Angeltjes

'Met de Europese Unie is er geen enkele reden om samen te blijven. België werkt niet. Er bestaat geen consensus meer in dit land.'

Hier wordtcomplexloos de Vlaamse onafhankelijkheid beleden. Hier, dat is hotel De Basiliek in Edegem, waar de serviceclub Marnixring Max Wildiers zijn maandelijkse bijeenkomst houdt.

De 27 leden zijn advocaten, tandartsen, zelfstandigen, architecten, ondernemers. Er zit ook een loodgieter bij: 'Maar een echte, een goeie, geen Dehaene'.

Het mag geen verrassing heten dat de N-VA en Vlaams Belang hier een grote aanhang hebben. Een van de stichters van de afdeling was Rita Debont, voormalig voorzitster van de Vlaamse Volksbeweging, in 2007 voor Vlaams Belang in de Kamer verkozen.

We treffen ook Paul Doevenspeck, met zijn 77 jaar een éminence grise in Antwerpse Vlaams-radicale kringen. De advocaat heeft er een politiek leven bij de Volksunie opzitten, aan de zijde van zakenpartner Hugo Schiltz. Nu bekent hij zich tot Vlaams Belang.

Miel Claessens, verzekeringsexpert, is de lokale N-VA-voorzitter. Andere leden hebben geen partijlidkaart, zoals bloembindster Gerda Laureyssens, 'maar ik sta wel achter Vlaams Belang'.

'Wij vragen niet naar de politieke voorkeur van nieuwe leden', zegt voorzitter Karl van Camp. 'Ze moeten alleen onze Vlaamse doelstellingen onderschrijven.'

Dat doet Jan Vaes. Hij werkt bij het Davidsfonds en is niet grootgebracht met de Vlaamse zaak. 'Tijdens mijn studies in Leuven raakte ik overtuigd. Ik ben radicaler geworden door er mij in te verdiepen. Vlaamse autonomie was vroeger niet mijn overtuiging, nu wel.'

Advocaat Jef Meylemans is lid van de Open VLD, voorzitter geweest in Borgerhout. 'Maar de partij heeft mij op Vlaams vlak ontgoocheld.'

De Marnixring - naar de rederijker Marnix van Sint-Aldegonde - is de enige serviceclub die zich expliciet een Vlaams profiel aanmeet. In de statuten staat het verspreiden en bevorderen van de Nederlandse taal en cultuur.

Hoe Vlaams kan het werk van een serviceclub zijn? 'We sponsoren Vlaanderen Vlagt. Ook de dienstweigeraars, de mensen die geen bijzitter willen zijn bij de stembusgang in Halle-Vilvoorde, helpen we financieel. De Antwerpse vzw Moeders voor Moeders kan eveneens op een steuntje rekenen. We sponsoren hun cursussen Nederlands voor allochtone vrouwen om de integratie te bevorderen.'

De ring steunt ook het Vlaamse schooltje in Komen.

'Dat zou door de Franstalige gemeenschap betaald moeten worden, maar die weigert dat. Terwijl de Vlaamse gemeenschap wel de scholen in de faciliteitengemeenten rond Brussel financiert. Maar er toch geen inspectie mag uitvoeren.'

Voor deze mensen mag een regering over Brussel-Halle-Vilvoorde vallen. 'Het is geen symbooldossier. Het gaat om macht, om centen, om rechtvaardigheid.'

Uiteraard moet BHV gesplitst worden. En dan meteen het hele land. 'Ook de Walen zullen daar beter van worden', zegt Jef. 'Wallonië moet zijn lot in eigen handen nemen. Desnoods kopen we de Vlaamse onafhankelijkheid af met een overname van de Belgische staatsschuld.'

De doembeelden van een klein, internationaal onbetekenend Vlaanderen worden weggehoond. 'Onze tegenstanders jagen de mensen schrik aan', zegt Jef. 'Dat een onafhankelijk Vlaanderen zal wegkwijnen, dat we in een crisis zullen belanden. Larie. Integendeel, de buitenlandse bedrijven zullen ons weten te vinden. Vandaag blijven ze weg door het Belgische immobilisme. '

Wat doen we met Brussel? 'Dat mag zelf kiezen,' zegt Gerda, 'we gaan er geen muren rond bouwen.' 'Als ze verstandig zijn, sluiten de Brusselaars bij Vlaanderen aan', zegt Jan Peremans, een kolonel-geneesheer op rust.

Het was geen verrassing dat de Belgische vlag voor op de foto in deze kring een probleem vormt. Aanvankelijk 'kwam ze er niet in'. Na enig aandringen mag ze, opgevouwen, op de tafel liggen. Een tafel die aan het hoofd pronkt met een Vlaamse leeuwenvlag.

In deze rustige Clementinastraat in Antwerpen-Zuid (waar o.m. de Vlaams-nationalisti Herman Wagemans tot aan zijn dood gewond heeft) greep voor twee weken een gewelddadige steekpartij plaats. Gevolgd door een andere reeks sadistische feiten enkele straten verderop. Wij brengen het relaas van deze gewelddaden nog even in herinnering, zoals zij door Het Nieuwsblad uitgebreid werden gerapporteerd.

Een jongerenbende heeft vrijdagnacht in Antwerpen drie onschuldige voorbijgangers neergestoken en twee anderen zwaar bedreigd en geslagen. Blind geweld, zonder enig motief. 'Die jongeren waren compleet opgefokt', zegt slachtoffer Kris Van Der Borght (53), die vijf messteken in het lichaam kreeg omdat hij op straat stond.

'Ik was naar buiten gelokt omdat er op straat een enorm kabaal klonk', zegt Kris Van Der Borght. 'Ik was niet alleen, ook verschillende andere buren uit de Clementinastraat waren eens buiten komen kijken, hoewel het al ongeveer 11 uur 's avonds was. Verschillende onder hen vertelden dat ze de politie hadden gebeld. Wat er aan de hand was, wisten we niet. Alleen dat een groepje jongeren in conflict was geraakt met enkele buurtbewoners. Het was een conflict waar ik niets mee te maken had. Ik wilde gewoon op de hoek van de straat gaan staan om de politie te kunnen tonen waar die jongeren heen gelopen waren. Maar toen stormden ze plots met vier tegelijk op mij af. Twee van hen gewapend met een mes, en eentje met een grote straatsteen.'

Door het dolle heen

Kris Van Der Borght uit de Clementinastraat in Antwerpen lag gisteren te bekomen in het UZA in Wilrijk. Vijf keer hadden de jongeren hem met een mes gestoken. 'Ik dank mijn leven aan mijn speklaag. Als ik mager geweest was, dan had ik het zeker niet overleefd. Nu valt de pijn van de steekwonden nogal mee. Ik heb vooral last van een zware kneuzing in de maagstreek, daar waar ik die zware steen in mijn buik heb gekregen.'

'Die jongens waren voor geen enkele rede vatbaar', vertelt hij. 'Ik werk in de culturele sector en ben vaak betrokken bij optredens. Daar gebeurt ook wel eens wat, maar ik slaag er altijd in om al zwanzend een oplossing te vinden. Hier heb ik dat ook nog even geprobeerd. Stop toch jong, dit is het allemaal niet waard, heb ik nog gezegd. Maar de ogen van die eerste jongen met zijn mes stonden volledig opengesperd. Die was voor geen enkele reden vatbaar.'

Na een eerste uithaal probeerde Kris Van Der Borght nog weg te vluchten, terug naar zijn huis. Maar de vier jongens achtervolgden hem en probeerden hem voetje te lichten. 'Gelukkig ben ik op de been gebleven, anders hadden ze mij afgemaakt, vrees ik. Nu kon ik mij toch een beetje blijven verdedigen.'

'Mijn zoon zag het allemaal gebeuren en stond ondertussen hysterisch tegen die gasten te schreeuwen. Dat ze mij met rust moesten laten, dat ze mij gingen vermoorden. Ik mag van geluk spreken dat ze na een tijdje inderdaad weggevlucht zijn.'

Beuken op de deur

Het was niet het eerste gewelddadige incident waarbij die jongeren vrijdagnacht betrokken raakten. Kort voor de steekpartij hadden ze ook al twee andere buurtbewoners afgetuigd. De twee vrienden - Jan en Hans, meer willen ze liever niet in de krant - zaten in de tuin toen ze plots heel veel lawaai hoorden op straat. 'Een groepje jongens stond ruzie te maken. Een van hen lag op de motorkap van mijn auto', zegt Hans. 'Ik vroeg hen of ze alsjeblieft van de auto konden gaan. En dat leken ze ook probleemloos te doen. Ze stapten weg. Maar plots draaiden ze zich om en vielen ze ons aan.'

De twee vrienden kregen enkele klappen. De bril van Hans ging tegen de grond, Jan werd bedreigd met een riem met een zware gesp. Maar hij slaagde erin de jongen die riem afhandig te maken en samen met Hans naar binnen te vluchten.

'We dachten dat we veilig waren. Maar die jongens waren echt door het dolle heen. Ze bleven maar tegen de deur schoppen en stampen. De stukken vlogen eraf, zo hard ging het eraan toe. Maar gelukkig zijn ze er niet in geslaagd binnen te geraken, want we durven niet te denken wat er dan gebeurd zou zijn. Ik mag Jan wel dankbaar zijn, want die hield de deur langs binnen met al zijn kracht tegen.'

Handtasroof

En nog was het niet gedaan. Iets later was er in de nabijgelegen Montignystraat nog een steekpartij, en deze keer raakten er twee mensen gewond. Twee jongeren probeerden er de handtas van een vrouw op een terras te stelen. Toen de vrouw zich verweerde, werd ze gestoken. Haar vriendin, die tussenbeide probeerde te komen, kreeg ook een messteek in de zij. Even zag het ernaar uit dat de vrouw in levensgevaar was, maar de ernst van de verwonding bleek uiteindelijk mee te vallen.

Er zouden sterke aanwijzingen zijn dat de daders van de brutale handtasroof ook betrokken waren bij het geweld in de Clementinastraat. De persoonsbeschrijvingen zouden sterke gelijkenissen vertonen.

Tot zover Het Nieuwsblad.

Op 27 mei werd een eerste verdachte opgepakt en gisteren werden 5 anderen opgeleid, allen bekenden van het gerecht. Zij ontkennen heftig de feiten ... zoals het lafaarden betaamt. Niettemin was de onderzoeksrechter van mening dat er voldoende aanwijzingen zijn om twee van de drie meerderjarigen aan te houden. De raadkamer bevestigde vrijdag hun aanhouding. De derde meerderjarige verdachte werd door de onderzoeksrechter in vrijheid gesteld onder voorwaarden. De minderjarigen werden door de jeugdrechter geplaatst in een gesloten instelling. Het onderzoek wordt voortgezet.

Wij wensen alle slachtoffers een spoedig herstel toe. Zeker Kris Vanderborght, die een goede bekende van ons is, en die wij steeds meegemaakt hebben als een toffe verdraagzame man.

Ray