De koning sprak “Ik heb mijn hart aan U verloren en smeek U trouw met mij, ik verlang ontzettend veel naar U”. Ze antwoordde hem dat als het een wettig huwelijk was door de godsdienst erkend met hem zou trouwen onder één voorwaarde. “De zoon die ik van U zal ontvangen moet uw troonopvolger zijn.” De koning gaf onmiddellijk toe en zij dat hij haar ook zou meenemen naar zijn paleis na de geboorte. Na het wederzijdse ja woorden vertrok de koning. Kanva was ondertussen terug gekomen maar in tegenstelling dan anders kwam ze hem niet te ge moet. Ze schaamde zich, maar de heilige had door zijn derde oog gezien en wist wat er gebeurt was. Toen sprak hij haar toe en zei “De zoon die ge zult baren zal machtig zijn en aanzien hebben. Hij zal heersen over heel de wereld.” Negen maanden later werd er een gezonde jongen geboren en na drie jaar groeide hij op tot een krachtig ventje. Op zijn zesde kon hij alle wilde dieren bedwingen: tijgers, buffels en olifanten bond hij vast aan de bomen. Hij kreeg de naam Sarvadamana de alles bedwinger. Toen de tijd rijp was om de jongen als troonopvolger te laten erkennen stuurde Kanva zijn dochter en haar zoon naar de koning. Ze zie hem “dit goddelijk mooie kind heb ik voor U gebaard, ik kom U herinneren aan uw belofte die U gaf de dag dat U met mij trouwde. Hoewel hij heel goed wist waar het over ging hield hij zich van de domme en antwoordde “Ik ken u niet, wie bent U, ik heb niets met u te maken.” Ze werd als verlamd door verdriet en in woede sprak ze ” U verlaagd uzelf door deze leugen te vertellen zonder dat u beseft dat u niet de enige bent die die uw daden kent.” “De alwetende woont in uw hart en weet elke daad die u hebt gedaan.” ”Ik ben U trouw gebleven maar U wijst mij af”. De koning antwoordde haar ”Hoe kan ik weten of u de waarheid spreekt er wordt zoveel gelogen en het kind lijkt helemaal niet op mij” Ze sprak opnieuw tot hem “ ik hoef van U niets te verwachten maar ik zeg U na Uw dood zal mijn zoon regeren” en met opgeheven hoofd liep ze het paleis uit. Ze was amper vertrokken of een stem uit de hemel riep “SAKUNTALA HEEFT NIET GELOGEN. U BENT INDERDAAD DE VADER. BELEDIG HAAR DUS NIET LANGER. U ZAL HEM AANNEMEN EN HEM BARATHA NOEMEN.” De koning liet haar onmiddellijk terug halen, verschoonde zich, kuste het kind en werd onmiddellijk vervult van vaderlijke plichten. Het kind werd Baratha genoemd en werd voorvader van een groot geslacht.
