Op 3 oktober 2007 werd ik aangeduid als plaatsvervangend lid van de Vaste Nationale Cultuurpactcommissie, afgekort de VNC en legde ik de eed af in de handen van Marleen Vanderpoorten, voorzitter van het Vlaams Parlement.
Op 21 april 2008 mocht ik voor de eerste keer aanwezig zijn op deze driemaandelijkse algemene vergadering. Een memorabele vergadering waar ik met verbazing, ongeloof en ingehouden woede op terug kijk.
Naast enkele algemene punten en de behandeling van dossiers over Bergen en Affligem stond er één belangrijk punt op de agenda :
Bevestiging van het standpunt van het bureau van de VNC betreffende de ontvankelijkheid van sommige dossiers :
- klacht Jabbeke : Vlaams Belang-fractie vs. gemeentebestuur
- klacht Gent : OCMW raadslid Jan De Moor (Vlaams Belang) vs. OCMW-
bestuur
- klacht Deerlijk : Dhr. L. Schelfhout (Vlaams Belang) vs. gemeentebestuur
De cultuurpactwet van 16 juli 1973 bevat cruciale regels voor het cultuurbeleid in ons land. Publieke culturele instellingen mogen geen filosofische of ideologische strekkingen, noch gebruikersverenigingen discrimineren. Dat geldt zowel bij het beheren en laten gebruiken van infrastructuur als bij het toekennen van subsidies in geld of natura. Op die manier garandeert het Cultuurpact de democratisering van de cultuursector.
De VNC moet waken over de goede uitvoering van deze wet. Iedere persoon of vereniging die vindt dat het Cultuurpact wordt geschonden, kan een zaak aanhangig maken bij de VNC.
Niettegenstaande alle culturele materies overgedragen zijn naar de gemeenschappen, is de VNC een federale materie gebleven. Cultuur is voor velen helaas een bijkomstige, zoniet overbodige materie. Als u de lijst van bevoegdheden hieronder bekijkt, zal het wellicht anders overkomen. Anderen vereenzelvigen cultuur met het bemoeizieke optreden van de wispelturige cultuurminister Bert Anciaux die niet zou misstaan in Noord-Korea. En liberalen, genre Dedecker, ongehinderd door veel intellectuele diepgang of culturele verantwoordelijkheidszin draaien zonder meer de geldkraan dicht. Voor zichzelf een dikke Mercedes, voor het volk een tweewieler.
De cultuurpactwet heeft ondermeer betrekking op volgende aangelegenheden : jeugdbeleid; sportbeleid, lichamelijke opvoeding, openluchtleven; cultuurbeleid: kunsten, toneel, film, bibliotheken, musea; radio-omroep, televisie; toerisme; vrijetijdsbesteding; permanente vorming; vorming van navorsers; cultureel patrimonium; bescherming en luister van de taal; culturele animatie. Een zéér uitgebreid pakket.
De VNC is een politiek samengestelde commissie en is paritair samengesteld en telt 13 Franstalige en 13 Nederlandstalige leden die allen aangeduid worden door de respectieve gemeenschapsparlementen. Er zijn ook 2 Duitstalige leden die echter slechts een medebeslissende stem hebben wanneer er een klacht aanhangig is die betrekking heeft op het Duitse taalgebied.
Omdat hier weinig over bekend is, even de samenstelling overlopen :
13 Waalse leden : 7 PS, 4 MR en 2 CDH
13 Vlaamse leden : 4 Vlaams Belang, 3 CD&V, 3 VLD en 3 SP.A
2 Duitse leden : 1 christen-democraat en 1 liberaal.
De belangrijkste opdracht van de VNC is overeenkomstig artikels 3 en 4 van de cultuurpactwet : "alle ideologische en filosofische strekkingen betrekken bij de uitvoering van het cultuurbeleid" en er op toezien dat "elke overheid zich onthoudt van enigerlei vorm van discriminatie, uitsluiting, beperking of voorkeur".
Op papier klinkt dat mooi en geruststellend. In de werkelijkheid is deze VNC verworden tot een schaamteloos verlengstuk van de politieke partijen die, binnen hun speeltuin die VNC heet, met een stalen gezicht zélf discrimineren. De drie klachten uit de gemeentes Jabbeke, Gent en Deerlijk, ingediend door een fractie, een OCMW-raadslid en een gewoon lid van het Vlaams Belang zullen NIET behandeld worden totdat de Raad van State zich zal uitgesproken hebben over de partijfinanciering van deze partij of totdat een ander jurisdictioneel orgaan in deze materie een vonnis of arrest geveld heeft. Er is inderdaad weer een juridische veldslag aan de gang om de subsidies die aan het Vlaams Belang uitbetaald worden, af te schaffen.
Men maakt met andere woorden de klacht van een burger die zich inzake cultuurbeleid benadeeld voelt, ondergeschikt aan de mogelijke politieke overtuiging van die burger. Als hij een Vlaams - nationalist is die mogelijkerwijze tot de Vlaams Belang strekking zou behoren, heeft hij niet het recht zich te beroepen op de wet van 16 juli 1973. Dat is goed en eerlijk geregeld.
Dat niet iedereen het eens is met de dominantie die de VNC ondergaat vanwege hoofdzakelijk de Waalse socialisten, is te lezen in de notulen van de vergadering van 10 maart 2008 :
"Namens de Duitstalige leden, stelt mevrouw Paulus dat de huidige houding van de Cultuurpactcommissie totaal onbegrijpelijk en niet meer houdbaar is. Als personen op wettelijke wijze verkozen werden, kan men deze niet blijvend uitsluiten. De argumentatie van de VNC wringt, nadat duidelijk afstand werd gedaan van het "70-puntenprogramma". Men kan vanuit politieke hoek wel stellen dat deze of gene partij extremistisch of ondemocratisch is. Dit wil echter niet zeggen dat de kiezers die op deze partij gestemd hebben, dit ipso facto ook zouden zijn. Interpellant pleit voor een herziening van het commissiestandpunt, indien noodzakelijk op een speciaal hiervoor samengeroepen algemene vergadering."
De stem van het gezond verstand kwam luid en duidelijk van de Duitstalige minderheid (helaas zonder stemrecht). De 9 Vlaamse politiek - correcte leden van de VNC volgden de 13 Franstalige zoals mag verwacht worden van trouwe lakeien. De 4 Vlaams Belang leden hebben zich fel verzet tegen deze beslissing en stemden uiteraard tegen.
Het Vlaams Belang heeft tegen deze schandelijke uitsluiting, in een orgaan dat geschapen werd om discriminatie te voorkomen, ook klacht neergelegd bij de Raad van State.
De democratie wordt in dit stervende land elke dag wat meer vermoord. En niet door ons, laat dat duidelijk zijn.
Gerda De Ryck
|