Een heerlijke, gezellige en fijne Moederdag voor de mama's, de grootmoeders, de toekomstige mama's, de bijna-mama's en ... alle vrouwen. Zeker ook een dankbare herinnering voor de mama's die er niet meer zijn. Een Itaiaans liefdesliedje dat best toepasselijk is voor onze mama's : Jij bent voor mij d'allermooiste ter wereld.
Ook in UK : verkiezingsfraude, toevallig bij Labour. Straf, hé !
.
Peter Benoit : Pianoconcerto Symfonisch sprookje
Wie zegt dat Vlaanderen geen grote componisten heeft ? Benoit wordt gecatalogiseerd als componist van nationalistische muziek (wat een deel van zijn repertoire ontegenzeggelijk is, so what ?) maar in dit pianoconcert horen wij de romanticus Peter Benoit, die niet moet onderdoen voor zijn getalenteerde buitenlandse collega's zoals Brahms of Dvorak.
We plannen een debat over de problematische situatie van de euro, die wellicht vervangen zal worden door de zeuro. Dit alles om de kijkers een onrustige zondag te bezorgen en een slapeloze week.
Politieke gast is Paul Magnette, ontslagnemend minister van energie voor de PS. Hoe kijkt zijn partij aan tegen de komende verkiezingen ? Het antwoord is gekend : Magnette is positief en belooft een grote staatshervoring aan de Vlamingen waarvoor zij uiteraard, als kostwinners de financiële gevolgen moeten dragen. Eerlijk = eerlijk.
Onze centrale gast is Jan Callebaut, een sociologisch onderzoeker. Hij heeft bij de verkiezingen van 2007 Yves Leterme geadviseerd. Wat verwacht hij van de komende campagnes ? Callebaut heeft zijn tarotkaarten geraadpleegd, dat zal vonken geven.
Club Brugge of Gent? U krijgt de beslissende wedstrijdbeelden. In de studio praten we met trainer Guido Brepoels van Sint-Truiden, de verrassing van het seizoen. Hooligans luisteren dit onderdeel op met luide kreten en vechtpartijen.
Culinair nieuws komt uit Antwerpen, waar het Paleis op de Meir open ging. Chocolatier Dominique Persoone speelt daarbij een belangrijke rol. De archittect van het Paleis heet namelijk Bauerscheid.
In de rubriek gezondheid legt dr. Marleen Finoulst uit waarom matig zonnen gezond is. Een Open VLD-politicus die niet bij naam genoemd wordt, kijkt toe vanuit de coulissen.
Onze muzikale gast is Tom Dice. Hij vertegenwoordigt België op het Eurovisiesongfestival in Oslo. Hij zingt ‘Me and my guitar’, het nummer voor Oslo. U mag indutten, als u op het einde maar applaudisseert en zegt dat het " wreed schoon" is.
Begrijpt u nu hoe het komt dat de VRT zo weinig geld krijgt van de overheid ? Het lijkt toch nergens op, niet ?
Savat
Welkom, Rikske
Geplukt bij de 0000 : commentaren van een aantal CD&V-ers op de komst van Rik Torfs, "die mediageile onnozelaar" zoals iemand hem noemt. Bij de NVA valt kritiek op de Logeman Ziegfried Braake onder de sanctie : "Buiten zonder pardon".
"Die man is niet geschikt. Hij beschikt niet over politieke competenties. Hij zal wel zeer verstandig zijn, zeer belezen en aangenaam om naar te luisteren, maar daar houdt het op. Professor zijn is een andere stiel dan politicus zijn. Het opportunisme van die BV's begint me de keel uit te hangen."
"We halen een tribunespeler binnen, een showman die de tweede plaats op een gouden schoteltje krijgt aangeboden. We hebben geen gebrek aan bekwaam politiek personeel. Alle Senatoren voelen zich gepasseerd. Ik vrees voor accidenten met deze figuur."
"Ik heb vertrouwen in de beslissing van de CD&V-voorzitter, maar ze laat wel een wrang gevoel na bij wie het op eigen kracht moet doen. Een grote naam die plots binnenvalt, dat valt niet goed bij wie al jaren aan het ploeteren is."
"Absoluut geen goede zet. Welke toegevoegde waarde brengt hij aan? Zero. Inhoudelijk? Kerkelijk recht, allez kom."
Uit de ellende groeit de hoop : een optimisitisch geluid uit NL
Het is vandaag 9 mei, precies één maand voor de Nederlandse Tweede Kamerverkiezingen. In het kunstmatige land België gaat men op 13 juni a.s. naar de stembus. Een mooi moment om terug te blikken, maar ook om vooruit te kijken.
Naast Nederland en België, begin ik met Oostenrijk. Het is februari 2000. Oostenrijk heeft een nieuwe regering. Een regering met de conservatieve ÖVP, en, nog veel ‘erger’, met de ‘extreem-rechtse’ FPÖ van Jörg Haider.
De linkse, zelfbenoemde elitaire kliek in Europa is verontwaardigd. De propagandamachines van de socialistische staatsmedia draaien overuren. Want ‘dit nooit meer’. Oja, nog wat, ‘de nazi’s zijn terug’ en ‘wat zijn die Oostenrijkers toch dom’ zijn veelgehoorde kreten uit de main stream media van die tijd. Oostenrijk werd geboycot, de betrekkingen met het land werden door de EU op een ‘laag pitje’ gezet, staatsbezoeken werden afgeblazen en er werd een anti-Haiderlied opgenomen met als titel ‘Kauft nicht von Österreichern’ verwijzend naar de nationaal-SOCIALISTEN uit WO II.
Zo verging het ook wijlen Pim Fortuyn. Zijn partij, de LPF, werd zwartgemaakt, LPF- kiezers geïntimideerd door de staatsomroep, nazi-vergelijkingen waren in de media en bij de meeste andere politieke partijen aan de lopende band te horen. Dit alles resulteerde in de moord op de LPF-leider, op 6 mei 2002. Dezelfde hetze is nu weer gaande, nu zijn de PVV en haar kiezers het slachtoffer.
Ook in Vlaanderen ging het niet anders. Gelukkig werd er bij onze Zuiderburen nog niemand om zijn mening vermoord, maar de doodsbedreigingen aan het adres van Vlaams Blok/Vlaams Belang-politici door links-extremisten geven natuurlijk al te denken.
Het VB wordt geboycot door de Belgicistische media en natuurlijk is er ook nog het zeer ondemocratische cordon sanitaire, dat er voor moet zorgen dat de traditionele partijen aan de macht blijven. Ondanks dat de staatsmedia niets leren van deze hètze tegen rechts-nationale partijen, zijn de Europese burgers niet gek. Ze geloven niet langer in de linkse luchtkastelen van de traditionele machtspartijen, die steeds meer terrein verliezen.
In Oostenrijk wordt de stem van de gewone man in de straat vertolkt door de FPÖ en de BZÖ. Deze partijen wonnen flink bij de laatste verkiezingen, en zijn samen goed voor ruim 29 % van het electoraat. Dit aantal zal bij volgende verkiezingen alleen nog maar groeien, omdat de regerende SPÖ en ÖVP er weer een ouderwetse janboel van maken.
In Nederland gaat de PVV bij de komende verkiezingen een enorme overwinning boeken, en zal, voorspel ik, zeker de 26 zetels die de LPF in 2002 behaalde, gaan overtreffen.
Ten slotte is de Belgische boedelscheiding gelukkig nog maar een kwestie van tijd, waardoor het Vlaams Belang (de enige echte Vlaams-nationale partij i.p.v. de regeergeile N-VA) ook hier een overwinning moet kunnen boeken.
Uit de ellende groeit de hoop. De hoop op betere tijden, de hoop op een vrij en Europees Europa en vooral natuurlijk, de hoop op een Europa zonder de Islam. In deze 3 hierboven genoemde landen, en trouwens voor geheel Europa, ziet het toekomstperspectief er op deze manier weer een stuk beter uit.
Yoni de Wolff
De sp-a pakt ook uit met haar Lijstduwer
Productie Theo
Inderdaad : belgië barst !
De haat, nijd en minachting druipt van de franstalige krantenpagina's. Maar je moet ze wel lezen natuurlijk want anders weet je van toeten noch blazen.
Bij de VRT doen ze dat alvast niet maar voeren ze doodleuk uit wat hen opgedragen werd. Op een andere manier weliswaar : nog valser, nog leugenachtiger, nog hypocrieter en, jawel, nog racistischer. Zo lang de Vlamingen maar rechtstreeks of onrechtstreeks de kop van Jut zijn is alles geoorloofd : stalinistische praktijken, maoïstische praktijken, lasterpraktijken, nazi-propagandistische praktijken, kortom alles wat ze trachten aan de anderen ten laste te leggen doen ze zelf onbeschaamd, onbeschoft en op een stuitend arrogante manier.
En zeggen dat een medium als televisie onvoorstelbaar positieve mogelijkheden biedt, om de waarheid en de rechtvaardigheid onder het objectieve oog van de camera, democratisch te laten zegevieren.
Een debat met toegemeten en vooraf aangekondigde identieke vraag- en antwoordtijd tussen vertolkers, twee schijnbaar tegenstrijdige meningen die om beurten aan het woord komen zonder enige mogelijkheid van onderbreking of interventie. Wat is er gemakkelijker te organiseren ? Wat is er eenvoudiger? Wat is er eerlijker ? Wat is er duidelijker?
Ze doen in hun broek van schrik mocht dit gebeuren met vertegenwoordiging van een écht Vlaamsgezinde spreker als één van de twee deelnemers aan het debat. Daarom is er het cordon soit-disant sanitaire. Men gunt de wassalons en nieuwkuisshops bij wijze van spreken de kaas tussen de boterhammen niet. Want er zou wat belanden in die poco slippen en broeken !
Ik deel de vaststellingen en het besluit van de heer Van den Eynde en ik weet verdorie goed waarom. Elke politieker/politica van "de laffe drie" komt er met natte, respectievelijk vuile slip uit tegen een echte Vlaams-nationalist met gelijke spreektijd en een eerlijke omroep. Ze durven gewoon geen eerlijk debat aan. Alles moet dus gemanipuleerd worden.
Letterlijk alles. Ik vrees zelfs tot en met de digitale computergestuurde uitslagen toe. Mensen, wordt wakker omwille van wat er niet gebeurt en toch evident is. U wordt gemanipuleerd, belogen en bedrogen dat het echt de spuigaten uitloopt als drek uit een Kärcher aangesloten op een beerput. Ik zou voor minder en met graagte de douche van een weliswaar koud en realistisch Vlaams standpunt met zuiver en bacterie-vrij water willen ondergaan. De vuiligheid er afspoelen kan nooit kwaad.
Allemaal naar Angeltjes en het Vlaams Belang , de carwash voor de geest met warm water, beschermende hotwax en deugdelijke naspoeling.
De linkse logeman Siegfried Bracke gaat dus de lijst van de N-VA trekken in Oost-Vlaanderen. Velen reageren daar verrast op: een boegbeeld van de rode, onvlaamse VRT bij de N-VA? Die verbazing is echter niet helemaal terecht. Waar staat immers geschreven dat de N-VA een rechtse partij is?
Het ’rechtse’ imago dat sinds enige tijd aan de N-VA toegemeten wordt, is een dun vernislaagje dat gretig in stand wordt gehouden door de media om de kiezers een "alternatief voor het Vlaams Belang" aan te praten. In de aanloop van de verkiezingen van vorig jaar kreeg Jean-Marie De Decker dat rolletje toebedeeld. Zot van glorie begon De Decker teveel naast zijn schoenen te lopen; hij haalde minder stemmen dan verwacht en werd door zijn journalistieke vrienden weggegooid als een gebruikte papieren zakdoek.
Veel parlementsleden en kaderleden van de N-VA staan links van het centrum. Zij verzetten zich niet tegen de eerder rechtse opiniestukken van Bart De Wever, omdat ze beseffen dat er rechts meer stemmen te rapen vallen dan in de overbeviste linkse vijver. Het moet die mensen veel voldoening schenken om een links beleid te voeren met rechtse stemmen. Vraag het bijvoorbeeld maar aan Frieda Brepoels, die in het Europees Parlement in de ultra-linkse ’groene’ fractie zetelt. Of aan Geert Bourgeois, die in de Vlaamse regering duchtig meedoet met de multikul.
Ook op het Vlaams-nationale thema bestaat er een essentieel verschil tussen de N-VA en het Vlaams Belang. Het Vlaams Belang komt duidelijk en ondubbelzinnig op voor Vlaamse onafhankelijkheid. Bij de N-VA was het tot voor kort de flou artistique, maar nu staat die partij voor Belgisch confederalisme.
"We moeten met de Franstaligen afspreken wat we in de toekomst nog samen willen doen", zei De Wever onlangs. Tja, voor de Franstaligen is het simpel: alles. Is het De Wever nog niet duidelijk dat de Franstaligen over niets willen onderhandelen, behalve over meer geld en gebiedsuitbreiding voor Brussel?
Dat is het gekke wanneer De Wever en consorten beweren dat zij, in tegenstelling tot het Vlaams Belang, meespelen. Meetellen. Met de grote heren kersen eten. En het resultaat is… niets.
België oplappen tot een confederatie, welke meerwaarde zou dat overigens voor Vlaanderen hebben? Ook niets. Soms lijkt het alsof de N-VA, net zoals het FDF, teert op de oeverloze, eeuwig durende communautaire problemen. In dat opzicht lijkt ze meer en meer op de oude VU. Het Vlaams Belang heeft een oplossing waarmee het Belgische probleem eens en voorgoed opgelost wordt: een onafhankelijke Vlaamse staat.
De verkiezingen zijn legaal, maar tegen de grondwet.
Dergelijke uitspraken maken het land B enorm populair in de wereld.
Is er nog ergens een universiteit die een doctoraat honoris causa te veel heeft voor deze man ?
De Praatvaders van de politiek
In de politiek komt het volgens ons aan op :
- ideeën en sociale opvattingen over de inrichting van de maatschappij,
- het streven naar geluk voor de groep en het individu,
- nederigheid en wijsheid om de gedachten van de groep die men wil vertegenwoordigen tot uiting te brengen,
- dienstbaarheid aan de gemeenschap,
- zin voor verantwoordelijkheid en respect voor andersdenkenden,
- leiderschap die steunt op kennis en ervaring.
Zijn dat enkele bruikbare elementen voor een politicus ? U kan er nog heel wat meer bij verzinnen.
In een aantal kranten wordt vandaag uitgebreid het woord verleend aan types die de voorbije periode in het partijpolitieke wereldje over de tong gingen en die, nadat hun pedigrees door de televisie geanalyseerd werden, nu ook door de geschreven pers vriendelijk de kans krijgen zich voor te stellen als sympathieke, vlotte kerels.
Voor Rik Torfs, die zich al jaren laat doorgaan als een zichzelf relativerende underdog, valt die confrontatie het minste mee. Torfs kan er niet langer onderuit om met zijn ware intellect zijn politieke overtuiging te schragen. Dat valt verwonderlijk slecht mee : men hangt niet ongestraft jarenlang de slimme clown uit om vervolgens als ernstige dienaar te fungeren van de Deftige Dame, die lachen beschouwt als een zondig verdrijf. Alles beperkt zich weer tot kleine grapjes over nachtelijk vergaderen met Inge Vervotte en als uitsmijter "CD&V is de partij met de minste ideologie".
In de hoge CD&V-regionen bestaat trouwens zeer weinig enthousiasme voor de parachutesprong van Rik Torfs als nummer 2 op de senaatslijst. Er wordt gewrongen en gewrikt met de ellebogen ; enkele senatoren verhuizen naar Kamerlijsten. Pol Van den Driessche, destijds ook een mediafiguur, zien we waarschijnlijk niet terug in de nationale politiek.
Wat Torfs wil in de politiek, is "het langetermijn denken introduceren". U ziet het genre ? Die man met zijn radde tong en gespeelde nederigheid, is niet meer dan een politieke neofiet die zichzelf oplaadt met een onmogelijke opdracht : het langetermijn denken introduceren in een wereld die leeft van het ene einde van de maand naar het andere ... Wie trouwens Marc Eyskens als voorbeeld neemt voor de eigen politieke carrière, laat bij velen de wenkbrauwen fronsen.
Ook Bart de Wever met Siegfried Bracke worden uitgebreid aan het woord gelaten en ze worden voorgesteld als een intelligent komisch duo, dat op alles een antwoord heeft. Klinkt het niet, dan botst het maar, het is allemaal vrolijk en zij zijn de tovenaars van het Woord.
De Wever zwelgt in zijn eigen rethoriek en is zo ijdel geworden dat het gênant is. "Geef mij een volle zaal en ik overtuig ze binnen een halfuur" zegt hij.. Na zulke uitspraken verwacht je dat twee mannen in het wit met een dwangbuis binnenkomen en de sprekerd wegvoeren.
Een andere doorzichtige en eigenlijk domme uitspraak is deze : "Een mens die niet verandert, is een heel saai mens en een achterban die dat niet aankan, is een hele saaie achterban". Dat is toch toogpraat ? De Wever wordt de hemel ingeprezen omwille van zijn duidelijkheid en zijn intellect maar hij is niet bestand tegen al die lof en dan begint hij door te hollen. Het is de man in zijn hoofd geslagen al die lovende uitlatingen. Tussen al dat gewauwel door, ontdekt de aandachtige lezer/toehoorder de ware drijfveer en de echte verwaande kerel.
In 1926 opende de belgische chocolatier Joseph Draps zijn pralinenwinkel Godiva nabij de Grote Markt in Brussel. Godiva, een naam die tot vandaag internationaal garant staat voor kwaliteit met meer dan 1000 verkooppunten van New-York tot Tokyo over Parijs en Istanboel.
Godiva is al lang geen belgisch bedrijf meer, het werd overgekocht door de Amerikaanse Campbell Groep en voor enkele jaren van de hand gedaan voor 850 miljoen dollar aan de Turkse holding Yildiz, waar Godiva ondergebracht werd bij de voedingsgroep Ulker. De productie gebeurt nog steeds in Koekelberg (Brussel) en Pennsylvania.
Savat
De Ongelooflijk Domme Leeuwenvlag en Zijne Zwaarlijvigheid
Bart de Wever in Het Nieuwsblad over de Leeuwenvlaggen-actie :
Ik vind het "ongelooflijk dom", want zo'n Vlaamse Leeuwen boven autosnelwegen, dat "zaait alleen verdeeldheid".
Marc de Mesmaecker loopt met Ongelooflijk Domme vlag over straat
Geschonden Geert Bourgeois staat voor een Ongelooflijke Domme vlag
Zijne Zwaarlijvigheid telefoneert : "Haal die Ongelooflijke Domme vlag hier weg"
Bij het CD&V-NVA kartel werd veel gezwaaid met Ongeloolflijke Domme Vlaggen
