Geachte redactie,

Niet de integratie is mislukt,  wel de correcte politiekers... De PS is mislukt,  de SPA, Groen,  Verhofstadt en de ganse aanhang van poco's  zijn mislukt.

De integratie is volledig gelukt voor de allochtonen. Zij hebben hun zegje, bouwen moskeeën à volonté, kweken als konijnen, zetten regelmatig de boel op stelten, krijgen steun allerhande,  regelmatig verse pampers, palmen volledige wijken in waar de politie amper durft komen.  Is dat een mislukking ?  Neen, dat is Victorie ! 

Langzaam maar zeker doemt Allah in al zijn "heerlijkheid en vredelievendheid op "aan de horizon. Het zal nog wel enkele jaartjes duren vooraleer onze nakomelingen met hun kont in de lucht liggen om Allah te eren. Ons volk werd verkocht en verraden.

René

De vakbonden mogen discrimineren op basis van politieke overtuiging, waarom zou ik dan niet mogen discrimineren op basis van geloof, afkomst, smoelwerk of achterlijke ideologie? Beter nog: moet ik een onnozelaar in dienst nemen die eist dat hij tijdens de ramadam maar op halve kracht  - of zelfs niet - kan werken?

Googel maar even met de opdracht "discrimineren is een recht" en u vindt meerdere interessante artikels; o.a. eentje van Matthias Storme. Doen!

Duplo Duplex 

De 34-jarige Jamie Devos uit Mortsel is er gisteren in geslaagd om twee overvallers uit zijn dagbladhandel te verjagen.  “Als er klanten binnenkomen, kijk ik in mijn bureau altijd even snel naar het computerscherm met camerabeelden om te zien wie de klanten zijn”, vertelt Jamie. “Toen ik de twee gemaskerde mannen zag, wist ik hoe laat het was. Ik greep naar het dichtst bijzijnde wapen en dat bleek een breekmesje te zijn. Ik ging de zaak binnen, maakte me breed en begon te roepen en te tieren.” Jamie’s tactiek werkte, want de twee zetten het op een lopen. De bewakingscamera’s registreerden alles haarscherp. “Dat systeem kocht ik in de Makro voor 350 euro”, lacht Jamie. Het heeft zijn diensten in ieder geval bewezen. De politie pakte immers een van de twee overvallers op en kon hem later aan de hand van de beelden identificeren. De 15-jarige werd ondertussen door de jeugdrechter in een gesloten instelling in Tongeren geplaatst. Zijn kompaan blijft op te sporen.

@ Gazet van Antwerpen

Minister Piet Hein Donner (CDA, Binnenlandse Zaken) wil een radicale wijziging van het Nederlandse integratiebeleid. Zo moet in de toekomst niet de Nederlandse samenleving verantwoordelijk zijn voor integratie, maar de migrant zelf.

Donner maakte dat donderdag bekend in een brief aan de Tweede Kamer. De brief staat nog niet online.

Waarden
In het nieuwe integratiebeleid moeten de waarden van de Nederlandse samenleving centraal staan, schrijft Donner. Daarbij mogen eisen worden gesteld aan immigranten. Zo moeten zij zelf de taal leren en kennis opdoen van de Nederlandse samenleving.

Het kabinet neemt met dit voornemen afscheid van Nederland als multiculturele samenleving, staat in de brief. Een meer verplichtend integratiebeleid is nodig om te voorkomen dat de samenleving uit elkaar groeit. Het integratiebeleid zal niet meer zijn toegesneden op verschillende groepen.

Eerder spraken ook premier Mark Rutte (VVD) en minister van Economische Zaken Maxime Verhagen (CDA) zich al uit tegen de multiculturele samenleving. Rutte noemde dit 'een begraven experiment'.

Subsidiestop
In de brief worden verschillende maatregelen aangekondigd. Subsidies en maatregelen voor de integratie van specifieke groepen worden stopgezet en onderdeel van het algemene integratiebeleid.

Huwelijksdwang wordt aangepakt en er komt per 1 januari 2013 een burqaverbod. Mensen die door gedrag of kleding hun kansen op de arbeidsmarkt belemmeren, moeten worden aangepakt.

Daarnaast wil het kabinet samen met gemeenten en maatschappelijke organisaties een agenda voor 'hedendaags burgerschap' opstellen.

Merkel: Multiculturele samenleving is volkomen mislukt
David Cameron: Multiculturalisme heeft gefaald
Yves Leterme vindt multiculturele samenleving mislukt

@ Elsevier

De federale ministerraad heeft donderdag het Europese verdrag goedgekeurd dat de oprichting regelt van een permanent reddingsfonds voor noodlijdende eurolanden, Griekenland, Portugal, Ierland en binnenkort het land B zelf. Graptje. Hopelijk.

Het nieuwe Euopese hulpfonds vervangt het vorige dat inmiddels blut is. In totaal gaat het om  700 miljard euro, waarvan 80 miljard euro rechtstreeks beschikbaar en de rest in waarborgen. We wisten het al geruime tijd, nu wordt het officieel en menens.

De Belgische bijdrage aan het mechanisme kan 15 tot 27 miljard euro bedragen, verduidelijkt minister van Financiën Didier Reynders : "Oewij zullen oewel zien". Proportioneel gezien neemt België 3,7234 procent van de inspanning voor zijn rekening.  Reynders hoopt dat het betrokken wetsontwerp nog voor de zomer door het parlement geraakt.

Wij kijken belangstellend toe, welke houding de Vlaamse partijen  in deze affaire zullen aannemen. Voor de Franstaligen is er geen enkel probleem, die lieden leven in hun hangmatten uit de korf zonder zorgen. Ter herinnering : de staatschuld bedraagt op 31 mei bijna 349 miljard eurootjes, de jaarbegroting heeft een tekort van zowat 20 miljard eurootjes (wie zal het juiste bedrag kennen ? Wie trekt er zich iets van aan ?), onze lopende ministers vliegen de wereld rond om leningen die wij toegestaan hebben, genereus kwijt te schelden, om een goede indruk te maken bij de negertjes en consoorten en nu staan we weer paraat met onze lege portemonnees om in de EU een goede beurt te maken.

Zijn er nog cellen vrij ? Desnoods in Geel.

Ray

.

Discriminatie in de uitzendsector: 'Ook allochtonen maken fouten' 

"De voorbije zes jaar hebben we van vijf klanten afscheid genomen, omdat ze discrimineerden" (Hubert Vanhoe, vicepresident USG People Belgium) Ja, er wordt gediscrimineerd op de arbeidsmarkt en neen, dat valt niet goed te praten. Maar hoe komt dat? Dat werkgevers geboren racisten zijn, weigeren Hubert Vanhoe, vicepresident van USG People, en Jan Denys, arbeidsmarktexpert bij Randstad, te geloven. "Discriminatie is al te vaak het gevolg van negatieve ervaringen. We beseffen dat het geen populaire boodschap is, maar de allochtone gemeenschap moet ook voor eigen deur vegen."

‘Wie niet horen wil, moet voelen’, ‘de sector heeft zijn kans gehad’, ‘de straffeloosheid moet doorbroken worden’. Zowel het Minderhedenforum, de interculturele beweging KifKif als het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding (CGKR) waren vastbesloten om spijkers met koppen te slaan na de één-reportage over discriminatie in de uitzendsector.

‘En nu even geen allochtonen meer’
Ook Hubert Vanhoe, vicepresident van de uitzendgroep USG People Belgium, was onder de indruk van de uitzending. "Mijn eerste reactie? Plaatsvervangende schaamte. Als wij een beleid uitstippelen, is het de bedoeling dat iedereen zich daaraan houdt. Blijkbaar gebeurde dat niet. Aan ons om het nog scherper te stellen en onze medewerkers duidelijk te maken dat er geen keuze is."

Al vindt Vanhoe het te makkelijk om alle schuld in de schoenen van de consulent te schuiven. "Een deel van de verantwoordelijkheid ligt bij ons, het management. Maar, en daar wringt het schoentje, ook bij de allochtone gemeenschap. De attitude op de werkvloer moet veranderen. Samenklitten, enkel de eigen taal spreken zodat de ploegleider niet begrijpt wat er gezegd wordt, zijn niet de juiste signalen. ‘Ze komen voor mijn bureau staan, lachen me uit en ik weet niet waar ze het over hebben’, vertelde een hr-manager me onlangs. Goed, dan krijg je reacties als: ‘En nu even geen allochtonen meer’. Zelfs bedrijven die graag met allochtonen werken, gaan nu op de rem staan."

Allochtonen zijn deels zelf verantwoordelijk
"Het is niet mijn bedoeling om alle allochtonen over dezelfde kam te scheren, wel om te wijzen op iets wat blijkbaar niet gezegd mag worden of wat anderen niet durven uitspreken: allochtonen zijn deels zelf verantwoordelijk voor het falen van hun integratie op de werkvloer."

Ook Jan Denys, arbeidsmarktexpert bij Randstad, hoedt zich voor te sterke veralgemeningen. "Integratie vergt inspanningen van alle partijen, en dat gevoel leeft niet altijd. Vaak is het een kwestie van management. Waarom scoort Colruyt goed op diversiteit? Omdat het duidelijke eisen stelt. Het bedrijf legt een lijn, wie erover stapt wordt bestraft. Voor stelen is er bijvoorbeeld een quasi zero tolerance."

Probleem van iedereen
Op dat vlak kunnen we nog veel leren, stelt Denys vast, want over het algemeen verloopt integratie moeilijker dan verwacht. "We hebben te lang gedacht dat allochtonen binnen de bedrijfsmuren krijgen dé oplossing was. Daarna zou iedereen elkaar wel vinden. Zo simpel is het dus niet. En het klopt dat bedrijven waar veel allochtonen werken, tot de helft en meer, nu op zoek gaan naar meer evenwicht. Ondernemers zeggen: ‘Meer kunnen we niet doen, we hebben ons best gedaan’. Maar daarmee zijn de problemen op de werkvloer nog niet opgelost."

Die oplossing heeft Vanhoe niet. "In alle eerlijkheid: ik weet het niet. Nederlands spreken op de werkvloer, rekening houden met de normen die gelden in een bedrijf, discipline tonen ... kunnen een begin zijn. Net zoals dit bespreekbaar maken, anders vinden we de oplossingen nooit."

Ook Denys heeft geen pasklaar antwoord. "Ten eerste moet voor iedereen duidelijk zijn dat dit een gezamenlijk probleem is. Discriminatie is slechts één uiting van de gehele achterstelling van allochtonen op de arbeidsmarkt. Zondebokverhalen en slachtofferdenken dienen in deze tot niets. Je kan moeilijk van een uitzendconsulent verwachten dat die de problemen op de werkvloer oplost. En ook allochtonen moeten hun verantwoordelijkheid nemen."

Verschil in cultuur
Niet alleen socio-economische redenen zoals gebrek aan scholing bemoeilijken de integratie van allochtonen op de werkvloer. Denys ziet ook een grote culturele oorzaak. "Sommige allochtonenverenigingen weigeren de problemen in een culturele context te plaatsen. Zij wijten alles aan de sociaal-economische positie van de allochtoon. Ik ben het daar honderd procent mee oneens. Er spelen wel degelijk culturele elementen. Voor Marokkaanse en Turkse mannen is het bijvoorbeeld niet evident om leiding te krijgen van een vrouw."

"En dat is toch een vorm van emancipatie waarvoor gevochten is. We kunnen de klok toch niet terugdraaien om hen daarin tegemoet te komen", meent Vanhoe.

 Bron : Jobat

Als de VRT zo verder doet, komt er nog een dikke 0 bij : 0nvlaamse, 0verbodige, 0nfatsoenlijke 0penbare 0mroep.  Tussen al de boeiende herhalingen door, staat de Nieuwsdienst elke dag Paraat met een uitgelezen keure van fijne geselecteerde informatie, die onze gedachtenwereld moet opvullen.

Vooral als La Tanghe presenteert met haar zwoele bas, stijgt de vreugde ten huize Savat duizelingwekkend hoog. "Papa, papa, La Esterella is terug"  

In het avondnieuws van 19 uur op 16 juni 2011 werden er bijna 8 minuten zendtijd besteed aan het eerste onderdeel.  Het interimkantoor Adecco dat 10 jaar geleden (bijna vorige eeuw) zou lijsten  opgesteld hebben over zijn klanten, grote en minder grote belgische bedrijven, die op zoek waren naar BBB-personeel : Blanc - Bleu - Belge. Dat was een weinig eerbiedwaardige camouflage uit de vleesindustrie om te zeggen  "Eigen volk eerst, allochtonen ongewenst". Mochten allochtonen vergeleken worden met huisvee "BKK" (Bruin Kakelend Kieken) of SSS (Stom, Sullig Schaap) de VRT zou nog aan het uitzenden zijn.

Let wel : TIEN jaar geleden en dit document wordt dezer dagen gepubliceerd door de Partij van de Arbeid. De zuster van President  Van Rompuy is het bekendste lid van de PvdA, een familie van extremen : een dweil, een dwaalgeest en een dweepster.   Hoe die communisten aan zo'n papier komen, is een boosaardige vraag, die dan ook niet gesteld wordt op de redactie van de 0000.  Al wat uit rode politburo's komt, is bij voorbaat de Waarheid.

Evenmin komt het in iemands hoofd op zich te bezinnen over de nieuwswaarde van zo'n uit de lucht gevallen oudbakken velletje papier.  Bij Adecco, dat net veroordeeld is, omdat het op vraag van de klant geen AIR personeel aanbiedt, viel de directeur uit zijn zetel (AIR =  Allochtone-Islamitische-Ruziemaker).  Het zijn geen directeurs meer als vroeger, want de  Adecco-CEO, Mark de Smedt,  mompelde en frommelde alsof hij net uit Kamer 2806 van het New Yorkse Sofitel kwam gestapt. Geen moment kwam het bij hem op,  vragen te stellen nopens de origine van dat document.  Hij ontkende zo hard dat hij van niets wist, dat een volksjury  hem direct schuldig zou bevinden, na een intiem onderhoud met de Heilige Jozef Vermassen.

De Vlaamse bevolking bibbert en beeft als de Inquisiteurs van de 0000 op ronde zijn. (Dat verdient een extra bonus, Ingriet Lieten, grabbel nog eens in de ton bij Philippe Blunders, hij heeft eergisteren zijn trouw herbevestigd, hij kan nu bewijzen wat dat waard is)

Andere bedrijfsleiders werden ook voor camera en microfoon gesleurd door de Inquisiteurs van de 0000 : zij waren destijds de klanten van Adecco en als bij toverslag veranderden ook deze managers met de ruggengraat van een worm,  in triestige Wannes Rapsfiguren die hun poco-peerdenpaternoster aframmelden : wij zijn nondedju tegen discriminatie,  wij schenken potverdorie véél liefde en begrip aan onze allochtone medemens en wij hebben oprecht, dedju, dedju,  misprijzen voor bedrijfsleiders-racisten die stiekem een BBB'tje willen. Delhaize le Lion, C&A, Electrabel, misschien wel het reclamebureau van Janssens en de fabrikant van hoestbollen van Zwarte Jef : allemaal verdoken BBB-adepten. HIER is de lijst.

De grappigste voorstanders van "geen vreemd volk" over mijn werkvloer, waren de United Colors van Benetton afgevaardigden, die hun textiel bij het publiek aanprijzen met reuzeposters uit de Sprookjeswereld van de Multicultuur. Een niet zo erg fanatieke heer protesteerde hevig tegen mogelijke aantijgingen van racisme. "Allez, chou, oekandana, wij doen er alles aan om ons vendeuskes tip-top klantvriendelijk te laten zijn. Het is niet belangrijk dat zij Nederlands kennen, als ze maar lief zijn". Ten bewijze liet de simpele van dienst van de 0000 een aantal Afrikaanse verkoopstertjes iets zeggen voor de microfoon. Het klonk als beschaafd Lingala met een Vlaamse tongval.

Binnenkort gaat de 0000 op zijn Gestapo's weer rond met de verborgen camera in de boodschappentas, om mensen die vechten om de kop boven water te houden, in hun hemd te zetten. Wie de fierheid van een luis heeft, is een goede kracht voor de VRT-Nieuwsdienst.

Wij nemen onze tijd voor dit stukje, precies zoals La Tanghe en haar redactie het deed voor dit éne onderdeel. Tot besluit kwam de Grote Nachtmerrie, de manksprekende  Jozef de Witte op het scherm met zijn gekende dreigingen tegen het bedrijfsleven.

Onze houding is onveranderlijk, dat iedereen vrij moet zijn in het belang van zijn bedrijf, zijn personeel uit te kiezen zonder betutteling van de staat. Er zijn al genoeg pesterijen om het eigen initiatief te kelderen.

Ik verfoei dit land niet langer, ik moet mij hoeden om het niet te haten.

Savat

Angeltjes,

Gelezen in de krant het Laatste nieuws : "Schermen met fronten en allianties en dreigen met nieuwe verkiezingen, zorgen alleen maar voor nodeloze vertraging, als ik stratego wil spelen,doe ik dat thuis wel met de kinderen" aldus deze groene paling.

Dat is een heel goed idee van Wouter, want thuis met zijn kinderen stratego spelen, daar kan deze limbodanser nog het minst kwaad doen, hij zit er voor ons op een veilige plek, het spijtige daaraan is wel, dat we hem daarvoor nog moeten betalen ook.

mvg SDW

Dag schattekes,

We gaan vandaag even over het Kanaal.  In de zestiger jaren schoten daar de orkestjes als paardenbloemen uit de grond. 

In 1967 ontstond er zo eentje met een Latijnse naam, naar de Birmaanse kat van een vriend, dat zoiets als “buiten of boven alles” zou moeten betekenen: Procol Harum. 

Het groepje zou aan de wieg staan van de ontwikkeling van de progressieve, symfonische en zelfs psychedelische rock.  Geef toe, lieve Angeltjesvrienden, dat jullie nog nooit hiervan gehoord hebben – van dat soort rock, bedoel ik, het nummer zelf herkennen jullie onmiddellijk: “A whiter shade of pale” .  Het werd op 12 mei 1967 uitgebracht, een monsterhit zowel in het Verenigd Koninkrijk, in Europa, in de VS, in Canada als in Australië. 

De muziek was zodanig ongewoon dat je wel moest luisteren.  Ergens deed die denken aan barok, met op de achtergrond Bachs Orchestrale Suite nr. 3 in D major op het orgel, met de soulstem van Brooker en de mysterieuze tekst van Reid: geen gemakkelijk lied.

De groep zelf kende een groot verloop: muzikanten kwamen en gingen.  Zij borduurden voort op hun eerste hit, brachten verschillende platen uit die nooit meer het internationaal enthousiasme konden opwekken.  In de zeventiger jaren brachten zij symfonisch rock en traden op met grote symfonisch orkesten.  In 1977 zou de voortdurende wisseling van muzikanten – elk had zo zijn eigen muzikale mening – ertoe leiden dat de groep ontbonden werd.  Ze kwamen vijf maanden later nog even samen om de prijs voor de beste Britse popsingle 1952 – 1977 (samen met Bohemian Rhapsody van Queen) in ontvangst te nemen tijdens de BRIT Awards, dat deel uitmaakte van de Queen’s zilveren jubileum.

In 1991 probeerden ze het opnieuw, met gematigd succes.  Vanaf 2000 trekken ze voortdurend rond, van het ene continent, van het ene land naar het andere, van festival naar een viering of herdenking.

Hun naam werd intussen vereeuwigd: de asteroïde 14024 werd Procol Harum genoemd en er is ook een orchidee met die naam, een teeltresultaat van de Mighty Sensation en de Electric Ladyland.  Ook zou een roos zich Procol Harum mogen noemen. 

De uitdrukking “a whiter shade of pale” werd in het Engelstalig taalgebruik ingevoerd: ook een verdienste van Procol Harum.

Luister naar A whiter shade of pale in de sfeer die het verdient: ga even rustig zitten en doe je ogen toe.

Kusje

Lolita

Herman van Rompuy komt niet terug naar de belgische politiek in 2025.  Wilfried Martens : "Neen, de moeite niet om te wachten, Herman keert niet terug".  Dehaene : "Goed, wat doen we nu met BHV ?"

Als bewoners van autonome landen zullen Vlamingen en Walen het beter met elkaar kunnen vinden.

Maandag was het alweer een jaar geleden dat in België parlementsverkiezingen werden gehouden, en dat hebben we geweten. Voor de zoveelste keer werden we er aan herinnerd dat de Belgen nog altijd zonder regering zitten, dat geen enkel ander land zolang zonder regering heeft gezeten, en wat erger is, dat het nog wel een tijdje zonder regering zal zitten. Een einde van de regeringscrisis is voorlopig niet in zicht.

Opsplitsen
Optimisten mikken op september. Voor zover er tegen die tijd natuurlijk een oplossing wordt gevonden voor het eeuwige vraagstuk Brussel-Halle-Vilvoorde, een tweetalig kiesdistrict dat de Vlamingen tegen de zin van de Walen willen opsplitsen.
Eén ding ontbrak echter in al die onheilstijdingen: de vraag of het niet stilaan tijd wordt voor een boedelscheiding. Als Vlaanderen en Wallonië met elkaar getrouwd waren geweest, dan waren ze allang uit elkaar gegaan. Sinds in de jaren zeventig het regionaliseringsproces in gang werd gezet, volgen de conflicten over de verdeling van bevoegdheden elkaar in snel tempo op. Zelfs een therapeut zou er radeloos van worden.

Maar in internationale betrekkingen gelden andere maatstaven dan tussen twee mensen. Scheidingen hebben er nooit goed in de markt gelegen, niet alleen omdat ze de stabiliteit aantasten, maar ook omdat de meesten onder ons vinden dat verschillen van taal of identiteit geen voldoende reden zijn om uit elkaar te gaan. Separatistische bewegingen kunnen in het Westen doorgaans op weinig sympathie rekenen.
Maar soms kan het gewoon niet anders. En dan rijst de vraag of het niet beter is om als vrienden uit elkaar te gaan in plaats van te blijven bekvechten tot het ogenblik gekomen is dat de gevolgen niet meer te overzien zijn.

Zoals bij de meeste huwelijken liet ook in het geval van België niets een scheiding voorzien. Wat de Vlaams-nationalisten ook mogen beweren, België was bij zijn ontstaan allesbehalve een kunstmatig land. De provincies die zich in 1830 afscheidden van de rest van het Koninkrijk der Nederlanden vormden toen al eeuwenlang een apart geheel.

Taalmuur
Zelfs de discriminatie van het Nederlands kon de relatie tussen Vlamingen en Walen niet aantasten. De desintegratie begon pas toen België bijna anderhalve eeuw oud was. Met de totstandkoming van aparte deelstaten werd een proces in gang gezet dat niet meer te stuiten was. Sindsdien is de taalgrens een taalmuur geworden. Zelfs voor Vlamingen die graag België bij elkaar willen houden, is Wallonië een vreemd land geworden, en vice versa. En daar kunnen zelfs de Rode Duivels met de beste wil van de wereld niets aan veranderen.

Zelfs als er straks een oplossing uit de bus komt, is het gewoon wachten op de volgende crisis. Dat het beter is om in een dergelijk geval uit elkaar te gaan, bewijst het voorbeeld van Tsjecho-Slowakije. Ook dat was een land waarvan iedereen zich afvroeg waarom het zonodig uit elkaar moest vallen. Net zoals de Vlamingen en de Walen leken de Tsjechen en de Slowaken voor altijd bij elkaar te horen.

Tweederangsburgers
Ondanks de wederzijdse beschuldigingen – van de Slowaken dat ze als tweederangsburgers werden behandeld, van de Tsjechen dat ze steeds weer voor de rekeningen moesten opdraaien – leek niets na de val van het communisme een opdeling van hun land te voorspellen. In tegenstelling tot de Vlamingen en de Walen spraken de inwoners van Tsjecho-Slowakije min of meer dezelfde taal; Belgische toestanden waren hun vreemd.

Maar dat belette de leiders van beide landsdelen niet om enkele jaren na de Fluwelen Revolutie een ‘fluwelen scheiding’ door te voeren. Amper een week nadat het Slowaakse parlement de onafhankelijkheid had uitgeroepen, was de zaak beklonken. Op 31 december 1992 hield Tsjecho-Slowakije formeel op te bestaan. Volgens de betrokken politici waren de tegenstellingen onoverbrugbaar geworden.

Scheiding
Lang niet alle inwoners waren daar gelukkig mee, integendeel. Volgens opiniepeilingen was een meerderheid van de Tsjechen en Slowaken zelfs tegen. Maar betreurd hebben ze hun scheiding niet. Zelfs de Slowaken, het zwakke broertje, hebben er economisch niet onder geleden. Als inwoners van een onafhankelijke staat staan ze beter hun mannetje dan toen ze afhankelijk waren van het geld van de Tsjechen.

Maar de belangrijkste winnaar van de scheiding zijn de onderlinge relaties. Die zijn vandaag veel beter dan toen Tsjechen en Slowaken landgenoten waren, behalve natuurlijk wanneer ze, zoals enkele weken geleden tijdens het wereldkampioenschap, ijshockey tegen elkaar spelen.

De fluwelen scheiding zou dan ook een voorbeeld moeten zijn voor België, waar de communautaire problemen veel groter zijn dan in het voormalige Tsjecho-Slowakije. Voor een economische crisis hoeft niet gevreesd te worden. In tegenstelling tot de Tsjechen en de Slowaken in 1992 beschikken de Vlamingen en de Walen over het vangnet van de Europese eenheidsmarkt.

Ook het probleem Brussel, dat tegelijk een apart gewest en hoofdstad van Vlaanderen is, hoeft een scheiding niet in de weg te staan. Daarvoor dient dan maar een Belgische oplossing bedacht worden, zeker in een tijd waarin het begrip territorialiteit flexibel is geworden, geen onoverkomelijke opdracht.

De auteur, Belgisch staatsburger Jan Hunin, is correspondent voor de Volkskrant in Midden- en Oost-Europa. Hij houdt zijn landgenoten de ‘fluwelen scheiding’ van Tsjechen en Slowaken ten voorbeeld. ‘Soms kan het niet anders.’

http://opinie.volkskrant.nl/artikel/show/id/8719/Belgi%C3%AB_was_niet_gedoemd_te_falen

Tijdens de politieraad van woensdag 15 juni  werd het voorstel van het Vlaams Belang inzake de opstart van een proefproject rond inbraakpreventie door middel van synthetisch DNA goedgekeurd.

De meerderheid stelde eerst voor om het voorstel verder te onderzoeken binnen het politiecollege en te behandelen op de volgende politieraad. Opvallend was dat niemand eigenlijk tegen het voorstel was, waarop het Vlaams Belang dan ook meermaals aandrong op een stemming wat - met tegenzin van sommige politieraadsleden van de meerderheid - uiteindelijk ook gebeurde.
Normaal gezien worden voorstellen van het Vlaams Belang nooit goedgekeurd. De besluiten worden genomen bij volstrekte meerderheid van stemmen. Onder volstrekte meerderheid van stemmen wordt verstaan: meer dan de helft van de uitgebrachte stemmen, onthoudingen niet meegerekend. Groot was dan ook de verbazing toen bleek dat het voorstel werd goedgekeurd met slechts 5 ja-stemmen, 11 onthoudingen en 0 neen-stemmen.

Ja-stemmen: Erna Scheerlinck (N-VA Denderleeuw), Burgemeester Roger Coppens (Open vld Haaltert), Geert Van Schelverghem (Open vld-Plus Denderleeuw), Maria Moerenhout (Vlaams Belang Haaltert) en Kristof Slagmulder (Vlaams Belang Denderleeuw). De overige politieraadsleden van CD&V, Open Vld en sp.a hebben zich onthouden tijdens de stemming.

http://www.editiepajot.be/regios/32/articles/19255

Video opgedragen aan de drie Vlaams Belang parlementairen die hun persoonlijke religieuze opvattingen in de gebouwen van het parlement willen uitdragen. Mochten de aanhangers van de islam dit proberen, de partij schreeuwde terecht moord en brand. Wie de  noodzakelijke scheiding religie - staat niet kan aanvaarden, zet de deur wagenwijd open voor de islam. Dat zien deze beperkte geesten zelfs niet in. De tijd dat het Vlaams-nationalisme uitsluitend een zaak was van katholieken, ligt al decennia achter ons. 

Angeltjes respecteert de persoonlijke opvattingen inzake geloof of filosofische overtuiging (behalve de islam), en wij hebben meermaals christelijke waarden verdedigd, ook al behoren wij niet tot die club. Wij nemen echter  nadrukkelijk  (en met veel spijt) afstand van Pater Veys en zijn twee nonnetjes die een gebedsgroep in het leven roepen op een plaats met een symboolwaarde (wat we daar verder ook mogen over denken) waar de scheiding met de religie zuiver moet zijn. Wij bedanken deze kwezels die het Vlaams-nationalisme weer eens in een donkere uithoek van de samenleving duwen.  Voor ons zieleheil hoeft niemand te bidden, dat heeft nog nooit gewerkt.

Zoals Pat Condell zegt : Peace !

Redactie van Angeltjes, Ray

+ Aanpassing 16 uur : Dank aan de vele reageerders die zowel pro,  anti  als sussend hun visie op deze zaak gegeven hebben,.  Om geen verdere polemiek te laten ontstaan, zullen wij uw reacties niet openbaar maken.  Wij hebben tegengas gegeven, afstand genomen en verschillende leden van de partijtop hebben ons inmiddels laten weten, dat dit géén VB-initiatief is. Hopelijk zien de betrokkenen in dat de strijd voor Vlaamse Onafhankelijkheid best op een neutrale manier gevoerd wordt.

Het aandeel Dexia van juni 2007 tot vandaag half juni 2011

Eind mei 2011 schreef Trends het volgende :

Als de schuldencrisis in Europa verder escaleert, komt Dexia in nauwe schoentjes. Dan kun je maar beter zorgen dat de schade uit het verleden alvast opgeruimd is.

De provisie van 3,6 miljard euro zadelt Dexia in 2011 met een monsterverlies op. Bestuursvoorzitter Dehaene beklemtoonde echter dat de provisie een schatting van de toekomstige verliezen inhoudt en dat de afbouw van de Amerikaanse rommelkrediet- en de obligatieportefeuille nog moet uitgevoerd worden. Daarmee lijkt hij een slag om de arm te houden.

De voorbije weken steeg de waarde van Dexia’s Amerikaanse huizenportefeuille op de markt, wat de bank overhaalde om te handelen. Maar marktomstandigheden kunnen snel veranderen. Volgens Mariani is er interesse voor de effecten die Dexia massaal wil dumpen. De cruciale vraag is: tegen welke prijs? Het is dus maar de vraag of 3,6 miljard euro zal volstaan om de verliezen te dekken.

Bovendien laat Dexia nu wel het verleden achter zich, maar intussen dienen zich al nieuwe, ernstiger problemen aan. De schuldencrisis in de eurozone en de impact daarvan op de kredietwaardigheid van banken en landen, baart zorgen. Hoe landen als Griekenland, Ierland en Portugal ooit hun schulden zullen terugbetalen, is niet voor iedereen duidelijk. Vooral de situatie in Griekenland is onrustwekkend. En van dat land heeft Dexia 3,5 miljard euro overheidspapier in portefeuille.

Pierre Mariani gaf aan dat de bank bestand is tegen een haircut (niet-terugbetaling van schulden) van 30 tot 50 procent op Griekse overheidsobligaties. Het probleem is natuurlijk dat er in de markt al rekening gehouden wordt met een niet-terugbetaling van minstens 70 procent. En zelfs een absoluut doemscenario zoals de uittrede van Griekenland uit de eurozone, durft niemand meer weg te lachen.

Intussen is de Europese Commissie druk in de weer met de verdere uitbreiding van de Unie met ondermeer Kroatië en later Servië. Om het niet te hebben over.  Turkije Alsof er niets aan het handje is. Het orkest van de Titanic moest verder spelen na de ijsberg-aanvaring. Die van Europa doen rot verwend verder uit verwaandheid, wereldvreemdheid en onverantwoordheid.

Ray

Sinds begin dit jaar heeft de Antwerpse lokale politie al 80 gevallen van halskettingdiefstal behandeld. Gedurende dezelfde periode vorig jaar waren dat er slechts 22. Hoewel er nog geen aanwijzingen zijn dat het om steeds dezelfde daders of georganiseerde bendes gaat, stelt de politie wel vast dat de daders telkens hetzelfde profiel hebben en op een gelijkaardige manier te werk gaan.

Uit de eerste resultaten van de analyse die de politie momenteel doorvoert, blijken de daders steeds "jonge mannen" te zijn die alleen of met twee werken. In het eerste geval rukt hij meestal de ketting af tijdens het voorbijlopen of -fietsen, eventueel na het slachtoffer op de grond te duwen. Wanneer de daders met twee zijn, vraagt de ene vaak inlichtingen of een wegbeschrijving, waarop de tweede het afgeleide slachtoffer berooft en beide daders gaan lopen.

Kiel en Hoboken

Ruim een derde van de feiten speelden zich af in de afdeling Antwerpen zuid, en specifiek aan het Kiel en in Hoboken. De slachtoffers zijn volgens de politie meestal vrouwen van een respectabele leeftijd.

Binnen de afdeling zuid is de politie de komende tijd extra waakzaam. Er komen ook bijkomende patrouilles en buurtonderzoeken om de daders te vatten. Burgemeester Slaapmans heeft gedreigd, dat de daders zeker 10 bladzijden straf zullen moeten schrijven. Als ze gepakt worden.

"Nog voor hij de knop van de centrale vergrendeling kon indrukken, stapten twee mannen in de wagen van Niels Schreyers, de bedenker van de 'Zonder Haat Straat'. De ongewenste medereizigers dwongen de copywriter met een mes zijn bankkaarten en codes te geven. Reclamebureau Mortierbrigade beslist nu uit veiligheidsoverwegingen te vertrekken uit Molenbeek", zo leidt De Morgen het artikel in.

Niels Schreyers is geen alleenstaand geval. Niels Schreyers: "Ik overdrijf niet als ik zeg dat 80 percent van mijn collega's al hinder ondervond in Molenbeek. Ingegooide autoruiten, gestolen boordpapieren, computertassen die werden afgerukt. (...) De gemeente moet ervoor zorgen dat je op het grondgebied van Molenbeek geen kans hebt om ongestraft een crimineel feit te plegen. Het klopt wel dat de meeste mensen in de buurt niet gediend zijn met de criminaliteit. Na de tijdelijke gijzeling – of hoe moet ik het noemen? – kwam er een afvaardiging van buurtbewoners met ons praten. Zij waren heel verontwaardigd. Ze hebben daarna een week als wijkvaders op de hoek op de uitkijk gestaan. Heel lief, maar daarna was alles weer bij het oude."

Of Niels Schreyers nu anders naar zijn 'Zonder Haat Straat'-campagne kijkt? Niels Schreyers: "Ik ben niet geradicaliseerd, sta nog altijd achter mijn idealen. Je kunt een hele wijk niet over één kam scheren terwijl het een minderheid is die de gemeenschap terroriseert." Het zal wel nieuwswaarde hebben dat uitgerekend de bedenker van de 'Zonder Haat Straat'-campagne gegijzeld werd door twee allochtonen, en het heeft ongetwijfeld nieuwswaarde dat men blijkbaar niet in staat is de criminaliteit in een deel van Molenbeek in te dijken. Werknemers van het reclamebureau BBDO, eveneens in Molenbeek gevestigd, heb er ook al last van. Maar de 'Zonder Haat Straat'-campagne was geen geloofsbrief voor de geneugten van een multiculturele samenleving, en nog minder om criminaliteit te dulden. De 'Zonder Haat Straat'-campagne was een "signaal tegen groeiend racisme en geweld". Het was een noodzakelijk signaal na de moordende raid van Hans Van Themsche en de dood van Joe Van Holsbeeck voor een MP3-speler, van Bart Bonroy voor een geweigerde sigaret, en de al even zinloze dood van Yannick Amba-Bongelo in 2006 - 2007.

Tot zover het pathetische stukje op nieuws.be

De linxe believers die het voortouw nemen in het aanprijzen van de multicriminele maatschappij slaan op de vlucht. Het was zoals Don Quichotte in de Man La Mancha : zelfs om te dromen, een onmogelijke droom.  Wakker worden, kindjes, koffertjes pakken en terug naar Grotemensenland.

Gedurende ongeveer 100 minuten zat de maan verscholen in de schaduw van de aarde.

Plotseling wordt er een (rook) gordijn opengetrokken.De vergelijking met een andere ( levensgevaarlijke wijk) brengt het spotlicht op de eigenlijke problemen: straatrovers. Bedrijven, ook progressieve,  trekken eruit. Andere maken van hun bedrijf een concentratiekamp. Niet om volk te beletten te ontsnappen maar om indringers tegen te houden.

Afsluitingen met gillettemesjes-draad en stalen afrasteringen met de hele mik-mak van electronische spitsvondigheden moeten het beoogde doel verzekeren : de veiligheid van bedrijf en personeel.

Alle dagen was de weg naar het werk een gang naar Canossa. Tot de personeelsleden onder bewaking naar hun voertuigen begeleid worden. Dit is niet een af ander scenario van een slechte SF-film, dit is de realiteit in Brussel 2011.

Deze voorzorgsmaatregelen zijn slechts tijdelijk, maar niet van tijdelijke aard, neen.  Het bedrijf in de kijker, en nog andere , én hun personeel zijn het terrorisme kotsbeu. Zij willen weg. Zij die nog gevlucht zijn,  zijn op zoek naar een andere locatie. Justitie kan achteraf beschikken over de accomodatie want, integenstelling tot tot de open-deur-gevangenissen uit de tijd van Napoleon en de Hollanders, zijn deze, mits eenvoudige bewaking, wél in- en uitbraak vrij.

Politie ? Ik weet niet of U het weet maar Ingriet Lieten heeft al enkele miljoenen via de FEDERALE geinvesteerd = Uw en ons geld. Fluppe Moureau heeft daar bovenop al ongeveer 45 gardes in bruikleen gekregen van de federales ( opnieuw ons geld) terwijl toezicht en veiligheid der bewoners grotendeels een zaak is van de gemeentelijke overheid die daarvoor subsidies ontvangt. De vraag hoe dat komt, ligt voor de hand. Mijnheer de burgemeester kan toch geen volk inzetten tegen zijn eigen schoonfamilie en de helft ervan opsluiten ? Het intresseert die Baas Gansendonken geen fluit. Ze krijgen zoveel ze willen uit de federale pot, gespijsd door VL.

En dan maar zagen en klagen dat er geen investeerders worden aangetrokken en dat de opbrengst van de belastingen niet volstaat om het hoofd boven water te houden. Er was eens een Vlaamse stad dans le coeur du Brabant... Mag ik voor een keer nostalgisch doen en refereren naar Wannes Vandeveldes " Pieter Breugel den Aawe... "

We zijn er op vooruit gegaan. Brussel is een ander land met een andere taal geworden, hoe komt dat toch ? Misschien een tragedie-thema voor de acteurs-smoelentrekkers uit Gent. Zij kennen immers hun rol, ze schreven hem zelf en daar een stukje piano bij.

Daniël