BELGISCHE SCHULD OP 31.07.2012

FEDERALE STAAT

372 197 137 182,28 EUR

Kiekt ekeer ierre : volghende meund ast

drie-underd vuuf en tsjeventegh meljard

Wadden ?

Kijk eens hier : volgende maand is het driehonder vijfenzeventig miljard. Wedden ?

"Het is één van de meest begaafde en gemotiveerde leerlingen die ik ooit gehad heb. Ik heb veel mensen zien passeren, onder wie ook met belangrijke functies, maar niemand heeft er ooit zo voor gestreden als hij. Hij is ongelofelijk, hij laat het nooit hangen"

Bart Brusseleers, de privé leraar Nederlands over Elio di Rupo

Ondanks de komkommertijd is er altijd wel iets of iemand die de dag kleurt. Zo valt er te noteren dat het comité P (de controleurs op de politiewerking) zich samen met "de liga voor de rechten van de mens" zorgen maakt over het toenemend gebruik van pepperspray door de politie,zowel de federale als de gemeentelijke.

Bij elk gebruik van dit verdedigingsmiddel tijdens een politioneel optreden moet dit in het verslag genoteerd worden en daar wringt het schoentje. Want de politieke slapjanussen van Comité P en linkse raddraaiers van "de rechten van de mensch" vrezen, denken (sic), veronderstellen dat er te gemakkelijk  naar dit middel gegrepen wordt bij een interventie.

De liga beweert zelfs dat er betere middelen zijn om een dolgedraaide zatlap, druggebruiker of geweldenaar te "neutraliseren" Welke deze middelen zijn wordt door de linkse loeders niet aangegeven.

Jos van Velpen van de Liga van de Rechten van de Mens : de misdadiger moet beschermd worden. Het slachtoffer en de politie zijn de smeerlappen.

Het is toch godgeklaagd dat in deze tijden van tomeloze agressie tegenover de politie door tuig allerhande het comité en de liga zich vragen stellen over de manier waarop de ordehandhavers hun lijf en leden beschermen tegen het toenemend geweld jegens hen. Wanneer een agent het leven verliest bij een interventie worden er telkenmale door de dienstdoende totentrekkers harde maatregelen afgekondigd tegen het rapaille. Wanneer enkele agenten het ziekenhuis ingeranseld worden, komen de Zwarte Lola's, 1000ket en Turtelbaum aandraven met verzwaring van celstraffen en boetes voor hen die de politie belagen.

Edoch, stellen de comité Paljassen en de Linkse Liga zich vragen bij het gebruik van de spray. Het antwoord  is poepsimpel zou ik als agent zeggen. : voorkomen is beter dan genezen. Misschien kunnen de kopstukken van het comité en Mr Jos Van Velpen van de liga  enkele nachten meegaan op ronde met de agenten van Brussel of Antwerpen om aan den lijve te ondervinden hoe het voelt om door een bende losgeslagen outlaws belaagd te worden. Uiteraard mogen de vredelievende heren van het comité en de liga zich wel bewapenen in geval van ... maar enkel met een bussel prei als wapenstok en een slagroomtaart ... alvast veel geluk gewenst aan Comité P en de Liga van de vrienden van het uitschot van de maatschappij.

Senior

De Euro-soufflé

De soufflé Europa staat in de tocht. Iedereen weet wel hoe een soufflé er binnen de kortste tijd gaat uitzien ? Alleen de bakkers-politiekers zullen volhouden en blijven verkondigen dat hij er goed uitziet. Rare jongens die Eurograaiers.

Daniel

*****

Olympische Spelen

Wat mij voornamelijk is bijgebleven van de O.S. is het feit dat bij de overwinning van een Somalische moslim die de Britse nationaliteit heeft bekomen bij zijn overwinning op de 5 en 10.000 meter door een gans stadion bestaande uit voornamelijk Britten - er zitten in dat stadion nauwelijks moslims want die sporten interesseert die gasten absoluut niet - op de handen wordt gedragen en wat voor moeite er wordt gedaan om bij zijn overwinningsronde hem toch maar te kunnen aanraken dan kan ik enkel maar zeggen "arm Europa". De ondergang is niet ver meer weg.

Pieter

*****

@Regus Patoff en Jan VG - Oud en Nieuw Testament

Mea culpa! Laat het monster dan volgens beide geschriften dubbel gestraft worden.

Foxy

NvdR Angeltjes : Heren, onze Foxy is een dame, mocht u het niet weten. Binnenkort vertelolen wij meer over haar, want mevrouw werpt zich in de politieke strijd.

*****

Badr Hari

Na de moorden die Van Temsche pleegde werden de correcten zeer streng voor de wapenwet. De Onnozele Belgen moesten hun proppenschieters binnenleveren om meer veiligheid te garanderen in onze prachtige multiculturele samenleving.

Bijna iedere dag lezen of horen we over schietpartijen of messenkensteekspelletjes, uiteraard gepleegd door het merendeel van onze verrijkers. Dat is dan het resultaat van die strenge wapenwet. Maar die Badr Hari en al die anderen die zich bekwamen in gevechtssporten beschikken die ook niet over een wapen ? Moeten daar geen strenge maatregelen genomen worden ? 

Iedereen kan lid worden van een club waar ge kunt leren hoe ge een medemens binnen de kortste keren kunt ineenrammelen. Dat valt dan onder de noemer van sport, verantwoordelijk in de Vlaamse Gemeenschap : Simpelmans Muyters.  Indien ik mij een wapen wil aanschaffen gebeurt er een onderzoek, bewijs van goed zedelijk gedrag voorleggen, de aankoop motiveren  : veurwatist, oekandana, wadisdana, adoeweerwa ...

Hetzelfde zou moeten gebeuren met een kandidaat kickbokser, bv uitpluizen hoeveel agressieve hersencellen er actief zijn. Bij negatief advies hem doorsturen naar een club voor bloemschikken bv of zanger in een klassiek mannenkoo, mogelijkheden genoeg.

René

Wanneer een bevolking geen vertrouwen meer heeft in haar rechtbanken is er chaos op komst. Er gaat geen dag meer voorbij of men kan lezen dat enkele criminelen werden opgepakt maar na enkele uren terug op vrije voeten werden gesteld. Misdadigers die reeds drie- of zelfs vijfmaal en meer werden bij de lurven gevat maar steeds de dans ontsprongen, zijn legio. Door deze wijze van handelen demotiveert men niet enkel de politieambtenaren maar zaait men meer en meer onrust onder de bevolking.

Eenzelfde vaststelling kan men maken met de zogenaamde witteboord criminelen. Hebt u nog ooit iets gehoord van de fraude bij Volksgazet waar destijds Karel Van Miert zaliger bij betrokken was ? Wat is er uiteindelijk uit de bus gekomen in verband met de gigantische fraude bij KBC-Lux ? Om van het lachwekkend spektakel van de hele Beaulieu-zaak maar te zwijgen. Zodra men vaststelt dat zaken waarbij superrijken of top-beroepspolitiekers bij betrokken zijn een andere behandeling krijgen kan men zich gaan afvragen of de bevolking dit soort rechtssiysteem met twee maten en twee gewichten gaat blijven aanvaarden.

De laatste dagen staan de kranten weer vol in verband met zogenaamde nieuwe feiten in verband met ex-bisschop Roger Vangheluwe.

Alhoewel het blijkbaar over totaal ongecontroleerde feiten gaat blijken de kranten van dit soort nieuws te smullen. Gazet Van Antwerpen doet in koeien van letters zelfs een oproep en titelt "Vangheluwe-slachtoffers, laat jullie alsjeblief horen"! Hoopt deze krant op deze wijze aan een of andere pikante primeur te kunnen komen? Maar feitelijk heeft dit allemaal minder belang. Iedereen weet dat er reeds voldoende feiten bekend zijn om deze man te straffen. Het zou geen belang mogen hebben of die man nu bisschop, boer of bakker was. Maar hier wringt het schoentje weer. Het is overduidelijk dat Justitie wederom met twee maten en twee gewichten werkt. Hoe zou het anders kunnen dat een normale huiszoeking in opdracht van onderzoeksrechter Wim De Troy nu reeds tot driemaal toe door het Hof van Cassatie werd nietig verklaard? Dat men die onderzoeksrechter zo ver dreef dat deze laatste ontslag heeft genomen? Dat het opnieuw helemaal niet meer gaat over het beoordelen van gekende feiten maar veeleer over de interpretatie van juridische spitsvondigheden om de uitslag in een bepaalde richting te kunnen duwen is overduidelijk.

Al deze voorbeelden tonen aan dat ons rechterlijk apparaat doodziek is. Bovendien moet rechtspraak relatief snel gebeuren. Indien zaken gedurende jaren kunnen worden gerokken kan men niet meer van recht maar eerder van onrecht spreken. Het is hoog tijd aan het worden opdat men na een volgende verkiezing de Justitiestal gaat uitmesten. Een grote meerderheid van de kiezers is hiervoor vragende partij!

Men zegge het voort ...

Freddy Van Gaever

Goede morgen lieve mensen,

Na het melodrama van verleden week met Hildegard Knef, komt er vandaag weer een zuiders liedje aan.  Geen opzwepende salsaklanken maar een nummer waarop zelfs de minst getalenteerde danser geen slecht figuur kan slaan.  Juist: zo eentje dat schuifelend op één steen kan uitgevoerd worden.  Een rumba dus.  Raar dat de minsten weten dat een trage (een plakker) eigenlijk wel best een snel dansnummer is, tenminste als je het danst zoals de dansgoeroe’s het voorschrijven.  Een rumba heeft in principe bij de stijldansen soortgelijke figuren als de cha-cha-cha maar zonder de staccato bewegingen.  Er is ook meer lichaamscontact.  Alles verloopt glijdend alsof men op ijs danst: zuiders vuur verpakt in een fluwelen jasje.

Genoeg dansinformatie; nu komt waar het eigenlijk hier in Wurlitzerdromen om gaat: een lied en een zanger(es) of groep uit vervlogen tijden. 

Mocedades: dat zijn zes getalenteerde jonge Spanjaarden uit Bilbao, die eenzelfde interesse voor folk hadden.  Met hun eerste liederen – spirituals, Ierse en Griekse volksmuziek – werd het sextet al vroeg buiten de grenzen van hun Baskische vaderland bekend.  Het hoogtepunt van hun carrière bereikte Mocedades met het lied "Eres Tu", dat verrassend op de 2de plaats eindigde van het Eurovisie Songfestival in 1973. 

Maar eerst een woordje uitleg over Mocedades en vervolgens over “Eres Tu”.  De groep ontstond in 1967 uit enkele muziekbegaafde studenten “Voces y guitarras” en telde oorspronkelijk 8 leden, de 3 zussen Amava, Estibaliz en Izaskum Uranga en hun broer Roberto, de broers Rafael en Sergio Blanco, plus José Ipiña en Francesco Panera.  Een jaar later stuurden ze een cassette op naar een platenmaatschappij in Madrid. Juan Carlos Calderón zag meteen potentieel in de groep en nam hen onder zijn vleugels. Op het ogenblik van hun deelname aan het Eurovisie Songfestival waren ze echter maar met 6 meer want de broers Blanco hadden inmiddels de groep verlaten.  Ook Estibaliz Uranga was er al niet meer bij: ze werd vervangen door Javier Garay.  De groep stond dus in Luxemburg als sextet op de planken, bestaande uit de 2 zussen Uranga plus 4 mannelijke leden.  Sedert 1973 onderging Mocadades verschillende wissels, te veel om er nader op in te gaan. 

Het lied werd tweede achter Anne-Marie David maar werd later wel de morele winnaar. Het werd een grote hit en in de Engelstalige versie (Touch the wind) stond het zelfs in de top 20 in de VS. In 1980 had de groep nog een grote hit met “Amor de Hombre”, dat 500.000 keer over de toonbank ging in Spanje alleen al.

Op de 50ste verjaardag van het Eurovisie Songfestival in 2005 in Kopenhagen was het nummer “Eres Tu” geselecteerd bij de beste 14 songfestivalnummers – “Waterloo” van Abba won.  Amaya Uranga, Carlos Zubiago en José Ipiña waren daar toen op 15 oktober aanwezig; Roberto Urango was de week ervoor op 57-jarige leeftijd overleden. 

Wat weinigen zich nog herinneren uit 1973 – buiten het feit dat het leven toen nog eindeloos leek – is de plagiaatrel op het Eurovisiesongfestival.  Er werd nl. beweerd dat “Eres Tu” geen origineel nummer was van Juan Carlos Calderón, maar plagiaat van “Brez besed”. Met dat nummer had de Sloveense Berta Ambrož in het Sloveens Joegoslavië vertegenwoordigd op het Songfestival van 1966, dat toen eveneens in Luxemburg plaats vond. Juan Carlos Calderón had de rechten voor “Eres tu” in 1972 neergelegd.   De gelijkenis van de beginnoten is treffend.  Vreemd, dat Juan Carlos Calderón vrijgesproken werd, maar dat zou aan politieke invloeden te wijten geweest zijn. Ofwel lag Spanje ons nader aan het hart dan het voormalige Joegoslavië, ofwel vond men het geen proces waard, omdat het enkel over de beginnoten ging… Vermeldenswaard is nog, dat Willeke Alberti in 1967, een Engelse versie van “Brez besed” opgenomen heeft, met de titel “Without words”. Het is wel merkwaardig, dat die versie op zo weinig belangstelling kon rekenen dat bijna niemand de treffende gelijkenis met “Eres Tu”” opgevallen is. Zij nam daarvan later ook de Nederlandse vertaling op, nl. “Waar naartoe?”. De rest is geschiedenis, “Eres Tu” werd wereldberoemd. “Brez besed” en Berta Ambrož bleven relatief onbekend.  Zij overleed trouwens al op 2 juli 2003.

Jullie krijgen vandaag veel beeldmateriaal: een filmpje uit 1966 met Berta Ambrož, die “Brez besed” vertolkt op het Eurovisie Songfestival van 1966 en vervolgens het lied dat beschuldigd werd van plagiaat: “Eres Tu” van Mocadades uit 1973.  Slechts de beginnoten van de terugkerende strofe hebben inderdaad een grote overeenstemming met het Joegoslavische nummer.  Daar waar het lied van Berta Ambrož na de beginnoten de meezingkwaliteit verliest, gaat “Eres Tu” verder op het elan van een goed in het oor liggende schlager. 

En tot slot krijgen jullie van mij – ik ben nu eenmaal zot van dansen – een les ballroom rumba voor beginners.  Wie een beetje zijn best doet, zou dit resultaat na een tiental lessen moeten kunnen op het parket brengen.  Jullie zullen nu merken dat de muziek langzaam lijkt, maar de dansbewegingen zijn ononderbroken en behoorlijk vermoeiend: er zit namelijk tussen elk beweging een tussenstap die een overgang naar een volgend dansfiguur moet mogelijk maken. 

Tot volgende week.

Liefs van jullie Lolita

.

Europese leiders moeten zich voorbereiden op het uiteenvallen van de eurozone. 
 
Dat heeft de Finse minister van Buitenlandse Zaken, Erkki Tuomioja, vrijdag gezegd in The Daily Telegraph.Volgens Tuomioja bereiden Finse ambtenaren zich voor op de ontbinding van de gemeenschappelijke munt ''voor elke eventualiteit''.

''Het is slechts een kwestie van tijd'', aldus Tuomioja. ''Of het zuiden of het noorden zal breken met de munt, want het veroorzaakt ellende voor miljoenen mensen en het vernietigt de toekomst van Europa. Het is een totale catastrofe.''

Finland is een van de vier landen binnen de eurozone met een AAA-rating, de hoogste kredietwaardigheid.

 Bron: ANP .

De beruchte kickbokser Badr Hari wordt verdacht van zes mishandelingen.

Aanvankelijk werd uitgegaan van twee mishandelingszaken waarbij de 27-jarige Hari zou zijn betrokken. Het OM maakt donderdag bekend dat de beperkingen van Hari vanaf vandaag zijn opgeheven. Dat betekent dat hij weer contact mag hebben met de buitenwereld.

Hari wordt verdacht van een 'poging tot doodslag in vereniging, dan wel zware mishandeling van en openlijke geweldpleging' tegen de 39-jarige Koen Everink tijdens het dancefeest Sensation in de ArenA. Voor de mishandeling van Everink is op 23 juli een 34-jarige verdachte uit Eindhoven aangehouden. Zijn voorarrest is verlengd met dertig dagen. Hij wordt van dezelfde feiten verdacht als Badr Hari.

Ook zou Hari, die een relatie heeft met Estelle Cruijff, vorig jaar in de Amsterdamse club Air een van de eigenaren van de club zwaar hebben mishandeld. De knappe Estelle Cruyff is de nicht van de voetballer en zij is 12 jaar getrouwd geweest met Ruud Gullit. Na de scheiding is zij in de warme armen gedoken van de Marokkaanse kickboks-held. Angeltjes schuwt geen roddelnieuws, als het ons zo uitkomt. Kent u Estelle Cruyff niet ? Geen nood, hieronder een fotootje van deze blonde rondborstige dame :

Daarnaast verdenkt het OM de kickbokser nog van vier andere geweldsdelicten. Het gaat om een tweede mishandeling in club Air, een poging tot zware mishandeling in de Amsterdamse club Jimmy Woo in mei, de mishandeling van een vrouw vorig jaar en een mishandeling in de Amsterdamse horecazaak Cooldown in december. Vanwege het onderzoek had het OM Hari beperkingen opgelegd. Hij mocht daardoor alleen praten met zijn advocaat.

Tot zover dit opgewekte bericht uit Elsevier.  Het is inmiddels de grote politiek-correcte verdienste in Europa om de zogenaamde "jongeren" met wie al eens wat uit de hand loopt, bezig te houden met betoelaagde cursussen kickboksen en andere gevechtssporten.  We lezen hierboven het resultaat.  Dat noemt men dan een geslaagd integratieparcours afleggen.

Ray

Dankzij de veel bekeken zender Fox News leren de Amerikanen van Nigel Farage hoe het er in Europa aan toegaat.

Tunesië is op zoek naar zichzelf.  Wie er nu als toerist heen gaat, wordt met open armen ontvangen.  Ieder die werkt in de toeristische sector, doet zijn uiterste best om het naar je zin te maken.  Zij weten, beter dan wie ook, dat hun broodwinning ervan afhangt. 

Een jaar geleden was er nog een vorm van chaos: ieder deed zowat zijn zin.  Het leek wel of de politie op de vlucht geslagen was.  Ook nu ziet men in Djerba weinig of geen politie en militairen :  de toestand lijkt genormaliseerd.  De stranden worden ’s morgens weer met tractoren vrij gemaakt van het aangespoelde neptunusgras (plantengroei die bij veel wind en golven op het strand aanspoelt), de kamelen- en paardenmest wordt weggeschraapt, het strand weer geharkt.  Alles netjes en proper – daar waar de hotels gevestigd zijn.  Het lijdt geen twijfel dat de hoteliers ervoor zorg dragen.  Wie verder kijkt, ziet dat er door de overheid niets ondernomen wordt.  Onkruid groeit tussen de aangelegde mozaÏekpaden van de met palmbomen omzoomde nieuwe straten.  De Blue Lagoon, een lagune met een geringe diepte vooral populair en uiterst geschikt om te leren kitesurfen, wordt omgeven door tonnen huisvuil.  In de hoofdstad Houmt Souk gaan de kinderen van de katholieke school, duidelijk herkenbaar in hun uniformpjes, ongehinderd naar school.   Men ziet er in twee weken minder gesluierde vrouwen dan in één uur in Antwerpen. 

Djerba ligt ver van Tunis en van de crisishaarden in het zuiden.  Het schiereiland wil duidelijk niets met de amokmakers te maken hebben.  Ze willen gewoon dat de toeristen weerkeren, dat de rust blijvend is en dat ze als vanouds weer allemaal een baan hebben in de toeristische sector en aanverwante economie.  Ze willen vooral dat de toeristen inzien dat Tunesië au fond niet veranderd is, dat de zon er onverminderd schijnt, dat de bevolking vriendelijk is, dat ze er niet over peinzen zichzelf de das om te doen door het moslimextremisme toe te laten.  Waarschijnlijk zouden ze graag de klok terugdraaien. 

Tunesië heeft het moeilijk.  Moeilijk met de keuzes die ze gemaakt hebben in het stemhokje, moeilijk om hun droom waar te maken.  Zoals in de post-koloniale tijd van menig Afrikaans land dachten ze dat na omwenteling van het regime en de vlucht van Ben Ali en de Trabelsiclan de gebraden kippen vanzelf in hun open monden zouden vliegen.  Niets bleek minder waar.  Er zijn meer werklozen, de prijzen stijgen, er is zelfs voedselschaarste, wat vroeger ondenkbaar was. 

De Libiërs zijn nu nog minder geliefd dan voorheen.  Behalve dan door handelaars want ze betalen woekerprijzen voor gewone basisproducten.  Ze trekken tot in Tunis om het land leeg te kopen.  Olie maakt lui en wie geld heeft kan gewoon alles kopen.   En de Tunesiërs hebben nog niet geleerd in te spelen op de verhoogde vraag naar voeding.  Ze produceren niet meer dan vroeger; daarom is er een schaarste.  De man in de straat is twee keer het slachtoffer.  Enerzijds is de werkloosheid enorm gestegen, hebben de gezinnen minder inkomens, en anderzijds moeten ze meer geld op tafel leggen voor gewone basisproducten.  Ook de hotels hebben problemen om aan voeding te geraken.  In een land waar tomaten, augurken, komkommers, uien, paprika’s, courgetten e.d. quasi wekelijks geoogst kunnen worden, is er nu een tekort. 

De tekorten worden in de hand gewerkt door de maatregel van de overheid dat 80% van de gebruikte producten uit eigen land afkomstig moet zijn.  Import wordt via de overheid geregeld.  Men heeft blijkbaar voor een sterk protectionisme gekozen.  Bij het aanbod van de rijkelijke buffetten merkt men het verschil met vroeger.  Er is gewoon minder verscheidenheid.  Niet dat dit dramatisch is – integendeel – qua kwaliteit is het zelfs erop verbeterd want de producten komen recht van het veld. 

Men merkt ook een verschil bij het personeel.  Waar de poetsdienst vroeger uit vrouwen bestond, duiken nu poetsmannen op.  Een baan wordt eerst aan een man aangeboden, want traditioneel is de man de kostwinner.  De lagere en hogere kaders daarentegen werden niet vervangen door mannen. 

En men merkt een verschil bij de voorgeschreven gedragscode, die van de gasten in de hotels verwacht wordt.  In de welkombrochure in de kamers, op berichtenborden aan het strand en aan het zwembad wordt duidelijk gemaakt dat monokini niet toegelaten is.  Enkele hardnekkige zonneaanbidsters worden er drie dagen lang aan herinnerd dat het écht niet kan en mag, tot de hoteldirecteur hen persoonlijk aanspreekt en hen voor de keuze plaatst hun borsten te bedekken of het hotel te verlaten.  Vroeger mocht het wel, stellen ze, tja… vroeger.

In West-Europa verneemt men niet veel meer over Tunesië.  Het lijkt wel alsof de zomer de rust in het land gebracht heeft.  Onderhuids of onopgemerkt blijft de ontevredenheid groeien.  In oktober moest er beslist worden over de nieuwe grondwet, waarvan men niet veel verneemt, behalve dan wanneer de principes van vrijheid en gelijkheid in het gedrang komen.  Zo zou godslastering strafbaar gemaakt worden en wordt de gelijkheid van de geslachten uitgehold.  Maandagavond – op vrouwendag - hebben duizenden mensen geprotesteerd tégen de zgn. gematigde Ennahdapartij en vóór vrouwenrechten.  Zij eisten dat de gelijkheid van man en vrouw in de nieuwe grondwet komt in plaats van man en vrouw dienen elkaar aan te vullen.  Hun slogans liegen er niet om: er wordt ronduit een tweede revolutie geëist.

Die nieuwe grondwet is er nog lang niet.  Zodra de grondwetscommissie haar taak beëindigd heeft, gaat het ontwerp naar de overgangsparlement waar er tijdens twee stemrondes een 2/3 meerderheid moet bereikt worden.  Indien dit niet bereikt wordt, gaat het ontwerp naar de bevolking voor een referendum.  Er werd geen plan B voorzien mochten de kiezers de nieuwe grondwet afwijzen.  Intussen zou een datum circuleren die nà de parlementsverkiezingen van 21 maart (ook een half jaar later dan gepland) ligt, nl. einde april 2013.  Strategie om de rekening niet gepresenteerd te kunnen krijgen bij de parlementsverkiezingen – zoveel is duidelijk.  De vraag is of de bevolking dit zal accepteren.

Ennahda heeft het niet gemakkelijk.  Er zitten wel degelijk fundamentalistische islamieten in hun rangen en dan is het moeilijk een gematigd discours te houden.  Zo heeft de overgangsregering de oprichting van de partij der salafisten toegestaan.  Geen slechte zet: naar buitenuit kunnen ze ongehinderd hun gematigd profiel aanhouden, want ze kunnen immers aantonen dat de extremen bij de salafistenpartij zitten.  Eigenlijk zijn er zelfs niet veel salafisten in Tunesië: naar schatting 10.000 op een bevolking van ca. 10 miljoen.  Die salafisten zijn voornamelijk afkomstig uit de gevangenissen en uit importterroristen uit extremistische moslimlanden.  Maar zij krijgen wel mediabelangstelling door hun strategie van rel schoppen en intimideren.  Het lijkt wel of het plaatsje Sidi Bouzid, waar de “martelaar” de lont in het kruitvat aanstak, het monopolie heeft om telkens opnieuw met geweld en demonstraties aandacht te krijgen van de pers.  Nu eisten ze niets minder dan een nationale staking omdat er – niet ongewoon in augustus, de heetste maand van het jaar – een watertekort was.  Het leger was verplicht in te grijpen en de minister van binnenlandse zaken gaf hen opdracht met rubberen kogels te schieten. 

De EU heeft beslist 12 miljoen uit te trekken om het zuid-oosten van Tunesië met 4 miljoen inwoners toegang te verlenen tot elementaire medische zorg.  Zo zouden er ziekenwagens aangekocht worden en opleidingen voor medische assistentie gegeven worden.  Wie in Tunesië op eigen houtje in de woestijn wil ronddwalen, weze gewaarschuwd dat Al Qaeda via de grensovergangen naar Libië en Algerije gewapende groepen laat infiltreren om westerse gijzelaars buit te maken – niet om hen te doden, maar om losgeld te kunnen eisen.  Tevens wordt er aangemaand voorzichtig te zijn op straat en markten voor gouwdieven.  Gedraag u dus zoals u het in Antwerpen gewoon bent. 

Tot zover een blik op de toestand in het land van jasmijn. 

Floriaan Terbeke

Bron: eigen berichtgeving aangevuld met diverse mediabronnen

Vlaams fractievoorzitter Joris Van Hauthem vraagt n.a.v. een aantal scherpe reacties van de Minister-President op recente verklaringen van de gouverneur van de Nationale Bank – onder meer over een herkapitalisatie van Dexia-Holding - een vervroegde bijeenkomst van de Commissie voor Algemeen Beleid, Financiën en Begroting en heeft hiertoe tevens een interpellatieverzoek ingediend.

Het gaat immers niet op dat de Minister-President over een dossier met dermate grote impact op de overheidsfinanciën in dit land in de pers een tipje van de sluier oplicht zonder dat hij in het Vlaams Parlement namens de  Vlaamse Regering de nodige tekst en uitleg komt geven.

Dat onze beleidsmakers noeste werkers zijn en in het bijzonder creatieve krakken in hun zoektocht naar broodnodig belastinggeld mag blijken uit een (voortijdige) uitgelekte nota van het kabinet Elio.

Het betreft de controle op het komende  wegenvignet voor de automobielkoe. Tegen 2016 worden er een slordige 800 intelligente camera's geplaatst op de snelwegen die de nummerplaten kunnen scannen van bestuurders die dit vignet niet bezitten en die toch gebruik maken van de autoweg. Het leeuwendeel van de camera's komt zoals naar gewoonte met dergelijke uitmelkerij in Vlaanderen.

Dat het een winstgevende bedoening wordt, is zo klaar als een klontje : de inkomsten in Vlaanderen van deze bijkomende afperserij wordt geraamd op 1 miljard euri. Wat er met die bijkomende poen zal gedaan worden is momenteel nog in volle discussie.

Er zijn drie mogelijkheden die weerhouden werden.

1) Brussel meer geld geven om zijn tafelschuimers en criminelen te voederen.

2) Dexia bank in leven te houden.

3) Een belgisch huis openen op Barbados om het hoofdkwartier van de EU aldaar de loef af te steken.

Voorstellen om met het te verwachten afgetroggelde geld de Vlaamse wegen te onderhouden, onze bejaarden beter op te vangen of de politie degelijk te bewapenen tegen de oprukkende criminaliteit, werden als onrealiseerbaar en te duur van de hand gewezen. Een ultiem voorstel van het V.B. om op elke bestaande flitspaal  èn bijkomende camera straatverlichting te plaatsen en dan de huidige zee van lantaarnpalen op de snelwegen te verwijderen werd op gehuil en boegeroep onthaald en afgedaan als populistische praat en kiezersbedrog.

 Kijk naar het vogeltje van Mijnheer Elio : Flits !  De rekening volgt.

Senior

Moslims in Hamburg krijgen het recht op islamitisch godsdienstonderwijs in openbare scholen. Drie moslimfeestdagen - het offerfeest, suikerfeest en ashura - worden als kerkelijke feestdagen erkend.

Moslimwerknemers mogen die dagen vrij nemen, moslimscholieren hoeven dan niet naar school. Dat staat in een uniek verdrag dat de stad Hamburg met de moslimorganisaties heeft gesloten. In Hamburg wonen zowat 180.000 moslims of 10% van de total bevolking.

Er is vijf jaar over het akkoord onderhandeld. Het moet alleen nog worden goedgekeurd door de gemeenteraad.Hamburg sloot eerder soortgelijke overeenkomsten met de katholieken (2005) en joden (2007).

Burgemeester Olaf Scholz (SPD) noemde het verdrag ‘een vanzelfsprekendheid’. Vertegenwoordigers van de moslimgemeenschappen spraken van een historische gebeurtenis.

Bron : Het Belang van Limburg

Het is vooral Johan Sanctorum die de term "Vlaamse republikein" heeft binnengesmokkeld in ons politiek taalgebruik en op gelijke hoogte heeft getorst met "Vlaamse nationalist".  Sanctorum is alles behalve een kamerfilosoof, hij bruist van overtuiging, hij roept controverse op en hij durft hard tegen ook Vlaamse schenen trappen. Soms wordt Johan emotioneel (wat hij niet graag zal horen) en daar houd ik van want ik ben zelf ver van een koele, rationele denker. Gelukkig is er onze rijke Nederlandse taal om mijn huifkar min of meer op het rechte pad te houden, maar zonder passie en temperament, is er voor mij geen engagement. Bij tijd en wijle herken ik datzelfde euvel bij Johan. Wat ik in hem bewonder is zijn analytische benadering van de belgische realiteit waarbinnen hij voortdurend de kansen afweegt van de Vlaamse inertie, de onhandige tactiek, het gebrek aan doorzicht en moed. Johan kijkt naar  het gehuppel om het belgische moederhuis te verlaten en tegelijk verbaast hij zich en windt hij zich op over de grote puberale angst om op eigen benen te staan.

Wie ontzettend veel kwaad gedaan heeft (en nog steeds doet) aan de tot voor enkele jaren duidelijke drang naar Vlaamse zelfstandigheid is de Nv-A en haar weight-watch voorzitter. Een hybride flamingant, een gefrustreerde neo-mannequin wiens voornaamste verandering schuilt in de eigen lichaamsomvang.  Hoe magerder Bart wordt, hoe meer Vlaamse overtuiging er wegsmelt. Het spijt me, ik kan niet rond de Nv-A pot draaien en doen alsof dit een Vlaams-republikeinse of Vlaams-nationale partij is.

Hieronder volgt het  laatste epistel van de militante filosoof Johan Sanctorum dat ik u heel warm aanbeveel en laat u vooral niet na, hier op te reageren.

Ray

     Wordt de N-VA de redder van de Belgische staat ?

Op 26 augustus e.k. vindt in het West-Vlaamse Steenstrate aan het Van Raemdonck-monument de elfde editie van de IJzerwake plaats.

Meer dan de 11-juli-vieringen, vandaag verworden tot bloempotmomenten van Kris Peeters en andere keuterboeren en tuinkabouters (dixit Bart Laeremans), en door Mark Grammens “het feest van de schaamte” genoemd, is dit jaarlijks IJzerwake-moment dé trefplaats van de radicale Vlaamse beweging geworden. Een sterke bezinningsplek met een uitermate volks karakter. De manier hoe het oorspronkelijke IJzertorenmonument in Diksmuide gekaapt werd door een neo-Belgicistisch conglomeraat, aangevoerd door, o ironie,  prof. Bruno De Wever (broer-van), zal ooit nog stof zijn voor historisch onderzoek. Zoals men nu pas toe is aan een wetenschappelijk-objectieve reconstructie van de dynamittering van de eerste IJzertoren door het Belgisch leger.

Feit blijft dat heel het fameuze IJzertestament, een grotendeels ongeschreven geheel van gedachten en emoties rond afkeer van de oorlogsgruwel, vredesutopie, identitair bewustzijn en de eis tot zelfbeschikking, niet los te maken is van een Vlaams-radicale impuls. In die zin is ze zowel pacifistisch als virulent-strijdvaardig.

Die ambiguïteit is uiteraard historisch geconditioneerd. Al in 1918 kwam de Vlaamse beweging tot het inzicht dat er met de Belgische staat niets te beginnen valt. De Frontbeweging brak definitief met de participationistische doctrine, die geloofde in geleidelijke veranderingen en ombouw van het systeem. Onvermijdelijk liep dit radicalisme in de jaren ’30 in het spoor van de collaboratie, waarvoor nadien een hoge prijs is betaald die tot op vandaag zijn sporen nalaat in het politieke landschap, waar radicaal-Vlaams automatisch met “extreem-rechts” wordt gelijkgesteld.

Verbrackisering

Partijpolitiek heeft dit radicaal flamingantisme altijd met zijn maagdelijkheid geworsteld. Hoever kon men gaan in de mars door de Belgische instellingen, zonder besmet te geraken? In de filosofie van de Frontbeweging is elke samenwerking met het Belgisch establishment abject. De geschiedenis heeft dat bevestigd: na Egmont was het eigenlijk afgelopen met de Volksunie. Onderhandelingen blijken zinloos, ze behoren immers tot de essentie van de Belgische compromis-logica die het status-quo nastreeft.

Het Vlaams Blok/later Belang heeft die maagdelijkheid wel consequent weten te behouden, met dank aan het cordon sanitaire, tot de N-VA op de proppen kwam, met een zogenaamd “democratische” variant van het Vlaams-nationalisme, alsof dat van het VB “ondemocratisch” was. Hierdoor liep ze in haar eigen val van wat sommigen de Verbrackisering noemen: uit electoraal opportunisme de boodschap zo laten verwateren dat ze inhoudloos in alle richtingen voortdobbert. Het succes van de N-VA verplichtte die partij immers tactisch tot het matigen van zijn Vlaams-radicalisme én tot het verbanvloeken van het Vlaams Belang, waar het zogezegd een republikeinse missie mee deelt. Zogezegd. Want elke dag neemt de formatie van Bart De Wever, in zijn ijver om de traditionele Vlaamse partijen te kannibaliseren, wat meer afstand van de Vlaamse beweging en zijn anti-Belgische onderstroom.

De transitie van protestpartij tot machtspartij maakt van de N-VA een systeempartij, die gedoemd is om radicalere varianten af te stoten. Een fataal schisma, waar het traditionele middenveld zoals Marnixring, Pro Flandria, de VVB niet aan ontsnapt. Van de Vlaamse VolksBeweging krijgt men, bij monde van het maandblad Doorbraak, ronduit de indruk dat ze het zelf ook niet meer weet en bijgevolg het radicaliteitsdebat verkrampt uit de weg gaat, uit angst om zelf in een existentiële impasse te geraken. Ook het totaal (in alle betekenissen) verouderde en redactioneel muf ruikende Pallieterke probeert de kool en de geit te sparen, en leunt nu eens op de ene, dan op de andere kruk.

Ik begrijp dan ook de viscerale angst niet van de Belgische francofonie en het koningshuis voor de N-VA. Als er één partij is, die de Belgische constructie kan overeind houden, weliswaar mits duchtig vertimmeren, dan is het wel de Nieuw-Vlaamse Alliantie.

De reguliere media anderzijds recupereren het N-VA-verschijnsel en de bijbehorende VB-demonisering met genoegen. Regimekranten zoals De Standaard, die niet ophouden om de partij van Bart De Wever te promoten als dé nieuwe Vlaamse centrumpartij, een epitheton dat ooit de oude CVP sierde. Maar ook Knack-directeur Rik Van Cauwelaert, die onlangs het Vlaams-nationalisme voor dood verklaarde. De vraag is, wat er dan wel in de plaats zou komen. Mogen de eisen tot zelfbestuur opgeborgen worden? Ligt de toekomst van Vlaanderen (terug) in België? 

Restauratie

Ondertussen zorgen de communicerende vaten tussen beide “V-partijen” voor commotie: oud-VB-kiezers (én mandatarissen) die zich tot de N-VA hadden bekeerd, bemerken verbijsterd dat de partij naar het midden opschuift en steeds meer water bij de wijn doet. Het verlangen om na 2012 in zoveel mogelijk schepencolleges te zetelen, noopt Bart De Wever tot salonfähigkeit en het behouden van een directe lijn met het Vlaamse politiek establishment. Op de weide van Steenstrate zal men de N-VA-voorzitter niet tegenkomen,- evenmin als enig ander kopstuk van die partij. Politicoloog Bart Maddens mag het dan wel steevast over de V-partijen hebben en hun gezamenlijk electoraal potentiëel, de realiteit is anders: analist Filip Van Laenen (“De Maddens- hypothese”) beschouwt het schisma als fundamenteel. De keuze voor een snelle-groei-strategie verplicht de partij van De Wever immers op een perverse manier tot ideologische ontmanteling, en laat de klassieke Vlaams-bewegers maar ook de nieuwe republikeinen verweesd achter.

Vanaf dan wenkt de restauratie. Eigenlijk is de N-VA het beste wat het Belgisch establishment kon overkomen: een burgerlijk-conservatieve reformpartij die de radicale VB neutraliseert, en alleen de uitwassen van het systeem aanklaagt, niet het systeem zelf. Ze staat op die manier niet zo gek ver af van de Witte Mars en andere opstoten van burgerlijk ongenoegen dat eigenlijk droomt van een gezuiverd Ancien Régime. Ik zie de royalist Pol Marchal ooit nog wel lid van worden van de N-VA, temeer daar het duivelse duo Dutroux-Martin gemakkelijk kan vereenzelvigd worden met het ontspoorde België en zijn groezelige parasitaire subculturen, als onkruid groeiend op de verlaten terrils van het Waalse bekken. Dat De Wever en C° daar nog nooit op gekomen zijn.

Ik begrijp dan ook de viscerale angst niet van de Belgische francofonie en het koningshuis voor de N-VA. Als er één partij is, die de Belgische constructie kan overeind houden, weliswaar mits duchtig vertimmeren, dan is het wel de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Het oerconservatisme van De Wever, die telkens weer de revolutie afzweert, laat een duidelijke opening voor dat neo-Belgisch reformisme. Publicaties zoals die van de uit de N-VA-kringen afkomstige Brecht Arnaert (“De Kwantumsprong”) maken openlijk komaf met de onafhankelijkheidsidee, die als “een zwaktebod” (sic) gekarakteriseerd wordt.

Eerlijk is eerlijk: er is vandaag geen meerderheid in Vlaanderen om de weg van de volwaardige staatkundige onafhankelijkheid op te gaan. Net daarom kan een Vlaams-republikeinse partij vandaag enkel een zweep- en drukkingspartij zijn, geen machtspartij. Het gaat er dan niet in eerste instantie om, op korte termijn electoraal te scoren, maar geduldig de publieke opinie te bespelen en mensen te overtuigen.

Anderzijds is de N-VA op langere termijn, zoals ze zich vandaag opstelt, gedoemd om als Vlaamse centrumpartij de lijn Kris Peeters voort te zetten: het zogenaamde confederaal model, met ruimte bevoegdheden voor de regio’s maar altijd weer gegijzeld door de wetten van het Belgische status-quo. Het Vlaamse zit hem voor de rest dan vooral in de Vlaamse kermissen, de protserige retoriek “wat we zelf doen, doen we beter”, en de 11-juli-toespraken (zie hoger). Het Belgische zit hem in de discrete stabiliteit van een bi- (en zelfs multi-)culturele federatie die overigens meer en meer aan Europa wordt vastgeklonken.

Niet toevallig dat de radicaalste partij, het VB, ook als enige de Eurosceptische klok luidt: het voortbestaan van België hangt intern af van de middelpuntzoekende (“staatsdragende”) krachten, maar extern van het Europese verhaal. Omgekeerd geldt evenzeer: het feit dat de Europese constructie op instorten staat, zou wel eens een grotere bedreiging kunnen zijn voor de Belgische constructie, dan het separatisme an sich.

Paringsdans

Conclusie: de kiezer moet in 2012 en 2014 weten waarvoor hij kiest. Bij het Vlaams Belang is dat duidelijk, bij de N-VA veel minder. De tegenstelling tussen het “linkse” Wallonië van Di Rupo en het “centrumrechtse” Vlaanderen van De Wever maakt van Brussel opnieuw de scheidrechter/verzoener, en van het Hof opnieuw de bruggenbouwer zoals Albert II het altijd gedroomd heeft. Filip zal dus, als hij intelligente raadgevers heeft, bij de duivel te biechten moeten gaan en de N-VA opvrijen. Zal Bart De Wever aan die paringsdans weerstaan? Als zijn partij met een tweetalige campagne ook in Brussel doorbreekt (de peilingen wijzen daarop), dan kan hij een redder des vaderlands worden en de nieuwe wonderboy van het Belgisch establishment. De Wetstraat 16 ligt dan binnen handbereik. De Vlaamse republiek kan dan als een fata morgana afgedaan worden (iets wat bv. Kris Peeters nu als stelselmatig doet), een verhaal dat thuishoort in de 19de eeuwse romantiek en niet in de 21ste eeuw.

Aan het Vlaams Belang om daar een radicaal en geloofwaardig alternatief tegenover te stellen: m.a.w. de republikeinse idee sexy maken en het participationisme te ontmaskeren als een doodlopend spoor. België is onze toekomst niét, in geen enkele vorm. We moeten ons niet bezig houden met “systemisch” oplapwerk, er is een paradigmatische wissel nodig, een maatschappelijk, politiek én cultureel breekpunt. Meteen is de marsrichting van die partij voor de komende jaren, en de kernmissie van Bruno Valkeniers’ opvolger duidelijk.

Johan Sanctorum 

 Brussel is crimineel, maar Antwerpen doet beter.

Met alle respect, en ik gun u van harte uw titel van criminaliteitshoofdstand van 't land, maar ik vermoed dat ze zich, om uit te kunnen pakken met dergelijke cijfers, waarbij Brussel door Antwerpen de islamitische baard wordt afgedaan, in een aantal bochten hebben moeten slingeren die een slangemens de gordijnen in zouden jagen van jaloezie.

Fred

NvdR Angeltjes : Het is dan ook een circus nietwaar, Fred,  met clowns, verwrongen acrobaten, getemde leeuwen, gedresseerde apen, etc.

*****

De zogenaamde Europese roeping van de Nv-A

Op internationaal en Europees niveau zijn er economisch,f inancieel, sociaal en politiek tal van elementen aanwezig die wijzen op een toespitsing van de heersende fundamentele crisis, met als waarschijnlijk gevolg een verdere afbouw van de democratie en de welvaartsstaat zoals deze na de tweede wereldoorlog door onze ouders opgebouwd werd.

Dientengevolge stellen we in de Europese Unie een verdere inkrimping van de nationale soevereiniteit en de creatie van een Europese eenheidsworst vast. In dat kader zijn niet alleen de kapitaaltransferten van noord naar zuid in Europa, maar ook van Vlaanderen naar Wallonië en Brussel significant .

De onoplosbaarheid van het probleem van de opgebouwde schuldenberg, zowel internationaal, Europees als belgisch hoort ook in dat kader thuis. Het is bijgevolg merkwaardig dat de Nv-A die met lippendienst de Vlaamse spaarder verdedigt, het Europese vlak als valabel referentiekader aanziet.

"Bart en zijn vrienden" dromen bijgevolg van een verdamping van het belgisch naar het Europees kader, terwijl ze in de praktijk een belgicistische aanpak voorstaan. Waar blijven bijgevolg de "klare" ideeën van Bart over Europa ? Wat wil hij dat Europa in deze context doet en heeft hij een alternatief voor de antidemocratische Europese besluitvorming en verspillingen ? Wat bakken zijn afgevaardigden in het Europees parlement er in deze materies van ? Van wat thans bekend is : weinig of niets ! En wat zou het standpunt van de Nv-A zijn in verband met de zorgvuldig verborgen Resoluties van Straatsburg van 1974 en de gepubliceerde Declaratie van Barcelona van 1995 die ons met een ongebreidelde immigratie in ruil voor olie en herbelegde petrodollars opzadelden ?

Ook een nieuwe en gevaarlijke wending die thans aan de gang is, dreigt niet alleen de Nv-A , maar ook het "politiek correcte" beleid en de gewone Vlaming naar analogie met de Resoluties van Straatsburg en de Declaratie van Barcelona in zware problemen te brengen.

Meer concreet stelde in opdracht van de Europese Commissie de wereldwijd gekende Boston Consulting Group een advies opdat het voorstel bevat een groot gedeelte van het spaargeld van de burgers in beslag te nemen voor het oplossen van de economische crisis en het mogelijk maken van de economische expansie. Hiervoor zou er minstens 6 biljoen euro nodig zijn (1 biljoen = 1000 miljard ). Deze operatie werd bevestigd door Bill Gross, beheerder van het obligatiefonds PIMCO en wellicht één van de beste obligatiespecialisten ter wereld. Deze raadt zijn cliënten aan uit Europa weg te blijven omdat de Europese overheid beslag wil leggen op het privé-geld van de spaarders. In dit vlak moet ook het nieuws over het grote spaarvolume in België (227 miljard euro),dat volgens de Nationale Bank steriel voor conjunctuurstimulering blijft bekeken worden.

De bewering van politieke en financiele, zijde dat dit bedrag 2/3 van de Belgische overheidsschuld bedraagt, heeft een gevaarlijke achtergrond en zou bij de Nv-A bellen moeten doen rinkelen, zeker in het kader van wat deze voorstellen inhouden als aanslag op de tegoeden van de Vlaamse spaarder. En niet alleen bij de Nv-A.

Legt men echter al de stukjes van deze puzzel samen en men weet dat de voorzitter van de Europese Centrale Bank, Draghi, de premier van Italië Monti en de genoemde anderen deel uitmaken van de tentakels van Goldman-Sachs die ook banden heeft met de Bilderberg -groep die de uniformisatie van het bezit beoogt, dan is de kans groot dat de teerlingen reeds geworpen zijn en de Nv-A achter het net dreigt te vissen.

Dat Vlaanderen hiervan de dupe zal zijn, staat buiten kijf, zoals de Europese roeping van deze partij alles behalve een doorbraak ,maar wel een grote flop en een ramp voor de hardwerkende en gewone Vlaming betekent.

Pieter Coutereel

*****

Amiens 

De Minister van Binnenlandse zaken moet niet enkel veroordelen, hij moet afstraffen!!Uitroeien deze bendes, vooraleer ze zich nog massaler uitbreiden! Awel, Hollande, waar zit u ?

Christina

*****

Amiens: "Inacceptable (Manuel Valls)" Onaanvaardbaar!

Ja, inderdaad. Maar ook onbegrijpbaar is het feit dat de massa gestemd heeft voor hen die nu enkel reageren met woorden. Ik vraag me af wat er concreet aan gedaan zal worden want het evolueert stilaan naar oncontroleerbaar. Het is "Inadmissible" of ontoelaatbaar zoals Thierry Mariani zegt. Ja inderdaad. Het begint er naar uit te zien dat dit enkel nog kan opgelost worden met het leger in te zetten en dat zal deze linkse regering niet doen of durven doen. Bovendien is er het alziend oog van de hevig naar links hellende Liga van de mensenrechten dat toekijkt of misdadigers goed en zacht behandeld worden nadat ze door hun slachtoffers werden "uitgedaagd" om hen te mishandelen. Amiens ligt niet zo ver van hier en met de watjes die wij hebben, verkozen door een verblinde meute, is het niet zo onvoorstelbaar of onvoorspelbaar dat dit hier ook op grote schaal kan plaats vinden. We hebben al voorsmaakjes gehad. De meeste Angeltjeslezers weten van wanten maar aan de anderen die nog in "la-la-land" vertoeven zou ik zeggen: Pel de lappen van uw ogen, verwijder de stoppen uit uw oren. Bekijk en beluister de realiteit. Stop met rond de problemen te huppelen en ze te negeren, te ontwijken en te minimaliseren. Stop met de linkse leugens klakkeloos te herhalen. Schapen wordt mensen voordat jullie halal geslacht zullen worden.

Foxy

*****

Engels

We worden overal om de oren geslagen met engelstalige slogans :  langs de autowegen, in de steden en dorpen ... niet alleen door privé en commerciële bedrijven maar ook door openbare besturen.

Gelukkig zijn er uitzonderingen. In Londerzeel is men op de héél goede weg, want daar is er voor "kiss & ride" een mooi bord met "kusje & weg"!

Zo zouden al die rouwverwerkers van missyou@ ... ook gewoon kunnen zeggen "misje@..." En in de kerk affiches voor roepingen "it's up to you", om engelstalige pastoors te kweken.

MA

*****

Die Vlaamse mentaliteit

Arme Vlamingen. In Vlaanderen worden we door de francofonie op een heel speciale bedankt voor decennia durende geldstromen, met o.a. minachting voor onze cultuur, onze taal en ons territorium. Maar ja: hoe meer drugs men een verslaafde geeft, hoe moeilijker de ontwenning wordt. Het Vlaamse virus: blijkbaar onuitroeibaar. Verleden zondag waren we op de rommelmarkt in Tienen. Een man deed moeite om in, weliswaar gebroken, Nederlands de prijs te vragen van een aangeboden beeldje. Toen de verkoopster hoorde dat het koppel onderling in het Frans praatte, begon ze haar waar direkt aan te prijzen in het Frans. Het koppel bleef in het Nederlands vragen stellen maar kregen steeds antwoord in het Frans. Mijn echtgenote die voelde dat er van mijn kant iets ging komen trok me bij de arm verder. laat maar zei ze, d'er is toch niks tegen te doen." Verdomme, t'is toch waar; dan doen deze Franstalige mensen de moeite om Nederlands te praten en krijgen ze dit. Zelfs de Frantaligen konden het niet appreciëren want toen ze verder gingen hoorde ik hen tegen elkaar bezig en vroegen ze zich waarom ze al die moeite deden om Nederlands te praten. "C'est incroyable". Dit is geen alleenstaand geval. Het gebeurt in Tienen, Leuven, Lubbeek, Aarschot enz.

Eddy

*****

@ Foxy - de straf voor MM

Ik wil hierover zeker geen theologisch debat beginnen. Maar de straf met de molenstenen staat wel degelijk in het Nieuwe Testament: Matteus 18, 6. Mocht er vergiffenis zijn voor alle zonden, dan had de Kerk geen hel nodig. Toch?

Jan VG 

*****

Geld en topsport

Hongarije heeft 17, zegge en schrijve zeventien,  medailles binnengehaald, 8 x goud, 4 x zilver, 5 x brons. Een land van 12 miljoen inwoners met een gemiddeld maandinkomen onder de 300 euri.

Als de poco's nu nog niet snappen dat er méér dan genoeg budget is, het overtreft vele malen dat van Hongarije, maar de manier waarop de centen besteed worden, haast crimineel kan genoemd worden. Jaren terug kon Roger de Vlaeminck die 3 x wereldkampioen is geweest zijn vliegticket naar het wedstrijdland, Hawai, niet betalen. Maar als het over voetbal gaat, waar belgie internationaal amper het caféploeg-niveau haalt, en dan nog dankzij ongebreidelde import, kan er met honderden miljoenen gesmeten worden.

Maak dat beroepsleegloper Bert den Bleiter,  maar eens wijs, de zgn boic specialist.

mvg - Victor L.

*****

Steve Lieckens en Goedele Stevaert 

Zou het niet kunnen dat Steve voor Goedele gewoon studiemateriaal was voor haar volgende boek : Rode Seks ? Ik kan het moeilijk geloven dat een mooie welbespraakte vrouw zoals Goedele viel voor de charmes van deze socialistische folklorefiguur. Ik hoop in ieder geval dat de vrouw van Steve het niet te weten komt , want ik vrees dan  dat zijn smikkel er zo rood gaat uizien dan zijn partijkaart.

René

*****

Vies reukje.

Ik vraag mij af : "1) Zijn ze ècht nog zo achterlijk bij Justitie om te vertrouwen op telefoontap; of 2) doen zij zich OPZETTELIJK zo dom voor ?

De fameuze "telefoontap" gebeurt in één van de gebouwen van Belgacom, en dié nemen zulke zaak héél ernstig. (ik wéét dat met zekerheid vermits méér dan de helft van mijn schoonfamilie er haar loopbaan gesleten heeft). Daarom is, als éérste vereiste, een GESCHREVEN toelating nodig vanwege Justitie, en er mag slechts een ploegje van 3 man, die steeds bestaat uit 1 man per 8 uur, aanwezig zijn (terwijl zijzelf ook zwijgplicht hebben tegenover elkaar èn tegenover hun collega's buiten de diensturen.

Die drie "verdachten" kennen zeker ook die regels, dus,: Indien zij toch eventueel naar elkaar willen bellen, dan kunnen zij gebruik maken van de huidige technologie : de "wegwerp-GSM" + de oude truc van "bijnaam" en, indien nodig, het systeem: genre gesneden brood, wespen, bakje hete koffie, enz, enz.

En wié zou durven beweren dat er géén briefwisseling onder hen ZOU KUNNEN bestaan, niet per post, doch door middel van een vertrouwenspersoon die de brieven rechtstreeks zèlf in de bus van de andere(n) steekt.  Communicatiemogelijkheden zat: wààrom niet via PC van een vertrouwenspersoon naar hetzelfde van beide ànderen ? Iemand die in duistere zaakjes betrokken is, kan steeds wel een veilige uitweg vinden, en reken maar: "het zijn geen drie dwazekloten, nietwaar" ?

Victor van Vosselaer

*****

Kerkelijk recht ?

Die club van Rome spreekt steeds over kerkelijk recht.  In een seculiere staat is er maar één recht en dat is het civiele recht, op poten gezet door verkozen mensen. Van die club uit Rome hebben wij nooit iemand verkozen en by the way ook nooit iemand vertrouwd en nooit rekening mee gehouden dus, oplazeren met dat kerkelijk recht. Straks komen de onderontwikkelden uit de woestijn ook nog met hun shariarecht.

Gewoon die smeerlap Vangeiluwe oppakken, opsluiten en voor een rechtbank brengen zoals dat met iedere smeerlap die niet van kinderen kan afblijven, moet gebeuren. Mocht hij met zijn fikken aan een kind of kleinkind van mij gezeten hebben dan zou ik hem over heel de wereld achtervolgen tot hij zijn straf bekomen had. Zeveren over verjaring, is lariekoek, dergelijke misdaden verjaren NOOIT.

Jean

*****

Ikke, den humo ? 

@Beste Max D
Wat mijn post betreft over de nieuwe klacht tegen Van Gheluwe zweer ik u op het licht mijner ogen dat ik dit NIET in de humo gelezen heb. Dit wekelijks verschijnende linkse rioolboekske is in mijn huis taboe tot en met en zou ik zelfs in absoluut hoogste nood nog niet gebruiken op het toilet. .Er waren andere kanalen die de aanklacht in het daglicht brachten en waar ik op inpikte.

Wat uw afwachtende houding in dit nieuwe geval van zedenmisdrijf betreft op de resultaten van een onderzoek door een rechtvaardige en onafhankelijke rechtbank vrees ik dat er nog veel, zéér veel water naar zee zal lopen eer daar enige klaarheid zal in komen.

De laatste ontwikkelingen en berichten hierover spreken "boekdelen" : verjaring, etc zoals dat heet .Voor rechtvaardige rechters moet u in Gent zijn bij de schilderij van Jan Van Eyck.

mvg - Senior

*****

@Foxy - Molenstenen

De molenstenen behoren wel degelijk tot het nieuw testament. Een korte zoektocht met behulp van Goegel leverde het volgende resultaat : "Vindplaatsen van het woord molensteen in het nieuwe testament (4 verzen): Mattheüs 18:6Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee. Marcus 9:42En zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem beter, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en dat hij in de zee geworpen ware. Lukas 17:2Het zoude hem nuttiger zijn, dat een molensteen om zijn hals gedaan ware, en hij in de zee geworpen, dan dat hij een van deze kleinen zou ergeren. Openbaring 18:21En een sterke engel hief een steen op als een groten molensteen, en wierp dien in de zee, zeggende: Aldus zal de grote stad Babylon met geweld geworpen worden, en zal niet meer gevonden worden. Statenvertaling on line - bijbel en kunst"

NB : Ik heb nooit gedacht dat ik op dit punt in mijn leven nog bijbelteksten zou quoten.

Regus Patoff

De Brusselse politie registreerde in 2011 :  47.491 criminele feiten waarbij geweld werd gebruikt. Dat betekent dat er gemiddeld 130 gewelddelicten per dag werden geregistreerd, of één om de elf minuten.

Dat blijkt uit het antwoord van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (CDH) op een parlementaire vraag van Karl Vanlouwe (N-vA).

Met 15.436 feiten spant Brussel Hoofdstad/Elsene de kroon.

In Brussel Zuid (Anderlecht, Sint-Gillis en Vorst) waren er 10.249 delicten

In Brussel West (Sint-Jans-Molenbeek, Sint-Agatha-Berchem, Ganshoren, Jette en Koekelberg) 7.359.

Brussel Noord (Evere, Schaarbeek en Sint-Joost-Ten-Node) kende 6.991 gewelddelicten.

Zone Ukkel (Oudergem, Watermaal-Bosvoorde en Ukkel) 3.845.

Zone Montgomery (Etterbeek, Sint-Pieters-Woluwe en Sint-Lambrechts-Wolume) 3.435.

176 feiten werden in het antwoord niet aan een zone toegewezen.

Tot zover Het Nieuwsblad en een dikke proficiat aan de circa 1000 Brusselse mandatarissen van de eerste Arabische stad van Europa.

Antwerpen doet het echter aanzienlijk beter. In 2011 werden 59409 criminele en geregistreerde feiten genoteeerd, een stijging van 5% op 1 jaar. Niet om luid voor te applaudisseren maar toch niet slecht.

Dit komt neer op 163 gewelddelicten per dag, of eentje elke 9 minuten. U ziet, de stad van allah doet het beter dan de Arabische hoofdstad van Europa. Janssens en zijn volgelingen mogen fier zijn.

Laten we ook niet uit het oog verliezen dat Brussel, zoals hierboven omschreven, bestaat uit de 19 randgemeenten met 1,1 miljoen inwoners en Antwerpen iets boven de 500.000 mogelijke slachtoffers telt. Je kan ook zeggen dat van elke 8,5 inwoners uit Antwerpen er 1 in aanraking komt met wat de hoofdactiviteit is van een aantal vreemdelingen, want die vormen de hoofdmoot van de daders. Wij willen de vreemde snuiters niet nodeloos culpabiliseren maar de feiten wegen zwaarder dan de burgemeester. Zowel diegene die momenteel de dienst uitmaakt, als de pretendent, die zich hult in een koningsblauw pak zoals de Lodewijken uit Frankrijk.

Van alle partijen en figuren die zich aandienen om de komende zes jaren de eerste viool te spelen op het Antwerpse stadhuis, is er zegge en schrijve, slechts één die nadrukkelijk de veiligheid van de burgers en de harde bestrijding van de criminaliteit in het programma heeft opgenomen. Dat is niet de Stadspartij van socialisten, katholieken, en enkele verdwaalde liberalen en groenen : die weten van niets en vinden het fijn zoals het is.

Dat is echter evenmin de triomfantelijke groep van De Wever en zijn bitch. Die zijn bang zich te vereenzelvigen met Vlaams Belang als zij iets zeggen over criminaliteit : de angst voor de waarheid verjaagt hen van de realiteit.  Over de Groenen kunnen we zwijgen, want die zijn meer geïnteresseerd in holebi's, travestieten, transgenders, vleermuizen, keverspinnen en wandluizen en een retour naar lemen hutten en mest als brandstof. Behalve voor de eigen Groene leiding, die huist in lofts. 

De liberalen zouden best een crimineeltje willen aanhouden, maar het is lastig dat de  minister die de justitiële puinhoop beheert,  hun lijst aanvoert en dat de hoofdcommissaris die jarenlang verantwoordelijk is geweest voor het flutbeleid thans de stoere flik wil spelen en dat advocaat Kris Luyckx, die geen affaire heeft met het genie Phaedra Hoste, zijn boterham verdient met vele Antwerpse zware jongens de vrijheid in te pleiten, met of zonder procedurefouten. 

Er blijft, of u het nu graag hoort of niet, slechts een partij over die de handen uit de mouwen wil steken om de criminaliteit hard aan te pakken. Juist ja, die partij die men op alle fronten monddood probeert te maken.

Ik kan hier enkel uit besluiten, dat de rest van de traditionele politici zich bewust ontfermt over en zich vereenzelvigt met ongure elementen, geboefte, gangsters, tuig van de richel, a-sociale prutsers en moordenaars.

U mag het voortzeggen ... (niet aan Freddy, want die weet het)

Ray

 Curiosity op Mars: Een Wand van de Galekrater
Credit: NASA, JPL-Caltech, MSS

Hier is één van de nieuwe ansichten vanaf Mars. De bovenstaande afbeelding werd digitaal bijgekleurd om te benaderen wat je zou zien wanneer het bovenstaande marslandschap op Aarde voorkwam. Opnamen van Mars die op deze manier van kleur zijn bijgesteld noemt men witgebalanceerd en zijn nuttig voor planetaire wetenschappers voor het identificeren van rotsen en landschapsvormen die vergelijkbaar zijn met die op Aarde. De afbeelding is een hoge-resolutie versie van een opname die werd vastgelegd door het vorige week op Mars gelande mobiele laboratorium Curiosity van een verre wand van de Galekrater. De afbeelding hieronder toont in werkelijke kleuren hoe dit landschap er op Mars uitziet. Het mobiele laboratorium Curiosity voert op dit moment nog zelfchecks uit en ontvangt nieuwe programmering van de Aarde alvorens aan zijn verkenningstocht over het oppervlak van Mars te beginnen. Hij zal beginnen een landschap te verkennen dat er uit ziet als een opgedroogde, bijzonder gelaagde rivierbedding.

In het midden van de afbeelding ziet u in de rug van de krater een licht kronkelpad slingeren.  Dat is ee restant van een snelweg. Maar zeker zijn we er niet van. Het landschap lijkt heel erg op Death Valley. En voor de rest is elk verhaal dat u er bij fantaseert onweerlegbaar juist.

Marsray

Zo was het : in bikini

Zo wordt het : in boerkini

Miss Italia draagt van af dit jaar geen sexy bikini maar wel een zedig badpak. De organisatoren willen zo meer de nadruk leggen op de innerlijke schoonheid. Is dit ook weer een gedeeltelijke toegeving aan de moslims ?

Walter

NvdR Angeltjes : absoluut, Walter, het gaat van nu af aan enkel om innerlijke schoonheid, en die is, zoals wij weten, uitermate ontroerend bij de aanhangers van de religie van vrede en tolerantie. I'll kill you.

Woensdag mogelijk onweer op Pukkelpopweide 14/08/2012
 Maar dat mag de weerman van Pukkelpop niet communiceren...

Na het drama dat vorige jaar op Pukkelpop plaats vond, schakelde het festival een weerman in en dat is Ruben Weytjens.
Ruben waarschuwde al voor hevig onweer op woensdagavond 15 augustus maar dat nemen enkele mensen hem niet in dank af.

"Nu er volgens meerdere weercomputers kans is op stevig onweer op woensdagavond mag ik dat volgens betrokkenen bij het Pukkelpop-festival niet verkondigen omdat ik daarmee onterecht paniek zou veroorzaken", vertelt de weerman op zijn website.

"Wel, ik zie het als mijn taak om op een rationele objectieve manier aan te geven wat de verschillende weercomputers op dit moment berekenen. Als er daarbij kans is op onweer dan zal ik dat ook 3 dagen voor aanvang van Pukkelpop gewoon melden, net als op andere tijdstippen van het jaar. Wie mijn weerberichten al langer volgt weet dat ik de laatste ben om sensatie te gaan zoeken. Ik ben ook steeds zeer voorzichtig in mijn uitlatingen en heb duidelijk aangegeven dat kampeerders best wachten op de weerberichten van dinsdagavond alvorens knopen door te hakken. "

Het is opmerkelijk dat iemand Ruben Weytjens met de vinger wijst. Ook al omdat Weytjens vorig jaar op die bewuste 18e augustus in de voormiddag al had aangegeven dat de kans groot was dat Kiewit die dag de volle lading zou krijgen. Dat Weytjens dat nu opnieuw doet is niet meer dan terecht want Weytjens gaat verder op verschillende computermodellen. Hij zegt en schrijft trouwens niet dat er effectief een hevig onweer zal lostbarsten boven de weide van Pukkelpop maar de kans bestaat wel en is vrij groot.
"Als de weerkaarten tegen woensdagochtend niet veranderd zijn thuis blijven tot het onweer langs is of het gevaar is geweken.
Wat is het je waard als het festival pas donderdag begint? En akkoord: de kans dat het uiteindelijk allemaal erg meevalt is uiteraard relatief groot. Zoals met elk onweer. En dat er dan door een deel van de organisatie en festivalgangers naar de "foutieve voorspellingen" zal worden gewezen is uiteraard zeer waarschijnlijk, maar daar mag een weersvoorspeller zich niet door laten initimideren. Kans op onweer is kans op onweer. Punt."

http://www.showbizzsite.be/nieuws/detail.asp?iImsNid=187361
 

De sympathieke Chokri weet het wel : liever rood dan dood