Al wie in 2008 vindt dat hij geestig is (of erger nog : serieus moet genomen worden) door ideeën van de gek en massamoordenaar Hitler te verdedigen, heeft natuurlijk het recht op die mening.   Net zoals wij het recht hebben, om zo iemand te brandmerken als een complete idioot.

Politieke partijen doen en laten wat zij opportuun achten. Volgens ons  kan een simpele of gevaarlijke nazi-adept nooit lid zijn van een partij, en nog minder een mandaat bekleden.  Als het té laat vastgesteld wordt, kan er alleen gedaan worden, wat Bruno Valkeniers vandaag met verve deed : buiten en nooit meer binnen ! En hopelijk is het de laatste keer. 

Savat

Tijdens zijn interpellatie in de Kamer van Volksvertegenwoordigers kondigde Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers deze namiddag aan een strafklacht te zullen indienen in Brussel (ten aanzien van minister De Gucht) en in Gent (ten aanzien van mevrouw De Gucht-Schreurs). Aangezien de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA) ongeschikt is om de klacht te behandelen – wegens het stuitende gebrek aan daadkracht tijdens de financiële crisis en de banden van de CBFA-top met de MR van Reynders – is een gerechtelijk onderzoek noodzakelijk. In plaats van een zoveelste doofpotoperatie, heeft de bevolking recht op duidelijkheid.

@ Vlaams Belang

De kinderen werden lastiggevallen toen ze met hun lampionnetjes door de Scheepersstraat liepen. Ook de politie werd met eieren bekogeld. Aan het eind van de optocht, rond 19.00 uur, belaagde deze groep een vrouw die haar hond uitliet. Ook probeerden zij de hond te schoppen.

Een arrestatie

Een jongen werd aangehouden. De arrestant sloeg en schopte om zich heen en schold de agent uit. Deze 15-jarige knaap werd later door zijn vader van politiebureau gehaald. 'Hij ging met een proces-verbaal voor belediging naar huis.

@ Spitsnieuws

Californië koos massaal voor Hoessein Obama maar tegelijk stemde een meerderheid tégen de aanvaarding van het homohuwelijk, dat per referendum voorgelegd was aan de kiezers.

Dit niettegenstaande San Francisco gezien wordt als de virtuele hoofdstad van de homoseksualiteit, maar deze mooie stad is natuurlijk niet heel Californië.  (Laten we niet vergeten in deze samenhang dat de Eposchepen en zijn collega het Sprekend Kostuum van Antwerpen, alias Campenhout en Heyligen, zich dubbel plooien om de homo-gemeenschap naar hier te lokken.)

Even duidelijk stellen, dat wij absoluut geen enkel bezwaar hebben tegen mensen die niet heteroseksueel zijn. Het huwelijk blijft echter een verbintenis tussen man en vrouw, we kunnen het niet helpen dat de natuur dit zo geregeld heeft. Via notariële verbintenissen moet het wel mogelijk zijn dat homoseksuele stellen dezelfde rechten kennen als gehuwden voor eigendomsverwerving en bij nalatenschap. En wat ons betreft zeker niet voor adoptie van kinderen. Mogen we dit nog vinden, of worden we nu gestenigd ?

Juffrouw Ellen

Bron : Elsevier 

Dit is het fameuze duet uit de Stomme van Portici van Auber "Amour sacré de la patrie". Bij een opvoering in 1830 in de Munt te Brussel zette dit bombastische lied een aantal burgers aan om de straat op te komen en de onafhankelijkheid te eisen.  (er was natuurlijk meer aan de hand). We zien wat er van gekomen is, van al dat patriottisch gedoe : Vlaanderen is sedert die periode bezet. Nu is het aan ons. A bas la Belgique !

Europarlementslid Frank Vanhecke dient bij het Spionnencentrum (CGKR) een klacht in tegen La Dernière Heure. Die bracht een foutief voorpaginaverhaal van een Franstalig meisje dat met een mes gestoken zou zijn door Vlamingen omdat ze geen Nederlands sprak. 'Dit is een geval van anti-Vlaams racisme, de Vlaamse achtergrond van de vermeende daders was voor de krant van doorslaggevend belang.' Vanhecke trekt de parallel met een klacht van het CGKR tegen hem, na een racistisch artikel in een lokaal Belang-bladje. 'Daarop volgden huiszoekingen, werden pc's in beslag genomen, vervolging geëist en zelfs de opheffing van mijn onschendbaarheid gevraagd. Zal het CGKR nu ook optreden?'

@ Angeltjes

Klacht tegen De Gucht: handel met voorkennis

'Gelieve te noteren dat er vreemde transacties gebeurd zijn in het Fortiskantoor te Berlare door een zekere Karel De Gucht onze minister van Buitenlandse Zaken en echtgenote Mireille Schreurs.'

Dat is de aanhef van een formele, anonieme klacht die eind vorige week werd ingediend bij de CBFA, de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen. Die overheidsinstantie houdt toezicht op financiële instellingen en onderzoekt verdachte transacties, zoals handel met voorkennis. Humo kreeg een kopie van de klacht in handen.

De klachtenbrief is zo gedetailleerd dat de informatie afkomstig lijkt van een insider van de hoofdzetel van Fortis in Brussel. 'Op 3 oktober rond het middaguur heeft Mevrouw Schreurs (echtgenote van Karel) gans haar pakket Fortisaandelen verkocht en dit zonder limiet!! (boekwaarde 20 euro per stuk, een totaal van 500.000 euro boekwaarde opties en aandelen),' aldus de briefschrijver. 'Zonder limiet' betekent dat je je aandelen verkoopt vóór de eerstvolgende notering, tegen de koers die onmiddellijk na het plaatsen van je verkooporder genoteerd wordt. Maar aangezien de koers in die paar minuten tijd kan kelderen, neem je een behoorlijk risico. Eigenlijk doe je je aandelen blind van de hand, tegen om het even welke prijs. Het fenomeen doet zich dan ook vooral voor als er paniek uitbreekt rond een aandeel of een bedrijf en mensen zo vlug mogelijk van hun aandelen af willen. Met 'boekwaarde' wordt de oorspronkelijke aankoopprijs van de aandelen bedoeld - in dit geval het toch niet misse sommetje van 500.000 euro.

In de klachtenbrief wordt verder aangestipt dat er op het moment van de transactie in de pers en op het internet 'geen noemenswaardige artikelen' circuleerden 'die wezen op negatief nieuws over Fortis'. Het was toen net een week geleden dat Fortis gedeeltelijk was genationaliseerd door de Belgische, de Luxemburgse en de Nederlandse regering. De bank-verzekeraar leek daardoor in iets rustiger vaarwater beland. Die vrijdagmiddag 3 oktober werden er binnen de regering geheime onderhandelingen gevoerd over de verkoop van alle Nederlandse onderdelen van Fortis, maar daar wist het brede publiek niets van.

De klager schrijft daarover: 'Maar na sluitingstijd (van de beurs, red.) die dag is de ontmanteling bekendgemaakt door de regering. Dus Karel De Gucht moet zeker op de hoogte geweest zijn. Dus heeft zij (mevrouw Schreurs, red.) haar aandelen kunnen verkopen aan ongeveer 5 euro i.p.v. 1 euro, een groot verschil zou ik zeggen.' Die vrijdag na beurstijd deelden premier Yves Leterme en minister van Financiën Didier Reynders op een persconferentie officieel mee dat de Belgische regering de Nederlandse onderdelen van Fortis voor 16,8 miljard euro verkocht aan de Nederlandse regering. De handel in het aandeel werd daarop door de CBFA geschorst. De slotkoers op die derde oktober bedroeg 5,42 euro. Het aandeel zou geschorst blijven tot dinsdagochtend 14 oktober. In de dagen daarna kelderde de koers tot nauwelijks enkele eurocenten. De huidige koers schommelt rond de 0,88 euro. Wie dus net vóór de schorsing zijn aandelen heeft verkocht voor 5 euro, heeft in elk geval de schade flink kunnen beperken.

Maar 'het wordt nog interessanter,' zo gaat de brief verder. 'Vrienden van Karel De Gucht zijn ook in actie getreden die middag in het kantoor Fortis van Berlare. De eerste vriend is R.V. (.) Die R.V. heeft dus ook die bewuste dag een pakket aandelen Fortis verkocht kort na de transactie van Mireille Schreurs (ongeveer 25.000 euro boekwaarde). Van R.V. naar J.S. (.) is een kleine stap. namelijk J.S. is getrouwd of samenwonend met de dochter van R.V. (.). Die dag heeft dus ook J.S. een groot pakket aandelen verkocht en dat allemaal zonder limiet!!! (boekwaarde van ongeveer 250.000 euro).'

Er is blijkbaar nog een derde persoon, een vrouw, die rond hetzelfde tijdstip haar Fortisaandelen zonder limiet heeft verkocht: 'een zekere V. (.) (ongeveer 25.000 euro boekwaarde). (.) Dus in totaal is er voor ongeveer aan 800.000 euro boekwaarde aandelen Fortis verkocht zonder limiet. (.) Een simpele loketbediende heeft die transactie uitgevoerd, dit was gewoon paniek,' aldus de briefschrijver. Die beklemtoont ook dat alle verkopers 'heel close zijn met de familie De Gucht'.

Opmerkelijk: in de brief staan alle namen van vrienden en familieleden van De Gucht en de namen van personeelsleden van Fortis voluit geschreven. De briefschrijver suggereert ook dat de kantoordirecteur bijzonder verveeld zit met de situatie: 'Het personeel is opgedragen om te zwijgen over deze transacties.'

Óók een uitweg uit de crisis

Directe aanleiding voor de gedetailleerde klacht blijkt het artikel '7 uitwegen uit de crisis', dat twee weken geleden in Humo verscheen. 'Ik heb ook de Humo gekocht, heel interessant zou ik zeggen, hij (Karel De Gucht, red.) ontkent de verkoop,' staat in de brief.

In Humo werd minister De Gucht twee weken geleden geconfronteerd met informatie uit een vertrouwelijke bron van de redactie: hij zou op 3 oktober een groot pakket Fortisaandelen hebben gedumpt. De Gucht ontkende dat toen en zei dat hij die aandelen nog steeds in zijn bezit had. Hij verwees ook naar de wilde verhalen die op het internet circuleerden - op de website van een populaire Vlaamse krant waren er allerlei schimpscheuten opgedoken over handel met voorkennis door ministers.

Na het artikel in Humo heeft de CBFA een onderzoek gestart naar de verkoop van aandelen door minister De Gucht. Op naam van de minister zelf zou niets gevonden zijn, maar dat is niet onlogisch: hij heeft zelf geen (telefonische) verkooporders doorgegeven.

Naar verluidt is het auditoraat van de CBFA op basis van de klachtenbrief gestart met een tweede, veel ruimer onderzoek naar 'marktmisbruik'. Marktmisbruik en handel met voorkennis zijn doorgaans erg moeilijk te bewijzen, maar er is misschien toch een aanknopingspunt. Wanneer aandelen of opties op aandelen via een bankkantoor zoals dat in Berlare worden verhandeld, houdt het kantoor daar gegevens van bij. Telefonische orders worden bijvoorbeeld getapet, of de bankdirecteur vraagt een schriftelijke bevestiging via fax of mail. Het kantoor moet bovendien altijd 'clearance' vragen aan het hoofdkantoor in Brussel. Fortis registreert die verrichtingen en houdt alle gegevens bij in de zogenaamde backoffi ce op het hoofdkantoor. De onderzoekers van de CBFA hebben de bevoegdheid om alle gegevens van de backoffi ce te controleren. De CBFA weigerde vorige week elke commentaar.

De Gucht: Dit is pure laster

Karel De Gucht bevond zich vorige week vrijdag in Kigali en reageerde van daaruit bijzonder furieus op de anonieme klacht bij de CBFA die hij pure laster vindt. Kort samengevat komt zijn reactie hier op neer.

Eén: 'Ik heb géén aandelen van Fortis verkocht, zoals ik trouwens vorige week al klaar en duidelijk heb verklaard'.

Twee: 'Het bedrijf waar ik als privépersoon in participeer heeft evenmin aandelen van Fortis verkocht'.

Drie: 'Een familielid van ons heeft blijkbaar wel aandelen verkocht, maar daar wist ik uiteraard op dat moment niets van'.

Vier: 'Mijn vrouw en haar broer beheren samen een pakket Fortis aandelen dat eigendom is van hun moeder. Daarvan zijn er inderdaad aandelen verkocht, maar ook met die beslissing heb ik niets te maken.'

Vijf: 'De andere namen die in de anonieme klacht worden vernoemd zijn geen vrienden en met hun eventuele transacties heb ik evenmin iets te maken. Iedereen die in Berlare en omstreken woont kan heel makkelijk als een zogenaamde kennis van De Gucht worden omschreven. Dat slaat nergens op'.

Zes: 'Ik vind het ongehoord dat ik door journalisten word lastiggevallen met allerlei fantastische beweringen van een anonieme bron en dat ik bovendien gedwongen word om vragen te beantwoorden alsof ik voor een onderzoeksrechter moet verschijnen. Beseft u wel wat u aanricht?'.

*****

De Kleine Poenpakker uit Berlare denkt dat hem alles veroorloofd is : schelden, schimpen, belasteren, liegen, intrigeren, ruziemaken, mensen broodroven, maar o wee, als iemand iets over mijnheertje zegt, dan is het janken geblazen. "Weet u wel wat u aanricht ?"  Hopelijk wel : onfatsoenlijke ventjes van het kaliber De Gucht horen geen openbaar mandaat te bekleden uit naam van de burgers. Ontslag, dat zouden wij graag aanrichten.

Niet eerste onderzoek naar Karel De Gucht



Niet eerste onderzoek naar Karel De Gucht

Het gerecht onderzocht eerder al een klacht tegen minister van Buitenlandse Zaken De Gucht rond misbruik van voorkennis.

Het parket van Dendermonde onderzocht enkele jaren geleden of Karel De Gucht (Open VLD) misbruik had gemaakt van zijn voorkennis. Dat schrijft De Tijd .

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=GRF22K5T3

Om ons dossier bij het Spionnencentrum wat aan te dikken :

Een moslim komt te overlijden en gaat naar de hemel.

Hij is zeer opgewonden, want zijn leven lang heeft hij verlangd naar het ogenblik dat hij eindelijk Mohammed zal ontmoeten. Hij komt aan de hemelpoort en ziet een man met een baard.

“Mohammed ?”, vraagt hij.

“Neen mijn zoon, ik ben Petrus. Mohammed zit nog wat hoger.”  en Petrus wijst naar een ladder  die hoog in de wolken verdwijnt.

Uiterst gelukkig omdat Mohammed hoger zit dan Petrus, begint onze moslim de ladder te beklimmen.Boven ontmoet hij een andere man met een baard.

“Mohammed ?”, vraagt hij.

“Neen, ik ben Mozes. Mohammed zit nog wat hoger.”

Mohammed nog hoger dan Mozes! Fantastisch, en onze vriend vliegt de volgende ladder omhoog. Boven gekomen, ziet hij alweer een man met een baard.

“Mohammed ?”, vraagt hij nog maar eens.

“Neen, ik ben Jezus. Mohammed zit op de hoogste verdieping.”

Ongelooflijk, Mohammed zit helemaal bovenaan.

De volgende ladder wordt in een ijltempo beklommen en boven staat een statige man met een baard. “Mohammed ?”, vraagt onze moslim buiten adem. “Neen,  ik ben God de Vader. Maar je ziet er nogal vermoeid en dorstig uit. Wil je soms wat drinken ?”

“Ja,  een koffie graag.”

God de Vader draait zich om, klapt in de handen en roept : “Mohammed, een koffie en een pintje en een beetje vlug !”

Vroegere VRT-directie was kwistig met onkosten

De vroegere VRT-directie, onder leiding van Tony Mary, was wél kwistig met onkosten. Dat blijkt uit het lang verwachte rapport van het Rekenhof, schrijft Knack.be vanavond. De CD&V wil meer uitleg.
Vorige week maakte het Rekenhof in zijn rapport al bekend dat de openbare omroep voor zijn kostennotasysteem voor restaurant-, representatie- en hotelkosten weinig reglementen uitgevaardigd heeft. De omroep beschikt alleen over een reglement voor de kosten eigen aan de werkgever, dat bovendien essentiële bepalingen mist. Het Rekenhof acht een uitgewerkte reglementering nodig.
Knack.be publiceert woensdag meer details.

3,481 miljoen euro onkostenvergoedingen
Zo onderzocht het Rekenhof volgens het weekblad een willekeurige steekproef van 500 onkostennota's van VRT-medewerkers uit 2006 en alle kostennota's van directieleden. In totaal keerde de VRT dat jaar voor 3,481 miljoen euro aan onkostenvergoedingen uit. Er worden geen namen van personeels- of directieleden genoemd. Het Rekenhof concludeert dat er heel wat misliep bij de VRT onder het bewind van Mary.

In vergelijking met maatstaven die elders bij de Vlaamse overheid gelden, zijn er aanwijzingen "dat de gemiddelde kosten die de VRT-personeelsleden en vooral directieleden maken, vrij hoog liggen". Knack geeft enkele voorbeelden. Terwijl "gewone" personeelsleden gemiddeld 50,7 euro aan onkosten voor representatiekosten aanrekenden, bedroeg dat gemiddelde bij directieleden 82 euro. De hoogste rekening die een directielid terugvorderde (in 2006) was 278 euro.

Hotelkosten
De grootste misbruiken zijn er volgens Knack bij de hotelkosten. Ook daarvoor bestaan er bij de openbare omroep geen maxima. "De hotelkosten die directieleden langs de kostenstaten inbrachten, waren gemiddeld bijna dubbel zo hoog als de maximumprijzen van de Vlaamse regering", citeert Knack het rapport.

In een voetnoot van het rapport staat: "Voor overnachtingen in Parijs en Cannes liepen de overschrijdingen zelfs op tot 117 procent en 281 procent." De VRT betaalt ook productievoorschotten en die worden soms gebruikt om restaurant-, representatie- en hotelkosten te betalen.

Seminarie
Knack geeft enkele voorbeelden: een rekening van 215 euro per persoon voor een bezoek aan "een eersteklasserestaurant"; een factuur voor een residentieel seminarie van drie dagen in België liep op tot 493,8 euro per persoon (zonder btw). De tarieven van de Vlaamse Gemeenschap bepalen 108 euro, aldus Knack.

Vlaams Parlementslid Carl Decaluwé (CD&V) is geschokt door de conclusies van het Rekenhof. "Ik dien vrijdag een verzoek tot interpellatie in", zegt hij. (belga)

@ Het Laatste Nieuws

***

Als trouwe gebrainwashte luisteraars en kijkers van de VRT, door vijanden soms pijnlijk bestempeld als 0000 (Overbodige, Onvlaamse Openbare Omroep, reageren wij furieus op dit schandelijk artikel.  Wij zijn RAZEND !  Dit is lasterlijke roddel om onze VRT te beschadigen. Moeten de mensen aldaar soms niet eten en slapen ?  Er zijn er zelfs die als ze op zending gestuurd worden, bij mekaar gaan liggen op één kamer om de kosten te drukken. Wij zijn RAZEND ! Er worden zelfs programma's gemaakt waarin de mensen verschijnen ZONDER kleren om het budget te verlichten.  Neen, dit pikken wij niet, deze lasterlijke aantijgingen. Wij zullen klacht neerleggen bij de rechtvaardige belgische justitie.

Bert Schoofs is in goeden doen : hij probeert schildpad Van Deurzen aan te porren tot hogere snelheden.  Een bewonderenswaardige taak die kennis, diplomatie en volharding vereist.

"Op 19 augustus 2006 ontsnapten 28 gedetineerden op spectaculaire wijze uit de bajes van Dendermonde. Wat is er van hen geworden? "

De minister liet weten dat 21 boeven ondertussen bij de "lurven" werden gevat. Van deze groep zijn er tien echter alweer vrijgelaten. Geen van hen zat zijn straf volledig uit, maar ze werden wel allemaal uit het land verwijderd.

De elf overigen, onder wie 4 Belgen, zitten nog in de gevangenis. Drie van deze groep hebben nog een andere strafzaak lopen.

Zeven personen zijn nog voortvluchtig, geen van hen is Belg. Onder hen zitten de twee boeven met de zwaarste veroordelingen: respectievelijk 37 maanden en tien jaar.

Volgende vraag van Schoofs : "Leg mij eens uit wat lurven zijn ?"

Bert : voortdoen ! 

Escapetoets op de loop, dat ze maar oppast of Vandeurzen heeft haar bij de lurven.

Juffrouw Ellen

Bron : Het Belang van Limburg

Als je vrouwen behandelt als vee, dan zijn ze zeker geschikt als kiesvee.  Mevrouw op het plaatje laat zich registreren voor de verkiezingen in haar fijne prachtland eind 2009 : lekker lang op voorhand genieten, arme vrouw.

Onze vriendin Jeanine heeft in haar onstuitbare drang naar nieuws en achtergronden een aantal fijne gegevens vergaard over uw en ons aller groenlinkse televisieprogrammaboekje Humo.

Deze gegevens stonden in een reactie maar ze zijn te precieus om daar te verkwijnen en te verdwijnen.  In de vitrine ermee en onder de schijnwerper. De wansmakelijke bende verdient deze aandacht :

Ieder jaar daalt de oplage:

De discussie omtrent de houdbaarheidsdatum van het ondertussen 70-jarige weekblad Humo woedt al een tijdje. Volgens het Centrum voor Informatie over de Media (CIM) ging Dag Allemaal er vorig jaar met 4 procent op vooruit naar 354.815 exemplaren, terwijl de verkochte oplage van Humo daalde naar 227.825 stuks. Sinds 2003, toen het blad nog wekelijks net geen 245.000 exemplaren verkocht, dook Humo al met 17.000 stuks naar beneden.

De krant De Morgen -niet onmiddellijk een onverdachte bron in de materie, want net als Dag Allemaal ook uit de stal van Christian Van Thillo- laat in zijn editie van 11 januari (Humo' krijgt klappen van 'Dag Allemaal') Leen d'Haenens van de KU Leuven aan het woord, die een academische uitleg aan de terugval van Humo tracht te geven:

"Een factor waarvan ook Humo hinder kan ondervinden, is nieuwsvermijding. Lezers, vooral jongeren, houden niet meer zo van bladen die het over maatschappelijke en actuele onderwerpen hebben."

Toegestuurd door Jeanine

AAaRGH @ www.geenstijl.nl

In de euforie deze morgen, waren er enkele kranten, onder wie dé kwaliteitskrant de Standaard, die stonden te jengelen dat de Aziatische beurzen onmiddellijk gestegen waren na de Geboorte van het Heilige Wereldwonder Obama.

Dat is onnozele praat en onkunde : de Nikkei en de Hang Seng lopen, zoals alle beurzen ter wereld, quasi gelijk met de bewegingen van de Dow (en de Nasdaq) in New-York. Door de tijdsverschillen hinken zij na, ook al lopen ze voor ... Goed uitgelegd van ons, niet !  Opnieuw : de beurs in Tokyo opent ruim 10 uur voor New-York en daardoor pikken zij in op de tendenzen van de vorige dag.

New York was gestegen zonder enige invloed van de politiek en die trend volgden de Aziaten.  

En vandaag, terwijl de weireld juicht en viert, reageren de beurzen weer niet op Obama. Tenzij de dalingen te wijten zouden zijn aan zijn verkiezing. Maar dat is niet het geval : het jojo effect gaat onverminderd zijn gang, zij het dat de grote dieptepunten van voor enkele weken momenteel niet opnieuw binnen bereik liggen. Gelukkig maar.

Voorkennis ? Wij ?  Jazeker, we hebben net met het poenpakkertje uit Berlare getelefoneerd. Wil u het wachtwoord kennen ?  Hier is het : "Napoleon de Grote, zijn broek zakt af en ge ziet zijn blote ... voeten".  Graag gedaan.

Ray

In al het enthousiasme en de gekte over het nieuwe Amerika, willen wij het even rustig houden over een in Europa minder gekend aspect van de Amerikaanse cultuur : hùn impressionisten.  Een eerbetoon aan Joseph Rodfer Decamp (1858 - 1923). Geboren in Ohio, academie gevolgd te München en Firenze.  Met aangepaste muziek. Ook dit is Amerika, dat hopelijk overeind zal blijven, of doen we weer ouderwets ?  So what ?

.

05.11.2008 11.15u - In een onthutsende reportage in P-Magazine (28.10.08) bevestigen politieagenten het bestaan van zogenaamde ‘no go-zones’ in Brussel, “wijken waar de politie amper nog durft te komen. Wijken waar allochtone jongerenbendes de plak zwaaien, waar agenten hun leven riskeren als ze er zich alleen wagen en waar de brandweer met stenen wordt verjaagd”. De agenten zijn de wanhoop nabij: “Het is oorlog in Brussel en we zijn aan het verliezen.”

Anneesens (tussen het Zuidstation en het Anneessensplein), Matonge (in Elsene), het Krakoelplein (in de Marollen), de Marie Christinestraat (Laken), het Lemmensplein (Anderlecht), Kuregem (Anderlecht), Versailles (Neder-over-Heembeek), de Antwerpsesteenweg en de Groendreef (Laken). Dat zijn volgens de agenten de brandhaarden. De beruchte wijken waar ze in een wijde boog omheen lopen en waar het recht van de sterkste geldt. En, we citeren de journalist: “voor alle duidelijkheid, hier zijn de allochtone jeugdbendes de sterkste”…

Wat volgt, is een opsomming van bloedstollende feiten, van intimidatie en fysiek geweld waarvan agenten steeds vaker het slachtoffer worden. Niet alleen tijdens de diensturen, maar ook op weg naar huis.

De politie is het beu. Eén van de agenten: “De zachte aanpak helpt niet meer. Politie en rechters kunnen wel zeggen: ‘Je moet die jongeren een tweede kans geven’. Maar wij lopen daar dagelijks tussen en ik zeg u: die gasten zijn verloren voor de maatschappij. Jongeren die trachten agenten te doden en combi’s aanvallen, daar komt nooit nog wat van.” En dus is het tijd voor een kordate aanpak. Voor zerotolerantie en een lik-op-stuk-beleid. Voor extra plaats in jeugdinstellingen en gevangenissen. Voor een hervorming van Justitie en meer mankracht voor politie en parket. Het zijn eisen die het Vlaams Belang al jaren stelt en die nu ook vanuit de politie steeds luider klinken. Brussel is nog niet verloren, maar de traditionele partijen hebben de stad al opgegeven, zo lijkt het wel. Er zal dan ook veel moed voor nodig zijn om de Brusselse wijken te heroveren op wat de Franse president Sarkozy ooit ‘het tuig’ noemde.

Lees meer in In de media. @ Vlaams Belang

Federaal volksvertegenwoordiger uit Beringen, Bert Schoofs, is altijd een hoffelijk en correct man : zeg geen slecht woord van hem, of het is boel. Met ons.

Als advocaat volgt Schoofs de commissie Justitie waarin hij na het abominabele beleid van Onkelinx thans geconfronteerd wordt met een streekgenoot, Jo Vandeurzen. De justitiebegroting beloopt 1,7 miljard euri (68 miljard frank), zijnde 6% hoger dan het huidige budget. Daar zou een dynamisch iemand best mee aan de slag kunnen, denken wij.  Helaas, wij kennen niets van justitie, behalve dat het departement jaren op vierkante wielen draait, dat de bevolking al even lang geen vertrouwen meer heeft "in die mensen" en dat het meer dan tijd wordt dat justitie zich als een betrouwbare pijler van onze maatschappij  zou aandienen. 

Dan moeten we echter niet bij Vandeurzen zijn.  Hij is een tweede uitgave van Leterme, die niettegenstaande zijn begroting met 6% toeneemt of 4 miljard frank, nauwelijks grote wijzigingen durft aan te kondigen.  We begrijpen ook dat de minister van justitie in dit land een consensusbeleid moet voeren : de Waalse linkerzijde weegt zwaar door op het departement én binnen de regering.

Bijvoorbeeld : de linkerzijde heeft het niet zo bekeken op meer cellen, want zij pleit voor kortere straffen.  De rechtspraak wordt een Vermaningshof met schuldigen die streng-vaderlijk toegesproken worden.  Dat maakt het werk van een Vandeurzen er niet makkelijker op.  Maar de man is ook helemaal geen vechter. Hij is een uitsteller, een belover, iemand die graag de voorwaardelijke wijze gebruikt, kortom geknipt uit hetzelfde laken als Nonkel Kruk : Slappe tjeven !

Het is de verdienste van Bert Schoofs op deze nagel te kloppen en dat deed hij, door Vandeurzen "de minister van voorstellen" te noemen.  “Tongeren zou al tegen einde 2008 een jeugdgevangenis zijn, nu spreekt de minister van oktober 2009. Er komen 280 cellen voor criminele jongeren bij, maar pas vanaf 2013, vier jaar later dan in de planning van Onkelinx. Vandeurzen is een slome schildpad, die het beleid van zijn voorgangster vertraagt in plaats van versnelt”.

Ray