Ik ben KARL
Ik ben een man en woon in De Vlaamse Ardennen () en mijn beroep is Gepensioneerd .
Ik ben geboren op 01/01/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, lezen, wandelen.
De foto is van Karl Kraus (1874-1936), Oostenrijks ironicus, die ik zeer geestig vind.
Ik verbaas me oprecht over mijn bestaan en lees alles wat ik begrijpen kan over Wetenschap, Religie, Filosofie en Psychologie.
13-07-2012
Kan de wetenschap in ons hoofd kijken?
De controversiële Amerikaanse wetenschaps-filosoof en neuro-wetenschapper Alva Noé betoogt in zijn boek: "Out of Our Heads: Why You Are Not Your Brain, and Other Lessons from the Biology of Consciousness" dat - zoals veel journalisten het, in de wetenschappelijke bijlagen van kranten en tijdschriften, voorstellen - je in het hoofd van de mensen zou kunnen kijken, terwijl ze denken, met behulp van fMRI en Pet scanners, een mythe is. Omdat het boek nog niet vertaald is geef ik er hier een fragment uit in eigen vertaling:
[...]"PET en fMRI hebben een zeer lage spatiale an temporele resolutie. Wanneer je gebeurtenissen in het brein lokaliseert met gebruikmaking van deze technieken, lokaliseer je ze in gebieden van 2 tot 5 kubieke mm - dat is: in gebieden waarin zich honderdduizenden cellen bevinden. Als er specialisatie of differentiatie tussen die cellen is, zal dat niet in het beeld verschijnen. Evenmin, wat dat betreft, kunnen we zeker zijn wanneer neurale gebeurtenissen exact plaatsgrijpen. Cellulaire gebeurtenissen ontplooien zich op een schaal van duizendsten van een seconde, maar het kan een veel langere tijdsduur vergen (grote gedeelten van een minuut) om signalen te detecteren en te processen voor het maken van beelden. Om deze redenen, hebben wetenschappers technieken ontwikkeld om data te normaliseren. Typisch hiervoor, is dat er een gemiddelde gemaakt wordt van verschillende subjecten. Het proces van gemiddelden maken leidt tot aanzienlijk verlies van informatie. Tenslotte verschillen breinen niet minder van elkaar dan gezichten en vingerafdrukken. Zoals de gemiddelde Amerikaanse belastingbetaler geen vaste lengte en gewicht heeft, zo heeft gemiddeld gemaakte neurale activiteit geen vaste locatie in enig particulier brein. Om deze reden, projecteren wetenschappers hun bevindingen op een geïdealiseerd doorsnee-brein. De foto's die we te zien krijgen in de wetenschappelijke magazines zijn geen snapshots van een particulier persoon's brein in actie.
Tenslotte - al deze gegevens bij elkaar - is het belangrijk er duidelijk over te zijn dat er geen zin is in dewelke PET of fMRI beelden directe informatie leveren over bewustzijn of cognitie. Ze leveren zelfs geen directe representaties van neurale activiteit. Functionele brein-verbeeldende systemen zoals PET en fMRI bouwen beelden gebaseerd op de detectie van fysieke grootheden (zoals radio- en licht-golven) waarvan geloofd wordt dat ze op een betrouwbare manier gecorreleerd zijn met metabolische activiteit. Bijvoorbeeld: bij PET injecteert men een positron-uitstralende isotoop in de bloedstroom; PET detecteert de collisie van positronen en elektronen.
Op deze manier, bevat het PET-beeld indirecte informatie over metabolische activiteit gebaseerd op de directe meting van een fysieke grootheid, die op zijn beurt verondersteld wordt informatie te bevatten over neurale activiteit. Deze laatste veronderstelling is niet onredelijk. Neurale gebeurtenissen vereisen zuurstof en dus vereisen ze bloed. De neurale activiteit, op zijn beurt, wordt verondersteld te correleren met significante mentale activiteit.
Dus: brein scans representeren de geest op drie stappen afstand: zij representeren fysieke grootheden gecorreleerd met de bloedstroom; de bloedstroom, op zijn beurt, wordt gecorreleerd met neurale activiteit; de neurale activiteit, op zijn beurt, wordt verondersteld te correleren met mentale activiteit.
Als alle aannames accuraat zijn, kan het beeld van een brein scan belangrijke informatie bevatten over neurale activiteit gerelateerd aan een cognitief proces. Maar we moeten er zorg voor dragen niet misleid te worden door het visuele, picturale karakter van deze beelden.
Brein scans zijn geen foto's van cognitieve processen van het brein in actie.[...]
(Alva Noé: "Out of our heads" ~ vertaling KK)
13-07-2012, 00:00
Geschreven door Karlkraus Reageren (0)
Het Engelse medium Rosemary Brown (1916-2001) was in de jaren '70 wereldberoemd door haar biografie, waarin ze vertelt hoe zij contact had met Liszt die begon met haar eenvoudige composities te dicteren, andere componisten volgden. Maar het merkwaardige was dat ze op een gegeven moment ook Einstein op bezoek kreeg. Veertig jaar geleden had ik het boek in mijn bezit maar ben het kwijtgeraakt. Maar ik herinnerde me dat Einstein haar een vergelijking gedicteerd had. Na enig zoekwerk vond ik nog een Franse vertaling op het web over die ontmoeting met Einstein (http://marcel-mercier.com/einsteinvisiterbrown.htm). Kijk... ik geef hier geen opinie over, maar ik heb het uit nieuwsgierigheid eens vertaald. Wie het lezen wil: hij/zij leze het!
[...]Een feit waarover ik zelden gepraat heb, uit angst om uitgelachen te worden, zijn de bezoeken die Einstein me af en toe brengt. Hij spreekt - en dat in een snel tempo - over problemen die dikwijls mijn bevattingsvermogen verre te boven gaan. Nochtans is hij uiterst geduldig en vriendelijk naar me toe. Ik heb opgemerkt dat hij de manie heeft om, wanneer hij praat, zijn snor tussen zijn vingers rond te draaien. Hij heeft simpelweg ook de gewoonte te praten, alsof hij niet speciaal tegen mij spreekt, maar alsof hij een cursus geeft in een klas of zelfs dat hij alleen maar luidop denkt.
Ik kan niet geloven dat hij alleen maar komt om me vriendschappelijke bezoekjes te brengen. Ik geloof dat hij probeert ons ideeën over te brengen op dezelfde manier als de componisten dat doen voor hun muziek.
Wat hij te zeggen heeft bestaat uit abstracte ideeën die langzaam in zijn geest gerijpt moeten zijn. De ideeën die hij uitdrukt zijn zo diepzinnig dat hij moeite heeft ze in woorden uit te drukken, vooral wanneer hij over onderwerpen praat waarvoor wij geen gebruikelijke termen hebben. Sommige noties die hij aanraakt zijn zo abstract dat ze zeer moeilijk te begrijpen zijn. Nochtans zijn er momenten dat ik bijna de indruk heb te begrijpen wat hij uitlegt. Maar hoe moet je dat overdragen aan anderen opdat zij het ook zouden kunnen begrijpen?
Het is als een impuls. Voor een kort moment heb ik het gevoel de betekenis van zijn woorden begrepen te hebben, maar vervolgens verdwijnt dat gevoel. Ik hoop dat wat hij te zeggen heeft me gemakkelijker valt, zodat ik zijn ideeën op een bevredigende wijze kan uitdrukken. Maar het lijkt of we er op het ogenblik de geschikte taal niet voor hebben.
Einstein moet zich zelfs dwingen om te spreken met mijn eigen woordenschat voor ik het werkelijk kan begrijpen. Hij probeert het me op verschillende manieren duidelijk te maken, maar ik geloof niet dat ik echt in staat ben hem te volgen. Hij houdt niet op te herhalen dat ik mijn denkmechanismes moet ontwikkelen. Ik hoop dat het uiteindelijk resultaat zal opleveren.
Ik heb hem pas drie jaar geleden voor het eerst gezien, maar ik kan niet zeggen op welk moment precies. Er is zoiets als een overeenkomst, een band tussen diegenen die me komen bezoeken. Liszt bijvoorbeeld is extreem briljant; het is een intelligent persoon, niet alleen geïnteresseerd in muziek, maar ook in fysica en in vele andere domeinen. Ik veronderstel dat hij op die manier gedreven was om Einstein te ontmoeten.
In de andere wereld trekken mensen elkaar aan door gemeenschappelijke interesses, net zoals toen ze leefden op aarde en het maakt niet uit in welke periode van de geschiedenis ze geleefd hebben. Liszt dient me vaak als tussenpersoon en het is hij die Einstein naar me toegebracht heeft.
Einstein zal bijvoorbeeld zeggen: "De concepten die de mensheid heeft over tijd en ruimte zullen veranderen". Als ik me dan teveel inspan om te luisteren en te begrijpen stopt de communicatie.
Op een dag heeft hij me ook gezegd dat wij een gespleten bewustzijn hebben dat zal evolueren naar een versmolten vorm, hetgeen ons zal toelaten een juister oordeel te vormen. Ik heb deze uitspraak onmiddellijk genoteerd, hopende hier langer naar behoefte over te kunnen nadenken.
Wat mij bevalt bij Einstein is zijn liefde voor kinderen. Hij heeft me een keer gezegd dat hij graag met kinderen zou werken: "Ze hebben een nieuwe intelligentie. Ze is niet vervormd door de moderne onderwijssystemen, die de neiging hebben het denkvermogen van individuen te doen afwijken. Op het ogenblik hebben de onderwijssystemen als doel grote hoeveelheden informatie te gieten in geesten die nog in vorming zijn, zonder hun de tijd te geven om adequaat te assimileren en te reflecteren."
Dit lijkt hem zeer dwars te zitten, maar men moet begrijpen dat de opvoeding een van zijn voornaamste interesses is en dat hij gelooft dat de toekomst van de mensheid erop gebaseerd is.
Hij schijnt ook maar een povere opinie te hebben over onze aardse intelligentie. Hij heeft me een keer gezegd dat er op aarde maar tien mensen leven die écht kunnen denken en de denkprocessen gebruiken die ter beschikking zijn van mensen met een normale intelligentie.
Een tijdje geleden, toen Bertrand Russell overleed, zei hij me dat er nu nog maar negen denkers over waren, die naam waardig. Hij heeft mij hun namen niet verteld - en dat is misschien maar goed ook.
Op een dag heb ik hem, zeer timide, vragen gesteld over de ruimte. Hij draaide zijn snor tussen zijn vingers en zei:
"In één zin bevindt alles zich op één plaats, en in een andere zin is de ruimte oneindig. En dát is een schijnbare tegenspraak, zoals er zo veel zijn." En hij voegde er verder aan toe: "Eén keer dat we de natuur van de ruimte begrepen hebben zal het reizen door de ruimte voor ons gemakkelijker worden.
Deze notie is zo moeilijk te begrijpen dat ik er eindeloos heb zitten over piekeren, zonder dat deze kwestie me duidelijker werd. Het enige dat ik kan doen is afwachten en zien wat er komen gaat.
Soms wenste ik dat een bandrecorder hun stem kon registreren op dezelfde wijze als ik dat doe. Dan zou ik, in plaats van te proberen zeer moeilijke en gecompliceerde zaken op te schrijven, ze op een perfecte wijze kunnen opnemen en ze dan doorgeven aan personen die de noodzakelijke intelligentie hebben om er gebruik van te kunnen maken.
Soms doe ik moeite om alles wat ze me zeggen op te schrijven. Dat is een lastig werk, vooral wanneer de communicatie niet goed door komt. Bij Einstein komt het eerder maar middelmatig door.
Op een dag in de lente van 1967, gaf hij mij een vergelijking die, zo legde hij uit, een verzameling van 60 variabele vergelijkingen inhoudt in twee groepen van 30 vergelijkingen elk: een dalende groep en een stijgende groep.
S(Q)R=α
S=sequentie, Q=quantiteit, R=relatie (rapport)
En dit heeft hij me gedicteerd:
"S kan beschouwd worden als het verloop van de tijd voorstellend (de geschiedenis). Q kan de manifestatie van de levenskracht voorstellen (de Schepping). R kan de variabele factoren voorstellen (de condities van de schepping).
"S gaat doorheen Q, dat wil zeggen dat de tijd doorheen de schepping gaat, die onderworpen is aan de fluctuaties van het energetisch quotiënt, dat opereert volgens ritmische frequenties, zoals een gigantische polsslag die het leven doorheen het ganse universum animeert.
"De delicate kwestie van de resulterende dominantie op de loop van de evolutie, door een originele primordiale impuls, kan slechts in detail bediscussieerd worden wanneer de secundaire factoren in overweging genomen worden. Geen enkel facet van de natuur kan gescheiden worden van de eerste impuls die een oneindige ketting van reacties in beweging zet.
"Deze reacties kunnen soms gecontroleerd worden, of onderbroken, of zelfs definitief stop gezet. Sommige processen kunnen herhaald worden, omgekeerd of occasioneel herroepen.
"Dát zijn vraagstukken die een geoefend denken noodzakelijk maken en tevens een uitputtend onderzoek vereisen.
Op dat moment werd het contact met Einstein verbroken en nam sir Donald Tovey (een van haar gidsgeesten KK) zijn plaats in om te dicteren, volgens dezelfde lijnen van redenering, en ik denk dat het de moeite is om hier door te geven wat hij gezegd heeft tot welzijn van geesten die meer verlicht zijn dan de mijne en die deze zinnen kunnen overdenken:
"Er zijn, zoals men zou kunnen geloven, geen twee creatieve aspecten, dat wil zeggen: mannelijk en vrouwelijk, maar slechts één: de vitale Scheppingsenergie, die zich verdeelt en onderverdeelt om een veelvoud van vormen en formaties van materie te produceren.
"Elke manifestatie van vorm of geluid is het binnendringen van een vitale Energie, vanuit zijn zuivere monotype in een verdeeld schema. Het Leven of de vitale Energie is eenvoudig, totaal, zonder vorm, zonder geluid, en krachtiger dan al zijn effecten en manifestaties samen. Het is de enige vitale essentie die absoluut compleet is. Alle manifestaties zijn incompleet of zijn partiële uitdrukkingen van dat wat nooit volledig kan uitgedrukt worden anders dan in zijn eigen termen.
"Het is het onbegrijpelijke - en nochtans perfect begrijpelijk - welk 'God' genoemd kan worden, het fundamentele Wezen, absoluut en eeuwig.
"Deze definitie mag formeel lijken en te duchten voor hen die de gewoonte hebben het beeld van een persoonlijke God te cultiveren. Nochtans is dit zelfde Wezen geëngageerd in een hoogst persoonlijke modus operandi met elk van de menselijke wezens. Het motiveert elk bestaan en richt zijn aandacht, onverdeeld en onophoudelijk, op elk deel van de schepping, vanaf de grote lichtsferen en de energie-bronnen tot aan de kleinste bloem op aarde die haar blaadjes openvouwt. Het is het wonderbaarlijke Wezen die het aantal haren op een hoofd kan tellen, wat ook het belang van die haardos moge zijn, en die het vallen van een mus opmerkt.
"Het is het Wezen van totaal-mededogen en totale-autoriteit waarvan de luister onvoorstelbaar is, waarvan de majesteit onbeschrijflijk is, en waarvan het bewustzijn, dat elk ding omhelst, oneindig is. 'Het': de onbekende van alle kennis, de onbereikbare die alles kan bereiken.
"Zijn werkelijke essentie is de vitale Energie die onophoudelijk functioneert om het Leven te doen voortduren. Zij straalt de kwaliteiten uit van perfecte orde, evenwicht, harmonie en gezondheid. Zij werkt constant aan het herstel en het vernieuwen van de systemen in de natuur wanneer die verstoord zijn door de oncontroleerbare grillen van de energieën die zij hebben losgemaakt en aan wie de vitale Energie een autonomie van expressie heeft toegestaan.
Vanwege zijn eigen natuur, is deze vitale Energie vrij, vermits zij niet onderworpen is aan enige begrenzing, en, daar zij de enige vitale energie is, wordt zij niet door enige tegengestelde kracht gedomineerd (want die bestaat niet).
"Men kan bijgevolg begrijpen dat deze absolute vrijheid de karakteristieken van sommige van haar attributen aan een groot deel van haar scheppingen toestaat, en dat, bij die scheppingen die geen totale kennis bezitten, er frequente afwijkingen zijn in de harmonie van het functioneren.
"Deze afwijkingen veroorzaken het ontstaan van conflicten, van misvormingen, van verwarringen, van denkproblemen, op het niveau van lichaam en geest en bijgevolg het ontstaan van lijden.
"Het onderzoek, op een intelligente manier, van de psycho-mentale aspecten van het menselijk wezen zal de sleutel brengen voor een groot aantal problemen: onaangepastheid, slechte gezondheid en conflicten tussen mensen. Het groter wordende begrip zal de religiositeit doen verdwijnen, die dikwijls slechts een verdediging inhoudt van hen die angst hebben.
"Zij die niet weten hoe ze moeten redeneren of zij die sceptisch zijn, zullen niet gewillig nieuwe ideeën aanvaarden. Ze zijn gevangenen van zichzelf. Maar de vrije geesten - waarvan er helaas veel te weinig zijn in onze tijd - zullen capabel zijn om nieuwe feiten te begrijpen en te handelen in functie van de mogelijkheden die deze hen bieden.
"Dit zal de evolutie van sommige pionier-geesten inhouden die nieuwe wegen zullen openen die gevolgd zullen worden door de anderen wanneer ze zien dat deze nieuwe wegen voldoende afgebakend zijn.
"Een groot deel van de mensen zal zich niet engageren voor ze zeker zijn dat het gros van het volk dat zal doen.
"De mensheid bezit een soort fierheid die haar ertoe brengt het ridicule te vrezen en de rangen dun gezaaid te maken van hen die de morele kracht hebben om de spot te verdragen van de onwetenden, van mensen die te kwader trouw zijn, van zichzelf vervuld en angstig.
"En er zullen ook altijd degenen zijn die niet kunnen of niet willen begrijpen. En de dreiging van deze Filistijnen zou bepaalde personen kunnen doen aarzelen om aan de wereld nieuwe en ongewone ideeën en ervaringen voor te stellen.
"Dit zou de ontwikkeling kunnen schaden van de communicatie tussen de wereld van de geest en de wereld van de materie, en schade toebrengen aan de kennis die zou kunnen bekomen worden door het ijverig toepassen van dit gegeven.
"In werkelijkheid vertoont deze houding van extreem scepticisme momenteel tekenen van evolutie, maar er zijn nog heel veel geesten die geworteld zijn in vaststaande concepten.
"Van de andere kant is het ook gevaarlijk te gemakkelijk te geloven. Maar de gelovige is, krachtens zijn gedisponeerd zijn om te geloven, geschikter om de waarheid te ontvangen dan de ongelovige.
"Degenen die het meest vatbaar zijn om de vooruitgang in uw wereld af te stoppen zijn de verstokte sceptici die ervan overtuigd zijn dat hun onveranderlijk intellectualisme een zeker en onfeilbaar oordeel te kennen geeft.
"Tot besluit, een woord aan de wijzen, of, misschien op een simpelere manier, aan hen die het niet zijn.
"Het onderzoek van de psychische faculteiten alsook van de mentale mogelijkheden is een delicaat proces dat de grootste voorzichtigheid noodzakelijk maakt, het grootste geduld en de grootste volharding. Rome werd niet op één dag gebouwd, noch de Everest beklommen in een uur. Zelfs indien het succes niet bereikt wordt bij de eerste pogingen bewijst dat niet dat het onmogelijk zou zijn deze mysteries binnen te dringen en er de geheimen van prijs te geven.
"Wanneer we ons wenden naar voorbije tijden, kunnen we een repetitief schema ontdekken in de geschiedenis van de mensheid, een opnieuw verschijnen van scenes die ons tot de observatie kunnen leiden dat we in het rond draaien, en, daarenboven, in vreselijk vicieuze cirkels. Maar, gezien de realisaties van de mens in de twintigste eeuw, ben ik bereid te geloven dat deze cirkels niet zullen ophouden zich uit te breiden, zich uitstrekkend in tijd en ruimte, op een manier die lijkt op de rimpels die de impact van een voorwerp in het water maakt.
"Ik denk dat onze concepties, in alles wat dit inhoud, niet zullen stoppen met groeien om nieuwe ervaringen en ideeën te kunnen omvatten. Ik weet dat het menselijk bewustzijn in spiralen naar de hoogste toppen cirkelt die ooit bereikt zijn in de ganse geschiedenis van de mensheid.
"Maar deze technische realisaties zijn gevaarlijk, als ze tenminste niet in evenwicht gehouden worden door extra aandacht voor de problemen die ze zouden kunnen veroorzaken."
Hij had nog lang kunnen doorgaan, maar op dit punt gekomen voelde ik mij ongelukkig genoeg te moe om verder te noteren wat hij nog te zeggen had.[...]
11-07-2012, 00:00
Geschreven door Karlkraus Reageren (0)
Zowel Paul Davies als Richard Swinburne wijst het idee van een multiversum af. De natuurkundige en kosmoloog Davies schrijft dat 'het een open deur is dat in een oneindig universum alles zal gebeuren wat kan gebeuren'. Maar dit is helemaal geen verklaring. Als we proberen te begrijpen waarom het universum levensvriendelijk is, zijn we niet geholpen wanneer ons wordt verteld dat alle mogelijke universa bestaan. 'Net als een donderbus verklaart het alles en niets.' (een donderbus was een vuurwapen dat in alle richtingen tegelijk vuurde en dus altijd wel iets raakte, vandaar de beeldspraakKK) Hiermee bedoelt hij dat het een loze bewering is. Als we zeggen dat de wereld en alles eromheen vijf minuten geleden ontstond, met onze herinnering aan ons eigen leven en het bewijs voor alle gebeurtenissen die duizenden jaren geleden plaatsvonden, dan kan onze bewering niet worden weerlegd. Het verklaart alles en tegelijkertijd niets. Een echte wetenschappelijke verklaring, stelt Davies, lijkt op één zuiver gemikte kogel. Het idee van een multiversum vervangt de rationeel geordende, werkelijke wereld door een oneindig ingewikkelde, raadselachtige poppenkast en maakt de gehele notie 'verklaring' volstrekt betekenisloos. Ook Swinburne is net zo stellig in zijn afwijzing van de multiversumtheorie: "Het is grotesk om een biljoen (volgens sommige theorieën zelfs 10⁵⁰⁰ KK )(causaal ongebonden) universa te postuleren om de eigenschappen van één universum te verklaren, terwijl het postuleren van één enkele entiteit (God) de klus zal klaren. (Antony Flew: "God bestaat wel")
10-07-2012, 00:00
Geschreven door Karlkraus Reageren (1)
Hoe staat het met drinken van groene thee? Vroeger liet ik de thee lang trekken om er zoveel mogelijk 'anti-oxidanten' uit te halen... Ten eerste is dat van die anti-oxidanten een onderwerp van discussie en ten tweede wordt de thee bitter en bijzonder onsmakelijk. Sinds ik een paar duurdere soorten uitgeprobeerd heb en mij gaan informeren ben op het web, drink ik thee zoals de Chinezen en Japanners het doen. http://www.o-cha.com/brewing-gyokuro.htm De verhouding thee en water moeten goed zijn en het theewater mag niet te heet zijn! Voor dure soorten als Gyokuro zelfs maar tussen de 50°-60°. En dan de tijd dat ge hem laat trekken. De eerste keer maar anderhalf minuutje, de tweede keer maar een klein half minuutje, en dan altijd een half minuutje bij voor de derde, vierde en zelfs vijfde keer. En dan krijgt ge een scala van zeer subtiele smaken! Maar dan moogt ge er natuurlijk geen suiker of citroen bij doen, want dan verpest ge het ook. En zo wordt zelfs de goedkoopste groene thee: de 'gunpowder', drinkbaar!
09-07-2012, 00:00
Geschreven door Karlkraus Reageren (0)
Een van mijn favoriete liederen uit Mahler's 'Des Knaben Wunderhorn' heet: "Des Antonius von Padua Fischpredigt"
De kerk is leeg en Antonius gaat naar de stroom en preekt voor de vissen, die allemaal komen om te luisteren, maar behept zijn met menselijke eigenschappen en tenslotte weer weg zwemmen en de preek vergeten. Ik heb het lied zelf dikwijls gezongen: hier de versie van Dietrich Fisher Dieskau, die onlangs overleden is: https://www.youtube.com/watch?v=Qp7XKITHJ5o Dit is de tekst:
Des Antonius von Padua Fischpredigt
Antonius zur Predigt Die Kirche findt ledig. Er geht zu den Flüssen und predigt den Fischen;
Sie schlagen mit den Schwänzen, Im Sonnenschein glänzen.
Die Karpfen mit Rogen Sind allhier gezogen, Haben d'Mäuler aufrissen, Sich Zuhörens beflissen;
Kein Predigt niemalen Den Karpfen so g'fallen.
Spitzgoschete Hechte, Die immerzu fechten, Sind eilend herschwommen, Zu hören den Frommen;
Kein Predigt niemalen Den Hechten so g'fallen.
Auch jene Phantasten, Die immerzu fasten; Die Stockfisch ich meine, Zur Predigt erscheinen;
Kein Predigt niemalen Den Stockfisch so g'fallen.
Gut Aale und Hausen, Die Vornehme schmausen, Die selbst sich bequemen, Die Predigt vernehmen:
Kein Predigt niemalen den Aalen so g'fallen.
Auch Krebse, Schildkroten, Sonst langsame Boten, Steigen eilig vom Grund, Zu hören diesen Mund:
Kein Predigt niemalen den Krebsen so g'fallen.
Fisch große, Fisch kleine, Vornehm und gemeine, Erheben die Köpfe Wie verständge Geschöpfe:
Auf Gottes Begehren Die Predigt anhören.
Die Predigt geendet, Ein jeder sich wendet, Die Hechte bleiben Diebe, Die Aale viel lieben.
Die Predigt hat g'fallen. Sie bleiben wie alle.
Die Krebs gehn zurücke, Die Stockfisch bleiben dicke, Die Karpfen viel fressen, die Predigt vergessen.
Die Predigt hat g'fallen. Sie bleiben wie alle.
Vertaling:
Sint Antonius komt om te preken, maar vindt de kerk leeg. Hij gaat dan maar naar de rivier om voor de vissen te preken; die slaan met hun staarten, die in de zon glinsteren. De karpers met hun kuit zijn allemaal naar hier gekomen, met hun monden wijd open, aandachtig toehorend. Geen preek heeft de karpers ooit zo bevallen. De snoeken met hun spitse muilen, die altijd maar vechten, zijn hier ijlings naar toe gezwommen om de vrome man te horen preken. Geen preek heeft de snoeken ooit zo bevallen. En ook die fantasten, die altijd maar vasten - ik bedoel: de stokvissen - zijn ook te voorschijn gekomen voor de preek. Geen preek heeft de stokvissen ooit zo bevallen. Goeie alen en steuren, die voorname slempers, verwaardigen zich om de preek te beluisteren. Geen preek heeft de alen ooit zo bevallen. Ook krabben en schildpadden, anders zulke trage boten, stijgen ijlings van de bodem op, om naar deze stem te luisteren. Geen preek heeft de krabben ooit zo bevallen. Grote vissen, kleine vissen, voornaam en gemeen, heffen allemaal hun koppen op als verstandige creaturen: omdat God het verlangt luisteren ze naar de preek. Als de preek gedaan is, keert iedereen zich om; de snoeken blijven dieven, de alen blijven grote minnaars. De preek heeft hen bevallen, maar ze blijven wat ze waren. De krabben gaan achterwaarts, de stokvissen blijven dik, de karpers vreten zoveel als ze kunnen, de preek is vergeten. De preek heeft hen bevallen, maar ze blijven zoals ze altijd geweest zijn.
08-07-2012, 00:00
Geschreven door Karlkraus Reageren (0)
Ik ben KARL
De controversiële Amerikaanse wetenschaps-filosoof en neuro-wetenschapper Alva Noé betoogt in zijn boek: "Out of Our Heads: Why You Are Not Your Brain, and Other Lessons from the Biology of Consciousness" dat - zoals veel journalisten het, in de wetenschappelijke bijlagen van kranten en tijdschriften, voorstellen - je in het hoofd van de mensen zou kunnen kijken, terwijl ze denken, met behulp van fMRI en Pet scanners, een mythe is. 
Het Engelse medium Rosemary Brown (1916-2001) was in de jaren '70 wereldberoemd door haar biografie, waarin ze vertelt hoe zij contact had met Liszt die begon met haar eenvoudige composities te dicteren, andere componisten volgden. Maar het merkwaardige was dat ze op een gegeven moment ook Einstein op bezoek kreeg. Veertig jaar geleden had ik het boek in mijn bezit maar ben het kwijtgeraakt. Maar ik herinnerde me dat Einstein haar een vergelijking gedicteerd had. Na enig zoekwerk vond ik nog een Franse vertaling op het web over die ontmoeting met Einstein (
