Overgenomen van Savats Oranje Theehuis : prachtige foto's van het Noorse Jotunheimen National Park én meeslepende muziek van Edgar Elgar die nog iets meer componeerde dan het land van hoop en glorie.
Jean-Marie Dedecker over Guynokkio
'Ik schrijf het hier met bloed op tafel, gij wordt minister van Economie!'
'Ik heb de voorzittersverkiezingen van Open Vld in 2006 [fout: moet 2004 zijn - LVB] gewonnen. Het is de telling van de stemmen die ik heb verloren. Om acht uur 's avonds had ik gewonnen, tegen elf uur had ik verloren. (...) Ze hebben stemmen bijgemaakt, natuurlijk. In Limburg bij Georges Lenssen, en in Leuven bij Patricia Ceysens. Opeens kwamen er dozen aan met stembiljetten. De verhouding was eerst 37-48 procent of zoiets, opeens werd dat 51 procent pro Bart Somers. (...) Ik werd op het partijbureau omarmd als de morele overwinnaar. Ik mocht mee aan tafel bij de grote mensen. Guy Verhofstadt, die zei: "Ik schrijf het hier met bloed op tafel, gij wordt minister van Economie! We moeten alleen een job vinden voor Verwilghen".
Niets is zo heerlijk dan muziek en als zij zich plots voordoet op een onverwachte plaats, tovert dat steeds een glimlach op veler gezichten.
De politiekapel van Hasselt defileert over de ring
Pat Condell over Palestina en Jodenhaat
Ali Osram : Kerstbomen in oktober ? Geeft u snoep, of ik ga sjieten.
07-10-2011
Peilingen naar de kiesintenties
Het was groen lachen vanavond om zes uur toen we de resultaten van de kiesintenties, opgesteld in opdracht van 0000 en De Standaard onder ogen kregen. De partij van onze republikeinse voorkeur, hoe heet ze weer, Vlaams Belang, juist ja, strandt op 8.2% en moet de groene spinazie-eters laten voorgaan. Het Wevertje daarentegen blijft maar stijgen : de N-VA mag gefeliciteerd worden met deze tussentijdse uitslag.
Laten we echter niet vergeten, dat 14 dagen geleden de resultaten werden vrijgegeven van de peiling van RTL en La libre Belgique. De peiling werd afgenomen tussen 9 en 19 september, dat wil zeggen toen het BHV-akkoord nog niet en net wel voor de nodige euforie zorgde.
Er zijn enkele opmerkelijke verschillen tussen deze uitslagen en die van de 0000 : de N-VA behaalde toen zelfs 36% en de CD&V 15.1%, terwijl ze nu plots 19.2% zou scoren. Vlaams Belang blijft met 10.7% boven de symbolische twee-cijfers en Groen! moet het doen met 7.2%
Wij geven hieronder het volledige artikel. Hopelijk gaat u nu met een relativerende glimlach het week-end tegemoet.
N-VA en PS blijven sterkst in peiling
Volgens een nieuwe peiling blijft de N-VA de grootse partij in Vlaanderen. De partij zou 36 procent halen, zowat 6 procentpunt meer dan in juni 2010. In Wallonië en Brussel blijft de PS van formateur Elio Di Rupo de grootste.
De peiling gebeurde in opdracht van de krant La Libre Belgique en de tv-zender RTL-TVi. De bevraging gebeurde tussen 9 en 19 september, dus voor het BHV-akkoord en de scheiding van de alliantie tussen MR en FDF.
De peiling toont nauwelijks verschuivingen aan in het politieke landschap. De N-VA blijft de enige Vlaamse partij die echt blijft stijgen in de peilingen. Tweede partij is CD&V (15,1%), sp.a (14,1%), Open Vld (12,5%), Vlaams Belang (10,7%) en Groen! (7,2%). LDD, de partij van Jean-Marie Dedecker zakt verder weg en zou onder het procent eindigen.
In Wallonië blijft de PS de grootste. Di Rupo en zijn partij halen er 37,1% van de stemmen, iets minder dan bij de verkiezingen. De MR blijft tweede met 21,9%. Ecolo en cdH halen tussen de 13 en 14%
In Brussel haalt de PS 26,3%, iets meer dan de MR (25,4%). Ecolo is er de derde partij met 12,7% en het cdH eindigt op 10% van de stemintenties. De peiling heeft een foutenmarge van 2,19%.
Bart De Wever (N-VA) blijft de populairste politicus in Vlaanderen met 56 punten. De tweede laats is voor Elio Di Rupo (31 punten). Alexander De Croo (Open Vld) en Kris Peeters (CD&V) delen het brons met 28 punten. Met 26 punten vervolledigt ontslagnemend premier Yves Leterme (CD&V) de top-5.
In Wallonië is Di Rupo de nummer één, voor Joëlle Milquet (cdH) en Guy Verhofstadt (Open Vld). In Brussel leidt Di Rupo voor Didier Reynders (MR) en Guy Verhofstadt (Open Vld).
Ray
Driemaandelijkse peiling De Standaard/0000
Deze peiling werd afgenomen na het akkoord over BHV dat door de media de hemel werd ingeprezen. N-VA én CD&V stijgen beide, de overige traditionele partijen bewegen nauwelijks en Vlaams Belang zakt opnieuw naar een historisch dieptepunt en wordt in deze peiling kleiner dan Groen!
In onze brievenbus
DEXIA , delen in de winst und kein Ende.
De CVP heeft het voor mekaar. Twee ACV-kopstukken hebben beslist dat de partciperende gemeenten bij Dexia de bank moeten redden. Wat daarvan de gevolgen zijn laat zich gemakkelijk uittekenen, hoe anders en bij wie gaat dit enorme verlies opgehaald worden denkt U ?De opcentiemen gaan ne gang gaan.
Voor deze idee verdient Jean-Luc zeker een bonus en Leterme een nieuwe leiband. Beiden hebben aan Vlaanderen al een en ander gekost en het houdt niet op. Leterme heeft steeds braaf geslikt wat zijn, niet alleen Franse, bazen hem vookauwden. Ten einde raad heeft hij zelfs derny gereden achter gangmaker Verhoerstadt.
En Peeters, le president ? Staat erbij en kijkt ernaar. Voor hem is het kiezen van nieuw behangpapier voor de manège belangrijker. Zijn mening ? Niet gevraagd en beoordeeld als staal zonder waarde. Deze partij zou in Vlaanderen moeten verboden worden.
Van de blauwe paleispartij en de rode & groene communisten weet je wat je hebt als je er voor stemt ... Dat kan je van De Wever niet zeggen. Hij is, naar mijn gevoelen, mee verantwoordelijk voor de gebrouwde miskleun van Elia di Rupo. Hier is geen jaar verloren gegaan voor Vlaanderens onafhankelijkheid, maar wordt een hele generatie terug in de tijd gestuurd.
Danny
*****
Bericht:
Gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaf!!!!!!!!!!!!!
Wiliknietzeggen.nl
NvdR Angeltjes : U bent niet zuinig met uw uitroeptekens, noch met de eerste letter van het alfabet. Toch bedankt voor uw hartenkreet.
*****
Blijkbaar zijn de Limburgers toch niet allemaal gesneden uit de bronsgroen eikenhout.
Wij lezen : Asli is aangesteld door het ministerie van Onderwijs in Turkije. Wij hebben geen oordeel te vellen over haar voorkomen. Het is een klein nadeel dat ze geen Nederlands kent, maar dit is een voorbijgaand probleem", besluit de directeur. …"Ik las over een vacature voor een leerkracht, om Turkse les te geven in een moskee in België. Ik heb mijn kans gewaagd, en ik kreeg de job. Kan het nog ziekelijker? Moest er een kleinkind van mij op deze school zitten dan was donderdag haar laatste dag daar geweest, zeker weten, ik zou er alles aan doen om slechte en gevaarlijke invloeden te voorkomen. Wat heeft het ministerie van onderwijs uit Turkije hier te bepalen? NIETS. Wat valt er te onderwijzen in een moskeet? Terreur? Geweld? Waanzin? Wat heeft een Turkse hier te zoeken zonder ONZE taal te kennen? NIETS. Oh, dat is maar een klein nadeel…!!! Hallo pipo, dat is een gigantisch nadeel wat op geen enkele wijze goed te praten valt. Terugsturen die handel. En dan loopt zoiets óók nog rond met een kopvod, kan het nog kotsmisselijker? Blijkbaar wel, hier in dit leeggeplunderd land kan blijkbaar alles, kijk maar naar Hasselt!!! Dergelijke toestanden zullen alleen maar erger worden als wij de rode en groene ratten hun vernielingszucht niet snel gaan stoppen. Wanneer wordt het politieapparaat nu eens eindelijk uit handen genomen van politieke onbenullen een zootje wat enkel bezig is met parasitisme, eigen profitariaat en vriendjespolitiek, één pot rotzooi. Van niets hebben ze benul want als ze van iets enig besef hadden kozen ze voor een fatsoenlijk beroep. Groetjes
Jean
Dexia en de sprookjes van ...
Onthutsende waarheden over de Dexia-ramp door een Amerikaans analyst.
Om de juiste toedracht en de mogelijke consequenties in te schatten van de Dexiaramp, moeten we niet voortgaan op de mededelingen van figuren als Yves Leterme, Didier Reynders of de belgische Kuifjes. Jean-Luc is met geen ogen te bespeuren : hij is op zoek naar het onderduikadres waar zijn collega van ex-Fortis, Lippens, maanden weggedoken heeft geleefd. Wat een triestig maar welverdiend carrière-einde voor deze would-be klungelaar en geldverzamelaar.
De Frans-Belgische bank Dexia stortte in elkaar op 4 oktober en luidde daarmee het laatste hoofdstuk in van de bijna twee jaar oude Europese financiële crisis. Daar DEXIA behoort tot de top 50 financiële instellingen van de wereld is het de moeite waard te onderzoeken wat er gebeurt tijdens een ondersteuning en afsluitingsproces en dat toe te passen op de DEXIA-situatie.
In mindere gevallen is een geldinfusie van de regering gewoonlijk voldoende om de bank overeind te houden tot de economische groei de bank er vanzelf terug bovenop helpt. Economische groei in België is sinds 2008 zeer gematigd en DEXIA kon de problemen van zijn verlieslatende (niet opbrengende) delen niet te boven komen.
In meer bescheiden gevallen neemt de overheid een deel van de bank over, benoemt haar vertegenwoordigers in de raad van bestuur en dwingt een herstructurering af. Dit is al gebeurd voor DEXIA met het infuus van 2008. DEXIA werd voor het grootste deel eigendom van verschillende regeringen in Frankrijk en België.
Maar de herstructureringen volgden niet wat wij een standaard procedure zouden noemen. Normaal gezien volgen er ingrijpende veranderingen aan de top en het beleid wordt aangepast om te verzekeren dat de oorzaken die tot de problemen hebben geleid niet herhaald worden. DEXIA is echter geen normale spaarders- of handelsbank. Haar voornaamste bezigheid bestaat uit het verlenen van kredieten aan verschillende instanties van de Belgische Staat.
Wanneer in 2008 deze instanties een grotere greep kregen over DEXIA vroegen deze de bank om meer te investeren in hun verlieslatende uitgiften, waardoor ze een nog groter deficit kregen in plaats van haar aan te moedigen meer leningen toe te staan aan private ondernemingen die nieuwe opbrengsten zouden genereren. Dat is de weg van bancaire logica. Ironisch genoeg werd de laatste hulp aan DEXIA eerder een ondersteuning van het slechte beleid dat de bank in moeilijkheden gebracht had.
De laatste optie is een soort van ontbinding, de bank wordt opgebroken in verschillende delen. Voor de goede delen zijn er kopers genoeg die bereid zijn om min of meer de gangbare marktprijs te betalen. De slechte delen moeten echter in een soort van slechte bank gebundeld worden (bad-bank) waaruit ze uiteindelijk voor een appel en een ei stukje voor stukje zullen verkocht worden. Dit is de enige uitweg die DEXIA rest.
Maar zelfs met deze oplossing zijn er meerdere problemen.
Ten eerste, alle goede delen brengen hun waarde niet op in de huidige situatie. Europa zit in een zachte recessie – maar het zou veel erger kunnen worden door de financiële crisis – en Europese banken zijn tot nu niet bereid gevonden om elkaar veel geld te lenen en zeker niet om delen van een falende bank te verkrijgen en een van Europa’s staten met de grootste overheidsschuld. Dit betekent dat na dit alles is opgelost, de belgische staatsschuld veel groter zal zijn dan wat ze normaal zou zijn.
Ten tweede, België heeft het geld niet om het verlies van de “slechte” bank te dekken. België heeft al een nationale schuld die 100% bedraagt van het BBP en heeft moeilijkheden om kapitaal te vinden in normale omstandigheden, laat staan het enorme bedrag dat nodig is om DEXIA te redden. Daarbij komt nog dat in normale omstandigheden België naar DEXIA zou gaan om geld te lenen : dat is nu geen optie meer en dat betekent dat, toch in de eerste stadia, de financiële last zal gedragen worden door Frankrijk en enkel door Frankrijk – iets dat België enorm veel zal kosten in det toekomst.
Ten derde in overweging nemend dat DEXIA een factor van 60-1 heeft (Lehman Brothers had enkel 30-1) en omdat het al voor 35 % eigendom is van de Staat, zal deze bank een veel groter verlies lijden dan normaal omdat het op een buitengewone manier beschadigd is.
DEXIA bezit voor 500 miljard euro in aandelen en 20 miljard zijn overheidsschulden van Portugal, Italië en Griekenland. (NvdR : dat schreef Angeltjes gisteren reeds) Laten we nu aannemen dat het infuus aan België 30 miljard euro kost, wat we zeer conservatief beschouwen. Dat alleen zou België’s overheidsschuld brengen tot 110% van het BBP, en het op het niveau brengen van waar Italië nu zit. (NvdR : debelgische staatsschuld beliep op 31.08.11 : 356 miljard, deze zou dus oplopen tot tegen de 400 miljard)
Ten vierde, DEXIA is/was de voornaamste bron van financiering voor de Belgische regering – maar dit verdwijnt nu. België zal andere bronnen moeten vinden op de internationale markten om geld te lenen, niet enkel om Dexia te redden maar om zijn normale activiteiten te financieren. Dit wordt meer en meer moeilijk voor landen met een hoge schuld en een regering die niet competent is en België zit in die lijst. Het is nu 480 dagen geleden sinds België een regering had en vorige maand heeft de eerste minister besloten dat hij er ging mee stoppen. Alles beschouwd komt België stilaan heel dicht in de situatie om zelf gered te moeten worden.
Weersvooruitzichten door Stacy
Vandaag wisselen opklaringen en wolkenvelden elkaar af. De maxima schommelen tussen 10 tot 15 graden. Dit weekend staat er typisch Belgisch herfstweer op het programma na het zomerse weekend van vorige week.
Zaterdag zijn er eerst enkele opklaringen maar de bewolking neemt al vrij snel toe gevolgd door perioden met regen of motregen. Er staat eerst een matige, aan zee een vrij krachtige noordwestenwind. Later een matige wind uit west tot zuidwest. Het wordt hoogstens 8 graden in de Ardennen en 11 tot 14 graden elders.
Zondag is er veel bewolking en perioden met regen. De maxima bedragen 12 tot 17 graden. Maandag winderig weer en soms buien, bij 14 tot 19 graden. Vanaf dinsdag afnemende neerslagkansen maar koeler.
Stacy
Hasselt, het Limburgse Scharreleroi ?
Met stijgende verbazing en stijf van verontwaardiging hebben wij gisteren bij Canvas de Panorama reportage meegemaakt over de schandalige toestanden bij de politie van Hasselt, Zonhoven en Diepenbeek.
Wij herinneren ons nog hoe Steve Stevaert, de socialist van de nieuwe stijl, koketterend met zijn slepende Limburgse accent en zijn eigen harkerige houding van simpele jongen die de rechtvaardigheid verpakt in simpele slogans, de harten van vele niet-politiek geïnteresseerden won. Het was moeilijk in die periode om te waarschuwen, dat achter dit blozend en lachend gezicht een perfiede arrivist en machtswellusteling schuilging, want dan werd je verketterd als negatieve en jaloerse zuupruim.
Tot we tijdens een tv-journaal plots zagen hoe de sympathieke Limburger woningen met de bulldozer die in verboden woonzones waren opgetrokken, liet omverhalen. Is het de taak van een politicus, burgers hun huizen te laten afbreken, was toen de vraag die de langzame neergang inluidde van het glanzende imago van Steve Stevaert.
De alles-kan-gratis-campagnes, het afspiegelingscollege in Hasselt, de plotse carrièrewendingen, de jacht op vrouwelijk schoon, bewondering voor Fidel Castro en bizarre jobs in Viëtnam : het behoorde allemaal tot de ongebruikelijke wereld van de Limburgse cafébaas zonder noemenswaardige opleiding en met een zorgvuldig gekweekt en door de media (de 0000 niet in laatste plaats) in de verf gezet imago.
Gisteren lichtte diezelfde 0000 een tipje van de sluier over de werkelijke machtswereld die Stevaert in de Limburgse provinciehoofdplaats gecreëerd heeft.
In het politiekorps heeft jarenlang de socialistische almacht de toon gevoerd en schaamteloos werd een vriendjespolitiek gevoerd, die steunde op financiële en sociale voordelen die onterecht toegekend werden. We zagen een glimp van het rode paradijs dat steunt op machtsmisbruik en diefstal. De corrupte toestanden die in "Het goddelijke monster" in felle kleuren geschetst worden, werden hier op een bescheiden niveau bevestigd.
Vier zogenaamde klokkenluiders uit de politiezone HaZoDi (Hasselt, Zonhoven, Diepenbeek) werden op een schromelijke manier geïntimideerd, gepest, gedegradeerd, beschimpt en finaal voor de rechtbank gedaagd, wegens diefstal en heling. Ze hadden namelijk een vervalst examen aan het Comité P overgemaakt om aan te tonen dat een gebuisde kandidate (een vriendin van) bevoordeligd werd.
Wij hadden de indruk bij de knap gemonteerde reportage dat Hasselt zowat het Limburgse Scharreleroi probeerde te zijn. Tussen 1999 en 2010 voerde hoofdcommissaris Michel Beckers een terreurbeleid uit. Hij zou zichzelfjarenlang overuren en weekendvergoedingen laten uitbetalen, terwijl dat niet mocht. Hij kocht persoonlijke spullen en burgerkledij op kosten van de politiezone. 'Hij wilde zelfs een tweetaligheidsvergoeding, terwijl Hasselt totaal geen tweetalig gebied is', aldus Vera Vranken, ex-hoofd van de administratie.
Wie in dit jarenlang aanslepende drama van macht en geld een bepaald frisse indruk naliet, is de procureur van Hasselt, mijnheer Rubens. Zijn optreden bevestigt ons groot enthousiasme voor justitie. Dank u, heer procureur. U staat voor ons symbool voor de belgische rechtvaardigheid.
En ook het burgemeesteresje, Hilde Claes (de dochter van Willy, pianovirtuoos, Ibramco- en Agusta-acteur en tragische Navo-secretaris) kwam op een overtuigende manier getuigen dat er niets mis was in het rode politieparadijs van Hasselt. Het meisje werd geplaagd door zenuwtrekken om mond, ogen en neus bij de rustige vragen en opmerkingen die haar voorgeschoteld werden.
Intussen werd deze week een nieuwe hoofdcommissaris aangesteld die de augiastallen zal reinigen. Twee van de 4 vastbenoemde ambtenaren die moedig voet bij stek hielden (ook nadat ondermeer het bureau van een van hen ondergeplast werd) zullen volgende week verschijnen voor de correctionele rechtbank.
En Hasselt is beslist niet de enige gemeente in Vlaanderen waar uit naam van de socialistische dictatuur : willekeur, partijdigheid en onrechtvaardigheid hoogtij vieren.
Ray
Aarschot : niets aan de hand met CD&V-sjoemelschepen
De oppositiepartijen Vlaams Belang, LDD en Gemeentebelangen eisen het ontslag van schepen van Jeugd en Welzijn Els Vinckx (CD&V). Zij werd samen met ex-schepen en partijgenoot Herman Pelgrims door het hof van beroep schuldig bevonden aan onregelmatigheden bij aanbestedingen.
CD&V besliste vorige week dat Vinckx kan aanblijven. De drie oppositiepartijen hebben nu de eis tot ontslag geagendeerd op de gemeenteraad van 10 oktober. Ze vragen ook dat gouverneur Lodewijk De Witte en minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois (N-VA) tuchtmaatregelen treffen.
Zo gaan leerkrachten om met allochtoonse ouders
Deuropener en Struikelstenen
Leerkrachten in Duitsland krijgen in de bezette gebieden een syllabus van 198 bladzijden met richtlijnen en tips om hun baan naar behoren uit te voeren. Nu wij in Vlaanderen besloten hebben om Nederlandsonkundige schooljuffen in te schakelen om de cultuurverrijkende kindjes een veilig gevoel te geven, kunnen we niet anders dan even over de grens kijken naar andere initiatieven om ons helemaal aan te passen aan de leefgewoonten in de bezette gebieden.
Minister Pascal Smet, leest u even mee ?
- Ouders mag men niet uitnodigen voor een gesprek tijdens de ramadan. Als dit toch gebeurt : géén drankje, noch knabbeltje aanbieden.
- Ouders mag men niet uitnodigen tijdens een Turkse (of een ander cultuurverrijkend oorsprongsland) champions-league voetbalmatch. Als dit toch plaatsvindt : de Mannschaft de grond inboren als ruwe zwijnen en de tegenpartij ophemelen en bejubelen en die kopstoot vergoelijken als een uitschuiver.
- Vanzelfsprekend mag slechts een vrouwelijke leerkracht een moslima een hand geven – mannelijke leerkrachten gelieven zich te onthouden.
- Indien de moslimouders zich niet verwaardigen naar de school te komen en de Duitse leerkracht begeeft zich bijgevolg naar hun woning, dan moet hij zijn schoenen daar uitdoen, zelfs als de gastheer erop staat dat hij ze mag aanhouden. Dit zegt hij slechts uit beleefdheid. Het is hoogst onbeleefd ze toch aan te houden. Er zijn meerdere redenen om de schoenen uit te doen. Daar de meeste moslims thuis bidden, mag deze ruimte – evenals de moskee - om hygiënische redenen niet met straatschoeisel betreden worden. Een tweede reden is dat de huisvrouwen een proper huis willen en niet na elk bezoek willen kuisen. Diegene, die zijn schoenen uitdoet, geeft hiermee het signaal dat hij / zij de woning als een familielid betreedt.
- Neem geen map mee, want “alles wat aan de overheid herinnert”, is niet vertrouwenswekkend. En als er eten en thee aangeboden wordt, dan moet u dit aannemen, want anders beledigt u de ouders.
- Bespreek de problemen van de leerling in een bloemrijk taalgebruik – doe alsof er niet veel aan de hand is. Bijvoorbeeld : Rachid heeft tijdens een handgemeen een Duitse Hermann de neus gebroken. Dat wordt dan : "U weet dat wij vaak ongemanierde gewoontes aankleven (wat een rotmoffen zijn wij toch nietwaar ?) maar ene Hermann (wat een verfoeilijke namen geven wij onze nazaten mede) zat in zijn neus te pulken, toen uw edele zoon, Rachid (heb ik u al gelukgewenst met de keuze van deze welluidende naam, die het delicate geluid van een opgehaalde fluim in zich herbergt ? ) zijn hand ter beschikking stelde van Hermann om wat mede te pulken maar het Hermannzwijn, wilde alles voor zich alleen houden en toen hij zijn neus terugtrok, kwam deze ongelukkigerwijze in aanraking met de onschuldige vuist van uw edele zoon. De pulkneus is hiermede gebroken, helemaal tegen de nobele bedoelingen van uw verheven woestijnkind in."
- Val niet meteen met de deur in huis: geef eerst uitgebreid complimentjes over de mooie woning of iets dergelijks. Bijvoorbeeld : "Ho, wat ben ik aangenaam verrast door deze prachtige sociale woning met schotelantenne op het balkon. Wat goed dat u nooit naar de Deutsche zenders kijkt met al die bierzuipende billenkletsers in Lederhosen en ballonvrouwen die met pullen gerstenat zeulen. Neen, geef mij maar Al Jazeera, met de ganse dag fraaie ontploffingen en stromen bloed. Slacht u het schaap in het bad of op het balkon ?"
- Trek geen vergelijkingen met andere moslimgezinnen of –kinderen; dat veroorzaakt stress! Bijvoorbeeld : "Met die ouders van Fatima is ook geen land te bezeilen. Die oenen volgen een integratiecursus en moeder citeert de ganse tijd Goethe en Schiller, u weet wel, die hooligans die geen klop uitvoerden en van de bijstand leefden".
- Bij ouderavonden moeten er meertalige uitnodigingen verzonden worden; zorg liefst voor een tolk en leer ten minste de begroeting in hun taal: Turks, Arabisch enz.
- Naar mogelijkheid de ouders zo weinig mogelijk tegenspreken of zinnen gebruiken met “Bij jullie…” Men vindt deze tips onder de hoofding “deuropener” en “struikelstenen”.
- Tot slot volgt nog informatie over een studie betreffende de Turkse muilpeer:
De muilpeer – in het Turks “tokat” – de is meest gangbare straf, die gekenmerkt wordt door lichamelijk geweld. De plaats van een tokat in de opvoeding is centraal en wordt niet als geweld gedefinieerd. De meeste Turkse ouders zijn van mening dat “een of twee muilperen geen enkel kind kan schaden”. De schadelijke betekenis wordt dikwijls onderschat. Psychische gevolgen van frequente lichamelijke straffen worden in traditionele milieus niet erkend. Bovendien zit er achter een muilpeer gewoonlijk geen systeem. Eigenlijk is deze daad eerder een uiting van hulpeloosheid en een tekort aan conflictstrategie van de ouders. Hier kan zeker van een onsamenhangende opvoedingshouding gesproken worden.
Het lijkt ons duidelijk dat leerkrachten het beste een cursus volgen om hun interculturele vaardigheden bij te schaven. Zo vermijden ze de struikelstenen.
Floriaan Terbeke
Bron: PI
Men zegge het voort ... (nummer 731)
Neen, onze "heerlijke" samenleving is niet "eerlijk" meer !
Meer en meer kan worden vastgesteld dat onze samenleving vrede blijkt te nemen met een "oneerlijke" samenleving!
Enkele voorbeelden:
Voorbeeld 1:
Als Lowieke Simpels, tot grote verwondering van zijn vrouw en kinderen, een kindje blijkt te hebben gemaakt bij een andere dorpsbewoonster dan spreekt het hele dorp daar schande over. De schande is voor velen nog véél erger als Lowieke geen enkel contact meer wil met die vrouw en die dus "laat vallen". Nog erger wanneer hij zelf niet meer omziet naar zijn afgeleverd werk en geen enkel contact meer wil met zijn eigen kind! Voor de ene is Lowieke een lafaard en voor de andere een bedrieger. Maar wanneer Lowieke Koning van zijn land zou zijn dan spelen plots andere regels. Dan blijven we Lowieke aanspreken met "sire" ; zorgen we ervoor dat hij op gemeenschapskosten in paleizen mag blijven wonen; dat hij met legervliegtuigen her en der wordt vervoerd naar zijn luxeyacht of één of ander buitenverblijf enz. Quid? Is dit "eerlijk"?
Voorbeeld 2:
Als de kleine ondernemer, Lowieke Simpels, een verkeerde beslissing heeft genomen door aan een grote klant véél te veel krediet toe te staan en deze laatste in faling gaat en hierdoor ons Lowieke mee in de ondergang trekt dan draaien we daar onze handen niet voor om. De kleine ondernemer ziet al zijn bezittingen aangeslagen door een of andere curator en "de overheid" doet verder haar werk! Lowieke krijgt voor de rest van zijn leven een "stempel" op zijn rug en durft niet meer "onder de mensen" komen.
Maar als het hier niet over de kleine ondernemer Lowieke Simpels gaat maar over een grote bank met als boegbeeld een vroegere eerste Minister dan liggen de spelregels opnieuw anders. Dan kan dat vroegere" boegbeeld" straffeloos miljoenen per jaar in zijn zak blijven steken en er voor zorgen dat de "gemeenschap" met miljarden over de brug komt om de vroeger gemaakte stupiditeiten met de mantel der liefde te bedekken.Quid? Is dit "eerlijk"?
Voorbeeld 3:
Wanneer de belastingsdienst, als gevolg van een controle bij een groot fruitbedrijf, het bewijs in handen heeft dat kruidenier Lowieke Simpels een gedeelte van zijn aangekocht fruit "in het zwart" heeft betaald dan gaat men dat ventje, dat misschien 15 uur per dag werkt, plattrappen. Niet zelden komt Lowieke de slag niet meer te boven en zal zijn verdere leven moeten werken voor de "overheid" om alle aanslagen; boetes; intresten; proceskosten enz. te betalen. Maar wanneer Lowieke Simpels de grote baas van een reuze bedrijf is en waarvan men eveneens alle bewijzen in handen heeft dat die voor miljarden fraudeerde dan liggen de spelregels totaal anders. Dan laat men toe dat die man de ene dure advokaat na de andere neemt; het ene bijkomende onderzoek na het andere eist; tot in het absurde vertalingen van bepaalde dossiers vraagt tot in het Aramees toe; honderen ambtenaren gedurende jaren voor de gek mag houden; de overheid miljoenen laat uitgeven voor allerlei nieuwe onderzoeken; goochelt met experten en tegenexpertises; kortom de hele rechtspraak naar zijn hand zet met als resultaat dat na 21 jaar de "overheid" hem nog geld gaat bijbetalen wegens "te lang geduurd onderzoek!"! Om zot van te worden. Quid? Is dit "eerlijk"?
Voorbeeld 4:
Als Lowieke Simpels zijn zuurverdiende centjes allemaal op een buitenlandse bankrekening heeft geplaatst maar door slordigheid het rekeninguittreksel op zijn bureel heeft laten liggen waar een pientere belastingcontroleur er de hand kon op leggen dan "hangt" Lowieke. Men walst hem plat. Zijn totale bezit is misschien onvoldoende om alle boetes en andere aanslagen te kunnen betalen zonder te spreken van een gevangenisstraf die hij nog kan krijgen. Maar wanneer niet Lowieke Simpels maar de KBLUX als grootbank betrapt is geworden om te helpen met het onttrekken van miljarden aan het toezicht van de overheid dan is dit wederom een ander paar mouwen. Na vele jaren zorgen duurbetaalde advokaten ervoor dat alle dossiers onder de mat worden begraven. Er worden dan procedurefouten gevonden of er werden fouten gemaakt door de "onderzoekers". Dus NIET door de verdachten! En hopsa het KBLUX dossier na vele jaren en miljoenen onderzoeksonkosten door de overheid betaald, van de baan. Quid? Is dit "eerlijk"?
De lijst met al deze verhalen is oneindig aan het worden. Daarom en daarom alleen reeds zouden we dit corrupte land moeten afschaffen. Hopelijk zal men in een onafhankelijk Vlaanderen dergelijke mistoestanden niet meer dulden!
Men zegge het voort ...
Freddy Van Gaever
Ook Spanje slachtoffer van Invasie
Duidelijke taal van Josep Anglada
De voorzitter van het Plataforma per Catalunya (PxC) Josep Anglada gaf vandaag uitdrukking aan zijn grote bezorgdheid over de alarmerende immigratiecijfers in Spanje, welke op ernstige manier de toekomstige collectieve identiteit zal aantasten.
“Hoewel de cijfers zeer meerduidig worden gepresenteerd en de aantallen worden verfraaid en gebagatelliseerd, zijn er nu 6.000.000 immigranten in Spanje. Daar moeten we nog rond 1 miljoen immigranten bijtellen, die zijn genaturaliseerd na meerdere jaren legaal verblijf. Dat betekent, totaal 7 miljoen migranten, dwz. meer dan 13 % van de spaanse bevolking is vreemdeling of van buitenlandse oorsprong. Daar is maar één woord voor: “invasie” waarschuwt Anglada.
De leider van de Spaanse nationalisten herinnert er aan dat deze ”vloed aan immigratie” plaatsvond ”in de korte periode van 15 jaren”, wat naar zijn mening een vorm van een demografische invasie is, uniek in de geschiedenis. Met het oog op de aanstaande verkiezingen van 20 november, gelooft Anglada dat het essentieel is dat kiezers zich afvragen; “wanneer deze onzin begonnen is en welke partij daar verantwoordelijk voor is”. Zijn antwoord is eenduidig; “In 1996 toen José Maria Aznar aan het bewind kwam,was het aantal migranten 1.6 %, bijna allemaal gepensioneerden uit Noord-Europa. Aan het einde van zijn regeerperiode waren het meer dan 6 % immigranten, vooral afkomstig uit de Derde Wereld. Het economische beleid van de Partido Popular (Volkspartij, de belangrijkste rechtse partij in Spanje) was gebaseerd op speculatie in onroerend goed en de bouw en had behoefte aan goedkope arbeidskrachten. Aznar en zijn toenmalige Minister van Binnenlandse Zaken, Mariano Rajoy, deden er alles aan om de binnenkomst van een zo groot mogelijk aantal immigranten te vergemakkelijken."
”Was de PP verantwoordelijk voor het openen van de deur voor migranten, de PSOE (Socialistische Partij) legde voor deze groep de (rode) loper uit. Met Zapatero aan de macht in 2004, was Spanje de eindbestemming van 20 % van alle migranten die naar Europa kwamen. In 2005, … was het idee een massieve pardon-regeling uit te voeren, die een vernietigende aanzuigende werking hadden. Als gevolg daarvan overschreden we in 2007 de 4 miljoen en dat maakte dat ons land het op één na hoogste immigratiecijfer in de hele wereld heeft” Zapatero was niet in staat de lawine aan nieuwkomers te stoppen in de jaren van economische crisis. Ondanks de stijging van de werkloosheid en de precaire omstandigheden van duizenden spaanse gezinnen, arriveerden er in 2008 400.000 immigranten meer. Een aantal dat steeg naar 520.000 in 2009. Hij voegde er aan toe; “PP en PSOE hebben steeds kunnen rekenen op de medewerking van de catalaanse partijen (CiU, ERC en IU-ICV) die het hebben klaargespeeld een steeds een hoger immigratiecijfer te hebben dan de rest van Spanje. Een aanwas die een constante last is voor de catalaanse samenleving.”
Tenslotte geeft de voorzitter van Plataforma per Catalunya aan dat zijn politieke organisatie de enige is die een “werkelijk en concreet alternatief voorstelt voor het probleem van de invasie van vreemdelingen”. ”De PP, de PSOE en de rest van de partijen die in het parlement vertegenwoordigd zijn, kennen maar één immigratiebeleid, welke wij als zelfmoord beschouwen”. Naar zijn oordeel heeft het armoede, marginalisering, onveiligheid, oneerlijke concurrentie en chaos in het gezondheidszorg-en het sociale zekerheidssysteem veroorzaakt.
“De verkiezingen van 20 november naderen en er zijn slechts twee opties: doorgaan met het huidige beleid of de invasie stoppen middels het stoppen van de toestroom en dan de stroom omkeren, dwz. terugkeer of repatriëring van migranten naar het land van oorsprong. Daarom is het van vitaal belang dat we een platform krijgen door de volgende verkiezingen en dat ons standpunt verdedigd wordt in het “Huis van Afgevaardigden” en daarmee in heel Spanje”, zo besluit Anglada.
VTM en het rode zendertje ATV gooien zich in de verkiezingsstrijd van Antwerpen
Koen De Graeve (l) speelt Patrick Janssens, Peter Vandenbegin (r) kruipt in de huid van Bart de Wever.
Fysiek lijkt Peter Van den Begin niet op Bart De Wever (N-VA), maar in de fictiereeks ‘Deadline 14.10' speelt hij wél een Vlaams-nationalist die Antwerps burgemeester wil worden. Koen De Graeve speelt dan weer de burgemeester die wel héél fel aan Patrick Janssens (SP.A) doet denken.
Ze geven het niet toe, maar die merkwaardige fictiereeks houdt hen wel een beetje bezig. Deadline 14.10 is ‘maar' televisie, maar Bart De Wever en Patrick Janssens stonden wel model voor het verhaal. Deadline 14.10 gaat over een progressieve burgemeester die in Antwerpen voor een derde ambtstermijn gaat en een Vlaams-nationalist die hem uitdaagt. De politieke thriller gaat over veel meer dan dat gevecht, maar de reeks wordt volgend jaar wél in volle verkiezingsstrijd uitgezonden. Eerst op de Antwerpse regionale zender ATV, kort daarna op VTM. De link van Deadline 14.10 met de Antwerpse politiek kon niet groter zijn: 14 oktober 2012 is de dag van de gemeenteraadsverkiezingen.
Geen imitatie
De hoofdrollen in de fictiereeks zijn voor Peter Van den Begin en Koen De Graeve, twee acteurs waarvan iedereen weet dat ze in het politieke kamp van Patrick Janssens (S.PA) zitten. Van den Begin speelt de Vlaams-nationalist Bert Coenen, De Graeve zetelend burgemeester Peter Van Laer. Om het eenvoudig te houden: Van den Begin speelt De Wever, De Graeve is Janssens. Van den Begin, ‘ne lange smalle', lijkt voor geen meter op De Wever, geeft hij toe: ‘Dat was ook niet nodig. We spreken hier niet over het VTM-programma Tegen de sterren op: ik ga niemand imiteren. Het is geen documentaire, geen biografie. Ik heb in het echte leven inderdaad campagne gevoerd voor Patrick Janssens, maar je hoeft niet gelovig te zijn om een aartsbisschop te spelen. Ik ga die Vlaams-nationalist met overtuiging spelen: ik gà voor die zetel.'
Ook Koen De Graeve benadrukt dat hij Patrick Janssens niet gaat naspelen: ‘Ik heb het scenario gelezen en wou het liefst de progressieve burgemeester spelen. Dat heeft niks met mijn politieke voorkeur te maken, al sluit die van mij aan bij die van de dienstdoende burgemeester in Antwerpen. We gaan geen intieme of inhoudelijke aspecten van Bart De Wever en Patrick Janssens gebruiken, ze hoeven zich geen zorgen te maken.'
Burgemeester Patrick Janssens heeft een dubbel gevoel bij de reeks: ‘De Antwerpse politiek is een mooi decor voor een tv-reeks, Peter en Koen zijn twee topacteurs. Peter supportert zelfs voor de juiste voetbalploeg (Beerschot, nvdr.). Ik heb geen problemen met deze reeks, al had ik de uitzending liever na de verkiezingen gezien.'
Bart De Wever, die officieel nog geen kandidaat is voor de gemeenteraadsverkiezingen, noemt de fictiereeks ‘een boeiend experiment' maar ook niet meer dan dat. ‘Ik heb ooit als grap gezegd: hopelijk vinden ze voor deze reeks iemand die mijn fysieke schoonheid kan benaderen. Ik ben blij dat ze een lang en slank iemand hebben gevonden.'
In de reeks doet ook een Jean Dewit mee van het ‘Antwerps Belang'. De audities voor deze ‘Filip Dewinter' zijn nog aan de gang.
Het is duidelijk dat we zullen te maken hebben met één grote propagandareeks voor Patrick Janssens. Waarom zou anders het rode ATV-zendertje zich in mede in dit avontuur storten ? Vele kiezers zullen zich niet laten vangen aan dit reclamegedoe, maar er lopen ook vele kiekens rond die vatbaar zijn voor dergelijke beïnvloeding.
@ Het Nieuwsblad
Ook de Zwitsers betalen de EU-waanzin
De EU als welstandproject blijkt een sprookje te zijn; meer nog, de EU ontpopte zich als een vat zonder bodem, een geldverslindend monster én bovendien een regelneef. Wie ervan deel uitmaakt, weet wat de EUSSR in uw portemonnee en in uw leef- en denkwereld betekent. Maar zelfs de slimme Zwitsers, die geen clublid zijn, mogen de diepe EU-zakken vullen.
De Weltwoche geeft enkele cijfers:
In de laatste tien jaar heeft Zwitserland 112 miljard Zwitserse franken aan de EU uitgegeven. Voor elk Zwitsers huishouden betekent dit de som van 33.000 CHF of 3.300 CHF per jaar, zijnde € 2700 Niet al deze kosten waren onvermijdelijk. Sommige uitgaven ontstonden onder duidelijke politieke druk, andere kwamen er “vrijwillig” in de hoop er een positief effect – “return” noemt men dat in de economie – van te mogen verwachten. Dat is in slechts zeer geringe mate het geval gebleken: een duur betaalde veronderstelde toegang tot de EU-markten.
De EU-despoten likkebaarden naar de relatief hoge welstand in het Alpenland. Het land is meer dan welkom als medesponsor van gewaagde muntexperimenten, van overdreven bureaucratische regelneverij en economievijandige centralisering. Er wordt geargumenteerd dat Zwitserland niet achterwege kan blijven bij het project “Europa”.
Een overzicht:
- CHF 50 miljard voor regulering en reglementering der KMO’s.
- CHF 48 miljard wisselkoersverlies voor tussenkomst om de Zwitserse Frank t.o.v. de euro af te zwakken. In de periode 2009 / 2010 kocht de Zwitserse nationale bank voor een bedrag van ca. 240 miljard euro’s op – de Zwitserse frank daalde echter niet in waarde, de euro daarentegen wel: een verlies van 37.2 miljard CHF in 2010. In het eerste halfjaar 2011 kwamen daar 11 miljard CHF bovenop.
- 8 miljard CHF voor de boring van de NEAT-tunnel door de Alpen. Deze “investering” werd toegezegd in het raam van het Transeuropees verkeersnet. Zwitserland heeft zich akkoord verklaard de NEAT-boring voor een bedrag van 24 miljard CHF voor haar rekening te nemen, alhoewel deze infrastructuurinvestering voor 1/3 de Europese partners ten goede komt. 36 % van het spoorvervoer door Zwitserland is transittransport.
- 3 miljard CHF voor de immigratie in de sociale zekerheid. Het vrije verkeer van personen lokt immers niet slechts zelfbedruipende nieuwe inwoners. De regering durft haar vingers niet verbranden door de kosten hiervan te berekenen. Het laatst uitgevoerde onderzoek naar deze cijfers dateert van 1993.
- 1.38 miljard CHF voor EU-programma’s in allerlei EU-constructies die studies verrichten en projecten financieren. Zo werd het Europese concurrerende GPS-systeem, Galileo, voor een onbekend bedrag gesponsord door de Zwitsers.
- 1.257 miljard CHF voor „cohesiesteun“ aan landen die in 2004 tot de EU toegetreden zijn. Eigenlijk was daarbij het doel dat het geld in de vorm van bestellingen en opdrachten Zwitserland ten goede zou komen. Niets is minder waar: het wordt op de gekende EU-wijze over de balk gegooid. Intussen vindt men het in Straatsburg niet meer dan normaal dat er nogmaals om een “cohesiebijdrage” in Zwitserland zal aangeklopt worden.
- 130 miljoen CHF.: voor het krediet van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) aan Griekenland. Zwitserland gaf ca. 218 miljoen – men gaat ervan uit dat 50% nooit zal terugbetaald worden.
Indien er nog meer landen aan de bedelstaf geraken, zal het risico op wanbetaling nog stijgen.
Met stijgende verbazing en stijf van verontwaardiging hebben wij gisteren bij Canvas de Panorama reportage meegemaakt over de schandalige toestanden bij de politie van Hasselt, Zonhoven en Diepenbeek.
