Tussen BHV, gefilmde pogingen tot inbraak en de gebelgde Walchiêrs die hun invasieplannen in Vlaanderen verhinderd zien, zit er een bericht dat mijn aandacht trok, maar blijkbaar door de poco media niet of nauwelijks aangeraakt wordt.
Bij chocolatier Godiva te Koekelberg heerst een lock-out. De directie heeft de vakbond in snelheid gepakt door de deuren van de fabriek dicht te houden en het nukkige personeel met zijn pakbondmilitanten zonder loon de wacht aan te zeggen.
Bij Godiva willen ze orde op zaken stellen om de boel draaiende te houden en daarom zou de inpakdienst uitbesteed worden met inkrimping van personeel tot gevolg. Dit is (natuurlijk) niet naar de zin van de pakbond die staking overwoog. De directie zag de bui hangen en plaatste slot en grendel op de poorten, met de lock-out tot gevolg.
Bij nader speurwerk blijkt er echter nog wat meer aan het handje te zijn bij Godiva : de directie was het gedrag van een aantal personeelsleden beu, zijnde vandalisme, geweld en tegenwerking allerhande. Maar zoals we weten is "den boas ne smeirlap" en liegt en bedriegt hij als een 19de eeuwse slavendrijver.
Madam NON gaat zich persoonlijk met de zaak inlaten want er "zitten" veel allochtoontjes bij Godiva.
Senior
Aida of Aisha ?
In de Weense Staatsopera kan u Aida beluisteren, in de Weense straten is het Aisha
Meer dan de helft van de Oostenrijkse bevolking vindt de islam een bedreiging en bijna 75% is van mening dat de islam onverenigbaar is met de westerse democratie. De Oostenrijkse media verspreiden een ander plaatje – bovendie houden ze de islam niet voor achterlijk.
Het onderzoeksinstituut IMAS uit Linz voerde een poll uit over de stelling “De islam is een bedreiging voor het westen en onze gebruiken”:
De antwoorden waren als volgt:
54 %: juist
19 %: fout
27 %: geen mening.
Het gevoel van bedreiging uit zich vooral bij personen boven de 50, bij personen met een gemiddelde scholing en bij plattelandsbewoners.
Het zijn vooral FPÖ en ÖVP-kiezers die de islam als een gevaar voor onze levenswijze zien. Maar ook SPÖ-sympathisanten staan met een verhouding van 55 % – 21 % afwijzend tegenover de islam. Alleen de groenen hebben een andere mening dan de rest van de bevolking. Bovendien beklaagt 72 % van de bevolking zich erover dat de moslims zich niet voldoende aan de “spelregels” in Oostenrijk aanpassen. Slechts 10 % van de bevolking ziet geen reden tot ergernis.
71 % van de bevolking meent dat de islam niet verenigbaar is met westerse begrippen van vrijheid, democratie en tolerantie. 11 % geloven er wel in – 18 % hebben geen mening. Ook hier zijn de groenen de uitzondering op de regel : een derde van hen gelooft wel dat de westerse en islamitische levenswijze verenigbaar zijn.
Een typisch westers-christelijk land, zoals in dit geval Oostenrijk, en een typisch islamitisch land werden vergeleken aan de hand van de levensstijl, zoals onderwijs, algemeen welzijn van de bevolking, democratie, vooruitgang, individuele rechten en vrijheden, gelijkheid voor de wet, levensvreugde, economische concurrentie, geloofsvrijheid, hulpbereidschap en naastenliefde.
Deze begrippen zijn naar mening van de Oostenrijkers niet terug te vinden in een islamitisch land. Integendeel, ze staan in schril contrast met de islamitische ongelijkheid van man-vrouw, intolerantie tegenover andersdenkenden en andersgelovigen, strenge leefregels en geloofsbelevenis, een diepe kloof tussen arm en rijk en bovendien corruptie.
Uiteraard is deze mening helemaal fout – de huidige generatie weet het beter dan de oude …
Floriaan Terbeke vanuit Salzburg
De socialist Blair
Arbeiderswoning met tuintje en hok voor tuinmateriaal
Dat men makkelijker een hond voorbij een berg worst loodst dan een socialist voorbij een zak geld, is bekend. Nietwaar Steve Stevaert ?
Ander sprekend voorbeeld is oud-premier Tony Blair. De socialistische weldoener houdt deze maand toespraken op internationale conferenties in Singapore en Kuala Lumpur voor de luttele som van 220.000 euro. Sedert zijn roemloos vertrek uit Downing Street heeft hij al 22 miljoen euro vergaard met lucratieve opdrachten, onder meer voor een in Irak opererende oliemaatschappij en het Koeweitse koningshuis. Het kopstuk van New Labour (héhé) vroeg en kreeg ook nog eens 4,6 miljoen pond voor een te schrijven boek, met de bescheiden titel 'The Journey'.
Interieur van een typisch socialistische arbeiderswoning
Een mens heeft natuurlijk wel een cent nodig om een optrekje als dat in Wotton Underwood te onderhouden. Het nestje van de hyperprogressieve nv Tony & Chérie in het lieflijke Buckinghamshire kostte 4 miljoen euro en ligt ver weg van alle multiculturele en -criminele ghetto's die Blair tijdens zijn tienjarig bewind van massa-immigratie alleen maar deed groeien.
Filip de Man
Kientjesgeld voor heel de wereld !
Uit een antwoord van minister van Sociale Zaken Laurette Onkelinx op een vraag van Vlaams Belang-Kamerlid Alexandra Colen is gebleken dat in 2008 20.173 niet-Belgen kinderbijslag ontvingen uit de staatskas hoewel hun kinderen (38.885 in totaal) in het buitenland verblijven. Totale kostenplaatje: 53,8 miljoen euro.
In de meerderheid van de gevallen verblijven de kinderen in de EU, met als koploper Frankrijk. Van de niet-EU-landen staat Marokko op 1, gevolgd door Turkije. Alexandra Colen wees erop dat Nederland een eigen controle-orgaan naar de desbetreffende landen stuurt, om na te gaan of de uitkering van kinderbijslag aan ouders van in het buitenland verblijvende kinderen gewettigd is. Vaak wordt er immers dubbele kinderbijslag toegekend. Minister Onkelinx gaf echter toe dat België dergelijke controles niet uitvoert, omdat de Belgische inspectiedienst geen bevoegdheid heeft buiten het eigen grondgebied en omdat “dat type van controle een aanzienlijke investering zou vergen…”
De enige controles die plaatsvinden, worden gedaan door de overheid van het bevoegde land. “Op te merken valt echter dat sommige landen niet beschikken over een even performant Rijksregister als het onze”, aldus Onkelinx.
Wij, onnozelaars.
PVV : NL immigratie kost ruim 6 tot 10 miljard per jaar
De toestroom van niet-westerse allochtonen kost de samenleving jaarlijks tussen de zes en tien miljard euro. Aan deze migranten is de Nederlandse belastingbetaler per saldo enkele tonnen per persoon kwijt.
Dat blijkt uit de voorlopige resultaten van een onderzoek van wetenschappelijk bureau Nyfer, in opdracht van de PVV.
Het betreft een conservatieve raming op basis van twintigduizend niet-westerse migranten. "Zo veel vreemdelingen komen ieder jaar alleen al deze kant op in het kader van gezinshereniging. Het werkelijke bedrag zal dus veel hoger liggen", stelt PVV-leider Geert Wilders.
Immigratiestop
De partij ziet hierin een bevestiging van de wens van een immigratiestop uit niet-westerse landen, zeker nu bezuinigd moet worden.
"Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt nu dat we miljarden kunnen besparen als we de immigratie stoppen of beperken", stelt Wilders. Hij schakelde het gerenommeerde instituut zelf in nadat toenmalig PvdA-minister Van der Laan (Integratie) met grote tegenzin deze uitgaven slechts beperkt in kaart had gebracht.
Wilders: "Dit moet boven aan de politieke agenda. In plaats van dat de overheid de burger pakt, moeten ze de immigratie stopzetten. Dit doet geen burger pijn, je hoeft niemand weg te sturen."
Niet-westerse allochtonen kosten de samenleving meer dan de gemiddelde Nederlander omdat deze groep vaker een bijstandsuitkering heeft, bovengemiddeld vaak een beroep doet op de awbz en een grotere kostenpost is bij criminaliteit en rechtshandhaving.
Tegenover de hoge kosten staat dat niet-westerse allochtonen bijvoorbeeld minder studiefinanciering ontvangen en minder gebruikmaken van kinderopvang.
Wilders kreeg eerder veel kritiek toen hij het onderzoek aankondigde. "Allochtonen, westerse en niet-westerse, zijn leden van onze samenleving. Hun aanwezigheid laat zich niet reduceren tot een simpele optel- en aftreksom langs de meetlat van de euro", stelde minister Van der Laan. De kille rekensom roept de vraag op hoe de PVV denkt om te gaan met andere groepen mensen die economisch 'niet efficiënt' zijn, zoals gehandicapten. Wilders: "Zij kozen daar niet zelf voor."
IFP is Suid-Afrika se grootsteenkeleetniesegroep, en hultradisioneletuiste is in die provinsieKwaZulu-Natal, wataan die ooskus van Suid-Afrikagrens.
Inkatha, wat in 1975 gestig is, is hoofsaaklik ‘n Zoeloeparty, alhoeweldaar ‘n aantalblankes van die provinsieKwaZulu-Natal is watooklede van die party is.
Presies net soos in die geval van die Vryheidsfront Plus (wat ‘n party is watvirAfrikanerbelangeomsien), is Inkathaook ‘n party watniebaiegewildondersyeiemense is nie.
Die partyleier is hoofman Dr Mangosuthu Buthelezi.Hy is lid van die Zoeloevorstehuis en staan as ‘n prinsbekend.Dr Buthelezi is ‘n voorstander van die behoud van Zoeloe-tradisies, alhoewelsypolitiekeideologiedié van populisme is.
Inkatha is nouwelnie die grootste party in die parlementnie, maartelonder die 5 grootstes.
In die tyd toe Mandela nog president was, en Zumanognie die politieketoneeloorheershetnie, was Dr Buthelezi taamlikgewildonder die Zoeloes.In die verkiesing van 1994 het 2 058 294 Zoeloesvirhomgestem, wat 10,54% van die totalebevolking van Suid-Afrikaverteenwoordighet.DithetaanInkatha 43 setels in die parlementbesorg.
Dr Buthelezi was aanvanklik ten gunste van afskeiding, en wougraagdat die Zoeloevolkdeel van ‘n onafhanklikeKoninkryk (soos Swaziland en Lesotho) word, maarlede van die InternasionaleGeldmag (waaronder die Oppenheimer dinastie) hetglodruk op die Zoeloe-koningshuisgeplaasomdaarvanaftesien.
Minority Front (MF)
Die Minority Front is nog ‘n Natalse party met ‘n beperkteaanhang.MnrAmichandRajbansi, wat van Indieseherkoms is, is die leier van die MF, en die party se ondersteuners is hoofsaaklikIndiërswat in KwaZulu-Natal woon.Daar is sowat 2-miljoen Indiërs in Suid-Afrika.
In 1994 was die party niebaiegewildonder die Indiërsnie, waarskynlikomdatmnrRajbansideel van die vorigeregering se 3-kamerparlement was, en hydusnieuitsy pad gegaanhetom apartheid tebestrynie.In die oubedeling was daar 3 parlemente – eenvirblankes, eenvir die Kleurlinge, en eenvirAsiërs – waarinmnrRaijbanzi ‘n prominenterolgespeelhet.In die nuweSuid-Afrika word hydus as ‘n “verraaier” beskou.
In die eerste “demokratiese” verkiesing in 1994 hetslegs 13 433 Indiërsvirsy MF gestem, wat 0,07% van Suid-Afrika se totalekieserspubliekverteenwoordighet, en hykongeensetel in die parlementbehaalnie.In 1999 hetditbetergegaan, en 48 277 kiesershet MF gestem, wat 0,30% verteenwoordig, en wat 1 enkelesetelaan die party besorghet.In 2004 het ‘n rekord van 55 267 IndiërsvirmnrRajbansigestem, wat 0,35% van die totalekiesersuitgemaakhet, en wataan die MF 2 setels in die land se nasionaleparlementbesorghet.In die verkiesing van 2009 was daar ‘n kleindaling, en 43 474 kiesershet MF gestem.Dithet 0,25% verteenwoordig, en die party konslegseenkandidaatparlement toe stuur.
Peter
07-04-2010
Wie is bang van Vlaams Belang ? Johan Sanctorum
“Wat Benno Barnard doet, is de grens van het politiek-correcte oversteken en dus een zeer hobbelige zone van ons democratisch landschap betreden waarin men zijn vrijheden terug moet afdwingen en niet zomaar kan consumeren. Dat verdient op zijn minst respect.”
Ik heb me de laatste tijd zeer kritisch uitgelaten over het personage Benno Barnard. Politiek zitten we lang niet altijd op dezelfde golflengte, religieus nog minder. Zijn fanatiek pro-Israël-optreden is naar mijn gevoel evenzeer een oogkleppenverhaal als zijn romantisch geschwärm rond de Belgische multiculturele smeltkroes en de Oostenrijks-Hongaarse monarchie. Maar de media-heisa rond zijn verstoorde lezing op 31 maart aan de Antwerpse universiteit heeft de eigenlijke kern van de zaak zodanig doen ondersneeuwen, dat enig sneeuwruimen hier absoluut noodzakelijk is. Of, zoals Frank Thevissen stelt in een Knack-vrije tribune:
“…Blijkbaar moet tijdens zo’n zogenaamde ‘waardevolle maatschappelijke discussie’ finaal steeds de boodschapper nog eens flink worden aangepakt, wanneer het inhoudelijk debat iets te lang de aandacht opeist”.
Want waar gaat dit eigenlijk over? Los van de hysterie rond het wazige U-tube-filmpje vind ik inderdaad dat we ons zorgen mogen maken over de oprukkende islamisering. Waarbij de zogenaamde “gematigde” stemmen nog meer argwaan zouden moeten opwekken dan de extremistische, want die spreken tenminste nog duidelijke taal. De mediastorm rond Benno Barnards niet-gegeven-lezing leidde de aandacht af van het echte debat, dat gaat over de onverenigbaarheid van twee culturen, en het feit dat niet alles in een compromis kan gegoten worden. En dat iemand dus man en paard moet noemen. De symbolenstrijd rond moskees en hoofddoeken is ondergeschikt aan een veel onrustwekkender fenomeen waar de teksten en uitspraken ons op wijzen: de islamideologie heeft wereldwijd de westers-liberale moderniteit in het vizier, die volgens de schoolboekjes om en rond de Franse Revolutie is ontstaan, maar wellicht van een veel oudere datum is.
Het is onzin om de islam niét te mogen veralgemenen: er is maar één Koran en één Allah. Het is ook onzin om de islam op zijn “daden” te willen beoordelen en niet op zijn woorden of overgeleverde teksten. Etienne Vermeersch herinnerde er ons aan in “Bracke op Vrijdag” dat de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC) – waaronder de lidstaten Marokko en Turkije – in de Caïro-verklaring de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, ondergeschikt verklaarde aan de Sharia. Moet er nog zand zijn, verdedigers van de vrije meningsuiting en weldenkende democraten?
Mia Doornaert, nog iemand waarmee ik het lang niet altijd eens ben, stelt het zo, en ook zij heeft een punt: “De sluipende intellectuele capitulatie is al lang aan de gang, en ze is meetbaar. Toen de ayatollah Khomeini in 1989 zijn doodvonnis tegen Salman Rushdie uitsprak wegens diens Duivelsverzen, schaarde zowat de hele westerse intelligentsia zich achter Rushdie en het vrije woord. Toen eind 2005 in een groot deel van de moslimwereld geweld uitbrak wegens cartoons in een Deense krant die niemand daar ooit gezien had, was het vrije woord verdacht geworden.” De criteria schuiven dus onmerkbaar op, naarmate ons cultureel zelfbewustzijn afbrokkelt. In dat opzicht wordt de paradox steeds concreter dat, in naam van de vrijemeningsuiting en de tolerantie, de discussiemarges steeds smaller worden en de (auto-)censuur steeds reëler. Op een zeker moment ontstaan er dan twee soorten opinies: enerzijds de gelegitimeerde, van een keurstempel voorziene meningen (wat men sinds 1950 en het Mccarthyisme in de VS “political correctness” is gaan noemen), en anderzijds de kritiek die zich richt op dat censuurstelsel. Op de VRT-nieuwdienst weten ze daar alles van. En hier komt dan een partij in beeld die het politiek-incorrecte discours in Vlaanderen tot een geuzentaal heeft ontwikkeld. Niet toevallig heeft ze haar pijlen op de multicul-doctrine gericht, waarmee het Belgische regime al een halve eeuw succesvol het identiteitsdebat indamt.
Bestaat het toeval?
En zo verraste de Antwerpse regionale zender ATV ons met de tijding dat de body-guards van Benno Barnard voor zijn islamkritische lezing van het Vlaams Belang afkomstig waren. Verrassing? Neen, voor mij niet echt: het heeft me alleen verbaasd dat het zolang geduurd heeft, want wat Benno Barnard doet –en chapeau daarvoor-, is de grens van het politiek-correcte oversteken en dus een zeer hobbelige zone van ons democratisch landschap betreden waarin men zijn vrijheden terug moet afdwingen en niet zomaar kan consumeren. “Toeval. De lijfwachten hadden net zo goed door de SP-A kunnen geleverd worden”, verdedigt Barnard zich nogal onhandig. Neen, dat is het nu net: niemand neemt aanstoot aan Patrick Janssens, blijkbaar heeft alleen VB-politicus Filip De Winter wandelende kleerkasten nodig om ergens ongestoord zijn mening te kunnen verkondigen. Welke weldenkende intellectueel zoiets normaal vindt, mag het mij komen zeggen. Het Vlaams Belang is dus de enige partij die iets verkondigt waar anderen van wakker liggen of aanstoot aan nemen, en daar de prijs voor betaalt in een democratisch systeem waar iedereen een mening mag hebben, zolang het maar geen overtuiging wordt.
En laat ik nu net wakker worden daar waar de controverse opduikt en iemand zijn nek uitsteekt. Politiek is confrontatie, gesublimeerde oorlog. Het is ondertussen een torenhoog cliché om er Voltaire bij te halen, maar de verlichtingsfilosofie, de 18de eeuwse doctrine van rede en kritiek waarop Jan en Alleman zich beroept, komt maar uit de verf als ook de krachttermen, de hyperbolen, de snijdende satire en de ongezouten meningen op de proppen komen. Kwaadwillig verwart iemand als Biza-minister Annemie Turtelboom dan radicalisme met extremisme en zelfs fundamentalisme (“Er is geen plaats voor radicalisme binnen onze maatschappij”). Dat kan wel het standpunt zijn van een typische centrumpartij als de VLD, maar het echte politieke spectrum wordt uitgemaakt door radicale, polariserende partijen met een duidelijke ideologie, niet door mossel-noch-vis-kiesverenigingen die alleen hun machtsbasis willen versterken.
Met radicalisme is niks mis. Zowel Obama als Le Pen als de Dalai Lama zijn op hun manier “radicaal”, in de etymologische zin van “wortelend in een ideeëngoed en van daaruit handelend”. Het is net door een gebrek aan politiek radicalisme in de postmoderne samenleving dat het religieus fundamentalisme zich opdringt, als ersatz voor het dialectische, provocatieve discours. Of waarom denkt u dat Vlaamse meisjes zich tot de islam bekeren? Omdat die sluier zo sexy is? Omdat ze graag voor de rest van hun tijd thee inschenken voor hun echtgenoot, in afwachting dat die zich op zijn 33 maagden kan storten in het hiernamaals? Neen, het antwoord is gewoonweg dat vooral jongeren op zoek zijn naar iets dat immateriële waarde heeft en waarheid kan dragen. Als onze cultuur, gebaseerd op kritisch bewustzijn, die behoefte aan authenticiteit niet meer kan invullen, dan zullen de religieuze kitsj en het fundamentalistisch simplisme het niemandsland met graagte bezetten. Ook het feit dat schoolgaande tieners opnieuw een uniform willen dragen, tot verbijstering van hun oma’s en opa’s uit de ’68-tijd, wijst niet zozeer op conformisme en braafheid, dan wel integendeel op een behoefte aan zingeving, engagement en duidelijke keuzes. Het onderwijs speelt daar vrijwel niet op in, de media met hun oppervlakkige Ketnettoestanden en tienersoap nog veel minder. De ondraaglijke lichtheid regeert, de middelmatigheid is de absolute norm.
Pleidooi voor méér radicalisme en minder wolligheid
De desintegratie van het kritisch bewustzijn, dat ook met verbale mondigheid te maken heeft, wordt door het politiek en cultureel establishment uitdrukkelijk gepromoot. De dictatuur van het grijze centrum propageert dat wit en zwart twee kanten zijn van één medaille, en dat de waarheid in het midden ligt. We hoeven ons dus nergens over op te winden: het is slecht voor de bloeddruk, en twee uitersten heffen elkaar toch maar op.
Op die manier wordt elk politiek debat een komedie, en elke tegenstelling een farce. “Het moslimextremisme en het Vlaams Belang zijn communicerende vaten”, zegt Selahattin Koçak (VRT-radio1 op 6/4), een onvervalste Stevaert-sateliet in een allochtone dressing, maar met dezelfde zoetsappige intonatie in kleuterachtig semi-dialect waarmee de socialisten “het volk’ plegen aan te spreken. Fout: volgens die redenering zouden alle vrijheidsbewegingen ook communicerende vaten vormen met de dictatoriale regimes waar ze tegen in opstand komen, en is dus elke vorm van actionisme illegitiem. De modelallochtoon Koçak wil zogezegd vrede en rust, vertaalt alle controverse in termen van angst of onbegrip, maar sorry: elke angst is mij vreemd als radicaal, en elk onbegrip vraagt voor mij als filosoof om opheldering. Wel verdedig ik het recht om kwaad te worden en in opstand te komen. Ja, intense boosheid is er wel, is er nodig, en die energie moeten we vertalen in een rationeel discours, een vertoog, een tekst, voor mijn part een provocerende titel van een niet-gehouden lezing. Herakleitos en Nietzsche, kom terug, alles is vergeven en vergeten!
Ik pleit dus voor een vernieuwde dialectiek binnen ons Westers-modern waardensysteem: de waarheid ligt niet het centrum maar in de confrontatie tussen de uitersten. Dwing de mensen te kiezen, niet één keer in het stemhokje, maar continu, in het debat. Maak ze mondig, weerbaar, ongehoorzaam. Koester de provocateurs en de populisten, want zij houden ons wakker. Wantrouw vooral de zalvers en vredepredikers, want zij wiegen ons in slaap. En als ik moet kiezen tussen de sharia en het westers-liberale verlichtingsmodel, dan weet ik het wel. Maar binnen dat model ruikt het naar rottigheid. Er zit zoveel ruis op het polemisch denken, het relativisme heeft zodanig om zich heen geslagen, dat niets nog de moeite lijkt om voor te vechten, ook niet de pijlers waarop het vrijdenken zelf gefundeerd is. De internetdemocratie van de weblogs en de mediademocratie van de talkshows (“hoera, nu is iedereen vijf minuten beroemd”) hebben de vrijheid zo vanzelfsprekend en zo plat gemaakt, dat er paniek uitbreekt als die vrijheid ook eens echt op haar waarde wordt beproefd.
We zouden dus beter ophouden met gebiologeerd naar de islam te kijken. Het moslimfundamentalisme is maar zo sterk als de zwakte van onze eigen culturele identiteit: dàt zijn de communicerende vaten. Het is zelfs positief dat er een beweging als Sharia4Belgium opduikt, want die spreken tenminste duidelijke taal, daar waar Koçak en consoorten de wolligheid hanteren en mensen voorspiegelen dat alles in orde komt als we maar in stilte de bloedneuzen stelpen. In een conflict moet men kiezen. En als het Vlaams Belang nu toevallig heel duidelijk en expliciet partij kiest voor het behoud (jawel: dus “conservatief”) van die verlichtingstraditie, tegen de theocratische boekgodsdienst waaruit ik zo voor de vuistweg citaten kan plukken die mij als vrijzinnige naar de executiepaal verwijzen, dan zeg: OK, laat maar komen, ik vergeef hen graag de vuilbekkerij uit het verleden. Wie de “visienota” van Bruno Valkeniers goed heeft gelezen, moet toch begrijpen dat helder radicalisme soms de beste optie kan zijn in een tijd dat het blind extremisme hoogtij viert. En dat iemand als Benno Barnard eigenlijk een decoratie verdient. Neen, geen titel van profeet, wel de geuzentitel van stokebrand.
En jawel, het fatwa-woord is ook voor deze schrijver al gevallen: Barnard is een racist, het is nu officieel, want het Anti-Fascistisch Front heeft het gezegd. Daarmee komt hij sowieso in het gezelschap van de partij die al twintig jaar de problemen benoemt en daarvoor geëxcommuniceerd werd, in naam van de multiculturele harmonie die tot de Belgische staatsideologie behoort. Afgezien van de semantische absurditeit (een racist is naar de letter iemand die de andere beoordeelt op basis van biologisch-raciale kenmerken), is de term “racisme” bij ons sinds decennia een inquisitorische stoplap. Alles wat centrifugaal, controversieel, provocatief overkomt, is “racistisch”. Mede dankzij het beruchte Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding kon het regime zo goochelen met vermeende mensenrechten, het juridisch kader daarrond, en de afrekeningsscenario’s met een politiek-ongewenste protestpartij, dat de vrijemeningsuiting in realiteit een dode mus werd. We betalen er nu de prijs voor.
Terecht stelt Bruno Valkeniers in een recente colum op de webstek Res Publica dat de zaak Barnard, bij verdere analyse, vragen oproept rond de veroordeling van zijn partij in 2004, wegens “racisme”. Wat was dat eigenlijk voor een schijnproces? Retrograde, vanuit de actuele stigmatisering van Benno Barnard door weldenkend-links, zou men heel dat VB-proces, inclusief de mediatieke echo’s, kunnen herzien als een doofpotoperatie en een poging om het debat rond multiculturaliteit te smoren. Een Sharia4Belgium dus, jawel: of, hoe Belgische façadedemocratie en islamitisch totalitarisme er dezelfde uitsluitingslogica op nahouden.
Wie is er nog bang van het Vlaams Belang? “De fascisten zitten aan de overzijde “ concludeerde de schrijver daags na het debâcle. Misschien nog de interessantste observatie in heel het debat.
Johan Sanctorum
Open brief van VLD-burgemeester Willy de Waele
4 april 2010
Aan de Koninklijke Opdrachthouder
Geachte heer,
Voor zover nodig vestig ik uw aandacht op de grondwettelijke indeling van de federale staat in gewesten, gemeenschappen en taalgebieden die territoriaal afgebakend zijn (de eerste 5 artikelen van de grondwet) en op het arrest nummer 73/2003 van het Grondwettelijk Hof van 26 mei 2003 (schending van de artikelen 10 en 11 van de grondwet).
De kieskring B H V, zoals georganiseerd voor de wet van 13 december 2002, staat haaks op deze grondwettelijke indeling.
De oplossing ligt nochtans voor de hand en is kristalhelder: de Kamer van Volksvertegenwoordigers keurt de wet goed die reeds op 7 november 2007 door de Kamercommissie goedgestemd is.
Iedere andere benadering is strijdig met de fundamentele beginselen van een democratisch geordende rechtsstaat; een meerderheid beslist en de minderheid dient zich daar bij neer te leggen.
Indien de Franstaligen zich er niet kunnen bij neerleggen, en na het circus van de belangenconflicten, beroep doen op de alarmbelprocedure zullen zij, en zij alleen verantwoordelijk zijn voor de gevolgen ervan.
Wat deze procedure betreft vestig ik er de aandacht op dat deze enkel kan worden ingeroepen indien ¾ van een taalgroep zich benadeelt acht. Ik daag de Franstaligen uit aan te tonen op welke wijze zij zouden benadeeld worden bij de splitsing van de kieskring; geen enkel recht wordt hen ontnomen.
Er wordt enkel een einde gesteld aan de voorrechten voor de Franstalingen in de Vlaamse rand, die zich weigeren te integreren en de taal en de cultuur te aanvaarden van de woonplaats die zij vrij gekozen hebben.
Uw opdracht is in dit kader dan ook zonder voorwerp omdat deze enkel kan en zal leiden tot “oplossingen” die de homogeniteit en integriteit van het Vlaams grondgebied en van het Nederlandstalige karakter van de Vlaams-Brabantse gemeenten zullen blijven bedreigen en de kiem in zich dragen van nieuwe conflicten.
Uw opdracht is het tastbare bewijs dat een rechtmatige en redelijke politieke doelstelling niet meer met respect voor de grondwet in een democratisch georganiseerde samenleving kan gerealiseerd worden.
Uw opdracht betekent dat de overheid de grondwet negeert en de eigen rechtsregels en het arrest van het Grondwettelijk Hof niet hoeft te respecteren om de voorrechten van een Franstalige kaste te behoeden en zelfs uit te breiden. Mag dit “systeem” dan nog verwachten dat burgers en de ondergeschikte besturen er zich bij neerleggen. Burgers hebben rechten en plichten, maar dat geldt ook voor de overheid.
Ten slotte vestig ik uw aandacht op een tekst van de hoofdredacteur van Le Soir in De Morgen van 26 maart 2010, ik citeer: “een democratie vereist dat alle leden van samenleving volgens dezelfde principes en wetten behandeld worden”, einde citaat.
Met deze terechte vaststelling voor ogen kan ik u, Koninklijke opdrachthouder, maar één raad geven: geef deze nutteloze opdracht terug aan het staatshoofd en nodig de Kamer van Volksvertegenwoordigers uit het voorliggende wetsvoorstel onverwijld goed te keuren.
Deze brief maak ik ter informatie over aan de Vlaamse federale volksvertegenwoordigers en aan de voorzitters van de Vlaams partijen.
Hoogachtend
Willy DE WAELE
Burgemeester Lennik
Mentaal ongeschikt
In 2009 weigerden 828 werkzoekenden in te gaan op het verzoek van de VDAB om een opleiding Nederlands te volgen. In 740 gevallen werd de weigering als geldig beschouwd. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA) op een schriftelijke vraag van Linda Vissers (Vlaams Belang).
Van de 88 weigeringen met een ongeldige reden werden er 33 overgemaakt aan de RVA voor een eventuele sanctie. De VDAB beschouwt als geldige reden om niet in te gaan op het verzoek om een opleiding Nederlands te volgen: het feit dat men aan het werk is, een zelfstandige activiteit gestart is of medisch ongeschikt is.
Naast de beslissing van de VDAB om een dossier over te maken aan de RVA kan deze instantie ook zelf actie ondernemen. Het volgen of weigeren van een opleiding, al dan niet met een geldige reden, is immers opgenomen in de automatische gegevensuitwisseling met de RVA.
@ de Standaard
00-PFB
(archiefafbeelding)
Naar we kunnen lezen in de media was de Fluppe weer, en dit tot grote ergernis van de omwonenden, met zijn speeltje het luchtruim boven Brussel aan het verpesten, zaterdag jongstleden. De gebaarde kroonprins was rondjes aan 't vliegen in de no-fly zone boven Brussel. Enkel de prins geniet de uitzonderlijke toelating, hem indertijd geschonken door ecolo-trien Isabelle Durant, om boven dit grondgebied te brommeren en "de menschen" het irriterende geluid van zijn speelding door de oren te jagen O ja...het schijnt dat die bromvlieg gemakkellijk te herkennen is : bordeaux kleurig met de kenletters OO-PFB. De dubbel nul staat voor zijn i.q. en de PFB betekenen Prince Flop de Belgique.
Senior
Luchtafweergeschut, eveneens archieffoto
Ludwig Caluwé : Cultureel Ambassadeur-Groot Licht
Wij zouden graag de Heer Ludwig Caluwé, Vlaams parlementslid voor CD&V voordragen als Cultureel Ambassadeur-Groot Licht, voor de Vlaamse Gemeenschap wegens zijn kennis van de taal, de geschiedenis en de cultuur van Vlaanderen. De prijs mag o.i. uitgereikt worden door de Cultuurministerin en partijgenote Joke Schauvlieghe, adviseur van het Evergems Liefhebberstoneel of eventueel door de heer Kris Peeters, minister-president en literair expert inzake de werken van de Aalsterse auteur Karel Boon.
Ten bewijze van zijn linguïstische aanleg, sprak Ldwig Caluwé tijdens de plenaire zitting van het parlement op 15 juli 2009 de historische woorden : "Er is cultuur met een grote K en met een kleine k" ... We halen de video nog even van onder het stof, waarop u ook het verschil kan zien tussen een beha met een Grote Cup en een kleine cup. Dit gans terzijde, om onze minder cultuur-geïntresseerden ook enig inzicht te gunnen.
In het Verslag namens de Commissie voor Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden en Internationale Samenwerking uitgebracht door de heer Ludwig Caluwé.
Nr. 1 19 februari 2010 (2009-2010) bij de gedachtewisseling "Elke Vlaming ambassadeur) lezen wij het volgende in hoofdstuk 4.6, pagina 33 :
“Verder dienen we nog veel meer de Vlaamse culturele diaspora in beeld te brengen, van Verriest in China, tot pater Desmet in de USA naast de vele missionarissen in alle uithoeken van de wereld.”
Verriest ... (vermoedelijk dacht de heer Caluwé aan Hugo Verriest, die echter nooit een voet in China gezet heeft) maar helaas het moet VERBIEST zijn, Pater Ferdinand Verbiest.
Elke Vlaming binnenkort ambassadeur zijnde, stellen wij ook voor dat de leden van de commissie die aan de gedachtewisseling deelnamen en die deze kleine historische vergissing over het hoofd zagen, eveneens een vermelding krijgen als Cultureel Ambassadeur- Groot Licht :
Voorzitter: de heer Karim Van Overmeire
Verslaggever : Ludwig Caluwé
de heren Paul Delva, mevrouw Sabine Poleyn, de heer Johan Verstreken;de heren Frank Creyelman, Karim Van Overmeire, Christian Verougstraete;de dames Ann Brusseel, Fientje Moerman;mevrouw Fatma Pehlivan, de heer Jan Roegiers;de heren Matthias Diependaele, Marc Hendrickx;mevrouw Ulla Werbrouck;de heer Luckas Van Der Taelen.
Een dikke proficiat uit naam van onze voltallige redactie (zonder ks)
De Vlaamse Rand staat onder enorme verfransingsdruk. Verschillende Vlaamse gemeenten in de rand rond Brussel maken daarom informele afspraken met bouwpromotoren om nieuwe woningen bij voorkeur aan Nederlandstaligen te verkopen. Dat zegden enkele burgemeesters afgelopen zondag in een uitzending van Panorama. De brave en voorzichtige maatregelen werden door de openbare omroep plotseling voorgesteld als groot nieuws. De hetze werd nog versterkt door verklaringen van Eric Van Rompuy (CD&V) en Marino Keulen (Open VLD), die de eigen burgemeesters een mes in de rug staken en de maatregelen “totaal onwettig” noemden.
In een persmededeling merken volksvertegenwoordigers Bart Laeremans en Joris Van Hauthem op dat de timing niet toevallig is. Met de Panorama-reportage werkt de VRT duchtig mee aan het door de Franstaligen geschilderde beeld van een “onverdraagzaam” Vlaanderen. Veelbetekenend was de reactie van Olivier Maingain (FDF), die het positief vond dat net de VRT “nationalistische ontsporingen” aanklaagt.
“Als het van Vlaams Belang afhing, zouden nog veel doortastender maatregelen inzake ‘wonen in eigen streek’ genomen worden,” aldus Laeremans en Van Hauthem, “zeker in de oudere woonkernen van de Vlaamse Rand, die nu systematisch door anderstaligen worden ingenomen.” Het Vlaams Belang wil dat de Vlaamse regering nu stelling inneemt. Zij moet het principe ‘wonen in eigen streek’, dat vandaag nog teveel een lege doos is, verder uitbouwen en de gemeentebesturen instrumenten aanreiken om het Vlaamse karakter van de Rand te bestendigen.
vb
Nieuw geval van schending privacy
Angelina Elander, de Zweedse aanbidster van Kim De Gelder, is nooit ondervraagd door Zweedse speurders. Het parket van Dendermonde beweerde afgelopen vrijdag nog het tegendeel, maar zou nu overwegen om Elander alsnog nog aan de tand te voelen. Het parket van Dendermonde laat een steekje vallen, maar dat is niet erg, het is toch allemaal broddelwerk bij justitie.
De Vlaamse kwaliteitsmedia plaatsen intussen de foto van deze vrouw in hun papieren en internet-uitgaven, niet beseffend dat zij hiermede de wet op de privacy schenden. Angelina is passioneel verliefd op een afschuwelijke moordenaar die tegen zijn boterhammen praat om aan zijn straf te ontsnappen. Iedere kierewiet heeft echter recht op privacy en de advocaat van de boterhamprater zal dit element zeker aangrijpen om van zijn cliënt een patiënt te maken. De advocaat ziet er trouwens zelf behoorlijk apart uit. Het zou me niet verbazen dat hij thuis tegen zijn cactussen praat.
Een eredoctoraat voor een verdienstelijk man
Het samenwerkingsfederalisme van premierNonkel Kruk krijgt eindelijk erkenning. En dan nog van Zuid-Korea. Nonkel Yves ontving gisteren aan de Seoul National University een eredoctoraat voor zijn bijdrage tot samenwerking tussen Zuid-Korea en België, voor zijn visie over en bijdrage tot de Europese politiek en zijn pleidooi voor vrijhandel, maar ook 'voor het verenigen van de verschillende politieke partijen en de hervorming van België in een model van democratische samenleving'.
In zijn aanvaardingstoespraak zegde onze premier ondermeer : "I have 800.000 voters behind me and I say to them 5 minutes political courage is sometimes longer than an entire life. If they want a split, let them look to the rok of their wife. Long live Japan and the Emperor !" Het was een groot succes.
Tranen over Suid-Afrika (7)
Politiek in Suid-Afrika
(Aflewering 7)
Blankepartye
Alhoeweldaarnie so-ietssoos ‘n blanke party in Suid-Afrikabestaannie, is ditwel so dat die meesteblankeshulle by hoofsaaklik 2 partyeskaar, en datdiétweepartyeweinignie-blankeondersteuninggeniet.
Vryheidsfront Plus
Menssouverwagdat die meerderheid Afrikaners hulle by die FV+ (Vryheidsfront Plus) van Dr Pieter Muldersouaansluit, maaromonverklaarbareredes is sy party niegewildonder die meerderheid Afrikaners nie.
Die VF+ is op 4 Maart 1994 in Pretoria gestig en sypolitiekeideologie is Republikeins.
In 1994 het die party 424 555 stemmegekry; wat 2,17% van die totaleaantalstemmeverteenwoordig; en 9 setels is in daardiejaar in die parlementgevul.In 1999 was dit 127 217 stemme; 0,80%; en 3 setels.In 2004: 139 465; 0,89%; en 4 setels.In 2009: 146 796; 0,83%; en 4 setels.
Die VF+ hetookverteenwoordigers in 5 van die land se 9 provinsies, en die party hetookdaaringeslaagomlidmaatskap van UNPO tekry.UNPO (Unrepresented Nations and Peoples Organisation) verteenwoordigstaatlosevolkewatminderhede in huleie land is.Van die belangrikstepolitiekeideologië van die VF+, is die volgende:
Beywering* vir die beskerming en die uitbou van Afrikaans; die bevordering van die belange van die Afrikaner; die beyweringvirChristelikewaardes; die erkenning van die oppergesag van God Drie-enig (soos in die Bybelgeopenbaar) die nastreefnaafwenteling van magnagemeenskappe toe, en die daarstel van ‘n federale of selfskonfederalebeleid, wataanSuid-Afrika se diversiteiterkenning gee, en die einddoel van ‘n eiegebiedvir die Afrikaner.Die party is ook ‘n voorstander van strengwetstoepassing, bekamping van misdaad, en die her-instelling van die doodstrafvirernstigemisdaad.Die VF+ gee erkenningaanveeltaligheid in die praktyk, watbetekendatdaarvoorsieninggemaakmoet word virskole en universiteite in ander tale.Die VF+ is gekant teen ‘n eentalig-Engelsebestel.
DemokratieseAlliansie
Die DA, wat op 24 Junie 2000 gestig is, is ‘n liberale party waarvan die meestelede blank is.Dit is ook die party waaraan die meeste Afrikaners behoort, alhoeweldittradisioneel ‘n party virEngelssprekendeblankes is.Die party genietookgrootondersteuning van die bruin gemeenskap (of Kleurlinge).
Mevr. Helen Zille (‘n afstammeling van JoodsevlugtelingeuitDuitsland), is die partyleier, terwylmevr Helen Suzman, leier van die Progressiewe Party (wat die DA se voorganger was) was eweneens van Joodseafkoms.MevrSuzman was vir 13 jaar lank die enigstevroulikeparlementslid, en ook die enigste opponent van apartheid in die ouSuid-Afrikaanseparlement.
In 1994 het die DA slegs 338 426 stemmegekry, wat 1,73% van die totaal was, en dithet die party 7 setels in die parlementbesorg.In 1999 was dit: 1 527 337; 9,56%; en 38 setels.In 2004: 1 931 201 stemme; 12,37%; en 50 setels.In 2009: 2 945 829 stemme; 16,66%; en 67 setels.
Die Wes-Kaap is tans die enigsteprovinsie in Suid-Afrikawaar die ANC geenmeerderheidhetnie, en waar die DemokratieseAlliansie die regerende party is.
Peter
* Beywering = streven
Bei uns in Deutschland
Hierboven vindt u een Spiegel TV-reportage over het Hamburgse stadsdeel Billstedt, dat wordt geteisterd door allerlei vormen van criminaliteit, onder meer "jongerengeweld" (voornamelijk migrantenjongeren, veelal met een islamitische achtergrond, wat vrij uitzonderlijk is)
Zo werd recent de negentienjarige Stephen S. door moslimjongeren vanwege kleingeld in elkaar geslagen en hij liep daarbij een schedelbreuk op, vermoedelijk omdat hij een zwakke schedelstructuur bezit.
De criminele jongeren in deze video maken bovendien duidelijk dat zij een hekel hebben aan Duitsland. Wat normaal is, want wie wil nu graag in dat land leven, ware het niet dat er goede sociale voordelen te rapen vallen.
De politie durft in Billstedt alleen in groep de straat op te gaan. De vrouw in het korte videofragment ná het einde van de reportage ("Mir gefallen in der Türkei Sonne, Mond und Sterne.") is overigens de Duitse versie van Femke Halsema: Claudia Roth van Die Grünen. Een charmant vrouwmens, dat alle misstanden in de "multiculturele samenleving" vergoelijkt. Wij kunnen alles niet vertalen, want Duits wordt bij ons enkel gesproken na middernacht als heel de familie teut is. Onze excuses hiervoor.
Hier by ons gaan dit soos in die Wilde Weste. Elke dag is daar nuus. Sowat 3 weke gelede is ons huisarts geskiet (en beroof), en vanoggend is ons poskantoor beroof en die sekuriteitsbeampte doodgeskiet.
(Hier bij ons gaat het zoals in het Wilde Westen : elke dag is er nieuws. Ongeveer 3 weken geleden is onze huisdokter beschoten en beroofd en vanmorgen is ons postkantoor beroofd en de veiligheidsofficier doodgeschoten.)
NAW bekend
De privacycommissie
De privacycommissie stelt een onderzoek in naar Filip Dewinter. Die plaatste bewakingsbeelden van een overval op het internet, maar volgens de privacycommissie is dat strafbaar. De verdachte komt duidelijk in beeld.
De bewakingsbeelden zijn afkomstig van het Vlaams Belang-secretariaat van Deurne. Op de beelden is te zien hoe "iemand" probeert in te breken in een reisbureau naast het secretariaat. De dader is duidelijk herkenbaar en Dewinter wil op deze manier proberen om de man te laten vatten.
Volgens Xavier Bastiaensen van de privacycommissie verbiedt de Camerawet van 2007 het openbaar maken van bewakingsbeelden. "Dat mag niet. De verantwoordelijke van de beelden heeft immers een discretieplicht. In uitzonderlijke gevallen kunnen de beelden worden overgedragen aan de politie die dan kan beslissen of ze de beelden openbaar maakt."
De privacycommissie gaat nu een onderzoek starten. Mogelijk kan het parket zelfs vervolgen. Vlaams parlementslid Filip Dewinter kan in deze zaak wel zijn parlementaire onschendbaarheid inroepen.
Intussen zijn de beelden ondermeer ook gepubliceerd bij Het Laatste Nieuws.
Wie is nu die Privacycommissie ? Dit vinden we o.m. op hun webstek :
De Commissie houdt toezicht over de wijze waarop persoonsgegevens worden aangewend. U kunt ook bij ons terecht voor informatie en klachten. We kunnen u helpen bij het opzetten van een gegevensverwerking. Kortom, we zijn er om ons te bekommeren over uw privacy of om u te helpen de privacy van anderen beter te behartigen
En hier vindt u hoe de Privacycommissie is samengesteld : het zootje is goed gestructureerd met heel wat lekkere postjes. Onderbemand zijn ze zeker niet : 16 leden en zwerm ambtenaren met ondermeer volgende afdelingen :
Algemeen bestuur : algemene leiding van de diensten en organisatie van de werkzaamheden van het secretariaat van de Commissie; vertegenwoordiging van het secretariaat; bijstand aan de voorzitter/ondervoorzitter.
Staf van het voorzitterschap : de voorzitter en de ondervoorzitter worden bijgestaan door ambtenaren die rechtstreeks tot hun beschikking staan en die onder meer belast zijn met het secretariaat van de zittingen van de Commissie, het woordvoerderschap wordt waargenomen door de voorzitter.
Afdeling Organisatie en Ressources management : ondersteuning van de uitbouw van de organisatie van de managementdoelstellingen; ontwikkeling van het managementinstrumentarium; resources management.
Afdeling Studie en Onderzoek : rechtskundige ondersteuning van de Commissie en sectorale comités; voorbereiding van de dossiers: adviezen, aanbevelingen, e.a.; deelname aan nationale en internationale werkzaamheden; tweedelijnsbehandeling van individuele dossiers; research; kennisondersteuning en documentatie.
Afdeling Externe Betrekkingen : informatieverstrekking aan het publiek; het houden van de openbare registers; eerstelijnsbehandeling van klachten.
We zijn omgeven door zwakzinnigen en worden onder de duim gehouden door idioten. Tuig, bandieten, niets-ontziende killers worden overbeschermd. Hun privacy is belangrijker dan de miserie, het leed of de verontwaardiging van slachtoffers.
Ray
PST : Op de afbeelding de boom waar de privacycommissie in kan.
