Beste Vlaamse vrienden en sportliefhebbers, 

Na mijn zeer boeiende ontmoeting met Mart Smeets 2 dagen geleden kreeg ik van onze hoofdredacteur een E post dat ik steeds maar zeur over mijn onkostennota maar dat die er eigenlijk maar gekomen is door lekker te gaan eten en drinken met mijn grote idool. Zou het niet beter zijn je met ernstige zaken bezig te houden? Toch wil ik even vermelden dat de collega ’s van de 0000 gisteren de ritwinst van Tom Boonen in de ENECO Tour aangrepen om een feestje te bouwen. Maar dat zal wel zijn bij gebrek aan gewonnen plakken bij de atleten van het land b.

Omdat de hoofdredacteur niet helemaal ongelijk heeft zijn we even in de geschiedenisboeken gedoken.

De Olympische spelen van 1920 werden in Antwerpen georganiseerd.  Ook Amsterdam en Lyon waren kandidaat, maar Lyon haakte af nog voor de stemming. Omdat het Belgische volk zo geleden had onder de eerste Wereld Oorlog werden de spelen aan Antwerpen toegekend, zo ontstond het nieuwe Beerschot stadion. De openingsceremonie gebeurde in aanwezigheid van koning  Albert 1. Duitsland en Oostenrijk werden niet uitgenodigd op deze spelen, Rusland bleef afwezig omdat het verscheurd was achtergebleven na de revolutie. Voor het eerst werd de Olympische eed afgelegd. Deze eer was weggelegd voor de Belgische schermer Victor Boin.

Vele gebeurtenissen zagen er toen heel anders uit dan nu. Zo duurden de spelen van 12 april tot 12 september, namen er  29 landen deel, en werden er in totaal 439 medailles uitgedeeld . er waren 2669 atleten ( 2591 mannen en 78 vrouwen ) aanwezig.

Voor de financiering van de spelen werd een beroep gedaan op vooral diamantairs en reders.

Om u een idee te geven van het gehalte van de Belgische atleten van toen een kleine vergelijking van behaalde medailles in 1920.

  USA                   België               Nederland

Goud   41               14                        4

Zilver    27               11                       2              

Totaal  95              36                       11    

 De eentalig Franse affiche uit 1920

Dan nu over naar de plakken van 2008.

Het snelwandelen 50 km. werd gewonnen door Italië in een tijd van 3.37.09. 

In het beach volley nemen de Amerikaans mannen het goud. Dit is de 3^de X op rij dat  ze wonnen, ook in 2004 en 2000 pakten zij goud.

De eerste gouden Olympische plakken voor BMX werden binnengefietst door Frankrijk voor de vrouwen, en Letland voor de mannen.

Het I.O.C. vraagt een officieel onderzoek naar de leeftijd van 3 Chinese turnsters, men blijft beweren dat ze nog geen 16 jaar waren, eerder maakten we hier al melding van.

De dieren kunnen er zelf niet aan doen, maar 4 paarden werden “ betrapt “ op doping. Mensen kunnen ( soms ) nog zelf beslissen of ze spul pakken of niet. Dieren kunnen zich niet verzetten, daarom maakt het dit “ dopinggeval “ nog misdadiger.

De jonge rode duivels pakte naast de bronzen plak, en eindigen op de 4^de plaats. De Brazilianen namen het brons na een zéér matige wedstrijd. 0 - 3 

Op de 4 X 100 m. voor vrouwen pakte het land b. de eerste plak op deze spelen. Een mooi afscheid voor Kim Gevaert. Ook voor de 3 andere atletes een mooie opsteker. Dat vinden we fijn voor de meisjes maar niet voor b.

Tot groot genoegen van velen staat het land b. nog altijd op de 3^de plaats

 Land b.                           Nederland                        China

Goud    0                              7                                    47

Zilver     1                             5                                    17

Brons   0                              4                                    25

Totaal  1                             16                                  89

Morgen zijn we er weer, met meer

PUP ( Pino Uit Peking )

@ www.geenstijl.nl

Geen wereldnieuws maar een aangenaam bericht uit de artistieke wereld, waar we in de Vlaamse pers uiteraard niets over lezen. Het gebroken leven van Daisy van Cauwenbergh is veel intressanter nieuws.

Nederlander muziekdirecteur van Brussels theater De Munt

Gepubliceerd: 22 augustus 2008 20:08 | Gewijzigd: 22 augustus 2008 20:08

ANP

http://www.danishmuhammedcartoons.com:80/Apology.html

 

Geen Respect ?  Dood !  Ies koeltoer.

Onbegrijpelijk dat de 25-jarige man die afgelopen zondag op het parkeerdek van Ikea in Amsterdam-Zuidoost verkeersregelaar Willem van Koerten (54) doodreed, in eerste instantie na verhoor werd vrijgelaten.

Wat moet je in godsnaam uithalen willen ze je tegenwoordig nog vasthouden ! Het onderzoek was nota bene nog niet eens afgerond. Pas toen het gewonde slachtoffer in het ziekenhuis overleed, werd de verdachte opnieuw opgepakt.

Meteen agressief
De exacte toedracht is weliswaar nog niet bekend, maar Het Parool publiceerde gisteren op basis van gesprekken met getuigen een geloofwaardige reconstructie. Zondagmiddag parkeert een blauwe Mini met drie passagiers half op een plaats voor invaliden. Als een verkeersregelaar de bestuurder daarop aanspreekt, reageert één van de medepassagiers meteen agressief: ‘Ik steek je dood.’

De verkeersregelaar schrikt en vraagt per portofoon om assistentie. Willem van Koerten, teamleider, reageert meteen. De opgefokte passagier stapt onder het uiten van bedreigingen uit en neemt het stuur over. Eerst rijdt hij op de verkeersregelaar in. Die weet opzij te springen, maar Van Koerten wordt vol geraakt en belandt via de motorkap op de grond. Daarop rijdt de Mini nog een keer op hem in.

Moord
Justitie beschuldigt de 25-jarige automobilist van doodslag. Daarvoor moet opzet bewezen worden. Dat moet lukken, zou je zeggen. Bovendien een poging tot doodslag op de eerste verkeersregelaar! 

Maar waarom geen moord? De man heeft immers twee momenten gehad waarop hij ‘tot inkeer’ had kunnen komen. Toen hij scheldend uitstapte en het stuur overnam en toen hij het slachtoffer voor een tweede keer aanreed. Overigens had hij al met de dood gedreigd.

Er zijn uitspraken over schietpartijen waarbij de paar seconden tussen het afvuren van de eerste en de tweede kogel het verschil uitmaakten tussen doodslag en moord. In zo’n schokkende zaak als deze moet het Openbaar Ministerie niet te snel door de knieën en lef tonen. Laat de rechters maar vonnis wijzen.

Identiteit
Opvallend is overigens dat de identiteit van de 25-jarige angstvallig wordt verzwegen. Laat ik niet op de zaken vooruitlopen, maar ik heb zo mijn vermoedens. Een hoge straf kan wellicht een waarschuwingssignaal zijn voor al die andere mannen-met-korte-lontjes.

@ Elsevier

Onder democratische presidenten

Darfur

De 4 Zilverlingen : proficiat voor de meisjes !

De politiek zal hen nogal misbruiken.

Omwille van onderstaand soort teksten over sport, vinden wij Jean-Marie Dedecker een patente kerel. Als hij begint te zwammen over politiek, wordt hij terug Jan-Maria Den Dubbeldekker.

SPORTIEF PAMPERMODEL 
 
Ik kwijn weg van plaatsvervangende schaamte

Het is nog niet gedaan in Peking . Ik hoop vurig op eerreddende medailles, want ik kwijn weg van plaatsvervangende schaamte. De oorzaken van onze comateuze sportieve toestand zijn divers. Het adagio dat onze westerse jeugd het niet meer kan opbrengen is een te zwakke uitvlucht. Sophocles zei 2.700 jaar geleden al dat de jeugd niet deugde. De jongeren van Frankrijk, Groot-Britannië en Duitsland zitten ook gemiddeld 30 uur per week voor een computer of tv-scherm en de obesitasgraad bij de Nederlandse jeugd is hoger dan bij de Belgische. Dan praten we nog niet over het Amerikaanse hamburgervolkje. Toch halen zij een karrenvracht medailles. Een gemiddeld Vlaams gezin spendeert, volgens professor Stefaan Késenne, jaarlijks gemiddeld 1.735 euro aan sport, dat maakt een totaal van 4,24 miljard euro. Funsporten kunnen ons nog bekoren maar zweetsporten zijn minder en minder aan de zapgeneratie besteed.

De klaagzang dat er te weinig geld is voor onze topsport is olympisch bedrog. Het BOIC is eerder een spaarbank dan een sportinstituut, met zijn 17 miljoen euro kasbons, en verdoken miljoenen reserves in een apart vzw'tje. De financiële inbreng van het BOIC voor de atleten beperkt zich tot het geld dat ze van de Lotto krijgt. De Vlaamse belastingbetaler heeft 55.120.000 euro subsidies opgehoest voor de topsport tussen 2004 en 2008. Daarnaast staan er nog 107 atleten op de loonlijst van de Vlaamse Gemeenschap die betaald worden om alleen maar te sporten. De helft daarvan zijn wielrenners. Er is zelfs een elfkoppig damesteam bij, ze rijden meer platte tubes dan prijzen. Bezigheidstherapie uit discriminatieangst. Stuk voor stuk hebben ze een hogere wedde dan de Nederlandse succesvolle olympische goudzoekers. Ze worden betaald volgens hun diploma, niet volgens hun prestaties. De Hollanders moeten het stellen met een leefloon van 900 euro per maand.

Op finales van wereldkampioenschappen heeft Nederland nochtans gemiddeld 28,8 finalisten per miljoen inwoners, Vlaanderen 2,8! Dat is tien keer meer.

Dat de kans groter is op een supertalent in landen die meer inwoners tellen, is evident. Toch scoren bijvoorbeeld de Joegoslavische deelrepublieken beter dan het voormalige geheel, dat toch groter was; om nog maar van Tsjechië en Slowakije te zwijgen. En hebt u al de medailles geteld van kleine landen als Denemarken, Oostenrijk, Zweden?

Het ligt ook niet aan onze infrastructuur. Het ligt aan onze Bourgondische mentaliteit. Vlaanderen heeft meer sportinfrastructuur per aantal inwoners dan onze buurlanden, Nederland incluis. Nederland organiseert zijn nationaal indoor atletiekkampioenschap zelfs in Gent, omdat het zelf niet over een overdekte atletiekpiste beschikt. Elk stadje heeft hier zijn badje en zijn judomatje. Zelfs wielerbanen rezen als paddestoelen uit de grond. In Oostende bijvoorbeeld zitten er meer konijnen en kabouters op de piste dan wielrenners. De atletiekpiste ligt er meestal even verlaten bij als het strand in de winter.

Het is inderdaad zo dat men in ons onderwijssysteem nog altijd denkt dat de hersenen smelten als men de spieren traint, maar wie dat werkelijk wil, kan al tien jaar naar een topsportschool. De dotatie aan de topsportscholen gedurende de laatste Olympiade bedroeg 6,897 miljoen euro, zonder de kosten voor onderwijs, alleen voor de sport. Er gaan op een aantal van 619 nog geen vijf leerlingen naar de Spelen. Zo worden die scholen gedegradeerd tot bezigheidstherapie voor sportleraars. Het gaat dus niet om de hoeveelheid centen, maar om de aanwending ervan. Zo werd er onlangs 500.000 euro cadeau gedaan aan de VUB om een studie uit te voeren over de 'na-carrière' van topsporters. Dit bedrag is hoger dan alle bedragen samen die ooit uitgekeerd werden aan afscheidnemende sporters. Ze kregen een oorkonde en drie kussen van de minister. Bevriende professoren moeten blijkbaar meer bediend worden voor bewezen diensten dan atleten. Ik moet atletiekgoeroe Roger Moens bijtreden als hij zegt dat er in geen enkel land zoveel gedaan wordt voor zoveel atleten, van wie velen met zo weinig talent. Het is hard, maar geld over de balk gooien is geen olympische discipline. Het gaat dus niet over geld, maar over beleid en mentaliteit.

Middelmaat is tot norm verheven. Atleten worden geknuffeld in hun sociaal statuut. Door gebrek aan een adequate omkadering en het ontbreken van een resultaatsverbintenis vervallen ze in de lethargie van een vaste job en breken ze niet door tot de absolute top. Het sportief pampermodel. Volgens ex-Blosobaas Paul De Knop trainen ze gemiddeld 18,4 uur per week. Dat is het niveau van een wielertoerist en een badmeester, niet van een topper. Onze sport is veradministreerd. Daar zitten al 25 jaar lang dezelfde mensen die de dienst uitmaken zonder enige resultaatsverbintenis op topsportniveau. Het BOIC is een veredeld reisbureau. Ze produceren meer studies en diagnoses dan medailles, en wachten in overlegplatformen, ontwikkelings- en stuurgroepen op hun pensioen. Door hen zit de topsport in de palliatieve zorgen en ze zouden beter de eer aan zichzelf houden en sportieve euthanasie plegen.

De functie van topsportmanager is een alibi voor de onkunde van onze minister van sport. Een sinterklaas zonder visie die een zak vol belastinggeld als snoepgoed uitdeelt tot meerdere eer en glorie van zichzelf. Als we alle overheidsmiddelen zouden verzamelen en spenderen aan een gestructureerd beleid en niet aan een persoonlijke propagandamachine, kunnen we weer meedingen voor een plaatsje op de Olympus. Politici lopen in Peking rond als randplebs. Ze schurken zich aan tegen de vedetten en zwelgen in zelfgenoegzaamheid. Ze feliciteren elkaar voor een dode mus. Niemand verdronken en geen man overboord.

We hebben een zee van mogelijkheden maar zijn verzand tot een poel van stilstand. Het zit in onze Vlaamse genen. Wielrenner Wim Van Sevenant werd deze week in Ichtegem door zijn burgemeester gehuldigd omdat hij voor de derde opeenvolgend keer LAATSTE werd in de Ronde van Frankrijk. Onze volksaard is één groot compromis. Wedden dat onze hockeyspelers, de biljarters van de grasmat, plechtig zullen ontvangen worden bij de Saksen-Coburgs in Laken? Ze zijn gesponsord door Baron d'Ieteren en kunnen in beide landstalen de Brabançonne zingen. Het absolute orgasme voor de olympische bobo's.

Jean Marie Dedecker is voormalig judocoach en voorzitter van LDD

© 2008 Corelio - de Standaard

Als het er op aankomt, om  iemand de clown te zien uithangen, zitten wij in Antwerpen op de eerste rij.  De burger-dictator verwart beleid maken met elk weekeinde de historische kernstad om te bouwen tot een braadpensenkermis en diverse podia neer te poten waar oorverdovend lawaai van opstijgt. Wat hebben wij misdaan om deze pedante cultuurbarbaar aan het hoofd van onze stad te hebben ?

Onlangs verscheen in Het Nieuwsblad een vraaggesprek met de moeder van de CD&V-cultuurschepen Heylen.  Als een fiere mama praatte zij honderduit over haar slimme kind, eerst advocaat, vervolgens lijstaanvoerder van de katholieke partij en nu eerste Kamerheer op het Schoon Verdiep samen met de liberale Eposchepen Van Campenhout :   de twee opperlakeiën die zich het vuur uit de sloffen rennen voor hun en helaas ook onze  cultuurbarbaar. De mama zegde dat het haar raakte als ze soms las of hoorde dat zonemans bespot wordt als "Het sprekend Kostuum".  Dat begrijpen we, want we hebben ook kinderen.  Maar wij beoordelen politici en géén kindjes.  Trouwens, "het sprekend kostuum" klinkt stijlvoller dan "Nose and Noise".

Sommige cultuurinitiatieven, zoals vele onderdelen van de Zomer van Antwerpen, zijn best geslaagd. In het harde leven van Grootmensenland, worden politici niet zozeer afgerekend op de behoorlijke en normale dingen maar wel op de miskleunen en geldverspillingen. Heylen heeft de Zomer van Antwerpen geërfd van zijn voorganger, net zoals vele andere zaken die in de lijn der continuïteit zitten.  Hij verknalt het echter niet en dat is ook een verdienste, want overal steekt Janssens zijn grote neus in. Behalve als het fout loopt, dan loopt hij op zijn tenen langs een achterdeurtje weg : moed is een eigenschap die niet voorkomt in de verbeeldingswereld van Janssens.

En nu de miskleun : eens te meer een abominabele aankoop door het Openluchtmuseum Middelheim. 

Drie reuzenworsten door de Duitse "kunstenares" die in Antwerpen haar opleiding kreeg en hier helaas is blijven wonen, Kati Heck. Het is een project uit 2006 met de aanlokkelijke titel "Dabei sein ist Alles". De conservator van het Middelheim, Menno Meewis, verklaart enthousiast : "Ik aasde er al langer op, want binnenkort is het niet meer betaalbaar". De worsten zijn van polyester. Zou het kunnen dat Janssens er toch voor iets tussenzit ?  Zijn papa was slager.

http://blogs.telegraph.co.uk/daniel_hannan/blog

 De Engelse journalist Daniel Hannan in The Telegraph

Raad eens welke Europees land het beste presteert tijdens de economische neergang die we meemaken. Dat is  Zwitserland, met een groei van 3.1% per jaar. 

Waarom ? Volgens de voorzitter van de Zwitserse Nationale Bank, omdat het land een veel opener economie kent dan deze in de Europese Unie. Zwitserland handelt zowel met Europa maar onderhoudt tevens intense  handelsbetrekkingen met het relatief economisch gezonde Azië.

Omdat Zwitserland optreedt buiten de door de EU opgelegde externe tarieven, kan het makkelijk vrije overeenkomsten en akkoorden afsluiten met Singapore, Taiwan maar ook Canada en  met clausules die veel verder reiken dan wat Brussel ooit kan of wil toelaten.  Daarom voert Zwitserland niet minder handel met de EU-landen, integendeel.  De Zwitsers leveren dubbel zo veel per inwoner aan de EU dan Groot-Brittannië. 

En wat is nu de reden die wij in Groot-Brittannië  altijd opgeven, om de EU niet in de steek te laten ?  O ja, wij zouden ons "isoleren" ...

http://blogs.telegraph.co.uk/daniel_hannan/

(eigen vertaling :  take care !)

The telegraph publiceert een lijstje opgesteld door Forbes over de rijkste koninklijke families. U vindt de weg langs deze brug :

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/2598278/The-worlds-richest-royals.html

De Coburgse rovers staan er met hun schamele (en natuurlijk gelogen) 12.5 miljoen euri niet bij. Als u de lijst bekijkt, valt nog meer op hoe de keuning in  deze zaak de boel belazert.  Zowel de boel als de Boël.

De bedragen zijn opgegeven in Britse ponden (1 £ = € 1.25).

De rijkste bobber is Boemibol van Thailand met zo maar eventjes een privé kapitaal van 18.8 miljard £.  Dat is 24 miljard euri of 24.000 miljoen euri. Komaan 96 miljard frank ... De man is 80 en heeft zuinig geleefd.

@ www.geenstijl.nl

Terwijl Michel Van den Bossche van Gaia zich bekommert over de plastieken krokodillen in een Waalse dierentuin die, och arme, geen afdak hebben om zich te te verschuilen bij stortbuien, doet men in het beschaafde Bangladesh tenminste zijn best om het krokodillen naar de zin te maken.

De 25-jarige Rubel Sheikh en zijn moeder waren vijftig kilometer van huis om de islamitische Khan Jahan Ali tombe te bezoeken. Dagelijks bezoeken honderden mensen de tombe en offeren zij de krokodillen in de vijver van de heilige plaats kippen en geiten. Baden in het water is onderdeel van het ritueel. Helaas waren de krokkers vermoedelijk dat gekakel van de kippen en het gemekker van geiten beu en wilden zij wel eens wat anders.  Wie niet ?  De jonge Rubel Sheikh leek ze wel wat en hij werd, willens nillens, opgepeuzeld door de heilige krokodillen.  Benieuwd wat de keraan hier over vertelt.  Vermoedelijk niets, want het ritueel lijkt een kruising tussen islam en hindoïsme.

Een inspecteur van de politie noemde het ongeluk bizar. "Normaal zijn de krokodillen juist erg vriendelijk".  Als in Bangladesh een afdeling bestaat van Gaia, zal men alleszins niet protesteren dat er te weinig aandacht is voor de dieren.

Bron : Spitsnieuws.nl

Ray

Ik heb je niet gekend, vermetele oude vriend, maar dat jij het vaandel van de vrijheid manmoedig hebt gediend, dat weet ik niettemin, zoals ‘t eenieder weet, die in deze wereld zijn brood in schaamte eet.

Ik kon er niet aan weerstaan dit stuk te laten beginnen met een parafrase op het beroemde – en dus dissidente - kettersgedicht dat Willem Elsschot schreef ter ere van de geëxecuteerde Vlaams-nationalist August Borms. Ketter en dissident, twee titels die perfect bij Solzjenitsyn passen.  Voor hem waren ze waarschijnlijk eretitels.  Hij had er alleszins veel voor over. Tien jaar opsluiting in een streng Sovjetwerkkamp, allerlei andere pesterijen van het regime (zelfs zijn nationaliteit werd hem ontnomen) en tenslotte ballingschap.  Dit belette hem echter niet boeken te schrijven waarin hij het aandurfde te vertellen wat er werkelijk gebeurde in die Sovjetunie, die door zoveel linkse intellectuelen uit het westen als een paradijs werd beschouwd.

Een dag in het leven van Ivan Desinovich, Het Kankerpaviljoen en In de eerste cirkel zijn stuk voor stuk harde aanklachten tegen het totalitair systeem dat toen over Rusland heerste.  Het eerste van deze boeken kon hij nog in eigen land uitgeven.  De twee volgende moest hij in het buitenland laten drukken.  Dit belette niet dat ze ook in de Sovjetunie werden gelezen, maar dan via het Samizdat-circuit, dat getypte exemplaren van verboden werken ondergronds verspreidde via lezers die zelf in gevaar kwamen als ze ermee betrapt werden.

In 1970 won Solzjenitsyn de Nobelprijs voor Literatuur.  Hij durfde hem niet gaan afhalen omdat hij er praktisch zeker van was dat hij dan zijn land niet meer zou binnen mogen.  Toen in 1973 De Goelagarchipel verscheen, zijn opus magnus, waarin hij al de informatie over de Sovjet-concentratiekampen die hij door de jaren heen had kunnen verzamelen, bekend maakte, was het hek helemaal van de dam.  De KGB (De geheime dienst van de Sovjets) zette alles op het spel om dit werk te kunnen vinden en in beslag te nemen, maar het raakte toch in het buitenland.

Uiteindelijk werd hij, zoals reeds gezegd, van zijn nationaliteit beroofd en uitgewezen.

Solzjenitsyn verhuisde naar het westen, maar veroorzaakte ook daar de nodige heibel.  Hij ergerde zich met luide stem aan de decadente liberale en materialistische  maatschappij waarin wij leven en kon zijn kritiek soms zeer scherp uiten.  Ik herinner mij zijn uitspraak “Het verschil tussen oost en west? In het oosten mag je niets zeggen.  In het westen mag je alles zeggen, maar het dient tot niets.”

Bovendien kon weldenkend links niet goed over de baan met Solzjenitsyn.  In tegenstelling met wat zij steeds willen doen geloven, was hij immers van mening dat het stalinisme niet zomaar een “accident de parcours” was in de geschiedenis van het marxisme.  In De Goelagarchipel toonde hij duidelijk aan dat de Sovjet-concentratiekampen al in functie waren vanaf de machtsovername door Lenin, en Stalin dus enkel maar consequent de lijn van zijn voorganger had doorgetrokken.   Zoiets hoorden ze niet graag ter linkerzijde.  Solzjenitsyn ondermijnde immers heel hun marxistische levensfilosofie en dat deed pijn.

Ook nu nog bij zijn overlijden hebben “ze” hem proberen onschadelijk te maken.  Zo wordt in de meeste krantenartikels beweerd dat De Goelagarchipel een kritiek is van het stalinisme, terwijl wie het werk gelezen heeft best weet dat vanaf de eerste hoofdstukken ook Lenin serieus onder vuur wordt genomen. Het is ook opmerkelijk dat de artikels die beschouwingen brengen over deze grote Rus – zeker in de zgn. kwaliteitskranten – pas op de laatste bladzijden verschenen.   Maandagavond werd in het radionieuws van 18u zijn dood pas bekend gemaakt nadat gewag gemaakt was van een verkeersongeval in West-Vlaanderen en van een brand in Chatelet bij Charleroi.  Vergelijk dit eens met de heisa die de media gemaakt hebben n.a.v. het overlijden van Hugo Claus, een man wiens moed er zich toe beperkte het katholieke Vlaanderen af en toe eens als pispaal te gebruiken.  Solzjenitsyn stoort dus nog altijd.  Ik denk dat hij er trots zou op geweest zijn. 

Deze man, die meer dan tien jaar in een werkkamp gezeten heeft,en vveel meer dan dat, heeft tenminste aan zijn leven een heroïsche dimensie kunnen geven waarvan onze Vlaamse chi-chi-intellectuelen, die met tuitlipjes zijn naam uitspreken, zelfs niet kunnen dromen.

Vaart wel, rebel !

Francis Van den Eynde

Federaa volksvertegenwoordiger

Beste Vlaamse vrienden en sportliefhebbers,

Gisteren wat vroeger uitgetikt omdat ik een belangrijke en aangename afspraak had, met een bijbehorend etentje. Het etentje was bij deze afspraak functioneel wat niet altijd  van etentjes kan gezegd worden. Maar laat ons beginnen bij het begin.

Ik had er stiekem op gehoopt hem te ontmoeten, hem eens te kunnen spreken, maar dat hij een ganse avond voor mij zou uittrekken was buiten mijn verwachting. Ik had hem al zien lopen in het mediadorp, had hem al zien zitten tijdens het eten, bijna verborgen achter zijn Vogelnestjessoep, Bami, Nasi, en kroepoek. Zou ik hem wel aanspreken, mijn grote voorbeeld en idool ? Het klinkt nog al bombastisch, want zoals dat gaat  met vele bekende mensen,  je bent er voor of tegen. De man is geboren in Arnhem op 11 januari 1947. En sport is maar half zo leuk zonder hem, hij is dol op, uiteraard sport, muziek, en lekker eten. Voor de NOS presenteerde hij ook de afgelopen tour nog “ De Avondetappe” ,niemand minder dan Mart Smeets. Wat een leuke avond moest worden werd vooral een boeiende avond met een veelzijdig man.

Hoe hij vertelde over de Vlaamse klassiekers, volgens mij kent hij iedere meter van elk Vlaams parcours. Zijn liefde voor Vlaanderen en zijn Vlaamse bewoners. Achter een goed glas wijn hebben wij nog doorgepraat, te lang, want het was weer al bijna tijd om aan de slag te gaan. Hartelijk hebben we afscheid genomen. Bedankt, Mart. Wat mij vooral is bijgebleven, is dat Michelleke Wuyts maar een klein broekventje is naast Mart Smeets, Mister Michel kan nog veel leren van deze Vlaamslievende Nederlander.

Voor de O.S. in Athene  van 2004 bezocht de Olympische vlam alle steden die ooit de spelen hadden georganiseerd. Daar was in  1920 Antwerpen bij. De toorts met de vlam kwam dus ook door Antwerpen. In ons archief hebben we daar nog een foto van gevonden, genomen te hoogte van het (oude) Astridplein. De sportieve knappe dame op de foto is niemand minder dan de echtgenote van onze hoofdredacteur. Gerda De Ryck. Dit stukje Olympische geschiedenis willen we de Angeltjes lezers niet onthouden. (Beste redactie : hierbij mijn onkostennota)

Dan nu nog wat over plakken, uitslagen, en gestresseerde atletes.

In de debuterende sporttak "10 km. zwemmen in  open water"  behaalde de Nederlander Van der Weyden de 5^de gouden plak voor zijn land (en zichzelf natuurlijk ook)

Tia Hellebaut  gaat naar de finale van het hoogspringen zaterdag. Tia vraagt aan de pers om een beetje begrip omdat zij onder enorme druk staat, en haar daarom zoveel mogelijk met rust te laten. Omdat zij waarschijnlijk onze laatste hoop op één van de laatste plakken is, hebben wij ook niet aangedrongen om een exclusief interview voor Angeltjes te kunnen brengen.  Maar al bij al, wat kunnen ons  belgische plakken schelen. ? Onze sympathie gaat uit naar de sport – man – vrouw.  Niet naar het land b. dat ze vertegenwoordigen.

In het waterpolo voor vrouwen werden vandaag de plakken verdeeld. Het brons was voor Australië, dat won van Hongarije na 2 verlengingen. De gelijke stand was 9 – 9, na de  verlenging 3 – 2.  In een zeer spannende finale won Nederland het goud ( 6^de plak ), en het zilver was voor Amerik. Gedurende de eerste 4 minuten scoorden de Nederlanders 2 maal en liepenze  uit tot een voorsprong van 4 – 0, pas op het einde van het 2^de deel kwam Amerika op gelijke stand 5 – 5. de Nederlanders wisten de wedstrijd in hun voordeel te beslechten met 9 – 8.

In het hockey voor heren moest Nederland de duimen leggen tegen Duitsland. De wedstrijd werd beslist door het nemen van strafballen. De Nederlanders maken nog kans op  brons. 

Walsh en May pakten het goud in de beach volley voor vrouwen, China moest vrede nemen met zilver.

Voor Jos Lansink heeft het er lang goed uitgezien, maar nu is het over en out.

Morgen zijn we er weer met meer.

PUP (Pino Uit Peking)

Het land b.          Nederland            China

Goud     0                 6                       46

Zilver      0                5                       15

Brons     0                4                       22

Totaal    0              15                       83

HOUTHALEN-HELCHTEREN - Burgemeester Alain Yzermans (SP.A) van Houthalen-Helchteren heeft een samenscholingsverbod afgekondigd voor de wijk Houthalen-Oost. Daar werd de voorbije nacht vermoedelijk brand gesticht in de lokalen van het paradekorps DEMO. Het samenscholingverbod gaat vrijdag officieel in en loopt tot eind augustus.