Achter de schermen van de diplomatie : afkeer en theater
De Congolese president Joseph Kabila had een 'persoonlijke afkeer' van Karel De Gucht als minister van Buitenlandse Zaken. En ook Belgische diplomaten stelden tevreden dat de relatie 'alleen kon verbeteren' na het vertrek van De Gucht naar Europa.
Uit de Wikileaks-documenten die onze zusterkrant De Standaard kon inkijken, blijkt dat de Congolese president Joseph Kabila 'een persoonlijke afkeer' had van voormalig minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (Open VLD).
Hoe verziekt de relatie tussen Kabila en De Gucht geworden was, blijkt uit een gesprek dat de Amerikaanse ambassadeur op 5 juni 2008 had met Kabila's adviseur André Kapanga en waaruit hij in een diplomatieke mail citeerde.
'Volgens Kapanga begon het al tijdens het eerste bezoek van De Gucht aan Congo na zijn benoeming in juli 2004 tot minister van Buitenlandse Zaken. Hij beweerde dat De Gucht tijdens elk bezoek aan Kinshasa zowel Kabila als andere hoge functionarissen de les spelde. Ontmoetingen eindigden soms in schreeuwpartijen', klinkt het in de e-mail.
Volgens de Amerikaanse ambassadeur erkende een Belgische Congo-diplomaat weliswaar dat er een algemene consensus bestaat dat de boodschap van De Gucht correct is: er ís corruptie aan de top en het regeringsbeleid inzake mensenrechten ís slecht. 'Maar waar het om gaat, is de gevoeligheid van de perceptie van een voormalige koloniale natie die een democratisch verkozen Afrikaans leider vernedert.'
De uitspraak van De Gucht in mei 2008 dat België een 'moreel recht' had om te zeggen wat er verkeerd loopt in Congo, was de druppel die de emmer deed overlopen.
Gevoelige thema's
De ommekeer komt er meteen met het aantreden van Yves Leterme in juli 2009, die de plaats inneemt van De Gucht die naar de Europese Commissie vertrekt. Het heeft niet zozeer te maken met de inhoud van de kritiek, wel met hoe Kabila aangepakt wordt. 'Het was duidelijk dat geen van de Congo-experts op Buitenlandse Zaken een herhaling wil van een van de moeilijkste periodes in het Belgisch Afrika-beleid van de jongste jaren', schrijft de Amerikaanse ambassadeur in Brussel, Howard Gutman.
Steven Vanackere trekt de lijn van Leterme gewoon door, en wordt tijdens zijn eerste bezoek aan Kinshasa door de president naar diens boerderij in Katanga gelokt. Een Belgische diplomaat vertelt de Amerikaanse ambassade in een gesprek achteraf dat Vanackere 'de gevoelige thema's maar in algemene termen heeft opgeworpen - de schendingen van de mensenrechten, de persvrijheid, en verkiezingen in 2011'.
Op het einde van zijn bezoek aan Kabila dronk Vanackere een 'sucré' samen met Kabila - wat hem op kritiek in België komt te staan, van onder meer Karel De Gucht. 'De regering Leterme II heeft de berekening gemaakt dat een verbetering van de politieke en humanitaire situatie makkelijker is via samenwerking met de Congolese regering en via betere relaties, in plaats van door kastijding, besluit Gutman.
Persoonlijke afkeer
Over die eerste ontmoeting tussen Joseph Kabila en Steven Vanackere, geeft Dominique Struye, de Belgische ambassadeur in Kinshasa, op 23 januari 2010 een briefing aan zijn Franse, Britse, Zuid-Afrikaanse en Amerikaanse collega's.
'Struye sprak niet noodzakelijk namens de Belgische regering, maar we vermoeden toch dat hij de standpunten van de nieuwe minister vertolkte toen hij zei dat de Belgische regering Kabila niet langer wil zien als een eendimensionale, volkomen-negatieve leider', staat in de mail die vanuit de Amerikaanse ambassade in Kinshasa vertrekt.
De positieve instelling van Kabila tijdens en na het gesprek met Vanackere, had volgens de diplomatieke mail 'in grote te maken met het vertrek van Karel De Gucht, voor wie de president een persoonlijke afkeer had'. 'Op een voor een diplomaat ongewoon heldere manier, herhaalde Struye herhaaldelijk dat de relatie met Congo alleen kon verbeteren omdat De Gucht niet langer minister van Buitenlandse Zaken is.'
Naar het voorbeeld van sommige Waalse grensbewoners met Luxemburgse voorouders kondigt Guido Naets aan, ook de Luxemburgse nationaliteit te willen aannemen.
De uit Borgerhout afkomstige maar in Vlaams-Brabant wonende Europa-deskundige, wil die extra-nationaliteit echter niet als belgië uiteenvalt, maar znkzl als het land B onveranderd blijft bestaan. Volgens Naets die 18 jaar Europa-verslaggever was van de VRT en nadien 15 jaar perschef van het Europees Parlement, loopt het met belgië verkeerd af als er geen deugdelijk bestuur komt. Dat is enkel mogelijk als de status quo wordt doorbroken ; zoniet komt er een algemene verarming en daartegen wil Naets zich wapenen door de nationaliteit aan te nemen van zijn betovergrootvader, een Luxemburgse militair die zijn loopbaan begon als vaandrig in het Oostenrijkse leger en eindigde als luitenant-generaal in het belgische leger. Toen werden er nog carrières gemaakt in die dagen.
Nicolas Augustin de la Haye, de overgrootvader van Guido's moeder, werd in 1782 in Niederanven geboren en stierf in 1866 in Leuven. Hij trok in 1812 met Napoleon naar Rusland en kwam levend terug. Na de slag van Waterloo stapte hij over naar het leger van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden van Wlllem I en trouwde in 1830 met de dochter van de voormalige burgemeester van Aalst die toen lid was van de Tweede Kamer. Gedurende de Belgische opstand was hij commandant van de vesting Bouillon waar hij kapituleerde de dag voor de uitroeping van de Belgische onafhankelijkheid.
Naets, die als journalist over honderden vergaderingen van Europese ministerraden in Luxemburg verslag heeft uitgebracht en er als perschef van het Europees Parlement zelfs acht jaar lang zijn standplaats had, heeft aan de hand van familiearchieven het leven van de la Haye gereconstrueerd en legt de laatste hand aan een boek dat de titel zal dragen "Op zoek naar een vaderland. Van Oostenrijks vaandrig tot Belgisch luitenant-generaal".
Naets zou het geweldig vinden als hij op de leeftijd van 76 jaar de Luxemburgse nationaliteit zou kunnen verwerven, zoals zijn voorvader de la Haye op 56-jarige leeftijd belg werd, toen Nederland in 1839 zijn heimat en het oostelijk deel van Luxemburg opeiste.
Wij wensen Guido Naets veel succes met zijn aanstaande dubbel-paspoort. Zelf wachten wij op onze VL-identiteitskaart. We hebben trouwens een model van 9 december 2007 op zak.
Ray
Toowoomba (Australië) : zo vlug gaat het
Overstroming in Toowoomba Australië januari 2011
Dienstmededeling : de trein der traagheid komt er aan
Iets minder dan 500 dagen is het geleden, dat wij een rustpauze ingelast hebben in onze dagelijkse (24/24 en 7/7) stroom stukjes over de actualiteit in Vlaanderen en omstreken, overgoten met onze kritische commentaren. Het is tijd om opnieuw wat kalmer aan te doen. Wij gaan op ontdekking in eigen stad en land en wij sluiten ons compleet af van alle nieuws.
Van 14 februari af tot circa 13 maart verschijnt Angeltjes op gereduceerd tempo, met elke dag 2 tot 3 stukjes van algemene aard en enkele hernemingen.
De reactiemodule blijft ter beschikking en uw ingezonden stukken worden gemodereerd door onze founding-father, mijnheer Erik, alias Duplo Duplex : een gestreng man met hoge fatsoensnormen, een hart van goud en een onkreukbare Vlaamse overtuiging.
Ray - Hoofdredacteur Angeltjes
(foto : Centraal Station - Meyvaert)
De Zevende Dag van 6 februari 2011 : altijd even boeiend !
Wij hebben de tekst van onze voorbespreking van de Zevende Dag voorgelegd aan de Nieuwsdienst van de 0000, die er enkele kleine wijzigingen heeft aangebracht.
De Duitse bondskanselier Merkel heeft een ingrijpend voorstel om de concurrentiekracht van de landen in de eurozone te verhogen. Ze stelt onder meer voor om de automatische loonindexering af te schaffen. Ontslagnemend premier Leterme is het daar alvast helemaal niet mee eens. De greep van Europa op het binnelands beleid van de lidstaten wordt alsmaar groter. De Zevende Dag praat daarover met de Europese Keizer Napoleon De Gucht. En we vragen hem ook hoe de Europese Unie reageert op de turbulente ontwikkelingen in Egypte.
De keuning heeft Didier Reynders als koninklijk bemiddelaar in het veld gestuurd. Gaat het met de liberalen makkelijker zijn om een regering te vormen, is dan de vraag. "BHV wordt erg moeilijk", erkent Bart De Wever "Maar de MR heeft het ook al vaak gehad over het artikel 35 uit de grondwet, waarbij de taalgroepen bepalen wat ze nog samen willen doen en wat niet. Die confederale logica klinkt mij als muziek in de oren", zegt De Wever.
Hoe denken de Vlaamse partijen daar eigenlijk zelf over? Een debat met o.a. Ben Weyts (N-VA), John Crombez (sp.a), Meyrem Almaci (Groen!), en politici van Open VLD en CD&V. zonderzonder rechtse smeerlappen ! Lieve Blancquaert, die ook bekend is van haar werk voor televisie, is 25 jaar aan de slag als fotografe. In Gent stelt ze een overzicht van die kwarteeuw tentoon in 13 kamers van een historisch pand. Lieve Blancquaert is onze gast.
Sport: Zondag weten we wellicht hoe de paaldanslcompetitie er in het vervolg gaat uitzien, wa nt tegen dan zou de Pro League een beslissing genomen moeten hebben: 16 of 18 clubs, playoffs of geen playoffs. Ivan De Witte, voorzitter van AA-Gent, komt naar de studio. We vragen hem dan meteen hoe je moet omgaan met profvoetballers die al eens te diep charismatische en neutrale journalistiek in het glas kijken (naar aanleiding van het incident met speler Christophe Lepoint). Volleyballer Kristof Hoho (ex-Maaseik) kreeg in augustus 2009 een hartstilstand op training bij Pallavolo Padova. Nu is Hoho weer topfit en speelt hij voor Roeselare. Een gesprek.
Slaagt het Egyptische volk erin president Hosni Moebarak van de macht te verdrijven? Vallen er nog dominostenen in de regio, zoals Syrië of Jemen? Helpt het om maatregelen te nemen nog voor de onrust uit de klauwen van de rechtse smeerlappen, zoals de Jordaanse koning deed? Een gesprek met o.a. minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere en de Morgen-journalist en chef buitenland Koen Vidal.
De Koppen-XL-reportage ‘Kom mij maar halen’ van afgelopen disdag heeft grote indruk gemaakt. Phara De Aguirre vroeg Braakmiddelart Verbeeck (23) of ze de laatste dagen van zijn leven mocht volgen. Zeven jaar geleden werd bij hem botkanker vastgesteld, en in oktober 2009 werd hij terminaal verklaard. Bart wou geen braakmiddelar koos heel bewust voor palliatieve sedatie. Daarbij word je in een diepe slaap gebracht, zodat je geen last meer hebt van pijn en het lichaam langzaam kan uitdoven. De reportage toonde hoe de jongere broer en ouders van Bart met dat nakende afscheid omgaan en hoe Bart op donderdag 9 december de inspuiting kreeg die hem deed inslapen. Drie dagen later, op zondag 12 december, is Bart overleden. In de studio praten we met Joris Verbeeck, broer van Bart; zijn huisarts Stijn Festraets; Chris Gastmans (hoogleraar medische ethiek KU-Leuven) en Wim Distelmans, alias Dokter Dood (voorzitter commissie Euthanasie en hoogleraar Palliatieve Geneeskunde VUB) goesting of geen goesting : gedaan met leven.
PS-politicus en burgemeester vanSint-Jans-Molenbeek Philippe Moureaux heeft een thriller geschreven: “La soupière chinoise”, die zich afspeelt in Brussel. Hij Ivan de Vadder, leidt ons langs de gekende Vlaamse auteur locaties die het decor voor zijn verhaal De Sleghte : 70% korting ................
Bovendien brengt de redactie een ode aan Vorst en Vaderland tijden elke uitzending in de toekomst zal besloten worden bij de 0000 met het rechtstaand zingen van het beroemde lied Brabançonne : Taratata op tekst van Kris Hoflackei en deinmiddels alom gekende engeprezen logespion die wij allen zwart geld betaald aan de Nep-NVa-er.
U kijk toch ook ?
Sympathie voor homeopathie ? + POLL
Vlak voor het Europese parlement in Brussel hebben tegenstanders van homeopathie zaterdag een collectieve poging tot zelfdoding gewaagd door massaal homeopathische middelen te slikken. Er zit toch niets in, zeggen ze. Onder hen Wim Betz, professor emeritus en voorzitter van SKEPP, de Vlaamse vereniging voor sceptici, die homeopathie 'regelrecht boerenbedrog' noemt.
Niet alleen in België, maar in 26 landen roepen sceptici op tot een 'collectieve poging tot zelfdoding' met homeopathische middelen. Met de actie 10²³ Homeopathy: There's nothing in it, protesteren ze tegen de beslissing van het Europese parlement om homeopathische producten als geneesmiddelen te erkennen.
De Belgische delegatie kwam zaterdag om 10 uur naar het Luxemburgplein in Brussel, vlak voor het Europese parlement. 'Door een besluit van dat parlement mogen homeopathische middelen in de hele EU worden verkocht als medicijn, zonder hun werking te moeten bewijzen. Terwijl echte geneesmiddelen aan zware tests onderworpen worden. Een klucht', vindt Betz, voorzitter van SKEPP.
Wie zaterdag gehoopt had op een collectieve sterfte van sceptici, was er aan voor de moeite. 'Omdat er niets in die middelen zit behalve water, alcohol of suiker', zegt Betz. 'Homeopathische middelen zijn zoveel verdund, dat er geen enkele molecule meer inzit.'
Een leugen, reageert dokter Michel Van Wassenhoven, voorzitter van de Unio Homeopathica Belgica. 'Zeventig procent van de producten die op de markt zijn, hebben nog moleculen. Wat meer is: Luc Montagnier - die in 2008 de Nobelprijs voor geneeskunde won - kwam in 2009 met een onderzoek naar buiten dat een verklaring geeft waarom homeopathische remedies hun biologische activiteit zelfs in extreem hoge verdunningen kunnen behouden.'
"Laat Montagnier dat maar komen bewijzen" zegt Betz. Bij SKEPP ligt een cheque van 10.000 euro klaar voor wie het verschil kan aantonen tussen een flesje homeopathie en een flesje oplosmiddel. 'In de VS ligt er zelfs een cheque van 1 miljoen dollar klaar. Als homeopaten toch zo zeker zijn van hun zaak, waar blijft iedereen dan?'
'Met een eenvoudige scheikundige reactie valt dat inderdaad niet aan te tonen', reageert dokter Mark Bottu, zelf geen homeopaat maar voorzitter van de Academie voor Integrerende Geneeswijzen. 'De meettechnieken zijn nog onvoldoende ontwikkeld.'
Bottu vindt dat SKEPP zich grandioos belachelijk maakt. 'Ik heb Wim Betz al een aantal keren uitgenodigd voor een gesprek, maar hij gaat daar niet op in. Hij komt liever in de media met dit soort stunts: de zoveelste poging om homeopathie in diskrediet te brengen.' Bottu wil de sceptici trouwens graag enkele homeopathische middelen voorstellen. 'Lachesis of arsenicum bijvoorbeeld. Als ze dat in grote hoeveelheden innemen, dan liggen ze de dag nadien wel allemaal in het ziekenhuis.'
'Geen probleem', zegt Betz. 'Ik ga dat middeltje kopen, ga het verdunnen en schudden en het opdrinken. We zullen zien wat er gebeurt.'
Bijna veertig jaar geleden volgde de toen piepjonge dokter Betz zelf twee jaar een homeopathische opleiding. 'Enkele oudere artsen overtuigden me. Maar na twee jaar werd me duidelijk dat het kwakzalverij was.'
Bron Het Nieuwsblad
Proficiat, Beersel
Beersel, een van de Vlaamse gemeenten in de Brusselse rand, wil de verfransing terugdringen. Dit weet de Standaard te melden. Zo zal aan winkeliers gevraagd worden om Nederlands te spreken en vooral geen Franstalige opschriften te gebruiken, meldt vrt.
Aan de immobiliënkantoren vraagt het gemeentebestuur om alleen met Nederlandstalige publicaties te werken. En oude straatnaambordjes zullen vervangen worden door nieuwe met een Vlaamse Leeuw in verwerkt.
Een voorbeeld om te volgen.
Halal slachten
Zoals op deze foto duidelijk te zien is, is halal slachten veel diervriendelijker dan de manier waarop dit in de verwerpelijke landen van het Westen gebeurt.
Ook in Egypte
Frieda Brepoels (N-VA) steunt strijd tegen nationalisme
Zuur Frieda, blij het Vlaams-nationalisme te kunnen nekken.
Enige tijd geleden verscheen hier het bericht dat Frieda Brepoels (N-VA) in het Europees Parlement een verslag had goedgekeurd waarin onder andere gepleit werd voor de goedkeuring en ratificatie van het Europees Kaderverdrag voor de nationale minderheden. De Franstaligen dringen daar al jaren op aan, zodat ze verder de taalwetgeving kunnen uithollen en de facto faciliteiten kunnen opeisen in heel Vlaanderen.
Uw dienaar kreeg nogal wat reacties op dat bericht: is het echt waar dat de N-VA zoiets goedgekeurd heeft ?
Het is inderdaad echt waar. Frieda Brepoels keurde in december het verslag-Gàl goed in Straatsburg. En er staan in dat bewuste verslag overigens nog meer dingen die voor ons onaanvaardbaar zijn.
Frieda, door de fotograaf betrapt, tijdens een uitbundig moment
Zo is er paragraaf 20 ("vestigt de aandacht op de recente heropleving van nationalisme, vreemdelingenhaat en discriminatie in een aantal lidstaten en benadrukt dat de Commissie een centrale rol moet spelen bij de preventie en bestrijding van deze mogelijke schendingen van de grondrechten"): nationalisme wordt gelijkgesteld met racisme en schendingen van de grondrechten, en moet dus ’bestreden’ worden...
In paragraaf 31 wordt dan weer gepleit voor een versterking van de rol van het FRA (’agentschap voor de grondrechten’), de Europese variant van het ’Centrum voor gelijke kansen’ in ons land. Enige tijd geleden verklaarde Bart De Wever dat hij dat centrum dat de vrije meningsuiting bedreigt wou afschaffen, maar op Europees vlak moet dat soort instanties nu blijkbaar versterkt worden voor de N-VA.
Zoiets noemt men warm en koud blazen. Of tsjevenstreken ...
Philip Claeys - Europarlementslid
Procureur Herman Dams had beter architect geworden
Waarde redactie,
Tussen al de berichten over betogingen tegen hun vredelievende regimes in diverse prachtlanden, zouden we het reilen en zeilen in eigen land nog vergeten.
Ditmaal is het de Antwerpse procureur die de dubbele trofee van huichelarij en domheid in de wacht sleept. Herman Dams verklaart en laat optekenen dat het land B een pretpark (lees: paradijs) is voor inbrekers. Dat deze uitspraak een open deur intrappen is, hebben reeds vele landgenoten mogen ervaren. Echter ... de edelachtbare verklaart ook dat dit in vele gevallen de schuld van de benadeelden zelf is ! Hij zegt dat de Vlaming tuk is op een alleenstaand huis en het dan flink omzoomt met bomen en ander groen lover om zijn privacy niet te schaden. Doch deze manier van leven is gesneden koek voor kandidaat-inbrekers, want zij zijn afgeschermd tijdens het werk door die omheining.
Meneer de procureur toch ... had u een glaasje op wanneer u deze verklaring aflegde ? Of lijdt u aan de ziekte van allesweterij, een virus dat vaak rondwaart bij justitie. Justitie waar men vaak neerblikt op de gewone man en vrouw, en ongegeneerd, because bijna onaantastbaar, zich een mening aanmatigt over de maatschappij waar men zelf nauwelijks aan participeert. Behoudens het parmantige figuur dat per Jaguar naar de Aldi komt en luid protesteert als de parking vol staat ...
Beseft Dams niet dat het de quasi straffeloosheid is, die in dit onland heerst die de criminelen naar hier lokt ? Wie hier op heterdaad betrapt wordt, kan in vele gevallen na verhoor beschikken want de petoet(en) zitten overvol. De minste procedurefout wordt door gehaaide advocaten aangeklaagd en de crimineel wordt gelost. Het ganse just-is-just bestel in dit land is één grote puinhoop. Elke dag lezen we over de blunders in de media, over het tuig dat lachend van het ene misdrijf naar het andere holt, want de pakkans is klein en de kans op een straf nog kleiner. In Antwerpen zit bovenop die puinhoop een procureur te kraaien, dat de burgers zelf de schuld zijn van de criminaliteit.
Ik ken een aantal mensen die in normale rijhuizen of appartementen wonen en die bestolen en/of overvallen zijn geworden. Mensen voor wie zo'n gebeurtenis niet enkel traumatisch is maar ook financieel een ramp betekent. Maar daar heeft de puinhoopkraaier het niet over, neen, voor hem tellen vooral de bewoners uit de groene rand die zich een woning met tuin kunnen veroorloven. Vroeger praatte men stilletjes over klassejustitie, vandaag wordt ze uitgebazuind vanop de puinhoop. Misselijk word ik van dat soort toestanden.
mvg - Ray (met dank aan senior voor de inspiratie, de verantwoordelijkheid is integraal voor mij)
05-02-2011
Oewist in Kajiero ? Zet den teevee ies oep, Ree *
Geen nieuws, goed nieuws : de betogers houden niet af, vandaag zaterdag en de president laat niets van zich horen. Iedereen wacht op Godot, alhoewel in Egypte niemand ooit van die man gehoord heeft en hijzelf wel gek zou zijn, zich tot bij hen te begeven. De president belegt een vergadering met een aantal van zijn belangrijkste ministers, want het economisch leven dreigt te ontsporen. Straks zal men nog blij zijn dat Moebarak de bevoorrading terug op gang trekt. De echte gebeurtenissen worden ons verteld door onze charmante correspondente ter plaatse, Paula Slier van Russia Today. Het is even wennen aan die vrouw, want zij vertelt het nieuws, zonder zenuwtrekkingen. De manifestanten voelen zich geruggensteund door de sympathiebetogingen in New York, Turkije, Yemen, Iran, Zuid-Afrika, Frankrijk en het land B, waar een van de zwaarwichtigste politici al een hele tijd dreigend rondloopt, voortdurend schreeuwend "Ik ga ze kelen, ik ga ze kelen". Dit zijn hoopvolle n vertrouwde geluiden voor de opstandelingen in Caïro. Er zou ook een nieuwe oppostiepartij in de maak zijn met El Baradei en de Moslimbroederschap. De atoomspecialist hand in hand met de broeders.
Ray
* Hoe is het in Caïro ? Zet de tv even aan, Ray
Een vlam in de woestijn
Vandaag zaterdag vond een ontploffing plaats van een pijleiding die gas vervoert naar Israël en Jordanië, op het noordelijk gelegen Sinai-schiereiland. Het hoofd van het Egyptische departement "aardgas" sprak over een lek. Eerder had de gouverneur van die regio het over mogelijke sabotage, zonder verdere detais. Voor Israël was het niet duidelijk of deze leiding inderdaad hun land bevoorraadt. Vandaag zaterdag is het sabbat, complete platte rustdag in Israël. Veel energie mag er niet besteed worden aan de controle van binnenkomende energie. Religie is een heilige zaak.
Toelichting bij de video door onze filmexpert : "rustgevende beelden met geroezemoes op de achtergrond. Het lijkt wel een boeiende experimentele film. Iets voor Canvas, in prime time, na het wekelijkse feuilleton "Droeg Hitler de lingerie van Eva Braun tijdens nazi-parades ?" met historisch verantwoorde toelichting door professor Rik Zaadkool en een dramatisch-doorvoelde voordracht van Jean Declair."
Drie redenen voor de Vlaamse republikeinen om nu vooral naar Al Jazeera te kijken
Noord-Afrika staat in brand, en elke weldenkende democraat (ondergetekende niet uitgezonderd) verheugt zich over de bibber die bepaalde potentaten nu ondervinden. In zijn DS-cursiefje van 1 februari jl. vraagt Tom Naegels zich af, waarom de islamcritici van onze contreien zich zo gedeisd houden, nu er in verschillende Arabische landen een ongeziene democratiseringsgolf opstuwt. Hoewel die retorische vraag wellicht gesteld is in de richting van notoire islamwatchers zoals Wim Van Rooy en Benno Barnard, voel ik me ten zeerste aangesproken, als voorzitter van de partij die de islamisering van Europa tot politiek thema heeft gemaakt.
Laat het duidelijk zijn dat ik de Arabische volksopstand toejuich, temeer omdat hij vanuit de jeugd en de middenklasse komt, niet vanuit het georganiseerde moslimfundamentalisme (dat uiteraard op de loer ligt om de opstand te recupereren). Het zit in de genen van de Vlaamse beweging om te sympathiseren met vrijheids- en burgerrechtenbewegingen waar ook ter wereld. Wij kunnen niet het Belgische democratisch deficit contesteren en elders autoritaire regimes goedkeuren. Europa houdt zich hier zelfs veel te gedeisd, en Vlaanderen zou, als republiek-in-constructie, met de grootste aandacht de volksrevoluties van deze tijd moeten bestuderen, evenals de secessiebewegingen in Europa en daarbuiten.
Het tweede aspect dat me bijzonder charmeert, is het hoge anti-establishmentgehalte, en de creatie van eigen media in deze (r)evoluties. Als voorzitter van een partij die als “staatsgevaarlijk” wordt beschouwd, in de reguliere media wordt geweerd, en politiek wordt gedemoniseerd (onlangs nog las ik de Moebarak-achtige uitspraak van N-VA-voorzitter Bart De Wever dat hij “het VB-monster de keel ging oversnijden”), ben ik er steeds meer van overtuigd dat de Vlaamse onafhankelijkheid eveneens door de zgn. “facebookgeneratie” zal afgedwongen worden. De positie van de middenklasse is ook bij ons cruciaal, maar het zijn de jongeren die het moeten doen. En het zijn de alternatieve media die hun spreekbuis zullen zijn. De klassieke pers loopt de realiteit achterna. Ze speelt het politieke theater mee, maar de onderstroom wordt ondertussen niet bemerkt. Het was zo in Tunesië en in Egypte, het is ook zo in België: de Vlaamse beweging is, afgezien van enige kleine Samizdat-pers, aangewezen op internetcommunicatie. Of, in het hedendaagse jargon: het cyberactivisme. Talloze florerende blogs en netwerkgroepen laten een autonomistische stem horen die in de “kwaliteitsmedia” nauwelijks aan bod komt.
Een derde reden, waarom ik de Arabische revoluties intens volg, en mijn TV dezer dagen meer op Al Jazeera staat afgestemd dan op de Vlaamse zenders, is de impact dat dit kan hebben op onze eigen migratieproblematiek. Mijn partij pleit al jaren voor een humaan en met de lokale autoriteiten goed gecoördineerd terugkeerbeleid. We zitten met een enorme overmaat aan migranten uit de Maghreb, die sterk gehecht blijven aan hun taal, tradities en religie, uit angst voor de ontworteling. Er zitten laaggeschoolden tussen, maar ook mensen die gestudeerd hebben en als asielzoekers een repressief regime ontvlucht zijn.
Welnu, als de democratiseringsgolf lukt – wat ik van harte hoop -, dan staat niets een terugkeerengagement van deze ontheemden naar het thuisland in de weg. In dat opzicht vielen er interessante geluiden te beluisteren in het Canvas/Terzake-gesprek van 2 februari, tussen Prof. Rik Coolsaet en de Marokkaans-Nederlandse schrijver Abdelkader Benali. Op een zeker ogenblik zei laatstgenoemde letterlijk dat de Arabische revoluties een volksnationalistisch karakter hebben, en dat de gewone man of vrouw er eindelijk terug kan zeggen: “Dit is mijn land !”. Ik viel haast van mijn stoel, want laat dit motto nu precies de slogan zijn die het Vlaams Belang in de laatste federale verkiezingen gebruikte. Hij geldt inderdaad niet alleen voor de Vlamingen, maar ook voor alle vreemdelingen die bij ons verblijven, en waarvan er velen snakken naar hun land van herkomst.
De drievoudige verzuchting van de Arabische opstanden (meer democratie, meer sociale rechtvaardigheid, en recht op een doorleefde collectieve identiteit) strookt perfect met de opvatting van mijn partij over volksnationalisme en sociale cohesie. Het zou de perfecte hefboom kunnen zijn voor een spontane migratiestop en een remigratieproces, waar iedereen bij wint: wat is er mooier dan zijn eigen land terug te kunnen heropbouwen ? Het perverse systeem van de zgn. “huwelijksherenigingen” (allochtone mannen die een bruid in hun land van herkomst gaan zoeken, die dan totaal ongeïntegreerd in een vreemde cultuur terechtkomt) zou dan tot het verleden behoren, samen met andere excessen zoals de schijnhuwelijken-industrie.
Als het volk echt wint in de Arabische wereld, dan is dit voor ons, Vlaams-nationalisten, een ongeziene opportuniteit. Als republikeinen kijken we dan ook met de grootste belangstelling uit naar de afloop van de lont, richting Marokko bijvoorbeeld, waar een schijndemocratische monarchie met veel “cordons” en weinig persvrijheid de politieke en economische touwtjes stevig in handen houdt. Doet het een belletje rinkelen?
Bruno Valkeniers Voorzitter Vlaams Belang
Varkensvoeder
.
Speakersvrouw Sally Bercow : niet veel om het lijf
In Groot-Brittannië is er heel wat te doen over deze foto. De in een laken gehulde mevrouw is Sally Bercow, de echtgenote van the speaker of the house, de voorzitter van het Lagerhuis. Mevrouw, die het tegendeel is van een bescheiden en onopvallende medeloopster aan het handje van haar man, is al geruime tijd het mikpunt van de conservatieve pers. Deze foto, met op de achtergrond het parlement waar manlief de scepter zwaait, is voorlopig het hoogtepunt in de lopende hetze. Waarom krijgen wij dergelijke foto's niet te zien van mevrouw Peumans of mevrouw Flahaut ?
Sally op wandel met haar echtgenoot, de speaker
Savat
Wil de echte neo-NVA-er Siegfried Bracke opstaan ?
foto : de Morgen
Wij roemen niet vaak De Morgen. Vandaag wel. De krant heeft zich de moeite getroost de medewerking van de neo-N-VA-er Bracke met de socialistische partij te analyseren en komt tot enkele onthutsende vaststellingen.
Bracke schreef tussen 1992 en 1999 voor het socialistische partijblad Doèn 52 columns en 9 interviews met de socialistische ministers en partijleiders. De Morgen publiceert vandaag een bloemlezing.
Intussen werkte hij voltijds voor de onvolprezen openbare omroep als politiek journalist. En de VRT houdt vol dat zijn journalisten neutraal zijn. Dit is het ontluisterende bewijs van het tegendeel.
Bracke maakte gebruik van verschillende schuilnamen, Valère Descherp en Han Vermeer. In een van zijn stukken ging hij zelfs zover de VRT-moderator Siegfried Bracke te loven. Anderzijds houdt hij vol dat hij niet betaald werd. Zo zegt hij het : Van betalingen in natura (etentjes) was ook geen sprake; een jammerlijk gevolg van mijn anonimaat. Niet alle leden van de Doén-redactie wisten immers wie Valère Descherp was.
Maak dat de ganzen wijs, Bracke ! Hoe kan je interviews afnemen voor een blad en anoniem blijven ? Hoe reageerden de socialisten, denkt u, als plots bij enkelen bekend werd dat dé Siegfried Bracke van de VRT niet enkel een van hen was maar zelfs actief meewerkte ? Zo'n nieuwtje doet de ronde als een lopend vuurtje.
Over de Vlaams-nationalisten en staatshervormingen was Valère Descherp totaal niet te spreken. Dat is een constante die hij consequent volhoudt tot op de dag van vandaag, onze neo-NVA-er.
Ray
Lees het pittige artikel + uittreksels van Brackes hersenspinsels HIER
Egyptische chaos breidt zich uit
Iran zegt het duidelijk : Egypte moet een islamitisch beleid voeren.Ook in de Palestijnse gebieden wordt rumoer gemaakt en moet het Israëlische leger optreden. Enkele aanvullingen op de eenzijdige 0000-berichtgeving in deze video van Russia Today.
Wat is er allemaal aan de hand ?
Eergisteren begon informateur Didier Reynders met zijn raadplegingen. Of zijn pogingen om uit het communautaire moeras te geraken meer zijn dan tijdswinst, valt te betwijfelen. De standpunten tussen Vlamingen en Franstaligen liggen immers steeds verder uit elkaar. Die realiteit staat in schril contrast met het optimisme dat N-VA-voorzitter Bart De Wever gisteren liet horen. “Ik vraag me af waarop zijn optimisme gebaseerd is,” vraagt ook Paul Geudens zich af in Gazet van Antwerpen. “Op het staatsmanschap van Maingain?”
Intussen toont De Wever zich bereid om nog wat meer toe te geven. Bijvoorbeeld inzake Brussel, waarover hij laat verstaan dat het een volwaardig derde gewest zou kunnen worden. Amper een jaar geleden pleitte de N-VA nog voor de opheffing van het Brussels Gewest ! Dat de partij zich na de verkiezingen onmiddellijk akkoord verklaarde met een pak extra geld voor Brussel, was al een slecht voorteken.
Bovendien staat de ‘fundamentele tweeledigheid’ ook met zoveel woorden beschreven in de Octopusnota van de Vlaamse regering, waarover Kris Peeters woensdag nog aan Joris Van Hauthem zei dat hij die rigoureus zou bewaken. Zoals bekend, zit ook de N-VA in die Vlaamse regering. CD&V sabelde de nota-Vande Lanotte neer omdat die een versterking van Brussel als derde gewest zou inhouden. Daarmee stelt CD&V zich - tot nu toe, want met de christendemocraten weet men nooit - een stuk ‘radicaler’ op dan de N-VA. Hoeveel tijd heeft de partij van Bart De Wever nog nodig om in te zien dat het met België niet meer lukt ?
Tot zover deze persmededeling van Vlaams Belang, die inderdaad de zoveelste accentverschuiving bij de N-VA juist omschrijft. Maar er is meer aan de hand.
Didier Reynders zou zich ergens onderweg hebben laten ontvallen, dat de twee taalgemeenschappen moeten bekijken wat zij nog samen willen doen. De Wever heeft dit kleinood van een opmerking opgeraapt, het nog eens beluisterd en roept vervolgens uit : "Maar dat klinkt mij als muziek in de oren. Nu moet Reynders tonen wat hij op de tafel kan leggen en moet de MR tonen dat de partij het kan waarmaken. In een moment van nood is de redding soms nabij." (Bart bedoelt de redding van belgië, waar hij zeer om bekommerd is)
U kan de tekst HIERnalezen in Vandaag.be en dan mag u zich afvragen, was Bart de Wever, bezopen toen hij dit vertelde ? Beschouwt hij Didier Reynders als een Messias die nooit liegt, die geen zwaar politiek verleden meesleept van een meester-oplichter ?Is Reynders soms geen immer glimlachende kleine Boeddha die zowel zijn eigen waarheden als leugens verloochent volgens het hem uitkomt, een monnik die zijn huik naar de wind hangt en zijn kap sans façon over de haag gooit ... Trouwens, kijk even naar het wandelhondje dat Didier al jaren aan de leiband meevoert, het is een stamboom-racistisch keffertje, dat Olivier heet.
Nog iets : in de MR is inmiddels een nieuwe voorzitter opgestaan, ene Charles Michel die niet van plan is, zich de les te laten spellen door zijn voorganger. Wat vreemd, dat de anders zo slimme De Wever de verschuivingen binnen de MR negeert en zich op een doorzichtige manier om de tuin laat leiden. Hier is iets anders aan de hand.
Weet u wat wij ons afvragen met ons aangebrand karakter ? Wat heeft die mijnheer Blyweert, die de geheime bijeenkomst met de N-VA en de MR gearrangeerd had in september laatstleden, nog allemaal achter de schermen zitten konkelfoezen om Bart te verleiden met "hemelse muziek in de oren" ? Het is een vraag.
En dan zwijgen wij nog met ons koeken hart over de rolletjes van de neo-NVA-er Bracke die voortdurend alles ontkent en even later schoorvoetend toegeeft. Wat zijn dat voor mensen die hun politieke carrière starten met leugens, intriges en die enkel schijnen te gedijen in sferen van geheimdoenerij ? In de Loge is dat schering en inslag, voor het imago van een partij die een nieuwe politieke cultuur voorstaat, is het ontluisterend.
Maar de MR heeft het ook al vaak gehad over het artikel 35 uit de grondwet, waarbij de taalgroepen bepalen wat ze nog samen willen doen en wat niet. Die confederale logica klinkt mij als muziek in de oren", z
a nt tegen dan zou de Pro League een beslissing genomen moeten hebben: 16 of 18 clubs, playoffs of geen playoffs. Ivan De Witte, voorzitter van AA-Gent, komt naar de studio. We vr
agen hem dan meteen hoe je moet omgaan met profvoetballers die al eens te diep
