Archieffoto 2004

De Grimsvötn, de actiefste vulkaan van IJsland, is weer uitgebarsten. Het is nog lang niet duidelijk of dit natuurgeweld het Europese vliegverkeer in eenzelfde wurggreep gaat houden als de aswolken van de Eyjafjallajökull. De bewuste vulkaan bevindt zich onder de Vatnajökull-gletsjer, de grootste van het eiland. Het was van 2004 geleden dat de reus voor het laatst uitbarstte.

Zaterdag was er al vrij snel een witte rookpluim van 20 kilometer hoog te zien.

''Dit zijn pas de eerste uren van de uitbarsting. We kunnen nog niet veel zeggen over effecten op de luchtvaart'', aldus meteoroloog Fridjon Magnusson. ''De eruptie is nog niet erg ver verspreid. Het ligt nog boven de gletsjer''.

In de omgeving van de vulkaan, in het zuidwesten van het land, is wel een vliegverbod ingesteld. De no-fly zone strekt zich over 120 nautische mijlen rondom de Grimsvötn. De vulkaan barstte tussen 1922 en 2004 maar liefst negen keer uit. De laatste keer kwam het as tot in Europa.

Bron : Het Belang van Limburg

En nu speeltijd : Voel u even DSK, vang het kamermeisje, breek door uw eigen fysieke grenzen.

http://www.maidcatcher.com/index.en.html

Mooie prijzen te winnen : een fijne job in internationale omgeving met veel gewillig volk, een loon boven uw capaciteiten, hoge onkostenvergoeding voor kosten die u niet maakt, abonnement op alle eersteklas vluchten ter wereld, gratis eten in de kantine of daarbuiten, persoonlijke bewaking en bedrijfswagen naar keuze. Geen scrupules gevraagd ! Uw motto : erop, omver en erover. 

Indien u de job niet aankan : enkelband, teruggave waarborg 1 miljoen USD + bankgarantie 5 miljoen USD, gedurende een ganse periode elke dag uitgebreid op alle journaals en in de media ter wereld, kans op gratis verblijf in Amerikaans Staatshotel gedurende 25 tot 74 jaar.

Doe mee : vang zoveel mogelijk kamermeisjes.

Miss Friesland 2011

 Deze elegante juffrouw, Miss Mary-Anne Kameron
uit Heerenveen  won de schoonheidswedstrijd Miss Friesland 2011

De jury had een hondsmoeilijke taak. Kijkit u even mee naar de kandidates via onderstaand bruggetje en roept u maar of de jury goed werk heeft verricht. Was de Weledele Vrouwenkenner, Heer Dominique Strauss-Kahn lid van deze eminente jury ?

http://www.missfriesland.nl/Miss_Friesland/

Het Gallo-Romeins Museum in Tongeren is verkozen tot 'Europees Museum van het Jaar'. Dat gebeurde in het Duitse Bremen, als afsluiter van de jaarvergadering van het Europese Museumforum.

 Maar liefst 34 musea uit vijftien verschillende Europese landen waren genomineerd voor de prestigieuze titel, die sedert 1991 jaarlijks toegekend wordt.

Aan de onderscheiding, ook wel eens de museum-Oscar genoemd, is geen geldprijs verbonden.

Wij willen er nog een erevermelding aan toevoegen : wij hebben vorig jaar dit Museum bezocht en wij zij nog nooit en nergens zo hoffelijk en vriendelijk ontvangen geworden als bezoeker dan in Tongeren. Een welverdiende pluim.

Ray

Elio Di Rupo is formateur, Wouter Beke is weer gewoon voorzitter van de CD&V. Nu de formateur zijn werkwijze voor de komende weken heeft bekendgemaakt, wordt er vanuit Franstalig België met argusogen naar die gekeken. Wouter Beke heeft zelf gezegd dat iedereen de moed moet opbrengen om stappen te zetten. Wat betekent dat voor CD&V? Een gesprek met Wouter Beke.

De senaat heeft vorige week een wetsvoorstel van Vlaams Belang over amnestie in overweging genomen. Alle Vlaamse partijen – met uitzondering van Groen! - stemden voor, alle Franstalige partijen stemden tegen. De verontwaardiging in Franstalig België was enorm. Is de tijd rijp om politieke uitspraken te doen over de gevolgen van collaboratie en repressie? Heeft het nog zin om dat te doen, nu de meeste betrokkenen overleden zijn. En wat wordt er dan verstaan onder amnestie: vergeten en/of vergeven? Een debat met o.m. Bart Laeremans (Vlaams Belang), Patrick Dewael (Open VLD)  en Mieke Vogels (Groen!). 

De financiële crisis zorgt voor forse besparingen in heel wat Europese landen, de sociale zekerheid staat zowat overal onder druk, en toch hebben sociaaldemocraten in zowat alle Europese landen het moeilijk. Zijn ze de aansluiting met de verzuchtingen van de gewone man  helemaal kwijtgeraakt? En hoe zit dat met name voor de sp.a in ons land? Een gesprek met senator Frank Vandenbroucke (sp.a). 

Sport:  Wie wint de voetbalbeker: Standard of Westerlo? Zondag weten we het, en kaarten we na met o.m. Jef Delen van Westerlo. En ook rallykampioen Pieter Tsjoen  komt naar de studio. 

Wat is dat met die machtige mannen die hun handen niet kunnen thuishouden als er een mooie vrouw passeert? Hoe en wanneer moet de pers reageren, als ze lucht krijgt van enige schuinsmarcheerderij? En vanaf wanneer moet de macho’s de wacht aangezegd worden? In Amerika wordt daar alvast anders over geoordeeld dan in Frankrijk, getuige de reacties op het geval-Dominique Strauss-Kahn wilde het doen met hoe zit dat bij ons? Een gesprek met regeringsadviseur en oud-journaliste Mia Doornaert, politiek commentator Werd Yves De Smet  heftig bepoteld door  Annemie Turtelboom ?

Plus een live optreden van Bart Kaëll in de studio.

De 0000 is een wereldberoemde omroep met als motto: “Elke leugen is onze waarheid”. Volgens diezelfde 0000 zijn 2 op 3 Vlamingen bezorgd over het feit dat er nog geen federale regering is.

MAARHEEZE - "Het was sluitingstijd toen die drie mannen ineens achter me opdoken en me op gruwelijke wijze te grazen namen. Ik had geen schijn van kans." Kees van den Eeden, eigenaar van restaurant De Ark in Maarheeze, werd donderdagavond samen met zijn partner Theo slachtoffer van een overval waarbij extreem veel geweld werd gebruikt. Aan Omroep Brabant doen ze hun emotionele verhaal.

Enorm toegetakeld
"Ze stonden me op te wachten toen ik op de binnenplaats achter het restaurant bezig was de boel af te sluiten. Vanuit het niets gingen ze in de aanval. Ze trokken me omver, boeiden m'n handen en begonnen toen als een razende op me in te slaan en schoppen. Ik had geen schijn van kans."

Kees is enorm toegetakeld. Zijn hele gezicht is bont en blauw, een van z'n ogen is dichtgeslagen en hij heeft hechtingen in z'n oor en op zijn hoofd. Zijn grootste zorg ging tijdens de mishandeling uit naar zijn echtgenoot Theo. "Toen ze me voor bewusteloos achterlieten, was ik zo bang. Ze liepen het restaurant in, naar Theo en ik wist niet wat ze met hem gingen doen."

Bewusteloos
Ook Theo Doomen kreeg het zwaar te verduren. De daders knevelden hem met zijn eigen riem, trapten hem in elkaar en dreigden hem dood te steken. Daarna eisten ze geld. "Ik wees ze naar de kluis en zei: 'Neem maar mee'. Dat leverde opnieuw een trap op. Toen heb ik gedaan alsof ik bewusteloos was en zijn ze uiteindelijk vertrokken."

Kees kon zich ondertussen bevrijden van de tie-raps om zijn polsen en waarschuwde de politie. Het onderzoek is in volle gang, maar de overvallers zijn tot nu spoorloos. Wat ze precies hebben meegenomen, is nog niet bekend, maar in ieder geval ontbreken de pinpassen en rijbewijzen.

'Het leven gaat door'
Ondanks de brute mishandeling laten de uitbaters zich niet uit het veld slaan. Kees: "Het leven gaat door. Ik ga dadelijk gewoon de straat op om boodschappen te doen. De mensen mogen zien wat er is gebeurd, wat ons is aangedaan." Het restaurant aan de Stationsstraat in Maarheeze is vrijdagavond gewoon open voor gasten.

Bron : Omroep Brabant Zie foto's en video

We geven eerst de origineel Engelse tekst met grappige woordspeling en doen dan een poging tot vertaling  : Bearded Sunni cops in Kashmir attempt to  beat the Shiite out of a group of Shia pilgrims. Bebaarde Soeni-politie-agenten slaan (om een onbekende reden) Sjiitische pelgrims in mekaar.

Bron : http://www.thereligionofpeace.com/

Vandaag 21 mei gaat 'Biking against Rheumatism in Europe' in Brussel van start. 90 patiënten, artsen en paramedici vertrekken per fiets naar Londen om de aandacht te vestigen op ontstekingsreuma.
Snds 2006 trekt “Fietsen tegen Reuma” elk jaar vanuit België, door Europa naar het Europees Reuma Congres (EULAR) om de aandacht te vestigen op bepaalde chronische ontstekingziekten zoals juveniele artritis, psoriasisartritis, lupus erythematosus, reumatoïde artritis, sclerodermie, spondylitis ankylosans.

Na Amsterdam, Barcelona, Parijs, Kopenhagen en Rome, gaat de fietstocht dit jaar naar Londen. Een team van 90 reumatologen, paramedici, patiënten en vrijwilligers gaan samen de uitdaging aan, het merendeel met tandems en speciaal aangepaste fietsen. Dit creëert een bijzonder gevoel van solidariteit en samenhorigheid.

Peloton van de hoop
Het peloton vertrekt dit jaar op zaterdag 21 mei 2011 aan het Europees Parlement aan het Luxemburgplein te Brussel. Het ‘peloton van de hoop’ wordt versterkt met Vital Borkelmans. Vital, zelf getroffen door ontstekingsreuma, is peter van Biking Against Rheumatisme in Europa.  Als peter, maar vooral ook als patiënt, fietst hij de eerste etappe mee vanaf de start tot Mons.  Op zondag 22 mei vervoegt hij de groep vanaf Gent tot Zeebrugge. Op 26 mei wordt de hele groep verwelkomd in Londen op het Europees Reuma Congres.

Ontstekingsreuma: een chronische auto-immuunziekte
De voornaamste bedoeling van deze actie bestaat erin aandacht te vragen voor de diverse vormen van ontstekingsreuma die tot op vandaag nog te weinig gekend zijn.  Naar schatting krijgt ongeveer 3% van de bevolking te maken met deze gewrichtsziekten, die niet alleen pijn en functieverlies met zich meebrengen, maar ook gepaard gaan met hoge kosten voor medicatie, operaties, functionele revalidatie, jobverlies, invaliditeit enz.

Reumatoïde artritis
Reumatoide artritis vertrekt van het gewrichtsvlies dat gaat woekeren. Het tast zowel het kraakbeen als het omliggend bot aan. Reumatoïde artritis is een auto-immuunziekte, wat betekent dat het lichaam zijn eigen weefsels aanvalt. Kenmerkend zijn de pijn, het verlies aan kracht en beweeglijkheid. De stijfheid treedt vooral 's morgens op of wanneer men een tijd stil heeft gezeten.

De ontstoken gewrichten doen pijn, zijn warm en gezwollen. Naast de ochtendstijfheid is vermoeidheid een veel gehoorde klacht. Reumatoïde artritis is een complexe ziekte die veel gevolgen kan hebben voor het dagelijks leven van patiënten. Bij de meeste patiënten nemen de klachten met het verstrijken van de tijd toe. Vaak verloopt de ziekte met ups en downs.

Spondylitis ankylosans
Spondylitis ankylosans (synoniem: Ziekte van Bechterew)  is een specifieke vorm van reuma waarbij ontsteking van de wervels gepaard gaat met verbening.

Kenmerken zijn:

perioden van ontstekingen (exacerbaties) en perioden betrekkelijk weinig ziekte-activiteit (remissies)
meestal beiderzijdse sacro-iliitis: ontsteking tussen heiligbeen (sacrum) en darmbeen (lium)
pas wanneer ook de wervelkolom in het proces betrokken geraakt, spreekt men van spondylitis
de progressieve verstijving van de wervelkolom door ankylosering van de kleine wervelgewrichtjes
ringvormige verbening ter hoogte van de tussenwervelschijven
door de typische verstijving van de nek en de rug  heeft de patiënt de nijging een voorovergebogen houding aan te nemen.
SA treft meer mannen dan vrouwen (verhouding 2,5 op 1) en komt weinig voor bij kinderen. Waarschijnlijk is het ook familiegebonden. 

Lupus
Lupus is een aandoening die vooral jonge vrouwen treft. Ze kan zeer uiteenlopende vormen aannemen: ofwel zich beperken tot de huid (huidlupus) of zich uitbreiden tot alle organen (systeemlupus). Lupus uit zich vooral door algemeen ziekzijn, huiduitslag, overgevoeligheid voor U.V.-licht, gewrichts- en spierpijnen, herhaald miskraam, ...

Scerodermie
Sclerodermie is een veralgemeende auto-immuunziekte die verdroging en verharding van het bindweefsel veroorzaakt (sclerose), vooral ter hoogte van de huid, soms ook het maag- en darmstelsel, de longen en de nieren. Tezelfdertijd treedt vernauwing op van kleine bloedvaatjes. Omdat verharding van de huid het meest opvalllend verschijnsel is, werd de ziekte sclerodermie genoemd. Daar de ziekte echter ook inwendige organen kan aantasten, is het juister te spreken van systeemsclerose.

Psoriasisartritis
Psoriasisartritis is een vorm van een reumatische ontsteking bij mensen met de huidziekte psoriasis. Het is een ontstekingsziekte van het bewegingsapparaat en wordt daarom tot de reumatische aandoeningen gerekend. Psoriasisartritis kan soms verward worden met andere reumatische ziektes zoals reumatoïde artritis.

Auteur: Leen Baekelandt

http://plusmagazine.rnews.be/nl/gezondheid/nieuws/artikel/1835/fietsen-tegen-reuma

Volgens EUObserver van 19 mei verzet Turkije zich tegen een Europeaan of een Amerikaan als nieuw hoofd van het IMF.

Selim Kuneralp, ambassadeur van Turkije bij de Europese Unie, verklaart in het artikel "New economies challenge EU claim to IMF throne" onder meer het volgende: 

"Ik heb de Turkse eerste minister bijgestaan gedurende drie topontmoetingen van de G20, dus geloof me maar: het verlangen naar verandering is bij de opkomende economieën evident en duidelijk. De mensen willen niet meer dat de posten verdeeld worden tussen de VS en Europa".

Turkije identificeert zich, om het zacht uit te drukken, niet met Europa, wat in de lijn van haar buitenlands beleid ligt dat zich steeds meer afkeert van Europa en het Westen.

Ik diende dus een parlementaire vraag in aan de Europese Commissie en de Europese Raad: of men het normaal vindt dat een kandidaat-lidstaat zich in het openbaar uitspreekt tegen Europese belangen, op het ogenblik dat men in Europa hoopt dat de functie van directeur van het IMF door een Europeaan kan ingenomen worden? Welke gevolgen hebben de uitspraken van de Turkse ambassadeur voor het verdere verloop van de toetredingsonderhandelingen?

Philip Claeys - Euro-parlementair

We hebben deze video een half jaar geleden geplaatst, maar hij is zo "ontzettend leuk" dat we hem hernemen. NL-Marokkanen zijn gek op het land B. U hoort waarom.

CNN brengt een goede samenvatting van de DSK-saga met nog enkele pittige details die ons ontgaan waren. Zo blijkt de IMF-topman, na zijn inchecking in het Sofitel, de telefoniste-receptioniste uitgenodigd te hebben om een drankje te komen nemen in zijn suite.  De dame is daar niet op ingegaan. Het is duidelijk dat DSK zich eenzaam voelde en nood had aan gezelschap.

Voor zijn voorlopig verblijf in New York na zijn voorwaardelijke vrijlating, had de echtgenote, mevrouw Anne Sinclair een luxueus appartement gehuurd maar de medebewoners hebben zich verzet tegen de aanwezigheid van deze "criminele vreemdeling", een uitdrukking die, volgens New Yorkse media, vaker gehoord wordt in de Big Apple. 

Tot slot, niet uit deze video, is er de kwestie van de contractuele afscheidspremie bij het IMF. Het wordt een "separation allowance" (afscheidsvergoeding) genoemd en ze bedraagt 60% van het netto-jaarsalaris, of USD 265.000. Nogmaals,  netto.  Verder is er een afrekening voor het pensioen van de arme man, en dat is minder duidelijk, maar het zou kunnen gaan over USD 250.000 eveneens netto.

In die omstandigheden is het evident dat er heel wat gegadigden opduiken over de ganse planeet voor deze functie. Van China tot Brazilië en van pool tot pool.  Ook de voorzitter van de Europese Centrale Bank, de Fransman Trichet, wordt genoemd naast zijn landgenote,  ministerin Madame Lagarde. Didier Reynders is verdwenen uit de top Tien.

Stad Gent bezorgt een samenlevingsmapje aan de nieuwkomers, om ze vertrouwd te maken met onze leefgewoontes. Aan de nieuwelingen wordt duidelijk gemaakt, dat zij een aantal dingen niet mogen doen, zoals hondenpoep nalaten op straat, of de duiven voederen.  Zoals geweten zijn dit inderdaad dé overlastproblemen waar de bevolking het zwaar van op de heupen krijgt. 

Het "samenlevingsmapje", waarbij Gentse veldwerkers sinds maart aan de hand van fiches met anderstaligen over overlastproblemen communiceren, is volgens Vlaams Belang te banaliserend. Volksvertegenwoordiger Tanguy Veys en de Vlaams Belang Koepel Gent ontwikkelden een hardere versie, waarbij via fiches duidelijk gemaakt wordt wat de gevolgen zijn van ernstige strafrechterlijke inbreuken.

Een aantal Vlaams Belangers gaf vrijdagmiddag een dertigtal aangepaste samenlevingsmapjes af aan het diensthoofd burgerzaken en deelde die ook uit aan nieuwkomers die naar het administratief centrum kwamen. In het mapje "Vlaming worden onder de Vlamingen in Gent" wordt via foto's duidelijk gemaakt dat een handtas stelen, inbreken of auto's kraken, een wapen trekken, een buschauffeur bedreigen of drugs gebruiken, leidt tot een gevangenisstraf. Op de cover prijkt een parodie op het stadslogo met ondertitel "slap Gent". "De samenlevingsproblemen die in het 'samenlevingsmapje' van de stad Gent werden opgenomen zijn eerder banale problemen, zoals hondenpoep achterlaten of duiven voederen, en handelen niet over de ernstige overlastfenomenen", aldus lokaal voorzitter Johan Deckmyn. "Gent zegt na vier jaar slap beleid dat ze met een forse aanpak de problemen in de wijk gaat aanpakken, maar instrueren hun ambtenaren met banaliserend materiaal." Het diensthoofd burgerzaken nam de stapel nieuwe samenlevingsmapjes in ontvangst, maar verklaarde dat ze niets kon garanderen.

Mozarts meesterwerk Don Giovanni is integraal te beluisteren en te bekijken bij Savats Oranje Theehuis in een boeiende opvoering uit de Metropolitan Opera te New-York.  Telkens 4 videofragmenten per dag. De eerste 4 zijn gestart op donderdag en de laatste 4 volgen morgen, zondag. De vrouwelijke hoofdrol, Donna Anna,  wordt gezongen door de Amerikaanse sopraan Renée Fleming.

Elke verwijzing naar de actualiteit is louter toevallig en ongewild.

Elk Vlaams parlementslid kan tot 2 iPads bestellen via de aankoopdienst van het Vlaams Parlement. Dat staat te lezen in De Standaard en wordt bevestigd door de woordvoerder Dirk Nuyts.

Jaarlijks krijgen de parlementsleden een budget van 1750 euro dat ze kunnen besteden aan kantoorartikelen of een gsm. Op vraag van de parlementsleden zelf mogen ze binnen dat budget nu ook een iPad 2 bestellen. Per legislatuur mogen ze er zelfs twee aankopen. "Eén voor thuis en op de baan en één voor in het parlement bijvoorbeeld, dat kunnen ze uiteraard zelf bepalen", zegt Nuyts.

"We zijn momenteel bezig met een bevraging onder de parlementsleden wie er een iPad zou willen", vertelt Nuyts. "De interesse is uiteraard groot, aangezien ze de vraag zelf gesteld hebben." De parlementsleden kunnen kiezen tussen een 16 GB-versie met wifi of een 64 GB-versie met wifi en 3G.

Begin juni zal geweten zijn om hoeveel iPads het gaat. Dan kan ook de bestelling bij Apple geplaatst worden. "In bulk, dat levert een korting op." Midden juni zouden de parlementariërs dan hun tablet moeten krijgen.

En dan maar janken dat de centen op zijn en dat de Walen geldverspillers zijn. Als die mensen een iPad willen, dat ze hem kopen, zoals wij het ook moeten doen. Bende profiteurs.

Ray 

 De medley vangt aan met een kort arrangement van Gershwins stuk "Fascinating Rhythm" door de componist-pianist Will Bolcolm (geboren in 1938). Daarna een opname uit 1926 gespeeld door Gershwin zelf, waarna een jong zang-en-dans duo invalt, Fred en Adele Astaire. Tot slot een vrije interpretatie uit 1977 door Earl Wild. Het is iets anders dan Don Giovanni van Mozart.

.

De Vlaamse kwaliteitskrant De Standaard neemt in zijn pluralistische redactionele openheid,  Tribunes op van om het even welke politici, ook van bijvoorbeeld van de extreem-linkse Partij van de Arbeid, die geen verkozenen heeft in een van onze talrijke parlementen. Alleen Vlaams Belang wordt systematisch, fanatiek en tegen elke logica in, geweerd. Arrogant, ondemocratisch, nijdig en kleinmenselijk. Deze Tribune van Bruno Valkeniers over amnestie, werd weer eens hooghartig weggewuifd door de lilliputters van de Standaard. Gelukkig is er nog internet.

Zopas achtte de Senaat het wetsvoorstel van Bart Laeremans bespreekbaar (en ook niet meer dan dat)  om het donkere Belgische hoofdstuk van de na-oorlogse repressie en epuratie af te sluiten. Het was een stemming van Vlamingen tegen Franstaligen, een ongezien feit in de traditie van amnestievoorstellen: het Vlaams Belang dient ze al zo’n 25 jaar in, en tot dusver werden ze altijd verticaal geklasseerd. Tot vandaag dus. De gematigde verklaringen van Vlaamse politici, ook niet-VB-ers zoals Patrick Dewael en Johan Vande Lanotte, dat men moet kunnen vergeven zonder te vergeten, steekt schril af met de paniekerige reacties aan Franstalige kant, én met de clichématige zwart-wit-bedenkingen van een columnist als Marc Reynebeau (DS van 17/5).

Eerst en vooral vormen de rechtstreekse betrokkenen, diegenen die het allemaal hebben meegemaakt, nog maar een kleine minderheid. Vaak zijn zij geen vragende partij meer, omdat elke tegemoetkoming voor hen te laat komt.

Voor ons gaat het in de eerste plaats om een principiële kwestie en een ethisch debat, gestaafd door historische argumenten. Een debat dat een therapeutische betekenis heeft voor heel de rechtstaat en het maatschappelijk weefsel. Wat wij niét beogen, is de geschiedenis van de tweede wereldoorlog herschrijven, en nog minder de misdaden van het nazi-regime vergoelijken, wat de verhitte Belgische francofonie ook moge beweren. Primair gaat het om de excessen die in België hebben plaatsgegrepen na de bevrijding: willekeurige arrestaties, lynchpartijen, schijnprocessen, uitlopend in de burgerlijke uitsluiting van een hele generatie flaminganten, die nadien de zure desem zouden vormen van de naoorlogse Vlaamse Beweging. Men oogst wat men zaait.

De spraakmakende TV-reeks van Maurice De Wilde heeft in de jaren ’80 van vorige eeuw al een genuanceerd-scherp beeld van de collaboratie én van de repressie getekend: de zwarten waren niet zo zwart en de witten niet zo wit. En aan beide kanten waren er idealisten, opportunisten, en regelrechte smeerlappen. Vast staat dat in de dagen, maanden en zelfs jaren na de bevrijding de rechtstaat een hele scheve schaats heeft gereden, en een loopje heeft genomen met wat men vandaag mensenrechten noemt. De Waal en latere eerste minister Pholien vatte in die tijd heel de repressierechtspraak samen als een “justice de rois nègres”. Men was er zich dus heel goed van bewust, maar de trein was niet meer te stoppen: Vlaanderen moest en zou voor eens en altijd uitgezuiverd worden.

Dat brengt me tot de tweede premis die aan de grondslag ligt van het wetsvoorstel. Wie A zegt, moet ook B zeggen. Als de Belgische rechtsstaat de elementaire eerlijkheid kan opbrengen om de na-oorlogse repressie als een ontsporing te kwalificeren, dan ligt het terrein open om de politieke achtergronden te evalueren. Waarom ging men over tot een grootse arrestatiegolf van alle mogelijke figuren uit de Vlaamse cultuurwereld, van schrijver Felix Timmermans tot componist Emiel Hullebroeck,- mensen die bijzonder weinig op hun kerfstok hadden, of zich hooguit beroepshalve wat gebrouilleerd hadden met de bezetter? Ik geef een hint, laat het debat zelf tot een antwoord leiden: zoals in de repressiegolf na de eerste wereldoorlog (toen er van echte collaboratie eigenlijk nauwelijks sprake was geweest), droomde Franstalig België ook in 1946 luidop van een Latijnse cultuurstaat, waarin voor het Nederlands, laat staan het Vlaams-nationalisme, geen plaats was. De roes van de bevrijding vormde het ideale klimaat om deze zuivering te legitimeren. Ook over dit hete hangijzer, dat ons naadloos bij de politieke actualiteit brengt, zal een sereen en open debat dus moeten gaan: over verborgen agenda’s, en het francofoon expansionisme dat de verhoudingen tussen de gemeenschappen van dit land altijd heeft gedetermineerd.

En zo komen we tot de psychodynamiek die aan heel dit amnestieverhaal kleeft,- of beter: het taboe dat op het thema rust,- een taboe dat vooral door francofoon België wordt gecultiveerd. Filosofen zoals Peter De Graeve hebben uitvoerig het democratisch deficit geanalyseerd waarop de Belgische staat berust,- en waar de Vlaamse politici historisch mee voor verantwoordelijk zijn. Zij hebben de meerderheidspositie van de Vlamingen uit handen gegeven, o.m. via de beruchte grondwetsherziening van 1970. De taalpariteit in de ministerraad, de alarmbellen, het cascadesysteem van belangenconflicten, al deze elementen hebben geleid tot een manklopende democratie, die enkel kan gegrondvest worden op een intrinsiek kwaliteitsverschil: Vlamingen zijn met meer, maar ze zijn als volk nu eenmaal achterlijk én gevaarlijk. Economisch boeren ze goed, maar politiek zijn ze ranzig, xenofoob, racistisch. Ecolo-parlementslid Morael bestempelt het politieke Vlaanderen letterlijk als “extreem rot, ongezond en anti-democratisch”. Het pijnlijke is dat ook links Vlaanderen in deze oogverblinding meeloopt. Men voelt constant in het Franstalig discours het parallellisme tussen die pistes: de blijvende ambitie om als minderheid de Vlaamse meerderheid institutioneel te vergrendelen, en de permanente her-culpabilisering van de Vlamingen in het algemeen en het Vlaams-nationalisme in het bijzonder.

En zo blijft de Wetstraat geschaduwd door een negatieve beeldvorming die de Vlamingen altijd opnieuw in het defensief drijft, waarbij de Franstalige media dapper het beeld blijven aanscherpen. Men vergelijke met de situatie van het huidige Duitsland op de internationale politieke scène: niemand wil de Holocaust vergeten, maar niemand wijst Duitsland nog met de vinger, ook Israël niet. Maar de Vlamingen blijven het stigma dragen, ook na meer dan zestig jaar. Tot meerdere glorie van de francofone strategie.

In die optiek is en blijft amnestie voor francofoon België uiteraard onbespreekbaar: terwijl Wallonië zich via de terdoodveroordeling van Leon Degrelle gezuiverd achtte van alle blaam, moet de blijvende historische “schuld” van de Vlamingen beklemtoond worden, en handhaaft België zich als duurzaam heropvoedingsproject voor incivieken.

Het francofone dilemma is nu, dat een volwaardig amnestiedebat, uitlopend in de erkenning van de kromspraak en de excessen, inclusief de oorzaken én de gevolgen, mentaal zelfs louterend zou kunnen werken voor de Belgische constructie. En een hoop negatieve energie zou kunnen neutraliseren. Maar tegelijk zou de francofonie daarmee definitief het moreel fundament ondergraven dat haar status van “verlichte minderheid” ondersteunt. Dàt is wat zich nu in de geesten afspeelt, getuige daarvan de aarzeling van Elio di Rupo zelf in deze materie.

Een echt debat zal dus verreikende gevolgen hebben. Zopas heeft het Rwanda-tribunaal in Tanzania een aantal hoge militairen veroordeeld om hun aandeel in de volkerenmoord. Overal willen volkeren in het reine komen met hun verleden. Uiteraard is die genocide van een andere orde dan de Belgische repressie. Maar een waarheidscommissie, gesteld dat ze echt tot op de bodem gaat, lijkt ons zinvol om het amnestieverhaal tot méér te maken dan het zoveelste alibi voor een partijpolitiek steekspel.

Terecht stelt Luc Huyse dat heel deze kwestie in laatste instantie aan het collectief geheugen toebehoort (DS van 18/5). Maar dat ontlast de politieke klasse niet van de opdracht om het debat te openen en deksels van al te lang stinkende beerputten te lichten.

Als Vlaams Belang-voorzitter geloof ik geen seconde dat de Belgische constructie nog een lang leven beschoren is. Maar ook in het post-Belgische tijdperk, in een Vlaamse republiek, zal de gemeenschap recht hebben op introspectie en loutering, over alle ideologische grenzen heen. Zolang deze wonden niet geheeld zijn, en de logica van “de witten en de zwarten” blijft broeien, moeten we er niet aan denken om ons aan Europa en de wereld te presenteren als een eigen cultuurnatie met een eigen collectief bewustzijn. 

Bruno Valkeniers

Voorzitter Vlaams Belang

Verspreid deze boodschap