Heel wat mensen zagen bijvoorbeeld vorig jaar hoe De Gucht journalist Martin Heylen rondleidde in zijn mooie vakantiedomein in Toscane. De BBI was er dan ook als de kippen bij om van De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs inzage in zijn bankrekeningen te vragen. Dat is veel eenvoudiger geworden sinds een nieuwe wet van 1 juli dit jaar.

De Gucht gaat daar niet mee akkoord en trok naar de rechtbank van eerste aanleg in Gent om te verhinderen dat de rechtbank zijn rekening zou kunnen inkijken. Die wetgeving gaat veel te ver, luidde zijn verdediging, zeker als de fiscus zich enkel baseert op de uiterlijke kenmerken van rijkdom om het bankgeheim op te heffen. Dat is een schending van de privacy, aldus De Gucht. Hij vroeg daarom dat de rechter over de kwestie een vraag aan het Grondwettelijk Hof zou stellen. Tot ieders verbazing sloot de BBI zich daarbij aan, om meteen duidelijkheid te krijgen.

De rechtbank van eerste aanleg in Gent gaat echter niet in op de vraag, zo blijkt uit een tussenvonnis van 19 december. Omdat de fiscus de vraag om de rekeningen te mogen inkijken baseert op aanwijzingen voor belastingontduiking - en niet op uiterlijke tekenen van rijkdom - is een vraag aan het Grondwettelijk Hof overbodig. De rechter laat in het vonnis al verstaan dat de fiscus voldoende aanwijzingen voor fraude heeft. De debatten worden voortgezet op 20 februari. Nadien beslist de rechter of de BBI terecht de inzage van de bankrekeningen vraagt.

Als de zaak dan nog niet bij een rechter in beroep zit. Want de verdediging van De Gucht wil wellicht vermijden dat dezelfde rechter de zaak verder afhandelt.

Een normale burger die zich, zij het vaak morrend, aan de regels van de dwaze wetten van dit land houdt, komt normaal niet in aanraking met het gerecht.  Als dat onverhoeds toch gebeurt, is hij geneigd zich neer te leggen bij de uitspraken van de poppenkast die justitie vaak is.  Een arrogant kereltje als de liberaal De Gucht is uit een ander hout gesneden.  Als de wet op hem toegepast wordt, schakelt hij justitie in en als een rechter blijkt, mijnheer het politieke genie niet te volgen, dan wordt gewoon overgeschakeld naar een andere rechter.

De Gucht wiens reputatie steunt op schimpen, ruziemaken, schofferen, iedereen de les spellen, is nu definitief door de mand gezakt als een ordinaire sjoemelvent.  Ook als de uitspraak in zijn voordeel mocht uitvallen, blijft hij rondlopen met de verdenking zijn fiscale verplichtingen niet na te leven.  Een echte onbetrouwbare mestkever.

Ray