In Inge en Mira stelt Marianne Fredriksson de vriendschap van twee vrouwen uit verschillende culturen centraal. Ze vertelt over twee door hun verleden beschadigde mensen, over discriminatie, culturele integratie, de kracht om te overleven en te kunnen genieten van de kleine dingen. De intellectuele Inge is een gescheiden Zweedse van achter in de veertig en moeder van twee dochters. Ze is een sterke, onafhankelijke vrouw die weinig problemen heeft. Dan leert ze Mira kennen, een even oude Chileense die in de keuken van een kinderdagverblijf werkt. Het is het begin van een diepe vriendschap. Mira vertelt Inge over haar verleden in Chili en de verschrikkingen ten tijde van het Pinochet-regime. Haar oudste zoon is door de junta vermoord, haar dochter is verdwenen en zijzelf werd gefolterd en verkracht. Ook Inge doet haar verhaal, en langzaam maar zeker blijkt dat Inges eigen verleden minder rimpelloos is dan ze zelf wil geloven. Inge en Mira ontdekken dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze hadden vermoed. Wanneer het verleden zich aan hen opdringt, worden de kracht en de vriendschap van beide vrouwen flink op de proef gesteld.