In onze brievenbus : De geloofwaardigheid van Bart de Wever en Jan Jambon
De voorbije maanden profileerde de N-VA zich als de heldhaftige bestrijder van de belangenconflicten, die telkens weer worden ingeroepen om de stemming van de splitsingsvoorstellen inzake BHV tegen te houden. Zo trok De Wever onlangs met veel mediagedruis naar de Duitstalige minister-president Lambertz met de vraag geen nieuw belangenconflict in te dienen. Dat het Vlaams Belang enkele dagen voordien de 15 Duitstalige parlementsleden met dezelfde vraag had aangeschreven, werd overigens in alle media doodgezwegen.
De houding van de N-VA in dit dossier is om diverse redenen behoorlijk hypocriet. Zo keurde die partij meteen na de verkiezingen van 2007, toen de regering Leterme nog helemaal niet was gevormd en het kartel CD&V/N-VA nog niet in de meerderheid zat, de geldigheid van de federale verkiezingen probleemloos goed; het Vlaams Belang was op dat moment de enige partij die verzet aantekende tegen de ongrondwettige kieskring BHV. Het voorstel van Bart Laeremans om in het Kamerverslag over de geldigheid een paragraaf toe te voegen met de melding dat in de toekomst in Brussel en Halle-Vilvoorde geen geldige verkiezingen meer gehouden konden worden, werd door de N-VA mee weggestemd.
Nadat de N-VA in de oppositie belandde, maakte die partij in dit dossier een bocht van 180 graden: in juni 2009 eiste ze plots dat de Europese verkiezingen ongeldig zouden verklaard worden omwille van de ongrondwettige kieskring BHV. Ineens had het Vlaams Belang dus toch gelijk. En afgelopen woensdag, tijdens het Kamerdebat over de begroting, onthulde premier Van Rompuy dat de N-VA, na afloop van het eerste belangenconflict, mee aan de basis lag van het tweede belangenconflict, dat kort nadien werd ingeroepen door de Franse Gemeenschap in Brussel. Van Rompuy verklaarde “Wij waren hier allemaal samen in mei 2008. Ik heb toen, onder meer met de medewerking van de N-VA, een smeekbede gehoord om een nieuw belangenconflict in te roepen.” N-VA-fractievoorzitter Jambon reageerde als door een wesp gestoken, maar kon dit feitenrelaas niet tegenspreken.
Nog veel straffer is het verhaal dat zich afgelopen woensdag iwas alleen maar bedoeld voor de galerij. Op het moment dat de partij echt het verschil kon maken en een duidelijk appel tot solidariteit kon richten aan de Duitstalige parlementsleden, deed de partij van De Wever precies het tegenovergestelde. Hoe ongeloofwaardig kan men zijn ?
Blauwvoet
Zin in iets anders ? Ga even lezen bij de collega's
Het is belangrijk te weten wat er omgaat in vijandige hoofden. Vooral als deze vervuld zijn met haat zonder begin noch einde. Zoals Tommeke, de Vlaams Belang-hater van de De Morgen. Zijn haat tegen die van het Vlaams Belang begint destructieve trekjes te vertonen. En gebeurtenissen als het minaretten-verbod in Zwitserland, gevolgd door een heropleven van de roep naar christelijke symbolen in het Avondland, doen die sukkelaar zijn laatste beetje gezond verstand verliezen…Stel U voor! Wetsvoorstellen moeten zien opborrelen als warmwaterbronnen om kruisbeelden op de nationale vlag te verplichten (Nederland - Italië) : het is om als Linkie-Winkie de kramp in Uw klo poten te krijgen….Hij had het zo anders, zo schoon (voor hem) gewild – en verdorie, door die De Winter & C° dreigt alles in het water te vallen….Hadden hem en zijn vrienden maar de maatregelen getroffen zoals in 1789 bij de Franse Revolutie! Tegenstand = kop er af! Dàt is/was nog eens een proletariaat regime! Met nooit geen last meer van de tegenstrevers!
Verder lezen ? Klikken op de geel-zarte tekst hieronder
De Wever in Le Soir : "Laten we BHV splitsen zonder onderhandelingen"
.
We zijn wat blij vandaag in Le Soir te mogen lezen, dat de NVA zich ondubbelzinnig uitspreekt voor een splitsing van BHV zonder onderhandelingen. Indien dit niet gebeurt, voorspelt De Wever een revolutie in Vlaanderen en hij is daar geen voorstander van. "Liever evolutie dan revolutie" zegt hij. Hij vindt verder dat Leterme "gerold" is door zijn eigen partij die hem opzadelt met twee schoonmoeders, Martens en Dehaene. Of deze houding van de NVA een repercussie zal hebben naar de Vlaamse regering, wordt in het midden gelaten.
.
Van De Wever is geweten dat hij graag uitpakt, vaak impulsief en gedreven door het elan van zijn welsprekendheid, met erg Vlaamse-radicale stellingen. Wat er dan achteraf in het echte politieke bedrijf gebeurt met deze woorden, is zowat hetzelfde als wat de CD&V haar kiezers op de mouwen speldt. We kijken met bijzondere aandacht uit naar het vervolg. En de bochten die genomen zullen worden. Boeiend maar triestig, zo luidt onze vooorspelling.
.
Ray
Turkije, waar religie de democratie uitlacht
"Schatteke, uw ventje zorgt ervoor dat gij overal in Europa allah moogt bedanken dat ge onder mijne en zijne sloef ligt."
"Schatteke, senin adam sen Avrupa'da benim SLOEF ve onun altında yatan mayest sen Allah'a teşekkür ediyor." (vertaling : Google)
Het referendum dat afgelopen zondag in Zwitserland plaatsvond, blijft de gemoederen beroeren.
Zo vond de bureaucratische elitekliek van de EU het nodig haar bezorgdheid uit te drukken over de duidelijke uitspraak van de meerderheid van de Zwitsers die hun land niet willen laten islamiseren.
Dat het Europese establishment het moeilijk heeft met referenda – waarin de bevolking zich op een democratische wijze kan uitspreken – wisten we natuurlijk reeds langer. Denk in dat verband maar aan de manier waarop de fameuze Grondwet aan de Europeanen werd opgelegd. Of hoe – alweer tegen de grote meerderheid van de Europeanen in – de toetredingsonderhandelingen met Turkije werden opgestart.
Het is trouwens opvallend hoe de Aziatische kandidaat-lidstaat van de EU zich ook deze keer op een arrogante manier meent te moeten bemoeien in de binnenlandse aangelegenheden van een Europees land. Nadat minister van Buitenlandse Zaken Abdullah Gül had geëist dat het verbod op de bouw van nieuwe minaretten in Zwitserland zou worden “gecorrigeerd”, liet ook de Turkse premier Erdogan – die minaretten nochtans zelf ooit omschreef als ‘onze bajonetten’ – van zich horen. Voor hem was de uitslag van het referendum zelfs niet minder dan een illustratie van “een toenemende racistische en fascistische houding in Europa”. Wat hem desalniettemin bezielt om tegen beter weten in vast te houden aan het Turkse lidmaatschap van dat verfoeilijke Europa, vertelde Erdogan er spijtig genoeg niet bij.
Erdogan is met zijn jongste uitspraak in ieder geval niet aan zijn proefstuk toe. Zo stelde hij begin vorig jaar nog dat niemand mag verwachten dat de Turken in Europa zouden opgaan in onze samenleving en noemde hij assimilatie in één adem “een misdaad tegen de menselijkheid”.
Turkije bewijst keer op keer dat het totaal ongeschikt is om toe te treden tot de Europese Unie. Een alternatief zou natuurlijk zijn dat de EU zich laat adopteren door Turkije, dat ware pas een oplossing.
Ray (bron VB)
Tom Lenaers : Ik geniet van de Pappenheimers. Nu wij nog.
Op de omslag van TeveBLAD verklapt Tom Lenaerts, dat hij geniet van de Pappenheimers. Het goede nieuws is verder, dat Lenaerts ongetwijfeld een van de knapste televisiemakers in Vlaanderen is. Die bovendien zélf op het scherm een aantrekkelijke persoonlijkheid vertolkt. U kent de clichés ook over de ideale schoonzoon, de humoristische man die steeds ad rem reageert, enz. En de Pappenheimers is terecht een aangenaam en drukbekeken ontspanningsprogramma van Woestijnvis.
Geoeg met het wierookvat gezwaaid, nu iets totaal anders. Woestijnvis is een productiemaatschappij die haar bestaan in feite dankt aan de socialist Jan Ceuleers die zijn vedette(s) in de strakke loonstructuur van het televisieministerie dat hij leidde, niet kon betalen. Zo werd Marc Uytterhoeven -een journalist van de sportredactie met een borrelende creativiteit- weggeplukt uit het syndicalistische keurslijf en is Woestijnvis tot stand gekomen. De beste en meest creatieve elementen die bij de VRT opgeleid werden, stapten over naar de privé-sector.
Dat is een beknopte en schematische situering van hoe het begon met productiehuizen die hun programma's verkopen aan de logge openbare omroep die met zijn 3000 medewerkers nauwelijks in staat is de knoppen van licht en geluid te onderscheiden.
Woestijnvis maakt niet enkel populaire en originele ontspanningsprogramma's (met vaak erg goede medewerkers en publiekslievelingen) maar de heren vinden dat zij ook een maatschappelijke en politieke boodschap moeten brengen. Die boodschap is er uiteraard een van de linkerzijde. Al wat socialistisch is, komt met rode voorrang voor in de vragen, in de kokers en in de grappen. Bart de Wever ontbreekt evenmin, want hij is de Janklaassen die de sympathie moet verwerven van de rechtse flaminganten. In het ontwerpen van scenario's beschikt Woestijnvis over knappe koppen, het moet gezegd worden. Dat doen wij dan ook : we zeggen het.
Als er een politicus uit de andere correcte partijen deelneemt aan een spelletje, dan wordt meestal een fossiel zoals Decroo of Eyskens opgediept, mensen die nauwelijks beseffen dat ze opgevoerd worden als lachwekkende karikaturen van zichzelf.
In de eerste Pappenheimers-aflevering van dit jaar zat Bert Anciaux te glunderen. Er waren vragen met betrekking tot de sympathieke en bescheiden Caroline Gennez en uiteraard over de amuseur-public van de NV-A.
Tom Lenaerts telefoneert (naar eigen zeggen) soms met kijkers die kritiek hebben op zijn programma. "Hallo, u spreekt met Tom Lenaerts, ik heb gelezen dat u kritiek heeft op mijn programma". Vogens Tom schrikken de meesten zich een hoedje en zwakken zij onmiddellijk hun kritiek af. Tom is daar zeer trots op ... en hij voelt zich als een schalkse witte ruiter met lange tenen waarop niet mag getrapt worden. Wij vinden dit getelefoneer (als het waar is) arrogant en misplaatst. Als Tommeke ooit de euvele moed heeft om ons te bellen, zal het een bijzonder kort gesprek worden met deze ideale schoonzoon.
Ray
Pèch : belastinggeld is wèg !
De staat is 25 miljoen euro kwijt door de slechte beleggingen van het Kringloopfonds. Dat fonds werd in 2003 door de toenmalige regering-Verhofstadt opgericht om te investeren in de sociale economie.
Het Kringloopfonds, een initiatief van Johan Vande Lanotte en Els Van Weert (foto), haalde in 2003 75 miljoen op via een obligatielening. Geld dat geïnvesteerd moest worden in sociale projecten. 25 miljoen euro werd echter belegd in zogenaamde CDO’s, zeer risicovolle beleggingsproducten. Toen de financiële crisis uitbrak zijn die CDO’s nagenoeg waardeloos geworden.
Het Kringloopfonds is ondertussen in vereffening, de directeur is opgestapt. Voor de 25 miljoen euro verlies zal de belastingbetaler moeten opdraaien. Kamerleden Luk Van Biesen (Open Vld) en Stefaan Vercamer (CD&V) spreken van “onverantwoord bankieren met overheidsgeld” en vragen opheldering.
Puccini, tovenaar van de Hartstocht (5) : Turandot en het einde
Na de heftige huwelijkscrisis door de gedeeltelijk onterechte beschuldigingen van Elvira tot de jonge Doria Manfredi die zelfmoord pleegt, reist Puccini, ditmaal enkel vergezeld door zijn zoon Antonio naar New York voor de première van "Het Meisje van het Gouden Westen" in december 1910.
De volgende jaren kabbelen rustig verder. Puccini verwekt een zoon bij Giulia Manfredi, Doria's nicht maar de zaak blijft binnen de kleine dorpsgemeenschap. Hij zoekt naar een geschikt thema voor zijn volgende opera, reist rond in Europa om zijn producties te begeleiden en hij is vaak in Torre del Lago. Als in 1914 de Grote Oorlog losbrandt, wordt zijn bewegingsvrijheid fel beperkt. Eerst is Italië neutraal maar in 1915 verklaart het de oorlog aan Oostenrijk en in 1916 aan Duitsland. De opdracht die Puccini gekregen had van de Weense opera om een operette te schrijven, komt door de oorlogsomstandigheden in het gedrang. Uiteindelijk zal "La Rondine" (de zwaluw) in 1917 in Monte Carlo zijn wereldpremière kennen : het is het zwakke broertje in het oeuvre van de meester. In 1918 volgen de drie eenakters van "Il Trittico" (het Drieluik) dat in New-York gelanceerd wordt. Opnieuw een wereldsucces.
Met de gezondheid gaat het inmiddels bergaf. Puccini rookte dag en nacht (soms tot 80 sigaretten per etmaal) en hij wordt geplaagd door keelpijn en is vaak neerslachtig.
Hij beklaagt zich voortdurend en eens de kaap van de 60 gerond, heeft hij veel van zijn levensvreugde verloren. De Casanova is op zijn retour en er zijn klachten over de potentie. Tijdens WO I heeft hij nog een relatie gehad met de getrouwde Oostenrijkse barones Josephine von Stengel, een vrouw met een grote cultuur en een vlotte pen, voor wie hij de afgesloten rijksgrens tussen beide landen regelmatig illegaal oversteekt. In 1921 ontmoet hij in Rome de Oostenrijkse sopraan Rose Ader die 40 jaar jonger is en voor wie hij opnieuw in vuur en vlam schiet. Zij kent enkel wat opera-Italiaans en ze schrijven mekaar liefdesbrieven in kindertaal.
Intussen is Puccini aan de slag gegaan met een Chinees thema over de wrede prinses Turandot. Haar talrijke huwelijkspretendenten moeten 3 raadsels oplossen en als hen dat niet lukt, worden zij onthoofd. Prins Calaf, die getroffen is door de schoonheid van Turandot waagt ook zijn kans en natuurlijk lost hij de raadsels op. Turandot huivert bij de gedachte dat ze deze onbekende moet huwen en hij ontslaat haar van haar woord, als ze zijn naam kan raden voor zonsopgang. (hier klinkt de grote tenoraria "Nessun dorma", niemand slape). Turandot ontdekt dat Calaf begeleid is door zijn blinde vader en het slavinnetje Liu, dat zwaar verliefd is op de Prins. Turandot laat het onfortuinlijke meisje oppakken om haar de naam van haar meester te ontfutselen maar het brave kind pleegt zelfmoord. Mensen toch ... Tenslotte vinden Calaf en Turandot mekaar in een grootse finale die de triomf van de liefde bezingt.
Bewust of niet, Puccini heeft zich laten inspireren door de tragische zelfmoord van Doria om Liu gestalte te geven en wie zou de kille prinses kunnen zijn, die verantwoordelijk is voor de dood van het meisje ? Ach, men psychologiseert maar ...
Op 4 november 1924 komt de uitgeputte en door pijn gevelde componist aan in Brussel voor een radiumbehandeling van wat ontegensprekelijk keelkanker is, bij de toen bekende dokter Ledoux. Antonio is bij hem, Elvira wacht thuis. Uit Londen komt zijn grote hartsvriendin Sybille Seligman hem opzoeken in het hospitaal. In de ganse stoet vrouwen die het leven van Giacomo beheerst hebben, is zij de enige die er in geslaagd is met hem een hechte vriendschapsband te behouden na een stormachtige seksuele verhouding. Zij is blijven zorgen voor haar verwende kunstenaar en onbewust heeft de beeldschone Sybille de rol op zich genomen die de moeder en de zusters in Lucca gespeeld hebben voor de kleine Giacomo. Uit de brieven die hij haar stuurt (en van wie er vele bewaard zijn) blijkt hoe onbeholpen de grote Puccini in het gewone leven staat. Onvermoeibaar, gewapend met het geduld van een ganse schare engelen en vol warme genegenheid gaat zij in op al de grillen en vragen van haar Italiaanse verwende hartsvriend. Zij bemiddelt vaak bij Covent Garden voor de opvoering van producties van Puccini en zij houdt hem op de hoogte van nieuwigheden in de mannenmode.
Op 29 november 1924 sterft Puccini op 66-jarige leeftijd. In een laatste poging om een brief te schrijven aan Elvira, kan hij enkel de woorden krabbelen "Arme vrouw ..."Hij wordt voorlopig begraven in Elsene, verhuist vervolgens naar Milaan voor een ware staatsbegrafenis. Puccini was, net als Verdi, aangesteld tot senator op basis van zijn verdiensten voor het vaderland. Thans rust hij in de kapel van zijn villa in Torre del Lago samen met Elvira die in 1936 overleed en met hun zoon Antonio.
Turandot was niet afgewerkt. De componist Alfano zal een finale uitwerken aan hand van de schetsen die Puccini naliet. Op 24 april 1926 vindt de première plaats in de Scala van Milaan. Elvira zit in de ereloge en ze volgt roerloos de ganse opera. Net voor de finale aanvangt, keert de dirigent Arturo Toscanini zich tot het publiek en zegt " Hier stopt de muziek, hier is de maëstro overleden" en hij legt de voorstelling stil. De zaalverlichting wordt ontstoken, iedereen kijkt naar de ereloge. Elvira staat recht en verlaat onbewogen het theater in doodse stilte.
Wij zijn de makers van deze documentaire dankbaar voor de wijze waarop zij het grote publiek kennis hebben laten maken met een van de meest populaire operacomponisten ooit. Een man die zoals vaak het geval is met artiesten, zich in het gewone leven moeilijk kan handhaven maar die met zijn unieke talent ons in het hart knijpt en onze hoofden volstouwt met zijn onvergetelijke melodieën en dramatische verhalen. Puccini zelf en zijn omgeving betaalde een hoge prijs voor zijn uitzonderlijke gave. Zijn muziek zal de eeuwen trotseren, dàt is belangrijker dan het rumoerige leven dat hij leefde.
De Platenruiter
SLOT
Onze cultuuragenda : Valse Tweelingen 14 in het Smak te Gent
Faux Jumeaux 14 voorgesteld door Joël Benzakin
Deze keer is het een voorstel van Joël Benzakin waarbij werk wordt getoond van de Franse kunstenaar Bernard Basile. Hij liet zich inspireren op een schilderij van de Amerikaanse Pop kunstenaar Mel Ramos, en vormde een van diens schilderijen om tot een driedimensionale installatie met een naakte vrouw.
Graag verstrekt onze kunstredacteur u hierna enige nadere toelichting.
Het gaat niet om zo maar een naakte vrouw, maar om het element "verrassing", gekoppeld aan de estetiek, waarbij de seksuele attributen ontdaan zijn van hun functie. Tepels zenden niet langer signalen uit, het zijn als het ware niet meer dan nutteloze tjoepers. Wat kliederaars zoals Michelangelo, Tintoretto, Rubens, Delvaux e.a. eendimensionaal probeerden voor te stellen, is vlak prutswerk, terwijl hier de verhevenheden en rondingen driedimensionaal een shock of een snok veroorzaken. De museumbezoeker wandelt bewonderend doorheen het SMAK en laat de indrukken die de diverse tentoongestelde kunstwerken op hem maken, in zich binnendringen. Zijn gemoed is open, zijn geest ontvankelijk en zijn lichaam is geprikkeld door de uitdagingen die hem alom omringen. U volgt ons ? Wij laten u een voorbeeldje zien van een der stukken uit de collectie van het Smak van de Hongaars-Peruaanse-Irakese Patagoniër, Joshua Miguel Arboletum-Van-Overmerde-Donk :
De elastieken samenleving
Dit werk laat de toeschouwer nadenken : tientallen elastiekjes van een zelfde egale beige kleur die verveling tot uitdrukking brengen. Maar toch is er bij nader toezien, sprake van variatie. Elke elastiek heeft zijn eigen kronkel, en laat zijn eigen zijn eigen afdruk in de samenleving na. De toeschouwer peinst : "Verdorie, het lijkt wel mijn familie, mijn vrienden en buren, die zien er ook zo uit." En dàt is wat de kunstenaar bedoelde, door zich maatschappelijk te "smijten". Het werkje werd aangeschaft door de Vrienden van het Smak tegen een vriendenprijsje van 375.000 euri . Een weggeefprijs.
Geschokt door deze evaring, wandelt u verder en plots staat u oog in tiet met de "driedimensionale installatie van een naakte vrouw" . U bent sprakeloos, uw moed zinkt u in de schoenen als u aan thuis denkt. Was u nu maar Bart de Wever, dan wist u wis en waarachtig iets, om het even wat, om uit uw nek te kletsen.
Smak ... is : altijd geëngageerd zijn in het leven. Dank u, Jan.
Bart-Jan Hoedemakers, uw kunstredacteur
120 profiteurs naar Kopengaven van wie 100 Walen
Meer dan 120 belgen naar klimaattop Kopenhagen
'Tot nu toe zijn 119 deelnemers aangemeld, maar de lijst is nog niet afgesloten.' Dat bevestigde het kabinet van de federale minister van Klimaat, Paul Magnette (PS), dat de 'trek naar Kopenhagen' coördineert. Dat moet een record zijn in Kopenhagen, waar volgende maand de wereldklimaatconferentie plaats heeft. Zelfs China zou een kleinere delegatie hebben.
Er zullen vijf ministers zijn. Premier Herman Van Rompuy (CD&V) gaat 'op persoonlijke uitnodiging van de Deense premier Rasmussen'. Verder gaan de federale minister van Klimaat Paul Magnette en de ministers van Milieu van de drie gewesten, onder wie de Vlaamse minister Joke Schauvlieghe (CD&V).
'De Vlaamse delegatie telt tien deelnemers, misschien elf, en daar blijft het bij', zei minister-president Kris Peeters (CD&V) gisteren: 'Zes ambtenaren, de minister en één kabinetsmedewerker en twee parlementsleden. Er is nog discussie over de aanwezigheid van de strategische adviesraad.' Hij vroeg gisteren in het overlegcomité van de regeringen dat alle overheden 'de klimaatschade door het reizen naar de Klimaattop zouden beperken.'
Het grote aantal vertegenwoordigers heeft natuurlijk te maken met de complexiteit van het land, luidt het bij Magnette. De bevoegdheden liggen verspreid over de federale en de deelstaatoverheden. Het kabinet-Magnette laat verstaan dat de federale minister eigenlijk vindt dat hij het hele land kan vertegenwoordigen. Maar zo is de Belgische federatie niet opgebouwd.
Bij de 120 vertegenwoordigers zitten volgens het kabinet van minister Magnette ook tien parlementsleden. 'En België heeft ook de traditie de stakeholders - het middenveld, milieu- en andere organisaties - in zijn delegatie op te nemen. Uit andere landen komen die ook, maar ze vormen geen onderdeel van de officiële delegaties.'
Een andere verklaring is dat in België telkens zowel de bevoegde administraties als de kabinetten aanwezig moeten of willen zijn.
Als de Vilvoordenaar zijn burgemeester zou moeten kiezen in een rechtstreekse peiling tussen Marc Van Asch en Filip De Man, kiest 58,1 procent voor Van Asch.
Bijna zestig procent van de Vilvoordenaren verkiest in een rechtstreeks duel huidig burgemeester Marc Van Asch (CD&V) boven Filip de Man (Vlaams Belang), de kopman van de grootste oppositiefractie.
‘Laat ons zeggen dat het mij plezier doet dat de Vilvoordenaar zo'n duidelijke mening heeft en dat slechts een minderheid zich in de extreme hoek bevindt', stelt Van Asch. ‘Al is er maar één enquête die telt, en dat is die van de gemeenteraadsverkiezingen in 2012.'
‘In Vilvoorde is het belangrijk om een kordaat Vlaamse houding aan te nemen', typeert Van Asch een goede burgemeester voor de Zennestad. ‘Ik denk dat we dat, onder andere met de wooncode, wel doen met dit bestuur. Waar dat kan, grijpen we ook in en ik denk dat we ook al bewezen hebben dat we onze principes effectief hard kunnen maken.'
‘Vilvoorde is een stad met een verscheiden bevolking. Het is de taak van een burgemeester om als bemiddelaar een verzoenende rol te spelen. Een burgemeester moet ook durven naar de toekomst kijken, en fundamenten leggen voor later, ook al levert dat op korte termijn geen resultaat of populariteit op.'
Van Asch is dus tevreden met zijn score, maar ook ‘uitdager' Filip De Man is opgetogen met zijn resultaat. ‘Met 23,9 procent doen we het zelfs nog beter dan bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006', aldus De Man. ‘Toen behaalden we 21 à 22 procent, dus uiteraard ben ik blij met die score. Bovendien is het ook zo dat een burgemeester natuurlijk meer in beeld komt dan een oppositieleider. Dus die score is zeker niet slecht.'
‘Volgens mij is de belangrijkste eigenschap voor een goeie burgemeester dat hij oog heeft voor de echte problematiek van Vilvoorde. In sommige gemeenten zijn burgemeesters vooral bezig met de verkeersproblematiek, en soms is dat terecht. Voor Vilvoorde ligt dat anders. Hier zijn een chronische inbrakenplaag en de vervreemding van de stad de echte problemen. Een goede burgemeester voor Vilvoorde is iemand die niet gebonden is aan politiek correct denken, maar een ommekeer wil bewerkstelligen en wil ingaan tegen de verregaande islamisering en verfransing van de stad', volgens De Man.
Ieder uittredend lid van de Vlaamse Regering dat geen ministeriële functie meer uitoefent, krijgt gedurende een volle legislatuur een staflid en een uitvoerend personeelslid toegewezen.
In concreto krijgen uittredende ministers gedurende vijf jaar volgend op hun ministerieel mandaat twee medewerkers. Voor oud-ministers die nog zitting hebben in het parlement komen die twee medewerkers bovendien bovenop de parlementaire medewerker (of medewerkers in het geval van een lid van het Bureau) waarop ieder parlementslid recht heeft.
Op een vraag van Vlaams volksvertegenwoordiger Frank Creyelman (Vlaams Belang) omtrent de gewezen ministers die gebruik maken van deze regeling antwoordt minister-president Kris Peeters, dat zeven leden van de vorige regering alles samen 15 medewerkers in dienst hebben, wat de belastingbetaler 1,4 miljoen euri per jaar kost of 7 miljoen euri voor de volledige legislatuur van 5 jaar.
Het gaat om de ex-ministers Bert Anciaux, Patricia Ceysens, Veerle Heeren, Marino Keulen, Kathleen Van Brempt, Frank Vandenbroucke en Dirk Van Mechelen. Op Bert Anciaux en Kathleen van Brempt na – zij is Europees Parlementslid en heeft daar eveneens recht op een medewerker – hebben alle gewezen ministers zitting in het Vlaams Parlement, waar zij als Vlaams volksvertegenwoordiger reeds een bijkomende medewerker mogen te werk stellen.
Vlaams volksvertegenwoordiger Frank Creyelman heeft een voorstel ingediend waarbij hij de extra medewerkers voor ex-ministers die opnieuw zetelen in één of andere parlementaire assemblée wil afschaffen.
Aangezien dat voorstel toch geen kans maakt om aangenomen te worden, had mijnheer Creyelman wat ons betreft, net zo goed kunnen voorstellen dit misplaatste verwenpakket volledig af te schaffen.
En dan is er nog de afscheidspremie voor de ministers zelf. De politici hebben het makkelijk in dit land : zij bepalen zélf hun weddes, vergoedingen, extralegale voordelen en afscheidsvoorwaarden ...
En bovendien verprutsen zij het geld van de belastingbetalers en schenken dit met gulle hand weg aan al wie hier even het land binnenloopt. "Vraag maar aan de familie dat die ook komt, wij hebben genoeg geld. Onze minister van financiën is een rekenwonder".
De politiek-correcte schoenmaker uit Izegem, Bourgeois, zal zelfs zorgen dat vooraleer de kandidaat-vluchtelingen, asielzoekers en andere tafelschuimers naar het Land van Belofte reizen, zij in de eigen landen, ingelicht worden over de aantrekkelijke toelatings- en leefvoorwaarden alhier. En bovendien kunnen ze nog een leuke prijs winnen ook voor de best-geïntegreerde.
Ray
Nieuws uit het democratisch keuninkrijk B : gaan we de oppositie wurgen of hangen ?
Morgen, donderdag 3 december om 12.30 u, doet het Grondwettelijk Hof uitspraak inzake de prejudiciële vragen die door het Vlaams Belang zijn gesteld in het kader van de procedure van de partijfinanciering die lopende is voor de Raad van State.
De prejudiciële vragen kunt als volgt samengevat worden: - Is de wet partijfinanciering wel in overeenstemming met het recht op vrije meningsuiting? - Is de wet partijfinanciering wel in overeenstemming met het recht op eerlijke verkiezingen? - Is het wettig dat een Vlaamse partij voor een paritaire kamer van de Raad van State moet verschijnen? - Is het wettig dat de overtuigingsstukken (de gewraakt teksten en toespraken) niet moeten vertaald worden? (sommige rechters van de RvS zijn eentalig Frans en kunnen de stukken niet verstaan) - Zit er geen discriminatie in het feit dat de partijfinanciering kan afgenomen van een partij wegens feiten die geen misdrijf zijn ("vijandigheid t.a.v. het EVRM") terwijl dat niet kan voor feiten die wel een misdrijf uitmaken (zoals de veelvuldige betrokkenheid van de PS bij allerlei fraudezaken) ? - De RvS (afdeling administratie) moet nu een beslissing nemen op grond van de wet Partijfinanciering. Maar de RvS (afdeling wetgeving) heeft eerder advies gegeven bij de totstandkoming van deze wet. Kan dat?
Indien het Hof op geen enkele van de vragen de interpretatie van de advocaten van het Vlaams Belang volgt, dan gaat het proces daarna verder voor de Raad van State. Indien wel, dan is de kans groot dat het proces de facto afgelopen is.
Fatal error: Cannot redeclare class HTMLPurifier_URIFilter in /home/users/senioren/web/blog-scripts/Includes.2/htmlpurifier-3.2.0/library/HTMLPurifier/URIFilter.php on line 14
Momenteel zijn er technische problemen bij Seniorennet. Als u bepaalde reacties opent, leest u bovenstaande boodschap. Dit is een tijdelijk euvel en ongetwijfeld zijn de dames en heren van SN druk in de weer om de zaak op te lossen.
Puccini, tovenaar van de Hartstocht (4) : Butterfly heette Doria Manfredi
Op 25 februari 1903 stort Puccini met zijn auto een ravijn in, 5 meter diep. Diezelfde nacht overlijdt de wettige echtgenoot van Elvira. En de onstuimige relatie met de jonge Turijnse Corina is afgelopen. Puccini beeindigt de compositie van Madama Butterfly en als deze tragische opera die zich afspeelt in Japan, in première gaat in februari 1904 in de Scala van Milaan ... wordt hij uitgejouwd door het gedeeltelijk omgekochte publiek. Een verschijnsel dat toendertijd vaker voorkwam : de zogenaamde "claque", die tegen betaling voorstellingen bejubelde of afbrak. De catastrofes stapelen zich op gedurende die korte periode. Puccini herwerkt de oorspronkelijke 2 bedrijven van Butterfly, coupeert een scène, voegt enkele aria's bij en herverdeelt het gebeuren over 3 bedrijven. Madama Butterfly zet van dan af haar grote triomftocht over de wereldscènes in, tot op de dag van vandaag.
In 1907 varen de Puccini's naar New-York waar de componist een triomfantelijk onthaal wacht. Zijn stem wordt opgenomen op fonoplaat. Hij dankt in de enige taal die hij beheerst, het Italiaans, zijn publiek en als blijk van grote tegemoetkoming roept hij na zijn speech van 17 secondes "America Forever !", de enige Engelse woorden, die hij kent uit zijn eigen opera. Met de directie van de Metropolitan Opera wordt overeengekomen dat speciaal voor Amerika een Western-opera zal gecomponeerd worden rond een verhaal van de schrijver David Belasco (die ook het toneelstuk Butterfly bedacht) : Het Meisje van het Gouden Westen - La Fanciulla del West. De première vindt plaats in 1910 met Emmy Destinn (alweer een korte liefdesaffaire) en Enrico Caruso. Een minder vaak opgevoerde opera maar ontegenzeggelijk een echte puccini. We zullen bij gelegenheid op zoek gaan naar een representatief fragment.
Terug in Torre del Lago voltrekt zich in 1909 het grote drama in het leven van de twee echtlieden, dat alle voorgaande ruzies en twisten in de schaduw zet. Het negentienjarige meisje Doria Manfredi uit het dorp wordt aangeworven als hulp in de huishouding. 's Avonds dient zij verse koffie op voor de maëstro die nog steeds een nachtwerker is. Hij speelt voor haar zijn composities op de piano en vertelt er de larmoyante omstandigheden bij die het verhaa uitmaken. Het eenvoudige meisje wordt stapelverliefd op deze man van de wereld en hij herbeleeft een stuk van zijn grote liefde met Corina, maar ditmaal is er nauwelijks sprake van seks. Elvira, de ervaren bedrogen echtgenote, maakt een einde aan deze avondlijke flirtpartijen en ze zet Doria op straat : de kleine dorpsgemeenschap verkeert in alle staten. Puccini, groot kunstenaar maar laffe mijnheer, vlucht het huis uit naar Rome. De jonge Doria Manfredi, niet opgewassen tegen de heftige publieke roddels waarin zij centraal staat, neemt een dodelijk vergif in en overlijdt na 3 helse dagen. Uit een autopsie blijkt dat zij nog maagd was. De familie Manfredi spant een proces in tegen Elvira die zich wanhopig per brief beklaagtbij de afwezige Giacomo. De Italiaanse en internationale pers laat zich niet onbetuigd en levert kleurrijke commentaren en publiceert spotprenten. Op aanraden van vrienden, sluit Puccini een overeenkomst met de Manfredi's en deze zien af van verdere aanklachten.
Toen ik een tiental jaar geleden in Torre del Lago op het kerkhof op zoek was naar het graf van Doria Manfredi, werd ik bereidwillig geholpen door een dame die mij tot op de juiste plaats begeleidde. Zij sprak over "ons kleintje" alsof ze Doria zelf gekend had, wat natuurlijk niet was. Tot op de dag van vandaag zijn de nazaten van de oorspronkelijke bevolking van Torre del Lago nog steeds verdeeld over deze tragische gebeurtenis. De Manfredi's (en hun aanhang) haten alles wat te maken heeft met Puccini, anderen veroordelen vooral Elvira en een derde clan staat onvoorwaardelijk achter de onschuld van Giacomo Puccini. "De Manfredi's hebben toch maar lekker veel geld gekregen om te zwijgen ..." klinkt het bij hen.
Enerzijds lichten wij met onze commentaren de videofragmenten toe, voor de mensen die minder beslagen zijn in het Duits (zoals wijzelf trouwens) maar we vertellen ook méér over bepaalde facetten dan de documentaire het doet.
De Platenruiter - Morgen deel 5 : Turandot en het einde
(Lettertype gewijzigd op vraag van sommige lezers)
Cecilia Malmström (S) : commissaris voor binnenlandse zaken in de EU
Maak kennis met het politiek-correcte liberale vrouwmens, dat over onze veiligheid zal waken : open de grenzen, open de deuren , open de portemonnee, Cecilia is in aantocht.
De dagelijkse portie linkse duiding van Terzake
Weer een ergernisgevend interviewtje gisteren in Terzake over een onderwerp dat respectvol en sereen had moeten verlopen : het overlijden van Ramses Shaffy.
De VRT had een behoorlijke reportage bij mekaar gesprokkeld tijdens het avondnieuws, met fragmenten uit vroegere optredens en Liesbeth List die aan Rik Torfs haar onmogelijke verliefdheid voor haar homoseksuele vriend-zanger bekent. Een respectvol in memoriam, zoals het hoort.
Tot de nerveuze onderbreker Lieven Verstraeten op het scherm verscheen met Terzake, onze dagelijkse portie linkse duiding die steevast uitdraait op denigrerende uitspraken over al wie niet tot de progressieve stal behoort. De echo van Verstraeten was ditmaal Johan Verminnen, die zoals elke artiest een televisie-optreden vooral aangrijpt om het over zichzelf te hebben. Het zij zo.
Verstraeten wilde vooral beklemtonen dat "het katholieke Vlaanderen" uit de jaren '70 en '80 te dom was om het bombastische lied "Pastorale" te begrijpen. Het "katholieke Vlaanderen" (nogmaals) meende in het heidense lied een christelijke boodschap te ontwaren en de domoren zaten zich met rode Davidsfondsoortjes te vergapen aan het wulpse duo. "Als ze hadden geweten dat Ramses homo was ..." gniffelde Verminnen en Verstraeten knikte instemmend en probeerde zelfs een glimlach. Die achterlijke Vlamingen toch, zag je hem hooghartig denken.
Het komt bij de kortzichtige linkse duider zelfs niet op, dat "het katholieke Vlaanderen" van toen genereus zijn podia aanbood aan zowel Vlaamse als Nederlandse kleinkunstenaars : velen konden hun carrière opbouwen en hun boterham verdienen dankzij de katholieken van toen. Die zéér goed wisten waar ondermeer Shaffy zijn mosterd haalde. Dat gebeurde niet uit dommigheid maar uit échte waardering. Dat Verminnen toen ook alle parochiezalen en culturele centra van "het katholieke Vlaanderen" afdweilde, was de Sabambeheerder even uit het oog verloren.
Dit stukje is geschreven (zoals inmiddels bekend bij de lezers) door een ongelovige en tolerante vrijzinnige van de derde generatie, die geen hoge pet had en heeft van het CVP-Vlaanderen uit vorige eeuw. Maar die wel een hekel heeft aan journalisten van het zevende knoopsgat die geen onderscheid weten te maken tussen hun eigen frustraties en de deontologie die we van de openbare omroep mogen verwachten.
Ray
In 1941 was de goedheilige Sint ook een beetje zwart
.
Ninove, een gemeente om in het oog te houden
"Op menselijk vlak hebben we veel gemeen."
Michel Casteur: 48,1 procent versus Guy D'haeseleer: 29,7 procent in een kopstukkendebat.
NINOVE - Bij de verkiezingen van 2006 haalde Guy D'haeseleer van het Vlaams Belang nog het meest stemmen in Ninove, maar in ons kopstukkenduel legt hij de duimen voor kersvers burgemeester Michel Casteur (Open VLD).
In onze peiling haalt Michel Casteur goed 48 procent van de stemmen, terwijl Guy D'haeseleer net geen 30 procent haalt. 22,3 procent van de respondenten verklaarde geen mening te hebben.
'Het zou arrogant van me zijn te zeggen dat dit me niets doet,' begint Casteur,'maar van de andere kant ben ik wel de enige politicus die ooit 3.595 stemmen haalde. Ik ben zeer blij met de uitslag.' Voor D'haeseleer is het een zeer logische score. 'Als burgemeester heeft Casteur een kanseliersbonus gekregen van de bevolking. Daar komt nog bij dat er in de peiling maar voor twee mensen gekozen kon worden. Dat betekent dat al wie tégen mij is - de groenen, de socialisten en de linkse CD&V'ers - vóór hem gestemd heeft. Waren er vier of vijf kandidaten geweest, dan had hij het zeker veel slechter gedaan. Toch gun ik hem deze score. Ik heb liever Casteur voor me dan een CD&V'er.'
Ook Casteur toont zich lief voor zijn opponent. 'Politiek zijn er enkele ideeën waarover wij het niet eens zijn, maar op menselijk vlak klikt het goed tussen ons. Of we daarom samen zouden kunnen besturen? Zeg nooit nooit, want het is natuurlijk het beste om voor de partij te kiezen met wie het meest te realiseren valt. Ik schat Guy hoog in en ook zijn partijgenoot Werner Somers heeft veel kennis van zaken. Maar we kunnen niet met het VB in zee gaan als dat van op nationaal vlak niet toegestaan wordt.'
'Zoals elke politicus droom ik ervan om mijn ideeën waar te kunnen maken. Daarom wil ik met het verenigde Forza Ninove eindelijk het cordon doorbreken', vertelt D'haeseleer. 'Ik zit al meer dan tien jaar in de oppositie en dat knaagt. Ik voel aan mijn lichaam dat ik dat zware leven geen tien jaar meer zal volhouden. Daarom heb ik beslist dat het bij de verkiezingen van 2012 alles of niets wordt. Ik ga voor de burgemeesterssjerp van Ninove.'
Als het aan Casteur ligt, zal dat niet gebeuren. 'Ik wens hem succes, maar ik zal er alles aan doen om mijn 48 procent nog meer op te trekken.'
Waarom zouden we de partij de rug toekeren ? Omdat de 0000 en co nog maar eens de zaken hebben opgeschroefd ? Dat hebben ze gedaan om hun eigen immense problemen te doen vergeten. Ik ontken niet, dat er geen problemen zijn in het VB. Maar kijk naar de andere partijen, wat die ervan bakken. het VB heeft nog nooit zulke kansen gehad om door te breken. En wacht maar even af wat er gaat gebeuren als de serieuze dossiers op tafel komen. Ze kunnen ze niet eeuwig blijven voor zich uit schuiven. Dus : VB'ers de rangen sluiten en vooruit !
Waarom zouden we de partij de rug toekeren ? Omdat de 0000 en co nog maar eens de zaken hebben opgeschroefd ? Dat hebben ze gedaan om hun eigen immense problemen te doen vergeten. Ik ontken niet, dat er geen problemen zijn in het VB. Maar kijk naar de andere partijen, wat die ervan bakken. het VB heeft nog nooit zulke kansen gehad om door te breken. En wacht maar even af wat er gaat gebeuren als de serieuze dossiers op tafel komen. Ze kunnen ze niet eeuwig blijven voor zich uit schuiven. Dus : VB'ers de rangen sluiten en vooruit ! 
