Twee Friese gemeenten deken een manier gevonden te hebben om te bezuinigen op uitkeringen. De sociale dienst gaat bijstandsvrouwen ‘updaten’, om ze aan een rijke kerel te koppelen.

Door de vrouwen een gratis ‘update’ te geven, hopen de gemeenten Dantumadiel en Dongeradeel in het noorden van Nederland hun werklozen aan een rijke kerel te koppelen, die de dames kan onderhouden.

Op die manier hoeft de gemeente minder bijstand uit te betalen. Woordvoerder Martijn Adema van Dantumadiel bevestigt de "revolutionaire" aanpak.

Per kandidaat steken de gemeentes zo’n 1.400 euro in wat de ambtenaren het ‘updaten’ van de kandidaat noemen.

Voor de 1.400 euro mag de bijstandsmoeder naar een kapper in Dokkum en krijgt ze een ‘imagoadvies’. Ook wordt de kledingkast doorgenomen, wordt er geshopt indien de garderobe niet hip genoeg is. Bij een deelname van zeventig personen besparen de beide gemeenten 400.000 euro per jaar. De gemeenten verwachten zo één op de drie vrouwen aan een partner te helpen.

Tien kandidaten van Dongeradeel hebben zich al ingeschreven. Het systeem is beschikbaar voor zowel mannen als vrouwen.

In Vlaanderen kijken wij niet raar van op van deze bemoeizucht van de overheid. Wij hebben een succesvolle eigen ervaring met "The making of Bart de Wever" : hoe maak ik van een gladde prater de eerste politicus van het land ?".  Blijft de fundamentele vraag : is dit de taak van de overheid ? Gaan we binnenkort onze knapste vrouwelijke  exemplaren veilen op Arabische markten om de gemeentekas te vullen ? Waar kunnen we de lelijkerds dumpen ? Misschien van bij de geboorte uit de gemeenschap weghalen en voorbereiden op een ondergrondse taak ? 

bron : vandaag.be

De New-York Times heeft een vlot en behoorlijk objectief verslag geschreven over de uitslag van de verkiezingen en daar ook enkele historische achtergronden aan vastgekoppeld. U kan langs dit bruggetje het artikel lezen.

Uit eigen ervaring sprekend, weten wij dat je niet moet proberen aan een buitenlander BHV en de faciliteiten uit te leggen. Maar je kan wel aan hand van enkele markante feiten het slechte huwelijk dat belgië is, duidelijk maken : Mijnheer Vlaanderen werkt zich te pletter en geeft zich arm aan cadeaus voor Madame Wallonië die heel de dag gaat winkelen en koffietjes drinken. Van zodra Mijnheer 's avonds thuiskomt, is het boel : de twee gaan over niks akkoord.  Daarom verkeert het huis  in verval : de verf bladdert van de muren, omdat zij het niet eens geraken over de nieuwe kleur, de tuin is een onkruidjungle, omdat beiden andere planten willen en de levensmiddelen beschimmelen in de ijskast, omdat ieder iets anders wil eten.

Wat er in bed gebeurt, weten we niet, maar Madame heeft vaak hoofdpijn. Toch mag mijnheer niet naar de bovenbuurvrouw lonken of Madame stapt op de TGV en ze zit in Parijs te friemelen aan Sarkozy. Madame heeft haar familie laten overkomen en die zit nu in de werkkamer van Mijnheer en wil daar niet weg. Op TV moet altijd gekeken worden naar Franse programma's en als Mijnheer iets op de eigen zender wil zien, voelt de familie zich gekrenkt. En Madame geeft hen gelijk : "Hij heeft geen manieren, die Menapiër" zegt ze. In het Frans natuurlijk, want dat is de taal van de beschaving, merde alors.

De laatste jaren worden er veel kennissen van madame uit het donkere buitenland in huis genomen : zij worden allemaal  bij mijnheer in zijn werkkamer gezet, daar is plaats genoeg. En mijnheer moet die mensen ook onderhouden ; hij heeft de crucifix uit zijn kamer moeten verwijderen en de onreine hond is naar het asiel verhuisd. Als die vreemdelingen iets nodigen hebben, roepen ze naar Mijnheer : "He, racist, koopt eens een gouden Rolex voor het besnijdenisfeest van mijn zoon."

Vertel dit soort verhaal in een internationaal gezelschap en eindig met de vraag : "Zouden die twee niet beter scheiden ?"

Dit is wat Bart de Wever met zijn internationale persconferenties zou moeten vertellen aan de verzamelde media. Hij moet gebruikmaken van de unieke kans om de jarenlange vergiftigde propaganda die de Walen hebben rondgestrooid in de internationale organisaties en media in één klap recht te zetten ... Maar wat doet De Wever ?  Hij zegt dat alles best meevalt in het belgische huishouden, niemand moet zich zorgen maken, wij gaan "praten" sust hij.  Dit staat letterlijk in de New York Times :  Mr. de Wever said that it was too soon for independence. M. De Wever zegde dat het te vroeg is voor onafhankelijkheid.

En dan sleutelen we wat aan de bevoegdheden en structuren en belgië kan weer verder ... Niemand vraagt hem, als het allemaal zo tof is, waarom heeft uw partij dan zo gigantisch gewonnen ? 

Bart de Wever is een bange Vlaams-nationalist geworden, die de woorden, Vlaamse zelfstandigheid, splitsing, het onrecht de Vlamingen aangedaan niet meer over zijn lippen krijgt. Hij is tenslotte een man zonder grote ervaring die plots in de spotlights van de internationale politiek verschijnt. In plaats van het imago van zijn land, Vlaanderen, op te poetsen en te vertellen dat belgië niet langer kan bestaan, wijst hij alles naar de toekomst.

Ray

Het weze duidelijk: de n-va heeft deze verkiezingen gewonnen en nog geen klein beetje. Het Vlaams Belang heeft ze verloren, maar wel een kleiner beetje minder dan alom gedacht.  Overwinningen neemt men, verlies ook. Bij deze.

Desalniettemin aan al die hardwerkende Vlaams-Belang militanten een dikke pluim, annex dankjewel, evenals een even luid klinkend Houzee! Het zal nodig zijn, Vlaanderen kan zijn trouwe schildwachten maar al te goed gebruiken. Met de nadruk op trouw, als daad, niet als woord. Stand houden in deze overdreven mediatiek gehypte omstandigheden was een klein wonder, verder gaan niet minder dan ons aller plicht. 'Trotzdem is das heiligste wort'
 
Zoals Bruno Valkeniers het perfect verwoordde: onze thema's leven meer op de straat, in de realiteit van alle dag, in het leven van zovele GV's, dan ze ooit tot leven kwamen in de campagne. Met uitzondering van het Vlaamse thema dat ooit dankzij Karel Dillen in de sterren geschreven stond en gisteren een massale electorale vertaling kon genieten met een 'dank-U-wel' aan de N.V. Reyerslaan & co ... iets dat vandaag echter al langzaam maar zeker door sommigen politici met stijl en brio omgebogen is tot een 'hoe-moet-ik-België-redden-bouwpakket'.
 
Hetgeen in 2004 niet ons deel mocht zijn, mag van bij deze van mij alvast in 2010 wel de n-va haar deel worden: Oprechte felicitaties voor Bart Dewever met deze enorme zege vanwege een Vlaams Belanger in hart en nieren. Op een golf geplaatst worden is 1, er op blijven surfen is een ander en volkomen de verdienste van Bart Dewever zelf. Waarvoor mijn waardering. Laat onze lessen van 2004 alvast in menig n-va-oor geknoopt worden: Zo een sprong maak je maar 1x mee.
 
Diegenen die ook lessen mogen trekken zijn de media. De n-va is gisteren niet uitgegroeid tot een grote centrumrechtse partij maar vooral tot een electorale kolos zonder gelijke. Datgene wat leuk was op de 13de juni zal in evolutie naar de pakweg 13de juli niet onvaak verworden tot minder leuk. Men kan enkele gevolgen van het overmaatse in een multi-partijen systeem met recht en reden vragen aan Leterme en de zijnen. Met dien verstaande dat deze heerschappen een complete zuil vol messentrekkers ter beschikking hebben terwijl hedendaagse Vlaams nationalisten enkel de kracht van hun overtuiging hebben, aangevuld met zowel tafelspringers als -schuimers.
 
Het overdreven opgeklopte n-va gevoel deze verkiezingen heeft vandaag tot gevolg dat de n-va noch moreel in staat is om niet deel te nemen aan het beleid noch zetelsgewijs het zich ook maar kan veroorloven om te doen wat ze in 2007 deed. Zeggen van 'als het zo zit, doe ik niet meer mee' is niet aan de orde voor Bart. Spijts zijn eerdere beweringen op vooravond van 13juni. Reeds 4 traditionele partijen zijn immers nodig om de N-va in Vlaanderen buiten spel te zetten, iets waar zelfs traditionele politici zich niet aan zullen wagen tenzij ze vergeven zijn van suïcidale neigingen. Het gevolg laat zich raden; de zuilbroeders likken de wondjes en kijken naar V-kanibaal Dewever de komende dagen. Dewever weet dat ook wel, zijn roep 'het niet alleen te kunnen' zegt genoeg. Hij beseft dat hij met zijn monsterscore een reus op lemen voeten is geworden die zowaar voor een reus heel gemakkelijk met de rug tegen de muur geplaatst kan worden. Zolang tenminste nieuwe verkiezingen geen optie zijn, participationisme de bijbel en spuwen in de hand van het Vlaams Belang o zo politiek correct lekker blijft bekken, uiteraard.
 
Zoals vele Vlamingen gisterenavond waarschijnlijk versteld stonden van hun eigen stemgedrag, zo ook is dit geldende voor vele Franstaligen over het Vlaamse stemgedrag. Met inbegrip van een nuchtere Di Rupo die gisteren hoffelijk en correct verklaarde dat het tijd was om te luisteren. Evenwel niet door er meteen aan toe te voegen wat in deze federatie moest versterkt worden. De aandachtige luisteraar of liplezer weet het meteen: Net datgene waar Vlaanderen zo hard naar smacht werd gisteren door de Waalse numero Uno meteen terug in de diepvries gestoken. Na de gebraden-mandaat-kippen komen de federale-kieskring-kippen dan ook meer dan waarschijnlijk in de mond gevlogen. Met een tussendoor mij zo hard openlijk opvrijende Vlaamse socialistische voorvechtster van het 'compromis te veel' zou ik als mij als Bart Dewever voor minder niet op mijn gemak beginnen voelen.
 
Voor zover hij de laatste jaren niet in niets zeggende sloganeske belgicistische bangmakerij verviel in zijn nobele pogingen ten behoeve van de Belgische eenheid kon staatswaterdrager van dienst Eyskens gisteren zowaar dan ook eens iets echt verstandig verkondigen: "De Wever zal zijn naam alle eer aan doen en een Belgisch weefsel spannen met Di Rupo". Of hoe 'het kostbare weefsel' als boek eergisteren misschien fijn leesmateriaal was voor sommigen vandaag al zijn Belgische recuperatie mocht ondergaan. Het kan verkeren.
 
Nooit lag de statutaire voorganger van de n-va zo midden in het Belgische bed als vandaag de n-va er zelf in ligt. Jammer genoeg, ook nooit voorheen zo vast. Vlaanderen drukte gisteren zijn nieuwse 'enfant terrible' aan de kloeke borst zoals ook morgen België dat zal doen. Zij het om andere redenen dan de pure liefde. Belgische bedden preken immers verantwoordelijkheidszin en plichtsbesef, ze baarden echter altijd al lelijke bastaardkinderen.
 
Van grendelwetten tot Brusselse gewesten, over confederalistisch gewauwel en paritaire senaten tot alarm- en andere bellen toe: België onstond zo democratisch als het zal verdwijnen. Waarmee ik dus absoluut niet het woordje 'niet' toepasbaar acht op het tweede deel van de zin. In deze hoeft dan ook niemand zich te schamen dat het steeds een minderheid is die een meerderheid zal inspireren.
 
Beangstigend gisteren waren de kleine 'slip of the tongue's' , zoals alleen onze Angelen dat zo mooi kunnen bewoorden, in het voorzittersdebat. Europa lijkt het nieuwe walhalla te zijn voor Vlaams nationalisten. Nooit gedacht dat het nota bene een cd&v-ster ging zijn die de ballon mooi door prikte: 'niet alles wat we hier niet kunnen oplossen gaan 27 andere staten voor ons kunnen oplossen'. Zowaar staalharde waarheden uit een CD&V mond! De meest gevaarlijke werd echter ontlokt door de nieuwbakken 'andersgaanleven'-voorman toen hij in volle naïviteit Dewever wees op het 'Belgische' migratiebeleid. Waarom ook dit niet op termijn naar Europa overhevelen liet Dewever zich ontvallen? Pardon!?

Elk rechtgeaarde nationalist zal nooit kunnen toestaan dat essentiële volkssoevereine elementen verplaatst zullen worden naar multi-nationale instellingen zonder voelen voor enige identitaire eigenheid wat dan ook. Begrijp me niet verkeerd, de Europese gedachte is mooi en nobel. Minderhedenverdragen en open grenzen zoals die door de Europese nva-'fractie' beleden worden kunnen wij in Vlaanderen missen als kiespijn omdat deze elke genomen stap voorwaarts teniet zullen doen. De Deweveriaanse slogan dat de mensen het 'open-grenzen-beleid' van de vorige regering moe waren klonk dan ook plots wel heel paradoxaal..

Dewever weet dit ook wel, slim als hij is. Geslepen als hij is. Maar of de kersverse lading eieren de n-va haar nieuwbakken overgewicht gaan kunnen dragen is een ander paar mouwen. Uit de ideologische rugzak zullen in ieder geval nog enkele kilo's mogen verdwijnen om het alvast begonnen 'gekraak' te overschaduwen. De bakens zijn uitgezet, de toegevingen loeren om de hoek. 

Bart wil misschien na de droom wakker kunnen worden met dingen die hij gerealiseerd heeft eerder dan de 'steriliteit'. Frans Van Der Els placht menigeen in het verleden ook toe te dichten dat federalisme met drie nadelig is voor Vlaanderen en dan ook ten alle prijze diende vermeden te worden. De VU-handtekening onder een federatie met 3 is nog niet droog of menigeen mag beginnen te vrezen dat het inzake confederalisme enkel de vlag mag verandert worden in bovenstaande om idem dito dezelfde lading te dekken.
 
Mee willen doen is 1. Geen andere optie hebben dan de deelname is een wereld van verschil. Daarom alleen al zal een ideologisch sterke, boven stammentwisten heen uit verheven, vb-stok achter de deur meer dan ooit nodig zijn. Vic Anciaux is nog altijd niet goed van zijn stap te veel, evenzo is dit geldende voor Brussel zelf.
 
Mvg.
 
H. v. Reeck

Vandaag rond 17.30 uur hebben wij de gemakkelijke reactiemodule terug moeten afkoppelen en vervangen door de simpele uitvoering. Een van u, had een ganse krantenartikel + foto gecopieerd, waardoor de blog volledig uit zijn voegen was getrokken. Het heeft ditmaal toch 24 uur mogen duren.

We hebben gisteren een veldslag verloren. Maar de oorlog tegen de vijanden van Vlaanderen is daardoor niet beëindigd.

Vanaf vandaag moeten we onze artillerie terug in stelling zetten.

We hebben stand gehouden en werden niet van de kaart geveegd. De wens van het belgisch circus met zijn syndicaten, rode zenders en tendentieuze regimegazetten gaat niet door.

Vanaf vandaag werken we aan de verkiezingsoverwinning van 2013.

Roeland van Walleghem

@ Le Camp des Saints in Vlaanderen

Het is me wat met de liberalen van Lijst De Decker : Jean-Marie geeft er de brui aan als voorzitter na de pijnlijke afgang van gisteren. Als enige verkozene van zijn fractie zetelt hij in de Kamer.

De Decker is er nooit in geslaagd een duidelijk profiel aan zijn partij te geven.  De populaire judocoach begon zijn politieke carrière bij de VLD.  In plaats van braaf aan het handje te lopen, sloegen zijn vele, voorkeurstemmen hem naar het hoofd. Hij moest per se minister worden en dat werd op zijn VLD's beloofd : "Jazeker, Jean-Marie, oefen nog wat geduld". Elke partij telt gewetenloze intriganten, bij de VLD is die karaktertrek een vereiste om naar boven te klauteren. Met in het rugzakje voldoende zwarte boekjes met intieme feiten van iedereen rondom u : de beste garantie voor een voorspoedige carrière.

De Decker moet ergens onderweg zijn rugzakje verloren zijn, want niettegenstaande hij maar blééf tegen de kar rijden van Napoleon de Gucht, Guynokkio en loverboy Patrick de Wael, werd hem geen ministerszetel onder het achterste geschoven. Wél een stamp tegen het achterste : Jean-Marie vloog eind 2006 buiten bij de VLD. Genoeg gezeverd, genoeg tegengestribbeld, genoeg last veroorzaakt.

Dedecker begon aan zijn solo-carrière. Na enig getreuzel en gezoek bij Vlaams Belang, werd hij binnengehaald bij de NVA. Na iets meer dan een week werd de partij van Bart Dewever verplicht door haar kartelpartner, CD&V, om elke samenwerking met de Oostendse ruziemaker stop te zetten.  Hier liet Dewever een stuk van zijn fraai karakter zien : ontrouw en genadeloos als een echte Jago dumpte hij de nieuwe vriend, in functie van zijn positie tegenover de (toen nog) grote CD&V.

In januari 2007 startte Dedecker zijn eigen partij onder zijn eigen naam : een beetje pover, tamelijk tragisch maar vooral ijdel. Een aantal losse pionnen uit andere partijen die weinig toekomst hadden, vlogen de LDD om de hals. In de peilingen steeg de ultra-liberale nieuweling tot 16% en tegelijk steeg de gloriol in het hoofd van de op wraak zinnende Dedecker. Het is nooit duidelijk geweest, waarom hij in die periode de slagzin lanceerde dat hij het VB zou uitroken. Heeft een hooggeplaatste intrigant van het belgische regime hem dat in het oor gefluisterd ?  Als politiek project is een dergelijke opgave, een weinig eerbaar doel. In de praktijk was ook lang niet duidelijk waar Dedecker zich situeerde : ultra-liberaal met tegelijk socialistische en nationalistische penseelstreken. Of streken zonder meer.  Met een ander discours in Franstalig belgië dan het meer opruiende Vlaamse programma liet vermoeden. Dubbelzinnigheid troef ; iedereen gaf zijn eigen invulling aan het politieke programma van LDD. De complete mislukking, de dee-jay uit Wilrijk kon zijn geluk niet op : wat hij ook bij mekaar sprokkelde aan warrige ideeën, hij koppelde ze terug naar het programma van zijn voorzitter met wie hij binnen het jaar trouwens overhoop lag. Het ging ook over centen, ja. Dat heb je altijd bij een bepaald soort figuren.

Toen het establishment doorhad dat die De Decker in feite een ordinaire tafelspringer was, een plebejer die graag aanschoof bij de groten maar geen manieren had, werd hij zonder veel plichtplegingen gedumpt. Gezocht en spoedig gevonden, werd een andere uitroker die uit de coulissen van een televisiestudio naar voren werd geschoven : onze Vlaamse Susan Boyle, Bédéwee.

LDD heeft met zijn partij en zijn ambitieuze avonturiers niets dan miserie gekend. Eén degelijk mandataris is ontdekt in de rangen van de LDD : professor en Vlaams parlementslid, Lode Vereecke. Misschien zouden er nog meer uit de schaduw getreden zijn, zoals bv een Piet Deslé, maar helaas het lied is uit.  Er zijn heel wat carrières gebroken van mensen die hoop en geloof hadden in het vage project : Monique Denhaan en Mathias Daneels, de hoofdredacteur van Het Nieuwsblad,  die beiden hun carrière opgaven voor een uitzichtloos politiek avontuur.

Een ding willen wij nog graag zeggen : Dedecker is een gevaarlijk man, emotioneel, ontrouw, ijdel maar ook iemand met lef. De manier waarop hij zonder aanzien des persoons politici hun ongezouten waarheid vertelt, wekt bewondering bij velen.  Hij is helaas geen teamspeler en wellicht is het beste van zijn carrière wat hem nu in deze legislatuur te wachten staat : los van partijbeslommeringen, op zijn eentje de Kamer op stelten zetten. Tot ze hem ook daar buitendragen. Eigenlijk kan ik hem best hebben maar niet te dicht.

Ray

Nu De Wever zelf op een "mesthoop van stemmen" zit, zoals hij ooit het Vlaams Belang toebeet, zal hij nu moeten bewijzen dat zijn strategie werkt. Hij zal zich niet meer kunnen verstoppen achter een goed geplaceerd woordeke. Wij zijn benieuwd.

Pol

Bij het openschuiven van onze slaapkamergordijnen, zagen wij verbaasd dat er niets veranderd was : Vlaanderen komt ongeschonden uit de NVA-tsnunami, maar wij zijn verdorie nog niet onafhankelijk. De grootste partij, de meest succesrijke politicus met bijna 800.000 stemmen, biedt nederig zijn overwinning aan de Franstaligen aan : ik ben de zwaarste, maar jullie mogen de eerste-minister leveren. Het worden boeiende tijden. Wij zitten klaar met aangescherpte angels om te prikken.

13 juni 2010 zal ongetwijfeld een ijkpunt blijven in de belgische geschiedenis. Partijpolitiek vallen de nieuwe zetels niet te beurt aan Vlaams Belang maar wel aan de door de media gehypte partij, die nu moet laten zien, wat ze waard is.  Gelukkig blijven er in de Kamer 12 schildwachten over die een zware taak wacht : Vlaanderens bestemming naar de Onafhankelijkheid op het rechte spoor houden.

Daarnaast zal het wroeten blijven om te zorgen voor een degelijk migrantenbeleid en een einde te stellen aan de tomeloze instroming van vreemde vogels die hier niet thuishoren. Wij hebben er genoeg en er moet orde op zaken gesteld worden. 

Justitie, politie en veiligheid vormen een andere prioriteit. De geweerlopen van de  kalasjnikovs zijn niet plots getooid met bloemen.  De politie wordt van vandaag af niet respectvol en hoofs begroet door boeven en boefjes in opleiding. De cellen hebben zich niet vermenigvuldigd deze nacht, zoals de zetels van de NVA.  Justitie blijft een aanhangsel van de partijpolitiek met verdwaasde rechters en parketvrouwen die flirterig onder de indruk zijn van zware jongens met gebronsde huid.

Over de gekleurde en verrijkende diversiteit gesproken : die van de islam blijven militant oprukken. Neen, niet uw brave gebuur, die nèt niet. Althans hij zal het niet aan uw neus hangen dat hij in stilte rekent op een stevige aangroei van zijn broeders en zusters in het land B.

En dan blijft er het spannende samenleven met de Franstaligen in het gescheurde land.  Maar vooral de omgang met de gevestigde machten van het regime.  Zullen zij Dewever opslokken met de medewerking van Elio di Rupo ?  Of is het echt "gedaan met geven en toegeven" ?

En dan hebben we nog niets gezegd over de financiële modderpoel van de belgische staat, de gigantische schuld van 335 miljard euri, de uitzichtloze begrotingstekorten en de noodzakelijke incentives om de economie aan te zwengelen. Even ter situering : als het Planbureau 22 miljard besparingen aanbeveelt dan vermindert dat de huidige staatsschuld met geen cent.

Iedereen zal uit zijn Vlaamse pijp moeten komen.  Voor die van de meerderheid zal het een leerrijke periode worden, voor die van de oppositie zal het er op aankomen, zeer nauw en correct toe te kijken. Ons vertrouwen in Vlaams Belang blijft onverminderd overeind. Geen schijnvertoningen, geen grappige one-liners, maar consequent handelen. 

Ray

Kamer : 12

Antwerpen (4) : Gerolf Annemans - Rita Debont - Bruno Valkeniers - Alexandra Colen

Oost-Vlaanderen (3)  : Guy d'Daeseleri - Barbara Pas - Tanguy Veys

Limburg (2) : Bert Schoofs - Annick Ponthier

BHV (1) : Filip de Man

Leuven (1) : Hagen Goeyvaerts

West-Vlaanderen (1) : Peter Logghe

Senaat : 3

Filip Dewinter - Anke Van dermeersch - Jurgen Ceder

Kamer  88 Nederlandstalige verkozenen

NVA 27,8% -  27 zetels

CD&V 17,3% - 17 zetels

sp-a 14,6% - 13 zetels

VLD 13,6% - 13 zetels

VB 12,3% - 12 zetels

Groen 6,9% - 5 zetels

LDD 3,7% - 1 zetel

Senaat 25 rechtstreeks Nederlandstalig verkozenen

NVA 31,7% - 9 zetels

CD&V - 16,2% - 4 zetels

sp-a 15,3% - 4 zetels

VLD 13,3% - 4 zetels

VB 12,3% - 3 zetels

Groen - 6,3% - 1 zetel

LDD 3,3% - 0 zetels

Franstalige zetels Kamer

PS 26

MR 18

CdH 9

Ecolo 8

PP 1

Morgenvroeg zullen wij de juiste uitslag kennen voor Vlaanderen, de samenstelling van kamer en senaat en de vookeurstemmen. Allemaal intressante tijdelijke gegevens.

Wij hebben van deze namiddag 15 tot vanavond 23 uur gepoogd om de verkiezingen op de voet te volgen en tussendoor enige commentaar te leveren op deze blog.

Wij zijn geen politieke partij (enkel fan) dus wij voelen ons niet verplicht om sportief de NVA te feliciteren met haar uit de hand gelopen overwinning.  Waarom zouden wij proficiat zeggen, voor iets wat in onze ogen gestart is als een geënsceneerd gebeuren ... 

Zoals er niet moet gejammerd worden bij verliezen, moet er evenmin gejuicht worden over een zege die wij beschouwen als een grote maar geslaagde misleiding. Deze opmerking bevat geen rancune of jaloersheid, het is een vaststelling, die niemand ons uit het hoofd kan en zal praten. Natuurlijk kon dit scenario alleen maar lukken, met in de hoofdrol een man die de vaardigheid en eloquentie van Dewever bezat. Hij hanteert bovendien een nuchterheid die in schril contrast staat tot de wollige taal waar de meeste politici zich achter verschuilen.Het zwakke punt waarmee Dewever zijn onzekerheid niet kan verstoppen, is zijn lichaamstaal en zijn impulsiviteit, zowel verbaal als fysiek.

De NVA heeft enkele thema's van het Vlaams Belang tot zich genomen, ze bewerkt, afgezwakt  en aan de publieke opinie aangeboden met een nieuwe strik eromheen.  Daarbij heeft de partij zorgvuldig gemikt op de voorzichtige middenmoot van de bevolking en zijn er vele kiezers weggehaald en gecharmeerd ter rechterzijde. Natuurlijk ook bij Vlaams Belang.

Dat Dewever daarbij het meest fundamentele begrip van het eigen programma (de zelfstandigheid van Vlaanderen) in de ijskast heeft gestopt, zegt veel over de betrouwbaarheid van de overwinnaar.  Normaal wordt gezegd bij een wedstrijd : "Aan de meet wordt de winnaar bekend gemaakt".  We zullen afwachten wat het wordt met deze Rondewinnaar, of er sporen van doping of ander vals spel ontdekt worden.

Woestijnvis & C° zal nooit gedacht hebben dat hun speeltje zo'n succes zou hebben en dat de grap volledig uit de hand zou lopen. Dit is het typische verhaal van de Leerling-Tovenaar. Hoe we er ook over praten of het fenomeen Dewever proberen te situeren, de realiteit is wat zij is. Maar zij die de Volksunie hebben meegemaakt in haar begin- glorie- en eindjaren zijn nu toe aan een tweede visie van eenzelfde scenario.

Wij gaan geen voorspellingen doen over hoe het nu verder moet. Dat volgen we bij het plankzeilen over de actualiteit in de komende periode.

Dat Vlaams Belang mede een groot stuk politieke vertegenwoordiging inlevert, is jammer, maar de functie van waakhond blijft meer dan ooit nodig.  Vermoedelijk zullen er van de 16 kamerzetels 12 overblijven, alleszins alle kieskringen zijn vertegenwoordigd.

Wij putten troost uit één zaak : we hadden een eigen voorspelling die we maar aan enkele Angeltjeslezers en vrienden hebben durven overmaken, uit angst gekielhaald te worden door sommige onverbeterlijke optimisten. Daarin hadden wij VB op 12%, CD&V op 18% en NVA op 27% ingeschat.  Helaas, was dat niet ver van de realiteit. We hadden veel liever klinkend ongelijk gehad.

Tot morgen, vrienden. We worden nog niet wakker in een ander Vlaanderen, ook al zullen sommige journalisten dat naief beweren in hun commentaren ... Wij gaan voort met onze angeltjesprikken.

Ray

cd&v 15,5%

vld 11%

VB 16,2%

spa 14,3%

nva 30,7%

ldd 2,3%

groen 7,7%

cdv 9,4%

vld 9,8%

VB 18.6%

spa 19,7%

nva 25,4%

ldd 3,1%

groen 11%

.

Het Vlaams-nationalistische N-VA stevent bij de Belgische parlementsverkiezingen zondag af op een monsterscore. De partij van Bart De Wever haalt volgens een prognose in Vlaanderen minstens 29 procent van de stemmen. In de gemeente Voeren, net onder Maastricht, scoort de partij zelfs 50,5 procent.

N-VA wil dat de Belgische staat op den duur verdwijnt. Vlaanderen moet dan een zelfstandige republiek worden.

Voor heel België worden de socialisten de grootste combinatie. Elio Di Rupo van de Waalse Parti Socialiste (PS) lijkt daarom op weg om de nieuwe premier van België te worden, als eerste Franstalige in ruim dertig jaar. De PS heeft de enorme aanhang in Wallonië en in Brussel zondag nog uitgebreid van 28 naar 36 procent. De Vlaamse zusterpartij sp.a bleef als enige partij in Vlaanderen overeind bij de enorme zege van N-VA.

Het zal voor Di Rupo wel lastig worden om een coalitie te vormen. De Franstaligen zijn fel gekant tegen de eisen van de Vlaams-nationalisten. ''We verkiezen zonder de N-VA te regeren, meer we sluiten het niet uit'', aldus Paul Magnette, PS-minister voor Klimaat en Energie.

De N-VA was bij de vorige verkiezingen nog een splinterpartij die een gezamenlijke lijst vormde met het christendemocratische CD&V. De christendemocraten verschrompelen in Vlaanderen tot 17,5 procent en verliezen hun positie als grootste combinatie in België.

Een zware klap was er ook voor Vlaams Belang en in minder mate ook voor het liberale Open VLD. Oud-judocoach Jean-Marie Dedecker blijft als enige Kamerlid over van de Lijst Dedecker: ''Ik ben gevloerd, met een ipon'', reageerde Dedecker.

Filip Dewinter toonde zich ontevreden dat Vlaams Belang van 19 naar 12,5 procent lijkt te zakken. ''Maar dit is geen ideologische nederlaag. Vlaams Belang heeft het pad geëffend naar Vlaamse onafhankelijkheid. Wij hebben gezaaid, anderen hebben geoogst'', aldus Dewinter over de enorme winst van de N-VA.

De parlementsverkiezingen in België waren nodig omdat de regering-Leterme dit voorjaar uit elkaar viel. Het liberale Open VLD was uit de coalitie gestapt. De partij vond dat Leterme onvoldoende succes boekte voor het Vlaams belang, vooral het splitsen van het omstreden kiesdistrict Brussel-Halle-Vilvoorde.

De Vlaams-Waalse tegenstellingen waren het hoofdthema van de campagnes. Anders dan in Nederland spraken partijen amper over de bezuinigingen die ook in België nodig zijn. Schattingen zijn dat België 22 miljard euro moet besparen tot 2015, maar bijvoorbeeld de Waalse PS van Elio Di Rupo beloofde de kiezers juist nog voor miljarden aan nieuwe uitgaven

http://www.parool.nl/parool/nl/225/BUITENLAND/article/detail/299359/2010/06/13/Vlaams-nationalisten-boeken-monsterscore.dhtml

cdv 16.3%

vld 14.5%

vb 9.6%

spa 17.7%

nva 27.1%

ldd 3.1%

groen 9.8%

PST : Dit stuk wordt geschreven om 21 uur en nog steeds géén uitslagen van Antwerpen. De computers van de dikke nekken van Digipolis doen het weer niet !

cdv 13.5%

vld 9.9%

vb 18.8%

spa 18.2%

nva 29.2%

ldd 2.4%

groen 6.2%

PS 35% + 6%

MR 23 - 8%

CdH - 16% - 0%

Ecolo 13%

cdv 14,6%

vld 10,5%

vb 15%

spa 16,5%

nva 33%

ldd 3%

groen 7%