De Britse schrijver-journalist en EP-parlementair voor de Conservatieven, Daniel Hannan heeft een stuk gewijd aan de belgische crisis in zijn vaste rubriek bij The Telegraph.  In een vreemde mengeling van een aantal juiste vaststellingen en gefingeerde feitelijkheden, doet hij pogingen om het Britse publiek (voor zover dit geïnteresseerd is) de ingewikkelde belgische politieke toestand uiteen te zetten.  Het heeft weinig zin op een aantal tekortkomingen in te gaan, wij brengen dit artikel enkel om aan te tonen op welke wijze het buitenland over het land B oordeelt. In het originele stuk in the Telegraph prijkt een grote foto van Bart de Wever.  Na diens bezoek aan het Britse Lagerhuis en de vleiende commentaren die hij in ontvangst mocht nemen van Britse Conservatieven, zal de NVA in het Euro-parlement weldra opschuiven naar de Conservatieve fractie, waar zij opnieuw met de vroegere kartelpartner CD&V zal kunnen bouwen aan één grote burgerpartij die Vlaanderen bestuurt. Tussen droom en werkelijkheid bestaat soms een hinderlijke realiteit.

Je kunt niet neutraal blijven zijn. De meeste vreemdelingen, als ze al aan België denken, beschouwen het politieke gekibbel van dat land als kinderachtig. De twisten tussen Vlaamse en Franstalige politici zijn op zijn best moeilijk te begrijpen; en de Schleswig-Holstein kwestie lijkt eenvoudig, vergeleken met de huidige discussie die draait rond de splitsing van een electoraal gebied gekend als Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV).

Deze ruzies hebben ook een grappig aspect, België heeft zopas het record gebroken van een land dat langer dan ooit zonder regering is. Dit was de aanleiding voor studenten in het ganse land om als protest uit de kleren te gaan. Enkele feministen hebben zelfs aangedrongen dat echtgenotes van politici zouden weigeren om seks met hun mannen te hebben tot er een nieuwe regering gevormd was, net zoals Lysistrata in de Griekse komedie van Aristophanes.

De gemakkelijkste houding – van de meeste Belgen alsook van bijna iedere vreemdeling - is er een van minachting. Maar hoe meer men zich in het probleem verdiept hoe meer die houding oppervlakkig lijkt. Daarenboven spreidt de crisis in de eurozone verder uit. Zonder een regering die het budget kan verlagen zou België wel eens in hetzelfde schuitje belanden als Ierland.

De voornaamste feiten zijn de volgende. De laatste federale verkiezingen in België van 13 juni 2010 werden overtuigend gewonnen door een Vlaams nationalistische partij, de NV-A, die een geleidelijke evolutie wil naar een onafhankelijk Vlaanderen. De partijleider, Bart De Wever, is de meest populaire politicus van het land, een quiz show maestro en een Anglofiel die zegt beïnvloed te zijn door o.a. Edmund Burke en Theodore Dalrymple. Voor een buitenstaander lijkt zijn partijpolitiek heel gematigd: hij wil meer Vlaamse bevoegdheden in Vlaamse handen – een proces dat in de toekomst naar onafhankelijkheid zou kunnen leiden.

Zijn politieke rivalen die afhankelijk zijn van de Belgische Staat voor hun inkomen, willen praktisch niet met hem praten. Zij verachten in het bijzonder zijn voorstellen voor fiscale onafhankelijkheid en argumenteren dat dit zou leiden  – geschokt, verschrikkelijk – tot belastingconcurrentie. De Wever is meer dan geduldig geweest met zijn spottende rivalen, heeft compromis na compromis voorgesteld. Wanneer zijn allerlaatste voorstel werd verworpen antwoordde hij prachtig in het Latijn: “Acta est fabula!”

Het onderliggend probleem van deze twist is de vastberadenheid van de door de Staat betaalde Belgische ambtenaren die hun werkgever, die hen betaalt, willen behouden. België is geen Natie in de echte betekenis van het woord. Twee volkeren die naast elkaar leven, die hun eigen kranten lezen en hun eigen TV omroep hebben, die stemmen voor twee afzonderlijke groepen van politieke partijen. Opeenvolgende regeringen hebben verzocht om de huidige indeling te behouden door middel van subsidies, overheidswerken en de uitbreiding van de ambtenarij, maar er bestaat geen Belgisch vaderlandsgevoel. België is in feite de EU in miniatuur.

(dank aan Foxy voor de vertaling)

We hebben het al meermaals gehad over de pijnlijke anti-semitische houding van de bugemeester van Malmö in Zweden.  De vele aanvallen door moslims op Joodse medeburgers worden niet enkel gedoogd maar bijna aangemoedigd door de linkse burgemeester die het Midden-Oostenconflict aangrijpt om Joden vogelvrij te verklaren. Hierna een verhaal uit het Zweedse dagblad The Local.

Een reisgezelschap Joodse Amerikanen kreeg als reisadvies mee “uitermate voorzichtig” te zijn in Zuid-Zweden.  Dr. Shimon Samuels, directeur internationale contacten van het Simon Wiesenthal Centre, Los Angeles, verklaart dat hij zich verplicht ziet dit reisadvies mee te geven omdat religieuze Joden en andere leden van de Joodse gemeenschap het slachtoffer zijn geworden van antisemitische beschimpingen en pesterijen.  Talrijke incidenten werden aan de overheid gemeld maar geen enkele melding heeft geleid tot een arrestatie of een veroordeling voor haatmisdrijven.  

Samuels en collega rabbi Abraham Cooper hebben hun bezorgdheid voor de veiligheid van de Joodse gemeenschap donderdag in Stockholm geuit bij de Zweedse minister van justititie, Beatrice Ask.  Er werd uitdrukkelijk gesteld dat het reisadvies niets te maken heeft met de zelfmoordbomaanslag in Stockholm op zaterdag.  Wel worden de “schokkende opmerkingen van de burgemeester van Malmö, Ilmar Reepalu, die de Joodse gemeenschap de schuld geeft omdat ze Israël niet wil veroordelen” aangevoerd.  

Reepalu, de rode burgemeester van Malmö, kon rekenen op kritiek wegens zijn herhaaldelijke uitlatingen over Joden tijdens het afgelopen jaar.  Ondanks politieverslagen, waaruit duidelijk blijkt dat het aantal misdrijven tegen Joodse inwoners tussen 2008 en 2009 verdubbelde, liet hij in een uitgave van The Sunday Telegraph in februari verstaan dit te ontkennen.  Letterlijk stelde hij: “Er hebben geen aanvallen tegen Joden plaats gehad en als Joden willen verhuizen naar Israël, dan zijn dat niet onze zaken.”

Joodse inwoners van Malmö beklagen zich dat Reepalu het antisemitisme laat etteren; zo verklaarde Fredrik Sieradzki van de Joodse Gemeenschap van Malmö: “Als het om onze problemen gaat, stelt hij een merkwaardige onwetendheid ten toon.  Meer en meer meent extreemlinks de Malmö-Joden te moeten gebruiken als boksbal om hun afschuw voor Israël duidelijk te maken, ook al hebben deze niets met de Israëlische politiek te maken.  Het is een schande dat zo’n machtig politicus zo onwetend is over de problemen die wij moeten ondergaan.”

Met als gevolg dit Amerikaans reisadvies voor hun landgenoten: Joden moeten buitengewoon voorzichtig zijn als ze in Zuid-Zweden rondreizen.  Het Wiesenthal Centre heeft de Zweedse overheid uitgenodigd kennis te maken met een trainingsprogramma om “de veiligheid van alle Joodse instellingen” in Zweden te verzekeren.

“Het is onaanvaardbaar in een democratie, die zijn inwoners moet beschermen, dat de Zweedse Joodse gemeenschap zich verplicht ziet te betalen voor de nodige extra veiligheidsmaatregelen om hun leven, have en goed te beschermen.” verklaarde Samuels.  Het Wiesenthal Centre had daarvoor al een reiswaarschuwing gegeven voor het bezoeken van Turkije, Dubai, Frankrijk en het land b. De burgemeester weigert te reageren.

Voor elk wat wils bij CD&V. U vraagt, wij draaien. Liet Yves Leterme onlangs nog - in navolging van Angela Merkel, David Cameron en Nicolas Sarkozy - verstaan dat ook wat hem betreft de multiculturele samenleving mislukt is, dan wordt dit nu weer staalhard ontkend door ‘natte dweil’ Herman Van Rompuy.

“De doemdenkers van de multiculturele samenleving zijn ongeduldig”, verklaarde Van Rompuy op een lezing in Leuven. “Het inschakelen van grote groepen vraagt tijd.” Tja, hoelang horen we dat excuus nu al? Tien, twintig, dertig jaar? Nee, integratie vraagt niet alleen tijd, maar ook een inspanning. Ook en vooral van de nieuwkomers zélf.

Van Rompuy tovert nog meer tot op de draad versleten mantra’s uit zijn hoge hoed. Zo noemt ook hij migratie “een onomkeerbaar fenomeen.” Maar er zijn wel regels nodig, anders loopt de situatie uit op “een jungle”, aldus Van Rompuy. Dat is intussen de perfecte omschrijving van de toestand in een aantal multiculturele wijken in onze grootsteden. Een jungle, waar niet de wetten van een democratische rechtsstaat gelden, maar de wet van de sterkste. Met dank aan de traditionele partijen…

Van Rompuy gedraagt zich als een struisvogel en steekt zijn kop in het zand voor de realiteit. In plaats van de multiculturele ‘samen-leving’, hebben we multiculturele apartheid gekregen. Dat is ook de conclusie van een recent Nederlands onderzoek. Daaruit blijkt dat de massale instroom van niet-Westerse allochtonen de maatschappelijke cohesie ondermijnt. “Hoe groter hun aandeel, hoe kleiner het vertrouwen” schrijft het wetenschappelijk tijdschrift ‘Mens & Maatschappij’. “Inwoners voelen zich minder thuis of maken zich zorgen over de toekomst van hun wijk.”

De onderzoekers stellen overigens vast dat er grote onderlinge verschillen zijn als er gekeken wordt naar de afkomst van niet-Westerse allochtonen. Zo is er geen significante relatie tussen het aandeel Turken of Surinamers en het (afgenomen) vertrouwen in een wijk. Bij Marokkanen en de categorie ‘overige niet-Westerse allochtonen’ is dat duidelijk wél het geval. De onderzoekers schrijven een en ander toe aan de negatieve beeldvorming in de media. “Door stereotypering en stigmatisering kan een sterk negatief beeld van bepaalde groepen allochtonen ontstaan”, klinkt het. Niet alleen door stigmatisering, maar ook door het gedrag van bepaalde groepen allochtonen …

@vb

Op dit video-verslag van de Japanse Kustwacht is duidelijk te zien dat een aanrollende tsunami in volle zee weinig effect heeft op schepen. De tsunami is pas gevaarlijk als hij de kust nadert en de watermassa gestopt wordt door het opdoemende strand. Om deze reden kiezen schepen bij tsunami-alarm onmiddellijk het ruime sop.

 De “invasie” van het Middellandse Zee-eiland Lampedusa door economische vluchtelingen uit Noord-Afrika is nog steeds in volle gang. Terwijl zich op dit moment al 3500 Afrikanen op het 5000 inwoners tellende eiland bevinden en wachten op het doorsturen naar de Europese welvaartscentra, zouden zich nog 13 boten met vele honderden, overwegend jonge mannen, op weg naar het eiland bevinden.

 Verder lezen : http://www.hetvrijevolk.com/index.php?pagina=12995

 In de nacht van vrijdag op zaterdag strandden opnieuw 378 vluchtelingen op het kleine eiland ten zuiden van Sicilië.  De situatie is uiterst gespannen. Woedende burgers bezetten vrijdag urenlang de pieren van de twee havens van het eiland en verhinderden zo dat de kustwacht met opgepikte vluchtelingen kon aanmeren. Pas 's avonds konden de ongeveer 200 bootvluchtelingen van de vier schepen van de kustwacht stappen en aan land gaan. Het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de VN heeft er al voor gewaarschuwd dat de situatie op Lampedusa uit de hand zou kunnen lopen, mochten massaal veel Libiërs over de Middellandse Zee hun toevlucht in Italië zoeken. Tot nog toe kwamen de bootvluchtelingen vooral uit Tunesië. Lampedusa ligt op slechts 130 kilometer van de Tunesische kust en geldt wegens die nabijheid tot Afrika als de "poort naar Europa".

Zo gebeurt het in Prachtland Libië waar het land B mede zal zorgen voor vrede.

 Om de planeet Mercurius draait voor het eerst een ruimtesonde. De Messenger van NASA kwam vannacht even na 02:00 uur in een baan om de planeet, nadat deze in ruim 6,5 jaar bijna acht miljard kilometer heeft afgelegd.

Met de Messenger wil NASA, dat verantwoordelijk is voor de Amerikaanse ruimtevaart, het oppervlak van Mercurius in kaart brengen. Er is namelijk nog niet veel bekend over de kleinste planeet in ons zonnestelsel, die het dichtst bij de zon staat. De vraag is of er ijs op Mercurius te vinden is.

In augustus 2004 is de Messenger gelanceerd. Om de juiste snelheid en koers te krijgen, is hij in die jaren na de lancering één keer langs de aarde, twee keer langs Venus en drie keer langs Mercurius geweest. Door de omreis heeft de Messenger bijna acht miljard kilometer afgelegd. Ook al heeft de ruimtesonde een lange afstand gemaakt, over de afgelopen jaren bedroeg zijn gemiddelde snelheid bijna 140.000 kilometer per uur.

Bron : NOS

Dat is pas nieuws, de peiling die la libre Belgique bestelde : een meerderheid van de belgen is gewonnen voor het behoud van de faciliteiten. Zelfs in Vlaanderen spreekt 56% van de ondervraagden zich uit voor dit onwelvoeglijk en a-sociaal stelsel.

Wij gaan niet veel woorden vuil maken aan dit gebeuren.  Enkel dit : ga eens de straat op en stel willekeurig de vraag aan voorbijgangers of zij in staat zijn het systeem van de faciliteiten uit te leggen. De ... wat ?

De titel van dit mini-stukje hebben wij rechtstreeks overgenomen van de onvolprezen Libre belgique.

Voor het eerst sinds het overlijden van zijn echtgenote Marie-Rose Morel doet Frank Vanhecke weer politieke uitspraken, meldt Lex Molenaar in Gazet van Antwerpen. Hij spreekt zijn waardering uit voor de N-VA, omdat die partij het been stijfhoudt in de federale onderhandelingen. "Die houding van de N-VA kan ik waarderen", aldus Vanhecke. "Zoals de zaken nu evolueren, is N-VA voor radicaal Vlaamsgezinden de enige nuttige stem." Een uitspraak die kan tellen voor een zetelend Euro-parlementslid van Vlaams Belang.

Na de prominente rol van Bart De Wever tijdens het afscheid van Marie- Rose Morel in de Antwerpse kathedraal rees de vraag of Vanhecke een overstap overwoog naar de N-VA. Maar dat blijkt niet het geval.  "Ik geloof niet dat ik voor Bart De Wever een meerwaarde kan betekenen", zegt hij. "Bovendien hadden Marie-Rose en ik allebei al besloten om ons terug te trekken uit de politiek. Ik werk mijn Europees mandaat af en over twee jaar ga ik iets anders doen."

Wat verstaat Vanhecke onder zijn politiek mandaat afwerken terwijl hij vooral affiniteit vertoont met de NVA en de radicale Vlamingen oproept voor die partij te stemmen ? Stemt hij oo in met de linkserige en anti-Vlaamse standpunten van zijn NVA-collega Brepoels in het Euro-parlement ? Wat is dat voor een ongeloofwaardige houding ?  Een consequent iemand stapt uit zijn partij en laat zijn mandaat aan een opvolger.  En wat met de dubbelzinnige opmerking (of is het een verdoken sollicitatie ?) : "Ik geloof niet dat ik voor Bart De Wever een meerwaarde kan betekenen".

Mensen toch, wat een kleinmenselijke toestanden allemaal. Wij hebben altijd een welgemeend respect gehad voor Frank Vanhecke en wij leven mee met zijn grote verdriet.  Met zijn huidige opstelling kan Vanhecke voor ons het rijtje vervoegen van de ongeloofwaardigen die al jaren Vlaams Belang beschadigen met hun uitlatingen in de regimepers. Als het Frank zo hoog zit, kan hij best zijn partij verlaten. Of wellicht kan de partij zelf een initiatief nemen. Het zou de duidelijkheid en de politieke geloofwaardigheid ten goede komen.

Ray

http://www.gva.be/nieuws/binnenland/aid1028921/frank-vanhecke-n-va-is-geloofwaardiger-dan-vb.aspx

Het parlement heeft vrijdag unaniem ingestemd met het voorstel van de regering in lopende zaken om militair mede op te treden in of tegen Libië.

Lopende Zaken omvatten nu ook al beslissingen over oorlogsvoering, zij het dat de actie(s) onder een andere naam plaatsvinden.  Dit gaat wel erg ver en wat ons betreft : dit gaat er over.

'We zijn een solidaire partner, ook in Navo-verband', zei minister van Buitenlande Zaken Steven Vanackere vanmorgen. De drie voorwaarden om deel te nemen aan een interventie zijn vervuld, vond het kernkabinet. Met name: een reële nood aan een interventie, een mandaat van de VN en steun van de Arabische landen. Dat is het geval, volgens Vanackere.

Het parlement steunt de beslissing van het kernkabinet volmondig. De gemengde Kamercommissie Buitenlandse Zaken/Defensie zat vanmiddag samen en keurde een resolutie goed waarin gesteld wordt dat het parlement de VN-resolutie verwelkomt, dat de voorwaarden voor een actie tegen Kadhafi ingevuld zijn en dat de Belgische regering actief moet deelnemen.

Pardon, de belgische regering ?  Gaat Leterme en zijn irreguliere bende de battle-dress aantrekken, het Libische luchtruim controleren en desnoods een landing op de kusten van Kadhafiland uitvoeren ?  Als dat het geval is, steunen wij vrolijk en enthousiast deze beslissing. De actieve deelname zal natuurlijk gebeuren door het ABL, dat de isico's zal lopen, terwijl de would-be vechtjassen uit de Wetstraat met de veren van een mogelijke overwinning zullen pronken. Zoals het steeds in elk militair conflict gaat. De ijzervretende generaals en de laffe politici sneuvelen nooit. Het zijn de jongens en de meisjes van naast de deur die in een uitzichtloos conflict het leven laten.

Waarom deze tussenkomst in Libië en niet in Jemen of Bahrein ? De gekken die daar aan het bewind zijn, vermoorden ook de eigen protesterende bevolking. 

De Kamercommissie spreekt in de resolutie bijgevolg ook haar steun uit voor een Belgische deelname. Enige amendement : het parlement wil van iedere stap die de regering zet in deze zaak op de hoogte gehouden worden. Het gaat immers over een regering van lopende zaken, benadrukte de Kamercommissie. De parlementsleden worden plots generaaltjes en militaire strategen. De misselijke roepsocialist Van Maele en de Groene Pacifisten zullen zich over de militaire plannen van de Nato buigen en hun wijze adviezen verstrekken. De grote en de kleine tjevenpartijleden (Cd&V en NVA) van wie de meerderheid nog nooit een geweer in de hand heeft gehad, zullen strategische discussies voeren, gebogen over stafkaarten zoals Rommel en Montgomery.  De Wever zal als Veldmaarschalk met een aangepaste veldkeuken de troepen inspecteren.

België kan volgens De Crem deelnemen door F-16's, fregatten of de mijnenjager Narcis in te zetten. De F-16's en de mijnenveger bevinden zich al in de regio van de Middelandse Zee en zijn dus snel inzetbar. Het zou gaan om zes straaljagers.

Grondtroepen zijn geen optie, verzekerde De Crem vanmiddag in de Kamercommissie. 'Dat maakt immers geen deel uit van het NRF (Nato Reaction Force) dat ons land aanbiedt', aldus De Crem. F-16's en een mijnenveger behoren wel tot de opties.

Een Belgische deelname zal er wel pas in een tweede fase komen, op vraag van de Navo. 'Wij moeten in een tweede fase andere acties voorzien dan degene van landen die nu al kunnen tussenkomen, zoals Frankrijk, Groot-Brittannië of de VS', zegt Vanackere.

De VN-veiligheidsraad keurde afgelopen nacht een resolutie goed die een vliegverbod instelt boven Libië en 'alle maatregelen noodzakelijk maakt' om de burgerbevolking in Libië te beschermen. Welke burgerbevolking moet beschermd worden ? Wie zijn de goeden, wie zijn de slechten ?

De tekst zegt ook uitdrukkelijk dat er geen 'occupation forces' (bezittingstroepen) gestuurd mogen worden. Maar volgens de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Vanackere betekent dit niet dat er geen grondtroepen kunnen worden ingezet. Waarmede hij direct tegenspreekt wat hij voordien had verklaard.  Zo kennen  we Vanackere, die zich in zijn sas voelt, dat hij als ontslagnemend minister een rol mag spelen in een oorlogje.  Hij is al aan het oefenen voor de gelegenheidssmikkel die hij zal opzetten als een van onze jongens of meisjes sneuvelen. Wat we uit de grond van ons hart niet wensen.

Eerlijk gezegd, wij kijken met verbazing toe, hoe plots een mentaliteit ontstaat van strijdlustige bevlogenheid bij lieden die normaal met hun aktentasje in de hand tussen 9 en 5 zich met administratieve zaken, toepasiing van reglementjes en verbodsbepalingen bezighouden.

Natuurlijk is Kadhafi een gek, die zijn eigen mensen vermoordt, omdat ze zijn dictatoriale streken beu zijn. Dit is pure misdaad en deze criminele gek moet gestopt worden.  Of het echter de taak is van een land zonder regering, een land dat niet in staat is zijn eigen stammentwisten te beslechten, om mede in de militaire vuurdans te springen, valt zeer te betwijfelen. 

Wij kunnen genuanceerd genoeg pro- en anti-argumenten opsommen en waarderen in deze pijnlijke kwestie. En precies daarom, gaan wij niet akkoord met de huidige belgische interventie. Het spijt ons.  De belgische beslissing is o.i. niet democratisch te verantwoorden en zij dient enkel om het geschonden belgische imago op het internationale theater op te poetsen.  Wat een intrieste schijnvertoning.

Ray

Het was een droom van Johan Anthierens, de scherpzinnige journalist en essayist, die deze maand precies elf jaar geleden overleed : hij wou dat het gedicht "Bericht aan de reizigers" van Jan Van Nijlen een plaats kreeg in het Antwerpse Centraal Station. Gisteren was het zover: om 11 uur werd het gedicht als muurschildering, in een ontwerp van Gert Dooreman, onthuld in aanwezigheid van Elisabeth Erauw, de weduwe van Johan Anthierens en stadsdichter Peter Holvoet-Hanssen. De beginzinnen zijn bekend: ‘Bestijg den trein nooit zonder uw valies met dromen, dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen'

Radio 1 Presentatrice Ruth Joos was samen met Brigitte Raskin één van de aanjagers van het initiatief dat uiteindelijk door de NMBS en Antwerpen Boekenstad vorm kon worden gegeven. Antwerpen Boekenstad, een organisatie ontsproten aan Antwerpen Wereldboekenstad (2004), bezit intussen ruime ervaring inzake het brengen van poëzie in de openbare ruimte; in 2004 was er het Boerentorengedicht van Tom Lanoye en momenteel is de organisatie ook met "gedichtenmuren" in de weer. Een eerste gedichtenmuur met de tekst De zwerver van Wannes Van de Velde prijkt op Café 't Half Souke en najaar 2010 werd het gedicht De pijnfuif van Gust Gils op café Köln aan de Stadwaag ingehuldigd. Op het verlanglijstje staan ook gedichtenmuren met werk van Hugues C. Pernath en Paul van Ostaijen.

Maar vanaf nu kan de pendelaar, in één der mooiste stationsgebouwen ter wereld (dixit het tijdschrift Railway Terminal World én Newsweek) even verwijlen bij de tekst van Jan Van Nijlen (1884-1965). Zo brengt Antwerpen een eerbetoon aan een dichter die opgroeide in de  stationsbuurt en niettegenstaande succesrijke publicaties en bekroningen  vanaf de jaren vijftig stilaan in de vergetelheid was beland. Johan Anthierens heeft via woord en geschrift (onder meer met een radiodocumentaire in 1996 voor Radio 3) Van Nijlen altijd weer pogen te rehabiliteren.

 Bron : www.depapierenman.be

Bericht aan de reizigers

RABAT - "De Arabische revoltes betekenen een bedreiging voor het Westen", aldus de leidster van het rechtse Front National in een interview met het Marokkaanse weekblad Actuel, dat vandaag verschijnt. "Ik ben ontzettend blij dat volkeren opkomen voor de democratie.  Ik hoop echter dat dit niet aangegrepen worden door fundamentalistische groepen om de machten te grijpen"

"Zelfs als de fundamentalisten niet aan de basis liggen van deze revoluties, kunnen zij er hun machtspositie door versterken. Het tweede onmiddellijke gevaar, is dat er een massale exodus op gang komt, waarbij vooral Frankrijk in het vizier komt, want mijn land heeft het meest lakse immigratiesysteem dat bestaat".

Verwijzend naar de vloedgolf van clandestiene Tunesiërs, zegt Marine Le Pen : "Die toevloed van Tunesiërs is onbegrijpelijk. Dat men mij zegt dat er asiel moet toegkened worden als een totalitair regime ontvlucht wordt, dat kan ik billijken.  Maar in hun geval, ontvluchten zij de democratie."

Over de dubbele nationaliteit is zij ook duidelijk : haar partij is er ronduit tegen. "Wij geloven dat iedereen een identiteit en een nationaliteit bezit.  Niet twee.  Deze dubbele nationaliteit heeft generaties mensen voortgebracht die niet weten wie zij zijn, van waar ze komen en tot welke cultuur zij behoren. De nationaliteit wordt geërfd of verdiend".

Voor mevruw Le Pen is de islam niet verenigbaar met de lekenstaat. "Ik heb om mij heen een aantal moslims die geen enkel probleem hebben met de lekenstaat. De republiek daarentegen is onverenigbaar met de sharia".

Tot zover enkele uittreksels uit dit vraaggesprek dat vandaga zaterdag verschijnt. In twee opiniepeilingen komt Marine Le Pen als overwinnaar naar voren bij de aanstaande presidentsverkiezingen. Voor de eerste ronde, welteverstaan.  Het moge duidelijk zijn dat in de diverse Franse politieke partijen, zowel die van links als die uit het centrum, de zenuwen laaien en gieren.

 Ray

In 1959 componeerden de jonge conservatoriumstudenten Chen Gang en He Zhanhao een vioolconcerto naar aanleiding van het 10-jarig bestaan van de Chinese Volksrepubliek van Mao Zedong. Het werk kreeg de titel "De Vlindergeliefden" (Butterfly Lovers) en het is pas bekend geworden in internationale muziekmiddens na de Culturele Revolutie enna het einde van de enge politiek van de Bende van Vier, eind jaren '70 van vorige eeuw. 

Chinese muziek is in een ander tonaal systeem geschreven dan onze Westerse klassieke muziek, waardoor ze direct herkenbaar is.  Door gebruik te maken van Westerse instrumenten, ontstaat een prachtige verweving van beide culturen met een uniek geluid tot resultaat. Ook wie geen voorstander is van klassieke muziek, zal meegesleept worden door de fragiele en melodieuze tonen van dit vioolconcerto. De solist is de Chinees Lu Si-Qing, winnaar van de Paganini-vioolwedstrijd uit 1987. Hij vertolkt met zijn instrument de rol van het vrouwelijke hoofdpersonage dat verliefd is op een mannelijke medestudent, vertolkt door de cello.

Het concerto vangt aan met een korte fluitsolo die de natuur en de zingende vogels evoceert, onmiddellijk gevolgd door de viool met een langoureus Chinees volksliedje over de Gele Rivier, waarbij de verschillende instrumentengroepen beurtelings invallen, uitdijend in een globale orkestrale herneming van het hoofdthema.  Opmerkelijk zijn de gevoelige intermezzi van de viool die het tere, vrouwelijke karakter van het hoofdpersonage weergeven.

Het verhaal van de Vlindergeliefden is een Oosterse versie van Romeo en Julia : de onmogelijke liefde tussen een Zij en een Hij die door de sociale omstandigheden niet van mekaar mogen en kunnen houden en als Hij finaal sterft, stort Zij zich in zijn graf. Op dat moment herneemt het orkest het grote liefdesthema en de beide geliefden stijgen op uit het graf en vliegen heen als Vlinders, de Vlindergeliefden die mekaar eindelijk gevonden hebben.

Op deze blog verschijnt de eerste beweging.. Het volledige concerto kan u beluisteren bij Savats Oranje Theehuis : http://blog.seniorennet.be/savat/

Savat

"Bonchour, mijn naam is Sabine Louise Caroline barones de Bethune-Van Cauwelaert de Weyls, ik ben juriste en senatrice voor de CD&V en wil dat de menschen allemaal mooie ingewikkelde scharniernamen bezitten, zodat we binnen enkele generaties niet meer in staat zullen zijn na te gaan van wie we afstammen en hoe onze namen juist geschreven worden."

De barones heeft een wetsvoorstel ingediend dat er op neerkomt, dat de kinderen de naam van zowel de moeder als de vader meekrijgen, een idee, wellicht ingegeven door fervent feminisme dat ook in adellijke kringen opgeld maakt.  De barones is bijgevallen door een wieltjeszuigster van de NV-A, ook een juriste, die iets gelijkaardigs wil, zo mogelijk nog wat gecompliceerder.

Als die twee wereldvreemde poezen hun zin mogen doordrijven worden onze nazaten opgezadeld met prachtnamen als Zean-Zacques de Wilde - Uitdelinde - Van Herentals - Opdebeek - Van Bospoepergem.  Als Zean-Zacques dan met de vrouw van zijn hart in het huwelijk treedt die de welluidende naam draagt van Manon Suyckerbuik - Lacterison - Van Dijk - Van Overloop - Rijkmans - van Ginderachter,  dan krijgen die hun kindjes een nog ingewikkelder familienaam.  De diensten van de burgerlijke Stand zullen in de toekomst meer personeel tellen dan de ganse Federale Overheidsdiensten van vandaag. Daar hebben de twee Grote Lichten uit de Senaat niet aan gedacht.

Tijdens een hoorzitting in het parlement verklaarde professor Patrick Senaeve (familierecht, KULeuven) in de Senaatscommissie Justitie : "De wet op de familienamen moet niet gewijzigd worden, de huidige regeling discrimineert niet. Er is geen maatschappelijk draagvlak voor een wijziging van de namenwet".  

De dames Sabine Louise Caroline barones de Bethune-Van Cauwelaert de Weyls (CD&V) en haar meeloopstertje van de NVA schrokken zich een hoedje bij deze uitspraak van de professor  die verder brandhout maakte van de twee bezopen wetsvoorstellen.

Langzaamaan worden wij er voorstander van om alle politieke mandatarissen te onderwerpen na hun verkiezing aan een IQ-test. Wie daar niet in slaagt, wordt afgevoerd en vervangen door een volgend exemplaar.  Met de democratie wordt toch geen rekening meer gehouden, laten we dus het gezond verstand gebruiken om ons te laten in de luren leggen door mensen die tenminste enige intelligentie bezitten

De volgende, alstublieft.  Uw naam en voornaam ? Siegfried Bracke ?  Afgekeurd wegens verkozen op een verkeerde lijst.

Ray

(Belga) De Airbus van het Belgische leger die Belgen uit Japan zou weghalen, staat in panne in Alaska. Het vliegtuig was onderweg van de Amerikaanse hoofdstad Washington naar Seoel in Zuid-Korea. Maar door problemen met de boordcomputer staat het toestel aan de grond in Anchorage.  

Het ministerie van Defensie kan nog niet zeggen hoeveel vertraging het toestel zal oplopen. De Airbus wordt geleased bij de firma HiFly en die moet volgens het leasingcontract zorgen voor de herstelling. De wisselstukken zijn nu onderweg naar Alaska, maar als dat te lang duurt, moet de firma zorgen voor een vervangtoestel. De Airbus zou normaal gezien zaterdagmorgen starten met het overbrengen van Belgen van Tokio naar Seoel. Dat zal nu wellicht uitgesteld moeten worden. Wel is het zo dat er voorlopig maar zestig Belgen op het aanbod van Defensie willen ingaan, terwijl er op het vliegtuig plaats is voor 265 passagiers.  
 
 
 

Ik wil zeker niet de indruk wekken als zou ik Kadhafi nog maar in het minste tolereren want hij is een gevaarlijke gek. Maar aan de andere kant, de zogenaamde "onschuldige" burgers/rebellen/onderdanen lijken mij nu ook niet precies de arme sukkels die naar democratie smachten op zijn westers. Heeft iemand al acht gegeven op hun luidroepse Allahu akhbar? Het zijn volgens mij fundamentalisten die de macht willen overnemen zoals in de andere omringende landen. Het is hier volgens mij een keuze tussen het kwaad en het slechte.

Laat ze het zelf oplossen en sluit de grenzen hier, dat is wat men zou moeten doen.

Foxy