De CD&V verslijt even snel zijn kopstukken als een schuinsmarcheerder zijn voetzolen.
Dat is een mooie gedachte om de week aan te vatten. "De partijpolitieke politiek" of de spelletjes, de schijngevechten, de verontwaardigde commentaren, de puntige voltreffers, kortom de kunst van het doen alsof, hebben wij té lang meegemaakt om er niet doorheen te kijken.
U doet maar, dames en heren, met uw afleidingsmaneuvres, het gekwaak, de leugens, de stoerdoenerij, de woorden die nooit gevolgd worden door overeenkomstige daden, wij beperken ons tot enkele principes, zoals Vlaamse seigneurs dat kunnen. Wij komen niet in uw poel zitten meekwaken tegen de maan, want de kans dat zij onder de indruk geraakt van u, achten we klein.
Het kind van de CVP, de CD&V, begint na zijn eerste apenjaren, meer en meer op zijn ouders te gelijken, zoals Marc op Gaston Eyskens. Een aantal geloofspunten van de CVP blijven overeind : de middelmatigen zijn de beste steunpilaren van de macht, er is een groot verschil tussen woord en daad en wij leven nergens beter dan in symbiose met de Franstaligen, want hun liberalen bezitten Brussel, hun socio's zwaaien de plak in Wallonië en in het rijke, behoudende Vlaanderen voeren wij de toon. Als bijaldien in de federale staat een van de onzen premier mag spelen zelfs met een fata-morgana-regering, behouden we posten, macht en invloed.
Zo is het altijd geweest en zo blijft het. De afkalving van de christen-democratie is gestopt toen zich een aantal Vlaams-nationalisten, gefascineerd, door het voorbeeld van de CSU in Beieren, aanboden voor een Vlaamse heruitgave van dit Duitse machtsvertoon. Iedereen kent het vervolg. België blijft overeind en Vlaanderen krijgt enkele misschien luttele troostprijzen in ruil voor de vele uppercuts.
De schaamteloosheid gaat zelfs zo ver dat men gedane beloftes zoals de splitsing van BHV groothartig overlaat aan de toekomst. N'en parlons plus. En de aanhang juicht ! "Ze doen het zo goed, Mijnheer".
Yves Leterme is de federale schaamlap die niet kan regeren omdat hij gedwarsboomd wordt. Hij heeft zelfs het uiterlijk van het slachtoffer : Nonkel Kruk. De uitgestoken hand van Kris Peeters wordt genegeerd of volgestopt met punaises en ook dat levert de CD&V veel sympathie op bij de brave Vlamingen. "Hij doet het ook goed, Mijnheer".
Intussen blijven de talrijke financiële wantoestanden bestaan, beperkt sociaal beleid zich tot het uitdelen van enkele euro's aan de minbegoeden, worden wij dag aan dag beschimpt door de Franstaligen als nazi's en onverdraagzamen en blijven de Vlamingen braaf voor de kermisattractie die belgie heet, jaarlijks 12 miljard euro afdragen.
Vlaanderen zelfstandig, is geen eis van dromers maar de enige weg van de politieke logica. Zeker om de vele socio-economische problemen aan te pakken. En mocht u er aan twijfelen : "Ze" doen het helemaal niet goed, "ze" zijn uitsluitend met de eigen spelletjes bezig en "ze" hebben lak aan uw noden, kijk maar eens in uw portemonnee.
Savat
Intussen in de USA
De Republikeinse presidentskandidaat John McCain heeft in een opiniepeiling een duidelijke voorsprong genomen op zijn Democratische tegenstander Barack Obama. Na het Republikeinse partijcongres met het spraakmakende optreden van vicepresidentskandidate Sarah Palin heeft 50 procent van de ondervraagden een voorkeur voor McCain, tegen 46 voor Obama.
Dat blijkt uit de jongste peiling van USA Today/Gallup, die zojuist is bekendgemaakt. Een week geleden was de situatie omgekeerd. Na het Democratische conventie had Obama een grote voorsprong op McCain. De peiling van USA Today gaf Obama de helft van de stemmen van de ondervraagden tegen 43 procent voor McCain. In een peiling van de omroep CBS behaalde Obama 48 procent, McCain 40 procent.
Na de dagenlange media-aandacht tijdens de partijconventies, is het vrij normaal dat elke kandidaat daar even de vruchten van plukt. Dat was ook zo bij de Democraten. Dat de media zich tot hiertoe voornamelijk hebben beziggehouden met het privé-leven van de Republikeinse running-mate zegt veel over de intenties van de overwegend pro-Obama pers.
Eigen carrière eerst
Antwerpen, zowel de bevolking als de politieke partijen, zijn verdeeld over het project van de Lange Wapper, de brug die over Antwerpen-Noord, Merksem en Deurne een groot stuk van het mobiliteitsprobleem moet oplossen.
De gecontesteerde bouwheer BAM heeft een zoveelste studie besteld op kosten van de gemeenschap om te bewijzen dat al de protesten in verband met gezondheid, fijn stof en dies meer grotendeels gefingeerd zijn en ingegeven door kleine lokale belangen. BAM heeft al voor circa 70 miljoen euri (2,8 miljard frank) studies laten uitvoeren dus dit kan er nog best bij : het is tenslotte geld van de gemeenschap en dat dient vooral om weggegooid te worden. Waar of niet ?
Voorbije week-end greep een zoveelste voorlichtingsbijeenkomst plaats, die overigens volgens de kranten, zeer weinig succes kende. Een opgemerkte spreker was Eric de Bruyn, de tegenkandidaat bij de voorzittersverkiezingen van de SP-a, en de spreekbuis van de extreme linkervleugel binnen zijn partij. Hij zegde ondermeer het volgende :
'Het officiële SP.A-standpunt is nogal geforceerd: verstand op nul en doorgaan. Binnen de Antwerpse SP.A-afdeling - zeker ook in de gemeenteraadsfractie - voelen heel velen zich daar ondertussen ongemakkelijk bij. Maar wie nog enige vorm van politieke carrière ambieert, doet er natuurlijk niet goed aan om daarmee naar buiten te komen.
Eigen carrière eerst.
Savat
Uw aandacht voor Meester Gerolf Annemans
Verschaeve ontgraven…
zaterdag 06 september 2008
1. Het lijkt mij noodzakelijk hier erg luid te waarschuwen tegen de manoeuvres van Kris Peeters. Hoewel hij – en zowaar ook alle ministers en partijen van zijn regering, ook N-VA en ook Sp-a – officieel slechts bezig is met het opzetten van confederale onderhandelingen over een nieuwe staatshervorming, weet iedereen wat er in de realiteit echt bezig is. De grote beloften worden op de lange baan geschoven, ook en vooral die over BHV, want dat wordt voor verdere behandeling naar de lijdensweg van de schier eindeloos geachte rij Franstalige blokkeringen verwezen. Maar ook de staatshervorming zelf wordt zonder timing en zonder voorwaarden, zonder agenda en zonder “menu” naar de onderhandelingstafel gestuurd waarvan nu al geweten is dat zowel Reynders als Picqué er hun voor Vlaanderen desastreuze werk zullen kunnen en mogen doen. De bloempotten die dat in schijn zullen moeten compenseren, zijnde Vanhengel en Van Deurzen, veranderen niks aan de essentie.
De essentie is dat alle Vlaamse regeringspartijen nu gaan meewerken aan de stabiliteit van de federale regering van Leterme, die verder zelf nu buiten schot zal proberen te blijven. Op die manier hoopt de CD&V naar de kiezer te kunnen stappen in 2009. Niet meer dus met een palmares over wat gerealiseerd is, maar met een debat over de loutere vaststelling : “We zijn goe bezig.” Het is toch onmogelijk dat de N-VA deze gang van zaken mee goedkeurt ?!
2. In de Verenigde Staten zijn de Conventies achter de rug. Er zijn veel beschouwingen over te geven. Over media ginder en hier. Over de kloof die gaapt tussen wat de bevolking daar is en de wijze waarop links dat vertaalt, of meent te kunnen vertalen. Over de plotse revival van de Republikeinen neemt Johan Depoortere (Lange zware dagen klopt die jongen, als ge hem zo ziet staan.) eensklaps het woord “extreem-rechts” in de mond. “Populisme” zegt men over de toespraak van Palin. Maar als een politicus begrijpelijk praat en daar stemmen voor krijgt: wat is daar mis mee?
Ik ga er niet te diep op in allemaal, want ik zou er verdorie een dagelijkse column aan kunnen wijden en daar heb ik de tijd niet voor. Daarom één iets dat mij is opgevallen. Minstens één van de linkse commentatoren beweerde – in een van de zo vele pogingen om McCain wat neerbuigend te kunnen behandelen – dat zijn aanvaardingstoespraak aan het einde van de Conventie niet veel soeps was en vooral aantoonde dat hij het vak niet kent, want hij was minstens niet in vorm die nacht of hij kon helemaal geen goede want bezielende toespraken geven. Die linksen moeten nu wel eens gaan weten wat ze willen. Vanuit hun glamoureuze wereldje van televisiespots en mooie vrouwen hebben zij zich jarenlang – zo lang ik mij kan herinneren – met afschuw uitgelaten over de congressen van het Vlaams Blok/Belang, alwaar met een mengeling van krachtige speeches en confettikanonnen wij altijd een sfeer hebben opgeroepen die – in alle bescheidenheid gezegd - niet eens hoeft onder te doen voor die van de Conventies van de Amerikanen. Niet zelden verweten journalisten ons dat al dat verbaal en emotioneel gedoe gebaseerd was op de bedenkelijke manier waarop ook de regisseurs van nazi-Duitsland de gemoederen opzweepten met hun manifestaties. Een felle speech, een niet afgerond woord: het was des duivels. Congressen horen te zijn zoals die van de andere – niet door een cordon sanitaire omgeven – politieke partijen in Vlaanderen. Droge en saaie kost. Slaapverwekking. Oerdegelijk. Ik heb in heel Vlaanderen ooit slechts één keer op zo’n partijmanifestatie emoties als aanvaardbaar zien voorstellen en dat was toen Guy Verhofstadt stond te bleiten nadat zijn congres – met enige zin voor masochistische zelfmoordneiging – goedkeurde dat het vreemdelingenstemrecht zou goedgekeurd worden. Maar nu, nu de emotionele politieke seances ons zelfs in de vorm van humbug door Obama dagelijks worden opgeschoteld, nu is plots McCain in de ogen van de Europees linkse elite onbekwaam omdat hij niet in staat is een massa-speech opzwepend in elkaar te steken. Nu mag dat soort Vlaams Belang toestanden wel, en is het zelfs een criterium om van bekwaamheid te spreken. Komaan zeg. Onnozelaars…
3. En tot slot dan nog het geval Reynebeau… Reynebeau heeft deze week geprobeerd ons in vervoering te brengen met de zaak Verschaeve. Dat deed hij door via allerlei media de aandacht van de wereld te focussen op het kamerscherm, zeg maar de paravant van de kapelaan van Alveringem, die kennelijk door hemzelf (niet door Reynebeau, maar door Verschaeve) was versierd met foto’s allerhande en waartussen – wat een mijlpaal in de historische wetenschap! – door Reynebeau en anderen “homo-erotische” prenten waren ontdekt. Wat precies de criteria zijn om te spreken van homo-erotische prenten, is mij persoonlijk onduidelijk. Maar ik moet dan ook meteen bekennen dat ik geen specialist ben ter zake. Wat er overigens ten bewijze van dat alles werd vertoond, maakte op mij geen grotere indruk, vermits de beeldhouwwerken mij nauwelijks homo-erotischer leken dan pakweg de David van Michelangelo, maar ik herhaal dat ik geen specialist ben. Mijn bescheiden bijdrage kan enkel zijn dat ik meen te weten dat Michelangelo eerder vrouwenzot was dan wat anders. Maar goed. Het heeft ook allemaal geen belang. Ikzelf ben al van niet zo lang na mijn puberteit gereed gekomen met de zaak Verschaeve. Verschaeve werd toen ik amper 20 was als weinig meer dan een icoon van de Frontbeweging in het archief van mijn menswording geklasseerd. Geen van zijn werken leek mij de 21ste eeuw te zullen halen, laat staan de eeuwigheid en de pathetisch Duitsgezinde politieke evolutie van Verschaeve tijdens de Tweede Wereldoorlog zou – zo meende ik – mijzelf niet erg hebben geïnspireerd, maar wie was ik nietwaar, want ik had gemakkelijk praten vermits ik bijna 20 jaar na datum was geboren…
Verschaeve werd dus voor mij vooral een prominent slachtoffer van een repressie die ik verafschuwde en bestreed in woord en in daad. En Verschaeve was door de Operatie Brevier, zijn ontgraving, een symbool van een voor het Belgisch regime gevaarlijk geacht radicaal Vlaams nationalisme geworden dat ook het mijne was. Ik had dan ook heel wat plezier toen dat Belgisch regime de stoffelijke resten van het al verscheidene decennia overleden lichaam van Verschaeve toch nog belangrijk genoeg bleek te vinden om het in tien ton beton te gieten als besluit van de Operatie Brevier. Voor België bleek hij meer betekenis te hebben dan eerlijk gezegd voor mijzelf: dat vond ik dus grappig en interessant.
Ondertussen zijn we weer ettelijke jaren verder en straks nu al 50 jaar na zijn dood en dus leert al de aandacht die Reynebeau toch nog op Verschaeve heeft proberen te richten vorige week mij hoofdzakelijk één ding. Vermoedelijk heeft Reynebeau gedacht met de geschiedenis van het kamerscherm in één klap het Vlaams-nationalisme te kunnen provoceren, de katholieke pastoors te kunnen verdacht maken en het voortbestaan van België met tweehonderd jaar te kunnen verlengen. Ik voel mij niet geprovoceerd, meneer Reynebeau. De grote zieligaard in heel deze zaak – behoudens de krantenlezers en de televisiekijkers die ongevraagd alles moesten verteren – bent uzelf in de voornaamste plaats. Achter het kamerscherm van uw media-bekendheid, rukt u, uw blik (voor zover dat gaat) gefixeerd op een beduimeld prentje van Verschaeve, aan het fluitje van uw Belgicisme. Terwijl het moderne Vlaams-nationalisme al lang is “klaargekomen” met de historische figuur Verschaeve, moet u aan uw lezers en aan uw kijkers uitleggen wie in vredesnaam Verschaeve wel moge geweest zijn. En u getroost u al die moeite in een flauwe poging om het Vlaams-nationalisme belachelijk te maken. Ruk rustig verder. Ik wens u de ejaculatio praecox van een plots gebarsten België toe. Ik ga voor het Onafhankelijk Vlaanderen. Zoals u weet.
Gerolf Annemans
07-09-2008
De foto's van de Gordel
Foto's : Gerda
Ontwikkeling & productie : Wim
Bart Somers (VLD) feliciteert FDF-initiatief "La Bretelle "
Quelques dizaines de participants ont pris le départ dimanche matin à Woluwe-Saint-Lambert de la "Bretelle", événement cyclo-pédestre alternatif au Gordel flamand et destiné à promouvoir les liens qui unissent la Région-capitale à sa périphérie. Le nombre peu élevé de participants ne semble pas émouvoir l'organisateur de l'événement, Yvan de Beauffort, conseiller communal MR de Bruxelles. "Nous avons eu de nombreux messages de soutien y compris de la part de présidents de partis. Le président de l'Open Vld Bart Somers nous a notamment encouragés", a-t-il indiqué, rappelant que l'événement de dimanche visait à promouvoir le "développement intégré de Bruxelles et de sa périphérie" et l'image de "Bruxelles, capitale de l'Europe". (La Libre Belgique)
We plaatsen de originele tekst hierboven zodat u niet moet twijfelen aan onze vertaling :
Enkele tientallen deelnemers zijn zondagmorgen gestart in Sint-Lambrechts Woluwe voor een wandel- & fietstocht "de Broekophouder - la Bretelle', een alternatief voor de Gordel met de bedoeling de band te benadrukken die Brussel verbindt met zijn rand. Het geringe aantal deelnemers maakt weinig indruk op de initiatiefnemer, het MR-gemeenteraadslid Yvan de Beauffort. "Wij hebben talrijke steunbetuigingen ontvangen van partijvoorzitters, onder wie Bart Somers van de Open VLD, die ons hebben aangemoedigd. Hij bevestigde nogmaals de bedoeling : de geïntegreerde uitbreiding van Bruxelles en zijn rand en het beeld van Bruxelles, hoofdstad van Europa.
Bravo, voor de kopschudder van Mechelen, de gewezen VU-er en Vlaams-nationalist die in de handjes klapt voor acties van het FDF. Bartje, ge hebt het al ver gebracht maar nu zijt ge er bijna : de grootste slijmbal van Vlaanderen.
Ray
De Gordel is nog geen Gordeltje
De Gordel was dit jaar beslist geen Gordeltje, beste vrienden. Van 77.000 deelnemers naar 58.000 is een achteruitgang, maar dan wel onder de meest deplorabele weersomstandigheden : gutsende regen van het begin tot het einde.
De oorlogstaal van de drie FDF-koekoekburgemeesters heeft ongetwijfeld een aantal bezadigde sportievelingen thuisgehouden, anderzijds was het een aanleiding voor radicale Vlamingen om wél present te zijn. Vlaams Belang ondernam een wandeling van 7 kilometer vanuit Zaventem met een zéér grote groep deelnemers. In Kraainem sloot het combattieve Voorpost zich aan en doorheen de gemeente klonken van toen af enkele door Bloso verboden roepkoren die beledigend zijn voor de Franstaligen. De franskiljons gedragen zich precies als de moslims : zij plukken de mooie Vlaamse vruchten, de Vlaamse boertjes mogen hun ladders vasthouden zodat ze niet op hun klaverjassen vallen en als de boertjes vragen om enkele vruchten voor hen te laten hangen, voelen de franskiljons zich "gekoewetst".
Alle manifestaties en congressen van Vlaams Belang worden beschermd door de mensen van Voorpost, het is niet meer dan normaal dat bij acties zoals de Gordel, de Vlaams-nationalisten samen opstappen. Ook als er een slogan weerklinkt die door Bloso niet gewenst is, is dit geen ramp. Wij hebben geen enkele reden om ons in eigen land de les te laten spellen door Franse ratten die zich te verheven voelen, om zich aan te passen.
En voor de rest hopen wij, dat minister Marino Keulen de drie koekoeken afzet wegens ongepast gedrag, bedreiging van vredelievende medeburgers, niet naleving van de taalwetgeving en schending van de mensenrechten.
Ray
PS : Ik ga nu in de donkere kamer met Juffrouw Ellen kijken of de foto's gelukt zijn. Indien ja, komen ze straks op de blog.
Dienstmededeling door Juffrouw Ellen
Allerliefste Bloglezertjes,
Vandaag tijdens de Gordel waak ik over de goede gang van zaken bij Angeltjes. Jullie mogen gebuik maken van de reacties om alles te zeggen wat op jullie zware levertjes ligt : Juffrouw Ellen opent haar luisterend gemoed. Véél mag maar niet alles hoor, deugnietjes.
Voor het Vertrek
Deze sportieve wieltjeszuiger staat in de startblokken : om mij bij te houden, zal hij snel moeten zijn.
Ray
Koopkracht behouden door meer Vlaanderen - Pro Flandria
In het Warandemanifest van 2005, nu actueler dan ooit, staat: 'België houdt voor Vlaanderen geen toegevoegde waarde in. Het is Vlaanderen dat België zijn toegevoegde waarde ten behoeve van de andere gewesten verstrekt. Vlaanderen werd en wordt daarvoor niet beloond. De eigen welvaart van Vlaanderen wordt bedreigd door een onefficiënt staatsapparaat'.
De crisis heeft reeds te lang geduurd ze is zelfs een substantieel en lucratief onderdeel van het Belgische systeem geworden. Iedere dag vloeien 3 miljoen Euri zonder controleerbare objectieven of structurele ingrepen van Vlaanderen naar Wallobrux. Elke dag dat de Vlaamse zelfstandigheid uitgesteld wordt is een bijkomende verarming van elke Vlaming en een bijkomende hypotheek op de toekomstige generaties. Het Belgique de Papa heeft géén haast om dit te veranderen. Integendeel, ieder uitstel is voor hen pure winst.
Daarom pleit Pro Flandria er meer dan ooit NU voor dat alle Vlaamse partijen samen werk maken van een zelfstandig Vlaanderen in Europa. Wij sluiten ons dan ook aan bij de dringende oproep van Voka, die stelt dat de Vlaamse politici de federale regering moeten verlaten, indien ze deze maand van de Belgische federatie géén waarborg krijgen. Vlaanderen moet immers onmiddellijk de hefbomen in handen krijgen voor de levensnoodzakelijke Vlaamse welvaart en het welzijn van de Vlamingen.
Vlaamse politici: trek de stekker uit België.
Gui Celen
Voorzitter Pro Flandria
Waarom Cultuur zeggen als men Natuur bedoelt ?
Ik erger mij mateloos aan het misbruik dat gemaakt wordt van het woord cultuur in verband met het gedrag of vooral het wangedrag van moslims zoals in onderstaand voorbeeld uit Elsevier van zaterdag 06.09.08 :
'Bedreigen hulpverleners, is deel Marokkaanse cultuur'
De uitspraak op zich is behoorlijk schaamteloos en bezopen. De woordenkramer is in dit geval de voorzitter van de wijk Slotervaart (Amsterdam) waar het maatschappelijke leven al jaren geteisterd en geterroriseerd wordt door Marokkaanse boefjes.
Het woord cultuur* omvat in zijn brede betekenis "alles wat door de samenleving voortgebracht wordt" en is in die context een politiek-correct toverwoord dat handig de initiële betekenis die wij in het Westen toekenden aan "cultuur", zijnde kunst, wetenschappen, artistieke bezigheden, genereus uitbreidt naar Papoea's, Zoeloes en Pygmeeën. Het weze onderstreept : wij hebben absoluut niets tegen die volkeren. Wij overladen ze echter niet met lof en eerbied omdat ze met hun exotische en typische gebruiken de mensheid hebben verrijkt en enorme vooruitgang bijgebracht.
Graag wordt de indruk gewekt, dat elke beschaving een cultuur-eigen patroon bezit, dat evident anders is dan het onze, maar evenwaardig is en dezelfde facetten bestrijkt. Ik ben ervan overtuigd dat dit niet het geval is. Het erkennen van de ongelijkheid is geen uiting van superioriteit, het is werkelijkheid en ik heb geen zin om onze grote Westerse beschaving en cultuur te verloochenen, om de fidele kamelenhoeder een plezier te doen omdat hij zo fijn op de trommel roffelt.
Als Marcouch, de deelraadvoorzitter van Slotervaart het heeft over de Marokkaanse cultuur van het beledigen van hulpverleners, gebruikt hij dit woord in de betekenis van "een nationaal gedrag" of "het behoort tot de volkse traditie van hulpverleners te bespuwen". In plaats van "cultuur" gaat het om "natuur" :
'Bedreigen hulpverleners, is deel Marokkaanse natuur'
De islamitische cultuur op zich is een mager en een andere beestje, vergeleken met de onze en dat geldt evenzeer voor Marokko als voor al de overige landen, of ze nu Arabisch, Aziatisch of Noord-Afrikaans zijn.
Cultuur in de Westerse betekenis beperkt zich in die landen tot bouwkunst van moskeeën, koranscholen of paleizen voor de machtigen en is voor de bevolking verder van weinig tel. Precies zoals voor onze Renaissance. Het leven aldaar is volledig beheerst door godsdienstige riten en bepalingen en sluit bij voorbaat creatieve of artistieke denkprocessen uit, die zich zouden kunnen keren tegen de religieuze samenleving. Geen confrontaties, géén conflicten : dit zijn theocratieën. Het feit dat afbeeldingen van levende wezens verboden zijn, is een aanzienlijke beknotting in alle mogelijke vormen van kunst : beeldhouwen, schilderen, fotografie, film. Stilistische motieven zijn daarentegen wel ruim aanwezig onder de vorm van keramieken, schilderingen en textielmotieven.
De eenzijdige traditie geldt ook de literatuur die geen hoge toppen scheert en zeker niet aangemoedigd wordt, want zij zou kunnen aanzetten tot afwijkend gedrag. Wat tot bij de geïntresseerde lezer komt, heeft alle stadia van de autocensuur doorlopen van bij de auteur via de uitgever tot de boekverkoper. In de islamatische landen bestaat een geringe leesgewoonte.
Over de Marokkaanse cultuur is weinig terug te vinden op internet. Men heeft het ondermeer over de reeds genoemde bouwkunst, maaltijden (de mannen eerst), theedrinken (na drie kopjes is het sein gegeven om op te stappen), en een beperkte filmproductie. Theater en muziek worden aangehaald maar staan op een laag officieel pitje en proberen thans met de elementen van de traditionele volksmuziek aan te sluiten bij Westerse popmuziek.
We willen vooral wijzen op de bewuste verwarring die in het leven geroepen wordt door het woord cultuur in zijn breedste betekenis te misbruiken. Laten we daar mee stoppen. Er is natuur en er is cultuur.
Savat
* Cultuur heeft een Latijnse oorsprong en betekent bebouwen, bewerken, vandaar agricultuur : landbouw of het bewerken van akkers. Cultuur van het werkwoord colere is overdrachtelijk verschoven naar verfijnde handelingen die producten van de geest opleveren.
Eindelijk : De dag van ons schuldig Slavernijverleden
AMSTERDAM - Voor het eerst vindt zaterdag in Amsterdam de Dag van het Slavernijverleden plaats. Aan de hand van debatten, lezingen en een stadswandeling krijgen bezoekers een beter beeld van de in 1863 afgeschafte Nederlandse slavenhandel. De dag is een gezamenlijk initiatief van het Historisch Nieuwsblad en het NiNsee (Nationaal Instituut Nederlands Slavernijverleden en Erfenis). De Tweede Kamerleden Harry van Bommel (SP), Kathleen Ferrier (VVD) en Joël Voordewind (ChristenUnie) zijn te gast tijdens een bijeenkomst in de Muiderkerk. In de ochtend kunnen bezoekers een stadswandeling maken langs plekken die herinneren aan het slavernijverleden. ‘s Middags in de Muiderkerk komen vragen aan de orde als ‘wat was het aandeel van de Nederlanders in de Atlantische slavenhandel?’ en ‘waarom schafte Nederland de slavernij pas af in 1863?’. Ook is er een debat over de traumatische gevolgen van de slavernij.
De politiek-correcte onnozele halzen zijn niet te stuiten in hun drang om onze beschaving in een schandelijk daglicht te stellen. Ook in het land B zijn er toestanden geweest onder Leopold II in Congo waar men als mens beschaamd om is. Zeer licht wordt er overheen gegaan dat bij de onafhankelijkheid van Congo een land overgedragen werd dat over heel wat troeven beschikte. Het blijven oprakelen van zaken uit de geschiedenis waar de huidige en ook de vorige generatie niet verantwoordelijk voor was, duidt op een ziekelijk schuldbesef.
Wanneer gaan wij ons excuseren bij Sarkozy voor de nederlaag van zijn leger in 1302 aan de Groeningebeek ?
06-09-2008
Nu al een eindejaarsgeschenk-suggestie - HERINNERING 21 uur
Herinnering 21 uur
GAAN WE JUFFROUW ELLEN ONTGOOCHELEN ?
Zie hierboven de Derringer, een fietsbrommert oude stijl maar gebouwd met nieuwe technologie. De Solex is terug, nu met killerlooks. Ding is voorzien van een normale fietsketting, heeft vetcoole looks, en een splinternieuwe Honda 49 cc 4-taktmotor en een automatische versnellingsbak. Derringer maakt heel stoer reclame met het feit dat ie 1 op 76 nogiets kan halen, maar dat is wel als je 'm heeeel veel 'hybride' gebruikt. Maar het ding is cool, groen. Hebben. Import is vast een optie.
Lezeressen, Lezers, Vrienden, zelfs Vijanden van deze blog : indien u de redactie van Angeltjes wenst te verwennen met een Derringer brommer, dat kan. Dat mag zelfs. Contacteert u ons, zodat wij u onze voorkeur-kleur mededelen en het leveringsadres. Ophalen bij u thuis kan ook binnen het VL-grondgebied. Juffrouw Ellen staat dag en nacht ter beschikking. Dank u.
Kris Peeters de hoop van het kartel, ook de hoop van Vlaanderen ?
U zegt het maar,wij hebben geen tijd.
Wij staan, zitten, hangen al een ganse dag op hometrainers, doorgezakte fietsen, baggeren rond met loodzware bergschoenen, hebben alle huisgenoten in professionele karategrepen gehouden en kunnen in diverse octaven "Waalse ratten, rolt uw matten" roepen. Dit alles ter voorbereiding van de sportieve manifestatie zonder enige politieke bijbedoeling die morgen Vlaams Brabant zal laten daveren. Ook vele malen in diverse toonaarden geroepen "Je vous emmerde". Het zal een fijn gebeuren worden.
U schrijft vandaag de artikels ?
Heeft u het verkeerde been bij de hand ?
Heeft u het verkeerde been bij de hand ?
Het kan van pas komen : niet de grootte telt maar de kwaliteit
Een boodschap van Belgium Today met valse en dubbele bodems
Dragon vervangt LHSP
Niet de grootte telt maar de kwaliteit. Naturally Speaking Dragon 9 mp3/wav/...(audio) uitschrijven.
"Opnieuw een late post gekregen, deze keer van iets betere kwaliteit, we gaan hier niet overdrijven hé, edwin! Alles kan beter , behave dan de boycot van de franstaligen, die was volledig! Men begint zich in België eindelijk na meer dan een jaar te realiseren dat het land volledig onbestuurbaar is geworden en dat een scheiding van de twee landsgedeelten onder onophoudelijke druk en boycot van de Franstalige minderheid , niet meer af te wenden is. Dit is voor beide bevolkingsgroepen eigenlijk de beste oplossing en brengt ook de welvaart van beide niet in gevaar. Kijk maar naar het kleine landje Luxemburg, zeer welvarend en vredig. Niet de grootte telt maar de kwaliteit. "
Met veel dank aan Belgium Today
Vanop de eerste middenbalkon in de schouwburg
Lieve Vlaamse lezeressen, goede lezers en beste vrienden- toeschouwers, wij groeten U (en ook aan de anderen : dada)
Soms hebben wij de indruk dat we op een eerste middenbalkon in de schouwburg "Angeltjes" zitten te kijken naar verschillende spektakels die zich door mekaar afspelen. Er zijn geen bedrijven, er is geen regisseur en er zijn ontelbaar veel acteurs. Vreemd genoeg lukken wij, verbaasde en verdwaasde toeschouwers er toch in om de meesten te herkennen en van sommigen houden we en van een heleboel anderen worden we misselijk. Het gaat over de scène en niet over u, de toeschouwers. Wij joelen en jouwen passioneel mee met het gebeuren, ook als we het niet allemaal begrijpen.
Eén thema behandelt de reutelende doodsstrijd van een land, dat eigenlijk de naam natie niet meer verdient. De agonie is al bijna 180 jaar aan de gang en de mensen die door de bevolking afgevaardigd worden om wat schot te brengen in het verhaal, rijden zich permanent vast in files van woordenstromen en ze volgen wegwijzers die in alle richtingen leiden naar de bestemming "Nergens". Iedereen verdwijnt in de coulissen côté cour (rechts) en verschijnt onmiddellijk terug côté jardin (links). Jammer dat er geen uitgang côté coeur is.
Een ander thema - en het is nauw verbonden met het eerste, alleen weinigen beseffen het - gaat over groepen mensen die het stervende land aan het innemen zijn. Ach, waarom niet, op de begraafplaats heerst niet overal lugubere treurnis. Vervelend is, dat de nieuwkomers van een geheel verschillende oorsprong zijn. Heel hun hebben en houden is gebaseerd op een soort religie en ze kleven gebruiken aan die honderden jaren geleden hier ook in zwang waren : godsdienstfanatisme, vrouwenmiskenning en -achteruitstelling, wreedheid jegens mens en dier, en vooral geen cent bereidheid om zich aan te passen aan de moderne tijden.
Er zijn onder de oude bewoners heel veel zwakkelingen en collaborateurs die de nieuwkomers verwelkomen met open armen, open beurzen en open monden : "Jullie zijn onze moderne tijden" lispelen ze onderdanig, "Jullie zullen voor de welvaart van ons en onze kinderen werken en wij zullen boeten voor alles wat onze voorouders fout gedaan hebben". Dat moeten ze geen twee keer zeggen tegen de nieuwkomers, behalve dat zinnetje over "jullie zullen werken". Daar zijn de nieuwkomers niet direct op uit ; integendeel, zij weten dat als ze niet werken, de centjes ook binnenrollen. En voor de rest is het een uitgemaakte zaak, dat de nieuwkomers die de instructies uit hun moederlanden blijven volgen, erg goed weten hoe ze maximaal hun nieuwe leefomgeving naar hun hand kunnen zetten.
Naar dat thema zitten wij ook ademloos te kijken vanop onze bevoorrechte eerste middenbalkonplaatsen. Dat onderdeel raast als een sneltrein over de scène. Het stopt niet, de ene verrassing volgt de andere op in zo'n hels tempo dat de aarde binnenkort zonder zuurstof dreigt te vallen. Dat is bijkomstig : milieurampen vallen steeds ten laste van de oorspronkelijke bewoners.
Velen van de nieuwkomers lopen rond in lange jurken en pyjama's, ze sissen "smerige hoer" naar de vrouwen, ze doen alles wat god en de rechter verbiedt maar ze blijven de lievelingen van de collaborateurs. We staan nu op een kantelmoment in het stuk : over hooguit tien jaar zullen de nieuwkomers in de meerderheid zijn en dan nemen zij heel het oude continent in bezit. Daarom wordt nu alles in ijltempo voorbereid en mooi opgebouwd om aan te bieden tijdens de Grote Overdracht Er zullen nog haarden van verzet bestaan maar die worden systematisch uitgeroeid. Heel het Avondland hult zich in het duister en wordt het Nachtland.
Vermoedelijk zullen dan ook de lichten in de schouwburg gedoofd worden. Enkel wat in het groene boek van het geloof van de nieuwkomers beschreven staat, is toegelaten. Diegenen onder ons die nog niet naar huis zijn, kunnen in de vestiaire best een aangepast lang kleed vragen of een pyjama en voor de vrouwen een sluier en een vaatdoek. Hopelijk valt het doek over ons stuk niet in de ramadanperiode, anders zijn de supermarkten gesloten. En de cafés en restaurants. Maar allicht is er een onthoofding of een steniging aan de gang op de Grote Markt.
***
Mocht u zich afvragen, lieve Vlaamse lezeressen, goede lezers en beste vrienden-toeschouwers (de overigen hebben al lang afgehaakt : doei !) of wij deze verhalen nooit beu worden, of wij soms een ingeplante chip vol koppige volharding in ons hoofd bezitten, moeten we daar bevestigend op antwoorden. Ja, er zijn zelfs momenten dat we onszelf hartsgrondig beu zijn, dat we ons vragen stellen nopens de zin van ons verzet. Het gaat echter niet om onszelf maar om het doel.
Als we om ons heen kijken naar de menigte die zich gelaten neerlegt bij de grote beschavingsvernietiging die zich onder onze ogen voltrekt, de menigte die de invasie aanvaardt als een onvermijdelijk gebeuren en die vooral ongestoord wil blijven leven in een stervend land zonder toekomst, dan veren we weer recht ... en we hollen vierklauwens naar onze eerste middenbalkonzetels, we ploffen neer en we fluisteren tegen onze buren : "Oewist ? Hebben we veel gemist ? ".
En ze omhelsde hem met al haar zonden en monden. En zij omhelsde hem met al haar nachten. Met al haar opnieuws. Met heel haar altijd. Vanwaar bleef zij die verwarring halen?
Hij liep als in zachte regen in haar woorden en kon nergens meer wonen ter wereld, hij zwierf in liefde. En zij leerde hem niet meer te kunnen zeggen wat hij voelde, zij leerde hem voelen.
Hoeveel benen sloeg zij rond hem heen en hoeveel slangen? En hoe langzaam loog zij ‘liefste’?
Het was een woord als vele maanden lang.
De Grote Overdracht nadert met rasse schreden
Het goede nieuws over de islamisering van Europa en de Grote Overdracht houdt niet op.
Moslimadvocaat hoeft niet op te staan voor rechters
vrijdag 5 september 2008 18:50
Moslimfundamentalist en advocaat Mohammed Enait hoeft van de Rotterdamse rechtbank niet meer op te staan wanneer rechters de rechtszaal betreden. De VVD-fractie in de Tweede Kamer reageert verontwaardigd.
In een artikel in NRC Handelsblad staat dat de Rotterdamse rechtbank heeft besloten dat Enait mag blijven zitten als zijn diepe geloofsovertuigingen dat voorschrijven.
Mallotigheid Kamerlid Henk Kamp spreekt van ‘cultuurrelativisme ten top’ en wil een einde aan deze ‘ mallotigheid’.
Enait zegt niet te willen opstaan voor rechters omdat alle mensen gelijk zijn. Het is gebruikelijk dat alle aanwezigen in een rechtszaal opstaan als de rechters binnenkomen.
De VVD wil dinsdag in het vragenuurtje vragen stellen over de kwestie.
Hand geven Enait kwam eerder in het nieuws toen de rechter bepaalde dat hem terecht een baan bij de gemeente Rotterdam was geweigerd omdat hij als moslim weigert vrouwen een hand te geven.
@ Elsevier
***
Mijn naam is Ray-van-Angeltjes en ik ben heel blij met deze boodschap : zoals we nu bezig zijn in de Laagste Landen en omgeving, zal Europa nog sneller naar de kloten gaan dan wij het gedacht hebben.
Zaterdag ... Yes ... de dag van onze hoofdredacteur
"Nessun dorma" uit Turandot - U kan zelf uitmaken wie van de drie tenoren u het liefste hoort. Ik ken mijn favoriet.
