Europese inlichtingendiensten beschikken over sterke aanwijzingen dat islamextremisten een aanslag plannen op een stedelijk centrum in Europa. Het team zou zich al in Europa bevinden, meldt The Wall Street Journal op zijn website. Contraterrorisme-specialisten zouden op de hoogte zijn dat er een schietpartij wordt gepland naar het model van de aanslagen in de Indiase stad Mumbai, eind 2008. Men weet evenwel niet welke stad het doelwit is, schrijft The Wall Street Journal. Eerder deze week klonk het nog dat een aanslag werd verijdeld.
Afgelopen maand voerden de Verenigde Staten in Pakistan zo'n 20 aanvallen uit met onbemande vliegtuigjes (zogenaamde 'drones'), onder meer om de terreurdreiging af te zweren. Naderhand werd echter gevreesd dat terroristen vanuit de Pakistaanse stammengebieden al werden binnengesmokkeld in Europa.
'Vage' informatie Men vermoedt dat de aanval zal bestaan uit een commandoraid op een drukbezocht stedelijk gebied, waarbij de met vuurwapens gewapende aanvallers een bloedbad kunnen aanrichten. Ook het openbaar vervoer wordt genoemd als potentieel doelwit. In de Wall Street Journal verklaarde een Europese terreurspecialist dat de tot op heden ingewonnen informatie 'zo vaag is dat we er niks mee kunnen aanvangen.'
Londen, Duitsland, Frankrijk Veel aanwijzingen zouden echter in de richting van één of meerdere aanslagen in Londen, Duitsland of Frankrijk wijzen. De dreiging zou zo reëel zijn dat alle middelen worden ingezet om een aanslag te voorkomen. CIA-directeur Leon Panetta sprak in Islamabad met een aantal Pakistaanse leiders, onder meer over de terreurdreiging in Europa.
Beste Angeltjes, Gisteren vroeg ik tijdens mijn interpellatie in de ocmw-raad naar de situatie in Ieper voor wat de leefloners betreft. De cijfers, heet van de naald, zijn na te lezen via: http://blog.nancysix.org/#home. Misschien interessant voor de Ieperse blogbezoekers om dit eens te bekijken.
Nancy
NvdR : Yves Leterme zal zeker ingaan op je verzoek, Nancy.
Angeltjes op feesboek, de Grote Schoonmaak in Europa
De voornaamste bedoeling van de aanwezigheid van Angeltjes op feesboek, is om onze stem als kritische, separatistische en rebelse Vlaams-nationalisten ook daar te laten horen en tegelijk contacten te onderhouden met gelijkgezinden in andere landen. Neen, wij zijn geen Vlaams-radicalen die zich opsluiten en niet over de grenzen kijken, dat zijn we nooit geweest, wel bescheiden ambassadeurs van Vlaanderen "in den vreemde".
Wij zetten ook niemand van onze Angeltjesvrienden of lezers aan om zich te registreren op feesboek. Iedereen is vrij. Behalve ons volk.
Facebook, de internationale keuvelplaats
Het blijft ons alleszins boeien om op die wijze ook de stem van de man en de vrouw te horen in, ik noem maar wat, Suid-Afrika, Padania (Italië), Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland, Nederland, Zweden, Denemarken, Verenigde Staten, en nog menig andere. En ook nieuwtjes uit die landen op te vangen, die niet doordringen via de regimemedia. Zoals bijvoorbeeld het bestaan van een Onafhankelijkheidsbeweging op het eiland Mann.
De regeringen alom omschrijven de aan gang zijnde invasie in Europa, Amerika en Australië, steevast als een verrijkende immigratie. De islam als een tolerante godsdienst die wij met open armen moeten ontvangen en de humane solidariteit welke ons noopt tot bijstand.
Het Europese klootjesvolk
In ijltempo worden echter onze steden ingenomen door veelal onwillige middeleeuwers, die onze beschaving afwijzen, behalve de poen die er te rapen valt. De criminaliteit neemt angstwekkende vormen aan, 's avonds kraait vaak de rode haan, de kwaliteit van ons onderwijs zakt in mekaar met onderwijsministers die uit de partijpolitieke pruttelpotten van links komen en wij voelen ons vreemden in onze eigen omgeving.
Onze bestuurders behandelen ons als klootjesvolk en we moeten alles glimlachend fijn en gezellig vinden. Burgemeesters zijn bij voorkeur impresario's die voor volksvermaak zorgen. In alle landen bestaat een Spionnencentrum dat onze elementaire vrijheden beteugelt. Een onvriendelijke omschrijving van jeugdige vreemdelingen die voor galg en rad opgroeien is strafbaar en primeert boven de grondwettelijke vrijheid van het uitbrengen van een mening. Er zijn zelfs klodders van Vlaamse verkozenen, Philippe de Coene om hem duidelijk te noemen, die klaarstaan om de eigen burgers te verklikken bij het Spionnencentrum. Dank u wel, is er nog een job bij de reinigingsdienst voor deze minabele persoonlijkheid ?
De Wandelende Nachtmerrie en de Dikke Poenpakker
Politici zoals de Wandelende Nachtmerrie uit Gent of de Dikke Poenpakker uit Vilvoorde roepen in het Europarlement op om de "opstandigen" in de ban te doen. Te straffen. Weldra op de brandstapel te zetten. Wie zijn land vrij wil houden van tuig, wordt bestempeld als een te mijden racist. "Wij nemen maatregelen" roept een histerische troela uit het operettehertogdom Luxemburg en het menopauzemens geneert zich niet, er de holocaust bij te halen. President Dweil en de Geschminkte Portugees knikken instemmend. Gelukkig houden ze hun mond, want na zovele jaren kunnen ze nog geen behoorlijke Engelse zin uitspreken, en aan de eigen taal hebben ze een hekel.
Annemoe Neyts, het nuffig museumstuk
En wie staat er nog met de dikke kont te draaien en met benepen stem te piepen ? Annemoe godbetert Neyts, de Brusselse chi-chi bitch die haar ganse leven op onze kosten geteerd heeft, die door de gangen van Europarlement waggelt en als ze een lid van een opstandige fractie op het lijf loopt, de neus ophaalt en zelfs niet over het elementaire fatsoen beschikt om collegiaal te groeten. "Bonjour, Annemoe, how do you do ?" (Het klinkt muzikaal, iets voor onze Lolita).
Dat nuffig museumstuk veroorlooft zich haar liberale collega's te waarschuwen dat de gedoogsteun van de PVV van Geert Wilders aan de Regering van Rutte I zich tegen de Nederlandse natie zal keren. De Wandelende Nachtmerrie en de Dikke Poenpakker beamen. En dan keren zij huiswaarts. Want ze zijn moe van het knikken en het schelden. Dat is hun taak : zorgen dat de barak overeind blijft en dat hun inkomen verzekerd is. En het klootjesvolk moet applaudisseren
De moedige mannen Philip Claeys en Frank Vanhecke
Wij weten in Vlaanderen dat we kunnen rekenen op de moedige mannen van Vlaams Belang : Philip Claeys en Frank Vanhecke. Zij waren tot hiertoe de voorlopers om het kritische geluid te laten weerklinken op een beschaafde manier, niet op zijn Angeltjes'. Er komen meer verkozenen, om te beginnen in de nationale parlementen, en eerlang hopelijk weer meer recalcitrante verkozenen in de Europese Graaibarak.
Er is nog geen sprake van een "opstand" maar alleszins is het zeer duidelijk dat het verzet tegen de politiek van de traditionele partijen groeit en dat de bevolking een stem uitbrengt op de alternatieven, die de ware vertegenwoordigers zijn van de democratie. En daarom worden ze gehaat en uitgesloten.
Wij hebben onze dagelijkse "ochtendgroet" op feesboek deze morgen aangekondigd en onmiddelijk was er een vriendin die hem ongevraagd in het Engels vertaald heeft.
Wij stormen over de actualiteit, wij struikelen over de ene onrechtvaardigheid na het andere onrecht. Ons hart snikt als we dagelijks horen wat er in het criminele Suid-Afrika gebeurt. We vloeken over de arrogantie van de Europese dictatuur en de onkunde van onze eigen politieke graaiers. Goedemorgen, FB-vrienden en vijanden : de zon straalt en dat is al veel
We storm over the news, we stumble upon one injustice after another injustice. Our heart sobs when we hear daily in the criminal Suid Africa what is happening. We curse the arrogance of the European dictatorship and the ignorance of our own political greedy grabbers. Good morning, FB friends and enemies: the sun shines and that is a lot.
We komen er : de Grote Schoonmaak is in voorbereiding.
RAY
Links NL en het schelden
Politieke inversie of hoe rood bruin werd
D. FENDER - 30 SEPTEMBER 2010
Er was nogal wat consternatie toen Links het komend kabinet ‘Bruin 1’ noemde. Was dat simpel een bewijs voor de Wet van Godwin, die stelt dat naarmate het niveau van argumentatie zakt, de kans op vergelijkingen met nazisme stijgen ? Nee, niet direct. Het is eerder ontsproten aan wrok bij Links over de ‘roof’ van de 'anti- establishment -strategie’, die Wilders op Links pleegde, en die Links decennia lang koesterde. Een pot-verwijt-de-ketel frustratie.
Nog een stukje Brusselse folkore die niet gratis is.
Weggeplukt uit Het laatste Nieuws, normaal de beschermers van keuning, natie en tricolore oelewappers.
De Brusselse regering heeft vandaag Jean Clément voor een periode van twee weken benoemd tot plaatsvervangend gouverneur van het arrondissement Brussel, dat zich uitstrekt over de 19 gemeenten van het hoofdstedelijk gewest. Dat meldt staatssecretaris Bruno De Lille donderdag aan het persagentschap Belga. Hij vervangt Hugo Nijs, die op pensioen gaat.
Nijs, de vice-gouverneur, nam op zijn beurt reeds tijdelijk de functie over van Véronique Paulus de Châtelet, die eind 2008 ook al pensioen ging.
Institutionele eigenaardigheid De functie van gouverneur van het arrondissement Brussel is een institutionele eigenaardigheid die het gevolg is van de splitsing van de provincie Brabant in 1995 in Vlaams-Brabant, Waals-Brabent en het Brussels hoofdstedelijk gewest.
Ze beperkt zich tot het opstellen van rampenplannen voor het Brussels gewest en het gebruik van talen in de Brusselse gemeentelijke administratie. Deze laatste functie is in het gewest erg gevoelig, omdat ze onder meer betrekking heeft op politie en brandweer en de openbare ziekenhuizen.
Sinds eind 2008, nadat Véronique Paulus de Châtelet op pensioen vertrok, is de functie van gouverneur enkel tijdelijk ingevuld. Eerst nam de Nederlandstalige vice-gouverneur Hugo Nys tijdelijk de functie waar, maar ook hij vertrekt morgen op pensioen.
In afwachting van een nieuwe federale regering heeft de Brusselse regering beslist om de kabinetschef van Nijs, Jean Clément, voor twee weken als plaatsvervangend gouverneur te benoemen, alus Bruno De Lille. De maatregel kan worden verlengd indien er binnen die periode nog geen nieuwe federale regering is.
Tot zover Het Laatste Nieuws.
Op de webstek van de gouverneur plukken wij enkele stukjes die wij graag onder uw welwillende aandacht brengen, opdat u zoudet kennis maken met de bekommernissen van de desbetreffende persoon en zijn diensten :
NEWS : Opératie Boekentas 2010: veillig naar school
Detail : Het nieuwe schooljaar is het moment bij uitstek om goede gewoontes aan te leren om veilig naar school te gaan. Tijdens de campagne ‘Operatie boekentas’ worden ruim 60.000 kalenders, bladwijzers en posters met spelletje uitgedeeld aan de leerlingen van de Brusselse scholen. De publicaties focussen op enkele gouden veiligheidstips voor het traject naar school.
In onze brievenbus : het Meesterplan
Het Meesterplan, de moeder van alle plannen, de linkse methode om aan de macht te komen en te blijven. Overal beginnen mensen terug tot hun zinnen te komen, weg van het bedwelmende waas dat links als een sluier over ons heeft laten vallen, dat ons heeft verdoofd met de verdraaide waarden die het aanprijst.
Zoals een valse vriend, of een valse profeet, hebben de linksen valse ideeën gezaaid en aangewakkerd. Ze hebben de jeugd verdorven met wat zij als menselijke waarden en rechten bestempelen maar die ze gebruiken om onmenselijke daden te verdedigen vermits die mooi passen in het plan om te blijven overheersen.
Velen zijn verblind met het vals licht zodat de meerderheid niet meer in staat is om de realiteit te herkennen. De waarheid en de realiteit zijn omgedraaid en verwrongen, net zoals voor een kind dat in een gebogen spiegel kijkt in het Spiegelpaleis. Een kind dat nog nooit een andere spiegel heeft gezien of in een normale spiegel heeft gekeken, zal geloven dat wat men hem toont, ook zo is.
Het is tijd dat die kinderen in een normale spiegel kijken om de werkelijkheid te leren kennen. Het is tijd om het linkse "opiumwaas" te verdrijven. Het is tijd om de teugels van het leven terug in handen te nemen.
Het is tijd dat we onze jeugd die nu nog altijd op de universiteiten wordt gehersenspoeld terug de waarheid doen inzien. Het is tijd dat we de jonge mensen de basis van onze democratie terug bijbrengen.
In een democratie blijft misdaad een uitzondering, die niet getolereerd wordt en bestraft moet worden.
In een democratie mag zelfverdediging en verdediging van have en goed niet bestraft worden. Als daarbij de misdadiger gewond raakt of erger, is hij niet het slachtoffer.
In een democratie kan immigratie enkel plaats hebben onder strenge voorwaarden en controle. Immigratie kan nooit een overspoeling worden van andere nationaliteiten en zeker niet van mensen die niet willen integreren. Integratie moet aan strenge voorwaarden voldoen en er moet op tijd en stond een stop worden ingevoerd tot de integratie volledig is.
In een democratie wordt het volk geraadpleegd voor belangrijke beslissingen die een direkte invloed hebben op het welzijn en het leven van het volk en is er minimale tussenkomst van de regering.
Er verschijnt een lichtpuntje aan de horizon, want, zoals ik in het begin al zegde overal beginnen mensen te ontwaken, veelal door ongelukkige persoonlijke ervaringen of van hun naasten en vrienden. Want zelfs al wordt de waarheid verdoezeld of genegeerd door de media op bevel van de hogere "opium" verdelers, gepleegde feiten kunnen nu eenmaal niet volledig uitgewist worden, er blijven altijd sporen achter, geen informatiestop is zo hermetisch dat er niets kan uitsijpelen. Internet speelt hierbij een cruciale rol.
Ik hoop dat men overal in het Westen, waar onze westerse waarden nog belangrijk zijn, op tijd zal ingrijpen om onze beschaving niet te laten verdwijnen en om al wat scheef getrokken werd door de linkse verdervers terug recht te trekken. Het zal geen moment te vroeg zijn !
Foxy
Aanstaand kabinet Rutte wil aantal parlementairen vermindeen
De Tweede Kamer wordt teruggebracht van 150 naar 100 leden, de Eerste Kamer gaat van 75 naar 50 leden. Dat staat in het regeerakkoord van het nieuwe kabinet.
Voor deze wijzigingen is een grondwetswijziging nodig. Dat betekent dat eerst een meerderheid in Tweede Kamer en senaat zich achter de voorstellen moet scharen. Vervolgens is er, na parlementsverkiezingen, een twee derde meerderheid nodig in Tweede en Eerste Kamer. Op dit moment is de PVV nog niet vertegenwoordigd in de Eerste Kamer. Volgend jaar zijn daar verkiezingen.
De nieuwe regering wil ook snijden in het aantal volksvertegenwoordigers in gemeenteraden, waterschapsbesturen, Provinciale Staten en dus de Staten-Generaal.
De linxe graaiers schreeuwen moord en brand en zullen het zeker hebben voor een aantasting van "hun democratie". Ho ja, en over "populisme" natuurlijk ...
Bron : de Telegraaf
Elke politie-agent heeft nog recht op 10.000 achterstal
De opeenvolgende belgische knoeiregeringen worden veroordeeld omdat ze gedurende 8 jaar de politie te weinig betaald hebben. Een achterstal van gemiddeld 10.000 euri per agent voor een totaal bedrag va 370 miljoen euri ( we weten niet of de RSZ-ppo bijdragen hierin begrepen zijn). Reden om te fuiven bij de politie !
Oprechte dank aan de vele tientallen vrienden die onmiddellijk gereageerd hebben op onze vraag om de tekst over de 33 redenen om niet voor de NVA te kiezen, op te sturen. Wat wij altijd beweerd hebben, is nog eens bewezen : Vlaams-nationalisten zijn de best gedocumenteerde politiek geïntresseerden.(behalve bij de redactie van Angeltjes ; het zal er stuiven bij de terugkeer van Juffrouw Ellen).
PUB
Een instrumentaal vrij onbekend werk van Giacomo Puccini : Chrysanten. Niet om te lachen, maar wel sfeervol en melodieus. Met een korte (Franstalige) inleiding bij de video.
The political left is in control of all major news outlets, they all follow the journalist unions written policy, "do not indentify immigrants as criminals, promote immigrants as beneficial to the country". Media follow this rule to the letter. If the truth came out, the Sweden Demokrats would win landslide victory in elections. Media is the key to our destruction.
NAW bekend bij de redactie
De linkse politieke partijen hebben de controle over alle belangrijke nieuws-verkooppunten, ze volgen de geschreven onderrichtingen van de journalisten-vakbonden : "bestempel immigranten niet als criminelen, promoot immigranten als gunstig voor het land". De media volgen deze regels naar de letter.
Als de waarheid bovenkwam, zouden de Zweden-Demokraten een verpletterende overwinning bij de verkiezingen behalen. De media zijn de sleutel tot onze vernietiging.
Bij mijnheer doktoor : alles over de tong
De tong : ontleed van achter tot het puntje
Wist je dat de tong je meest flexibele spier is? En dat de tong - op het topje van je wijsvinger na - je meest gevoelige lichaamsdeel is? Ook komt het door smaakpapillen op de tong dat wij vet eten zo lekker vinden. Er is veel over de tong dat wij niet weten. Vandaar: de tong ontleed van achter tot het puntje.
Gemiddeld is ze 4, 28 centimeter: de tong. Ons meest flexibele orgaan is zo beweeglijk omdat ze bestaat uit spieren en vooraan in de mond helemaal vrij ligt. De extrinsieke spieren verbinden de tong aan de onderkaak, het tongbeen (vooraan in de keel) en de schedelbasis. Door deze spieren kan je je tong heen en weer bewegen. De tong zelf bevat intrinsieke spieren. Daardoor kan je met je tong allerlei vormen aannemen, zoals oprollen, omdraaien of je wijsheidstand schoonmaken.
Roze, rood of slijmerig ? Is jouw tong lichtroze van kleur, dan heb je waarschijnlijk weinig rood pigment in je tong. Andersom kan ook het geval zijn: veel rood pigment zorgt voor een rode tong.
Veel mensen hebben een witte slijmlaag achterop de tong. Hierdoor zijn de grote rode smaakpapillen achterop je tong goed te zien. Die slijmlaag is moeilijk weg te poetsen. Het risico bestaat zelfs dat je het met hetzelfde gemak weer terugpoetst.
Wat doet de tong ? Met je tong kan je slikken, praten, kauwen, zuigen en proeven. Maar je kan ook voelen of iets warm of koud is. Naast de top van je wijsvinger, is je tong het meest gevoelige deel van je lichaam. De tong bevat duizenden smaakpapillen. Dat zijn die kleine bobbeltjes. De stoffen in voedsel zorgen ervoor dat je smaakpapillen worden geprikkeld. De zenuwen in je tong sturen deze prikkeling door naar je hersenen waardoor je gaat proeven. Met de smaakpapillen onderscheid je zout, zuur, bitter, zoet en umami (scherp).
Proeven Met het puntje van je tong proef je het beste zoet. Met de zijkanten van je tong proef je zout en zuur. Bitter wordt het meest achterop je tong waargenomen. Een voorbeeld van bitter proeven is bier. Om bier goed te proeven, moet je het helemaal inslikken. Anders ben je niet in staat aan te geven of je het wel of niet lekker vind.
Gerard De Beuckelaer was zijn leven lang ingenieur bij verschillende BASF-vestigingen. Later werd hij ook senior vice-president van de Amerikaanse dochteronderneming van dit bedrijf. Daarnaast doceerde hij aan verschillende universiteiten, waaronder het MIT in Cambridge en de TU van München. Na zijn pensionering deed hij consulting werk, onder andere voor Novartis en Slovnaft. Hij is nog altijd actief in de Oost-Europese industrie. Toen hij na 25 jaar buitenland terug naar zijn geboortedorp kwam om daar zijn levensavond te beginnen, is hij nogal geschrokken van wat hij zo om zich heen zag en begon dit boek te schrijven. Hij interesseert zich erg voor muziek, geschiedenis, andere talen en culturen en natuurlijke exacte wetenschappen.
Vlaanderen heeft dankzij zijn wisselende luchten en het spel van zon en wolken, grote schilders voortgebracht en is voor de rest het zwakke broertje in de Europese familie ... (David Teniers de jonge - Kermis)
Vrienden van de Angeltjes,
Eerst en vooral en om misverstanden te voorkomen, wil ik hier bekennen dat ik helemaal geen drs. ben. Ik ben maar tot aan mijn achttiende naar school geweest. Drs. Johan Arendt Happolati is gewoon een nickname die ik heb gekozen omwille van de doldwaze klankkleur.
Het is van in mijn middelbare schooljaren geleden dat ik nog een boekbespreking heb gemaakt en ik ben het misschien een beetje verleerd. Trouwens, ik zal het hier niet te lang maken, want zo’n computerscherm, dat nodigt niet bepaald uit om er grote lappen tekst op te lezen. De auteur zelve komt ons hier echter ter hulp om het een beetje spannend te maken. Ik kan u namelijk al meteen en ter inleiding lekker maken met de eerste zinnen uit het boek. Let op en... huiver...
Vlaanderen is mijn land en ik heb het innig lief. Daarom wil ik, nu ik zie dat het stervende is, ook op een waardige manier afscheid nemen. Want Vlaanderen gaat dood. Misschien niet morgen, maar wel binnen een paar generaties. De gerechtsdokter, waarschijnlijk Prof. Dr. Ahmed Ismail, zal grote moeilijkheden hebben om de doodsoorzaak vast te stellen. Er zullen geen opvallende organische letsels zijn die het afleven begrijpbaar maken. Prof. Ismail, een wijs man, zal waarschijnlijk hoofdschuddend tot de slotsom komen: "Eigenlijk wilde ze niet meer leven." Dat is soms zo bij oude mensen. Ze hebben alles al gezien en gedaan en dan willen ze niet meer. Misschien is dat met oude volkeren niet anders.
Met deze hardvochtige woorden begint het boek Vlaanderen sterft! van Gerard De Beuckelaer, een genadeloze analyse van Vlaanderen. Met een meedogenloos scalpel ontleedt hij zijn Vlaanderen en zijn Vlaamse mensen. En het is geen fraai beeld dat hij ophangt. Men zegt wel eens dat elk volk de leiders krijgt die het verdient. Voor ons Vlamingen - en na lezing van dit boek - komen deze woorden wel bijzonder hard aan. In de spiegel die De Beuckelaer ons voorhoudt zien wij een volk, vermalen, verprutst en verpletterd door zijn geschiedenis, maar ook een volk ten prooi aan alle ziekten van de beschaving die tenslotte tot z'n ondergang zullen leiden. Een volk zonder grote denkers of doeners of dichters; het zwakke broertje uit de Europese familie. In een twintigtal hoofdstukken stelt hij de diagnose. En als ik de algemene teneur van het boek zou proberen te vangen, dan blijft egoïsme, kortetermijndenken, gemakzucht en verweking bovendrijven. Ik weet het, je wordt er niet bepaald vrolijk van.
Affiche van CVP ten tijde van de koningskwestie
Na eerst de recente geschiedenis van België te hebben opgeroepen (o.a. de koningskwestie, de schoolstrijd, de polarisering en de verzuiling tussen de twee landsgedeelten), en collaboratie en repressie te hebben besproken en betreurd, vermeldt de auteur ook nog even andere belangrijke veranderingen die hebben plaatsgevonden tijdens en na de jaren 60: het communautair probleem, Kongo, het migrantenprobleem, mei '68, enz.
Hoofdstuk 5 noemt hij 'De Erosie van de ziel". In tien onderverdelingen beschrijft hij hoe onze Vlaamse maatschappij is afgegleden naar iets wat het begin zou kunnen inluiden van onze ondergang. De onderwerpen die mij in dit hoofdstuk het meest hebben geboeid, zijn 'Hedonisme' (altijd en overal willen genieten), 'Het einde van de schaamte' en 'De dood van de discipline'.
Ferre Grignard, een Vlaams icoon van het verzet tegen de burgermaatschappij in de jaren '70 : de verering van het hedonisme
Hoofdstuk 6 leert ons dat de politieke partijen veel minder dan vroeger staan voor een ideologie, maar integendeel bij het bepalen van hun standpunten eerst proberen aan de weet te komen hoeveel stemmen het hen zal opleveren, of hoeveel stemmen het hen zal kosten. Het is een trend die zich voordoet bij alle politieke partijen. Dit 'omgekeerd te werk gaan' wordt uiteraard veel gedetailleerder uitgelegd dan ik het hier in deze korte inhoud kan verwoorden.
Een voor mij uiterst interessant hoofdstuk is dat over onze taal, die hij 'idiomatisch' noemt, met weinig regels dus; je moet het gewoon wéten. En De Beuckelaer durft iets te zeggen wat wij onbewust eigenlijk zelf ook wel weten, maar het niet geweten willen hebben: het Nederlands is geopolitiek niet belangrijk. Ook is hij van mening dat het verstandiger is als Vlaming Frans als tweede taal aan te leren. Frans is immers - in tegenstelling tot het Nederlands dat een Germaanse taal is - een Romaanse taal, en het feit van twee taalsystemen te beheersen, maakt het ons gemakkelijker om in ons verdere leven nog ándere talen te leren. Nog een citaat uit hoofdstuk 7 :
"Een taal is veel meer dan een communicatiemiddel. Het is een werktuig van de geest, de toegangspoort tot een cultuur en een levensgevoel. Een volk heeft het recht gerespecteerd te worden, niet alleen in zijn cultuur, maar ook in zijn taal."
Na enkele hoofdstukken die wij niet mogen bespreken, omdat het anders te veel wordt, gaat het over 'De Walen en wij' en hoe wij individuele Vlamingen heel opportunistisch zélf hebben geijverd om toch maar tot die Franse bovenlaag van de bevolking te mogen worden gerekend. En zo bestendigden wij natuurlijk de suprematie van het Frans in ons land.
Het symbool van de verfranste burgerman : de familie Beulemans
Over het hoofdstuk over de migranten wil ik hier niets schrijven, omdat ik De Beuckelaer niet te kort wil doen; dat zult u zelf moeten lezen. En al lezende zult u leren hoe het komt dat het er uiteindelijk zo veel zijn geworden. Ik raad u echter af blz. 161 te lezen, want daarin wordt een scenario beschreven dat ons regelrecht naar een atoomoorlog (kernbom op Parijs) voert ...
Een meisjesklas in de jaren '30
Hoofdstuk 12. 'Thuis moest je eten wat er op je bord lag en in de school moest je leren wat er op het bord stond. Inderdaad, een mijmering over het onderwijs in Vlaanderen en hoe het in de loop der decennia verprutst is geworden. Van de tijdsgeest van mei '68 moest onze maatschappij antiautoritair en egalitair worden. Egalitair dus. De Beuckelaer is er van overtuigd dat wij niet allemaal gelijk zijn - wel gelijkwaardig - en dat we onze jonge mensen dus ook niet moeten onderwijzen alsof ze allemaal even slim (dom) zijn. En dat laatste hebben we nu dus wél gedaan met als gevolg een reusachtige nivellering naar onder. En ook: ‘De ene herstructurering volgde op de andere, met nauwelijks een adempauze ertussen. De scholen werden gewoon van hun kerntaken afgeleid.’
Op school in 2010
En over de chronische bureaucritis: De overheid verlangt en bekomt een lawine aan informatie (...) Men zou zich toch ook eens meer de volgende vraag kunnen stellen : "Wat ga ik met die informatie doen? Kan ik er een meerwaarde uit scheppen die de kosten en moeite voor het verzamelen ervan rechtvaardigt?" (...) Ik heb heel vaak gezien dat de binding tussen die immense papierbergen en de realiteit maar heel zwak of zelf onbestaande was.
Hoofdstuk 13 gaat over het gerechtelijk apparaat en puntje 3 meer bepaald over de gevangenissen. De Beuckelaer is niet bepaald mals met onze gedetineerden... Zo ziet hij het nut niet in van maaltijden of kleren die van buitenaf gebracht worden. Geen onbeperkte toegang tot de media ook. Noch verlof, noch geld in de gevangenissen. Gewerkt wordt met een soort monopoly-geld dat enkel kan gebruikt worden in het winkeltje van de gevangenis.
Zo kan het ook
Discipline: De regels moeten doorgezet worden. Daarom beveel ik een strafsysteem met twee regimes aan: A en B. A is wat tot hiertoe beschreven werd. Een bijzonder recalcitrant individu kan naar B verplaatst worden. Dat moet een uiterst onaangenaam oord zijn. Bijvoorbeeld een tentenkamp in de Ardennen (zolang we België nog hebben, anders zie ik ook in de provincie Limburg wel mogelijkheden) met alleen koud water, nog harder werk en geen bezoek (tenzij van de advocaat en dat ook weeral streng gecontroleerd). Gruwelijk? Onmenselijk? Waarom zou dan wat wij als soldaten zonder klagen - vooruit dan, met maar een klein beetje gemopper - verdragen hebben, voor een misdadiger die zich niet wil bekeren te brutaal zijn?
In hoofdstuk 14 over 'Democratie' staat haarfijn beschreven hoe het komt dat onze politici geen kaas hebben gegeten van het besturen van een land. Denk er maar eens aan wat men moet doen om in Vlaanderen minister te worden (p. 222):
- Zo tussen achttien en twintig lid worden van de lokale jonge XXX. XXX staat voor ergens een partij. Vroeger was een carrière in de jeugdbeweging met de passende kleur zeker ook heel nuttig geweest, maar dit verzwakt. - Militant meewerken aan verkiezingscampagnes, inclusief het afscheuren van de affiches van de tegenpartij. - Tussen vijfentwintig en dertig moet men het eigenlijk wel tot de gemeenteraad gebracht hebben. - Tussen dertig en vijfendertig kan een mandaat in de provincie aangepeild worden. - Tussen vijfendertig en veertig ergens een min of meer belangrijk ambt in de partij en lidmaatschap van de kamer.
Nu kan men denken dat we hier met een nuttig leerproces te doen hebben. Wat heeft onze kandidaat dan op zijn twintig jaar durende weg naar boven geleerd? - Tegenstanders, vooral binnen de eigen partij uit de weg ruimen, in de rug steken of door diffameren (belasteren) monddood maken. - Zich op iedere lijst met de ellebogen naar boven wringen. - Een betrouwbare en onderdanige indruk maken op de mensen die in de partij de touwtjes in handen hebben. - Mensen kopen, ook als daarvoor principes moeten opgegeven worden.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over zijn mening over maaltijdcheques (pure volksverlakkerij), kortingen (wie betaalt die, denkt u?), enz.
Maar over de werklozen wil ik het hier wél nog even hebben. De Beuckelaer deelt ze onder in drie categorieën:
- Er zijn er die echt wel willen, maar niet kunnen. Die laten we hier maar buiten beschouwing. Die moeten we zo voorthelpen, zonder ze tot iets te verplichten en misschien wel guller dan vandaag. - Er zijn er die echt wel kunnen, maar niet willen. Die zijn met het kuisen van sloten en sancties als ze dat niet vlijtig genoeg doen, prima bediend. - Dan zijn er nog die kunnen en evenzeer willen, maar gewoon de kans niet krijgen. Daar moeten we natuurlijk iets voor proberen te doen. We kunnen daar niet te lang mee talmen. Het leven van mensen die aan de lopende band, maar zonder resultaat, solliciteren is allesbehalve stimulerend. Het frustratieniveau kan op een bepaald moment zo hoog oplopen dat ze van groep drie naar groep twee muteren. Ze doen dat niet vanuit een profiteurmentaliteit, maar uit totale hopeloze resignatie (opgave, berusting).Telkens als dat gebeurt hebben we, als maatschappij, een kleine veldslag verloren.
Tot slot nog dit. Ergens in het boek schrijft de auteur: "Als dan de slogan van de Vlaamse Volksbeweging: 'Vlaanderen wordt Staat' ooit in vervulling mocht gaan, dan kan ik alleen nog maar bidden dat God met ons erbarmen moge hebben." Ik ben het daar niet mee eens. Ik denk dat Vlaanderen, mocht het eindelijk ooit onafhankelijk worden, een economische en culturele boost zou krijgen, mede ook veroorzaakt door de simpele euforie van z'n bewoners.
Rest mij nog u te bedanken voor uw geduld, maar zo'n bespreking van enkele bladzijden doet het boek geen recht; de gecompliceerde waarheid laat zich niet vangen in enkele zinnen. De Beuckelaer graaft en wroet veel dieper dan dat ik het hier in dit korte bestek uitgelegd kan krijgen. Lees het boek en... leer uzelf beter kennen...
Drs. Johan Arendt Happolati
Vlaanderen sterft ! Gerard De Beuckelaer ISBN 9789089730183 Uitgeverij Aristos bv 332 blz. - € 20,60
Wurlitzerdromen
Dag schattekes,
Vandaag gaan we een bijdrage leveren over een koning. Niet dat ik van monarchistische sympathieën kan verdacht worden – integendeel! Het is slechts een zinnenbeeldige monarch, zoals men bv. ook spreekt over “de prins van mijn dromen” of “de koning van mijn hart”. Noteer hierbij dat men in rang stijgt als men van het ongrijpbare naar het lijfelijke overgaat… Deze monarchistische periode wordt gevolgd door de dagdagelijkse realiteit waarbij de vrouw spreekt men over “die-e van maai”, wat heel wat profaner klinkt en dikwijls niet strookt met de werkelijkheid. Noteer hierbij de variante die de mannen gebruiken voor hun vrouw: “dievan ons”… Zijn mannen toleranter of gewoon vooruitziend?
Slimmeriken hebben het al geraden: deze koning is de “king of rock ’n roll”, Elvis Presley. Zijn liedjes, zijn uiterlijk, zijn leven hebben tientallen jaren van de vorige eeuw getekend.
Hij werd geboren in het wereldbekende Tupelo, Mississipi, op 8 januari 1935 in een gezin dat het niet breed had. Elvis was het resultaat van een typisch Amerikaanse mengeling van voorvaderen: Schots-Iers-Frans-Normandisch-Joods en een snuifje Cherokee. Zijn tweelingbroertje stierf bij de geboorte en Elvis bleef enig kind.
Hij bleek een aangename stem te hebben, kreeg voor zijn 11de verjaardag een gitaar – die hij niet gevraagd had, want hij wou liever een fiets – en leerde via zijn nonkels erop te spelen. Elvis zou nooit noten leren lezen.
Het verhaal dat hij met zijn spaarcentjes een plaatje opnam voor zijn mama is wereldwijd bekend. In werkelijkheid heeft hij er verschillende opgenomen, telkens met de verwachting dat hij in de opnamestudio zou “ontdekt” worden. Hij baseerde zijn liedjes op country, pop en gospel. In 1956 belandde hij bij RCA, die zijn contract bij Sun Records had overgekocht. Elvis Presley was een fenomeen, het symbool van “alles is mogelijk in de V.S.A.”. Zijn successen zijn te talrijk om op te noemen. Ik heb voor jullie “Jailhouse Rock” gekozen:
Dikke zoen van Lolita
30-09-2010
Hulp gevraagd
Voor de verkiezingen deed een lang bericht de ronde op internet : "33 redenen om niet voor de NVA te kiezen". Kan iemand ons dat mailen aub ? Het is voor een goed doel ... Dank.
Ray
De waarheid is vervelend : incidentje in Suid-Afrika
’n Sesjarige meisie van Vereeniging het meer as tien uur lank by haar pa se lyk gewaak nadat huisrowers hom vermoor het. Familie en traumaberaders het Monay as ’n “ongelooflike dapper kind” beskryf.
Mnr. Christo Mouton (54), ’n rekenmeester en hoof van Kinderwelsyn in Vereeniging, is eergister net voor 22:00 in hul huis in Drie Riviere in die hart geskiet. Die drie rowers het met ’n TV en rekenaars gevlug nadat hulle eers die kluissleutels by Monay wou hê. Mouton se vrou, Coral (35), ook ’n rekenmeester, was ten tyde van die voorval in Durban vir sake.
Monay het heelnag by haar pa se lyk gewaak totdat die huiswerker gister omstreeks 07:30 opgedaag en die polisie ontbied het.
Mev. Carina Huntly het gister huilend vertel haar enigste broer “is vir niks vermoor”. “Ek het 21:00 nog met hulle gepraat, toe het hulle ’n storie op TV gekyk. Toe ek weer om 21:30 bel, het hy gesê hulle gaan nou slaap. Teen 22:00 was hy dood.”
Wij ontvangen dagelijks meer dan tien van dergelijke berichten, het een nog afschuwelijker dan het andere.
Philip Claeys confronteert Zuma met Plaasmoorden in Suid Afrika
Met zijn rustige maar onwankelbare manier van optreden, aarzelt Philip Claeys niet in het Europarlement de Suid-Afrikaanse ANC-president Zuma te ondervragen over de toestand van de blanke Afrikaners en de plaasmoorden. 1 minuut spreektijd ... Bravo, Philip, ik heb zoveel mogelijk Suid-Afrikaanse vrienden van facebook op de hoogte gebracht van jouw interpellatie.Het is natuurlijk veel leuker en makkelijker bij zulk een gelegenheid met het wierookvat te zwaaien en mijnheer de president te loven en te informeren naar de gezondheid van zijn vijf vrouwen en of wij voldoende centjes hebben overgemaakt naar het racistisch bewind. En nog eens een dikke proficiat wensen, omdat zijn land zichzo knap heeft laten rollen door de Fifa met de organisatie van het Wereldkampioenschap Voetbal.
De waarheid vertellen is zelden aangenaam. Gelukkig groeit in gans Europa het verzet tegen het regime van de graaiers en dictators van de Europese Unie.
Ray
De waarheid is zelden vrolijk
Arabist Jansen : 'D-day' bereikt in strijd tegen islamisering
Door onze redacteur Sjoerd de Jong
Den Haag, 29 sept. Nederland heeft met het akkoord tussen PVV, CDA en VVD een „D-Day” bereikt in de strijd tegen de islamisering. Dat neemt niet weg dat er nog strijd zal volgen, mogelijk met „rivieren van bloed” , zoals de rechtse Britse politicus Enoch Powell die in 1968 voorspelde als gevolg van de immigratie uit niet-Europese landen.
Dat zei de arabist Hans Jansen vandaag in Den Haag bij de presentatie van het boek De schijn-elite van de valsemunters van PVV-Kamerlid Martin Bosma. In dat boek verwijt Bosma de linkse elite, Nederland vanaf de jaren zestig, een multiculturele ideologie te hebben opgedrongen, die onder het volk geen steun geniet en die nu ten einde is. De arabist Jansen, die al lange tijd banden onderhoudt met Wilders, zette zich scherp af tegen de „linkse elite en hulptroepen” die critici van de multiculturele samenleving de mond proberen te snoeren. Hij noemde de milieubeweging „de groene Khmer” en verwees naar het multiculturele „sultanaat van Amsterdam-West”.
Somber beeld Auteur Bosma schetste bij de presentatie van zijn boek een somber beeld van de toekomst van Nederland. Hij verwacht „dat Europa aan het eind van de eeuw zal zijn geïslamiseerd”. In Nederland bespeurt hij een „radicalisering van de multiculturele elite”. „Ik vrees dat onze kleinkinderen in Australië zullen wonen”, aldus Bosma. „De Amerikanen zullen ons niet nog een keer komen redden. Tom Hanks blijft dit keer thuis.” Bosma overhandigde een eerste exemplaar van zijn boek aan de tramcontroleur Michael Aziz, die in de publiciteit kwam omdat hij weigerde in werktijd een kruisteken af te doen. Een ander exemplaar ging naar PVV-leider Geert Wilders, die het „geen vrolijk boek” noemde, maar een boek „om van wakker te liggen”.
Gramschap
Ik was van plan woensdag aan de redactie een stukje te bezorgen over de langgerekte pagina met leugens gevat in een filmpje dat iedereen kan bekijken op een website van de linxe en vredige grapjassen bij onze Noorderburen. In feite staat op die pagina, gepleegd door een Surinamer met babyface, Anil Ramdas genaamd, niet één enkele zin in die géén flagrante leugen is. Gelukkig dat wij geen Congolese sociologen hebben in het Zuiden want de voorzitter van een herenclubje in het Brusselse zou wel erg dikwijls “van zijn melk geraken” door columns getiteld als “Als je NVA stemt, ben je White trash en daarmee uit”. (*) Maar wat niet is kan nog komen.
Echter, dit geschreven zijnde, vielen zoals verwacht de gratis bijlagen bij het Mondiaal Magazine, louter toevallig MO genaamd, vandaag in onze brievenbus. Vanwege het grotere maatschappelijk en budgetaire belang heb ik het grammage ervan even berekend. Het geheel 966 gram wegend waarvan 305 gram publiciteit niet meegerekend levert 300 gram informatieve duiding waarvan 105 gram MO en 195 gram bijlage. Correctie, als je de foto van John Lennon er aftrekt blijft er slechts 186 gram bijlage.
Iets minder dan twéé dèrde van mijn opgehoeste abonnementsgeld wordt besteed aan het ronddragen van een maatschappelijk irrelevante white-trash-bijlage aan mijn lijfblad MO waarvan de verplichte lectuur inmiddels aan mijn kleinkinderen werd opgelegd om onterving als onverbiddelijke sanctie te ontlopen.
Mijn vrouw en ikzelf staan er namelijk op dat ons nageslacht de juiste informatie ingelepeld krijgt vanaf de moeilijke jaren waarin ze van ons en andere opvoeders niets meer zonder slag op stoot willen aannemen tenzij het zwart op wit gedrukt straat in een respectvol magazine met roodomrande cover, kwestie van zeker niet op te vallen wegens veel te discreet.
U ziet dat ik dus niet zonder reden mijn gram wil halen. Gelukkig ben ik niet van het brown-sugar-type dat nu in zeven haasten voor piloot wil gaan studeren om de gebouwen van de uitgeverij Roularta tegen mijn Airbus 380 te laten vliegen want anders zou het wel eens een zeer slechte dag worden voor de bankverzekeraars uit de lage landen.
Maar ik vind het wel ongehoord, onaanvaardbaar, ja boers, onbehouwen, ruw, plat, ordinair en ongemanierd om primitieve, rancuneuze en extreemrechtse lulkoek zonder moraal, zonder principes en zonder idealen ongevraagd bijna wekelijks in mijn brievenbus te deponeren.
Lucky9
(*) "En zie de aanhang van de PVV die almaar groeit en nu al staat op meer dan twee miljoen. Die Hollanders (...) zijn voor een groot gedeelte white trash. Het zijn tokkies, het zijn families Flodder met achterlijke ideeën en onbeschofte omgangsvormen wat kun je anders zeggen van de meeste telegraaf-lezers SBS-6 en RTL kijkers en PVV stemmers dan dat ze boers, onbehouwen, ruw, plat, ordinair en ongemanierd zijn? Primitieve, rancuneuze en extreemrechtse types zonder moraal zonder principes, zonder idealen; han het anders worden geformuleerd?"
)
