(afbeelding : Manten)

TV Brussel interviewde verleden maand ex-Knackdirecteur Rik Van Cauwelaert. Deze wenste niet in te gaan op zijn recent vertrek bij Roularta, maar gaf wel een duidelijke uiteenzetting over de communautaire problematiek, met Brussel in het bijzonder.

Opvallend was de tussenkomst van Merry Hermanus, die penningmeester bij de PS was ten tijde van de Agusta-affaire. Na zijn veroordeling verdween hij van het voorplan, maar Hermanus blijft achter de schermen nog altijd een rol van betekenis spelen:

‘Brussel is onbestuurbaar omdat de instellingen zoals ze vandaag bestaan niet meer werken. Een parlement met 89 leden, dat is overdreven. 19 burgemeesters en evenveel colleges, 19 OCMW’s en 36 sociale huisvestingmaatschappijen... Dat is allemaal niet langer vol te houden en maakt het onmogelijk nog langer een stad als Brussel te besturen. Hetzelfde geldt voor mobiliteit: loop eens rond in Brussel: niets werkt nog. En in het onderwijs produceert men werklozen.’

Van Cauwelaert ging dieper op de Brusselse problematiek in en verwees naar uitspraken van Philippe Moureaux (‘De baas van de PS in Brussel, wat er ook gebeurt’), met wie Hermanus nauw samenwerkt:

‘Toen Waals minister Marcourt zich een tijd geleden behoudend opstelde inzake de samenwerking tussen Brussel en Wallonië, zei Moureaux: ‘Als het zo zit dan wenden we ons tot Vlaanderen’. Brussel weet natuurlijk ook dat 80% van de economische bedrijvigheid in Brussel is gericht op de driehoek Antwerpen- Gent - Brussel. Brussel maakt deel uit van die megaregio die zich uitstrekt van Amsterdam tot Rijsel en Duinkerken, waar Antwerpen centraal ligt en Brussel aan de rand. Dat is de rijkste regio van de EU. Als Brussel de stad wil blijven zijn die ze pretendeert te zijn, zal ze goed moeten overeenkomen met die megaregio, waar Vlaanderen middenin ligt.’

Zowel volgens Van Cauwelaert als Hermanus staat nu aan Franstalige kant een nieuwe generatie politici op - voornamelijk van allochtone afkomst - die de gevoeligheden die op communautair vlak bestaan niet als een politieke prioriteit zien omdat ze er niet mee zijn opgegroeid: ‘Zij willen hun gemeente puur economisch besturen. Je ziet trouwens dat heel wat mensen van allochtone origine die zakelijk goed hebben geboerd, niet in Brussel maar in het Pajottenland wonen. Er zijn dus grote veranderingen aan de gang en daarom zal men in 2014 een deal moeten maken.’

Volgens Van Cauwelaert kan één man daarbij de boel rechthouden en dat is minister-president Kris Peeters. Hij merkt daarbij op dat de CD&V als enige traditionele partij bij de gemeenteverkiezingen niet werd afgestraft: 'Vlaanderen kan niet de beslissingen nemen die nodig zijn om de Vlaamse belangen te vrijwaren indien we niet de macht in handen hebben.'

Hoewel grote veranderingen vooral politiek moeilijk liggen - schepenen maken hun eigen job niet graag overbodig - zijn ze onvermijdelijk, denkt Van Cauwelaert: ‘Als je de problemen ziet waarmee een stad als Brussel wordt geconfronteerd - natuurlijk minder in Woluwe en Ukkel dan in Molenbeek en Sint-Joost ten Node (deze laatste noemt Van Cauwelaert geen gemeente, maar één grote OCMW-organisatie). Maar volgens een studie van de UCL beginnen de allerarmsten nu vanuit Sint-Joost ten Node naar Charleroi te vertrekken. Die problemen moeten een oplossing krijgen.’

Van Cauwelaert pleit ervoor om betere Vlaamse politici naar Brussel te sturen, iets wat politieke partijen nooit hebben willen doen. Een situatie die hij vergelijkt met een gebruik van vroeger toen tweede- en derderangspolitici naar het Europees Parlement in Brussel werden gestuurd, wat zo de facto 'een olifantenkerkhof' werd.

Van Cauwelaert, die de voorbije maanden vaak werd verweten te dicht bij het N-VA aan te leunen, spreekt zich opmerkelijk genoeg niet uit voor een onafhankelijk Vlaanderen:

‘Waarom, van wat ben je onafhankelijk? Je hebt dan Europa. Je hebt niet eens een eigen munt. Je eigen leger wordt gecontroleerd door de NAVO. Alle grote beslissingen worden supranationaal genomen.’

Het enige wat het land volgens de ex-Knackdirecteur samenhoudt is de sociale zekerheid: 'Dat solidariteitsmechanisme moet goed worden beheerd, maar alle sociale partners hebben die sociale zekerheid de voorbije decennia ‘heel nonchalant beheerd’. Iedereen heeft eruit gehaald wat hem diende. Het werd toch betaald. Dat is niet langer mogelijk.’

Van Cauwelaert verwijst tenslotte naar een uitspraak van Belgisch onderzoeker Jean-Jacques Cassiman, die onlangs verkaarde dat kankerbehandelingen dermate duur worden, dat arme ouderen meteen naar de palliatieve zorgen zullen worden gestuurd: 'We dreigen dus in die situatie te belanden als we ons solidariteitsmechanisme niet hervormen. Vlaanderen zal altijd meer betalen dan Wallonië, gewoon omdat we in de nummerieke meerderheid zijn. Punt uit. Maar die geldstromen moeten wel transparant zijn.’

Beluister en bekijk het interview bij :

http://www.express.be/business/nl/economy/loop-eens-rond-in-brussel-niets-werkt-nog-en-in-het-onderwijs-produceert-men-werklozen/182099.htm

Wij vragen u, geachte lezer en lezeres onderstaand ingezonden stuk aandachtig te lezen en goed de details in u op te nemen.

Een familielid van mij dat in Borgerhout woont en zich regelmatig ontfermt over twee kleine Ghanezen, vertelde me gisteren dat een van de andere kinderen uit dat gezin haar moeder verdedigde omdat de vader haar aan 't wurgen was : het kind stak een mes in het been van haar papa. Ze heeft gezegd dat, als haar papa het nog eens doet, ze een mes in zijn buik zal steken!

Om over na te denken, dat meisje is geen crapuul, haar vader wel. Hij hield haar ooit met haar voeten vast en haar hoofd naar beneden uit het raam, en bijna al zijn kinderen hebben in het ziekenhuis gelegen door mishandeling. Een baby van twee maanden tegen de muur slaan ? Zijn vrouw van de trap gooien ? Normaal in zijn cultuur, vond hij. En eigenlijk ook de personen die over hem moesten oordelen : hij kreeg 10 dagen bak, hij had véél spijt en zal het nooit meer doen.

Een van zijn pasgeboren zoontjes weende 's nachts en nadat de vader er naar ging kijken, bleek het kind 's morgens dood in zijn bedje te liggen, gestorven door “wiegendood”, dat kan natuurlijk waar zijn.  Hij is ondervraagd door de politie. 

Toen hij hier asiel gekregen had,  was het eerste dat hij deed, naar Ghana vliegen, waar hij was gaan lopen, omdat het er te gevaarlijk was. Maar niet zo gevaarlijk, dat hij er ongestoord naar terugkeerde, om daar te trouwen met een vrouw die hij daar al had en waar hij ook al een stel kinderen mee heeft. 

En wie zorgt hier voor brood op de plank? De moeder, want hij wil niet werken. Als hij zich ergens moet gaan aanbieden voor werk kan hij zogezegd niet lezen, niet schrijven en hij verstaat dan plots geen woord Nederlands meer.

Waarschijnlijk gaat mijn volgende aflevering van deze soap, over de begrafenis van de mama, spijtig maar niet onwaarschijnlijk.

Tot zover dit schrijnende verhaal dat Mieke ons opstuurde.  Heeft u goed de details in u opgenomen van de afgrijselijke handelingen die deze neger op zijn geweten heeft ?  En hoe het mogelijk is dat een dergelijke domme bruut als asielzoeker aanvaard wordt door de belgische autoriteiten ? Stel u nu even voor dat deze feiten zouden gebeurd zijn voor de Invasie plaatsvond en dat Negermans iemand van bij ons was. Een bruut, een kindermoordenaar, een kindermishandelaar, een luiwammes, een bedrieger, een bigamist en een komediant.  De kranten zouden er dagenlang vol over staan, en terecht en radio en televisie zouden niet ophouden de feiten gepleegd door deze onmens te fileren. Maar omdat we te maken hebben met een importneger die levenslang verdient, wenden de journalisten  het hoofd om. Politiek correctheid is lafheid, is een crimineel feit, is omgekeerd racisme en landverraad. Nog iets ?  Laat het ons weten

Ray

Na de uitgave van “ De Wereld Volgens Louis Tobback” heeft SPa het plan opgevat een standbeeld op te richten voor de Grote Schrijver Louis Tobback, de man die zijn volk leerde blaffen.

Het beeld zal worden geplaatst ergens in Leuven op een plein dat Het Tobbackplein zal geheten worden, zoals het Conscienceplein in Antwerpen.

Dat het beeld veel gelijkenis toont met hetgeen Frans Joris maakte van Conscience, is louter toeval. En dat Leuven een beeld wil van een groot schrijver omdat Antwerpen een universiteit heeft zoals Leuven,  is louter laster.

Wes Hardin

(afbeelding : Studio Rony)

Een video van Frank Thevissen

Indien ik destijds aan wijlen mijn grootmoeder zou verteld hebben dat ik in de toekomst nog zou meemaken dat ik na de bureeluren op een donderdag de trein zou kunnen nemen naar de luchthaven van Parijs om van daaruit rond middernacht te vertrekken naar Peking in China om daar vrijdagnamiddag rond 4 uur toe te komen zodat ik om 6 uur kon deelnemen aan een vergadering en dat ik de volgende dag met een trein zou rijden naar het op 1400km afstand gelegen Shangai en daar op zondagmorgen terug een vergadering zou bijwonen om daarna terug naar Peking te sporen en rond middrnacht van dezelfde dag terug te keren naar Parijs waar ik wegens het tijdsverschil terug rond 5 uur op maandagmorgen zou landen om nog voor de middag thuis te zijn in Wommelgem zou ze me zeker voor gek hebben verklaard. Indien ik daar dan nog zou bijgevoegd hebben dat ik via het internet vanuit het hotel in Peking een tekst zou kunnen schrijven die enkele seconden later overal ter wereld zou kunnen gelezen worden en dat ik vanop de straat in Shangai met een draadloos klein apparaatje naar mijn echtgenote in Belgie zou kunnen bellen en met haar zou kunnen spreken alsof ze naast mij stond zou ons bomma zeker naar haar huisdokter hebben gebeld met de vraag of het niet beter zou zijn dat ik werd geinterneerd! En toch heb ik dit alles zoals vermeld vorige week-end meegemaakt.
 
Ik was reeds 30 en 40 jaar geleden in China geweest. Het was de tijd toen iedereen nog in een soort kartonnen uniform rondliep en men gek werd van het gerinkel van tienduizenden fietsbellen. Maar toen ik nu na dertig jaar terug in dit land was viel mijn mond bij herhaling open. Alleen in groot Peking rijden er nu ongeveer 5 miljoen auto's rond. Honderden treinen flitsen tegen meer dan 300 kilometer per uur tussen de grote Chinese steden. Gigantische wolkenkrabbers worden hier op minder dan een jaar gebouwd enz.
 
Tijdens mijn eerste vergadering vroeg een Chinees mij hoe wij in ons land problemen in verband met  infrastructuur oplossen.
Ik vertelde dan dat ik enkele voorbeelden zou geven. Toen ik pas afgestudeerd was bij het begin van de zestigerjaren van de vorige eeuw had ik beslist om me met allerlei transportproblemen als adviseur in te laten. Toen reeds stelde ik vast dat de transportsector die een grote toekomst had de luchtvaart was. Daarom gaf ik toen veel toespraken om de aandacht te vestigen op het belang van de luchthaven van Antwerpen (Deurne) en dat om enig nut te hebben voor de wereldhaven in de toekomst men dringend de bestaande startbaan met enkele honderden meters diende te verlengen. Toenmalig socialistische burgemeester Lode Craeybeckx werd mijn medestander en hij was aan boord van de eerste naoorlogse regelmatige passagiersvlucht die we zelf organiseerden als onderaannemer van KLM tussen Antwerpen en Amsterdam. Maar in die tijd lag de andere grote partij, de CVP, dwars. Na enkele jaren konden we de nationale voorzitter van de CVP, senator Vandekerckhove uit Mechelen, overtuigen om ons te steunen. Maar inmiddels was de sterke man van de socialisten in Antwerpen een zekere Bob Cools geworden die toen nog bijkluste als beheerder van SABENA en daarom tegen een uitbreiding van de luchtvaart in Antwerpen was. Nog later kregen we toenmalig transportminister, de liberaal Herman De Croo, achter onze kar maar toen begonnen en de socialisten en de CVP te wringen. Jaar na jaar bleef de luchthaven regelmatig in de belangstelling maar vandaag in December 2012 is er nog geen enkele centimeter bij de lengte van de startbaan gekomen!
 
Zo kennen we eveneens en sinds vele jaren een steeds meer vastlopen van het verkeer in onze wereldstad. Daarom werd er door de overheid een bedrijf opgericht, BAM genaamd, Dit bedrijf heeft reeds fortuinen uitgegeven aan studies; maquettes; voorstellen voor een brug; dan een tunnel; dan een mengeling van de twee enz.enz. Bedrijfswagens met chauffeurs rijden met reeksen overbetaalde amttenaren door het land en van de ene vergadering naar de andere. Maandelijks blijft men aanzienlijke sommen belastingsgeld verbrassen. Maar in december 2012 werd er nog steeds geen kilogram beton gestort of de eerste spade in de grond gestoken.
 
Toen ik dat aan het vertellen was werd mijn aandacht getrokken door een aanwezige secretaresse die naar me toe kwam en iets in mijn oor fluisterde
 
''Mister Fangheefer'' zei ze ''wil u a.u.b. met uw verhalen ophouden. Meerdere van de aanwezigen hebben reeds een bruine streep in hun onderbroek gekregen van het schaterlachen''
 
Men zegge het voort,

Freddy van Gaever
 

Wat ‘n voorreg om saam met my Volksgenote te kon wees vandag! Dis onmoontlik om die gevoel te beskryf om deur die strate van Pretoria te ry terwyl die Vierkleur op die dakke van die voertuie wapper en die verkeer by alle verkeersligte vir ons gestop word!

Vir die wat nie wou glo dat die Vierkleur weer hier sal wapper nie… Vandag was maar die begin!

Die Duitse en Franse Ambassades het geweier om ons eis in ontvangs te neem, maar die eis is wel ontvang deur die Ambassade personeel van Nederland en Amerika asook deur die VN. Die VN se verteenwoordiger het nie net amptelike ontvangs erken nie, maar ons te woord gestaan en onderneem om die inhoud daarvan onmiddelik aan die VN oor te dra!

…maar die mooiste van alles is die respek en ordelikheid van ons mense en dan natuurlik die sing van die STEM terwyl, nie net die personeel van die VN kantoor nie, maar ook lede van die SAPD in eerbied hul hoofde laat sak!

My opregte dank aan die Volksraad vir hierdie dapper daad en dankie uit my hart aan elkeen wat daar was en elkeen wie se gebede ons vandag vergesel het!

****

Hierna de commentaar van onze vriend Peter Murray  :

Kom ek gee vir julle die antwoord! Kommunikasie is die lewe (by mens en dier en plant) se beste barometer!
Goeie kommunikasie bring goeie resultate mee, en swak – of geen – kommunikasie bring konflik en selfs oorlog na vore.
Ons mense het geleer (by ons ouers, in die kerk, by die skool en deur middel van ons politiek van voorheen) om nie opstandig te wees nie, om nie die reg in eie hande te neem nie, om nie ondankbaar te wees nie, om nie te protesteer nie, en vele meer!, maar om die “owerhede” gehoorsaam te wees en te vertrou.
Nou leef ons in die jaar 2012; ons leef in die Nuwe Suid-Afrika; ons mense is verward en weet nie meer wat om te doen, te dink en te sê nie. Ons mense is nie gewoont aan protesoptogte nie, en weet nie hoe om hul stem te laat hoor nie – nie binnelands nie, en nog minder buitelands.
Toe soortgelyke optogte ‘n paar maande gelede by ons eie ambassades in die buiteland beplan is, het ‘n paar stede elkeen ‘n handjievol betogers gehad. In Brussel, Europa se hoofstad, was daar slegs EEN persoon, ‘n Vlaamssprekende Brusselaar, wat groot moeite vir ons gedoen het, maar weens SWAK kommunikasie, en omdat Afrikaners in Europa bang of sku of wat ookal was, het GEEN optog plaasgevind nie.
Ek het die presiese ligging van die 3 plekke in Brussel waar daar betoog moes word bekendgemaak, ek het die roetes wat gestap moes word aangedui, en ek het die afstande en die aantal minute wat bejaardes dit sou aflê ook aangedui.
Die arme Brusselaar wat vir ons die voorbereidings gedoen het, is ‘n sieklike bejaarde. Hy het ‘n afspraak later in die dag by sy hartspesialis gehad, maar het dit as sy morele plig gesien om eers toe te sien dat Afrikaners hul weg in die vreemde groot stad kan vind. Die beloning wat hy vir sy harde werk gekry het, was ‘n totale boikot deur Afrikaners in Europa. Is dit dan vreemd as daar sekere ambassades is wat ons mense boikot? Hulle betaal ons maar net terug in eie munt! Voordat Afrikaners (veral die Vryheidsoekende Afrikaners) nie geleer het hoe om te kommunikeer nie, sal ons elke keer bloutjies loop.
Optogte, betogings en ander vorms van protes, word daagliks met groot sukses in oorsese lande uitgevoer. Ons kan ook sukses behaal, ons moet net leer van ons stamlande. As ‘n Minister van Buitelandse Sake in Nederland nie eers ons geskiedenis ken nie, hoe sal hy dan positief kan reageer op versoeke van die Afrikaner/Boerevolk?
Nederland se ambassade het nou wel positief gereageer vandag, maar dit kon net so wel negatief gewees het. Sy nuwe Minister van Buitelandse Sake het onlangs verklaar dat “alles wat in Suid-Afrika verkeerd is, die gevolg is van jare lange verdrukking en apartheid.” Dit is mos.

http://southafricanews.wordpress.com/2012/11/30/ons-eis-vryheid/#comment-463

In de Zevende Dag vandaag 2 december van 11 uur af op Eén is er naast een veelheid aan onderwerpen ook een gesprek met kandidaat VB-voorzitter (om het correct uit te drukken) Gerolf Annemans. Tendentieuze vragen en venijnige steken onder water worden handig gepareerd door Gerolf. Interviewers met zenuwtrekken en slimme opmerkingen zullen op hun gemak gesteld worden door de kandidaat-voorzitter.

Ray

U hebt het vermoedelijk gehoord, de gemeenschaps en katholieke onderwijskoepels pleiten er voor bij staatssecretaresse Maggie de Block om uitgeprocedeerden en illegalen hun schoolopleiding te laten afmaken vooraleer zij het land verlaten.

Iedereen heeft recht op onderwijs zeggen de koepels. Dat kan best een leuze zijn bij het een of ander internationaal instituut dat vol zit met klaplopers maar is dat recht onbegrensd ?  Zijn er geen voorwaarden aan gekoppeld, bijvoorbeeld in verband met  iemands civieke staat ? En ook als dat niet voorzien is, heeft elk land toch nog de vrijheid om zelf verplichtingen te koppelen aan dat recht op onderwijs.  Bij ons weten bezitten illegalen en uitgeprocedeerden niet de minimale vereisten waar elke belgische staatsburger aan beantwoordt.  Mochten zij zij wel over die vereisten beschikken, dan waren ze niet uitgeprocedeerd.

Eens het geweten en gekend zou zijn, dat je in het land B als jongere kan verblijven tot je studies afgemaakt zijn, zal er een toestroom van leergierigen uit de vele Prachtlanden op deze aardbol  ontstaan naar het onderwijsland B.   Daar kan je donder op zeggen. Ook de papa's, mama's, oma's, opa's, broertjes, zusjes, favoriete echtgenotes of concubines van de papa, tantes, ooms, neven, nichtjes, onmisbare vrienden en geburen zullen zich kunnen beroepen, dankzij clevere linkse advocaten en andere eerbare subsidievreters, op "het recht op onderwijs voor iedereen" om hier te blijven rondhangen. Iedereen heeft recht op alles. De enigen die geen recht hebben op een eigen land, dat zijn wij. Maar verder genieten wij ook  van het genereuze recht om van ons zuurverdiende centen het land B, de Waalse hangmatters en de Brusselse chi-chi-verkopers te onderhouden, plus een deel van de weireld die hier komt kamperen en die  recht hebben op alles. Punt. Over en uit.

Ik ben die ruitdrukking "alles voor iedereen" zo beu als kouwe pap.  Een van mijn buren (ik woon in de stad die ook van iedereen schijnt te zijn, mocht u het niet weten)  heeft zijn appartement verhuurd aan lieden uit een Prachtland en hij heeft dat gedaan, omdat hij niet wilde weigeren.  Het is een brave buurman met oplitiek-civieke opvattingen , sommigen noemen hem zelfs een ietsje sullig, want hij had nog wat resreve meubeltjes en huisgerief en dat heeft hij aan zijn huurders uitgeleend zodat ze een goede start zouden nemen in hun nieuwe woonomgeving. Buurman vertelde trots aan al wie het horen wilde, dat de stad openstaat voor iedereen. Vermoedelijk heeft hij ook voor Janssens gestemd, zoals het een echte sul past.  

Na enkele maanden heeft buurman geen huishuur meer ontvangen en toen hij ging informeren, wisten de brave huurders te vertellen, dat ze met de karige vergoeding die hen te beurt viel, geen huishuur konden betalen.  In de rommelkamer die vroeger zijn leefkamer was, hing een groot vlak tv-scherm tegen de muur, flikkerde een grote pc, het kleine grut speelde Nintendo en ieder bleek over een moderne GSM te beschikken.  Het appartement leek op een uitverkoopwinkel.  Op een nacht is de familie er dievelings uitgetrokken mits medeneming van de ganse inboedel, ook buurmans uitgeleende meubeltjes en huisgerief.  Er kwamen verschillende auto's voorgereden en op een halfuurtje was de zaak beklonken. Een aantal nieuwe bewoners uit de stad van iedereen hebben meegeholpen met de stille verhuizing. Solidariteit is geen loos woord.

Buurman heeft zes maanden huishuur gemist en hij kan zijn flat laten opkalefateren. Bij het OCMW krijgt hij naar eigen zeggen,  geen informatie. ellicht iets in verband met privacy.  Als hij  echter wil, kan hij zijn appartement overdragen aan het OCMW tegen een maandelijkse vergoeding en dan zorgt die failliete openbare instelling dat er klanten van hen intrekken.  Buurman aarzelt nog. Zoals gezegd, het is een sul.

Ray

Een tekenfilm voor alle leeftijden en voor alle wijsneuzen

 Het is de tijd van de financiële aanslagen. In heel Europa en dus ook in België. Hier was de rook van de ene aanslag – de belastingverhoging bij het opmaken van het overheidsbudget voor 2013 - nog niet opgetrokken of er gebeurde een andere aanslag. Deze week. Een financiële clusterbom was het. Met duizenden fragmentjes die onschuldige slachtoffers maken. Met bijna 800.000 zijn ze. Voor het overgrote deel gewone mensen die via één of andere organisatie aanleunen bij het ACW, zeg maar de 'christelijke arbeidersbeweging'. En die op aanraden van de eigen financiële instellingen met hun zuurverdiende spaarcentjes Arco-deelbewijzen kochten. Om te investeren in de Dexia-groep. Het was even veilig als het spaarboekje, maar bracht meer intrest op. Beweerden ze. Helaas heeft de auditeur van de Raad van State een andere mening, zo blijkt nu. De deelbewijzen zijn volgens hem hetzelfde als aandelen, en de eigenaars zouden dus niet kunnen genieten van de door een vorige regering besliste garantieregeling. Hij stelt voor ze naar de prullenmand te verwijzen. Als de Raad van State zijn advies volgt zijn de 800.000 spaarders te samen 1,5 miljard euro kwijt. Voor elk betekent dat gemiddeld zo'n 2000 euro verlies. Er zijn leukere boodschappen enkele weken voor de eindejaarsfeesten.

Wisten de 'coöperanten' veel dat hun spaarcentjes dienden om te worden geïnvesteerd in Dexia, de bank waarvan de waarde van de aandelen vandaag bijna tot nul is herleid.

De lotgevallen van Dexia – waarvan de bankactiviteiten nu werden afgesplitst en herdoopt tot Belfius - zijn bekend. Oorspronkelijk was het Gemeentekrediet van België, waar destijds de gemeenten bij waren aangesloten en waarmee niets kon mislopen. Dacht iedereen. Om met de groten in de wereld van de financiën te kunnen mee knikkeren werd een fusie aangegaan met het Crédit Local de France. Wat de financiële armslag veel groter moest maken. Ook Bacop, de financiële poot van het ACW wou, na de ervaringen bij Lernout&Hauspie, haar graantje meepikken. Het werd een der grotere aandeelhouders van Dexia. Bovendien een belangrijke aandeelhouder, want vormde met Arco het kanaal waarlangs het spaargeld van de leden-coöperanten bij Dexia binnenstroomde. Terwijl de Bacob-klanten bij Dexia terechtkwamen.

Brak dan de financiële crisis uit, en bleek ook Dexia vergeven te zitten met dubieuze kredieten waar ze geen bal zou van terugzien.

Er waren kapitaalsverhogingen nodig waarop, om overeind te blijven, de aandeelhouders noodgedwongen moesten op ingaan. Ook de regering moest tussenkomen om de algehele debacle te voorkomen. Sinds de bankencrisis kostte Dexia aan België al 13 miljard euro, d.w.z. 1200 euro de man.

Voor het kapitaal van haar Arco-spaarders wou het ACW waarborgen en zo werd bekomen dat ze van hetzelfde regime zouden genieten als bij een klassiek spaarboekje. Maar wat blijkt nu: het destijds daartoe uitgevaardigde Koninklijk Besluit wordt zoals hoger gezegd als onwettig beschouwd.

De 'coöperanten' spelen daardoor hun spaargeld kwijt dat ze aan de christelijke zuil toevertrouwden. Meteen moeten ze ook, zoals de 'gewone' aandeelhouders van Dexia, zelfs twee keer betalen voor het falen van die bank. Naast hun 'privé'-verlies zullen ze, zoals alle Belgen, als belastingbetaler moeten bijdragen om de Dexia-putten te vullen. Zij en de volgende generaties... Want het blijft een tijdbom, die alleen met vers geld kan ontmijnd worden. Zo is er weer eens vijf tot zeven miljard nodig, ‘om de lekken te dichten en toe te laten dat het Dexiaschip de tijd krijgt een veilige haven te zoeken.’

Het ACW geeft intussen niet thuis op de mogelijkheid zelf te verhelpen aan het verlies van haar spaarders. ‘Het ACW heeft veel geld verloren aan de ontmanteling van de Dexia-groep en heeft niet de middelen om de coöperanten van haar financiële poot te vergoeden… Wij waren niet de verkopers van de spaarproducten’, heet het. Overigens blijft men erbij dat die spaarproducten in geen enkel geval te vergelijken zijn met beursgenoteerde aandelen. En wijst men erop dat het hier om een advies van de auditeur gaat, en nog niet om het arrest van de Raad van State. Yves Leterme, eerste minister destijds, blijft erbij dat de waarborgregeling voor de Arco-spaarders een wettelijk rechtvaardige beslissing was. Die geldt trouwens ook voor de tak-21 verzekeringsproducten die bvb. werden gesleten via verzekeraar Ethias van de socialistische zuil. En voorts zou ook de huidige regering door een nieuwe wet de situatie kunnen rechttrekken.

Het belet allemaal niet dat de burger via zijn belastingen in feite al begonnen aan het delgen van de schulden aangegaan om het financiële systeem in België overeind te houden. Na veel vijven en zessen werd een akkoord bereikt over het budget voor volgend jaar en daaruit blijkt dat de maximale ‘aanslag’-voet stijgt tot 51 procent. Voor wie werkt zouden loonmatiging en tragere indexaanpassing erop neerkomen dat men 150 euro per jaar minder verdient. Roken, een glaasje wijn of een borrel drinken wordt ook duurder, evenals een levensverzekering. De roerende voorheffing op aandelen stijgt tot 25 procent, en kunstenaars moeten op hun auteursrechten i.p.v. 15 procent nu ook 25 procent betalen. Er zit ongetwijfeld nog meer in de pijplijn, maar dat wordt slechts mondjesmaat bekend.

Intussen houdt de regering vol dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen Nochtans valt dat te betwijfelen. Men moet maar denken aan een gevleugelde uitspraak van de premier uit de jaren vijftig-zestig, Gaston Eyskens, onder wie de BTW tot stand kwam. 'Het is gemakkelijker te verteren om een paar franken te halen bij enkele miljoenen inwoners, dan honderden franken bij enkele duizenden rijken', zei hij.  Vandaag zou dat een oneliner heten. Maar de betekenis blijft dezelfde: het is vooral het grootste deel van de bevolking, de middenklasse dus, die het gelag betaalt.
'Mensen die werken en sparen worden gestraft', zei een ondernemer.
In Spanje zal het wel niet anders zijn.

Manu de Tremerie  

 http://www.viw-costablanca.com/

Wie kent Carl Huybrechts niet ?  De blondgekrulde ex-sportjournalist van de 0000, de onstuimige praatvader, de passionele vrouwenversierder (nu op zijn 61ste is hij een fatsoenlijke huisvader)  de flamboyante presentator van de Vlaamse Proms in het Antwerpse Sportpaleis (absoluut niet te vergelijken met de originele Proms in Londen), de Vlaamsgezinde peer die zelden een blad voor de mond neemt om te wijzen op de mistoestanden in het land B en die de Eksters van Laken reduceert tot het niveau waar zij écht thuishoren namelijk downstairs bij de aardappelschillers, en zeker ook de man die door zijn impulsieve uitlatingen en daden vaak zijn eigen ruiten ingooit. Kortom, er zijn goeie en slechte kanten aan de ijdele Huybrechts, hij is een man voor alle seizoenen.

Deze sympathieke flierefluiter is al jaren bevriend met Bart de Wever.  Carl begeleidde ondermeer Bart tijdens diens vermageringskuur, hij is de auteur van *Het geestigste dieetboek ter wereld* dat de lijdensweg van De Wevers 142 kilo's naar 82 kilo's beschrijft. De twee maten trainden samen voor de Antwerpse Tien Mijlen (dat moet natuurlijk de Ten Miles heten in het Antwerps-Engels, want wij zijn niet te beoerd om onze moedertaal regelmatig een trap te verkopen) en Carl heeft zich opgewerkt tot de status van vriend van Bart, iets waar weinigen in gelukken, want Bart is geen warme mensenvriend.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen stond Carl Huybrechts op de 17de plaats bij de Nv-A in Brasschaat, waar Jan Jambon de lakens uitdeelt.  Huybrechts toeterde overal rond dat hij niet alleen voor de gemeenteraad ging maar dat het volk van Brasschaat met hem de ideale sportschepen zou binnenhalen.  Eerlijk gezegd, Huybrechts is gepokt en gemazeld in de sport, hij heeft een uitgebreide kennissenkring en hij kent die materie als zijn binnenzak. Als er in Brasschaat een sportschepen moet zijn, zou Carl Huybrechts ongetwijfeld de geknipte man voor die job zijn.

De Nv-A werd met 39% de grootste partij en behaalde 14 van de 33 zetels. Carl moest het stellen met 361 voorkeurstemmen, wat hem een eerste teleurstelling opleverde en hij was de 7de verkozene bij de Nv-A.  Er werd direct een akkoord gesloten met de CD&V die nog 9 zetels binnenrijfde en burgemeester De Kort ruilde  met  eerste schepen Jambon van plaats.  De rest wordt gewoon voortzetting van het bestaande beleid  met weglating van de liberale partners en de ferme overtuiging zeker geen tram uit richting Antwerpen toe te laten tot het trotse Brasschaat.  Maar dat was al zo. Verandering ?  De gemeente was goed bestuurd volgens de burgers,  wat zou de Nv-A moeten veranderen ?

Helaas, Carl is er naast gevallen met zijn mandaat als sportschepen.  Jambon heeft de vriend van De Wever laten vallen. Het was een misverstand, er zijn andere beloftes gedaan, er moeten andere allianties afgesloten worden binnen de Nv-A en de nieuwe burgemeester heeft er zeker geen behoefte aan om de ogen en de oren van De Wever binnen te halen in zijn schepencollege.  Toen Huybrechts de droeve mare ontving, heeft hij onmiddellijk De Wever getelefoneerd, maar die nam zijn mobieltje niet op : hij heeft te veel beslommeringen om tegemoet te komen aan de eisen van Whisky van Peel om ook in de stad van allah niet te veel veranderingen aan te brengen.  Bij zomerse ontmoetingen in 't Nachtegaaltje was het nochtans allemaal koek en ei tussen Bart en Carl, maar ja, er is veel verschil tussen woord en daad bij VIP-politici. 

Huybrechts is weer wat wijzer geworden. Hij moet op zoek naar een ander einde van zijn carrière. Buiten de politiek. Misschien kan hij nu een werk schrijven "Het verraderlijkste beloftenboek ter wereld" ?

Ray

Zie de integrale verfilmde uitvoering van deze eenakter in een regie van Franco Zeffirelli in naturalistische decors bij : http://blog.seniorennet.be/operabelcanto/

Gebruik de knop in de rechterkolom : de link van blog tot blog bij Seniorennet werkt niet.

Wouter Beke over Elio Di Rupo : die man heeft geen uitstraling. Inderdaad, de charismatische CD&V-voorzitter is een publieksmagneet. Om nog te zwijgen over zijn partijgenoot Servais Verheirstraete.

Farao- Angeltjes

Inderdaad godsdienst is een vloek. De aanhangers worden alleen maar soft als hun macht gebroken wordt, zoals bij de Katholieke kerk.

Hoeveel mensen zijn er niet vermoord, soms onder de meest gruwelijke omstandigheden door de aardse spreekbuizen van de allerhoogste. Het wil maar niet stoppen : nu is de Islam aan de beurt om de wereld naar zijn pijpen te laten dansen.

Technologie en wetenschap worden van de tafel geveegd. De enige bron van waarheid is voor velen eeuwenoude geschriften. Wat er gebeurt in Egypte, een volk terugdraaien in een mentaliteit van duistere middeleeuwen, is een regelrechte ramp. Niet alle Egyptenaren zijn echter dom, ,fanatiek en onnozel,  zoals die geestelijk minder bedeelde meelopers die zich plots heel gewichtig gaan voelen en misschien binnenkort aan de slag kunnen als verklikker, vrouwensteniger of zweepslagengever.

Een goede objectie voorlichting aan de bevolking zou veel helpen om het tij te keren . Ik denk bv aan Farao-Angeltjes !

René

*****

Als we het dagelijkse nieuws...

lezen of horen dan moeten we toch één zaak vaststellen : In ONS Europa heeft praktisch elke gemeente ergens een snoepwinkeltje,ja toch ?

In de Islamstaten zijn er blijkbaar in ELKE STRAAT bommenwinkeltjes, voorzien van alle soorten bommen.  En zeggen dat er hier op ons grondgebied, uiteraard leden van de rode en groene kousenband, ons willen verplichten die cultuur, wereldberoemd in spelen met plofautootjes, te aanvaarden!

Zouden die nu echt zo ziek zijn of zou het achterlijkheid en/of domheid zijn?

Jean

*****

Ham werpen

Dat we daar nog niet aan gedacht hadden : http://www.barenakedislam.com/2012/11/27/uk-dhimmitude-where-a-16-year-old-boy-throwing-ham-at-a-mosque-can-be-arrested-for-a-hate-crime/mohamhead/

Lucky9

*****

Islamitische provocateur Belkacem

Ik vraag mij af hoeveel A Bout de Java vanuit het prachtland Libanon maandelijks mag binnenrijven van de zak van de belastingbetaler. Dat de rechter inschikkelijker was heeft mogelijks minder te maken met het feit dat hij boven de maatschappij zweeft (zo'n onnozele naïeviteit deze kwasten toeschrijven is, jawel, naïef), maar dat hij in zijn broek schijt van schrik voor mogelijke represailles. Hij weet per slot van rekening dat hij niet te doen heeft met maatschappelijk vrij geïsoleerde onnozele autochtone dutskens die zich zonder weerwoord in de hoek laten drummen.

Fred

*****

Giller van de dag!

Geachte redactie,

Dat de huidige besparingsdrift soms hilarische toestanden schept ondervinden de federale pakkemannen/vrouwen.

Het toiletpapier is op evenals de centen om er nieuw te kopen. Nu moeten er alternatieven uitgevogeld worden. Er werden naar het schijnt al discrete vragen gericht naar de poco gazettendrukkers of er soms geen retourkranten gratis kunnen bekomen worden.

Bij "de Morgen" zijn ze alleszins bereid om elke dag  enkele vrachtwagens onverkochte rioolgazetten te leveren. Annemie Turtelbaum belooft ook na het vernemen van deze onvoorziene mare sito presto het nodige te doen om vervangmiddelen producten te laten aanrukken. Mensen toch, wat een beschamende toestanden in het beschaafde land B.  

mvg - Senior

*****

Hokus pokus ?

Lieve Lolita,

Deze film heb ik ook nog gezien (Calamity Jane), het was zèlfs nog voor de tijd dat ik gedwongen werd om in een kaki-apenpak véle maanden van mijn jong leven door te brengen.

Doch, het is maar VANDAAG dat mijn aandacht erop gevestigd werd dat Doris Day haar lied zong in een sprookjesbos. Het is duidelijk te zien dat zij haar jas èn hoed op de lenden van haar paard legde, en een twintigtal passen verder haar liedje te zingen.

Nadien snelt zij naar haar rijdier, en trekt het verder aan de teugels. Echter géén jas noch hoed te bemerken, totdat zij, geheel "op haar piekbest" het dorp binnenrijdt mét Stetson, jas, en een brede riem errond. Waarschijnlijk hadden verliefde-puberogen méér aandacht voor Doris dan voor haar klederen & omgeving.

Hartelijke groetjes, en een ferme "totebeze" : Fikken

Een samenvatting van 13 minuten van een BBC-reeks.

Het Jeugdorkest van Venezuela o.l.v. Gustavo Dudamel speelt Mambo van Leonard Bernstein uit West Side Story. Het publiek gaat uit zijn dak.

De Nijl met Joanna Lumley

De reis van Joanna Lumley van Alexandrië naar de bron van de Nijl brengt haar langs Prachtland Soedan, waar zij het graf bezoekt van koningin Qalhata.  Soedan heeft dubbel zoveel pyramides als Egypte.

Elke zondagavond bij de 0000. Er zijn reeds twee afleveringen voorbij. Naast de boeiende beelden die ons veel vertellen over de actuele Middeleeuwse toestanden, is deze mini-serie ook een persoonlijkheidsshow van de Indisch-Britse actrice.  Vooruit, gratis pub voor de 0000, het is bijna Sinterklaas. 

Savat