Z’n tegenstanders krijgen er rooie vlekken van in hun nek, maar ook zij kunnen er niet omheen: Geert Wilders speelt al een jaar een beslissende rol in politiek Den Haag. Een interview over wat Henk en Ingrid daarvan merken, het treiteren van Job Cohen, z’n aanvaring met Mark Rutte en of hij vroeger op school al een pestkop was.  

Als bedrijfspoedel van Panorama is mijn eerste vraag: één jaar kabinet Rutte met gedoogsteun van de PVV. Zijn Henk en Ingrid daar nou wijzer van geworden?

“Ja, ik denk het wel. Ze zien een andere wind door Nederland waaien waar het gaat om strengere straffen en om forse maatregelen rondom immigratie en asiel. Bovendien gaat de overheid in z’n eigen vet snijden. Minder ambtenarij. Dat was anders ook minder gebeurd. En wat was het alternatief? Dat Job Cohen en de zijnen aan de macht waren gekomen.”

- Komen er echt minder immigranten en asielzoekers naar Nederland?

“Daar hebben we afspraken over gemaakt, dus dat zal wel moeten gebeuren. U ziet bij de aanvaringen die ik soms met minister Leers heb, dat als het dreigt de andere kant op te gaan, ik dan stevig aan de bel trek. Maar het zal wel een jaar duren, dat moet ik eerlijk zeggen, voordat je dat in de cijfers ziet.”

- Uw tegenstanders zeggen altijd: het zal niet lukken, want Europa blijft dwars liggen.

“Dat mensen minder snel familie kunnen laten overkomen, dat ze hun inburgeringexamen zelf moeten betalen en als ze die niet halen dat ze dan hun verblijfsvergunning kwijt raken, dat is al door de ministerraad. Maar bij de belangrijkste maatregelen, het verhogen van de leeftijd van 21 naar 24 jaar voor partners die naar Nederland worden gehaald bijvoorbeeld, ja daar heb je Europa voor nodig. Ik moet wel eerlijk zijn, dat zijn maatregelen die qua cijfers de grote klappers opleveren. En dat ziet er niet bij voorbaat goed uit.”

- Dat moet ergerlijk zijn voor u, dat Europa bepaalt wie hier wel en niet binnen mag komen.

“Dat is niet te verteren. Europa bemoeit zich met alles. Ook waar het geen bal mee te maken heeft. Dat is één van de weeffouten. Maar stel dat al die maatregelen die wij willen niet gaan lukken, dan moeten we voor Nederland misschien wel denken aan een uitzonderingspositie op dat hele immigratiedossier. Zoals ook Denemarken dat heeft. Want het kan toch niet zo zijn dat Europa niet alleen bepaalt wie er hier binnen mag komen, maar ook nog de afspraken die we hier in dit land hebben gemaakt tegen houdt?”

- Die arme Leers zal af en toe wel gek worden van u. Toch?

“Ik hoop het niet. Maar ik ben ingehuurd als een politieke wolf om op te komen voor de PVV-kiezers. Stel dat ik voor die 18 miljard bezuinigingen, de prijs die wij voor het gedoogakkoord betalen, weg zou fietsen. Dan zou het CDA mij ook de mantel uitvegen. Dus als Leers zegt dat de terugdringing van immigratie geen doelstelling is, dan moet ik daar iets van zeggen. Niet om hem te pesten, maar om voor Henk en Ingrid op te komen.”

- Is het mooie van dit kabinet voor u ook niet dat Job er niet in zit?

“Dat is ontzettend belangrijk. Als je kijkt naar dat hele verhaal van immigratie en asiel, naar de bezuinigingen op al die linkse hobby’s, naar strenger straffen; dat was met de PvdA nooit gebeurd. Dan was Nederland veel slechter af geweest.”

Toch hoorde ik de PvdA pas zeggen: de immigratie kwam van rechts.

“Onzin. Het is wel zo dat ook CDA en VVD gastarbeiders naar Nederland hebben gehaald en dat daar grote bedrijven achter zaten. Dat ontken ik niet. Maar de grote getallen zijn daarna binnen gekomen met de gezinsmigratie. Dat gaat tot op de dag van vandaag door. Links dient bijna elke week wel een amendement in om het allemaal nog soepeler te maken en ze verzetten zich tegen alle maatregelen die wij in het gedoogakkoord hebben afgesproken. En neem zo’n generaal pardon, waarbij tienduizenden mensen zijn gelegaliseerd, ook criminelen, hoewel ze alle rechterlijke instanties hebben afgelopen en steeds nee te horen hebben gekregen. Dat hebben wij niet gedaan. Dat heeft links gedaan.”

- Volgens mij hebt u een hekel aan Job

“Ik heb in persoonlijke zin absoluut geen hekel aan Job. Het is een hele nette, erudiete man. Ik heb trouwens aan niemand een hekel in de politiek. Dat meen ik oprecht. Alleen politiek gezien staat de PvdA voor alles wat ik verafschuw. Dat is wel waar.”

- U speelt het soms erg op de persoon.

“Hij is de leider van de grootste oppositiepartij en het is mijn taak om vanuit mijn rol de PvdA aan te pakken. En ik hou ervan om de aanval te kiezen. Ik snap er echt niets van dat Job het kabinet steunt voor wat betreft Europa en daar helemaal niets voor terug krijgt. En dan komt hij met een heel bestuurlijk verhaal. Bij de heer Cohen is duidelijk nog niet helemaal doorgedrongen dat hij geen burgemeester van Amsterdam meer is.”

- U was hem tijdens de Algemene Beschouwingen behoorlijk aan het treiteren. U had er lol in he?

“Ik ben een liefhebber van een prikkelend en offensief debat. Ik vind dat zoiets veel meer moet gebeuren. Als je naar andere parlementen kijkt, gaat het er vaak nog veel steviger aan toe. Wij zijn zo’n polderlandje waar het allemaal heel netjes gaat, maar laat de mensen maar zien dat er een groot verschil is tussen de PVV en de PvdA. Ik vind het alleen jammer dat Job niet meer van zich afbijt.”

- U heeft liever een betere tegenstander?

“Ik heb er natuurlijk politiek belang bij dat Cohen zo lang mogelijk blijft zitten. Ik weet alleen niet of de partij hem dat nog lang gunt.”

- U had tijdens het debatt vaak de lachers op uw hand. Nooit gedacht aan een carrière als up comedian vroeger?

“Hahaha. Nee, dat heb ik nooit willen worden. Ik speel in de Kamer geen toneel, laat ik dat voorop stellen, maar ik vond toneel vroeger op school wel altijd heel leuk. Ik heb ook weleens iets gedaan. Nee, geen grote rollen hoor. Maar ja, iets van acteren ligt mij wel.”

- Zit u de avond voor zo’n debat te bedenken met welke kwinkslagen u iemand op de kast kunt jagen?

“Zoals iedereen bereid ik een aantal grappen voor. Ik denk na over wat ik ga zeggen en weet wat ik ga doen tijdens een debat. Maar opmerkingen tijdens interrupties die kun je niet van tevoren instuderen. Dan zeg ik spontaan wat in me opkomt.”

- Dat zuigen en jennen gaat u goed af. Vroeger op school al een pestkop?

“Absoluut. Op de lagere school viel dat nog wel mee, maar op de middelbare school was ik echt een vervelend jongetje. Ik ben vaak de klas uitgestuurd en ik heb het mijn ouders vaak ook niet gemakkelijk gemaakt. Ik was nogal recalcitrant ja. Ging altijd m’n eigen gang.”

- Dus pappa Wilders moest nog weleens op school komen?

“Zeker. Ik was in die tijd bepaald geen lieverdje.”

- En dan die beroemde aanvaring met Mark Rutte. Dat ‘doe es effe normaal man’. Later geen spijt van gehad?

“Nee, geen seconde. Ik begrijp die commotie daarover ook niet. ‘Doe eens normaal man,’ is iets dat veel mensen dagelijks tegen elkaar zeggen. Er zit geen scheldwoord in. Het is misschien niet gebruikelijk, maar nogmaals: kijk naar andere parlementen. Daar gebeuren wel ergere dingen.”

- U had niet door dat iedereen over u heen zou vallen?

“Nee. Ik had wel vrij snel in de gaten, gezien de reacties achter me, dat het ongebruikelijk was. Maar ik was op dat moment echt kwaad. Ik vind helemaal niet dat ik te ver was gegaan. Een beetje leven in de brouwerij kan toch geen kwaad?”

- Heeft u überhaupt weleens spijt van de dingen die u zegt?

“Ik ben ook een mens van vlees en bloed. Dus ik heb achteraf ook weleens spijt van dingen. Dat ik vroeger niet altijd even braaf ben geweest en m’n ouders weleens verdriet heb gedaan. Maar in de politiek? Ik kan het me niet herinneren.“

- Dingen als kopvodddentax? Of islamitisch stemvee?

“Nee. Die kopvoddentax ging over hoofddoekjes. Het was een voorstel en dat probeer je dan op een beetje prikkelende manier te brengen. En dat is gelukt. Veel mensen vonden het fantastisch. Anderen vonden het vreselijk. En stemvee? Ach, dat wordt toch al decennia lang gebruikt. Daar zijn wij niet de enige in?”

- Maar toch...

“Wat ik vooral erg vind, ook tijdens die Algemene Beschouwingen, is die dubbele moraal. Waar hebben mijn collega’s in het verleden mij, mijn partij en mijn kiezers niet voor uitgescholden? Bijna dagelijks worden we voor fascisten, racisten en extremisten uitgemaakt. En dan zit de hele Kamer te gniffelen. Wij incasseren gigantisch veel. En dan valt de hele politieke elite en ook een groot deel van de media over mij heen terwijl ik nog geen duizendste doe van wat zij doen. Maar ons wel de les lezen, er schande van spreken, als ik bedrijfspoedel zeg, of ‘doe es effe normaal, man’. Alleen al vanwege die verontwaardiging zal ik het blijven doen.”

- Geert Wilders twijfelt nooit?

“Natuurlijk twijfel ik weleens. Maar Ik etaleer die twijfel niet. Vind ik ook niet verstandig. En ik ben zo iemand: als ik eenmaal een besluit neem, dan ga ik er helemaal voor.”

- Altijd maar die politiek. Weleens tijd voor iets gezelligs?

“Veel te weinig. Waar ik heel erg van hou is slapen?”

- Dat klinkt ook niet erg opwindend.

“Nee, maar ik slaap ontzettend weinig en ik hou nu eenmaal heel erg van slapen. Het klinkt raar als een hobby, maar het is wel zo. Ik reis ook graag. Ja, de beveiligers gaan wel altijd mee. Ik heb een foto waarop ik met mijn vrouw op Cyprus ben en dan zie je mij met zestien man om mij heen. Acht beveiligers uit Nederland en nog een stuk of acht lokale agenten. Daar denk ik niet meer over na, anders ga je nooit meer op vakantie. Voor mij is ook een uitje om in het buitenland naar een supermarkt gaan. Gewoon boodschappen doen. Het kan hier wel, maar het wordt dan zo’n circus, dus daar begin ik niet meer aan. Ik ga wel vaak naar de bioscoop. Dat is ook altijd een heel geregel. Dan kom ik met beveiliging binnen als het al donker is en bij de aftiteling ga ik weer weg. Maar ik zou me wel meer mogen ontspannen, dat is waar.”

- En dan bent u nog bezig met Fitna 2.

“Dat is niet mijn eerste prioriteit. Ik ben nu vooral bezig met een boek over de islam. Voor de Amerikaanse markt. Dat komt volgend jaar april uit in New York. Dat zal niet onopgemerkt blijven. Ik vind dat heel belangrijk. Het wordt een heel stevig en gedegen boek.”

- Wat staat daarin wat we niet al van u weten?

“Het wordt een hele goede analyse over de gevaren van de islam en hoe we dat kunnen keren. Niet iedereen zal er blij mee zijn, denk ik. Het wordt een heel mals boek, waarin de islam stevig op de korrel wordt genomen.”

- Maar wat is het nieuwe?

“Ik beredeneer en documenteer nog meer dat de islam een gevaarlijke ideologie is. Dat Mohammed echt één van de grote foute mensen is geweest die heeft rondgelopen.

- En dat er lijnen lopen naar deze tijd. Met wat er nu in de wereld gebeurt. Er zijn toch heel veel gematigde moslims?

“Natuurlijk. De meerderheid van de moslims is gematigd. Ik maak ook altijd onderscheid tussen de mens en de ideologie. De gematigde moslim, nou ja, je kunt je afvragen of een gematigde moslim volgens de Koran nog wel een moslim is, want als je er niet streng naar leeft, ben je het eigenlijk niet meer. Maar goed, voor zover mensen zich gematigd moslim noemen, is dat prima. En ja, die bestaan zeker. Maar een gematigde islam die bestaat zeker níet. Dat probeer ik duidelijk te maken. En u weet: er zijn anderhalf miljard moslims en als maar één procent níet gematigd is, dan zijn dat er nog steeds heel veel.”

- Wat is uw grootste angst?

“Dat als wij de islamisering niet stoppen, en langzaam maar zeker sluipt die onze samenleving binnen, het ten koste zal gaan van onze vrijheid. Dan gaat het stukje bij beetje de verkeerde kant op. Daarvoor wil ik waarschuwen. Anders hebben onze kinderen en kleinkinderen straks die vrijheid niet meer.”

- En als mensen zeggen: kom op Geert, zo erg is het toch allemaal niet? Doe es effe normaal man! Wat zegt u dan?“

Dan zeg ik: ik doe normaal. Het is nog veel erger dan jullie denken. Lees mijn boek straks maar.”

Tekst: Joop Reichart

Het interview is te lezen in de Panorama nr. 45, 9 november 2011

Geachte redactie en vrienden,

Gisteren konden we genieten van de zoveelste aflevering over de
soap van "Ranch B en foreman Elio".

De Waalse nicht die zo tuk is om opperforeman van deze uitgeleefde ranch B te worden, is  over zijn eigen lasso gestruikeld. De blauwhemden onder de leiding van J.R. De Croo jr. uit Brakel (het Vlaamse Dallas) willen van geen oude knollen en opgedroogde melkkoeien weten. Big ranch Europa gaat dit niet pikken en dan is de kans meer dan bestaande dat ze "Ranch B" onder hun gezag gaan plaatsen.

Elio zag het dus niet meer zitten, zadelde zijn audi-volbloed en vertrok met gierende hoefijzers naar zijn vriend en grote baas van ranch B die in zijn riant buitenverblijf ergens in de bergen tussen bomen en kabbelende beekjes aan het herstellen was na het wegnemen van een neusboebbel.

Gelukkig voor Elio was de big boss nog in eigen omgeving te vinden, want hij mocht van doctor Spock niet in de zon komen, zoniet was hij misschien naar het land van sheriff Berlusconi vertrokken waar de big boss aldaar een bootje heeft dobberen. Door geheime informanten ben ik een gedeelte van de gesprekken tussen Albert-de-boss en Elio-de-sos te weten gekomen. Ziehier een vrij vertaalde weergave.

Aankomst van Elio.

- Ahà copin Elio...is t'weer van dàt in uw beperkte praatbarak?

- Ja, boss, J.R. De Croo ligt weer dwars in het zadel.
- Hell and devil Elio ! iI heb pas enkele dagen nog een tête à tête gehad met die snotneus zijne peere en hem gezegd dat hij zijn zeun beter in toom moest houden en wat inschikkelijker zijn of dat hij serieus van zijn paard zal donderen.
- Yes boss, maar die jeugd van tegenwoordig wil steeds moeilijk doen hè, zij denken slimmer te zijn dan de ouderen.
- En nu Elio, wat kunnen we nog lappen om iedereen terug in het zadel te krijgen? Ik weet wel dat de haver en de wortelen zo goed als op zijn, dus moeten we iets anders verzinnen.
- Boss, als we nog eens zo een stukske komedie speelde zoals met
Kerstmis verleden jaar, toen is het ons gelukt om op de valreep nog wat grondgebied van de Noordelijken in te pikken. Misschien lukt het nog eens, slaat de schrik J.R. om het hart en geeft hij toe. Hij is de enige die ons nu nog in de weg staat om ons goesting te krijgen.
- Denkt ge dat? En hoe zit het dan met die andere jonge cow-boy van de tjevenclub?

- Oooh, die vormen geen of weing probleem nu ze met een Dexia-ei in hun gat zitten. De boeren en veedrijvers zijn er niet gerust in en vrezen dan ze hun centen kwijt zijn. Opgebrast door andere grootgrondbezitters en veehouders die het groot zagen zitten. Die tjeven-gabbers zijn als de dood dat er een lynchpartij zou volgen en  velen van hen hun kopje gaat wiebelen. Een bestolen volk is onvoorspelbaar in zijn doen en laten hè boss!
- Weet ge wat Elio, we zullen dat nog eens proberen zie. Ik hou je ontslag in beraad en ga pro-forma enkele getrouwen uitnodigen op de koffie om de schijn jegens het werkvolk hoog te houden, dat ik echt begaan ben met hun lot. Ondertussen kan de bevriende regimepers de nodige desinformatie laten lekken en de zwarte pieten uitdelen. Binnen enkele dagen zal ik u terug naar hier laten komen om u mijn oprechte bezorgdheid over te maken en u te vragen toch nog eens een blijk van echte ranchmanschap en verantwoordelijkheidszin te tonen en  een stukske komedie op te voeren. Wij, ingevoerde immigranten, kunnen dat goed, hè! Wie weet, lopen ze er weer met open koeienogen in. We moeten absoluut vermijden dat die vermaledijde rechtse Flamins het heft in handen nemen, want dan kan ik mijn ranch vergeten.

-Boss...ik zal uw spel nog eens mee spelen maar het zal moeilijker worden dan de vorige keer. Het probleem is ook dat mijn aanhang gedreigd heeft met harde maatregelen als ik in hun geldbeugel wil zitten of de rodeo-spelen wil inperken. Zij willen absoluut niet weten van enige beperking in hun sport en spel,wat het ook moge zijn. Zelfs hun traditionele hangmat willen ze in geen geval ruilen voor een matras van stro en hooi.

- Mmmm, zei de boss, we zullen toch iets uit de paardenbek moeten halen, willen we overleven. Soit, ge maakt er maar het beste van,ge zijt per slot van rekening ne sluwe slimmerd.  Hier zie, neem een ferm stuk verse everzwijnpaté mee voor onderweg tegen de honger.

Daarop verliet Elio het buitenverblijf van zijn boss en gaf zijn audi ros de sporen terug richting vanwaar hij gekomen was.
Twee geblokte stieren met vlammende ogen en blauwe zwaaistaart liepen vooraan om de weg vrij te maken voor het aanstormende audi- ros.
Wordt ongetwijfel vervolgd

mvg - Senior 

De EU-regenten zijn symbolisch bereid hun ouders, kinderen en als het moet hun ganse familie te verkopen, zo lang ze de macht in eigen handen mogen houden en verder in hun Europese luchtkastelen kunnen wonen en dromen.

De idee van euro-obligaties wordt opnieuw aangezwengeld. Volgens Barroso & C°, het middel om de financiële crisis voorgoed uit te drijven. Volgens sceptici, zoals Merkel, een beloning voor slecht bestuur door landen die hun laars lappen aan een enstig begrotingsbeleid.  En een afstraffing voor hen die het behoorlijk doen. Een Duitse particulier die een lening aangaat, zal in het nieuwe systeem een hogere rente moeten betalen, dan voorheen. De slimme ex-communistische Portugees Barroso, zal dit oplossen, beweert hij. 

De herfinanciering van de schulden die de lidstaten in de loop der decennia opgebouwd hebben, zou centraal gebeuren vanuit de ECB, zodat lage rentetariven bedongen kunnen worden.  Welke tegenprestaties worden verwacht van de landen die beroep doen op dit systeem ?  Welke garanties worden geboden en wat gebeurt er als afbetalingen niet plaatsvinden ?  Zal de EU (of de ECB ?) bij wijze van spreken de Dom van Milaan, het Acropolis van Athene, het Escuriaal nabij Madrid of het Atomium van Manneke-Pisland in eigendom ontvangen ?

Barroso heeft een voorstel uitgewerkt dat zo ingewikkeld in mekaar zit, dat je om de terminologie van Herman van Rompuy te hergebruiken,  het niet kan uitleggen aan de burgers ... Dàt superioriteitstoontje geeft voldoende de regentenmentaliteit weer die heerst bij de niet-verkozen toplui van Euronazi-land.

Een zaak is duidelijk : dit soort lieden zijn allen stuk voor stuk kapiteins van de Titanic.

Elke dag, elk uur wordt bewezen dat hun formidabele managersinzichten geleid hebben tot de huidige rampen, maar in plaats van dit nederig toe te geven en de koers drastisch te veranderen, volharden zij in hun domme boosheid.

Alles draait om geld. Je kan dit betreuren of je aansluiten bij de verworpenen die nog nooit een poot hebben uitgestoken maar die eisen dat de maatschappij, die ze bevechten,  hen blijft onderhouden.  Of je kan proberen met onsympathieke maatregelen orde op zaken te stellen. Ook als dit impliceert dat je een stuk van de macht en het aanzien moet opofferen. 

Wat in geen geval een oplossing biedt aan de huidige problemen, is het star vasthouden aan het eigen gelijk : de inzichten die gefaald hebben, niet loslaten.  Dit is wat men nu wil door euro-obligaties in het leven te roepen in een sfeer van complete chaos en paniek. Opnieuw schulden maken (op een hoger nieveau), opnieuw zoektochten organiseren naar vers geld om het in bodemloze putten te smijten. 

De grootste ja-ja-schreeuwers voor dit systeem zijn natuurlijk de niet-verkozen regenten zoals Barroso met zijn stoet volkscommissarissen, de mislukte ex-premier Herman van Rompuy, de molenwiekende Verhofstadt die het verschil tusen waarheid en leugen niet eens meer kent en alle hofhoudingen die Europa enkel zien als een persoonlijke melkkoe.

Zijn wij Eurosceptisch, Eurokritisch ?  Het zal nog niet zijn ... Wij waren dat niet maar de onthutsende prutsers hebben ons zo gemaakt.  Er zal veel moeten veranderen om ons geloof in een Verenigd Europa te herstellen. En Euro-obligaties of Euro-belastingen horen daar niet bij.

Ray

“Elio Di Rupo is om te bleiten en alleen het Vlaams Belang heeft een visie op de toekomst : een Republiek Vlaanderen, een sterke natie in een nieuw Europa !” Bruno Valkeniers

De scherpe woorden van de Antwerpse procureur-generaal Yves Liégeois over het asielbeleid zijn allerminst losse flodders. Zijn kritiek heeft diepe wortels in de dagelijkse praktijk van de rechtbanken, die geconfronteerd worden met duizenden dossiers van verregaande fraude. En wat voor de rechter komt, is nog maar het topje van de ijsberg. Zwakke punten in de Vreemdelingenwet, het vaak ontstellende gebrek aan controle en de goedgelovigheid van sommige administraties spelen in de kaart van de sjoemelaars. Dat blijkt uit het verhaal van een rechter. Het profitariaat, een 'best of'.

1. Luxeleven voor vrouw van chirurg in Marokko.

Onze rechter steekt van wal met een straf verhaal waaruit blijkt dat je als immigrant niet eens in ons land hoeft te wonen om jarenlang van een mooie uitkering te genieten. Dat heeft een Belgisch-Marokkaanse vrouw uit de streek van Mechelen bewezen. "De dame beweerde dat ze een alleenstaande moeder was. Ze liet zich met haar drie kinderen inschrijven in de gemeente waar haar broer woonde. Ze woonde met haar kroost ook in het huis van haar broer. De vrouw kon een werkloosheidsuitkering én kinderbijslag bemachtigen. Haar broer genoot een fiscaal voordeel omdat hij vier personen onderdak gaf."

"De grote leugen van de moeder kwam echter uit, toen ze in 2007 werd opgeroepen om te zetelen in een kiesbureau. Ze daagde niet op en de politie maakte er een zaak van. Een agent werd op pad gestuurd om de vrouw te zoeken. Uit zijn buurtonderzoek bleek dat de moeder en de kinderen al sinds 1998 permanent in Marokko woonden. Ze was er getrouwd met een chirurg en leidde een luxueus bestaan. Ze kwam nu en dan naar ons land om het geld van haar Belgische rekening te halen. De moeder kon meer dan tien jaar lang sjoemelen. Ze werd door niemand gecontroleerd. Ze werd uiteindelijk opgepakt en veroordeeld tot 18 maanden cel."

2. Al zeer jong met pensioen.

Ook met de pensioenleeftijd wordt er regelmatig geknoeid. "Sommige migranten, die al dan niet gewerkt hebben, vragen hun pensioen aan terwijl ze nog niet aan de leeftijdsvoorwaarden voldoen. Ze doen dat om rustig naar hun vaderland te kunnen terugkeren. Als de administratie van Pensioenen hun aanvraag weigert omdat ze veel te jong zijn, dan starten ze een procedure voor de arbeidsrechtbank. Als ze ook van de rechtbank ongelijk krijgen, trekken ze naar hun vaderland om een geboorte-attest te halen. Ze staan hier dan een maand later terug met een attest waaruit blijkt dat ze plots vijf jaar ouder zijn. Er loopt heel wat mis met de geboorteregisters in onder meer Marokko, Algerije en Turkije. Die attesten zijn officiële documenten, maar we weten dat ze vals zijn. Als rechter kan je er niets tegen doen, want dan veroorzaak je een diplomatieke rel met die landen."

3. Ziek op einde van vakantie.

Het is voor migranten die werken ook helemaal niet moeilijk om hun betaalde vakantie met enkele weken te verlengen op kosten van de werkgever. De rechter: "De fraudeurs vertrekken op 1 juli met vakantie naar hun vaderland. Normaal is dat voor een maand. Rond 28 juli worden ze plots ernstig ziek. Ze hebben meestal last van hevige rugpijn. Die kerels stappen in hun thuisland naar een arts, die een attest aflevert waaruit blijkt dat ze op geen enkele manier vervoerd mogen worden. Niet met het vliegtuig, niet met een auto en ook niet met een schip. Begin september staan ze hier plots terug. Werkgevers die het riskeren om die mannen te ontslaan wegens onwettige afwezigheid, worden prompt voor de arbeidsrechtbank gesleurd. Je mag een arbeider/bediende immers niet ontslaan als hij ziek is..."

4. Rugkwaal voor leefloon.

Een andere 'klassieker' is de geveinsde ziekte om voor onbepaalde tijd een leefloon te krijgen. "Ik maakte het al tientallen keren mee dat asielzoekers ziek worden op de dag dat ze geregulariseerd raken. Daarvoor hebben ze meestal tot vijf jaar in het zwart gewerkt, maar dan laat hun gezondheid het afweten. De ziekten: rugpijn, depressie en posttraumatisch stress-syndroom. Dit laatste illusteren ze dan met een foto van een afgebrand huis ergens in Kosovo. De meeste attesten worden afgeleverd door een allochtone arts. Als het leefloon wordt goedgekeurd, dan gaan ze weer aan de slag in het zwart. En ze worden amper gecontroleerd."

5. Eén dag werken volstaat.

Het volstaat ook dat immigranten hier één dag gewerkt hebben om daarna van een werkloosheidsuitkering te kunnen genieten. "Ze moeten enkel een attest voorleggen dat ze in het land van herkomst gewerkt hebben. Als ze daar één dag arbeid in ons land aan kunnen toevoegen, dan is hun plan gelukt. Dergelijke fraudeurs vinden vlug de weg naar nepvennootschappen die hen dergelijke attesten bezorgen, tegen betaling. Als je als rechter een onderzoek instelt naar de echtheid van die vennootschappen, zijn ze meestal al failliet. Er valt dus niets meer te controleren. De sjoemelaars profiteren met succes van de zwakke regels in het asielbeleid."

6. Ongeneeslijk ziek... in thuisland.

Nog een veelbeproefde tactiek is het 'artikel 9ter van de Vreemdelingenwet'. "Dat bepaalt dat iemand geregulariseerd kan worden als hij aan een ziekte lijdt die in zijn thuisland niet verzorgd kan worden", legt de rechter uit. "Die persoon moet een leefloon krijgen en mag niet werken. Helemaal aberrant is dat de wet zegt dat ook zijn familieleden niet mogen werken. Er bestaat een circuit van artsen die valse attesten afleveren. Er zijn er die het zo nogal bont maken. Zo kreeg een Russische vrouw, die zogezegd aan sinusitis leed, een tijdelijke regularisatie omdat ze voor 'onbepaalde tijd' niet in een vliegtuig mocht zitten, wegens drukverschillen. Je kan het zo gek niet bedenken of er is wel een arts die het op papier zet."

7. Regularisatie omdat vader in de cel zit.

Nog veel voorkomend in het misbruik: regularisatie om humanitaire redenen. "Wist je dat een gezin geregulariseerd kan worden als de vader in de gevangenis zit?", grijnst onze rechter. "We hebben het al meegemaakt met verschillende zigeunerfamilies. Pa vliegt in de bak en de advocaat maakt van de gelegenheid gebruik om de illegale familieleden aan een leefloon te helpen. Ze willen pa immers kunnen bezoeken in de gevangenis en onze asielwet zegt dat dit een humanitaire reden is om (tijdelijk) in ons land te blijven én een uitkering te krijgen. Als vader vier jaar moet brommen, dan krijgt zijn kroost vier jaar lang steun. Handig voor illegalen die in de gevangenis zitten."

8. Schijnscheidingen.

We kenden de schijnhuwelijken al, maar 'schijnscheidingen' zijn nog veel interessanter. "Twee geregulariseerde immigranten zijn gehuwd en leven van een uitkering. De ene krijgt werklozensteun, de andere een uitkering van het ziekenfonds", geeft de rechter als voorbeeld uit zijn praktijk. "Omdat ze samenwonen, krijgt slechts één van de twee zijn uitkering als gezinshoofd. Als ze scheiden, dan kunnen ze allebei een hogere uitkering krijgen, zo leren ze van hun advocaten. Ze gaan dus uit elkaar, voor de show. Eén van hen huurt zogezegd een zolderkamertje bij een familielid, de andere blijft waar hij is. Ze laten hun scheiding ook bevestigen door een vrederechter. Een van de partners moet onderhoudsgeld betalen, maar weigert dat zogezegd. De andere stapt naar het fonds voor onbetaalde onderhoudsgelden en strijkt daar een maandelijks bedrag op. Dit soort papieren scheidingen is erg lucratief. En slechts weinigen lopen tegen de lamp."

9. Ruzie in familie als het uitkomt.

Ook gezinsherenigingen kunnen zeer winstgevend zijn. "Sommige migranten die hun bejaarde ouders laten overkomen, moeten zich borg stellen en voor de zorg van hun vader/moeder opdraaien. Dit vervalt echter als de bejaarde na drie maanden geregulariseerd wordt. Van dan af komen ze plots niet meer overeen, maken de kinderen te veel lawaai en wil het oudje alleen gaan wonen. Gevolg: leefloon. In werkelijkheid wonen ze onder één dak en is het leefloon een extra inkomen... Controle? Zeer zwak."

10. Wat in Nederland niet kan, kan hier wel.

"En dan is er nog de stroom van Nederlandse migranten richting België", zucht de rechter. "Onze noorderburen zijn nu eenmaal veel strenger geworden. Marokkaans-Nederlandse meisjes die in hun vaderland met een Marokkaanse man huwen, hebben niet meer het recht om hem mee te nemen naar Nederland. Gevolg: het meisje verhuist (tijdelijk) naar België waar haar man wél welkom is in het kader van de gezinshereniging. Na een tijdje nemen ze weer de wijk naar Nederland, want de man mag er met zijn Belgische papieren verblijven..."

Niet alle asielzoekers mogen over dezelfde kam geschoren worden, maar de rechtbanken worden wel geconfronteerd met duizenden dossiers van fraude.

© Het Laatste Nieuws &
http://blog.seniorennet.be/hemiksem/

De Brederodestraat bevindt zich in Antwerpen-Zuid en is de verbinding tussen de Leien en het Kiel (waar onze medewerker Zjeik Awoe Rimram zijn fijne leven slijt met het oplossen van levensvragen voor de aanhangers van de religie van Mep, Steek en Hang) en verderop naar Hoboken, waar bij verkiezingen de computers de geest geven, zeker als de uitslag de Rode Troepen niet aanstaat. Het gaat hier allemaal om straten en wijken die aan Antwerpen zijn trotse bijnaam van "Stad van allah" verlenen.  In de Brederodestraat heerst de Turk Ergün Top als een ware peetvader en de talrijke jongeren beoefenen de edele krijgskunst van het werpen van stenen naar het openbaar vervoer. Meermaals wordt ook het mes uit de schede getrokken om het weke vlees van buik of keel te doorboren, als er kwetsende woorden zijn gesproken of commerciële belangen in het geding zijn.  Multicultuur waar onze heer burgemeester en zijn clan in gedijen als groene vliegen in een koeienvlaai.

Bovenstaand filmpje werd opgenomen vanuit een appartement in de Brederodestraat en toont het leven zoals het is. Een lange tijd is er enkel een zwart scherm maar dan herneemt de actie (rond 1.17) Hieronder de toelichtende commentaar uit de Gazet van Janssens :

Zelfs de gewonden vluchtten voor de politie. Volgens een getuige waren het twee bendes uit een berucht café die met elkaar op de vuist gingen. “Het gevecht begon om 3u in de nacht van zaterdag op zondag”, zegt hij.

“Zo’n vijftien mannen, allemaal Oost-Europeanen, waren stevig op elkaar aan het kloppen. Zeker dertig mensen stonden toe te kijken. Niemand belde de politie. Een van de betrokkenen bloedde hevig en dan heb ik zelf maar de politie gealarmeerd. Tot groot ongenoegen van de vechters", vertelt de getuige.

"De gewonde man werd in een auto gestoken en die was weg nog voor de komst van de politie. Daar bleef het niet bij. Er ontstond een tweede gevecht. Een man kreeg klappen met een fles en daarna werd hij gestoken met een kapotte fles. Iemand riep politie en meteen was het gevecht achter de rug. De gewonde wilde vluchten maar dat lukte niet. Hij diende geen klacht in en wist van niets.”

In het tweede filmpje is de Antwerpse politie met een zestal (?) agenten ter plekke verschenen. De dames en heren geven een demonstratie van slap politioneel optreden. Niet te verwonderen dat de heren Vreemd & Tuig zich te pletter lachen met de plaatselijke Hermandad, die het gezag uitstralen van Ken, het vriendje van Barbie.  Een Allochtoon heerschap schreeuwt de ganse tijd (is het Toerks of Balkans of een van de andere 170 talen die hier geroepen worden in de straten van mijn vaderstad ?) en één agent (een officier ?) roept met gezag in de taal van Janssens : "Achteroit". (achteruit) Vermoedelijk is hij in zijn cursus "rellenbeheersing" nog niet toegekomen aan het tweede luik "Veuroit" (vooruit). Wat is het heerlijk toeven in onze Vlaamse steden en de dagelijkse pleziertjes van de diversiteit en verrijking te ondergaan. Ik heb mijn abonnement bij de zoo niet hernieuwd.

Ray

De EU-superstaat wil zijn greep op het economisch beleid van de lidstaten nog vergroten; 'daarvoor is geen democratisch draagvlak', aldus Philip Claeys in de Europratbarak in Straatsburg.

Voor een reporter “buitenland” blijft Turkije een eeuwige bron van inspiratie.  De inkt van ons vorig artikel over het gebrek aan persvrijheid in het land der Ottomanen was nog niet droog of het BTK (Turkse overheidinstelling voor Informatie- en communicatietechnologieën) deelde de wereld mee dat vanaf 22 november het Turkse internet zal kunnen genieten van een filtersysteem.  Eigenlijk is dit de uitvoering van een proefperiode die drie maanden geleden begon.

Een ietwat rare constructie, lijkt ons.  “Gebruikers, die geen verzoek ingediend hebben, kunnen hun huidig internet blijven gebruiken.  Er zijn twee profielen beschikbaar op de “Secure Internet Service” (veilige internetdienst), met kind- en gezinprofielen.  Vanaf 22 november zullen internetgebruikers op een vrijwillige basis kunnen gebruik maken van deze filter.” 

Volgens het BTK zullen surfers kunnen overschakelen van het vrije wereldnet naar het “veilige net”.  Deze dienst aan de bevolking werd ontworpen naar aanleiding van klachten en op vraag van internetgebruikers, zo luidde de begeleidende uitleg van het BTK. De invoering van de “veilige internetdienst” baseert zich op een artikel van de wetgeving omtrent de rechten van de verbruiker dd. 28.07.2010.

Er zijn in Turkije ca. 11,5 miljoen internetgebruikers – 22.000 daarvan gebruiken het “veilige internetprofiel”.

In mei werd tegen deze vorm van het surfen onder curatele al door duizenden betogers geprotesteerd.  Nu meer dan ooit is de bevolking bezorgd dat de regering het filtersysteem zal misbruiken om online informatie te censureren.

Floriaan Terbeke

Bron: Anatolia News Agency

In Tunesië begint de euforie over de lenterevolutie stilletjesaan een omgekeerde richting in te slaan.  Jbeli, algemeen secretaris van de islamitische Ennahdapartij deelde triomfantelijk mee dat “het land zich nu – met Allahs’ zegen – in het zesde kalifaat bevindt en op weg is naar de jihad”.  Het kalifaat was een regeersysteem van islamitische gebieden onder de shariawetgeving. 

Jbeli is de gedoodverfde kandidaat voor het premierschap van de eerste Tunesische regering na de “democratische omwenteling”.  Zijn uitlatingen bemoeilijken de vorming van een overgangsregering: één van de mogelijke regeringspartners heeft de onderhandelingen als blijk van protest stop gezet.  Inderdaad, Khemais Ksila, hoofdbestuurslid van de Ettakatol partij, in coalitiegesprekken met Ennahda, heeft zijn samenwerking in twee van de drie commissies onderbroken.  “Wij aanvaarden dit niet.  Wij meenden een tweede republiek op te richten, geen zesde kalifaat.”  Ennahda meent dat Ettakatol opzettelijk de woorden van Jbeli verkeerd interpreteert. 

Oordeel zelf: om alle misverstanden te vermijden, hebben wij de betekenis van “kalifaat” opgezocht: Een kalief (Arabisch: ÎáíÝÉ chalifa = opvolger) staat aan het hoofd van een kalifaat en in het bijzonder van het Islamitische Rijk. De kalief wordt beschouwd als de opvolger van de profeet Mohammed. Het kalifaat is de staat van alle moslims op de aarde.  Het wil de sharia overdragen aan de hele wereld.

De Tunesische La Presse is ook niet mals voor de heer Jbeli.  In een rubriek over de binnenlandse politiek schrijft Yassine Essid onomwonden dat zijn uitlatingen zeer verontrustend zijn en duidelijk maken wat de ware doelstellingen van de islamitische Ennahdapartij zijn.  Tot na de verkiezingen gingen die schuil achter een “sluier”.  Blijkbaar kon hij niet meer wachten om zijn volgelingen mee te laten genieten van zijn blijdschap om het Tunesische volk naar het 6de kalifaat en de jihad te leiden.

 De journalist maakt de vergelijking met een fabel: “Een schorpioen kan de rivier niet oversteken omdat hij niet kan zwemmen.  Hij vraagt aan een kikker om op zijn rug te mogen zitten en hem naar de overkant te brengen.  De kikker is niet echt geneigd dit te doen omdat hij vreest door de schorpioen gestoken te worden.  De schorpioen stelt hem gerust: als de kikker middenin het water sterft, dan zal de schorpioen zelf verdrinken.  Dus laat de kikker zich overtuigen, neemt de schorpioen op zijn rug en zwemt over het water.  Als de waterloop half overgestoken is, steekt de schorpioen de kikker.  Die vraagt met zijn laatste woorden: “Wat doe je toch?  Nu ga je toch ook dood!”  Waarop de schorpioen antwoordt: “Wat wil je, ik ben nu eenmaal een schorpioen.  Het is sterker dan mezelf – ik kon me niet inhouden.”  En ze sterven alle twee.” 

 Dit is het verhaal van Tunesië van vandaag, het verhaal van de islam en de democratie.  Het verhaal van de islamieten, die zichzelf “gematigd” noemen, en van lichtgelovige burgers.  Jbeli kan niet verhinderen te zijn wie hij is.  De woorden van de leider van Ennahda zouden niet van zo’n groot belang zijn moest de man zich niet geroepen voelen het land te willen besturen.  Zoals de meeste van zijn partijleden herhaalt hij steeds weer dat men aan zijn gematigde islam slechts de betekenis van een parade-uniform moet geven.  Hij heeft zijn ware intenties verraden.  Wat er ook van zij, hoe hij nu zichzelf wil goedpraten, de schuld bij de anderen wil leggen, zulke uitlatingen zijn nefast voor de politieke en economische toekomst van het land.  Niet alleen verheerlijkt hij een – volgens hem - ideale staatsvorm maar bovendien verbindt hij die met de jihad, de heilige oorlog. Hij ziet zichzelf als de Tunesische poot van de Verenigde Islamitische Staten, van het kalifaat.  Daarbij moeten de grenzen van de moslimlanden verdwijnen om één staat te vormen, een kalifaat, van oost naar west, van Indonesië naar Marokko en verder.  De kalief heeft immers twee doelstellingen: de zaken van de moslims regelen en de wereld islamiseren.  Het ene gaat niet zonder het andere.  De terugkeer van het kalifaat voert het beleid terug tot het woord van God, met de koran als grondwet en de jihad als middel om het te verwezenlijken. 

Moet ik er een tekening bij maken dat hiervoor de samenleving zal moeten gereïslamiseerd worden, ontdaan worden van elke westerse invloed in haar denken, gewoontes en gevoelens?  Dat de gelijkheid van man-vrouw zal afgeschaft worden?  Dat de polygamie terug zal ingevoerd worden?  Alles wat ons nu onontbeerlijk en vertrouwd is, zullen we afstaan.  De koran zal de bron van alle kennis zijn, van het filosofische, sociale, wettelijke en politieke leven.  En dan zal zullen onze buren de uitnodiging krijgen tot de koran toe te treden – indien ze niet gehoorzamen, zal dat gewapenderhand afgedwongen worden.

Deze logica, de denkwereld van de heer Jbeli, is een contradictio in terminis met de vorming van een democratische regering.  Met een dergelijke logica kan men immers geen coalitie vormen met een andere partij, met andersdenkenden, want het enige ware woord is volgens Jbeli het woord van de Koran, niet van de grondwet.  Hoe meent Jbeli het democratisch pluralisme te kunnen verzoenen met een onverzettelijke doctrine?

De revolutie was het middel van de islamieten om hun doel te bereiken: democratische verkiezingen houden om een korandictatuur voor te bereiden. 

Tot zover een uittreksel uit een omvangrijk opiniestuk verschenen in La Presse Tunisienne.

En toch… is er nog hoop.  Dat een journalist dit kan en mag schrijven, dat het mag gedrukt en verspreid worden toont aan dat  55% van de kiezers, die niet voor Ennahda gestemd hebben, het menen als ze dreigen met een tweede revolutie tégen een kalifaat en vóór de democratie.

Floriaan Terbeke

Bron: La Presse.Tn, Hürriyet

"Sire, il n'ya pas plus de belges, zoudt u nog oewillen koewaad oeworden ?"

Geen tafelschuimers, geen avonturiers, geen schattenjagers in Europa. Philip Claeys gebruikt natuurlijk niet onze Angetjestaal en hij heeft het evenmin over arme luizen die voor niets deugen (grapje). Mocht iemand ooit in de Euro-Praatbarak dergelijke taal voeren, geheid vielen sommige poco's in zwijm van pure verontwaardiging. De parlementairen die in Brussel (of Straatsburg) zitting hebben zijn voor het merendeel buitenaardsen die de gekleurde medemensch aanbidden als ware hij/zij een godheid.

Ray

De regeringsvormers  zijn vandaag 526 dagen aan de slag om het land B opnieuw een regering te bezorgen. Het land poogt de eer hoog te houden en wil vooral niet geweten, noch gezegd hebben, dat het eigenlijk de status van een zwartemannekes bananenlandje geniet.  De kredietbeoordelaars S&P en e.a. zijn tot hiertoe nog zeer mild geweest. 

Langs de ene kant zou je als burger-tegen-heug-en-meug van de belgische natie, wensen dat de Geniale Generatie + de Waalse profiteurs iets in mekaar boksen om tenminste de schijn hoog te houden de burgers te behoeden voor verder financieel, sociaal en economisch onheil. Maar anderzijds wordt je als Vlaamse republikein elke dag gestaafd in de overtuiging, dat de kloof die de gemeenschappen scheidt zo breed is, dat het nooit meer goed kan komen. Dit is een cruciale periode om na 180 jaar de belgische boel op te doeken. 

Zien zelfs de rabiate aanhangers van de belgische eenheid niet in, dat dit land onbestuurbaar is ?  Iedereen heeft de mond vol over "het belang van de menschen" maar men komt er niet toe, zelfs met de meeste lauwe Vlamingen en de heldhaftigstee franco-belgische profiteurs om beleidsakkoorden te sluiten.  Voor de Walen is het een zielige tijd : zij hebben jarenlang geparasiteerd op de Vlaamse Lamme Goedzakken en om vooral hun posities te behouden, vagen zij zelfs hun hakken aan de Europese richtlijnen en bedreigingen. Wie denkt dat dit ooit nog goed zal komen, is vermoedelijk een fanatieke socialist : dat zijn lieden die geboren zijn om te leven op de kap van de gemeenschap en die huiveren van elke wijziging die hun portemonnee bedreigt.

Vandaag verschijnt de N-VA terug op het toneel.  De grootste partij van het land, die zich van dag 1 tot dag 423 (21 juli 2011) in vele bochten heeft gewrongen om het land B overeind te houden, laat plots van zich horen.  Sta ons toe in herinnering te brengen, dat wij de stragie van De Wever nooit aanvaard hebben en bij herhaling gewaarschuwd hebben voor de zelfoverschatting waarmede de N-VA de degens kruiste met de sluwe Waalse socialisten.  De Wever heeft vele, zware toegevingen gedaan (inzake Brussel, inzake BHV) maar toen hij op zekere breekpunten stuitte, werd hij met de gedramatiseerde steun van de keuning, aan de deur gezet.  Verongelijkt, boos, mistroostig, vernederd en zonder enig besef over de eigen fouten. 

Bijna 100 dagen later stelt de N-VA voor om een sociaal-economische noodregering bijeen te breien met de CD&V en de Open-VLD (57 op 88 Vlaamse zetels) en aan franco-belgische kant  de MR en de CdH (27 op 62 Franstalige zetels). 

Is dit weer een magistrale zet ?  Heeft dit voorstel enige kans op slagen ? Zullen de Franstaligen zich gracieus uit mekaar laten spelen en dulden, wat de Vlamingen als normaal beschouwen : een regering vormen zonder de grootste partij en zonder meerderheid in hun taalgroep ?  Wordt er in stilte gehoopt, dat de huidige onderhandelaars de hinderlijke Vlaamse liberalen gaan dumpen om de N-VA terug binnen te halen ? Zo ja, zullen deze laatsten er in gelukken sluitende afspraken te maken met de perfiede Walen ?

Wat een gestoethaspel allemaal. Welk een dubbelzinnigheid en koppige volharding in de boosheid door de N-VA : zich opnieuw aanbieden om het ondankbare land B de helpende hand te reiken. 

Ray

PST : (Tussen haakjes, het verwondert ons niet dat de emo-janker die Frank Vanhecke geworden is, en die ook enkel de tekortkomingen bij een ander ziet, de enkele mannen met een paardenkop die hij nog rond zich heeft, oproept de partij van het verongelijkte gelijk, de N-VA te steunen. Vanuit zijn VB-zetel uiteraard : na Verstrepen, de vorige zeteldief, hebben we nu een Ere-Zeteldief.)

De Ethias-paljas en andere rode sprookjes

Het gaat niet goed met de sossenklodders. Recent was er het gekakel van het rode liegebeest Hildeke Claes i.v.m. het niet op de hoogte zijn van de "pakcultuur" bij haar "pakkemannen" ; maar later viel zij door de mand als een amateur-liegebeestje.

Dan heb je de ongelooflijk arrogante bipatride poenpakker van Pukkelpop die zijn graaizucht niet weet te bedwingen en door andere rode kameraden, die tuk zijn op centjes, de hand boven het hoofd gehouden wordt.  Of het nog lang zal duren, na al de onfrisse feiten die uitlekken, valt af te wachten.

De mooie verhaaltjes van de Ethias-Paljas en stotterende Don Juan, Steve Stevaert,  blijken van hetzelfde kaliber te zijn als deze van zijn vriend en partijgenoot Van delanotte wiens befaamd "zilverfonds" een lege  blikken doos bleek te zijn.  Ethias schijnt een nieuwe bedelbordeel in wording te zijn dat op zoek moet gaan naar "overlevings cliënteel".

Ook kamerdaad EDR krijgt het zwaar te verduren en ziet zijn naam en faam met de dag verdampen. Ik zie hem nog als ultieme wanhoopspoging de blauwe stekkertrekker buitensjotten en de boskabouters terug opvissen (haha ... grapje hoor).

Zelfs in het land van de flamengo en de tapa's zijn de sossen voor onbepaalde tijd wandelen gestuurd.

Wat zou toch de reden zijn van al die tegenslag?

mvg - Senior

Dag 1 = gelijk aan dag 525
 
Door gebrek aan iets zinnigs op TV en de koude heb ik toch maar naar de zeverende dag gekeken. En ja, prijs ! Op een bepaald moment werd het licht uit Leuven in de spot gezet. Veel licht op de knikker maar de stralen waren niet bij machte door te dringen : zoals altijd zijn de linksen bezig voor de mensen, zoals recent in Hasselt met de dochter van Claes  en die vreemdeling i.v.m. Pukkelpop.  

In de zeverende dag sprak enkel Duchatelet een stukje waarheid : hij noemde de feiten zoals ze zijn zonder franjes, de broer van schoenenhandel Torfs zat ook op de juiste golflengte en dat die zakkenvulster van cd&v, Marianne Thyssen,  zich niet gemakkelijk voelde was tot in de zitkamer te merken.

Een zakenkabinet à la Italië krijgt steeds meer voedingsbodem omdat de politieke klungelaars het ei niet durven leggen en zeker die van eigen Vlaamse bodem durven niet :  ze zien de pandoering die op hen afkomt zoals een tsunami nog steeds niet, alhoewel het eenvoudig is op te lossen : ofwel art. 35 toepassen of definitief splitsen met de franskiljons en dat vreemdelingengedoe. Wij Vlamingen willen vooruit want ter plaatste trappelen is sterven.

Morgen zullen we weer even ver staan als 525 dagen geleden want die Italiaanse Waal is niet in staat iets te realiseren omdat hij bang is klanten te verliezen. Soms bekruipt me het gevoel dat ze hier boos zijn op Griekenland en Italië omdat wij nog niet zover gezakt zijn!

Jean

*****

Islam
 
Vorige week zondag keek ik toevallig tijdens de afwas naar de Duitse zender Hessischen Rundfunk naar het programma "das Sonntagsgespräch"
met als intervieuwster Esther Shapira. Het zijn wekelijks andere thema's. Vorige week kwam een 'politicus' aan bod van vreemde origine, van Islamitische oorsprong maar die zijn 'Islam' totaal in vraag stelde en het eigenlijk al had afgezworen ten voordele van de democratie, de breeddenkendheid, de vooruitgang... die de Islam als bekrompen bestempelde. Hij zei dat de Islam maar opgaand is in de tijdsgeest van de zesde eeuw na Christus. Hij vond dat je moet kunnen relativeren , durven in vraag stellen en je denkbeeld aanpassen aan de actuele problematieken in onze leefwereld. Enorm interessant , zo ongeveer zoals die mevrouw (ik ben haar naam kwijt ???) die toen ook zo een betoog tegen de Islam hield. De man heet Hamed Abdel Samad en sprak heel verzorgd Duits. Ik surfte gewoon naar
Hessischen Rundfunk naar het programma "das Sonntagsgespräch" en daar kun je het filmpje downloaden. Het was op 13/11/2011 en duurde 30:33.
Ik kopieerde deze link en vermoed dat je er zo direct zal op komen. Er zouden meer van die mensen moeten zijn om onze problematiek zoals nu in Brussel op te lossen (1/4 bevolking Islamitisch meen ik op de radio opgevangen te hebben)

http://www.hr-online.de/website/fernsehen/sendungen/index.jsp?rubrik=26898

Tegermaan

*****

Wat is Vlaams ?
 
De Grondwet Artikel 30 zegt mij dat iedere burger vrij is zijn  moedertaal te gebruiken.

Vlamingen draaien zich nog steeds in alle bochten om een  Franstalige burger in zijn taal te antwoorden of toe te speken. U moet ze eens bezig zien te Brussel. Ik zelf ben allochtoon  van Poolse afkomst. En de pendelaar die in Brussel komt werken spreekt mij nog steeds aan in de Franse taal. Vlamingen, wat een bekrompen volkje

Wigaego

*****

As-salāmoe `alaykoem

Vraag van een onwetende nederige kafir: “Als de christelijke feesten voor een moslim haram zijn, zijn ze dan niet verplicht te gaan werken als blijk van niet-erkenning?”

Antwoord van een wetende omhooggevallen baardman: “Moslims zijn op die dag niet méér verplicht tot werken dan op andere dagen.  Het is immers haram de ongelovige honden op eender welke wijze te ondersteunen.  Daarom is het aangeraden zich zo veel mogelijk in de halal-toestand van ziekenkas of arbeidslozenuitbetaling te bevinden.  Het is niet verboden zich te bekwamen in de edele kunst van sacochen- en halssnoerentrek, messentrekkerij, verfijning van gebruikte woordenschat tegenover de koeffar en allerlei technieken om de belaagde moslims te verdedigen.”

Wa salām

Awoe Rimram, de Zjeik-van-het-Kiel

Verzekeraar Ethias vraagt de overheid opnieuw om hulp voor zijn aandelen Dexia, zonder dat het meteen om een ‘Arco-operatie' gaat.

De val van Dexia lijkt steeds meer gevolgen te hebben voor de Belgische belastingbetaler. Na het afdekken van de verliezen op de vereffening van de Gemeentelijke Holding (800 miljoen volgens optimistische schattingen) en Arco (maximaal 1,5 miljard), klopt nu Ethias opnieuw aan bij de overheid.

Ethias kreeg in 2008 al anderhalf miljard euro steun, waardoor de overheden 75% van de aandelen hebben. De federale overheid bezit een kwart in Ethias, de gewesten de helft. De oude aandeelhouder, Ethias Gemeenrecht (een onderlinge maatschappij) heeft het resterende kwart.

Opnieuw klopt Ethias aan bij de overheid. Dat heeft te maken met de 98 miljoen aandelen Dexia (circa 5 procent in Dexia) die Ethias van Europa moet afstoten en die het in een apart vehikel heeft ondergebracht: Ethias Finance. Ethias Finance betaalt 2,81 euro per aandeel Dexia en heeft dat geld niet. Het wil op korte termijn een obligatielening uitgeven om de transactie te financieren.

Eric De Lembre, voorzitter van de raad van bestuur van Ethias, zegt dat de verzekeraar door een aandeelhoudersconventie gebonden is de aandelen bij te houden. Anderen zeggen dat Ethias in het verleden zijn aandelen Dexia niet mocht verkopen van de Nationale Bank, die bezorgd was om de stabiliteit van Dexia. Dat argument speelde ook bij de waarborg die de gewesten eerder dit jaar gaven aan de Gemeentelijke Holding.

‘Dit dossier verschilt wezenlijk van Arco, waar je eerder de stijl hebt van een Afrikaans stamhoofd dat in de staatskas graait om zijn clangenoten geld toe te stoppen op de kap van anderen', zegt een financieel waarnemer.

Dat neemt niet weg dat er ook in het Ethias-dossier een gevoel van onbehagen heerst. De belastingbetaler dekte er in 2008 een dubbel risico af: de verliezen op aandelen Dexia en de verliezen op de speculatieve First-rekening. Dat spaarproduct keerde jarenlang rendementen uit die normale marktrentes overtroffen. Toen de overheid Ethias overeind moest houden, werd wel paal en perk gesteld aan nieuwe First-rekeningen, maar de spaarders van de al bestaande rekeningen blijven nog altijd hun hoge rendementen opstrijken.

Bron : De Standaard

Pukkelpop-organisator Chokri Mahassine en zijn echtgenote keerden zichzelf via hun bedrijf Qué Pasa? in 2010 een eenmalig dividend uit van 882.353 euro.

"Festivalgangers krijgen hun ticket niet terugbetaald omdat er geen geld zou zijn, maar de aandeelhouders kregen wel een pak dividend. Dat is een schande", kaart Luk Van Biesen, boekhouder en voormalig Open Vld-Kamerlid, maandag aan in Het Laatste Nieuws.

Mahassine wijst erop dat Qué Pasa? in 2010 voor het eerst sinds de oprichting in 1996 een eenmalig dividend uitbetaalde. En dat hij in het rampjaar 2011 volstrekt gratis werkt voor Pukkelpop.

Van Biesen, die de rekeningen van Qué Pasa? bekeek, stelt zich ook de vraag of Mahassine en zijn vrouw niet een deel van het dividend moeten terugstorten om het festival financieel uit de nood te helpen. Dat vindt Mahassine populistisch.

Stel dat het juist is dat dit de eerste uitkering is in 15 jaar, dan nog betekent dit een jaarlijks gemiddelde van € 58.800. Daarnaast rolt er elk jaar uit de kassa van het Vlaams parlement een bedrag binnen van € 102.557. Mahassine is sedert 1999 parlementair.

Ray

Op zondag 20 november rond 23 uur staat vast bij telling van 90% van de stemmen dat de Partido Popular 187 van de 350 zetels zal bezetten in de Cortès, de Spaanse Kamer van volksvertegenwoordigers.  De socialistische PSOE van uittredend premier Zapatero behaalt slechts 110 zetels, een verlies van 59 afgevaardigden. De nieuwsdienst van de 0000 heeft een extra dosis papieren zakdoeken besteld : het zal te zien aan de smikkels van de belgische Kuifjes die het nieuws zullen opdienen.

Ray

 http://www.europapress.es/nacional/noticia-85-voto-escrutado-pp-logra-maximo-historico-187-escanos-20111120222909.html

Voor een laaiend enthousiast publiek ging zondag in Brussel de Staten-Generaal door op initiatief van Vlaams Belang met als sprekers :  Gerolf Annemans, Dominiek Lootens, Bart Laeremans, Barbara Pas en Bruno Valkeniers.  Uit elke toespraak enkele fragmenten.  Wie geïnteresseerd is in de volledige toespraken, stuurt een e-bericht naar de redactie en wij zenden u het volledige pakket.

Gerolf Annemans

Ik heb om te beginnen een dienstmededeling voor de aanwezige dames vanwege de politie : “Welkom in Brussel.  Als de deuren dicht zijn mag u uw sierraden terug aandoen. “
Er is ook een dienstmededeling vanwege de burgemeester van Brussel, Freddy Thielemans.   Hij doet u allemaal de groeten maar vraagt mij u mede te delen dat hij betreurt, niet op de hoogte te zijn geweest van onze vergadering hier, anders had hij ze zeker verboden.
En tot slot een dienstmededeling voor de aanwezigen in de zaal vanwege Patrick Janssens : “Willen de Turken in de zaal vooraan en de Koerden achteraan plaatsnemen aub.”

Wat is het toch aandoenlijk dat nadat de grootste partij van Vlaanderen op groteske wijze door de Franstaligen bij de bok werd gezet, zij toch nog steeds trouw blijft aan  een strategie die België op een of andere manier moet overeind houden.  Wat een aandoenlijk beeld.  Op een ogenblik dat de toekomstige eerste minister Di Rupo (pffff… het gedacht alleen al)  en fin bon :  op een ogenblik dat de toekomstige eerste minister Di Rupo openlijk (op zowel RTBF als RTL) zegt – in strijd met al wat het internationaal recht daarover zegt- dat als Vlaanderen onafhankelijk wordt, Wallonië en Brussel België zullen grijpen  en tegelijk in de Vlaamse faciliteitengemeenten referenda zullen organiseren om aan te sluiten bij Wallobrux –allemaal in strijd met het internationaal recht – en als hij daar aan toevoegt “toutefois la Belgique nous appartient”, België is van ons,  op dat ogenblik zou Vlaanderen  daar niks straffer en degelijker tegenover te zetten hebben dan “Leve het België 2.0” en “Leve het artikel 35 van de Belgische Grondwet”?

Komaan zeg, nee.  Vlaanderen moet beter kunnen.  Want al is Brussel niet van ons : het is ook van ons.  En het is met die Franstaligen altijd het zelfde liedje.  Ze jeremiëren en ze halen hun zakdoeken boven en ze zagen over mensenrechten zolang ze een minderheid zijn maar ze halen de dreigementen en de stalen tippen boven en ze hertekenen de landkaart en ze halen de grote woorden over “democratie” boven zodra ze in de meerderheid zijn.  Wat dat betreft zijn die Franstaligen precies islamieten.

Brussel is de grote, versterkte en dan nog eens van extra Vlaamse middelen voorziene winnaar uit de staatshervorming van Di Rupo en Beke en het is dan ook geen toeval dat –toppunt van arrogantie, typisch Franstalig- net nù de Franstalige gemeenschap zich heeft omgedoopt tot de in de Belgische context ongrondwettige “ Fédération Wallonie Bruxelles”. 

Hoe diep is dit Vlaamse volk gezonken dat het  zonder resultaten (en enkel wat bric a brac) alleen al de afwezigheid van het verraad als een heldendaad moet bestempelen ,wat de N-VA betreft- en dat het voorts grenzeloos moet dulden dat, wat de CD&V betreft, geen lessen worden getrokken uit de verkiezingen en schaamteloos opnieuw een Vlaamse minderheidsregering de macht grijpt.  Hoe diep is dit Vlaamse Volk gezonken en waar hebben we dit verdiend ? 

Ja, Vlaanderen heeft nood aan - en recht op - een compromisloze en ondubbelzinnige  nationalistische partij.  Niet tegen de N-VA wat mij betreft, naast de N-VA omdat het nodig is, maar in alle gevallen compromisloos, zonder angst, récht op doel af en niet via omwegen maar récht naar de ontbinding van België en de stichting van de Vlaamse Republiek. Dàt is, vrienden Vlaams Belangers onze roeping. Dàt is onze plicht.

Dominiek Lootens

Vlaming zijn, of dat nu een Brusselse of een andere Vlaming betreft,  is een oefening die anderstaligen binnen de Brusselse grenzen, voor wat ons betreft,  gerust  in hun eigen taal mogen  verrichten. Het is niet louter een kwestie van taal, het valt zeker niet te herleiden tot gezang en vaandelgezwaai, het staat voor een open en moderne maatschappij, waarin goed bestuur en respect voor onze West-Europese  cultuur en waarden centraal staan.   

Bart Laeremans

Maar veel erger nog is de oprichting van de zogeheten “Hoofdstedelijke Gemeenschap”. Wie daar nu voor het eerst van hoort, die neem ik niets kwalijk, want alles wordt gedaan om het belang van deze instelling onder de mat te vegen. U kent allicht het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Dat onding dat in 1988 in het leven werd geroepen en dat in grote mate verantwoordelijk is voor de leegloop van Brussel, de verpaupering, de onleefbaarheid van de 19 gemeenten. Welnu, de Hoofdstedelijke Gemeenschap, dat is Brussel in ’t groot. Le Grand-Bruxelles de l’avenir. Brussel wordt uitgesmeerd, “élargi” zegt de MR, over alle gemeenten van het oude Brabant.

Alle Vlaams-Brabantse gemeenten, of ze het nu willen of niet, tot Leuven, Diest en Tienen toe, zullen er van rechtswege deel van uitmaken. Brussel krijgt via deze weg inspraak, zeggenschap, op alle domeinen waarover het Vlaams Gewest vandaag nog autonoom kan beslissen.  Mobiliteit, economie, openbare werken, ruimtelijke ordening, overal wordt de Vlaamse autonomie teruggeschroefd. En de Vlaamse regering staat erbij en kijkt ernaar. 
  

Barbara Pas

Over de media gesproken, ik heb nog nooit een campagne meegemaakt waarbij ze zo uitdrukkelijk partij kozen als de voorbije federale kiescampagne. Tot en met de echtgenote van Bart De Wever kreeg een dagelijkse rubriek in een Vlaamse populaire krant om haar man te laten weten hoe het was met de kinderen, wat er op het menu stond voor manlief, naast de frieten, en wat er zich zoal in het huishouden afspeelde. Gênant, exibitionisme, voer voor debielen, maar het werkt wel. Het effect van die tsunami aan media-aandacht op de verkiezingsuitslag was alleszins duidelijk.

Dat alle kranten die Vlaanderen rijk is, van links tot uiterst links, zich heel gewillig hebben laten meeslepen in de mediahype rond de N-VA werd ondertussen ook met cijfers aangetoond.  Professor Marc Hooghe van de KULeuven en professor Knut De Swert van de UA, gingen na of de media er in slaagde om het publiek te informeren over de boodschap van alle relevante politieke partijen tijdens de voorbije verkiezingscampagne. Beide politicologen turfden bij deze campagne alle media-optredens van de partijvoorzitters en de lijsttrekkers sinds het indienen van de lijsten op 18 mei tot aan de verkiezingen.

Wij hebben geen academische studies nodig om te weten dat Bart de Wever alomtegenwoordig was, maar het is wel eens nuttig om zwart op wit cijfers te kennen die aantonen dat de N-VA domineert in ALLE kranten met  31% tot maar liefst 36% van de aandacht.  Daartegenover, 1,5% voor onze volkspartij. Ik stond versteld. Nooit gedacht dat we nog zo’n hoog cijfer zouden halen.

Bruno Valkeniers

Het woord “vlinderakkoord”  goede vrienden geeft dan ook perfect de essentie weer: de bezitterige agenda van Elio Di Rupo is de enige en echte leidraad in de onderhandelingen over de staatshervorming geweest. En die agenda luidde: de sociale zekerheid federaal houden, het Vlaams geld duurzaam confisceren, en daartoe de Belgische constructie opkalefateren. Brussel is daarbij een bondgenoot, en wordt daarvoor beloond met een smak geld én een hoofdstedelijk olievlek-scenario dat eerst de Rand en dan Vlaams-Brabant onherroepelijk zal inlijven. Dominiek Lootens en Bart Laeremans zijn daar uitvoerig op ingegaan. Letterlijk een “grensverleggend” akkoord dus.

Achteraf bekeken hebben de zes overblijvende partijen het natuurlijk goed gespeeld, al hebben wij op dag één al voorspeld hoe het ging aflopen. Eén voor één werden de lastposten eraf gereden. De echte staatsgevaarlijke partij, het Vlaams Belang, wordt natuurlijk nooit aan tafel gevraagd. Wij kennen als radikale republikeinse nationalisten onze geschiedenis en weten dat we aan die tafel niets kunnen gaan doen. Wij weten dat participationisme in een operatie “Red België”, een “België 2.0” of zelfs een vaag confederalisme, niets maar dan ook niets oplevert.

Maar ook de N-VA, een jaar geleden nog door de verzamelde Belgische pers opgehemeld als uitverkoren bedpartner van de PS, tot ze het zelf geloofde, werd na veel retorische manoeuvers gedumpt… ondanks de psychologische blunder om in het Frans te negotiëren, ondanks de ophemeling van Di Rupo als de toch wel perfecte premier, ondanks de verregaande toegevingen in Vollezele en de nota De Wever, ondanks of misschien juist, ironisch genoeg, als gevolg van het binnenbrengen van de liberalen. 

Vandaag staat ook de N-VA, zij het tegen heug en meug, aan de zijlijn en riskeert ook zij in een eigen cordon, zij het met een fluwelen binnenbekleding, terecht te komen. We hadden hen  gewaarschuwd dat dit ging gebeuren, maar ze wilden niet luisteren.
Vrienden van de N-VA, ik hoop uit de grond van mijn hart dat ge hieruit de juiste conclusie zult trekken. Dat er met dit land geen land te bezeilen valt en het dus Ordelijk moet Opgedeeld worden voor het in de grootste wanorde Vlaanderen meesleurt in zijn val. Lees dan misschien toch eens, puur uit intellectuele nieuwsgierigheid, het boek van Gerolf Annemans en Steven Utsi. En geef toe dat het Vlaams Belang over een ijzersterke studiedienst beschikt die nagels met koppen slaat.

Goede vrienden, ge kunt Europa, de wereld en de problemen maar aan als ge moreel en materieel sterk genoeg staat, als ge goed in uw vel zit en als politici de juiste toon zetten en de juiste prioriteiten stellen. Nationalisme is een kwestie van cultuur, van moraliteit, van identiteit, van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen. Geen gefladder, geen gevlinder, al of niet met een roze strik.
En ook op dat gebied is België, naast een hoop zuiderse landen al veel langer de zieke man van Europa. Dat is nog eens klaar en duidelijk geworden in het Dexia dossier. We zijn al veel schandalen gewoon in dit land, België op zich is een schandaal, dat is al langer geweten in de wereld, maar wat hier naar boven komt tart elke verbeelding.

En laat ons dan maar de enige populistische partij zijn. We moeten daar fier op zijn en de naam dragen als een Geuzentitel. Zo heeft Vlaanderen tenminste één partij die zegt waar het op staat en die, soms te laat helaas en soms zonder er zelf de vruchten van te plukken, keer op keer gelijk krijgt en dat is ons Vlaams Belang !

Foto's : Gerda - Redactie : Ray 

Een recent dagelijks communiqué van de Amerikaans communistische partij (gericht aan mijn “ken uw vijand” inbox) stond vol verontwaardiging over de gedwongen onderdrukking van de rechten van het gespuis van de New Yorkse Occupy beweging.

De Amerikaanse communistische partij (CPUSA) heeft met veel enthousiasme de Rode Oktober Opstand van Barack Hussein Obama gepromoot met als acteurs een wansmakelijke bende van bruikbare idioten. Om een slechte situatie nog erger te maken had deze agressieve troep, voor hun eerste opvoering, het NY Zuccotti park gekozen dat juist achter de hoek van het 9/11 monument gelegen is.

De leiders van de Occupy beweging zijn aanhangers van de populistische socialistische agenda die nu het belangrijkste deel uitmaakt van de ideologie van Obama’s Democratische Partij. De meeste volgelingen zijn het product van het linkse directoraat van indoctrinatie (ook gekend als de stedelijke overheidsscholen) wat betekent dat ze nauwelijks over eige objectiviteit beschikken, zoals ze duidelijk hebben aangetoond.

Vanaf het begin, ongeveer twee maanden geleden, heeft de bezetting van het Zuccotti Park aanleiding gegeven tot gelijkaardige protestacties over het ganse land. Deze na-apers protesten waren op zijn best een vervelende zaak voor de steden waar ze plaats vonden. In het slechtste geval waren ze gewelddadig en hun verklaringen anarchistisch. Tot op heden zijn er geen bommen  ontploft, zoals het vroeger door Obama’s Marxistische politieke ondersteuner William Ayers gebruikelijk was. Belangrijk om weten is dat toen Maxine Waters, een linkse volksvertegenwoordigster, om commentaar gevraagd werd betreffende de brutale aanvallen gepleegd door de bezetters over gans de natie zij antwoordde: “Zo is het leven en het gebeurt. Ik laat mij niet beïnvloeden door deze negatieve soort van dingen en blijf hen steunen. Dat is een afwijking van het doel van deze actievoerders”.

Zuccotti Park in New York

In New York is de confrontatie tussen activisten en politie hoe langer hoe strijdlustiger geworden en het heeft aan kleine handelszaken en verkopers in de buurt al meer dan USD 500.000 gekost aan vernielingen en verloren handel. Als gevolg heeft burgemeester Michael Bloomberg eerder deze week de politie opgedragen om de bezetters te verwijderen en het park door de stedelijke gezondheidsdienst laten opkuisen, ontsmetten en terug beschikbaar stellen voor het publiek, en dat gebeurde geen New Yorks moment te vroeg.

Zoals te voorspellen viel klaagde de New York Times: “De activisten hebben van ‘99 percent’ een populaire uitspraak gemaakt voor hen die niets bezitten (de niets-hebbers.) Ze hebben geprotesteerd tegen het rijker maken van de al rijke 1 percent net zoals die in Chicago, Boston, Oakland, New Haven en zelfs in London. Maar de heer Bloomberg er geen goed aan heeft gedaan (met de actie te stoppen) en we zijn bezorgd dat zijn beslissing om de tenten uit het park te verwijderen het einde zou kunnen betekenen van de ganse actie.”

Het spreekt vanzelf dat de activisten niet blij waren, en als antwoord, hebben ze opgeroepen tot een massale betoging (vandaag 17 november) om stadsdiensten en handelszaken te ontwrichten.

“Het zal een dag zijn van acties over de ganse stad” verklaarde de organisator van Occupy Bill Dobbs. “Ik kijk er naar uit om Wall Street te bezetten en het publiek tot actie aan te moedigen en mensen te laten begrijpen wat ons doel is. Wij zijn de 99 percent. Zoals anderen die aan de macht zijn denkt Bloomberg dat als ze zich ontdoen van de activisten ze zich ook ontdoen van onze zaak.”

Een van Dobbs’ afgevaardigden was een klein beetje duidelijker: “Gedaan met praten. Zij hebben wapens, wij hebben flessen. Zij hebben bakstenen, wij hebben rotsen … Je zult eens zien wat een Molotov cocktail kan doen. Op de 17de zullen we New York city tot op de grond laten afbranden.”

Maar de temperatuur in New York daalt, en deze ontmoedigde zomer soldaten zullen waarschijnlijk niet veel steun vinden voor de opstand. Maar de onderliggende steun voor een klassenoorlog onder het moto “99 percent versus 1 percent” is nog niet afgekoeld. Het is verkeerd om de onwankelbare populaire steun te onderschatten voor de socialistische agenda van Obama en zijn Rode kaders in het Congres, de Staten en in de straat. Die steun bedraagt nu ongeveer 35 percent, meestal van hen die al uit hun economische rechten ontzet werden door de politiek van de staat.

De echte Tankman in Peking

Wat echter de meeste indruk op me maakte betreffende de laatste oproep tot opstand in New York was niet de onmiddellijke dreiging voor leven en eigendom vanwege deze jonge overtreders, maar hun “actiedag” affiche (zie bovenaan artikel) die door de bezetters over heel Manhattan verspreid werd. Dit weerspiegelt de onwetendheid af van de organisatoren en hun totaal gebrek aan historische kennis en situering.

De poster bevat de klassieke elementen van de eerste communistische propaganda affiches van de nu niet meer bestaande USSR, maar het revolutionaire karakter roept duidelijk het beeld op van “Tank Man”. Zoals men weet was Tankman de moedige enkeling die uit protest in 1989 pal voor een colonne Chinese tanks stond en hen tot stilstand bracht. Zijn opstandige daad vond plaats op de morgen die volgde op de dag toen de Communistische Partij de activisten van het Tienanmen Plein in Peking verwijderde. Het volksleger slachtte daarbij honderden studenten af.

De verwijzing naar Tankman met de Occupy affiche is doordrongen met ironie, want op het Tienanmen Plein protesteerden die moedige jonge mensen TEGEN de socialistische staat en ter verdediging van vrijheid en vrije handel onder groot persoonlijk risico want Rood China respecteert de Bill of Rights niet (= mensenrechten). In tegenstelling willen de Occupy activisten, net zoals hun geliefde leider Obama, een socialistische staat invoeren en vrijheid en vrije handel onderdrukken.

Daarom ook “verdween” Tankman minuten na zijn gedenkwaardige confrontatie, en werd sindsdien nooit meer gezien. Een hooggeplaatst lid van de Communistische Partij verklaarde “We kunnen hem niet vinden. We hebben zijn naam gekregen van journalisten. We hebben gezocht in computer bestanden maar kunnen hem niet vinden, noch bij de doden, noch bij de gevangenen". De man verklaarde dit zonder een spier te vertrekken.

Twintig jaar na Tienanmen bevond  ik mij op Chang’an Avenue op de plaats waar Tankman moedig had gestaan als uitdaging tegen tirannie. Ik was de gast van een groep Chinese ondernemers die als studenten deelgenomen hadden aan dat protest. Dankzij kleine economische hervormingen gedurende de jaren na Tienanmen, maken sommige van deze oorspronkelijk activisten nu deel uit van de Chinese welstellenden, zij die in een generatie opgeklommen zijn uit de achterbuurten dankzij de kracht van hun initiatieven, uitvindingen en doorzettingsvermogen.

Als ik het contrast beschouw tussen de poster van de Occupy beweging en de originele foto van Tankman, moet ik denken aan drie waarnemingen over socialisme en geschiedenis.

De eerste is van de 18de eeuwse filosoof Edmund Burke die zegde “De mensen geven hun vrijheden enkel op door zinsbegoocheling."

De volgende uitspraak is van een 19de eeuwse klassieke liberaal, Frederic Bastiat, die schreef “De staat is een denkbeeldig iets waar iedereen probeert te leven op kosten van alle anderen”

En tenslotte zoals de filosoof van de twintigste eeuw, George Santayana besloot in “The Life of Reason”: "Vooruitgang, in plaats van te steunen op verandering steunt op wat onthouden blijft. Als ervaring niet wordt onthouden (en doorgegeven) dan, zoals bij de wilden, blijft een staat van eeuwige kindsheid bestaan. Zij die het verleden niet kennen zijn gedoemd het te herhalen.”

Obama verklaart: “De mensen zijn teleurgesteld en de Occupy activisten geven een stem aan een zeer brede frustratie over hoe ons financieel systeem werkt.” Het systeem dat hij aanklaagt, is de vrije handel. De socialistische economie die hij in de plaats wil, houdt een groot risico in voor de toekomst van de vrijheid.

Een laatste goede raad voor de Bezetters wat hun rechten betreft : "U hebt het recht om te zwijgen. Gebruik het !"

Foxy

Artikel geschreven door Alexander. Originele tekst in het Engels te lezen HIER: http://patriotpost.us/alexander/2011/11/17/tank-man-genuine-courage-v-juvenile-cowardice/

Een illegaal Russisch gezin dat al vier keer het bevel kreeg om het land te verlaten, eist van Fedasil en het Gentse OCMW geld om een huis te huren. 'We hebben vier minderjarige kinderen. De overheid is verplicht om ons onderdak te geven', zeggen ze.

Een leefloon, een opvangplaats of een dwangsom van 1.500 euro per dag. Dat eist een Russisch gezin via de arbeidsrechtbank van Fedasil en het Gentse OCMW. Eigenlijk moest de vader al jaren het land uit zijn, maar de man weigert halsstarrig om daar gevolg aan te geven. In plaats daarvan liet hij zijn echtgenote en drie kinderen overkomen, waarna nog een vierde kind geboren werd.

Vijf jaar is de familie nu al in het land, en zowel de vader als de moeder zagen al hun asielaanvragen en regularisatieverzoeken keer op keer afgewezen. Een laatste maal probeerden ze dat via een verblijfsaanvraag om medische redenen: ze beweerden dat een van hun kinderen aan een ernstige, langdurige ziekte leed. Een ziekte die in hun land niet behandeld kan worden. Maar ook die aanvraag werd in 2010 als ongegrond afgewezen.

Wet is wet

Met de hulp van hun advocaat proberen ze nu voor de Gentse arbeidsrechtbank alsnog een verblijf, opvang en financiële steun af te dwingen, op basis van een Koninklijk Besluit uit 2004 dat in materiële hulp voorziet voor behoeftige minderjarigen die met hun ouders illegaal in ons land verblijven. 'Ze hebben daar recht op, ook als de behoeftige situatie de schuld is van hun ouders. Dat doet niets ter zake', zegt hun advocaat, Koen Blomme. 'De wet is de wet. En als men die wet niet goed vindt, dan moet men hem veranderen. Maar ik stel vast dat zoiets nog niet gebeurd is.'

Bij Fedasil wil men niet op de uitspraak vooruitlopen, maar volgens woordvoerster Mieke Candaele werd sinds begin dit jaar met de Dienst Vreemdelingenzaken een protocol uitgewerkt om dit soort gezinnen de kans te geven om hun toestand te regulariseren of alsnog naar hun vaderland terug te keren. 'Volgens dat KB van 2004 zijn wij verplicht om die mensen op te vangen tot het jongste kind meerderjarig is. Maar we proberen de ouders ervan te overtuigen dat hun situatie hier uitzichtloos is.'

'Begin dit jaar hadden we een duizendtal illegale gezinnen die op basis van dat KB opvang kregen. Dat aantal is intussen gedaald tot zo'n 200. Nieuwe gezinnen die daarop aanspraak maken, worden bovendien vaak geweigerd omdat ons opvangnet vol zit. In praktijk geven we voorrang aan nieuwe asielzoekers.'

Omdat het jongste kind pas een paar jaar geleden geboren werd, zou het Russische gezin op basis van het KB van 2004 nog minstens vijftien jaar opvang kunnen eisen. Maar dat is niet echt wat ze willen. Een paar maanden geleden lieten ze in een kort geding verstaan dat ze geen onderdak willen, maar geld. Zodat ze - net zoals de broer van de vader, die wel als asielzoeker erkend werd - gewoon een huis kunnen huren.

'De ouders van dergelijke gezinnen dragen een grote verantwoordelijkheid', zegt de Dienst Vreemdelingenzaken. 'We proberen die mensen aan het verstand te brengen dat ze met de toekomst van hun kinderen spelen. Want als illegalen hebben ze hier geen enkel perspectief. Ook hun kinderen niet. Zodra het jongste kind meerderjarig is, moet iedereen immers in principe het land uit. Het is totaal onverantwoord om die kinderen hier dan jarenlang school te laten lopen.'

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=G2J3IIKFI

PST : En wie betaalt de advocaat van deze profiteurs ?