|
In onze vrij evenwichtige samenleving van pakweg 30 jaar geleden, zou een gesprek over het al dan niet dragen van een sjaaltje als een non-debat zijn afgedaan. Er waren toen weinig moslims en mochten de zeldzame dames onder hen zich getooid hebben zoals zij nu plegen te doen er zou waarschijnlijk nauwelijks reactie op gekomen zijn.
Het is evident dat mensen zich kleden zoals zij dit wensen, daar moeten we zelfs geen grote principes van Vrijheid en Verlichting bij betrekken. Er is echter heel wat veranderd en in ijltempo : onze maatschappij staat onder druk, velen voelen dat er van alles aan de gang is, dat verder reikt dan de gebruikelijke evolutie en vooruitgang van de beschaving. De na-oorlogse boodschap van werken, ontspannen, sparen, de samenleving verbeteren, is verdwenen. Er heerst onzekerheid en er wordt ons voortdurend aangepraat, dat we ons geen zorgen moeten maken : de aan gang zijnde vredelievende invasie wordt ons aangesmeerd als een opvang uit solidariteit (en Wietergutmachung, wegens ons koloniale verleden) en wie daar kritiek op heeft, is een bange angsthaas, een extremist of een racist. Ik vergat : een marginaal.
Het athenaeum van Antwerpen is anno 2009 een moslimschool geworden. Plots heeft heel Vlaanderen dat kunnen vaststellen tijdens enkele televisiejournaals : sommigen blijven hier onverschillig bij maar de meeste mensen zijn verbaasd, schrikken en wenden het hoofd af. Vlaanderen is voldoende gehersenspoeld om niet in te gaan op de feitelijkheden : de jarenlange indoctrinatie mist haar effect niet.
Het Antwerpse athenaeum, de pluralistische tegenhanger van gereputeerde colleges, heeft altijd een aureool van verdraagzaamheid, openheid en rebelsheid met zich gedragen. Generaties jongeren uit alle lagen van de bevolking en van huis uit grootgebracht met de klassieke Europese religieuze en filosofische achtergronden werden er gevormd tot kritische volwassenen. We schreven het reeds eerder : katholieken, protestanten, joden en vrijzinnigen gingen met mekaar om, zonder mekaar te verdringen. Er was geen cent pijn.
.
De huidige directie is héél ver gegaan met de politiek-correcte interpretatie van de tolerantie. Tot zij heeft ingezien, dat de vrijheid die ze toestond aan de enen, tevens de onvrijheid betekent voor anderen.
Dit is een typevoorbeeld, dat onze geroemde democratische principes geen weerstand bieden tegen islamadepten die voortdurend de mond vol hebben over rechten en het als hun plicht beschouwen, de wereld naar hun hand te zetten.
Dezer dagen verschijnen er lezersbrieven in de media (Knack o.m.) van vrijzinnige familievaders die hun kinderen veeleer naar het katholieke net zullen sturen dan
naar deze door de moslims overheerste school. Zij overwegen niet eens het neutrale gemeenschapsonderwijs op te eisen : "Hier, het is van jullie ... Wij vragen asiel bij het katholiek onderwijs."
Over de uitlatingen van de kierewiete imam Nordine moet niets meer gezegd worden : hij wordt niet langer au sérieux genomen. Hij kan zich wellicht toeleggen op zijn carrière bij de Lijn. Of de studie van de oorsprong van de aarde.
Anders is het gesteld met politici die, al dan niet gevraagd, hun mening geven over deze affaire. En daarmede ofwel een grote naïviteit tentoon spreiden of doorzichtig opportunisme. De NV-A heeft het over de vrijheid van meningsuiting en kwalificeert de imam als een domme man. Iedereen die niet Bart de Wever heet, is natuurlijk dom. Maar op zich ontwijkt deze partij de grond van het probleem en waakt ze er angstvallig over geen "straffe" uitspraken te doen. Toetreden tot het systeem, dat is over eieren lopen.
Vandaag komt ook Maya Detiège van de sp-a op de proppen met een voorstel : een dialoog met de moslims. Daar had nog niemand aan gedacht. Brave Maya denkt, dat een gesprek met de moslims zal leiden tot een oplossing. Als u het boekje Los van de onverdachte poco-auteur Tom Naegels heeft gelezen, dan weet u hoe de palavers verlopen tussen moslims onderling en tussen de afgevaardigden van de overheid en de moslims : er komt enkel overeenstemming, als de overheid toegeeft, of een vereniging opricht waar subsidies naar toe gaan.
Wij hebben natuurlijk makkelijk praten, want wij zijn geen politieke partij en zoals u allicht vermoedt ook geen aanhangers van de islam. Daarom kunnen wij ons veroorloven duidelijk te zijn. Belgische moslims hebben de totale vrijheid hun godsdienst te beleven en hun vrouwen mogen op straat hun haren bedekken. Daar is geen discussie over, het raakt onze kouwe kleren niet.
Voor de rest moeten zij soms keuzes maken : bijvoorbeeld voor bepaalde functies bij de openbare dienst. Of bij het schoollopen in het NEUTRALE gemeenschapsonderwijs. De directie beslist over het schoolreglement, en wie dat niet aanvaardt, komt er niet in.
Ons gemeenschapsnet wordt niet omgebouwd tot een islamnet. Neutraliteit is een verworvenheid die wij ons niet laten afnemen door personen die terug naar de Middeleeuwen willen. Het neutrale gemeenschapsonderwijs (voorheen rijksonderwij) is precies in het leven geroepen om destijds te ontsnappen aan het monopolie van het rk-godsdienstonderwijs. En niet om zich te laten inpalmen door de moslims.
.
We hebben in dit politieke debat tot hiertoe enkel duidelijke taal gehoord van Filip Dewinter. Dat zal u allicht niet verbazen : de enige die het zich durft veroorloven de confrontatie aan te gaan. Hij mag dan ook niet op televisie komen.
.
Savat
|
; newWindow.focus()){kind=link}