Er werd beslist om de zondige activiteiten welke zich op deze planeet of in het universum verzameld had, te verkleinen. Men stuurde een incarnatie van Vishnu onder de vorm van Krishna die belast werd met de zorg voor de stoffelijke schepping. In de Bhagavad-gïta wordt verklaard dat er een andere, eeuwige natuur is, de geestelijke hemel, die ontstegen is aan deze nu eens wel, dan weer niet geopenbaarde stof. Men kan de geopenbaarde wereld zien in de vorm van vele sterren en planetenstelsels, zoals zon, maan enz., maar. daar boven bevindt zich een niet geopenbaarde wereld, waarin niemand die zich in een stoffelijk lichaam bevindt kan binnengaan. En boven die niet-geopenbaarde materie is het geestelijk koninkrijk. Dat koninkrijk wordt in de Bhagavad-gïta beschreven als allerhoogst en eeuwig die nimmer wordt vernietigd. 

De gebonden zielen echter lezen liever gewone verhalen. Ze zijn niet geïnteresseerd in het bestuderen van verhalen die over Krishna ze wuiven ze weg als praatjes. Er zijn drie soorten mensen in deze wereld. De ene bestaat uit bevrijde zielen, de andere uit degenen die naar bevrijding streven, en de derde uit materialisten. Bevrijde zielen zijn niet geïnteresseerd in stoffelijke aktiviteiten. Seksuele beleving die men in de menselijke samenleving aantreft is niet onnatuurlijk, omdat de oorspronkelijke Përsoonlijkheid Gods het zelfde gevoel kent. Waar men wel voor waarschuwt is het zich domweg bezig houden met het doden van dieren en mensen en zichzelf. De menselijke levensvorm is speciaal bedoeld voor zelfverwerkelijking. Men verdoet zijn tijd niet aan onbenulligheden. We dienen er ons steeds bewust van te zijn dat we ieder ogenblik kunnen sterven. Dit leven is geen blijvende zaak, het kan elk ogenblik afgelopen zijn of men jong of oud is.

Krishna betekend letterlijk "zwart, donker, donkerblauw"; Sanskriet voor 'al-aantrekkelijke') is een van de meest aanbeden goden in het hindoeïsme. Als zodanig is Krishna onder meer de hoofdpersoon in de Mahabharata , Srimad Bhagavatam en de Bhagavad Gita. In veel hindoeïstische stromingen wordt Krishna beschouwd als een incarnatie van Vishnoe, in andere als de Allerhoogste Persoonlijkheid of hoogste manifestatie van God-energieën, God zelf.

Volgens de Vedische traditie is Krishna 5000 jaar geleden geboren in Mathura, de toenmalige hoofdstad van het koninkrijk Shurasena in het land Bharat-Varsa (het tegenwoordige India). Hij was het achtste kind van prinses Devaki en haar man Vasudeva.  

Koning Kamsa was de zoon van Ugrasena, en de machtigste en meest tirannieke vorst van zijn tijd en een van de grootste demonen uit zijn tijd., had een zuster die hij teder beminde. Deze geliefde zuster Devaki, stond op het punt om te trouwen met Vasudeva. Als teken van zijn broederlijke liefde schonk de koning het bruidspaar vele kostbare geschenken en hij verklaarde dat hij zelf hun rijtuig zou besturen. Toen de tijd was aangebroken vervulde hij zijn belofte, en Devaki en Vasudeva voelden zich zeer gelukkig bij de gedachte dat de alom gevreesde vorst hun voertuig zou besturen. Overal langs de weg werden zij toegejuicht en alle mensen waren vervuld van vreugde en geluk. Alles verliep goed totdat koning Kamsa plotseling een stem uit de menigte hoorde zeggen: ‘O gij dwaas, wie rijdt daar zo vrolijk rond? Weet gij niet dat de achtste vrucht van haar schoot de oorzaak zal zijn van uw dood?’ Hierop sprong de gevreesde Kamsa op van zijn plaats, trok zijn zwaard en zou zijn zuster ter plaatse hebben gedood als Vasudeva niet tussenbeide was gekomen en de koning gesmeekt had om zijn pasgetrouwde vrouw te sparen, waarbij hij hem eraan herinnerde dat niet Devaki zelf, doch haar achtste kind de oorzaak van zijn dood zou zijn.

Waarom zijn we eigenlijk zo bang zijn voor de dood? Je dood wordt tegelijk met jou geboren. Vanaf de dag van je geboorte begin je al te sterven. Stel, je bent vijfentwintig jaar oud: dat betekent dan dat je al vijfentwintig jaar gestorven bent. Ieder ogenblik, iedere seconde ga je dood. Waarom zou je dan zo bang moeten zijn voor de dood? De uiteindelijke dood isonvermijdelijk. Of je nu vandaag sterft of over honderd jaar, je kan de dood niet uit de weg gaan. W aarom zou je je dan benauwd maken? De dood betekent in feite dat je je huidige lichaam verliest. Zodra het lichaam zijn dienst opzegt en opgaat in de vijf elementen der stoffelijke natuur, gaat het levend wezen eruit weg naar een ander lichaam, afhankelijk van zijn huidig doen en laten. De geest is van zichzelf wispelturig. Het ene ogenblik aanvaardt hij iets wat hij het volgende ogenblik verwerpt. Aannemen en afwijzen is het werk van de geest, in contact met de vijf zins-objecten: vorm, smaak, geur, klank en gevoel. Al reflecterend komt de geest in aanraking met de zins-objecten, en wanneer het levend wezen een bepaald lichaam hebben wil, krijgt het dat. Daarom wordt het lichaam gegeven door de wetten der stoffelijke natuur. Het levend wezen neemt een lichaam aan en verschijnt weer in de stoffelijke wereld om er, naar gelang de makelij van het lichaam, te genieten of te lijden. Maar als gevolg van begoocheling, betoverd als het is door de Invloed van mäyä, denkt het levend wezen dat het bij een bepaald soort lichaam behoort. Zo is de aard van het geconditioneerde leven. Stel dat een levend wezen zich thans in een menselijke levensvorm bevindt. Dan denkt het dat het tot de menselijke samenleving of tot een bepaald land of een bepaalde plaats behoort. Op die manier vereenzelvigt het zich, en daardoor bereidt het zich nodeloos voor op een volgend lichaam waar het geen belang bij heeft. Het is dit soort ideeën en fantasieën dat ten grondslag ligt aan de verschillende lichamen die men krijgt. De verhullende invloed van de stoffelijke natuur is zo sterk, dat het levend wezen tevreden is met elk lichaam dat het krijgt en zich met groot genoegen met dat lichaam vereenzelvigt. Daarom verzoek ik je niet te zwichten voor de dwingelandij van je lichaam en geest.

Wat Vasudeva ook probeert hij kan Kamsa niet overhalen omdat hij zich met demonen omringde. Wie zich met demonen omringd kan nauwelijks enige vorm van goed onderricht aanvaarden.

En om de vrees van de koning weg te nemen, beloofde hij hem dat elk van zijn kinderen aan hem, Kamsa, zou worden overgeleverd opdat hij ermee kon doen wat hij wilde. Op deze wijze bracht hij koning Kamsa tot kalmte.

De valse Kamsa liet zijn zuster en haar man en zijn eigen vader opsluiten in de kerkers van zijn paleis aan ketenen gebonden. Deze handelwijze van Kamsa valt niet moeilijk te begrijpen.

Er bestaan in de wereldgeschiedenis tal van voorbeelden van personen van koninklijken bloede die hun eigen vader, broer of hele familie en vrienden hebben vermoord om hun eerzuchtige plannen te kunnen verwezenlijken. Hierin schuilt niets vreemds, want demonische lieden kunnen ieder van kant maken die hun heilloos streven in de weg staat.