De gijzeling vond plaats in een van de recent gebouwde doorgangshuizen in de Blokstraat. Het is een opvanghuis van de Dienst Vreemdelingenzaken. Het ging om een 32-jarige man, zijn 22-jarige vrouw en twee kinderen (bijna 2 en bijna 4). Het gezin zou vandaag gerepatrieerd worden naar Libanon. Toen de Dienst Vreemdelingenzaken aan het huis verscheen, trok de man en mes en verschanste het koppel zich op de eerste verdieping. Ze dreigden ermee zichzelf om het leven te brengen. Een van de kinderen werd gegijzeld en de hele tijd onder bedwang gehouden met een mes.

Het Speciale Interventie Eskadron van de politie werd ter plaatse gestuurd. Ze probeerden op de mensen in te praten, maar moesten de woning na zes uur belegering uiteindelijk toch binnenvallen. De ouders werden overmeesterd en afgevoerd.

Het gezin kwam begin oktober naar ons land, maar hun asielaanvraag werd al snel geweigerd. De ouders riskeren nu beschuldigd te worden van gijzeling. De kinderen worden opgevangen.

Wat er met hen in afwachting van het verschijnen voor de rechter zal gebeuren, wordt nergens vermeld. Dat ze binnen de kortste  keren terug op vrije voeten worden gesteld, lijdt geen twijfel. Het doelt heiligt de middelen of misdaad loont, wat kan je hier anders over zeggen ?

Volgens de Britse krant The Guardian zal na Ierland, Portugal en Spanje nu ook België in de problemen raken op de financiële markten.

Volgens het medium zijn er duidelijke signalen dat internationale beleggers in obligaties België steeds meer beschouwen als een land dat op een financiële crisis afstevent. Zo zouden de politieke impasse en de torenhoge staatsschuld (100 procent van het bbp) de wenkbrauwen doen fronsen.

"België moet een politieke risicopremie betalen, omdat het land nog steeds geen regering heeft die beslissingen neemt over het terugdringen van de uitgaven en de schuld, en dat is wat de markten willen zien", aldus een analist in de krant.

Intussen kost het al 155.000 Britse pond (183.559 euro) om 10 miljoen Britse pond (11,8 miljoen euro) aan Belgische obligaties te verzekeren. Ter vergelijking: de kostprijs voor het verzekeren van Portugese obligaties bedraagt 510.000 Britse pond.

Een woordvoerder van de Belgische regering zegt dat de paniek niet nodig is. "Wij zijn nettospaarders. Onze regering moet haar schulden niet herfinancieren zoals Groot-Brittannië, dat meer op de internationale markten heeft geleend". De persoon in kwestie voegt er ook aan toe dat hij verwacht dat de politieke problemen tijdig van de baan zullen zijn.

@vandaag.be

Verrassende wending op eerste echte gemeenteraad sinds crisis Belang en LDD depanneren bestuu Herent

Dat besturen zonder meerderheid erg lastig kan zijn, hebben ze gisteravond tijdens de eerste echte gemeenteraad na het uitbreken van de crisis in Herent ondervonden. Willy Kuijpers en co kregen, toen de oppositie de raad lam wilde leggen door op te stappen, evenwel steun uit heel onverwachte hoek. De twee raadsleden van Vlaams Belang en LDD bleven aanwezig,  waardoor de 40 punten tellende agenda alsnog kon worden afgewerkt.

Tijdens de eerste gemeenteraad nadat het nog steeds in de minderheid verkerende schepencollege enkele drastische besparingsmaatregelen bekend maakte, ging het er zoals verwacht bij wijlen turbulent aan toe. Algemeen onder de oppositie weerklonk de roep om af te zien van de bouw van een sportcentrum met zwembad, iets wat de gemeente nog verder de afgrond in  zou duwen. CD&V en Groen! stelden voor het megalomane NAC te verkopen. Open Vld vroeg zelfs het ontslag van schepen van Financiën Draye

De Herentse oppositie kreeg bij aanvang van de gemeenteraad, op de valreep, het tijdens de vorige raad geëiste financieel meerjarenplan overhandigd. Zónder zouden er immers geen agendapunten meer worden behandeld, zo werd  er tijdens de raadszitting van 12 oktober nog mee gedreigd. De oppositie  vroeg dan ook quasi meteen de schorsing van de gemeenteraad om de cijfers gezamenlijk in te kijken. Die cijfers konden de oppositie - waarbij Vlaams Belang en LDD opvallend genoeg niet mee overlegden - niet overtuigen. Na twee uur palaveren werd gevraagd uitsluitend nog agendapunten te  behandelen die geen betrekking op de financiële situatie hebben.

Omdat het schepencollege hier niet wenste op in te gaan, stapten CD&V, Open Vld en Groen! op, met de bedoeling het verdere verloop van de gemeenteraad te dwarsbomen. 

Onverwachte steun voor de zwalpende bestuurscoalitie kwam er echter van Vlaams Belang en LDD. Raadsleden Maurice Elincx van Vlaams Belang en Jean-Pierre Dekeyser van LDD, maakten  het (mogelijk op vraag van de burgemeester) door aanwezig te blijven  alle 40 agendapunten toch goed te keuren.

"Kuijpers laat zich door 'twee' Vlaams Belangers depanneren", liet een oppositieraadslid voor Open Vld na afloop optekenen. "Ongezien en ongetwijfeld een kaakslag voor coalitiepartner sp.a." De oppositieraadsleden van VB en LDD zouden zich  met hun actie mogelijk willen revancheren, omdat ze door de andere drie oppositiepartijen nooit in de gesprekken werden betrokken.

Ondertussen is het duidelijk dat de politieke malaise in Herent compleet  is. En ook dat er zonder CD&V, Groen! of Open Vld in Herent toch nog aan  een meerderheid kan worden geraakt. Wordt ongetwijfeld vervolgd. De oppositie, zonder VB en LDD, trok zich tijdens een schorsing van de gemeenteraad een tijd terug voor overleg. 

© 2010 Het Laatste Nieuws

Alleszins een moedige beslissing van onze vriend Maurice Elinx en zijn LDD-collega, over de partijgrenzen heen en in het belang van de werking van de gemeente. Willy Kuypers en zijn meerderheid die gered wordt door zijn personlijke vijanden van het Vlaams Belang ...

Het is niet onze gewoonte ons te verschuilen als de emoties heftig oplaaien, integendeel, we zijn er graag bij dan ... alleen het moet niet te dikwijls gebeuren. En de laatste tijd heeft het meer dan voldoende gestormd.

Dankzij het kordate optreden van Bruno Valkeniers en de leiding van het VB, werd spoorslags de beslissing genomen die zich opdrong. Jammer voor Bart Debie, hij had met zijn eigen ervaringen in het achterhoofd, beter moeten weten. Voor Marie-Rose Morel en haar omgeving kunnen wij enkel de oprechte hoop uitdrukken, dat haar moed en wilskracht er haar alsnog bovenop helpen. Tegelijk willen we ook betreuren dat zij de partij die ons na aan het hart ligt, veel schade heeft berokkend. Of u pro of contra Morel bent, het gelijk streeft men na binnen een partij en niet door samen te heulen met de vijandige pers.  Dat uitgerekend Bart Debie met zijn verwerpelijke uitlatingen de klos is, is een cynische speling van het lot, waarvoor hij en hij alleen verantwoordelijk is.

Zoals onze vriend Referee het kernachtig samenvatte :

Ik blijf , gij toch ook ?  
Ik blijf mijn partij trouw , de enige , de echte Vlaamse partij.

Het incident is gesloten. We gaan over tot de orde van de dag :

De Vlaamse Republiek

Wie vraagt het woord ?

De redactie van Angeltjes

De onverbiddelijke proef van de realiteit als logische toets bewijst nu reeds vele jaren de ideologische onzin van de multiculturele samenleving. Zo stellen wereldwijd officiële door de belastingbetaler bekostigde workshops voor diversiteit het witwassen van de jihad voor als “training in respect voor moslim-gevoeligheden”.

Oproep tot 'Jihad' zou geen oproep tot heilige oorlog zijn, maar tot “een strijd tegen de zonde” die niets zou te maken hebben met geweld. Zelfs gespecialiseerde anti-terreur-brigades ondergingen zulke indoctrinatie.(1*) Meer nog, bij het uiten van twijfel over het nut en de ernst van dergelijke officiële sponsoring worden meestal alle registers opgetrokken. De holle hypocriete schreeuw “racisme” en het dreigen met vervolging zorgen ervoor dat men in gepolitiseerde hoofdkwartieren plat op de buik gaat. Op hun verdiensten beoordeelde ambtenaren en politieofficieren lijken te denken dat het overtreffen in politieke correctheid hen immuun zal maken tegen het vermeerderen van geweld en wetsovertredingen, waarmee onderhuids doch nauwelijks verholen gedreigd wordt door vrijwel alle moslimgroeperingen en imams.

Deze laatste zijn meesters in propaganda die er in slagen zichzelf als de goeden voor te stellen en de ordehandhavers als de slechten. Onder het mom van onschuld provoceren of laten zij reacties provoceren waarvan ze bij voorbaat wisten hoe ze er misbruik van zouden maken met nauwkeurig geplande lasterlijke beschuldigingen zoals groepsbelediging en racisme.

Zo wordt in hoofde van niet-moslims zwakte synoniem voor verdraagzaamheid, kritiek synoniem voor belediging, respect synoniem voor morele lafheid, zelfverdediging synoniem voor onverdraagzaamheid en tolerantie tenslotte synoniem voor zelfmoord.

Zo worden arrogantie, gevoelloosheid, lef, pesterij en bedreiging synoniemen voor verworven rechten en het resultaat van terreur synoniem voor vrede en rechtvaardigheid. Zo wordt lafheid politieke correctheid en worden de slachtoffers van agressie botweg politiek correct beschuldigd van provocatie. Zo wordt tenslotte leugen waarheid. Althans theoretisch want het onbehagen en het verzet tegen dit monumentaal bedrog groeit uiteraard elke seconde.

Bijaldien stelt zich altijd dezelfde de vraag. Wie komt dit ten goede? Wie profiteert van de nieuw geschapen situatie? Wie gaat ooit de verantwoordelijkheid en de gevolgen dragen? De bevolking uiteraard zoveel is zeker. Maar de bevolking heeft er niet voor gekozen, meer nog heeft er niet voor kunnen of mogen kiezen. Vroeg of laat zullen de burgers in groep of individueel dus onvermijdelijk de rekening presenteren aan de onverantwoordelijke politici die zonder mandaat de oorzaak ontwierpen en vervolgens de gevolgen opdrongen op kosten van en aan diegenen die geen inspraak hadden in de creatie van een zinsbegoocheling. Hoe langer de zinsverbijstering zal duren hoe groter de rekening en hoe onverbiddelijker er zal afgerekend worden.

Van voor het prille begin van de zogenaamd multiculturele maatschappij was het reeds duidelijk dat ongelijkheid en al dan niet structureel geweld in het concept waren ingebakken als gist in gedesemd brood. Ongelijkheid gepaard aan geweld werkt automatisch auto-destructief. Zonder structureel geweld kan men geen gelijkheid scheppen, laat staan handhaven.

De overlevingskansen van een pluralistische en multiculturele samenleving zijn dus kort en bondig geformuleerd gelijk aan nul.

(wordt vervolgd)

(1*) The Muslim Maffia, Gaubatz & Sperry pag.109 e.v. WND Books 2009.

Lucky9

Bart Debie is uit het Vlaams Belang gezet. Dat werd zonet bekend gemaakt. Het ontslag is een rechtstreeks gevolg van de uitlatingen van Debie op Facebook die refereerden naar de kankeruitzaaïngen bij ex-partijlid Marie-Rose Morel. Straks meer

Smoelboek : Heb mij altijd afgevraagd wat u daar had te zoeken Heer Ray.

U had wel tenminste de fierheid om niet, zoals er te pas en onpas komen "aanbellen", te bedelen om - ochheiregottekes toch - "vriendje" te worden. Der zit daar wat op die mesthoop.

Mij zal je alvast niet zien kwetteren (twitter) of smoelboeken.

Wat Debie en Vanhecke betreft moet ik mijn tanden op elkaar houden in afwachting tot deze zaak volledig uitgeklaard wordt en als het dan toch waar zou zijn dan mogen ze Debie stante pede gooien waar hij thuishoort: op de mesthoop.

Duplo-Duplex

Als het goed is, zeggen we het ook.  Hier zitten ze te bakkeleien over begrotingen, over stijgende levenskost, over indexaanpassingen en jobkortingen.  In een dorp in Indië doen ze er tenminste iets aan.

 We weten allemaal wel hoe lang vrouwen aan de telefoon kunnen hangen.  Met als resultaat een torenhoge telefoonrekening.  In een dorp in het noorden van Indië hebben ze daarvoor een oplossing gevonden: ongetrouwde vrouwen mogen in de toekomst geen gsm meer bezitten.  Jonge mannen, die sowieso minder tot de risicogroep behoren, die mogen wel nog telefoneren, maar dan wel onder toezicht van de ouders. 

Vrouwenrechtenorganisaties hebben al geprotesteerd: zo kennen we ze, altijd maar zagen en klagen, altijd maar ergens discriminatie zien.  Alsof vrouwen zoveel te klagen hebben…

De beleidsmensen hebben het immers goed met hen voor: zij vinden dat ze daarmee twee vliegen in één klap slaan: de telefoonkosten én het aantal eremoorden gaan omlaag!

Hoekandana?  Wel, de beleidsmensen vrezen dat de ongetrouwde vrouwen, in het bezit van een gsm, in de verleiding kunnen komen een “ongepland” huwelijk aan te gaan, wat dan weer zou resulteren in een “geplande” eremoord.  De politie geeft ons duidelijke cijfers: in de gemeente Lank, in het district Muzaffarnagar, in het gewest Uttar Pradesh, gingen in de maand oktober 34 koppeltjes op de loop… met als gevolg 8 eremoorden. 

Als dat te vermijden is door de gsm te verbieden, dan ligt de oplossing nogal voor de hand!  Ik stel voor dat we een commissie erheen sturen om de problematiek over de importbruiden in ons eigenste land eens aan te kaarten.   

Floriaan Terbeke

Bron: 20 Min.-on-Line

De Europeanen vormen hetzelfde doelwit om net dezelfde reden als de Amerikanen: omdat ze “ongelovigen”  en vijanden van de islam zijn en omdat zij de Westerse waarden en normen vertegenwoordigen.  Zij vormen hetzelfde doelwit omdat zij niet willen omgevormd worden tot islamitische landen. 

Degenen die menen dat een oplossing van het Israëlisch-Arabisch conflict Al Qaeda en konsoorten zullen ondermijnen, weten niet waarover ze het hebben.

Bin Laden, Mahmoud Ahmadinejad (Iraans president) en Hasan Nasrallah (Hezbollah) overwegen zelfs een oorlog tegen de Arabieren en moslims, die direct of indirect, betrokken zijn bij de Midden-Oosten vredesbesprekingen.

Al Qaeda werd opgericht in 1989 in Afghanistan, niet op de westelijke Jordaanoever, niet in de Gazastrook, niet in enig ander Arabisch land.

Al Qaeda was een nevenproduct van de Sovjet-invasie in Afghanistan en niet van de oprichting van de Joodse staat in 1948 in Palestina onder Brits mandaat.

Al Qaeda werd opgericht met slechts één doel voor ogen:  alle ongelovigen uitroeien, zowel de VSA als alle Europese, Arabische en moslimbondgenoten.

Bin Laden en zijn vrienden willen Europeanen vermoorden, niet omwille van de nederzettingen op de westelijke Jordaanoever, niet omwille van de blokkade van de Gazastrook, zij willen de Europeanen vermoorden omdat ze géén moslims zijn en andere waarden en normen hebben. 

De Europeanen moeten begrijpen dat hun steun aan Arabieren in het algemeen en de Palestijnen in het bijzonder hen niet zal helpen bij het vermijden van een “straf” door radicale moslims.  Hun politiek van “sussen” van moslim terreurgroeperingen zal ook niet helpen.  Integendeel, elke toegeving van de VS en hun bondgenoten aan Al Qaeda, de Moslimbroederschap, Hamas of Hezbollah zal als een uiting van zwakheid geïnterpreteerd worden en bijgevolg leiden tot meer geweld.

De enige band tussen de moslim terroristen en het Midden-Oosten conflict is hun droom tot vernietiging van Israël. 

Zij willen Israël vernietigen, niet omdat ze van de Palestijnen houden, maar wel omdat ze de Joden als “ongelovigen” beschouwen.

Zij willen Israël vernietigen omdat ze geloven dat heel Palestina moslimbezit is dat uitsluitend aan moslims kan toebehoren.

Degenen die menen dat een oplossing van het Israëlisch-Arabisch conflict Al Qaeda en konsoorten zullen ondermijnen weten niet waarover ze het hebben.

Bin Laden, Mahmoud Ahmadinejad (Iraans president) en Hasan Nasrallah (Hezbollah) overwegen nu zelfs een oorlog tegen de Arabieren en moslims, die direct of indirect, betrokken zijn bij de Midden-Oosten vredesbesprekingen.

De heropgestarte vredesbesprekingen tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit hebben slechts de honger van de terroristen naar de uitvoering van hun plannen aangescherpt.  De enige manier om met de terreurdreiging van Al Qaeda en andere radicale islamitische bewegingen om te gaan is een intensivering van de strijd tegen hen. 

Khaled Abu Toameh (vertaling Floriaan Terbeke)

Khaled Abu Toameh,  Arabisch moslim, meermaals bekroond journalist, schrijft sedert bijna 30 jaar over de toestand in Palestina.  Hij studeerde aan de Hebrew Universiteit en begon zijn carrière bij een met de PLO verbonden krant in Jerusalem.  Hij werkt nu voor internationale media en dient als de “ogen en oren” van buitenlandse journalisten op de westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook.  Zijn artikels verschenen meermaals in internationale kranten zoals de Wall Street Journal, US News & World Report en de Sunday Times of London.  Sinds 2002 schrijft hij ook voor de Jerusalem Post en is een medewerker en raadgever bij NBC News sinds 1989. 

Ik heb zonet om 9 uur mijn Facebook-pagina afgesloten : bijna 2000 virtuele vrienden zullen het zonder mij moeten stellen en als zij willen weten hoe het er voor staat met Angeltjes, dan komen ze maar lezen op de oude vertrouwde blog.

Het was aangenaam een aantal internationale contacten te leggen en de sfeer te proeven bij gelijkgezinden in vele Europese landen en vooral ook in Suid-Afrika.  Er zijn ook verschillende goede relaties ontstaan met menig Vlaams feesboeker. De bedoeling is steeds geweest Angeltjes meer bekendheid te geven. Of dat gelukt is, weet ik niet maar er is genoeg tijd geïnvesteerd in een medium dat mij eigenlijk niet ligt. 

Ik heb me nogal vaak geërgerd aan de oppervlakkigheid en de kretologie die feesboek kenmerkt. Gelukkig zijn er ook heel wat uitzonderingen op dit gekwèk en die toffe mensen zal ik missen.  

Ook de ruwheid en botheid van een aantal figuren ligt mij niet.  Je kan je waarheid vertellen (dat doen wij ook) maar de vrijheid van meningsuiting is voor velen enkel een vrijbrief om de grofste en meest kwetsende beledigingen in het rond te slingeren.  Ik bijt van mij af, als het nodig is maar ik wil niets te maken hebben met egotrippers die op de rand van hun aalput gezeten, wenken om een duik te nemen in hun zwembad en voor wie champagne het toppunt van levensvreugde betekent.

Ray

PSSST : Voor het overige ben en blijf ik van oordeel dat er geen alternatief bestaat voor Vlaams Belang, een partij die standvastig haar programma gestand doet, de enige die duidelijk durft zeggen dat het einddoel een Vlaamse Republiek is.

Tomaten bevatten lycopeen. Lycopeen behoort tot de groep van de carotenoïden en staat bekend als een krachtig antioxidant. Eerdere studies toonden al aan dat lycopeen bescherming biedt tegen prostaatkanker en hartaandoeningen. En nu dus ook tegen broze botten.

Botafbraak
Voor hun onderzoek verzamelden wetenschappers van de Universiteit van Toronto in Canada, 60 vrouwen tussen 50 en 60 jaar. Gedurende één maand mochten zij geen tomaten of afgeleide producten eten. Bloedresultaten wezen na die periode op een verhoogde concentratie van N-telopeptide. Dit is een chemische stof in het lichaam die vrijkomt bij een versnelde botafbraak.

Lycopeen
Tijdens het tweede luik van het onderzoek dronk een groep vrouwen vier maanden lang dagelijks tomatensap (15 mg lycopeen), een tweede groep dronk een meer geconcentreerde vorm van tomatensap (35 mg lycopeen), een derde groep kreeg capsules met lycopeen, een vierde groep kreeg een placebo.

De N-telopeptide waarde lag een stuk lager bij de vrouwen die tomatensap dronken en capsules met lycopeen innamen. De vrouwen die het placebo hadden gekregen boekten geen vooruitgang.

De studie staat in het vakblad Journal Osteoporosis International.

@  http://gezondheidsnet.rnews.be/

 In Rezé, een gemeente nabij Nantes werden vorige week een aantal straatnamen geïslamiseerd, evenals de naam van de gemeente zelf (zie afbeelding).  Plots woonde men in de Veelwijverijstraat en was er een Shariaplein, een Verkeerde Sociale Bijdragensteeg, het Plein Dood aan de Ongelovigen, naast een Plein Allah hakbar, of de Verplichte Halallaan.

Dit was een stunt van de actieve Bloc Identitaire om de vele suffe medebewoners even wakker te schudden. Een voorbeeld om na te volgen.

Félicitations, mesdames et messieurs.  تهاني أيها السيدات والسادة

Het boek 'Welkom in Vakbondistan' wordt door de auteur toegelicht op volgende plaatsen:

Op zondag 28 november te Gent, ontbijtgesprek van VB Gent: http://www.vlaamsbelang.org/33/2269/

 Op vrijdag 10 december 2010 te Sint-Niklaas, Hotel De Spiegel, hoek Grote Markt-Stationsstraat, 20 uur;

 Op zondag 12 december te Zedelgem, ontbijtgesprek: http://www.vlaamsbelang.org/33/2238/

Alle info over het boek vindt u via volgende bruggetje :    http://www.uitgeverijegmont.be/1/51

In de zaak-Mactac werd een werknemer van een Waals bedrijf jarenlang gepest door vakbondsleden van ACV en ABVV; één pester werd dankzij de hulp van het ACV zelfs multimiljonair met 250.000 euro ontslagvergoeding …

Het ACV gaat in Vlaanderen om politieke redenen over tot het discriminerend uitsluiten van Vlaamsnationalisten, maar aanvaardt in Wallonië blijkbaar tot op de dag van vandaag een "martelaar" als lid. De verklaring van het ACV dat ‘pesten onaanvaardbaar is’, is ongeloofwaardig, zolang de betrokken pester door het ACV niet effectief uitgesloten wordt als lid, net zoals de honderden onschuldige Vlaams Belangers. Hetzelfde geldt voor het ABVV. Tot op heden is het duidelijk: voor ACV en ABVV is een foute Vlaamsnationale mening dus erger dan pesten of collega's martelen.

Op basis van wat we nu weten via de media heeft het Arbeidshof blijkbaar geoordeeld dat de pester 250.000 euro moest krijgen, omdat de ontslagtermijn van drie dagen om dringende redenen op het ogenblik van het opduiken van de videobeelden verstreken was, omdat er al een eerste melding was geweest jaren eerder. Als dat zo is, dan moet de ontslagtermijn van beschermde vakbondswerknemers dringend herbekeken worden: als belangrijk nieuw bewijsmateriaal opduikt dat een ontslag om dringende reden rechtvaardigt, dan moet de ontslagtermijn om dringende redenen ten aanzien van beschermde vakbondswerknemers kunnen heropend worden.

Guy D’Haeseleer
Volksvertegenwoordiger

Rob Verreycken
Voorzitter Vakbondscel

 Benno Barnard: 'Onderstaande tekst schreef ik samen met Wim van Rooy voor De Standaard. Die krant weigerde publicatie niet rechtstreeks, maar onrechtstreeks: door ons stuk niet te plaatsen namelijk.'

Er spelen zich in België vreemde taferelen af. Terwijl de kerk van het multiculturele geloof leegloopt, krijgt de burger binnen één week de surrealistische resultaten voorgeschoteld van Joëlle Milquets Rondetafel van de Interculturaliteit en moet hij het meemaken dat aan de Antwerpse Universiteit een sympathiek driedaags congres over de plaats van de islam in het nieuwe Europa plaatsvindt – een congres dat niet alleen volslagen chaotisch was, maar ook nog eens gekaapt werd door moslimfundamentalisten, dat alles onder de ogen van de welwillende universitaire gemeenschap, aangevoerd door rector Alain Verschoren, een brave postmoderne ziel die het kwaad nog niet zou herkennen in een vernietigingskamp van de nazi’s.

Op een schaakbord ter grootte van Europa is het eindspel begonnen tussen realisten en utopisten – die laatsten zijn de volgelingen van allerlei denominaties en obediënties van het communisme, antizionisme en zonnepanelendom, het zijn de kruidenvrouwtjes en wichelaars van allerlei slag, de diepchristelijke kinderen van Egidius, vele leden van de culturele en academische elite, en voorts de nodige journalisten, al dan niet werkzaam bij de nieuwsdienst van de VRT.

Het zou hier te ver voeren om de vele punten uit de Rondetafel van Milquet te becommentariëren: men kan alleen maar hopen dat veel van de desiderata zoals voorheen dode letter blijven. De meeste aanbevelingen zijn immers niet alleen hopeloos naïef, ze getuigen van een vastgeroest denken dat inzet op een utopische maatschappij die als staatsideologie door de strot wordt geduwd, een tikkeltje in de stijl van wijlen Stalin, met een eigen inquisitie, het CGKR, dat de vrijheid van meningsuiting ondertussen tot een lachertje heeft gemaakt en politieke processen tot zijn waarmerk. Voor een dergelijke Rondetafel is het motto immers: wie niet multicultureel is – of ‘intercultureel’, le dernier cri, die een soort politiek-correcte apartheid aanduidt – ontmaskert zichzelf als racist en fascist. Maar het ware fascisme dient zich verwarrend genoeg – zoals lang geleden al voorspeld – als antifascisme aan.

De moegetergde leerkracht, de toegewijde verpleegster en de gefrustreerde politieagent krijgen van Milquet impliciet opnieuw de boodschap mee dat ze nog niet genoeg gedaan hebben voor degenen die in het verslag culturele minderheden wordt genoemd – en dan denkt de man in de straat beslist niet aan Nepalese boeddhisten of uit het Midden-Oosten gevluchte christenen, maar aan datgene waarover men moet zwijgen. Want het is zoals de aanklagers op het historische proces Wilders het formuleerden: de vraag is niet of Wilders de waarheid spreekt, de vraag is of hij die mag spreken.

Het meest navrante van dit hele circus is dat de islam niet wordt genoemd. En toch is deze totalitaire orthopraxis, zoals de Iraanse ervaringsdeskundige professor Afshin Ellian onlangs in Elsevier schreef, ‘een ramp, een verwoestende tsunami voor andersdenkenden en andere culturen’. De islam heeft een antiwetenschappelijke cultuur gegenereerd die al 1400 jaar op elke beschaving parasiteert en overal waar hij komt stilstand en ellende veroorzaakt. Of zoals Ataturk al verklaarde: de islam is een rottend kadaver dat het leven van de moslims vergiftigt. En langzamerhand dus ook ons leven.

U zegt dat de islam niet bestaat? U dwaalt. Niet alleen aanvaarden nagenoeg alle moslims de vijf zuilen van de islam, maar als er in Europa een spotprent over Mohammed verschijnt, verenigt de oemma zich en spreekt hij met één stem, waarbij de fundamentalisten altijd de beste papieren hebben. U wilt onderscheid maken tussen islam en islamisme? Lees de Duits-Turkse sociologe Necla Kelek: zij stelt dat de afwijzing van secularisme en de westerse cultuur de kern vormt van de politiek van haast alle islamitische instituties. John Esposito, vriend van de islam, hield een mondiale en longitudinale enquête over dit agressieve systeem en kwam uit op 6 procent fundamentalisten. Wie wat doorrekent komt uit op zowat 90 miljoen moslims… Waarom is iedereen zo bang om dit soort feiten te erkennen? Als zo’n Rondetafel bijvoorbeeld bedrijven vraagt moslims de gelegenheid te geven vijf keer per dag te bidden, dan zit de gotspe erin dat een en ander zelfs in Libië niet wordt geëist! Zo werkt men de fundamentalisering van Europa in de hand en de moslimwereld kijkt afwisselend verlekkerd en met geoefende pruillip toe.

En dan organiseert men aan de Antwerpse universiteit een colloquium over de plaats van de islam in Europa. De desinformatie in de verschillende exposés was groot. Dat is ook niet zo verbazingwekkend, want tot de deelnemers behoorden ongure types als de Marokkanen Yacob Mahi en Mohammed Bensalah, van wie de eerste het liberalisme als ‘de moordenaar van de menselijke vrijheid’ omschreef, en de tweede zich beriep op teksten van Sigrid Hunke, die werkzaam was op de wetenschappelijke afdeling van de SS. Maar de grootste intellectuele geweldenaar onder de buitenlandse gasten was toch wel de Zwitserse imam Yussef Ibram, die in 2004 verklaarde dat steniging, hoewel in Zwitserland niet nodig, absoluut niet in opspraak mocht worden gebracht. Merkwaardig! Je zou toch denken dat er stenen voldoende zijn in dat land.

Benno Barnard & Wim van Rooy

Beste Ray,

Wij hebben al vaak het redenaarstalent van Filip Dewinter bij diverse gelegenheden kunnen waarderen.  Dewinter is ook de fractieleider van de 20-koppige VB-groep in de Antwerpse gemeenteraad, waar dezer dagen gedebatteerd wordt over de begroting 2011.  Hieronder geven wij u in extenso lezing van de tussenkomst van Filip Dewinter. Het is een lang document maar het loont de moeite om kennis te nemen van de analyse van de toestand in de stad van allah door de oppositieleider.

maandag 22 november 2010 

Mijnheer de burgemeester,

“Het is niet al goud dat blinkt”, is een toepasselijk gezegde voor de begroting 2011. Wie op een oppervlakkige manier de budgetcijfers voor het komende jaar bekijkt, zal misschien al te gemakkelijk tot de conclusie komen dat het allemaal bijzonder goed meevalt. Voor ons ligt een begroting in evenwicht met ruime reserves, 391 miljoen euro om precies te zijn. Op basis van deze cijfers zouden sommigen misschien impulsief geneigd zijn om deze begroting goed te keuren. Wie echter de moeite doet om het budget 2011 wat diepgaander te bestuderen zal tot de conclusie komen dat de zogenaamde ruime reserves voornamelijk zijn opgebouwd op basis van éénmalige meevallers zoals uitzonderlijke dividenden of het vertraagd of eenvoudigweg niet uitvoeren van een aantal geplande investeringen.
Wie de moeite doet om de meerjarenbegroting door te nemen, komt al snel tot de conclusie dat deze extra middelen in de loop van de komende jaren als sneeuw voor de zon verdwijnen. De hoofdreden voor het steeds sneller smelten van de reserves zijn uiteraard de schulduitgaven. De kosten van de investeringsleningen stijgen van
35 miljoen in 2011 tot 85 miljoen in 2015; deze van de saneringsleningen van 102 tot 120 miljoen euro. De schuldenlast per inwoner stijgt van 270 euro in 2010 tot 427 euro in 2015.

Terwijl bij de ontvangsten vooral opvalt dat het dividend van de gemeentelijke holding (3 miljoen 52 duizend euro) schromelijk overschat zijn en de overdrachten – goed voor meer dan 90% van alle ontvangsten – afkomstig van het gemeentefonds, het Elia-fonds, de personenbelasting, de onroerende voorheffing – onbevestigde cijfers zijn. Op dit moment kunnen we absoluut niet met zekerheid zeggen in hoeverre we het geld van het Grootstedenbeleid na de vorming van een eventuele nieuwe regering in 2011 verder richting Antwerpen zal blijven vloeien; stellen we vast dat voor wat de uitgaven betreft er geen indexaanpassing in 2011 voor de personeelsuitgaven wordt voorzien. Voor wat de uitgaven betreft kunnen we alleen maar aansluiten bij onze kritiek van vorige jaren, nl. dat de dotatie aan het OCMW absoluut niet in overeenstemming is met de realiteit. Voor wat het OCMW betreft wordt het zoals de voorbije jaren wachten op een begrotingswijziging van wellicht 10 à 15 miljoen euro extra dotatie voor het OCMW. Het blijft de vraag waarom we ten aanzien  van het OCMW een struisvogelpolitiek voeren en telkens weer de kop in het zand steken. Indien men voor wat de ontvangsten en de uitgaven een realistischer inschatting zou maken, ben ik ervan overtuigd dat het resultaat voor het eigen dienstjaar negatief in plaats van positief zou uitvallen.

Antwerpen, melkkoe voor de autonome stadsbedrijven

Mijnheer de burgemeester,

Wat opvalt in de begroting 2011 is dat dit jaar 200 miljoen extra wordt uitgegeven aan overdrachten in de richting van nog maar eens bijkomende stadsbedrijven nl. AG Stedelijk Onderwijs en AG Kinderdagverblijven. Ondertussen telt Antwerpen 9 autonome stadsbedrijven. Met de oprichting van al deze autonome stadsbedrijven levert het Antwerpse stadsbestuur een bewijs van onbekwaamheid aan zichzelf af. Schepen Van Peel zei het onlangs nog op een televisiedebat op ATV: “De autonome stadsbedrijven werken efficiënter, zuiniger en rationeler dan de eigenlijke stadsdiensten. Via de autonome stadsbedrijven vermijden we logge procedures, regelneverij en overheidsbemoeienissen alom”. De publieke biecht van Van Peel is er één die kan tellen. Feitelijk komt het er op neer dat wat we zelf doen we niet beter doen. Besteed het werk uit; laat het beleid voeren door autonome stadsbedrijven en het lukt allemaal zoveel beter. Helaas kan ik de schepen niet tegenspreken. Misschien moeten we van het College van Burgemeester en Schepen ook maar een autonoom stadsbedrijf maken om het optimaal en efficiënt te laten functioneren.

Wat echter wel een feit is dat de democratische controle op al deze autonome stadsbedrijven ontbreekt. Ik weet het wel, in sommige van die Raden van Bestuur (AG Vespa, Havenbedrijf, GAPA) zitten wel enkele leden van de oppositie. In andere autonome stadsbedrijven geraken de oppositieleden overigens niet verder dan de Algemene Vergadering. Daar mogen de afgevaardigde gemeenteraadsleden toezien op het dagelijks beheer van deze autonome stadsbedrijven.

Van een breed en transparant maatschappelijk debat over de algemene beleidsopties is in deze Raden van Bestuur natuurlijk geen sprake. De leden van de oppositie zitten er meestal bij voor spek en bonen en dienen enkel als democratisch alibi om een indruk van inspraak en controle te wekken. Op het totaal budget van goed 1.164.792.900 miljard euro miljard aan uitgaven wordt ondertussen meer dan  523.059.500 miljoen doorgesluisd via overdrachten en dotaties. Mag ik er op wijzen dat het overgrote deel van al die vzw’s en autonome stadsbedrijven die centen ontvangen uit de ruif van het Antwerpse stadsbestuur nog niet eens een begroting voor 2011 hebben opgesteld. (AG Vespa, AG Stedelijk Onderwijs, AG Stadsplanning, vzw Ciso, vzw WNE, vzw Werkhaven, vzw Jeugdinfra, vzw Antwerpen Sportstad, …)

Logischerwijs zouden deze bedrijven eerst hun budget moeten opmaken en vervolgens laten controleren door Inspectie Financiën en andere bevoegde diensten. In de praktijk betekent dit dat wij vele honderden miljoenen doorstorten aan autonome bedrijven waarvan we niet eens weten wat ze met deze centen gaan aanvangen; hoe ze het geld dat ze van ons kregen gaan besteden. Deze autonome gemeentebedrijven dreigen meer en meer de autonome zandbakken van de respectievelijke schepenen te worden die ver weg van de kritische blikken van de gemeenteraad, de pers en de drukkingsgroepen hun ding kunnen doen. Vandaag vraagt u ons om “carte blanche” te geven aan een aantal vzw’s en autonome bedrijven die niet eens de moeite doen om ons voorafgaand in kennis te stellen van hun begroting. Zoveel blindelings vertrouwen zou ik zelfs nog niet eens aan mijn partijgenoten geven, laat staan aan de schepenen en partijen van de meerderheid die de plak zwaaien in deze autonomen bedrijven en vzw’s.

Pestbesparingen

Mijnheer de Burgemeester,
Het stiekeme personeelssaneringsplan waarbij 550 jobs verdwijnen, heeft veel kwaad bloed gezet. Ten eerste omwille van de methode. Slecht nieuws wordt door het stadsbestuur zoveel mogelijk doodgezwegen of weggemoffeld. In het A-handboek van Patrick Janssens over positieve communicatie staan vijf vuistregels over “slecht nieuws”.

- Negatief nieuws zoveel mogelijk doodzwijgen;
- Als het negatieve nieuws toch uitlekt, minimaliseren of onder de   mat vegen;
- Als de oppositie uitpakt met negatief nieuws en alternatieven formuleert. Deze alternatieven accapareren maar nooit uitvoeren;
- Nooit het debat aangaan met de oppositie, drukkingsgroepen of boze burgers over negatief nieuws. Maak hen – als het kan met de hulp van de pers – belachelijk;
- Negeer negatief nieuws, dan gaat het wel vanzelf over.

Ten tweede is er de sanering zelf waarvan door schepen Van Peel beweerd wordt dat ze geen invloed op de dienstverlening zal hebben.

Tiens, betekent het sluiten van de zeven lokale bibliotheken, het definitief sluiten van de Ruggeveldijspiste of het afschaffen van het ophalen van bedrijfsafval in de haven dan geen vermindering van de dienstverlening? Deze pestbesparingen zijn overigens druppels op een hete begrotingsplaat en frustreren alleen de betrokken gebruikers. Het wegsaneren van 550 jobs – weliswaar niet via ontslagen maar via afvloeiingen – wordt gecompenseerd via het binnenhalen van langdurig werkloze allochtonen via vier vzw’s in het kader van zgn. sociale tewerkstelling. Alleen al bij de dienst PO (patrimoniumonderhoud) worden ondertussen 3,5 % van de jobs via sociale tewerkstelling ingevuld. Vele PO-arbeiders hebben de stellige indruk dat via deze weg goedkope tijdelijke laaggeschoolde arbeiders ingeschakeld worden om de jobs van contractuele ambtenaren uit te voeren.

De Oosterweel-hocus pocus

Mijnheer de burgemeester,
Met interesse heb ik de meerjarenbegroting doorgenomen om te weten te komen hoe de extra centen die moeten opgehoest worden om de Oosterweeltunnel te realiseren, worden verantwoord.

Oké, de 352 miljoen is ondertussen volgens schepen Bungeneers op een miraculeuze wijze herleid tot 61 miljoen ten laste van de stad. Maar ook over die 61 miljoen ten laste van de stad wordt met geen woord in de meerjarenplanning gerept. Een vergetelheid of een ultieme hocus pocus-truc van schepen Bungeneers, wie zal het zeggen. In ieder geval opnieuw een voorbeeld dat op een bijzonder creatieve manier met de cijfers wordt omgesprongen.

Uitkeringstoerisme richting Antwerpen

Mijnheer de Burgemeester,
Terwijl Vlaanderen na een periode van stijging ten gevolge van de economische crisis sinds september een daling kent van de werkloosheid met net geen 2%, steeg zij in Antwerpen met 2% (cijfers oktober 2010). In Vlaanderen is 7% van de beroepsbevolking werkloos; in Antwerpen 16% (vorig jaar 14%). Alleen Genk heeft in Vlaanderen een hogere werkloosheidsgraad (18%).

Vooral de Antwerpse haven en de groot-industrie werden hard getroffen. De Nationale Bank becijferde dat het aandeel van de Haven in het Vlaamse BBP met 15,64% daalde en dat ook het tewerkstellingsaandeel in het algemeen met 2,95% achteruitging.

Op het moment dat Opel Antwerpen de deuren definitief sluit en duizenden Antwerpse productiearbeiders hun job verliezen; komt de Antwerpse SP.a-schepen van Economie en tewerkstelling niet verder dan wat vage beloftes over de vestiging van een zgn. Antwerp Headquaters, welke het promoten van wat dan heet “creatieve en innovatieve projecten” à la “Barcamp, Bizcamp en Tedx”.

Nochtans is het ondertussen voor iedereen duidelijk dat vooral de samenstelling van de bevolking en vooral de toevloed van allerlei vreemdelingen – asielzoekers, illegalen, volgmigranten en laaggeschoolde Nederlandsonkundige immigranten tout court – zonder economische of maatschappelijke meerwaarde de belangrijkste reden zijn voor de hoge werkloosheid in onze stad. Zolang we toelaten dat Antwerpen – en bij uitbreiding de andere schaarse grootsteden van ons land – de vergaarbak is voor al hetgene men elders liever kwijt dan rijk is, dan zal de werkloosheid er blijven toenemen.  Het uitkeringstoerisme naar een stad als Antwerpen neemt ongekende vormen aan. 4633 (is 58,7%) van de 7890 leefloners zijn ondertussen asielzoekers of geregulariseerde illegalen. Één op vijf vreemdelingen  - en ik spreek niet eens over allochtonen - is werkloos Ik blijf het herhalen, alleen een inschrijvingsstop van nieuwe vreemdelingen kan aan het uitkeringstoerisme naar onze stad een einde maken.

De verbrusseling van Antwerpen 

Mijnheer de burgemeester,
De voorbije weken kwam Antwerpen quasi permanent negatief in het nieuws. De toename van het aantal winkeldiefstallen, de stijging van de geweldcriminaliteit en de stagnatie van de criminaliteit op het hoogste niveau ooit, de stiekeme plannen om 550 personeelsleden te saneren, de stijgende werkloosheid en toenemende armoede, de verloedering, het geweld en de overlast ten gevolge van de drugplaag op het De Coninckplein en de uitbreiding in heel Antwerpen-Noord, de onbeheersbare situatie van het toenemend aantal illegalen en asielzoekers in onze stad, het quasi failliet van het OCMW …

Daartegenover staat de aankondigingspolitiek van het stadhuis die via het herkauwen van alsmaar dezelfde plannen – het voetbalstadion, de heraanleg van de kaaien, de ontwikkeling van het Eilandje, het MAS, … – het geforceerde positieve beeld van het nieuwe Antwerpen onder Patrick Janssens wil ophangen. De luchtballon is ondertussen langzaam maar zeker aan het leeglopen. Het prioritaire recht op veiligheid van zekere burgers is in deze stad absoluut  niet gegarandeerd. Het toenemend aantal vreemdelingen, vluchtelingen en illegalen in combinatie met een nauwelijks nog te beheersen drughandel en een toename van de geweldcriminaliteit al dan niet het gevolg van de drughandel, is een zeer explosieve cocktail. Door het niet actief willen opsporen van illegalen; het gedogen van druggebruik en het niet repressief willen optreden ten aanzien van de drugdealers en drugbendes, door geen zerotolerantiebeleid ten aanzien van criminaliteit en onveiligheid te voeren, door te weigeren een immigratiestop af te kondigen, dreigt Antwerpen te verbrusselen.

Inderdaad, Antwerpen vertoont in steeds sneller tempo dezelfde symptomen als de hoofdstad Brussel. De verbrusseling van Antwerpen houdt in dat we geconfronteerd worden met een aantal welvarende wijken en zelfs districten die geïnfiltreerd en/of omringd worden door steeds groter wordende buurten en stadsdelen waar toenemende verarming, werkloosheid, vervreemding en verloedering, illegaliteit en geweldcriminaliteit eerder de regel dan de uitzondering zijn. Dit alles gaat gepaard met de uittocht van steeds meer jonge Vlaamse gezinnen die in eerste instantie gaan lopen uit de verpauperde wijken en de betere wijken en districten opzoeken in de eigen stad om uiteindelijk finaal de stad te verlaten. Het beleid van dit stadsbestuur dat weigert te kiezen voor een harde aanpak van de criminaliteit; voor een zerotolerantiebeleid ten aanzien van druggebruik en drughandel; voor het actief opsporen van illegalen; voor het invoeren van een immigratiestop; voor het niet langer gedogen van allerlei vormen van overlast, marginaliteit en zogenaamde kleine criminaliteit; voor het een halt toeroepen van de maghrebijnisering en de islamisering van onze stad leidt automatisch tot het gedogen van hele wijken, buurten en stadsdelen waar langzaam maar zeker niet meer onze wetten maar de wetten van de sharia en de islam of erger nog de wetten van de jungle gelden.

Wie deze noodlottige spiraal wil doorbreken, wie van Antwerpen geen tweede Brussel wil maken, moet af van het al te tolerante multiculturele links progressieve sprookje dat “Antwerpen van iedereen is”. Antwerpen is niet van iedereen. Wie hier komt om te profiteren en te parasiteren van onze sociale voorzieningen; wie hier illegaal verblijft; wie zich bezondigt aan drughandel, criminaliteit of erger; wie weigert om de regels en wetten die gelden voor iedereen te respecteren en op te volgen die moet er onverbiddelijk uit. Zolang we het kaf van het koren niet durven scheiden; zolang we blijven gedogen en goedpraten; zolang we de kool en de geit blijven sparen, zal het fout blijven lopen.  

“ZOT van A” is slechts een “Feel Good”-film

Mijnheer de burgemeester, collega’s,
Vlak na de zomermaanden begeleidde u twee Antwerpse dames die gedurende zes jaar een wereldreis per fiets hadden gemaakt door Antwerpen. U liet hen het MAS, het nieuwe gerechtsgebouw,  Park Spoor Noord, het Felixpakhuis en andere realisaties  zien en de conclusie van de beide enthousiaste charmante maar naïeve dames in de Gazet van Antwerpen was: “De stad heeft een facelift gekregen.” Kortom, het Antwerps bureau voor toerisme zou geen betere rondleiding hebben kunnen geven. Belangrijker dan wat u liet zien is vooral wat u in Antwerpen niet liet zien.

U ging niet naar de Turnhoutsebaan in Borgerhout of naar de markt op het Laar waar men alleen nog Arabisch hoort praten en bijna uitsluitend gesluierde vrouwen ziet. U ging niet naar het De Coninckplein waar illegale drugdealers hun criminele handel kunnen drijven; u ging niet naar het Statiekwartier waar de Oost-Europese maffia het voor het zeggen heeft; u ging niet naar de Handelsstraat in Antwerpen-Noord waar de twee Antwerpse wereldfietsers kennis zouden hebben kunnen maken met een straat waar de winkelopschriften enkel nog in het Arabisch zijn; u ging niet naar de fietsenparking onder het Astridplein waar gemiddeld vier fietsen per dag worden gestolen; u ging niet aankloppen bij één van de gemiddeld  14 Antwerpse gezinnen die dagelijks het slachtoffer worden van inbraken; u ging niet langs in een gettoschool waar nog 5 of 10% autochtone Antwerpse Vlaamse kindjes naar school gaan 

Met het citeren van de lijst van plaatsen waar u niet kwam zou ik ongetwijfeld mijn volledige begrotingstoespraak kunnen vullen. Dat hoeft echter niet. Want het enige wat ik met deze opsomming wou illustreren is dat de ballon van het geforceerde, kunstmatige, positivo sfeertje dat opgehangen wordt door het Antwerpse stadsbestuur zeer snel doorprikt kan worden. Misschien niet door twee Antwerpse vrouwen die na zes jaar afwezigheid door de burgemeester in de stad worden rondgeleid maar wel door de honderdduizenden Antwerpenaren die iedere dag opnieuw met de Antwerpse realiteit worden geconfronteerd. 

“Zot van A” is een leuke ‘feel good’-film van Jan Verheyen die je anderhalf uur een warm gevoel geeft. Wanneer je echter je knusse cinemazetel in Kinepolis verlaat en geconfronteerd wordt met de Antwerpse realiteit, dan weet je dat “Zot van A” slechts een leuke film is maar ook niet meer dan dat. Ik zou vandaag dan ook een oproep willen doen om de struisvogelpolitiek te verlaten en de kop niet langer in het zand te steken voor de echte problemen waarmee onze stad wordt geconfronteerd.

De Laatste Fase

Mijnheer de burgemeester,
U had het al begrepen. De Vlaams Belang-fractie zal uw begroting niet goedkeuren. Met deze begroting komt u trouwens terecht in de laatste fase van deze legislatuur. Wanneer we op basis van de objectieve parameters – werkloosheidsgraad, armoede- en werkloosheidscijfers, criminaliteitstatistieken, aantal vreemdelingen, asielzoekers en illegalen, OCMW-cijfers, demografische cijfers, … enz.  – het gevoerde beleid evalueren dan is de balans absoluut niet positief.

U moet het steeds meer hebben van de perceptie en steeds meer minder van de feiten. Zelfs in progressieve kringen die u in 2006 als een soort goeroe de hemel inprezen, wordt ontgoocheld op uw beleid gereageerd.

Mijnheer de burgemeester,
Abraham Lincoln zei het reeds: “You can fool some of the people all the time, and all of the people some of the time, but you cannot fool all of the people all the time”

Lincoln had gelijk. Daarom stemmen we tegen uw begroting.

Het belangrijkste gebrek aan het concept “multiculturele samenleving” is dat men de spontaneïteit van een historische ontwikkeling onmogelijk maakt door een principe als ideaal op te leggen. Men maakt dus abstractie van de individuele vrijheid om al dan niet in een ideaal te geloven, en maakt ongevraagd en zonder mandaat van een theoretisch concept een voldongen feit.

Fout dus, want iedereen heeft recht op vrijheid maar beslist niet om in een pluralistische maatschappij een bepaalde ideologische keuze op te leggen aan al de anderen. Zelfs voor de modaliteiten zoals de opschortende of ontbindende voorwaarden, het tijdsbestek en dergelijke meer werd niemands mening gevraagd noch het volk geraadpleegd.

Van uit historisch perspectief zijn er dus reeds voldoende redenen om om aan te nemen dat dergelijke multiculturele samenleving gedoemd is om te mislukken.

Maar is er is meer. Pluralisme en zeker een pluralistische samenleving vergt wederkerige tolerantie.

Wederkerige tolerantie in een multiculturele samenleving vergt een uitgesproken, door elke samenstellende cultuur beleden en geëerbiedigde tolerantie ten overstaan van alle andere subculturen. Tolerantie is iets anders dan 'begrip voor' of 'onderwerping aan'.

Het concept van een opgelegde multiculturele samenleving was dus niet alleen op zich reeds fout maar droeg de kiem van mislukking in zich omdat er bij voorbaat geen garanties voor of door een toetredende subcultuur kunnen geboden en gewaarborgd worden.

De onderlinge discrepantie tussen de wereld-culturen is nog dermate groot dat het een aanslag zou betekenen de meeste onder hen onder te brengen in een overkoepelende multiculturele samenleving zonder de individuele vrijheid te schenden en het recht op het nastreven van geluk van hele groepen mensen af te schaffen. Een Papoea of Amazoniër wordt levend gedood in zulke samenleving, cultureel en fysiek. Abstractie maken van de reële onderlinge verschillen tussen actuele of toekomstige subculturen is derhalve totaal onverantwoord zo niet zelfs misdadig.

De zogenoemde multi-culturele samenleving is gedoemd om het voorwerp te worden van interne conflicten door de ene of de andere subcultuur bij wijze van agressie of zelfverdediging. De ontplooiing van geweld door de spontane acties en reacties een absolute zekerheid.

Het intern maken van etnisch of subcultureel geweld biedt niet de geringste meerwaarde tegenover de vroegere conflicten. Integendeel de kans is groot dat de multiculturele samenleving conflicten importeert of uitlokt waarvan de kortzichtige multiculturele ideologie niet eens het bestaan vermoedde. Aan de vruchten kent men de boom.

Het doel heiligt nooit de middelen en idealisme is onvoldoende om een algemeen aanvaardbaar resultaat te leveren. Integendeel, bij het importeren van een gewelddadige of geweld minnende subcultuur streeft men niet alleen het doel voorbij maar maakt het doel onmogelijk bereikbaar. Een betere manier om oorlog en geweld sociologisch in een samenleving in te bakken is haast ondenkbaar. Wie oorlog en geweld zegt denkt meteen ook onverdraagzaamheid, intolerantie, repressie, onvrijheid en een permanente staat van gemeenschappelijk ongeluk, of wat is het anders?

De definitieve goedkeuring van het “onvoorwaardelijk” multicultureel maatschappelijk model betekent dan ook een definitief afscheid. Vaarwel pluralisme en verdraagzaamheid, vaarwel vrijheid, vaarwel beschermde minderheden, vaarwel vrede, vaarwel democratie.

En uiteindelijk ook vaarwel multiculturele samenleving, die na het vernietigen van de vredelievende subculturen het zal gepresteerd hebben zichzelf te ontpoppen in een nieuwe wereld van gewelddadige vervangers.

Zie daar de finale logica van een zelfdestructief ideologisch concept en absurd verzinsel.

Lucky9

(wordt vervolgd)

Gazet van Antwerpenb meldt dat  bij huiszoekingen  een tiental verdachten opgepakt zijn  in verband met een geplande terreuraanslag in België. Zeven van de verdachten werden in Antwerpen in het Belgisch-Marokkaanse milieu gevat. Drie onder hen staan bekend als leden van Sharia4Belgium.

De verdachten werden verrast tijdens simultane huiszoekingen in onder andere de Helmstraat, de Turnhoutsebaan en op het Sint-Jansplein. De verdachten hebben de Belgische, Nederlandse, Marokkaanse of Russische nationaliteit.Misschien bezitten sommigen wel de  Buitenaardse nationaliteit.

Het onderzoek werd sinds eind 2009 gevoerd en daarbij kwamen twee organisaties in beeld. Het gaat enerzijds om een internationale jihadistische terroristische groepering die gebruikt maakte van de website Ansar Al Mujahideen om geld in te zamelen voor extremistische doeleinden. Deze groepering had waarschijnlijk nog geen specifiek bepaald doel voor een aanslag.

Anderzijds richtte het onderzoek zich op recruteerders, kandidaat-jihadisten en de financiering van een Tsjetsjeense terroristische organisatie, met name het Kaukasisch Emiraat.

Op vier verschillende plaatsen in Antwerpen werden verdachten opgepakt. Naar verluidt zou het onder meer gaan om panden rond het Sint-Jansplein, de Helmstraat en de Turnhoutsebaan.

Hebt u bij u in de buurt iets verdachts gezien, laat het ons weten via hier@reageren.be.

Zeven verdachten werden in Antwerpen opgepakt. Ook in Nederland en Duitsland werden verdachten gearresteerd.

Ze zullen in de loop van de dag voor de onderzoeksrechter worden geleid. Tijdens het onderzoek werden eerder al meerdere mensen aangehouden in Spanje, Marokko en Saoedi-Arabië.

Ook in Brussel hebben Belgische speurders dinsdag terreurverdachten opgepakt. Die arrestaties zouden inhoudelijk echter niets te maken hebben met de huiszoekingen in het Antwerpse.
De operatie in Brussel, het zou gaan om 17 huiszoekingen, was gericht tegen het Belgisch islamitisch centrum Al Sabil. Tien tot twintig mensen werden opgepakt. Ze worden ervan verdacht dat ze jongeren ronselden om aanslagen te plegen in Irak en Afghanistan.

Slechts een deel van de verdachten wordt er effectief van verdacht deel uit te maken van de groep die jonge moslims probeerde te rekruteren. Wat de rol is van de anderen, is niet duidelijk. Volgens verscheidene media zouden de verdachten mogelijk banden hebben met de Belgische extremiste Malika El Aroud en met het terreurnetwerk al Qaeda.

Eerder op de dag raakte al bekend dat bij een gelijktijdige politie-actie een tiental terreurverdachten werd opgepakt in België, Nederland en Duitsland. Ze planden naar verluidt een aanslag in ons land en hadden hun uitvalsbasis in Antwerpen. Daar zouden zeven verdachten opgepakt zijn, de meeste van Marokkaanse origine. Drie van de zeven terreurverdachten zijn lid van de organisatie Sharia4Belgium. Ze verschijnen vandaag nog voor de onderzoeksrechter.

In dezelfde zaak waren er eerder al aanhoudingen in Spanje, Marokko en Saoedi-Arabië.

Bron : GvA

Wij begrijpen al de drukdoenerij niet. Morgen of zo zal blijken dat het allemaal op een vergissing berust en de dames en heren worden direct vrijgelaten en hun collaboratie-advocaten zullen schadevergoedingen eisen. Er zijn geen aanslagen gebeurd, er werd alleen wat over gepalaverd. Want alle opgepakten zijn uitgesproken erkentelijk voor al de sociale en financiële voordelen die zij ontvangen van het gulle land B.