De weduwe van dichter Herman de Coninck, die al een tijdje uit de belangstelling is, heeft van zich laten horen.  Zij houdt niet van de Vlaamse improviserende toogmoppentappers, stand-up comedians genaamd.  Wij treden de weduwe bij. Dat zal ze graag hebben, maar wij nuanceren, een begrip dat niet in haar beperkt woordenboekje voorkomt : de meesten van die door de 0000 gelanceerde toogmoppentappers zijn vulgaire humorschenders, zonder niveau en met een inhoud die niet verder reikt dan de activiteiten die zich afspelen in het kleinste kamertje van de menselijke intimiteit.  Er zitten echter wel énkele (2, wellicht 3) getalenteerde en behoorlijke cabaretiers tussen.

De weduwe, tevens een trouwe aanhangster van al wat Vlaams is (van Belang tot Zangfeest)  zou wellicht via een nieuw gewrocht van hare hand, met op de cover een ontbloot lichaamsdeel van hare eigen aantrekkelijkheid, Vlaanderen kunnen kennis laten maken met haar persoonlijke humor.  Een suggestie voor de voorlopige werktitel van het boek : "Pudding en Gisteren". Wij helpen de weduwe een handje en bezorgen haar  een voorproefje, omdat wij weten dat zij een zwak heeft voor de rechtse smeerlapperijen van Angeltjes.

Er waren eens twee broertjes, de een heette Pudding en de andere Gisteren. Pudding en Gisteren hadden op een dag straf en hun moeder had ze op hun kamer opgesloten. De twee jongens waren met hun speelgoed bezig toen Pudding ploseling zei:  "Ik moet heel nodig poepen".

"Nou" zei Gisteren,  dan doe je het toch gewoon uit het raam. Dit vond Pudding geen goed idee en hij speelde weer verder. Een paar minuten later moest Pudding zo nodig dat hij besloot het toch maar uit het raam te doen. Hij deed zijn broek omlaag en ging op de rand van het raam zitten. Net toen Pudding de drol liet vallen, liep er een man onder door. Die man kreeg zo de drol op zijn hoofd. De man was woedend en belde aan bij het huis. Toen de moeder het verhaal hoorde vroeg ze:  "Was het Pudding of was het Gisteren ?" De man werd nog kwader dan hij al was en hij zei : " Nee, het was vandaag en het was  stront".

Zoals onze literair geschoolde lezers merken, is dit van een veel fijner niveau dan de grappen van onze toogmoppentappers en bevindt het zich ter hoogte van de grappen in de allerslimste mens ter wereld. De promotie van de Nederlandse literatuur ligt ons nauw aan het hart.

Ray

Op dinsdag 15 februari tussen 14u-16u staan de bibliothecaris en de medewerkers van het archief paraat om onze groep rond te leiden in het gebouw. In het archief zal uitleg gegeven worden over het gebruik van de digitale beeldbank, over hoe de stukken bewaard worden, enz. In de nieuwe bibliotheek kan je er kennis maken met het uitgebreide aanbod en met de accommodatie. De rondleiding is voornamelijk gericht op de +50jarigen maar uiteraard zijn ook de  -50jarigen welkom.

Als afsluitertje worden de aanwezigen getrakteerd op koffie en gebak.

De deelname is gratis en beperkt tot 25 personen.

Vooraf inschrijven is verplicht !

Inschrijven (voor 10 februari) bij  Voorzitter Nancy Six via info@nancysix.org.  of via 0479 304 101.

Verzamelen om 13u45 aan de inkomhal van de bibliotheek, Weverijstraat 7 te Ieper (=oude gebouwen weverij Picanol).

In de oorspronkelijke versie zongen de Strangers het volgende :

"Op de Keyserlei liep nen Baloeba door het rood signaal. Den agent van dienst riep hem toe in Baloebataal : awel,awel, wadoedena, wadisdana..."  enz.   De Strangers werden verplicht (door wie ?) hun tekst te veranderen omdat die NIET politiek-correct zou zijn.

De boer rijmt niet, hij trekt

Met elke trede ploft mijn voet
diep in de drassige aarde
De kar weegt zwaar
de riemen spannen

De wind snijdt zijn koude
en vriezen mijn wangen
De wolken vluchten
de takken kraken

Mijn doel lijkt in zicht
maar schijnt zich te bewegen,
geruisloos verder,
verder weg van mij

Hoe lang al ploegt hier de boer
trekt hier die kar
Mijn handen doen pijn
maar vinden nieuwe kracht

Nog even de rug rechten
De spieren spannen in mijn lijf
't Is de laatste kar die ik trekken zal
nadien is Vlaanderen vrij.

a.griffon

Vlaming zijn

. 
Vlaming zijn heeft mijn leven gekleurd
en me veel voldoening gegeven
want als men niet van zijn volk houdt
kan men geen fierheid beleven

men zegt dat wij racisten zijn
er is niemand gastvrijer dan wij
al eeuwen het kruispunt der volkeren
en van culturen allerlei

van gierigheid kan men ons niet betichten
onze Waaltjes weten wel waarom
wij bestrooien hen met euro's
en daarom werken we ons krom

de gekroonde illegaal uit Laken
doet het bijna in zijn broek
van angst dat de Vlaming
zijn geliefde Belgiekske opdoekt

maar eens komt de dag
dat ik juich en zing
om het einde
van dit onzalig ding 

johan

Hieronder een korte uitleg over de omweg die defesieminister Pieter de Crem volgde, om de steun van Leterme te verwerven voor een uitbreiding van de Afghaanse actie door het belgische leger. Wat vindt u van dergelijke tactiek die De Crem toepaste ? POLL in de linkerkolom.

Uit diplomatieke documenten van klokkenluiderssite Wikileaks blijkt dat minister van Defensie Pieter De Crem in 2009 eerste minister Yves Leterme tot een grotere Belgische betrokkenheid in Afghanistan kon overtuigen door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton op hem in te laten praten.De Crem vroeg aan Clinton om Leterme bij een bezoek in december 2009 drie dingen te vragen: 150 extra militairen naar Afghanistan sturen, extra opleiders en de Belgische soldaten tot eind 2011 in Afghanistan houden. Hetgeen Clinton zou deze verzoeken aan de aarzelende Leterme overgemaakt hebben. Vie die eg bekwam De Crem wat hijzelf wilde.

De nieuwe koers van De Crem (ten opzichte van voorganger André Flahaut) en zijn extra inzet voor Afghanistan maakten De Crem populair bij de VS. Hij werd zo "een van de beste vrienden van Amerika in de Belgische regering".

Het Belgische troepental ging onder De Crem omhoog van 360 tot een plafond van 626.

Pieter De Crem (CD&V) ontkent niet dat de onthullingen "dicht bij de waarheid zitten". Dat zei hij vrijdagavond in 'Terzake'. Dat hij samen met de VS-minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton onder een hoedje zou spelen tegen premier Yves Leterme is hem dan weer "te veel eer aandoen".

De Crem nuanceerde wel dat hij zijn wil aan de regering heeft opgelegd. De beslissing om langer in Afhanistan te blijven en meer troepen te sturen is een beslissing van de hele regering, die op voordracht van de premier, de minister van Buitenlandse Zaken en Defensie is gebeurd, zei De Crem.

Bron : vandaag.be

Dit zijn oorspronkelijke beelden van rond 1920. Dit is een eigen veronderstelling, voortgaande op de kleding. Er werd ook gefilmd uit een vliegtuig, wat ongekend was in die tijd : de Antwerpenaars konden voor de eerste keer hun stad bekijken vanuit de lucht, iets waar vorige generaties zelfs niet konden over dromen. Ik vind de muziek irritant en een storende factor, maar dat maakt ieder voor zichzelf uit : een klik en het geluid is foetsie.

Savat

In het Vlaamse christendemocratische kamp is men intussen ook behoorlijk geschrokken nadat in CDH-kringen viel te horen dat ze daar eigenlijk geen probleem hebben met een aanval van de geldmarkten op België ‘want dat het toch vooral Vlaams spaargeld is dat daardoor in het gedrang komt’.

Rik van Cauwelaert in Knack

In Knack vertelt Maurits van Liedekerke dat onder zijn hoofdredacteurschap van het VU-weekblad WIJ soms  journalisten van de "grote media" meewerkten onder een schuilnaam en de strikte garantie dat hun naam nooit publiek zou gemaakt worden. Dit naar aanleiding van de artikels die de logeman en  NVA-er Bracke leverde aan het socialistisch ledenblad.

Het ging zeker over een twaalftal figuren, tijdens zijn regnum die voltijds werkten bij de BRT-N (voorloper van de huidige 0000), de Standaard en zelfs Humo.  Het gebeurt op alle redacties, beweert Maurice.  "Als gewezen hoofdredacteur van Wij zou ik een lijstje met een dozijn namen kunnen voorleggen van journalisten (van de openbare omroep, van De Standaard, Humo, en andere…) die onder schuilnaam aan dit weekblad hebben meegewerkt. Omdat aan elk van deze journalisten de verzekering werd gegeven, ook al was het maar mondeling, dat over hun/haar medewerking nooit zou gerept worden doen we dat nu ook niet. Dat een ‘welingelichte bron’ binnen de SP.a dit inzake Bracke wel doet, moet dan ook zeer worden betreurd.”

Maurice is een brave man maar hij zou beter ofwel gezwegen hebben, ofwel ronduit de namen genoemd hebben, zeker die van de openbare omroep.  Wat journalisten die verbonden zijn aan de commerciële kranten uitvreten, ligt ietwat delicater dan hetgeen de 0000-ers uitrichten.  Zou het kunnen dat Jos Bouveroux, die tamelijk hoog opliep gedurende met Hugo Schiltz, althans gedurende een tijd,  een van de niet-genoemden is ?  

Het weekblad WIJ werd achtereenvolgens geleid door Toon van Overstraeten, Maurits van Liedekerke en Pol Martens. Ergens tussenin moet ook Pol Van den Driessche gehangen hebben maar vermoedelijk niet als hoofdredacteur. Samen met de VU is WIJ ter ziele gegaan. Ik heb zelf een geruime tijd meegewerkt als recensent voor de podiumkunsten. Echt theater heb ik altijd boeiender gevonden dan het politiek liefhebberstoneel.

Ray 

Maakt u ook gebruik van thuishulp (poetsen, koken, strijken e.d.) die u betaalt met dienstencheques?  Lees dan wel het contract dat u met het bedrijf afsluit.

Ik kreeg een contract van 7 bladzijden voorgeschoteld, waarvan ik verondersteld werd elke bladzijde te paraferen en het laatste blad te ondertekenen, voorafgegaan door “gelezen en goedgekeurd”.  Nu ben ik bij een dergelijke papierenbundel steeds nogal argwanend, vooral omdat ik voorafgaand aan de toezending een telefoontje kreeg van het huishoudhulpbedrijf met de verklaring “dat het zo moest van hun advocaat”.

Wat mij buiten enkele kleinere praktische punten bovenmaats stoorde was artikel 10, waarvan hier de tekst volgt:

“Artikel 10 NON-DISCRIMINATIE

Ten opzichte van de werknemers en de gebruiker wordt er geen onderscheid gemaakt op grond van geslacht, etnische afkomst, handicap, seksuele geaardheid, filosofische of godsdienstige overtuiging en leeftijd bij het aanbieden en toegankelijk stellen van de dienstverlening.  (zie de Wet van 25 februari 1993 ter bestrijding van discriminatie en tot wijziging van de wet van 15 februari 1993 tot oprichting van een centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding en zie het Decreet van 8 mei 2002 houdende evenredige participatie op de arbeidsmarkt).”

Deze paragraaf heb ik geschrapt.  Ik laat me niet voorschrijven aan wie ik mijn woning moet toegankelijk stellen.  Ik zal zelf wel uitmaken wie ik wil betalen voor een dienstverlening.  Dat hoeft de overheid niet voor mij te bepalen.

Ik heb geen enkele bladzijde geparafeerd, ik heb het niet voorzien van “gelezen en goedgekeurd”, ik heb slechts getekend onder voorbehoud dat mijn schrapping aanvaard wordt.  Na drie dagen kreeg ik vandaag een berichtje dat de poetshulp op de voorziene dagen bevestigt, zonder verdere commentaar.

Naam en adres bekend bij de redactie.

beste vrienden,

er bestaat geen bundel van mij en ik ben ook niet van plan er een uit te geven ! ik ben maar een amateurke en beleef veel genoegdoening aan gedichtjes schrijven ! het doet mij wel plezier dat er mensen zijn die ze mooi vinden ! hartelijk dank voor de lovende woorden !

 http://blog.seniorennet.be/johan1944/

Een Canadese Martine Tanghe heeft zich chirurgisch laten aanpakken, zodat tics en grimassen onmogelijk geworden zijn dankzij de strak opgespannen huid.  Als mevrouw in lachen uitbarst, wordt zij afgevoerd naar de Spoedafdeling.  Deze mevrouw met het kille amfibieënuiterlijk,  heeft het over de protesten in Caïro die de nationale aandelenmarkt met 10% deden inkrimpen. Ook in het Prachtland Jemen (waar een van de steunpilaren van de economie, de ontvoering van toeristen is) wordt betoogd : vriendelijk en voorlopig zonder doden. Amteurs, als u ons vraagt. Gelukkig doet u dat niet.  Tenslotte zijn de vooruitzichten voor Canada zelf veelbelovend : uit het reeds geciteerde en in twijfel getrokken Amerikaanse onderzoek over de groeiende moslimaantallen in de wereld, vermeldt voor Canada een verdubbeling van het huidige aantal tegen 2030.  Niets aan de hand : goed nieuws !

Ray

In de politiek lukt het niet, de door de franco-belgen zo zeer begeerde eenheid van het land B te bewaren of te herstellen.  Ook in het tennis valt de eenheid in het water : Justine Henin (links) haakt af, zij kan het razende tempo van Kim Clijsters (rechts) niet bijhouden.  Symboliek ?

Ex-VRT-journalist Johan Depoortere schrijft vandaag in De Standaard dat het een ’hardnekkige mythe’ is dat de VRT links zou zijn. Hij haalt de stilaan klassiek wordende dooddoener aan dat het handvol collega’s die naar de politiek gegaan zijn, allemaal bij ’rechtse’ partijen terechtgekomen zijn.

Toen Ivo Belet zijn kandidatuur op de Europese lijst van de CD&V bekendmaakte, zei hij dat hij net zogoed op de lijst van de SP.A had kunnen staan. Dirk Sterckx was, voor hij VLD-europarlementslid werd, militant van de socialistische vakbond ACOD bij de BRT. En Siegfried Bracke (N-VA) was altijd al een socialist in hart en nieren.

De CD&V’ers in het Europees Parlement zijn overigens de linkse buitenbeentjes in hun eigen fractie, en Dirk Sterckx voelt zich goed in de Europese liberale ALDE-fractie, omdat deze fractie veel linkser is dan elke Vlaamse liberale kiezers zelfs maar kan vermoeden.

Gek dat nooit iemand vindt dat de VRT rechts is ...

Philip Claeys - Europarlementair

Over twintig jaar wonen verhoudingsgewijs de meeste Europese moslims in België en Frankrijk. Ongeveer één op de tien inwoners van ons land zal dan het islamitische geloof aanhangen. Dat blijkt uit een studie van het Amerikaanse Pew Research Center's Forum on Religion and Public Life. Momenteel is zes procent van alle Europeanen moslim. In 2030 zal dat gemiddeld acht procent zijn. Wereldwijd zal het aantal islamieten over twintig jaar met vijfendertig procent toegenomen zijn. In Europa zal dat aantal slechts twee procent stijgen.

In 2010 telde de wereld ongeveer 1,6 miljard moslims. In 2030 zijn dat er vermoedelijk een half miljard meer. Daarmee groeit de moslimpopulatie minder snel dan in de afgelopen twee decennia. Toen groeide het aantal islamieten met vierenveertig procent.

Momenteel hangt 23,4 procent van alle mensen het islamitische geloof aan. Ongeveer 31 procent van de wereldbevolking is op dit moment christen.

Tot zover dit bericht uit Vandaag.be waar wij grote vraagtekens bij hebben. 10% moslims over 20 jaar ?  Dat is toch niet erg, er zijn nog altijd 90% anderen ... Maar zo is het niet. Hoe bepaalt men in een land als B het aantal gelovigen ?  Er bestaat o.i. geen enkele officiële statistiek dienaangaande, het is nattevingerwerk. 

Op basis van nationaliteiten van nieuwe inwoners kan er plusminus afgeleid worden tot welke religie de nieuwkomers behoren. Van zodra zij "belg" geworden zijn, verdwijnen zij in de naamloze massa. In grootsteden als Brussel, Antwerpen, Gent maar ook in middelgrote steden bedragen de huidige ramingen 25 à 40% moslims met in sommige concentratiewijken + 50%

Dankzij de hoge nataliteit van deze groep zal in onze Vlaamse steden tegen 2030 zeker circa de helft van de bevolking aanhanger zijn van de godsdienst van de vrede.  Wat dit betekent voor onze cultuur en onze leefgewoontes, durven wij niet voorspellen, maar voortgaande op wat nu aan de gang is in de wereld, zijn wij zeer pessimistisch.  Overal waar conflicten bestaan, zijn er moslims bij betrokken, waar bloed vloeit, rebellie heerst, democratie een onbestaand begrip is : daar heerst de wet van de koran. 

Wij kunnen niet voldoende waarschuwen om de islam buiten onze grenzen te houden en geen enkele toegeving te doen aan de eisen van dit arrogant, wreed en discriminerend stelsel. En de landgenoten die nu verontwaardigd beweren dat wij "racisten" zijn, vergissen zich : moslims zijn geen ras maar een dominante, gevaarlijke sekte,  ons verzet is gebaseerd op het behoud van onze vrijheden die bedreigd zijn. De mei 68'ers verzetten zich ondermeer tegen geloof en kerk, wij verzetten ons vandaag tegen het groot maatschappelijk gevaar dat islam heet.

Ray

Kristof Demasure en Dirk Tieleman : VT4 kiest voor linxe nieuwsdrammers

  VT 4 verkondigt trots dat de nieuwsredactie versterkt wordt met de gewezen politiek-correcte 0000-zuurpruim en betweter Dirk Tieleman.  Die zal het nieuws lezen afwisselend met de presentatrice Cara Van der Auwera. De nieuwe functie van hoofdredacteur wordt toevertrouwd aan Kristof Demasure, een gewezen journalist bij De Morgen (met een tussenstap bij Belga) en woordvoerder bij SBS.  Demasure is een tijdlang coördinator geweest van "Wel jong, niet hetero" en hij is vorig jaar in het huwelijk getreden met Sven Pichal, de co-presentator van Annemie Peeters van het gekende radioprogramma "Peeters en Pichal". Zo zijn we weer bijgepraat en op de hoogte.

Sven Pichal, de echtgenoot van Kristof Demasure, hier samen met Annemie Peeters, het populaire radio-één duo .

Savat

Deze week raakte bekend dat NVA-er Siegfried Bracke, voormalig VRT-journalist, gedurende 14 jaar lid was van de socialistische partij. Dergelijk partijkaartjournalisme hoort bij een openbare omroep niet thuis.

Hoewel het redactiestatuut van de VRT stelt dat journalisten onpartijdig en onafhankelijk dienen te zijn, mogen zij volgens het statuut wél lid zijn van een politieke partij indien zij dit melden aan hun redactiehoofd. De Vlaamse parlementsleden Filip Dewinter en Wim Wienen pleiten er echter voor om lidmaatschap van een politieke partij mee te delen aan de raad van bestuur van de openbare omroep. De lijst met journalisten die lid zijn van een politieke partij moet tevens openbaar worden gemaakt via de VRT-webstek. “De Vlaming die kijkt of luistert naar de openbare omroep heeft immers het recht te weten of een journalist lid is van een politieke partij,” aldus Dewinter en Wienen.

@ VB

De onderhandelingen over een staatshervorming loskoppelen van de regeringsvorming. Dat is wat steeds meer Franstaligen vragen nu ook Vande Lanotte in zijn opdracht is mislukt. Het is een reeds in 2007 beproefde - en vandaag ietwat te doorzichtige - truc om de Vlaamse eisen in de prullenmand te doen belanden.  “De Franstaligen zullen het institutionele kader pas durven te verlaten als de Vlaamse christendemocraten het bestaan van België betonneren,” luidt de veelzeggende commentaar van Beatrice Delvaux in Le Soir.

Wij hebben het hier al dikwijls herhaald: dat de Vlaamse partijen rond de onderhandelingstafel niet voldoende compromisbereid waren, klopt hoegenaamd niet. Dat geldt zeker ook voor N-VA. In De Standaard herinnert politicoloog Bart Maddens eraan dat Bart De Wever vorig jaar steun heeft gevraagd voor een radicaal confederalistisch project: “Tijdens de campagne heeft hij niet de minste dubbelzinnigheid laten bestaan over de concrete inhoud daarvan: volledige splitsing van de sociale zekerheid, afschaffing van Brussel als volwaardig derde gewest, afschaffing van de federale verkiezingen en niet onderhandelen over de splitsing van BHV. Dit waren geen onopvallende voetnoten in het N-VA-programma, maar stuk voor stuk punten die uitgebreid aan bod zijn gekomen tijdens de campagne.” Heeft men het spel nadien bijzonder hard gespeeld? Neen, meent ook Maddens: “Hoe je het ook draait of keert, de nota-De Wever is een compromistekst die véél dichter bij de nota-Vande Lanotte staat dan bij het eigen partijprogramma. De N-VA heeft haar meer radicale eisen al bij het begin van de onderhandelingen laten vallen.” Maar zelfs dat is voor de Franstaligen niet genoeg.

Zoals Bruno Valkeniers en Gerolf Annemans gisteren vaststelden, weerspiegelt de totale impasse waarin de formatie is beland meteen ook de totale impasse waarin België is terechtgekomen. Binnen België krijgt Vlaanderen niet meer de mogelijkheid om normale hervormingen door te voeren. De Vlamingen – de N-VA in het bijzonder – moeten de Belgische virtualiteit eindelijk verlaten en inzien dat alleen de ordelijke opdeling van het land een oplossing biedt voor deze chaos.

@ VB