Deze staat creëert apartheid. Er zijn tenminste twee grote stromingen gegroeid, of beter gezegd misgroeid : de ene groep wordt massaal aangelokt van buiten de grenzen en wordt zonder noemenswaardige plichten royaal onderhouden, zelfs met uitzicht op een later pensioen waar men in de thuislanden heer en meester mee kan spelen.
De andere groep, hier geboren en getogen, moet knokken om rond te komen, zwemmen om niet te verzuipen, of in de stresserende wetenschap leven dat enkele maanden pech het failliet betekent.
De leden van deze laatste groep betalen de hoogste huishuren of aankoopprijzen voor een woonst, zij moeten de hoogste rechtstreekse en onrechtstreekse belastingen ophoesten en worden aangemaand om zelf voldoende voor het pensioen opzij te leggen, want het geld is op. Waaraan het geld is opgegaan, wordt om politiek-correcte redenen niet gevraagd. Op is op en basta.
De staat is en heeft een gezinsbudget. Wie zijn kinderen ongelijk behandelt, de ene vertroetelt en de andere ervoor laat werken, is een onwaardig gezinshoofd. Dit is een geval van pure discriminatie, het is het ranselen met de matrak op de werkmieren.
Onwaardige ouders en onwaardige bestuurders dat is net hetzelfde, het onrecht komt altijd boven water bij de erfenis. Spuwen op een graf helpt helaas niet meer.
Jade
Gault-Millaut, Michelin, Publiciteit en de Begijnenstraat
Op de televisie bulkt het van culinaire- en restaurantprogramma's. Elke zender brengt zijn eigen keukenpersoneel op de buis. Onder de bevolking staan plots ontelbare keukenexperten op die fungeren als juryleden met een exquise smaak en die oordelen uitspreken waar je van omver valt.
Arrogante beroepskoks kafferen overdonderde amateurs uit, maar ook het kleine vreetgrut zelf verheft zich tot expert-controleur en heeft het over : het smaakpalet, de kleurencombinatie, de smaken die losbarsten en het gehemelte strelen, de wijn die gemuscadeerd smaakt naar verse rozijnen (sic !) en waarin de discrete perzik te veel overheerst wordt door een ietsje bittere noot ... Er is zelfs een eerste zelfmoordkok en VTM riskeert in de beschuldigdenbank terecht te komen door toedoen van twee keuken-nitwits die zich de allures van procureurs aanmeten.
Op diezelfde televisie verschijnen tijdens de kookprogramma's publicitaire boodschappen. Met hongerende gezinnen die in afwachting zijn van de culinaire kunsten van een opgedirkte mama, die niet eens weet dat je een biefstuk langs twee zijden moet bakken. Met een stralende glimlach tovert zij beschamende diepvriestroep of met water aangelengde hondenbrokken op, onder luid gejoel en gejuich van de huisgenoten. Een warme stem op de achtergrond, zet ons aan om ook dergelijke culinaire orgasmes te organiseren.
In de supermarkten vliegen de diepvries- en bereide schotels de rekken uit en het is slechts een minderheid die zijn keuken voor iets meer gebruikt dan om te pronken. Maar we zijn boergondische experten.
*****
In deze euforische tijden, bood Gazet van Antwerpen ons deze week een blik in de keukens van de belgische gevangenissen. Een willekeurig weekmenu uit de Begijnenstraat te Antwerpen.
Dinsdag : varkensworst of rundsboulet met aardappelen en brocollimix, dessert fruit
Woensdag : soep - kippenbil met rijst en currysaus en Chinese groenten - dessert
Donderdag : soep - rundsburger met aardappelen en snijbonen - dessert fruit
Vrijdag : soep - koolvisfilet met duglerésaus, aardappelpuree met prei - yoghurt
Zaterdag : soep - chili con carne met rijst - dessert
Zondag : soep - kipfilet met béarnaisesaus, warme tomaat en kroketten - chocolade-perentaart
De chefkok van de Begijnenstraat zegt ondermeer : "Het valt op dat de buitenlanders de belgische kost waarderen. Maar ook de wereldkeuken komt bij ons aan bod. Eén keer per week staat er rijst op het menu, één keer pasta, en pikant en minder opikant wisselen mekaar af. Wij zorgen vooral voor variatie. Echte klachten zijn er zelden. Soms krijgen we een opmerking "ik lust niet graag aardappelen" en dan gaan we met de betrokkene praten maar meestal vragen die mannen gewoon wat aandacht"
Het is nu ook duidelijk waarom de belgische gevangenen klagen over het voedsel in Tilburg. Bertold Brecht, de communist voor iedereen behalve voor zichzelf, zegde het reeds : "Erst das Fressen, dann die Moral".
Savat
Destelbergen : het cordon brokkelt af
Geert Goubert
De gemeenteraad van Destelbergen keurde het voorstel van oppositiepartij Vlaams Belang goed om voortaan hoofddoeken in sommige gevallen bij het gemeentepersoneel te verbieden.
Het was Geert Goubert, fractieleider van het Vlaams Belang, die in de gemeenteraadszitting voor een bijkomend punt op de agenda had gezorgd. Na de melding dat een personeelslid met hoofddoek instond voor het onthaal in OCMW-dienstencentrum De Reinaert aan de Kerkham, had het VB vastgesteld dat er in Destelbergen geen reglement bestond dat het dragen van uiterlijke tekenen van religieuze, filosofische, ideologische of politieke aard voor bepaalde werknemers van gemeente en OCMW verbiedt of dat daaromtrent geen bepalingen waren opgenomen in de rechtspositieregeling van het personeel.
‘Een regeling hierover ware misschien beter op Vlaams niveau beslist geweest', zei Goubert, ‘maar door de gemeentelijke verantwoordelijkheid kan ons lokaal bestuur ook maatregelen nemen ter vrijwaring van het neutraal karakter van openbare diensten. In Antwerpen, Lier, Gent en veel andere Vlaamse steden hebben CD&V, N-VA, Open VLD en socialisten beslist dat die uiterlijke kentekenen moeten geweerd worden uit openbare diensten. Sommigen willen ze weg uit alle diensten, anderen enkel uit diensten met een loketfunctie. Ons voorstel is beperkt tot personen aan de loketten. Het is geen afzwakking van ons programma, maar wij willen in dit dossier liever een half gevulde hand dan een lege hand hebben', stelde Goubert.
Tevredenheid
‘Het college heeft niet veel problemen met het goedkeuren van dat principe op gemeentelijk vlak voor personeelsleden die tijdens de diensturen in contact staan met het publiek', antwoordde burgemeester Marc De Pauw. ‘Ik moet wel opmerken dat daarmee het door uw fractie gesignaleerde probleem niet is opgelost, want daarvoor is een aparte beslissing van de OCMW-raad nodig.' Het Vlaams Belang liet al weten dat de partij momenteel door specialisten terzake laat onderzoeken of die bewering inderdaad klopt.
‘Ik ben wel echt tevreden omdat het naar mijn weten de eerste keer is dat in Vlaanderen een voorstel van onze partij wordt goedgekeurd. Als wij zeggen dat de zon schijnt, schijnt ze volgens anderen meestal niet', aldus fractieleider Goubert.
Met het voorstel van het Vlaams Belang werd uiteindelijk ingestemd door de voltallige CD&V en Open-VLD meerderheid en de N-VA-oppositieleden. Alleen Groen! stemde tegen. Raadslid Saskia De Bruycker noemde het een ronduit discriminerende maatregel. ‘Mensen die zich dan integreren, studeren en in openbare dienst treden, worden hier onterecht aangepakt', stelde ze.
Het waren niet enkel de EU-parlementairen Claeys en Vanhecke die de wandelende Gentse nachtmerrie Verhofstadt durfden aanpakken na zijn felle kritiek op de Franse uitwijzingspolitiek inzake de Roma's. Ook Derk Jan Eppink nam Verhofstadt op de korrel (in het Engels wat natuurlijk totaal belachelijk is : twee verkozenen uit Vlaanderen staan mekaar af te bekken in een vreemde taal). Op het laatste komt ook onze Paduaanse (Lega Nord) vriend Mario Borghezzio zijn duit in het zakje doen. U hoort hem nog juist zeggen dat de eerste prijs voor hypocrisie naar de Luxemburgse commissaris Reding gaat.
Nogmaals over de uittredingsvergoeding van EU-Commissarissen
Lieve angeltjesvrienden, U slaat de bal mis. Het gaat er niet om dat een ex-Europees commissaris een uittredingsvergoeding krijgt. Zelfbediening ligt nu eenmaal in de aard van het politieke beestje. Waar de discussie moet om gaan, is dat die uittredingsvergoeding blijkbaar kan variëren ! Van 40% tot 65% namelijk, niet zo'n klein verschilletje bij dergelijke weddes, dacht ik zo.
Maar waar hangt die variatie precies vanaf ? Anciënniteit in de functie ? Of politieke-correctheid ?
Ik weet het niet en vond de criteria waarop het verschil tussen 40% of 65% gebaseerd zou zijn, ook niet in vijf minuten terug. (5 minuten tijd is voor mij op de huidige "informatiesnelweg" de ultieme limiet om het begrip "democratie" te toetsen.)
Louis Michel zou blijkbaar zo'n 50% van zijn voorafgaandelijke wedde nog als uittredingsvergoeding trekken. Weet iemand waarom het geen 40% of geen 65% is ?
Aan de ene kant is hij 5 jaar of meer precies 1825 dagen commissaris geweest, maar ik heb dus niet kunnen terugvinden hoelang de "normale termijn" van een commissaris zou moeten duren om 65% te krijgen.
Anderzijds zou het misschien kunnen dat dikke Louis niet minder dan 15% moet inleveren omdat hij: - de Oostenrijkers schoffeerde met de afkondiging van een skiverbod aldaar voor vakantiegangers, - van een zwakke gezondheid blijk gaf door een hartaanval te veinzen bij een bezoek aan IJsland, - en omdat hij Leopold II in Kongo een visionaire held noemde?
Als dat inderdaad het geval is, ziet het er voor de uittredingsvergoeding van Kareltje De Gucht (als huidig Europees commissaris) helemaal niet goed uit, omdat die: - de Nederlanders schoffeerde toen hij premier Balkenende vergeleek met Harry Potter, - aan acuut geheugenverlies leed met de Fortis-aandelen van zichzelf, zijn echtgenote en de (schoon)familie, - en omdat hij Kabila junior ongebreideld laat tekeergaan in Kongo.
Voor een verschil van 2.000 EUR per maand zult ge mij als geboren diplomaat dan ook rap horen beweren dat:
-de Oostenrijkers de beste sneeuw ter wereld hebben op hun skipistes en de Hollanders de meest modieuze opticiens,
-een goed glas op zijn tijd de cardiovasculaire aandoeningen voorkomt en de memorie stimuleert,
-en Kongolese bananen onontbeerlijk zijn in fruitpap.
Bertie
In onze brievenbus : 40 kinderen op straat
Gisteren werd in Brussel door mensen die het goed menen met onze beschaving een tentenkamp opgericht voor vluchtelingen. Een brave mevrouw kwam aandacht vragen voor die arme asielzoekers; het gevaar is immers niet denkbeeldig dat zij de komende winter de nacht op straat zullen moeten doorbrengen. Die mevrouw appelleerde dus aan ons verantwoordelijkheidsgevoel en sprak er schande van dat wij – inwoners van een beschaafd land – dit lieten gebeuren. Maar mevrouw toch, dacht ik, je moet niet eerst duizenden en duizenden mensen in het land toelaten en vervolgens verwachten dat die allemaal een onderdak vinden, dat kan gewoon niet. Als je bij vloed de sluizen openzet, dan kun je er vergif op innemen dat het land onder water komt te staan. Dan krijg je gegarandeerd overstromingen. De te volgen werkwijze is dan niet dat je allerlei noodoplossingen bedenkt, neen, die sluizen moeten dicht. Zo eenvoudig kan het leven zijn.
Vandaag was het dan zover: in het nieuws hoorde ik dat het kernkabinet een akkoord heeft bereikt om 2.000 extra opvangplaatsen voor asielzoekers in kazernes en ‘woonmodules’ op militaire domeinen te voorzien. Hoera! Maar wat hoor ik in hetzelfde nieuws? Twee minicrèches gaan van vandaag op morgen dicht. In Wevelgem gaan vrijdag twee minicrèches, waarin totaal veertig kinderen opvang vonden, niet meer open. Geen geld meer…
Mensen, mensen toch, dacht ik, lieve, lieve Vlamingen, als jullie ogen nu nog niet opengaan , dan weet ik het ook niet meer.
JW
In de Verenigde Staten van Amerika
Men zegt : WIJ, het volk
Men zegt niet : IK, de President
24-09-2010
Wij gaan straks nog failliet aan deze gratis PUB ...
Deze morgen liep het storm bij het Oranje Theehuis : onze naarstige collega Savat had "Hello, ik ben Lohengrintje met het kanten onderbroekje en het slappe handje en ik zit op een zwaan" geprogrammeerd en vanavond heeft hij het gezien in "Hello, Dolly" met Barbra Streisand. Wil u weten, hoe hij deze dame omschrijft ? Luister :"Zij is zowat de enige zangeres uit het lichte genre die met haar stem acteert en met haar lichaam zingt".
U kan zich niet voorstellen, beste lezers, hoe wij vaak met rode ogen en stijf van de stress huiswaarts keren na een dag in het gezelschap van Savat. Of begint het u te dagen, wat wij meemaken ?
Deze morgen in het premetro station Groenplaats : bijna het Kerstverhaal
Het zal de edelachtbare Heer Philippe de Coene uit Kortrijk en omliggende cabaretzones met kleurrijke neonlichten, plezier doen, en ook normale mensen, als ik Hem en u allen, Vlaams-nationaal plebs, confronteer met mijn eigen persoonlijke wedervaren deze morgen in het premetrostation Groenplaats van de Metropool van Allah. Een mooi verhaal over de verrijking van onze maatschappij door vreemde lieden die zich nuttig maken in onze wereldse gemeenschap.
In de grote ruimte, die leidt naar de perrons en de winkels liggen, hangen, zitten zoals gebruikelijk een vijftal daklozen. Er is ditmaal in hun gezelschap een echtpaar van zigneunerafkomst. Ik verontschuldig mij dit opgemerkt te hebben aan de huidskleur en de raskenmerken van deze overigens prachtige mensen. Ik weet dat ik als een volslagen debiel, geen rasverschillen mag zien, maar in dit geval komt het mijn wedervaren ten goede. Nogmaals excuus. De bisschop doet het met zijn blanke neefje, de gewone pater doet het met een eskimo, om maar te zeggen, dat discriminatie ook in de RK-kerk bestaat en dat die mensen, ziek zijnde, het ook niet kunnen helpen. Terug naar de premetro, alstublief Excellentie De Coene.
De man is piekfijn uitgedost met een zwarte modieuze T-shirt, een dito pantalon, zeemleren schoenen en veel gel in het kortgeknipte pikdonkere haar. De vrouw draagt een lichtblauw groezelig kleed en een felblauwe geknoopte sjaal op het hoofd. De man brult tegen haar, terwijl zij naar de grond blikt. Alle passanten, ik incluis, doen of er niets aan de hand is, alleen de daklozen bekijken het tafereel en mompelen wat onder mekaar. De man schudt de vrouw bij haar schouders, terwijl hij haar in een onverstaanbare taal van alles toeroept. Dan haalt hij een GSM uit de broek, tikt razendsnel een nummer in en begint stilletjes te ratelen in het toestel. De vrouw staat er triest bij. Ik ben intussen de gang naar de supermarkt ingewandeld, draal wat en keer terug (ja hallo, ik bén nu eenmaal een nieuwsgierig type).
De vrouw in het blauw zit nu op haar knieën naast de roltrap waar de meeste mensen voorbijgaan. Ze heeft een papier voor zich liggen met een tekst die ik vergeet te lezen, en een schaaltje met enkele munten. Ze prevelt een gebed en en kijkt deemoedig elke passant aan, ze roept inderdaad met haar blauwe kleed en sjaal enige gelijkenis op met de heilige Maria. Bovenaan de trap staat de kerel toe te kijken. Hij heeft zijn opdracht vervuld en de vrouw is bezig met de hare.
Een dame achter mij zegt tegen haar man : "Och arme, toch ..." waarop hij antwoordt :" We kunnen iedereen toch niet helpen."
Ik vond dit zo'n fijn, delicaat verhaaltje uit mijn rijk gediversifieerde stad, waar de multicultuur welig bloeit en groeit, zodat de inboorlingen gracieus hun huizen overlaten aan de verrijkers. Hopelijk wordt onze waardeloze joods-christelijke-humanistische cultuur zeer weldra overvleugeld door de lieftallige waarden uit exotische landen om zeker niet onze Prachtige islam te vergeten.
Salami, salami, vrienden ! En nen ghoeden dagh oan Phlippe de Coene.
Ray
Leve Philippe de Coene ! Leve het Spionnencentrum !
Vlaams parlementslid Philippe De Coene (SP.A) liet de site www.hetverdrietvankortrijk.be onderzoeken door het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding. ‘Enkele mensen wezen mij op de verschenen teksten in verband met zigeuners. Het Centrum heeft de blog gescreend en ziet manifeste overtredingen van de wet. Het heeft dat laten weten aan de auteur, die tot eind volgende week de tijd heeft om de teksten aan te passen', zegt De Coene.
Solfie D' Hulster van het Centrum: ‘De vrijheid van meningsuiting is een fundamenteel recht. Maar in navolging van Europese en internationale regelgeving voorziet de Belgische wetgeving wel dat de grenzen van de vrije meningsuiting overschreden worden wanneer ze aanzetten tot haat, geweld of discriminatie. De voorstelling van zigeuners als rondtrekkende roversbendes die uitsluitend belust zijn op het plunderen, kan volgens ons beschouwd worden als aanzetten tot haat, discriminatie of geweld. De auteur heeft nu beloofd de teksten aan te passen.'
Tot zover Het Nieuwsblad.
Wij treden de Heer De Coene volledig bij met zijn daad van grote burgerzin : volksvertegenwoordigers, vooral van de altruïstische socialistische partij moeten waken over het goede fatsoen en maatregelen treffen tegen burgers die ontsporen en die eigen gedachten beginnen te ontwikkelen welke afwijken van wat toelaatbaar is in onze Prachtige Democratie. Leve de Dames en Heren Allochtonen die onze maatschappij komen verrijken met de hoge culturele meerwaarde van de vredelievende Islam ! Leve de Zigeuners in hun kleurrijke uitdossing en hun rijke cultuur. Leve Philippe Coene, hij is een mooi mens. En al wie hem een lage, chargrijnige verrader noemt of een rooie rat, krijgt het serieus met ons aan de stok.
Onbekende Pieter Bruegel de Oude ontdekt in Spanje
Een Spaanse verzamelaar bezit in zijn collectie dit schilderij, dat toegeschreven wordt aan Pieter Bruegel de Oude. Het Madrileense Prado zou bereid zijn het werk aan te kopen voor 7 miljoen euro, wat een bescheiden bedrag is voor dit schilderij dat de Spanjaarden betitelen als "El vino en la fiesta de San Martín" (De wijn tijdens het Sint Maartensfeest, iemand een betere vertaling ?) Volgens de Spaanse wetgeving mag het werk Spanje niet verlaten, anders deden wij een bod.
Neen, wij gaan het niet vertalen. Het is een satirische buitenlandse kijk op het ridicule land B. Een stukje waarheid met een knipoog en met enkele onjuiste vooroordelen.
Het droeve lot van ontslagen Euro-Commissarissen
Oud-eurocommissarissen kunnen tot drie jaar na hun vertrek uit Brussel aanspraak maken op een uittredingsvergoeding die 40 tot 65 procent van hun laatste salaris bedraagt. Dat moet hen volgens de Commissie helpen bij de overgang naar een nieuwe job.
Het minium jaarsalaris bij aanvang bedraagt 240.000 euri of 20.000 per maand. Na vijf jaar ligt dit rond de 25.000. Mooie maar welverdiende maandweddes voor harde werkers. Het eerste jaar na het verlaten van de Commissie ontvangen de uitslovers maandelijks 16.250 euri dat afgebouwd wordt tot 11.250 euri na drie jaar.
Momenteel genieten zestien oud-commissarissen van die vergoeding, zo blijkt uit een artikel in de krant Financial Times Deutschland.
De Waal Louis Michel is een van de sukkelaars die van deze maatregel aan het genieten is.
Gelukkig is ook nog een pensioenregeling voor deze mensen om op bejaarde leeftijd niet volledig te verkommeren.
De mening van Jan Penris (VB)
Het Vlaams Belang schiet de dure tunnelvariant van de Vlaamse regering resoluut af. "Schaf BAM af en ga voluit, snel en efficiënt voor het Meccano-tracé", stelt Vlaams parlementslid Jan Penris. Hij vindt dat de Antwerpenaar niet tweemaal mag betalen en pleit voor een vrijstelling van tolheffing voor Antwerpenaren en havenklanten.
Voor de partij is het compromis over Oosterweel "duur en onwerkbaar". De Vlaamse regering hield wel rekening met het Antwerps referendum maar niet met de nieuwe studies van Forum 2020 en stRAten-generaal die aantonen dat de tunnelvariant op het BAM-tracé slechter scoort en duurder uitvalt dan het Meccano-tracé.
Het is dan ook onaanvaardbaar dat de meerkost van 353 miljoen euro doorgeschoven wordt naar de Antwerpse belastingbetaler en de klanten van de Antwerpse haven, aldus Penris.
De partij wijst erop dat de Antwerpse begroting geen enkele ruimte meer heeft om de zware kost van dergelijke politieke compromissen binnen de huidige meerderheid op te vangen, waarmee Penris Open Vld-schepen Bungeneers gelijk geeft.
GOOD MORNING, INFIDELS
Goede morgen, ongelovigen ! Wij brengen jullie vandaag een dagje vol vrede en heerlijke cultuur.
Filip van Laenen : keiharde analyse over het zwakke En-Veeaatje
Hoe de N-VA zich deze week heeft laten rollen
22 september 2010 Door Filip van Laenen
Minder dan 24 uur na het overleg tussen Bart de Wever en Elio di Rupo werd al duidelijk dat de partijvoorzitter van de N-VA zich meesterlijk heeft laten rollen. Het zijn immers Elio di Rupo, zijn PS en België die zich met de high-levelgroep een week tijd hebben gekocht, terwijl de N-VA eigenlijk niets meer te winnen had. De Franstaligen tonen daarmee aan dat ze hun les uit 2007 geleerd hebben, terwijl de N-VA blijkbaar nog steeds in Belgische sprookjes wil blijven geloven.
De Zwanenridder Lohengrin komt langzaam de Schelde afgevaren en hij zal ontschepen nabij het Steen waar hij kennis zal maken met Elsa van Brabant. Dit is een verhaal van Richard Wagner.
Savat hoopt dat u van de prachtige muziek van de ouverture zal genieten. Wij weten, dat Savat een idealist is, die er dikwijls naast zit. Wàààgner .... van verveling zou je in slaap vallen maar het lawaai maakt je telkens wakker. Tenzij je natuurlijk uit het goede hout gesneden bent als trouwe Wagnerfan. En zo zijn er gelukkig velen. U moet maar eens proberen, het valt echt mee, dit is geniale, zuivere muziek.
Het leven van Bart de Wee is een aaneenrijging van successen.
Gisteravond zat Bart de Wee in Terzake bij het Gelaarsde Vrouwtje : twee betweters tegenover mekaar. Zij, onbeschoft onderbrekend, zoals aangeleerd in het rode boekje voor journalisten bij de 0000, hij, doorpratend en zichtbaar geïrriteerd dat iemand Zijne Zwaarlijvigheid het woord durft af te snijden.
Nadat De Wee zijn nederlaag bij de Oosterweelverbinding had omgebogen tot de zege van een groot staatsman, sloot hij af met de bescheiden opmerking "dat hij geen tijd meer had voor andere flauwe kul, want hij is bezig om een federale regering op de been te helpen." Dat zal ook ongetwijfeld een reusachtig succes worden.
Van Victorie naar Victorie stapt gezwind die bescheiden man.
Wij verwijzen u ook graag naar het artikel van Filip van Laenen over de formidabele tactische kwaliteiten van de N-VA-voorzitter.
Manten weet van wanten : het waagstuk van Schouppe
Wurlitzerdromen
Goede morgen Wurlitzervrienden
Vandaag iets anders om jullie danservaring te toetsen: we gaan een klassieker onder de salondansen oefenen, nl. de tango. Deze dans kende zijn oorsprong in Argentinië en Uruguay. Er zijn ontelbare varianten, maar allemaal hebben ze de staccato bewegingen verbonden met de illusie van de verleiding.
Het nummer wordt gezongen door één der succesrijkste zangers van de naoorlogse jaren, Gerhard Wendland. Zijn geboortedatum is onduidelijk: hij zou op 1 september 1921 het levenslicht gezien hebben, maar bij zijn graffoto op het kerkhof Riem in München prijkt 19 april 1916. Hij studeerde aanvankelijk rechten, doch schakelde over op zang. Hij wou operazanger worden. Als twintiger nam hij zijn eerste plaatje op, maar zijn carrière werd in 1940 onderbroken: hij werd onder de wapens geroepen en belandde uiteindelijk in Amerikaanse krijgsgevangenschap. Dat zou hem geen windeieren leggen, want dankzij deze contacten kon hij in officierenmiddens optreden, kreeg hij toegang tot de Bayerische Rundfunk en het bekende RIAS-dansorkest.
In 1951 had hij een eerste grote schlager met “Das machen nur die Beine von Dolores” – in de vijftiger jaren was hij één der meest gewaardeerde Duitstalige zangers. Internationaal kwam hij in 1961 in de schijnwerpers met het keuzenummer van vandaag: Tanze mit mir in den Morgen, goed voor een gouden plaat. Het stond 46 weken in de hitparade en is nu nog altijd in dansscholen een veel gevraagd oefennummer voor de tango.
Gerhard Wendland speelde in een vijftiental filmen, trad regelmatig op in Duitse televisieshows met internationale vedettes.
Wie zich liever niet aan de dans waagt, kan ook gewoon luisteren en genieten van een – bijna – vergeten Gerhard Wendland met Tanze mit mir in den Morgen.
