Een maand geleden meldden we hier dat de website www.parlorama.eu de drie Europarlementsleden van het Vlaams Belang (Frank Vanhecke, Philip Claeys en Koen Dillen) in de top vijf van de meest hardwerkende parlementsleden klasseerde. De rangschikking werd opgemaakt op basis van onder meer het aantal aanwezigheden op parlementaire debatten en genomen parlementaire initiatieven. De fraaie score van de Vlaams Belangers stond in schril contrast met de lage scores van pakweg Dehaene (CD&V), Thyssen (CD&V) en Sterckx (VLD). Meteen werd het lachwekkende ‘rapport’ van een propagandakrant als De Morgen, die het bestond de Vlaams Belang-parlementsleden als onbekwame luiaards af te schilderen, naar de prullenmand verwezen.

Onder druk van enkele Europarlementsleden die ontstellend zwak uit het onderzoek kwamen - Annemie Neyts (VLD), om ze niet te noemen - werd de webstek echter afgesloten. Intussen is de site weer online, en werden een aantal gegevens herberekend. Parlorama neemt onder meer het aantal ondertekende schriftelijke verklaringen (wat niet echt een ‘bewijs’ van werklust is) niet meer op in de rangschikking, terwijl dat voor resoluties nu wel het geval is.

Wat blijkt? De Europarlementsleden van het Vlaams Belang scoren nóg beter dan in de oorspronkelijke rangschikking. Van alle ‘Belgische’ leden van het Europees Parlement komt Frank Vanhecke als eerste uit de bus. Philip Claeys en Koen Dillen staan op 4 en 5. De drie Vlaams Belangers staan dus allen in de ‘Belgische’ top vijf. Bij de Vlamingen staan ze alle drie in de top vier.

Tot slot nog dit: Anne Van Lancker (SP.A), de lieveling van De Morgen, staat 18e op 24 ‘Belgen’. Dehaene doet zijn naam van Europese luiaard alle eer aan en haalt opnieuw – het wordt een gewoonte – de allerlaatste plaats.

@ VB

Een mens is een levende paradox. Heel belangrijke en zelfs ingrijpende gebeurtenissen worden soms onbewust uit het geheugen gewist, andere feiten met een eerder anekdotisch gehalte blijven dan weer op het netvlies gebrand. Vriend aan huis bij Willem Elsschot, en uitgever Albert Pelckmans kon daarover meespreken.

 Albert Pelckmans : “Op een voormiddag krijg ik op mijn kantoor een telefoontje van de centraliste door – Mr. De Ridder aan de lijn. Hij kondigde zich nooit aan in een vriendenrelatie. Je moest aan de tonaliteit van zijn stem maar weten dat hij het was.

“Bert, komt ge deze namiddag ook?”

Ik zeg: “Fons, wat is er te doen.?” Een Nederlander – ik zal zijn naam niet noemen – had met hem een afspraak gemaakt, en Fons zag er tegen op te lang met hem alleen te zijn.

“Komt ge ook?”

Dat was geen vraag van hem, maar een gebod.

Ik zei dus dat ik om half vijf bij hem zou zijn. Ik kom daar. Fine was bij haar dochter in Mechelen, Fons en die Nederlander zaten in de veranda aan een tafel voor een vijfliter stoop jenever. Ik zag direct dat die Hollander smoordronken was, en maar lulde. Nu, het meest onzedige voor Elsschot was dat je dronken werd.

Drinken zoveel je wilt, zoveel je kunt, maar dronken worden dat je raaskalde dat vond hij echt onfatsoenlijk.

Nu, hij had die man, bij wijze van test, te drinken gegeven uit een waterglas.

Ik kreeg ook een borreltje en ging erbij zitten aan tafel. Maar toen gebeurde het ergste.

“Mijnheer Van Elsschot”, zegt die Nederlander, “Van Elsschot, mag ik mijn laarzen uittrekken?”,

“Zeker vriend”, zegt Fons. “Zeker.”

Maar even later werd het hem toch te bar. “Het spijt me, maar ik kan niet meer blijven. Mijn vriend komt me feitelijk halen om me naar Mechelen, bij mijn rouw en mijn dochter te brengen.”

“O, pardon.”

Die man staat op, en die loopt, door zijn gastheer uitgeleide gedaan, op zijn sokken naar buiten. Wat daarna gebeurde is alleen door een Elsschot te beschrijven. Fons komt terug binnen, strijkt – de voor hem typische slurpgeluiden makend – links en rechts over zijn snor, bekijkt die schoenen met een niet te meten blik van uiterste verachting, gaat nog even zitten, nipt van zijn glaasje.

“Gaan we?” Zegt hij.

Op dat moment gaat de bel.

Zonder een woord te spreken neemt hij die twee schoenen met de vingertoppen vast, doet de voordeur open, gooit ze door een kier buiten, en doet de deur weer dicht.

Later, in de wagen, wordt er geen woord gesproken. Als vriend moest je zijn stiltes respecteren. We rijden Antwerpen uit en na een half uur, we zijn Kontich voorbij, verbreekt hij ineens het zwijgen.

“Dat had ik toch niet mogen doen”, zegt hij.

Die affaire had hem de hele tijd dwarsgezeten. Hij had berouw.

Stilleven door Elsschots kleinzoon, Willem Dolphyn

Berouw: het woord is gevallen. Als hyperfijnbesnaard kunstenaar was voor hem de weg van spijt naar berouw ultra kort. Ook en nog meer bij het anekdotische overstijgend  gebeuren. Met het schrijden der jaren had hij hoe langer hoe meer het knagend gevoel dat hij veel verkeerd had aangepakt en ging hij gebukt onder de verloedering van het leven. Des temeer omdat het hem voorkwam dat hij er nooit veel tegen gedaan had. In zijn slotboodschap aan zijn kleinzoon Tsjip van zijn gelijknamige roman schrijft de toen al wat oudere auteur onder meer het volgende: “Dat hij veel moet doen wat ik heb nagelaten en veel laten moet,  wat ik heb gedaan.” Typischer Willem Elsschot kan niet.

                                                                                               Raymond

Het is geen grappig berichtje, veeleer een tragische mededeling over het soort intolerante maatschappij waarin de Westerse wereld aan het verzanden is.  Na de overwinning van de Democraat Hoessein Obama betekent het in de Verenigde Staten een daad van moed om je openlijk te afficheren als Republikein.  Buren groeten je niet langer, in het drukke gemeenschapsleven ben je bijna verplicht te veinzen dat je een "liberal" bent. 

Over deze gang van zaken, die wij in Vlaanderen trouwens afdoende kennen als aanhangers van Vlaams Belang, heeft Harry Stein een boek geschreven dat in juni uitkomt : "I Can't Believe I'm Sitting Next to a Republican."

De auteur heeft ettelijke republikeinen geïnterviewd die mistroostig over hun nieuwe ervaringen vertellen.  De kinderen op school leren dat alles te danken is aan de Indianen, altijd maar de Indianen.  Het is erger te zeggen dat je Republikein bent dan homoseksueel, enz.

U kan er meer over lezen bij Fox News langs dit bruggetje.

Fats

Vijf jaar geleden kwamen er tien nieuwe, voornamelijk Oost-Europese, landen bij de Europese Unie. In 2007 werden Roemenië en Bulgarije lid. Kroatië is bijna zover en met Turkije wordt sinds 2005 onderhandeld.

Maar de meeste Nederlandse politieke partijen vinden het voorlopig welletjes. De samenwerking tussen de huidige 27 lidstaten verloopt zo stroef, dat toetreding van nieuwe lidstaten ongewenst is. Het gevoel overheerst dat de EU te snel gegroeid is.

Vooral een eventueel lidmaatschap van Turkije is een heet hangijzer. De meeste Nederlandse partijen zien dat voorlopig niet zitten. ChristenUnie ('Turkije ligt niet in Europa') en PVV ('Turkije is islamitisch') zijn pertinent tegen. SP wil het met een referendum aan de Nederlandse bevolking vragen.

Niet aan de orde

VVD, CDA, PvdA benadrukken dat toetreding voorlopig nog niet aan de orde is, omdat Turkije nog niet aan de voorwaarden voldoet. Zo scoort het land slecht op het gebied van mensenrechten, is de macht van het leger te groot en weigert Turkije Cyprus – een EU-lidstaat – te erkennen.

D66 en GroenLinks zijn wel positief over verdere uitbreiding van de EU. "Tot nu toe is Europa er alleen maar rijker op geworden", zegt lijsttrekker Judith Sargentini van GroenLinks. "Hoe meer landen meedoen, hoe beter het is voor onze economie." Sophie in 't Veld (D66): "We zijn al lang aan het onderhandelen met Turkije."

De Turken zelf gaan nog steeds volop voor een volwaardig lidmaatschap van de EU. De nieuwe minister van Europese Zaken is begin dit jaar met een actieplan gekomen om meer Turkse wetgeving in lijn te brengen met die van de EU. Vorig jaar leek Turkije zijn enthousiasme voor de EU wat te verliezen, constateerde de Europese Commissie in een evaluatierapport.

Om toe te treden tot de Unie is de goedkeuring van alle lidstaten nodig. Niet alleen Nederlandse partijen zijn kritisch over verdere uitbreiding. Frankrijk en Duitsland zien een lidmaatschap van Turkije niet zitten en hebben een soort partnerschap voorgesteld.
 
Eigenlijk is er maar een land uitgesproken positief over Turkse toetreding: de Verenigde Staten. Maar Washington – vinden de meeste lijsttrekkers – moet zich wat Turkije betreft niet met de EU bemoeien.

@ NOS Europa kiest

Tot zover deze samenvatting van de NOS.  Op de overigens intressante webstek die de NOS klaargemaakt heeft voor de verkiezingen, is ook een een soortement stemtest opgesteld. Wij wilden even deelnemen maar hebben van bij de eerste vraag afgehaakt. U merkt ongetwijfeld waarom.

Welke partijen zijn voor u van toepassing?

Hugo Coveliers tijdens een Eurodebat. De VLOTT-senator heeft problemen met de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. 

Wat dacht u, dat wij geen politieke voorkeuren hadden ?  Ja, dat denken er velen die hier komen lezen : voor wie zouden die gasten van Angeltjes stemmen op 7 juni ?  Er zijn mensen die ons mailen (privé) met de opmerking, dat het niet eenvoudig moet zijn over de maatschappij te schrijven en politiek neutraal te blijven. Dat is inderdaad zo, beste lezers : onze objectiviteit is echter ons kwaliteitsmerk.  Maar nu willen we voor 1 keer eventjes in de kaart laten kijken en uw prangende vraag beantwoorden : wie is de kandidaat van Angeltjes ?  Wij zagen hem vanavond bij onze voorkeurzender, de Overbodige Onvlaamse Openbare Omroep en we kunnen niet langer met geheimzinnigheid omhullen de kandidaat van Angeltjes : een welbespraakt iemand, een groot debatter, een man die de vrouwen de plaats geeft die zij verdienen.  Klikt u op deze tekst en u weet alles.

Morgen terug naar de neutraliteit ! Da's beloofd

De roofoverval te Geraardsbergen zit anders in mekaar dan dat er tot hiertoe over "gecommuniceerd" werd door ons schitterende gerechtelijk apparaat : de oorspronkelijke 5 zouden niet de daders zijn, 2 andere rovers zijn aangehouden.  Het slachtoffer werd niet afgetuigd tot ze bijna de laatste adem uitblies, maar de vrouw is gevallen op haar hoofd en is eigenlijk daardoor zelf voor een stuk verantwoordelijk. Als ze rechtop was gebleven, was zij niet gevallen.

En al wie verontwaardigd, ziedend en woedend was, heeft ongelijk, want het gerecht had anders vijf onschuldige jongeren aangehouden. En dat willen we toch niet ?

U kan het allemaal lezen in de kwaliteitskranten die tot hiertoe deden of hun neus bloedde over dit tragische gebeuren. Benieuwd of ook de 0000 in zijn programma "Er is iets misgelopen" (het journaal) de affaire nu zal te berde brengen.

En nu is het terug aan ons :

- Wie heeft de feiten kenbaar gemaakt, dat er 5 beschuldigden waren, die op vrije voeten werden gelaten ?  Dat is niet de bevolking of de redactie van het Laatste Nieuws.  Neen, dat zijn de wereldvreemden van het gerecht.

- Hoe komt nu plots aan het licht, dat de vrouw "gevallen" zou zijn ?  Als zij hersendood is, kan zij dat niet verklaren.  Dus dat verhaal komt van de nieuwe daders. En die spreken de waarheid, niets dan de waarheid. "On n'a rien fait, monsieur le juge".

- Beseft het gerecht, hoe het na deze blunder overkomt op de bevolking, dat er gewag wordt gemaakt van "jongeren, die weliswaar op rooftocht gaan, maar rustig-aan zonder veel geweld ..." ? Zijn we zover dat stelen en roven aanvaardbaar is, als het zonder geweld gebeurt ?  Dat zijn dan de brave jongeren ? 

Het is onweerlegbaar zo : "jongeren" (en dan weten we allen over wie het gaat, anders wordt direct verteld dat ze Jan en Piet heten en uit Zweden komen) trekken naar rustige gemeentes, om hun slag te slaan en richten zich als roofdieren op de zwakste elementen uit de kudde.  Daarbij gebruiken zij genadeloos geweld en intimidatie. Waarom worden de verklaringen van de daders plots als feiten verkocht, i.v.m. de val, of is mevrouw even bij bewustzijn geweest om die versie te bevestigen ?  Het gerecht heeft vijf jongeren die niet schuldig blijken aan deze wandaad, op een bijzonder stuntelige manier blootgesteld aan de woede van de publieke opinie.  Het gerecht doet nu alsof die publieke opinie in fout is, wat de klassieke manier van handelen is van die wereldvreemde meute die al lang elke aanspraak op respect verloren heeft. 

En met al die heisa, die opeenstapeling van flaters en geheimdoenerij, is het slachtoffer natuurlijk niet gebaat. 

Deze maatschappij die de politiek voor ons  boetseert, wijzen wij af.  Wij hebben ons ganse leven mede gewerkt aan een behoorlijke samenleving en die wensen wij niet op te offeren aan de waanbeelden van de politieke avonturiers die onze leefomgeving herscheppen in een jungle.

Ray

Een anekdotisch feit uit een makke verkiezingsstrijd maar wel boeiend om na te gaan hoe het gerecht er zich zal van afmaken.

Voor de Brusselse kortgedingrechter is woensdag het geschil behandeld dat Vlaams Belang had ingespannen tegen de Brusselse gemeente Etterbeek. Die zou Vlaamse partijen veel minder afficheruimte gunnen op de gemeentelijke verkiezingsborden.

De gemeente erkent dat, maar zwaait met een politieverordening en een consensus binnen de gemeenteraad. Vlaams Belang spreekt van een discriminatie.

"In 1999 zijn er al gelijkaardige problemen geweest in een Brusselse gemeente, die de ruimte op de gemeentelijke borden onevenredig verdeelde", zegt meester Siffert, die optreedt voor Dominiek Lootens, Brussels parlementslid voor Vlaams Belang.

"Gouverneur Paulus de Châtelet heeft toen duidelijk gezegd dat alle partijen met een nationaal lijstnummer gelijke ruimte ter beschikking moeten krijgen. Dat gebeurt nu niet in Etterbeek, waar Ecolo bijvoorbeed twee volle borden krijgt en alle Vlaamse partijen samen slechts een half bord".

Volgens het Vlaams Belang gaat het om een duidelijke discriminatie op basis van de taal en moet de kortgedingrechter daar een eind aan stellen. De gemeente Etterbeek zwaait met een politieverordening die ze heeft aangenomen en waarin bepaald wordt dat alleen op de gemeentelijke borden mag aangeplakt worden.

"Bovendien bepaalt die verordening dat een protocolakkoord zal worden afgesloten over de verdeling van de borden", zegt de advocaat van de gemeente. "De fractieleiders van de partijen in de Etterbeekse gemeenteraad hebben dat akkoord ook afgesloten. Het gaat om een administratieve beslissing die enkel bij de Raad van State kan aangevochten worden"
Daarnaast is het volgens de gemeente praktisch gewoon onmogelijk om voor alle partijen evenveel ruimte te voorzien, aldus haar advocaat. "Er zijn bij ons 32 lijsten neergelegd. Als we die op onze dertien borden allemaal een plaats moeten geven, lukt dat niet. We moeten een onderscheid maken op basis van het aantal verkozenen, het aantal kandidaten op de lijst, enzovoort." De uitspraak wordt in de komende dagen verwacht.

Op zich is dit een bijna te verwaarlozen verkiezingsincident zonder veel impact.  Het is wel intressant om na te gaan, hoe justitie zich in bochten zal wringen om de gemeente Etterbeek bij te springen en de eis van de Vlamingen af te wijzen. Of dacht u dat het gerecht plots niet meer krom was in dit schandland ?

Voor zo'n project kunnen we best wat knoeien

.

Weggeplukt uit de reacties :

Turkije is nog geen lid van de Europese Unie, maar het is druk doende zich te bemoeien met de verkiezingscampagnes voor het Euro-parlement.  Dat ziet er veelbelovend uit voor de nabije toekomst.

De Turkse ambassade in Londen heeft de Britse overheid gevraagd gerechtelijke stappen te ondernemen tegen een verkiezingsfolder van de British National Party (BNP). De Turken eisen ook dat de bewuste folder niet meer verspreid wordt, als een maatregel van preventieve censuur.

Volgens de Turkse ambassade is de folder, waarin gepleit wordt tegen de EU-toetreding van Turkije, "een belediging voor Turkije en de Turkse natie".

Dit incident zegt veel over hoe Turkije aankijkt tegen democratie en vrije meningsuiting. In Turkije staat op het "beledigen van de Turkse natie" een gevangenisstraf van twee jaar. Wie bijvoorbeeld over de Armeense genocide spreekt, over de Turkse militaire bezetting van noordelijk Cyprus, of over de manier waarop christenen en Koerden worden behandeld in Turkije, "beledigt de Turkse natie".

Bron : BNP  &  Philip Claeys

DEURNE - Het Vlaams Belang-secretariaat op de Turnhoutsebaan werd op klaarlichte dag bekogeld met bakstenen. 'Moedig waren de daders niet, want ze droegen allemaal een trainingsvest met kap', vertelt Guy Dirckx van de lokale partijafdeling. 'Zij dachten waarschijnlijk dat de voorruit zou breken, maar ons secretariaat was vroeger een bankfiliaal en beschikt over sterk kogelvrij glas. We betreuren de zoveelste aanslag op ons secretariaat. Wij zullen klacht indienen en vragen aan de politie dat zij regelmatiger patrouilleert in de buurt van ons secretariaat.'

@ Het Nieuwsblad

Pst : Deze actie kan gezien worden als een bijdrage van de "met capuchon uitgeruste medeburgers" aan de strijd voor een verdraagzame maatschappij : "Ik ben Tolero".

Deze charmante socialist noemt zijn partijgenote (hieronder)  "dom en lomp"

Zij wil "minister" worden want ze is het al eens geweest, voor begroting of zoiets. Het was met cijfers,  waar ze niet goed in is. Maar telefonie of zo, of minister van de stad Gent, dat lijkt haar wel iets.

 
Het Leuvense gerecht heeft aanwijzingen dat de top van de Regie der Gebouwen gesjoemeld heeft bij de bouw van de jeugdgevangenis van Everberg. De overheid zou daardoor tot 3 keer te veel betaald hebben voor de bouw ervan.

Bij de toekenning van het contract zou de toenmalige topman van de Regie ook 10% smeergeld gekregen hebben. Het project werd niet via een aanbesteding toegekend omdat de instelling er heel snel moest komen van de regering.

@ VTM

Ons zou dit ten zeerste verbazen.  Fraude bij de Regie der Gebouwen ?  Trouwens 10% commissie, is dat nu zo overdreven voor een werk dat snel moest verlopen in het belang van de gemeenschap ?  De Regie der Gebouwen kampt met een groot personeelstekort, althans voortgaande op een tussenkomst in januai 2009 van een actief CD&V-parlementslid dat daarover een vriendelijke vraag stelde aan de minister van justitie.  Natuurlijk is er een groot personeelsprobleem bij de Regie : het personeel wordt regelmatig lastiggevallen door het gerecht. Wij zijn er gerust in : ons vertrouwen in Justitie, in openbare besturen zoals de Regie der Batimenten blijft onwankelbaar overeind. Het zijn tenslotte allemaal partijgenoten onder mekaar die de zaken regelen.  Voilà.

Onlangs stelde Paul Geudens – terecht – dat het  Vlaams Belang bij de verkiezingen steevast beter scoort dan de peilingen doen vermoeden. Zoals we toen stelden, is één van de verklaringen hiervoor ongetwijfeld het feit dat de vuile oorlog van het regime tegen het Vlaams Belang niet alleen de partij, maar ook Vlaams Belangers in hun privéleven treft. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat in een dergelijk klimaat van intimidatie niet iedereen openlijk durft uit te komen voor zijn overtuiging.

Maar er is meer. Op zijn weblog plaatst communicatiespecialist Frank Thevissen enkele markante opmerkingen bij de manier waarop in dit land peilingen worden gehouden. Na een uitgebreide methodologische kritiek, herinnert Thevissen eraan hoe hij begin 2007 kon aantonen dat er flagrant was geknoeid met de peilingsuitslag van januari. Dit ten voordele van de VLD en ten nadele van het Vlaams Belang, terwijl alle reële resultaten uit de peiling een status quo aangaven.

Thevissen noemt het dan ook verbijsterend dat een welbepaalde krant voor haar peiling opnieuw beroep doet op dezelfde deskundige die actief meewerkte aan de datafraude in dezelfde krant en daarvoor in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 zelfs de term ‘diplomatieke peiling’ bedacht. “Als de vertrouwensindex van de Vlaming in journalistiek en politiek vandaag op een bedroevend laag pitje brandt, is dat meer dan een vrijblijvende, sloganeske kreet, maar zijn er hiervoor duidelijk aanwijsbare redenen”, zo besluit Thevissen.

@ Vlaams Belang Turnhout

/