Ik ben een beetje down vanavond.....ben ook niet zo gezellig....laat staan dat ik een gezellig tekstje bij mijn afbeeldingen kan zetten.....
zou dat van het trieste en regenachtige weer komen??
maar ja de avond is nog niet om en ik ga straks maar eens even muziek aan zetten...wil wel eens helpen om me op te vrolijken..

hallo maatjes.....ik kom weer even een paar afbeeldingen op mijn blog zetten.....eventjes weggeweest....mijn PC en internet nog erg traag en ook hier op seniorennet helaas...

Hopelijk heb ik morgen meer te vertellen....m'n hersens zijn met mijn energie samen op vakantie in een lekker warm land en zijn dus niet aanspreekbaar vannacht....haha!!

Het loopt tegen twee uur en ga dan toch zo naar mijn bedje....krijgde laatste tijd op m'n kop op m'n kop van verschillende lieve blogmaatjes en zal daar dan toch maar  eens een keertje naar gaan  luisteren....hahaha!!!
Nog een paar afbeeldingen en dan brei ik er een eind aan..

Gewoon maar even goed lezen....vindt hem goed namelijk!!

Ook deze afbeelding is een wallpaper en komt dan beter tot zijn recht.....maar vond hem toch wel zo mooi om het op mijn blog te zetten...

Heb een nieuwe cd van armin van buuren....even wennen ..is anders dan dj tiesto...maar lekker opzwepende muziek...heb ik nu wel even nodig...mijn energie is namelijk vertrokken...heeft een paar dagen vakantie genomen denk ik...haha!!!

Eigenlijk is dit plaatje als wall paper veel mooier...dan is hij is zelfs geweldig.....

Vandaag wil ik ook alvast mijn lieve blogmaatjes bedanken voor hun leuke en lieve reacties....vannacht ga ik niet op blogronde, want het zal overal wel traag gaan en ben er dan uren mee zoet....ik denk morgen in de namiddag.....

hallo blogmaatjes...hier ben ik eventjes weer....had een paar slechte dagen gehad en met mijn hond sita gaat het nog steeds niet goed...vandaag met haar naar de dierendoc geweest...kon zo niks vinden...geen koorts of last van de longen of hart..de oorontsteking was aan de beterende hand gelukkig.... ze moet weer gaan eten en moet nu rauwe rundergehakt gaan eten en dat heeft ze vanavond wel opgegeten...heb flinke wandeling met haar gemaakt en heb me zelf ook maar eens uitgelaten....werd ook wel eens tijd...heb er alleen een zooi pijn aan overgehouden...alhoewel het regenachtige weer ook meespeelt natuurlijk.....hoop in iedergeval dat sita weer wat opknapt...het kon misschien ook nog schijnzwangerschap zijn....maar dat geloof ik niet dat dat het is....ook moet ze nog een wormenkuur hebben......
En ja nu maar afwachten dan !!

En nu dus een science fiction afbeelding....ook weer eens wat anders...hoop er nog meer te vinden...want ook science fiction vind ik helemaal te gek....ik ben en blijf een gek mens!!
hahaha!!!

Een bijzonder gedicht...maar wel waar !!

Lieve blogmaatjes van me.....ik zeg het al vast....ik lig echt voor half 2 in mijn bed....ik moet eigenlijk echt voor mezelf in bescherming worden genomen....hihihihi !!!!

Ik heb voorgaand bericht ook nog maar pas gelezen....het werd mij toegezonden door mijn goede vriendin marij die ook een dierenliefhebster in hart en nieren is...en vroeg mij of ik dit trieste bericht van deze puppy op mijn blog wilde zetten.....uiteraard wilde ik dat...ik ben ook een dierenliefhebster en ik zat ook met tranen in mijn ogen dit bericht te lezen......hoe triest het leven van een puppy van een broodfokker is.....

lieve blogmaatjes...wie ook maar een beetje van dieren houdt en tegen onrecht is met wat onze dieren wordt aangedaan....ZET DIT STUK OOK A.U.B OP JULLIE BLOG...ZODAT HET NOG DOOR MEER MENSEN WORDT GELEZEN!!!!
ALVAST MIJN GROTE DANK DAAR VOOR...
...........

Stop de broodfokkers en puppy en kitten fabrieken.               Ik herinner me niets meer van de plaats waar ik geboren ben. Het was er duf en donker en we kwamen nooit in contact met mensen. Ik herinner me nog wel mijn moeder en haar zachte pels, maar ze was zo dikwijls ziek en ze was heel mager. Ze had bijna geen melk voor mij en al mijn broertjes en zusjes. Ik herinner me dat vele van hen stierven en ik miste hen zo. .................................. De dag dat ik van mijn moeder werd weggehaald herinner ik me nog als de dag van gisteren. Ik was triestig en zo bang, mijn melktandjes waren nog maar pas doorgekomen. Ik had feitelijk nog bij mijn mammie moeten blijven, maar ze was zo ziek. ............... Bovendien bleven de mensen zeggen dat ze geld nodig hadden en dat ze de vuiligheid die mijn zusje en ik maakten beu waren. Dus werden we gekooid en werden we naar een vreemde plaats gebracht. Enkel wij beiden. We kropen dicht tegen elkaar en we waren bang. Er was niemand om ons te knuffelen of te aaien. Zo veel te zien en zo veel geluiden, zo veel geuren. .................. We werden naar een winkel gebracht met heel veel verschillende dieren! ... Sommigen kwaakten! ... Sommigen miauwden! ... Sommigen piepten! Mijn zuster en ik werden in een klein kooitje gesmeten. Ik kon er andere puppies horen. Ik zag mensen naar me kijken. Ik hield wel van kleine mensjes, die leken wel lief en leuk. Ze wilden zelfs spelen! ............... De ganse dag bleven we in die kleine kooi. Soms kwamen er nare mensen die op het glas klopten en ons bang maakten. Af en toe werden we uit de kooi gehaald om vastgehouden te worden door de mensen of gewoon om ons te bekijken. Sommigen waren lief , weer anderen deden ons pijn. Dikwijls zeiden ze : " Ooooh... ze zijn zoooo schattig! Ik wil er eentje! " Maar nooit gingen we met iemand mee. ................... Mijn zusje stierf vorige nacht , toen het donker was in de winkel. Ik legde mijn hoofdje op haar zachte vacht en voelde het leven uit haar magere lijfje verdwijnen. Ik had hen horen zeggen dat ze ziek was en dat ik nu voor een spotprijsje zou verkocht worden, zodat ik de winkel snel zou verlaten. Toen het levenloze lichaampje van mijn zusje uit de kooi werd gehaald om weggegooid te worden, was mijn zacht gehuil het enige teken van droefheid. .......................  Vandaag kwam er familie die mij kocht! Wat een zalige dag! Ze waren een lieve familie, ze wilden me zo graag , echt waar! Ze kochten me een etensbak en eten en het kleine meisje hield me zo liefhebbend in haar armen. Ik hield zoveel van haar! De man en de vrouw zeiden dat ik een lieve, brave puppy ben. Ik werd Angel gedoopt. ............................... Ik hield ervan om mijn nieuwe mensen likjes te geven. De familie zorgde goed voor mij, ze waren zo lief en aardig en zacht. Ze leerden me het verschil tussen wat goed was en wat verkeerd was. Ze gaven me goed te eten en heel veel liefde. Het enige wat ik wou was om deze mensen te plezieren. Ik hield van het kleine meisje en genoot ervan om met haar te spelen en rond te lopen. ................ Vandaag ging ik naar de dokter. Het was een vreemde plek en ik was bang. Ik kreeg een paar spuitjes, maar mijn beste vriend, het kleine meisje, hield me teder vast en zei dat alles in orde was. Ik was zo kalm. De dierenarts moet trieste woorden gezegd hebben, want mijn geliefde familie keek heel triest. ................ Ik hoorde moeilijke woorden zoals heupdysplasie en iets over mijn hart. Verder verstond ik nog flarden zoals broodfokkers en ongeteste ouders. Ik weet niet wat dat allemaal betekent, maar het deed me pijn om mijn familie zo triest te zien. Maar ze hielden nog steeds van mij en ik hou ook zo veel van hen! ........................ Ik ben nu zes maanden oud. Terwijl de meeste pups sterk en robuust zijn en wilde spelletjes spelen, doet elke beweging me geweldig pijn. De pijn gaat nooit weg. Het doet pijn om te lopen en te spelen met mijn kleine lieve meisje. Het is ook moeilijk om adem te halen. Ik blijf mijn best doen om een sterke puppy te zijn, zoals ik feitelijk moet zijn, maar het is zo moeilijk .............. Het breekt mijn hart om mijn vriendinnetje zo triest te zien. Soms spreken de vrouw en de man over " het is misschien tijd nu " Ik ga regelmatig naar de dierenarts, maar er is nooit goed nieuws. Ze spreken steeds over aangeboren problemen. Ik wil enkel maar de warme zon voelen, spelen, lopen en flodderen met mijn familie. ................ De vorige nacht was de pijn het ergst. Pijn was nu een vaste gezel in mijn leven, het doet nu zelfs pijn om recht te staan en te gaan drinken. Ik tracht recht te geraken, maar kan enkel zachtjes huilen van de pijn. ................ Ik word voor de laatste keer in de auto gezet. Iedereen is zo triest en ik weet niet waarom. Ben ik stout geweest? Ik tracht altijd lief en braaf te zijn, wat kan ik toch verkeerd gedaan hebben? Oh , als die vervelende pijn maar weg zou gaan. Als ik de tranen van mijn vriendinnetje maar kon drogen. Ik tracht me te strekken om haar hand te likken, maar ik kom niet verder dan een kreet van pijn. ............. De tafel van de dierenarts is koud. Ik ben zo bang. De mensen aaien en strelen me, ze huilen in mijn zachte vacht. Ik kan hun liefde en verdriet voelen. Ik slaag er in om zachtjes hun handen te likken. Zelfs de dierenarts lijkt niet zo angstaanjagend meer. Hij is lief, ik voel mijn pijn verzachten. De kleine meid houdt me zacht vast en ik bedank voor al de liefde die ze mij gegeven heeft. .......... Ik voel een zachte prik in mijn voorpoot. De pijn begint te verdwijnen, ik krijg een vredig gevoel. Ik kan haar nu zelfs zachtjes likjes geven. Ik kom in een droomwereld terecht, ik zie mijn moeder, mijn broertjes en mijn zusje in een verre groene wereld. Ze vertellen me dat daar geen pijn is, alleen vreugde en blijheid. Ik neem afscheid van de familie, op de enige manier die ik ken, door zachtjes met mijn staart te kwispelen en door met mijn neus te snuffelen. Ik had gehoopt om heel veel dagen met hen door te brengen, maar het heeft niet mogen zijn. Ik hoorde de dierenarts nog zeggen : " broodfokkers en puppyfabrieken " en niet van bekwame fokkers. De pijn is nu verdwenen, maar ik weet dat het nog jaren zal duren eer ik mijn geliefde familie terug zal zien ... Als de dingen maar anders hadden kunnen zijn. ..................................... Dit verhaal mag overal gepubliceerd of herdrukt worden in de hoop dat het fokkers zal stoppen om geldgewin na te streven in plaats van aan het welzijn van de dieren te denken. Ik heb tranen met tuiten zitten huilen... toen ik dit verhaal las op de marktplaats.nl... Voor Mij DUIDELIJK een hele goede reden... om dit verhaal hier te plaatsen !!! Ik hoop dat iedereen die dit leest het doorstuurt !!!                   hosted bij in.nl

Zo met deze aparte afbeelding ga ik eindigen...ik wens iedereen nog een hele fijne ( carnavals) dag en geniet van de dag...
het leven is al zo kort nietwaar??

Zou dat zo gaan.....naar de lichttunnel als we dood gaan???
Dat lijkt me erg mooi zo...
Zo vredig...

Ben door mijn voorraadje van gouden afbeeldingen heen en ga er dus ook zo maar mee stoppen...ik wil eens voor 3 uur op mijn bed liggen....afgelopen nacht ook weinig geslapen....mijn hond sita heeft weer eens een behoorlijke oor ontsteking...dat heeft zij om het half jaar en steeds weer hetzelfde oor...is pijnlijk en vervelend voor haar....en helemaal om het medicijn in zijn oor te krijgen...is een ramp...is een grote hond en dat moeten we dus ook met twee personen doen....als het maar weer geneest...dat is het belangrijkste...

En omdat ik dus niet katholiek of iets anders ben...( zie vorig bericht)...zet ik er een prachtige gouden engel op....want ik vind ze gewoon mooi....en daar komt mijn donkere en goede kant weer naar boven...jullie willen het misschien niet geloven...maar ik draag al jaren een groot zilverkleurig kruis....al voor dat het mode werd....ben mijn tijd ver vooruit...haha!!
in iedergeval ik draag dit hangend kruis al jaren...en waarom????....heb geen idee...een kruis doet me iets....vind het apart...heb zelf een tijdje met oorbel kruisjes gelopen....als ik nog jong zou zijn zou ik  gothic kleding en gekke sieraden dragen...niet zo extreem...maar wel de zwarte kleding en oog make up etc...nogmaals niet zo extreem als de echte gothic mensen er bijlopen...dat niet....maar ik hou van dingen die extreem zijn.....zowel kleding als met sieraden.....kan helaas op mijn leeftijd  niet alles meer dragen...maar probeer toch met sieraden en kleding toch iets aparts te dragen...helaas past heel veel kleding me niet( tikkie te zwaar...haha!!) maar desondanks probeer ik het toch .....zit in mijn aard denk ik...
ik ben een vat van tegenstellingen en soms hebben mensen daar wat moeite mee.....en sommige weer niet.....
Geeft niet...ik hou van veel mensen..en die houden hopelijk ook van mij...

Ik ben niet naar carnaval geweest en ga ook niet...ben geen carnavals mens...ben geboren en getogen in Noord Nederland ...daar kennen ze geen carnaval...wel hier in NoordBrabant waar ik nu woon....heb voor het eerst kennis gemaakt met carnaval toen ik van 1973 tot 1975 in Belgie woonde( Buggenhout vlak bij Dendermonde)..
daarvoor nog nooit gezien of gehoord....tegenwoordig is er in Noord Nederland wel iets van carnaval...maar niet zo als in belgie of hier in NoordBrabant....je moet er waarschijnlijk mee opgegroeid zijn en ook nog eens katholiek en ik ben geen van de twee...
haha!!