Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
19-04-2011
Dode koe mee op het vliegtuig
Koppel wil dode koe inchecken op transatlantische vlucht
Het koppel in kwestie vroeg aan de baliebeambte op de New Yorkse luchthaven JFK om een onalledaags pakket in te checken. Het betrof het karkas van een dode koe dat met behulp van een trolley het luchthavengebouw was binnengebracht. Niet geheel onverwacht weigerde het personeel om het stoffelijk overschot toe te laten op de vlucht naar Londen.
De personeelsleden krijgen soms passagiers over de vloer die de gekste dingen willen inchecken, zo blijkt uit een lijst die werd opgesteld door Virgin Atlantic. Ook een automotor, tarantula, badkuip en een zak zeewater moesten als het van de reizigers afhing, mee het vliegtuig op.
"Duizenden passagiers passeren dagelijks langs de check-in balie, soms arriveert een reiziger met een raar pakket onder de arm en dat maakt de werkdag extra leuk", aldus Virgin Atlantic.
Marilyn Davenport, een lid van de Republikeinse Partij in Californië en aanhangster van de populistische Tea Party, heeft haar excuses aangeboden voor een grappig bedoelde mail waarin zij een foto meestuurde van president Barack Obama als aap.
Op de 'familiefoto' staat Obama als baby-chimpansee, met daarnaast twee volwassen chimpansees die zijn ouders moeten voorstellen. De begeleidende tekst: Now you know why - No birth certificate. (Nu weet je waarom - Geen geboorteakte).Davenport dringt er in haar excuses op aan dat ze niet racistisch wilde zijn, schrijft het Algemeen Dagblad.
'Het spijt me als mijn e-mail iemand heeft beledigd. Ik vond het gewoon grappig gezien het karakter van Obama en alle vragen rondom zijn oorsprong van de geboorte', zegt Davenport in Orange County Weekly.
De 'grap' is gebaseerd op de aanname van tegenstanders van de president dat Obama niet in de Verenigde Staten geboren zou zijn en dus niet in aanmerking komt om president van de Verenigde Staten te worden. Om die verhalen de kop in te drukken toonde het Witte Huis al in 2008 een geboorteakte van Obama, waaruit blijkt dat hij op 4 augustus 1961 in Honolulu op Hawaii is geboren.
De gelekte mail van Davenport was bedoeld voor vrienden en kennissen.
Davenport schreef verder dat ze er niet bij had stilgestaan dat Obama is 'half zwart' is, totdat andere mensen haar er op attent maakte dat ze het racistisch vonden. Aftreden Haar partij en vele anderen zijn niet blij met de mail van Davenport. Partijvoorzitter Scott Baugh vindt de mail zeer ongepast en vindt dat de gekozen Davenport haar functie moet opgeven. "Het is een verwerpelijke boodschap, die druipt van het racisme. Ik denk dat ze moet aftreden", aldus Baugh.
Davenport heeft al gezegd dat ze niet om deze kwestie zal opstappen.
Eerder werd een directeur van een groot ziekenhuis ontslagen omdat hij een mail had rondgestuurd waarin hij Michelle Obama Cheetah noemde, naar de chimpansee van Tarzan.
Sinds mijn vriend verzekeringsmakelaar donderdag door een gewone politieman in elkaar werd getimmerd, heb ik zitten denken. Ik herinner mij de lessen psychologie van Professor Ghijsbrecht aan de Gentse Universiteit. Ghijsbrecht vertelde hetgeen ik al lang vermoedde, namelijk dat bepaalde beroepen aan elkaar verwant zijn. Zo is er een verwantschap tussen een beenhouwer en een chirurg, maar er is ook één tussen boswachter en stroper en tussen crimineel en politieman. Politiemannen hebben dikwijls een grote hoeveelheid opgekropte agressie. Door hun uniform kunnen ze deze agressie op een legitieme manier uiten, zonder dat ze in de gevangenis terecht komen. Hoe dommer de politieman, hoe sneller hij zal beginnen kloppen. In praktijk betekent dat je dus van politiemannen met een lage rang moet oppassen.
Dat bevestigt overigens hetgeen oud-procureur Guido De Saeger mij ooit vertelde: "Pas op van dat laaggeschoold volk met een uniform aan." En als ze niet uitblinken in kloppen, dan houden ze zich bezig met de brave burger te pesten. In Dendermonde is er een bekend gerechtsdeurwaarder dat gedurende lange tijd gepest werd door zo'n politieman. Tot 10 PV's per week kreeg hij onder zijn ruit. Hij had de man verweten voor lomperik ofzo en moest het ontgelden. Uiteindelijk stopten de pesterijen op het bureau van de commissaris. De Gerechtsdeurwaarder moest zijn excuses aanbieden en de zaak werd gestopt.
Wat mij opvalt is dat er zeer weinig sociologische studies te vinden zijn over dit item, dat nochtans zeer relevant is. Ook op het internet vond ik er niet veel over terug, behalve dan het gekende verhaal van Beijer en Bouhouche.
POLITIEMAN WORDT GANGSTER
Madani Bouhouche
Getuigenis van Robert Beijer en Christian Amory
Dom. Paranoïde. IJdel. Christian Amory en Robert Beijer zijn niet mals voor hun overleden kompaan Madani Bouhouche. "In het leven heb je familie en vrienden. Maar in de gaskamers van de Duitsers vertrappelden de zonen hun vaders en de vaders hun zonen om toch maar een beetje lucht te kunnen happen. Zo is het leven." Het is een van de uitspraken die ex-rijkswachter Christian Amory (53) zich het best herinnert van wijlen zijn collega Madani Bouhouche (53). "Dat was de filosofie van Bouhouche. Vriendschap betekende niets voor hem. Toen hij in 1983 uit de rijkswacht stapte, zei hij tegen mij. 'Misschien zul je mij binnenkort moeten oppakken, Christian. Jij bent sterker dan ik maar ik ben slimmer. Ik zal je in de rug pakken.' En dat was geen grap. Hij meende wat hij zei. Binnen de rijkswacht waren er mensen die Bouhouche respecteerden en er waren er die hem haatten. Maar er was niemand die van hem hield. Maar één ding moet je hem nageven, middelmatig was hij absoluut niet."
Robert Beijer (53), de spitsbroeder van Bouhouche bij de rijkswacht en later ook als privé-detective in de misdaad, treurt vanuit zijn huis in Bangkok ook niet bepaald om de dood van de man die ooit zijn beste vriend zou moeten zijn geweest. "Om te beginnen is hij nooit mijn beste vriend geweest", zegt hij aan de telefoon. "Hij was een collega. Hij had kwaliteiten die ik kon gebruiken en relaties in bepaalde milieus die van pas kwamen. Dat was alles. Wat mij betreft, was hij zelfs geen goeie flik. Hij werkte hard, dat wel, maar mensen ondervragen kon hij niet. Alleen maar brullen. Als privé-detective deugde hij daardoor ook niet. Toch niet om aan klantenwerving te doen. Ik kon uren proberen een klant binnen te halen en hij kon al die moeite in enkele seconden ongedaan maken door die mensen af te blaffen zoals hij als politieman deed. En intelligent was hij zeker niet. Ik vraag me af waar de pers dat blijft halen. Iemand die zo overtuigd extreem-rechts is als hij, kan niet intelligent zijn. Zijn geflirt met die extreem-rechtse onzin heeft ons alleen maar problemen opgeleverd. We kregen ruzie toen hij een van zijn extreem-rechtse vriendjes bij ons detectivebureau wilde engageren. Sluw was hij wel. Dat wil ik hem nageven."
Vrienden, wat er ook gebeurd
Madani Bouhouche, zoon van een Algerijnse vader en een Belgische moeder, en één van de hoofdverdachten in het dossier van de Bende van Nijvel - al werd hij dan nooit in verdenking gesteld - stierf op 22 november eenzaam en roemloos in zijn boerderijtje in het Franse Pyreneëendorpje Fougax et Barrineuf. Toen hij een boom wilde doorzagen, splitste de stam en die sloeg tegen zijn hoofd. "Ik wist dat hij in de Pyreneeën woonde", zegt Amory. "Maar ik heb hem nooit meer gezien sinds hij in 2000 uit de gevangenis kwam. Ik heb via via laten vragen of ik hem nog eens mocht opzoeken. Hij heeft me toen laten weten dat hij dat liever niet wilde. Ik heb die vraag gerespecteerd. Als Bouhouche zei dat hij je niet wilde zien, meende hij dat."
Bouhouche had wel nog contact met Alain Weykamp. Bouhouche beheerde in Fougax een vakantiehuisje dat eigendom was van Weykamp. Weykamp was een vriend van Bouhouche uit de jaren zeventig-tachtig, die net als Bouhouche lid was het extreem-rechtse Front de la Jeunesse en aan practical shooting deed. Bouhouche was een wapenfreak. Altijd geweest. "Weykamp was zijn boezemvriend. Hij belde hem vaak toen hij nog bij de rijkswacht was", herinnert Amory zich. "Weykamp was ook zijn garagist."
"Weykamp is komen getuigen op het assisenproces", weet Beijer nog. "Hij kwam er daar openlijk voor uit dat hij extreem-rechts was. Hij zei ook dat Bouhouche voor altijd zijn beste vriend was, wat er ook gebeurde. Blijkbaar heeft hij woord gehouden. Mooi toch? Is er iets fout met echte vriendschap?" Op het moment van zijn dood leefde Bouhouche al vijf jaar eenzaam in Fougax. Een triest einde aan een bewogen leven. "Hij was enorm rancuneus en verbitterd", zegt Amory. "Hij vond dat justitie zijn leven geruïneerd had. De illegale dingen waar hij als rijkswachter voor werd betaald, deden hem in de nor belanden toen hij geen rijkswachter meer was. Hij voelde zich zwaar gepakt."
Op jonge leeftijd was Bouhouche boodschappenjongen bij de Brusselse krant Le Soir, maar hij vloog er aan de deur wegens diefstal. Begin '74, na zijn legerdienst, werd hij rijkswachter. Nog drie jaar later werd hij, samen met Beijer opgenomen in de drugssectie van de toenmalige BOB van de Brusselse rijkswacht. Later sloot Amory zich bij het tweetal aan, nadat hij zeventien jaar bij het Speciaal Interventie Eskadron van de rijkswacht had gewerkt. "Daar had ik al die tijd niets anders gedaan dan deuren inbeuken en verdachten arresteren. Bouhouche leerde me het gerechtelijke werk. Al ben ik altijd de spieren gebleven en hij de hersens. Hij was trouwens veel slimmer dan Beijer, wat die ook mag beweren. We hebben samen een paar mooie zaken opgelost."
Bouhouche en Beijer waren in de jaren zeventig en tachtig de prototypes van flikken die aan de verkeerde kant van de wet terechtkwamen en samen de ergste misdaden pleegden. "Voor hen was die stap naar de criminaliteit niet zo groot", zegt Amory. "Als rijkswachters hebben ze zich ook nooit aan de wet gehouden. Dat was zo in die tijd. In de jaren tachtig mocht alles binnen de rijkswacht. Wij hadden zelfs valse identiteitskaarten als we in nachtclubs uitgingen. We deden illegale afluisteroperaties, infiltreerden drugsbendes. Alles mocht zolang niemand het wist. En niemand wilde het weten zolang er maar resultaat was. Leg me dan eens het verschil uit tussen rijkswachters en criminelen? Het is ook daarom dat Bouhouche en Beijer nooit iets gevoeld hebben toen ze de grens naar de misdaad overstaken."
Risico's van het vak
Bouhouche, Beijer en Amory stonden in september 1994 samen met een vermeende medeplichtige, de Belgacom-bediende René Chai Wai Ling voor het Brusselse hof van assisen terecht voor een hele reeks misdrijven. Misdrijven die ze pleegden tijdens hun rijkswachtcarrière en erna, toen Bouhouche en Beijer een bureau voor privé-detectives hadden opgericht. De belangrijkste exploten van Bouhouche-Beijer waren de doodslag op de Libanees-Antwerpse diamantair Ali Sulaiman Ahmad bij wie de detectives op 2 september 1989 "een schuld gingen opeisen." Sulaiman kreeg bij het 'dispuut' een kogel in het hoofd.
De twee werden ook veroordeeld voor de roofmoord op Sabena-veiligheidsagent Francis Zwarts. Zwarts verdween op 25 oktober 1982 op de luchthaven met een lading diamanten en juwelen. Zijn lichaam werd nooit gevonden. Daarnaast stonden ze ook terecht voor de moord op Juan Mendez, ingenieur bij wapenfabrikant FN, op 7 januari 1986. Voor die laatste moord gingen Bouhouche en Beijer vrijuit. Voor de andere feiten niet. Bouhouche werd op 14 februari 1995 veroordeeld tot twintig jaar cel. Robert Beijer kreeg 14 jaar. Maar veel vragen zijn gebleven. Bouhouche en Beijer, doorwinterde ex-flikken, speelden het hard. Ze bekenden alleen wat ze niet konden ontkennen.
Amory en Chang werden vrijgesproken. Veel medelijden met de familie Zwarts toont Amory ook vandaag niet. "Ik heb met die zaak niets te maken, maar met Zwarts heb ik geen medelijden. Dat zijn de risico's van het vak als je veiligheidsagent wordt. Toen ik bij het SIE was, moest ik ook niet klagen als ik neergeknald werd. Mij hebben ze voor de rechtbank gesleurd voor zaken waar ik niets mee te maken had. Mijn carrière was om zeep en mijn leven ook. Verwacht van mij geen medelijden. Met niemand." Beijer kreeg veertien jaar, maar hij heeft ook vandaag nog weinig zin om te praten over wat toen gebeurd is.
Beijer woont sinds zijn voorwaardelijke vrijlating in 1999 in Bangkok. Hij is getrouwd met een Thaise en doet naar eigen zeggen zaken in elektronica. Net zoals Bouhouche is Beijer lichtjes paranoïde. Dat geeft hij zelf toe. Op zijn proces noemde de psychiaters hem trouwens "een controlefreak, een man die alles wil weten". Hij en Bouhouche werden in 1983 uit de rijkswacht gegooid nadat ze - op initiatief van Beijer - afluisterapparatuur hadden verstopt in het bureau van hun chef.
Veel speurders zijn ervan overtuigd dat wijlen Bouhouche en Beijer nog heel wat geheimen kennen die een hele reeks onderzoeken vooruit kunnen helpen. Zo zouden ze onder meer weten waar het lichaam van Francis Zwarts begraven ligt. "Stel dat dat zo was, welk belang heb ik erbij om te spreken?", zegt Beijer nu. "Ik ben voorwaardelijk vrij. Pas in 2009 is mijn gevangenisstraf verstreken. Dan zal ik zeggen wat ik nog te zeggen heb over de zaken waar we voor veroordeeld zijn en misschien ook nog over andere zaken. In een dik boek dat heel België zal kunnen kopen. Als ik al iets weet, tenminste. Maar over Bouhouche en mij heb ik niets te zeggen. Bouhouche is voor mij al dood sinds het proces. Ik heb hem sindsdien niet meer gezien."
Zowel Amory als Beijer zijn het erover eens dat de riotgun, de computer en de gsm's die de afgelopen week bij Bouhouche gevonden zijn het onderzoek naar de Bende van Nijvel of welk onderzoek dan ook weinig vooruit zullen helpen. "Bouhouche was paranoïde", zegt Amory. "Iedereen was verdacht voor hem. Zijn principe was dat niemand anders moest weten wat hij tegen jou zei. Als het dan toch lekte, wist hij wie het verteld had, want hij had een fenomenaal geheugen. En dan praatte hij nooit meer tegen jou."
"Als hij daar in de Pyreneeën al iets had waarvan hij niet wilde dat het geweten was, dan is het verborgen op een plaats waar niemand het kan vinden. Zelfs al heeft hij zijn dood niet zien aankomen, hij zal zijn voorzorgen wel genomen hebben." "Klopt", zegt Beijer, "Dat hij een riotgun in huis had, lijkt me normaal. Een man die alleen woont hoog in de bergen én veel vijanden heeft, moet een wapen hebben. Bovendien was Bouhouche gek op wapens. Aan de andere kant was hij ook zeer ijdel en daardoor werd hij soms toch wel onvoorzichtig."
"De politie heeft bij hem ooit een wapen gevonden waarvan hij zei dat hij het gekregen had van wapenhandelaar Mendez. Maar het was een wapen dat bij de rijkswacht gestolen was. Bouhouche had er een nieuw serienummer laten invijlen: zijn geboortedatum. Het heeft anderhalf jaar geduurd voor de politie doorhad dat hij met hun voeten speelde. Zulke dingen deed hij graag. Ik kon me daar mateloos in opwinden. Als je een wapen hebt dat niet koosjer is, moet je het gewoon weggooien. Je moet geen problemen zoeken."
De schaduw van de Bende
Boven het proces Bouhouche-Beijer heeft steeds de schaduw van de Bende van Nijvel gehangen. Duizenden pagina's zijn geschreven over hun mogelijke betrokkenheid bij de raids op de warenhuizen, waarbij 28 doden vielen. De zwijgzaamheid van het tweetal doorheen de jaren heeft hen alleen maar verdachter gemaakt. De theorieën waren legio. Onderzoeksrechter Jean-Claude Lacroix die het onderzoek naar de Bende voert, zette ze vorige woensdag nog eens op een rijtje.
"Met Bouhouche en Beijer was alles mogelijk. Een complot van extreem-rechts om de staat te destabiliseren. Of de rancuneuze rijkswachters Bouhouche-Beijer die de rijkswacht een loer wilden draaien door te suggereren dat zij de aanslagen gepleegd hadden. Zelfs een poging tot afpersing van warenhuizen behoort tot de mogelijkheden, want dat plan hebben ze ooit echt gehad. Anderzijds moeten we toegeven dat ze allebei met glans een test met de leugendetector hebben doorstaan. En bewijzen zijn er nooit gekomen.
Hebben Bouhouche en Beijer iets te maken met de Bende van Nijvel? "Daar antwoord ik niet op", zegt Amory. "Dat de Bendespeurders zelf hun werk doen. Maar het lijkt daar in Jumet meer op een reisbureau dan op een politiebureau, me dunkt."
Robert Beijer is voor één keer duidelijker. "Weet je, het onderzoek naar de Bende van Nijvel is om zeep. Of Bouhouche er iets mee te maken heeft, weet ik niet. Ik heb er in elk geval niets mee te maken en ze gaan nooit vinden wie daar achter zit. Het is alsof ze op een dag een DNA-spoor hebben gevonden en het vervolgens door honderd mensen hebben laten aanraken. Ze hebben alles op een grote hoop gegooid en nu is het hopeloos verknoeid. Iedere flik die eraan gewerkt heeft, heeft geprobeerd zijn eigen hypothese te bewijzen en dat is verkeerd. Er zijn zaken die toegeschreven worden aan de Bende waarvan ik honderd procent zeker weet dat ze er niets mee te maken hebben. Welke? Dat is voor in mijn boek in 2009. Als het er ooit van komt."
Was Bouhouche extreem-rechts?
De beste vriend van Bouhouche was Alain Weykamp van het Front de la Jeunesse. Het is wel erg twijfelachtig dat Bouhouche zelf lid geweest is van het FJ of het WNP. Bouhouche had wel BOB-informatie van Beijer aan Weykamp doorgespeeld maar in de uitgebreide onderzoeken naar bijvoorbeeld WNP, het FJ of de Groep G binnen de rijkswacht werd nooit enig bewijs van lidmaatschap van Bouhouche teruggevonden. De ex-vrouw van Bouhouche, Anne Quittner, verklaarde wel 'bij de familie Lammers, samen met Weykamp van het FJ, het avondmaal te hebben gebruikt om de vrijspraak van Eric Lammers in de zaak van de Herderliedstraat te vieren'.
Op 28 mei 1987 werd Lammers vrijgesproken voor de dubbele WNP-moord van 18 februari 1982 in de Herderliedstraat te Brussel. Via Weykamp was Bouhouche in contact geraakt met de WNP'ers Lammers en Barbier. Het pv met de verklaring van Weykamp meldde hierover: 'Alain Weykamp houdt vol niet te hebben deelgenomen aan de activiteiten van de WNP, maar geeft toe Bouhouche in contact te hebben gebracht met Marcel Barbier en Eric Lammers.' En Doraene getuigde dat Lammers volgens de verklaringen van Weykamp een auto had gestolen voor de latere ontsnappingsroute van Bouhouche.
Volgens het gerechtelijk labo van Parijs waren de kogelhulzen van de aanslag van Vernaillen dezelfde als die van Bouhouche, die bij zijn goede vriend Weykamp teruggevonden werden. Bouhouche was dus volgens deze expertise de dader van de aanslag op Vernaillen. Maar een ander Belgisch expert Tombeur, die aanvankelijk in zijn officieel rapport een identieke expertise had opgemaakt, kwam tijdens het Assisenproces op zijn verklaringen terug en getuigde plots het tegenovergestelde. Advocaat-generaal Morlet trok hierop deze beschuldiging tegen Bouhouche in, zodat hij hiervoor niet veroordeeld werd.
Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut | Januari 2006
Robert Beijer, geboren in Anderlecht in 1952, is een voormalig Belgisch rijkswachter die veroordeeld werd voor een aantal misdrijven, gepleegd in de jaren '80. Hij werd ook genoemd als mogelijke betrokkene bij de Bende van Nijvel. Robert 'Bob' Beijer is een Franstalige Brusselaar. Hij ging midden jaren 1970 aan de slag bij de rijkswacht en kwam uiteindelijk bij de drugsafdeling van de BOB in Brussel terecht, een speciale recherche-eenheid. In april 1983 verliet Beijer de rijkswacht en richtte samen met Madani Bouhouche het privé-detectivebureau Agence de Recherches et d'Informations op.
Het gerecht verdacht Beijer en Bouhouche van betrokkenheid bij een aantal misdrijven, zoals de diefstal van wapens uit een rijkswachtkazerne, gepleegd in de tijd dat de twee nog voor de rijkswacht werkten, en de moord in januari 1986 op Juan Mendez, een wapeningenieur bij FN. Na de moord op een Antwerps-Libanese diamanthandelaar in september 1989 werden ze opnieuw gezocht, en Beijer belandde na omzwervingen in Paraguay en Thailand in de gevangenis in België.
In 1994 startte een proces waarbij Beijer samen met Bouhouche voor verschillende misdrijven terechtstond. In februari 1995 werd Beijer veroordeeld tot 14 jaar cel, onder andere voor heling van goederen die bij de roofmoord op een veiligheidsagent waren buitgemaakt en voor slagen en verwondingen bij de moord op de diamanthandelaar in 1989. In december 1999 werd Beijer voorwaardelijk vrijgelaten. Sindsdien leeft hij in Bangkok, waar hij een nieuw leven begonnen is en een vrouw en een dochter heeft.
Beijer werd geregeld genoemd als mogelijk lid van de Bende van Nijvel. Hij is hier echter nooit officieel voor in verdenking gesteld en heeft elke betrokkenheid altijd ontkend. In 1996 stelde Beijer voor inlichtingen over de Bende van Nijvel te verstrekken in ruil voor zijn vervroegde vrijlating. Het gerecht ging hier niet op in. In mei 2007 beweert Beijer de moord op de in 1982 verdwenen veiligheidsagent Francis Zwarts te willen ophelderen. In ruil daarvoor wil hij van de minister van justitie Laurette Onkelinx een nieuwe identiteit. De minister ging er niet op in.
In februari 2010 publiceert Beijer een boek, De Laatste Leugen geheten. Daarin stelt hij in de jaren tachtig een geheim agent te zijn geweest van de toenmalige Sovjet-Unie. De inhoud van het boek wordt met scepsis onthaald.
In San Francisco is een man levensbedreigend gewond geraakt nadat hij vuur had gevat in een seksshop. Dat meldt de tv-zender CBS 5.
Het merkwaardige incident gebeurde gisteravond om 18 uur, plaatselijke tijd. Agenten zagen van aan de overkant van de straat hoe een man als een brandende toorts uit een seksshop op Sixth street kwam gerend. Brandweermannen, die even verderop aan een interventie bezig waren, werden meteen opgetrommeld. Zij doofden het vuur. Oorzaak onduidelijk Volgens een deskundige is het niet meteen duidelijk hoe de man vuur heeft gevat. De politie weet dat het slachtoffer 'aangebrande' video's aan het bekijken was in een privécabine in de seksshop. Hij liep derdegraads brandwonden op en verkeert in levensgevaar.
Ik was gisteren tevreden dat ik eindelijk de oud-bisschop kon aanhoren. Gedurende bijna één jaar kregen we een gekleurd verhaal. De eigen bijna cryptische tekst, de analyses van de "deskundigen" en het ingesproken gesprek met het slachtoffer. Nu kregen we de dader zelf aan het woord.
Van Gheluwe gaf een oprechte indruk voor de camera. Nadien repliceerde de advocaat van het slachtoffer dat hij een pathologische leugenaar is. Ook Jurgen Mettepenningen reageerde extreem radicaal. Nu, indien Van Gheluwe loog over het seksuele misbruik -hij poneerde dat er nooit lichamelijk contact is geweest- dan hebben beiden gelijk en dient de man psychiatrisch te worden behandeld.
Maar indien Van Gheluwe zijn verhaal eerlijk heeft gedaan, dan vind ik dat de media dit verhaal hebben opgeklopt. Want indien Van Gheluwe zijn neefje tijdens zijn kinderjaren enkel heeft aangeraakt, dan verschilt hij in weinig van vele priesters die niet in de media komen. Ik heb zelf ook twee kinderen en ik zou niet willen dat een volwassen man hun aanraakt, maar ik vind zulke betastingen geen wereldnieuws. Ook bij betastingen moet de man worden gesanctioneerd en psychologisch begeleid, maar het is geen nieuws om het land voor plat te leggen.
Voor mij zijn Van Gheluwe en vele andere priesters zelf het slachtoffer van het verplichte celibaat. Zij hebben door hun afgeblokte seksualiteit een verkeerd relatiebeeld ontwikkeld. Zij zitten ook met gevoelens waar ze niet mee weg kunnen. In vele gevallen gaan zij zich dan ook vergrijpen aan mensen uit hun omgeving. In scholen waren dat de studenten, bij Van Gheluwe was dat zijn familie. De Katholieke kerk ligt momenteel op apegapen. Er zijn bijna geen novicen meer. De Katholieke gemeenschap sterft bijna letterlijk uit. Het is duidelijk dat er structurele ingrijpende maatregelen moeten komen vanuit Rome. En dat zal natuurlijk niet gebeuren onder de conservatieve Duitser Ratzinger. Maar een volgende Paus dient zeker passende maatregelen te nemen. En hopelijk komen die niet te laat.
De gewezen Brugse bisschop Roger Vangheluwe heeft een eerste keer voor de camera gereageerd op het seksueel misbruik van zijn neef. Het VT4-programma 'Vlaanderen Vandaag' kon hem strikken voor een live-interview nabij de abdij in Frankrijk waar hij verblijft. Vangheluwe, die opvallend ontspannen oogde, bekende dat hij nog een tweede neefje heeft misbruikt en voegde eraan toe dat hij niet van plan is uit de kerk te stappen.
Vangheluwe kon na lang aandringen overtuigd worden voor het interview waarin hij zich niet enkel excuseerde, maar ook heel open praatte over het misbruik van zijn neef. Het was zijn eerste 'publieke' optreden sinds hij een jaar geleden was ondergedoken.
'Ik begrijp dat de mensen woedend en ontgoocheld zijn. Ik wil dan ook mijn verontschuldigingen aanbieden, in naam van de kerk en in naam van de gemeenschap.' Met aartsbisschop Léonard zou hij sindsdien geen contact meer hebben gehad.
'Het begon als een spelletje'
'Als ik op bezoek ging bij de familie was er niet zoveel slaapgelegenheid', begon Vangheluwe te vertellen over hoe het misbruik begon. 'Ik sliep met alle neven in een kamer. Met die jongen is het toen begonnen als een spelletje, maar het is nooit verder gegaan. Het ging niet om verkrachting en er was zeker geen geweld. Ik was ook nooit naakt in zijn aanwezigheid.'
Vangheluwe bekende dat het misbruik enkele keren per jaar plaatsvond. Telkens hij bij de familie was. 'Het was een soort gewoonte geworden.'
'Ik begrijp van mezelf ook niet hoe het zover is gekomen. Ik wist dat het niet goed was en heb ook regelmatig gebiecht. Volgens mij had het niets te maken met seksualiteit. Het was een stukje intimiteit tussen ons. Het ging wel om aanraking van de geslachtsdelen, maar geen brute seks.'
Tweede neefje
Vangheluwe vertelde voorts dat hij nog een tweede neefje heeft misbruikt. Dat misbruik zou geenszins systematisch zijn geweest en slechts enkele keren zijn voorgevallen.
Veel mensen uit onze familie waren daarvan op de hoogte, maar niemand vond dat we het publiek moesten maken. De vader van mijn neefje was verrast toen hij het vernam, maar vond dat we er na verloop van tijd mee moesten leren leven, vertelt hij.
Vangheluwe ontkende tevens met klem dat hij nog iemand anders zou hebben misbruikt.
Danneels niet op de hoogte
Dat kardinaal Danneels indertijd niet op de hoogte was van het misbruik, daarover is Vangheluwe formeel. 'Voor zover ik het weet, wist kardinaal Danneels niets over die hele kwestie vóór de confrontatie op 8 april 2010.'
Zwijggeld
'Ik heb mijn neef nooit zwijggeld gegeven om te zorgen dat hij zijn mond zou houden', zegt Vangheluwe. 'Wel vroeg hij me regelmatig een som geld. Hij was namelijk invalide, maar wou toch een eigen huisje kunnen kopen. Meermaals gaf ik hem zelfs een miljoen Belgische frank (25.000 euro, red.). Ik wou hem gewoon helpen om goed te leven.'
Postkaartje
En dan is er nog het beruchte postkaartje. Vangheluwe had een kaartje gestuurd naar een uit de gevangenis ontslagen pedofiel om te vertellen dat hij blij was met zijn vrijlating. 'Ik had doorheen de jaren contact met vele gevangenen, om hen bij te staan, te helpen of gewoon een luisterend oor te zijn. Meestal wist ik niet om welke feiten iemand opgesloten zat. Dat was ook bij die man het geval', vertelt hij.
Voorbeeldfunctie
Hoe valt het misbruik voor hemzelf te rijmen met de voorbeeldfunctie die hij bekleedde? 'Geen enkele mens is zonder zonde. Op het moment van de feiten was ik me er niet van bewust hoe erg dat was of welke heisa het zou veroorzaken. Nu, mijn situatie heeft ervoor gezorgd dat verschillende mensen met hun verhaal naar buiten zijn gekomen, wat ze anders misschien nooit hadden gedaan. Dat is een positief effect.'
Uittreden lijkt voor Vangheluwe vooralsnog niet aan de orde. 'Zelfs als ik de lekenstaat zou aanvragen, blijf ik eigenlijk priester. Bovendien heb ik gehoorzaamheid beloofd toen ik mijn geloften heb afgelegd. Ik hou me daar aan.'
Nog altijd geliefd
Vangheluwe zal zich de komende tijd opnieuw terugtrekken. 'Ik zal de begeleiding volgen die me is opgedragen en plan geen voorlopig geen contact met andere media. Bovenal hoop ik op verzoening met de hele familie. Ik kijk uit naar de dag dat we opnieuw allemaal samen rond de tafel kunnen zitten.'
Toch vindt Vangheluwe van zichzelf dat hij nog altijd geliefd is. 'Ik kreeg massaal veel aanbiedingen voor onderdak, zowel van kloosterorden als particulieren. Ook betuigden honderden mensen hun steun met een brief of een kaartje.'
Psychiater in Rome
Vangheluwe moet van het Vaticaan gedurende een periode een spirituele en psychologische behandeling volgen. Over de psychologische behandeling zegt Vangheluwe dat hij zich in Rome door een psychiater moet laten behandelen. Hij kijkt neutraal aan tegen deze sanctie maar heeft er toch vragen bij. 'Het misbruik is 25 jaar geleden gestopt. Ik vind het eigenaardig dat ik nu, na al die tijd, op behandeling moet. Ik heb er kunnen mee leven gedurende die 25 jaar.'
'Niet abnormaal in die tijd'
Volgens Vangheluwe heeft het misbruik niets met het celibaat te maken. 'Ik was niet op zoek naar een liefdesrelatie. In die tijd was dat trouwens niet abnormaal'.
Volgens Vangheluwe kunnen veel priesters perfect leven met het celibaat. Slechts een aantal zijn er niet door opengebloeid. Ik ben niet zeker dat alles goed zou gaan mocht het celibaat vrij zijn.
'Priesters worden geviseerd'
'Waarom wordt er een onderscheid gemaakt tussen priesters en leken', vraagt Vangheluwe zich af. 'Misbruik komt ook voor in sportmilieus, bij geneesheren,... . Daar is veel minder onderzoek naar. Waarom worden priesters geviseerd? Ik begrijp dat niet'.
'Geloof heeft geen deuk gekregen'
Dat de storm rond seksueel misbruik in de kerk de gelovigen wegjaagt, wil Vangheluwe niet geloven. 'Daar is geen enkel onderzoek over. Het raakt niet de grond van het geloof. Je mag de kerk en het geloof niet verwarren. De kerk heeft een deuk gekregen, maar niet het geloof.'
'Een deel van die verantwoordelijkheid neem ik zeker op mij. De kerk is in een heel droevig daglicht gezet. Het is een grote schok geweest voor de mensen.'
'Geen goed woord over mij'
'Ik word nu enkel geïdentificeerd met mijn fouten uit het verleden. Er wordt geen goed woord meer gesproken over mij. Dat heeft me pijn gedaan.' Over hoe de mensen hem moeten herinneren wil hij zich niet uitspreken. 'Dat oordeel laat ik aan God over'.
Vangheluwe vult zijn dagen door veel te bidden, een boek te lezen en zich af en toe te ontspannen. Hij hoopt dat hij de banden met zijn familie opnieuw kan aanhalen. 'Ik zou graag nog eens samenkomen met iedereen. Mijn broers hebben me vergeven, mijn neef weet ik niet'.
Tot slot zei de voormalige bisschop nog dat hij zelfmoord heeft overwogen na, maar ook voor de feiten. 'Dat komt denk ik bij de meeste mensen wel eens boven. Maar dat vind ik in zekere zin een laffe daad en een vlucht. Het laat mensen nog meer in kou achter.' 'Laatste interview'
Tot Rome een eindoordeel over hem heeft uitgesproken zal Vangheluwe niet meer spreken in het openbaar. Hij beseft dat door dit interview sommige mensen nog meer kwaad op hem zullen zijn. 'Maar anderen zullen misschien getroost zijn.' Na zijn 'laatste interview' aan VT4, kon het VTM-programma Telefacts nog snel enkele vragen aan Vangheluwe stellen alvorens hij met zijn wagen naar 'het verborgene' vertrok.
Dat het interview voor Pasen plaatsvond is geen toeval. Het is immers een jaar geleden dat het schandaal rond hem losbarstte. En Pasen is ook het feest van nieuw leven. 'Ik hoop dat ik nu zelf wat rust kan vinden. En ik hoop dat we na Pasen allen verder kunnen leven met wat meer vreugde en geluk.'
Droomvakantie in Dubai wordt pure horror: politie slaat toerist dood in cel
Een laste minute droomvakantie in Dubai is een nachtmerrie geworden voor een Britse toerist en zijn familie. Hij werd opgepakt en doodgeslagen in een cel in het beruchte politiekantoor van Bur. "Ik kreeg een telefoontje van een celgenoot en later eentje van de Britse ambassade met de officiële bevestiging van zijn dood", zegt zijn zus.
Lee Bradley Brown (39) sliep in een sjiek hotel van 1.126 euro per nacht toen hij op een abrupte manier uit zijn droomvakantie ontwaakte. Een stel agenten pakten hem op en gooiden de Brit in een vuile cel omdat hij zich misdragen had. Volgens politiebronnen werd hij mishandeld door een groepje agenten die hem bewusteloos achterlieten. Celgenoten zagen hoe hij wat later in een lijkzak weggedragen werd, schrijft de Daily Mail. De martelgang van Brown duurde zes dagen. Hij kreeg amper iets te eten of te drinken van de agenten en naar een advocaat kon hij fluiten, luidt het.
Telefoontje celgenoot Zijn zus kreeg een telefoontje van een celgenoot die het verhaal deed. Ze kreeg te horen dat haar broer opgesloten zat en mishandeld werd. De gevangene had haar telefoonnummer gevonden op de kopie van haar broers paspoort die in de cel achtergelaten werd. Ze verwittigde de Britse ambassade in Dubai en die stuurde een medewerker naar het politiekantoor waar Brown mishandeld werd, maar hij werd door een agent wandelen gestuurd met het verhaal dat Brown hem niet wou zien en geen hulp nodig had. Even later kreeg zijn zus nog een tweede telefoontje van de celgenoot met de verschrikkelijke melding dat haar broer weggedragen was in een lijkzak.
"Zwaar aangepakt" Een bron vertelt het volgende over de zaak aan de krant Daily Mail: "Hij kreeg een zwaar pak slaag waardoor hij zware inwendige verwondingen opgelopen had. Hij stond machteloos en werd hard aangepakt. Zo werd hij tegen de betonnen muur van zijn cel gesmakt waarna hij slecht neerviel. De bewakers deden intussen alsof er niets aan de hand was."
Politiekantoormet reputatie De Britse ambassade lichtte de familie gisteren officieel in over de dood van de toerist. Volgens de Daily Mail is het politiekantoor van Bur berucht voor de afschuwelijke praktijken die er plaatsvinden; zoals geweldpleging, uithongering, verkrachting en het toedienen van medicatie. Buitenlanders worden er vaak voor de kleinste vergrijpen wekenlang opgesloten in kleine en overvolle cellen. Volgens mensenrechtenorganisaties worden gevangenen er het recht ontzegd op telefoontjes of een advocaat. Ze worden ook vaak geslagen en gedwongen om verklaringen -die in het Arabisch opgesteld zijn- te ondertekenen.
Celgenoten doodsbang De zus van Brown kan maar moeilijk vatten wat er gebeurd is. "We hebben het heel moeilijk en dan vooral mijn moeder", aldus de Londense uit Dagenham. "We hebben de Britse ambassade meteen verwittigd na het telefoontje van zijn celmaat. We kregen dinsdag al het nieuws over zijn dood en gisteren werd het officieel bevestigd. We konden zelf niet naar Dubai gaan. Zijn celmakkers willen getuigen maar moeten nog wachten. Ze vrezen nu ook voor hun eigen leven", aldus zijn zus.
Grof taalgebruik Haar broer, een bedrijfsleider, boekte een last minute reis naar Dubai en verbleef er in een zevensterrenhotel waar hij meer dan duizend euro per nacht betaalde. Volgens een bron werd hij op 6 april opgepakt op beschuldiging van geweldpleging, intimiderend gedrag en grof taalgebruik. Een woordvoerster van de Britse ambassade zegt het volgende: "Ik kan bevestigen dat een man in gevangenschap om het leven gekomen is. We zijn een onderzoek gestart en werken nauw samen met de politie in Dubai."
Radha Stirling kan alleen maar hopen dat het onderzoek op een accurate en eerlijke manier verloopt. Ze heeft in Groot-Brittannië een vereniging opgericht die opkomt voor de rechten van gevangenen in Dubai. "De politie in Dubai kan uiterst gewelddadig zijn en wat deze arme toerist overkomen is, is het ergste ooit. Buitenlanders moeten er vaak met twintig samenhokken in kleine cellen. De basisrechten worden hen ontzegd en ze worden vaak in de gevangenis gegooid zonder enige vorm van proces", aldus Stirling.
Een politiewoordvoerder in Dubai zegt dat ze wachten op de resultaten van de lijkschouwing en pas daarna zullen beslissen of ze een onderzoek starten naar het incident.
Agente voor rechter wegens krenken eer commissaris
Is ,,kieken'' een belediging of een koosnaampje?
ZOTTEGEM - Mag een politieman zich beledigd voelen als je hem een kieken noemt? Volgens advocaat Walter Van Steenbrugge is het een koosnaampje. Of dit de vrijspraak zal opleveren voor een agente die haar commissaris voor kieken uitschold, valt nog af te wachten.
De Oudenaardse strafrechter kreeg gisteren andermaal smeuïge verhalen uit het politiekorps van de zone Zottegem-Herzele-Sint-Lievens-Houtem op zijn bord. Een politieagente verscheen wegens het krenken van de eer van een commissaris in het bijzijn van ondergeschikten. Omdat zij meende dat haar overste over haar privé-leven roddelde, ging zij bij hem verhaal halen. De discussie ontaardde in een scheldtirade en daarbij slingerde de agente haar overste weinig fraais in het gezicht zoals Je moet niet denken omdat je commissaris bent dat je meer mag dan ik , Je zou beter je werk doen dan roddelen en Gij zijt een kieken .
,,De meest banale zaak die ik al heb moeten behandelen'', zo opende de Gentse advocaat Walter Van Steenbrugge, die het Zottegemse politiekorps onomwonden als ,,de kolderbrigade'' omschreef. De sfeer geraakte verziekt toen zijn cliënte haar relatie met een collega verbrak en met de korpschef optrok.
,,De harde woorden die tijdens de discussie met de commissaris gevallen zijn, gingen over het werk en dat kan dus niet als laster beschouwd worden'', meent Walter Van Steenbrugge, die ook vindt dat kieken geen beledigend woord is. Hij stipte aan dat in Frankrijk, sinds in de negentiende eeuw de Parijse prefectuur naar de gebouwen van Le Marché au Poularde verhuisde, de agenten ook met het koosnaampje poulet worden bedacht. ,,Woorden als flikken en kiekens zijn immers gebruikelijk voor politieagenten. Maar gebruik geen adjectief zoals corrupt kieken , want dat is wel smadelijk.''
,,Toen uw cliënte riep Gij zijt een kieken zal zij wel niet aan de locatie van de Parijse politie gedacht hebben'', schertste meester Frank Van Oudenhove die, namens de politiecommissaris, als burgerlijke partij optreedt.
Hiërarchie respecteren
,,Misschien mogen wij straks dan ook de televisieserie Kiekens in plaats van Flikken verwachten'', vervolgde Frank Van Oudenhove. ,,Laat ons dus ernstig blijven. Feit is dat mijn cliënt ten opzichte van zijn collega's en ondergeschikten op een grove manier werd beledigd.''
In elk geval tilt openbare aanklager Boudewijn Bracke zwaar aan de zaak: ,,In een politiekorps moet in alle omstandigheden de hiërarchie gerespecteerd worden. Een agent heeft een voorbeeldfunctie en moet ook in de onderlinge relaties fatsoen en discretie behouden.''
De verdediging zwaait hoe dan ook met een arrest van het hof van beroep in Bergen waarbij een man werd vrijgesproken nadat ook hij een politieman ,,een kieken'' had genoemd. Benieuwd wat de rechter in Oudenaarde ervan vindt. Uitspraak op vrijdag 19 januari.
Man met tong van 25cm gaat binnenkort onder het mes
Omwille van zijn enorme tong heeft de 34-jarige Chinees Wang Youping de voorbije 21 jaar zijn mond niet kunnen toedoen. De man zit inmiddels opgescheept met een 'lap' van 25 centimeter. Maar er is hoop. Binnenkort zal de hij geopereerd worden, maar de ingreep is uiterst gevaarlijk.
Bij zijn geboorte had Wang Youping donkere gezwollen lippen. Toen hij zes was, begonnen zijn tong en zijn gezicht op te zwellen. Op z'n dertiende had zijn tong zulkdanige proporties aangenomen dat hij zijn mond niet meer kon toedoen.
Ontploffen Sedertdien kan de man niet meer fatsoenlijk praten, eten of ademen. Het risico bestaat dat de bloedvaten in zijn tong 'ontploffen', met dodelijke bloedingen als gevolg.
Niettegenstaande zijn aandoenig, heeft Wang Youping zich ontpopt tot een succesvol schrijver. De man heeft ook een beroepsschool opgericht voor kansarme en andersvalide kinderen en hij zet zich in voor liefdadigheid.
Bijna dood op operatietafel Doorheen de jaren heeft de man tal van befaamde hospitalen afgeschuimd, op zoek naar een behandeling. Elke keer kreeg hij te horen dat zijn toestand te complex was om te opereren. In de zomer van 2000 heeft een ploeg chirurgen het er toch op gewaagd. Wang heeft die ingreep echter ternauwernood overleefd.
Licht op groen Maar er is nu weer hoop. Na tests in het Vierde Militair Hospitaal is het licht op groen gezet voor een nieuwe chirurgische ingreep. Volgens professor Lei Delin Wang zijn de bloedvaten in de tong van Wang Youping misvormd waardoor ze steeds meer gaan uitzetten. "Het blijft een riskante operatie", aldus de professor. "Elke fout kan een dodelijke bloeding veroorzaken". De exacte datum van de operatie is nog niet meegedeeld. (eb)
Adele Edwards uit Florida heeft te kampen met een merkwaardige verslaving. De dertigjarige moeder van vijf kinderen is verlekkerd op sofa's. Niet om er in te luieren, maar om ze op te eten.
De vrouw is verslingerd aan de polyester vulling van zetels en stoelen. Tot dusver heeft ze er daar respectievelijk al acht en vijf exemplaren van naar binnen gespeeld. Dat komt overeen met een goeie honderd kilogram van dat synthetische goedje.
Dodelijk Artsen hebben Adele er al meermaals op gewezen dat haar verslaving haar dood kan betekenen. Maar mevrouw Edwards kan het gewoon niet laten. Zij lijdt aan pica of de al dan niet ziekelijke neiging om niet-eetbare dingen op te eten. Onlangs is ze nog met spoed opgenomen in het ziekenhuis om polyester uit haar ingewanden te halen. Als snoepjes "Ik was tien jaar toen ik voor het eerst met het 'spul' in aanraking kwam", doet ze haar relaas. "Al snel raakte ik verslingerd op de textuur. Voor mij smaakt de vulling van zetels als snoepjes".
Ook in China is het blijkbaar tijd voor de grote lenteschoonmaak. In de stad Shangrao krijgt dezer dagen een gigantisch reclamebord met een vrouw in ondergoed ook een grondige beurt. En dat leidde voor de poetser met dienst tot gênante toestand.
Verhitte gemoederen Tientallen toeschouwers hielden van op de begane grond de man in de gaten tijdens zijn werkzaamheden aan de vijf verdiepingen hoge billboard. Toen hij met zijn poetsgerief in de buurt van de schaamstreek van het model kwam, raakten de gemoederen enigszins verhit en steeg de hilariteit ten top.
Schaamrood De omstanders slingerden allerlei seksueel getinte commentaren naar 's mans hoofd of maanden hem aan tot voorzichtigheid tijdens zijn secure werkje. En de man? Hij poetste voort. Wellicht met het schaamrood op de wangen. (eb)
Amerikaanse lerares laat blanke leerlingen zwarten kopen in 'slavenveiling'
Een lagere school in de Amerikaanse staat Virginia krijgt een berg klachten omdat een onderwijzeres blanke leerlingen gekleurde klasgenootjes liet kopen bij de uitbeelding van een slavenveiling.
Jessica Boyle deed dat tijdens een les over de Amerikaanse burgeroorlog, waarvan de bekende Slag bij Sewells Point plaatsvond op een steenworp van de school. De burgeroorlog is al lang onderwerp van controverse in de staat, in het bijzonder de rol die slavernij erin speelde.
Slaven Boyle droeg de blanke leerlingen op aan de ene kant van de klas te gaan staan, terwijl zowel de zwarte als de leerlingen van gemengde afkomst aan de andere kant moesten plaatsnemen. De blanke kinderen moesten vervolgens om beurt een donker kind 'kopen'. Het ging om leerlingen van negen en tien jaar oud. In de klas is ongeveer 40 procent van de leerlingen zwart en 40 procent blank.
Klachten Meteen na de les rolden de klachten al binnen, en de school liet in een brief aan de ouders weten dat mevrouw Boyle inderdaad te ver was gegaan. "Gepaste maatregelen" werden genomen, maar het is niet duidelijk wat die precies inhouden, meldt de Washington Post.
In de Saoedische stad Jeddah wordt momenteel gebouwd aan de 1,6 km hoge Mile High Tower
Als het van de de koninklijke familie in Saoedi-Arabië afhangt, zal een futuristische raket in glas en staal met ruime voorsprong het hoogste gebouw ter wereld worden. De Mile High Tower, die momenteel verrijst in de havenstad Jeddah, zal na voltooiing 1,6 kilometer hoog zijn. Daarmee vergeleken zal de huidige hoogste toren, de Burj Khalifa (828 meter hoog) in Dubai, verbleken.
De duizelingwekkende hoogte van de Mile Hight Tower komt overeen met vijf op elkaar gestapelde Eiffeltorens. Het immense project, dat ruwweg geschat 20 miljard euro kost, zal ook twee steuntorens bevatten om te vermijden dat de hoogste toren ter wereld begint te wiebelen tijdens hevige windvlagen. Met behulp van snelle liften sta je binnen de twaalf minuten op de bovenste verdieping.
Zowel hotels als kantoren en een winkelcentrum zullen een plaatsje krijgen in het indrukwekkende gebouw, dat moet uitgroeien tot een toeristische trekpleister aan de Rode Zee.
Vandaag had ik een vriend aan de lijn. Hij heeft een verzekeringskantoor in een Vlaamse stad. Zijn buur vertrok deze ochtend op vakantie en de man was de straat nog niet uit of een andere buur begon met het uitboren van het slot van de woning. Blijkbaar leven beide buren in ruzie en meent de ene buur dat hij toegang mag hebben tot de woning van de andere. Hoe dan ook, mijn vriend verzekeringsmakelaar verwittigde de politie om vaststellingen te doen. De politie kwam langs en deed NIETS. Toch vroegen ze de makelaar tot bij hen. Toen hij aankwam, lachten de twee politie-inspecteurs hem gewoon uit. Terwijl de buur het slot uitboorde stond de politie erbij en keek ernaar. Daarop vroeg de verzekeringsmakelaar of er een PV wordt opgemaakt van dit feit. Beide inspecteurs lachten hem opnieuw uit en zeiden: "Wij doen gewoon NIETS en maken geen PV op. Dit is een zaak tussen de buren." Waarop de verzekeringsmakelaar antwoordde: "Als je dan toch niets doet, waarom ga je dan niet terug naar Uw bureau." De inspecteurs: "U heeft aan ons geen opmerkingen te geven en wij staan waar wij willen staan."
Nochtans zijn politiemensen verplicht van iedere interventie een PV op te maken. Blijkbaar vond de jonge politie-inspecteur het leuk de man op stang te jagen.
De verzekeringsmakelaar ging boos weg en zei iets in de zin van "uitdagende nietsnutten". Daarop sloeg de ene politie-inspecteur de makelaar tegen de borst en de man viel tegen zijn etalage. Allemaal in bijzijn van getuigen. De man heeft zijn ribben gekneusd.
Er kwam een nieuwe ploeg bij en de provocerende politie-inspecteurs werden afgevoerd. De nieuwe ploeg heeft tenslotte toch een PV opgemaakt van de inbraak in de woning.
Dat is de Vlaamse politie ten top. Brave burgers klop geven, maar gaan lopen bij echte criminelen. Dit weekend werd een collega van mij hier in Brussel 's nachts aangevallen door een Oost-Europeaan die hem bont en blauw sloeg om zijn portefeuille met 30 euro in. Hij is al gans de week werkonbewaam.
Deze week kwam aan het licht dat België ondertussen 11 miljoen inwoners telt. België is daarmee één van de dichtst bevolkte gebieden van de wereld. Alle groene ruimtes zijn nagenoeg ingenomen en onze beleidsmakers weigeren hun visie te veranderen. Om één of andere duistere reden hebben onze ruimtelijke vormgevers gekozen voor een land met niets anders dan laagbouw. Nochtans zijn er goede alternatieven. Kijken we maar naar het central park in New York. Wolkenkrabbers rondom een prachtig aangelegd park. In de lente en zomer kuieren natuurliefhebbers door dit uitgestrekte park van meerdere hectaren groot. Wij kunnen alleen van zoiets dromen. Neem nu het verschrikkelijk afzichtelijke Regattaproject te Antwerpen. Ook hier nemen we vele hectaren groene ruimte in voor lelijke laagbouwprojecten. Om bij te wenen... We kunnen niet al het groen blijven innemen en verdelen in lelijke verkavelingen. We dienen los te komen van onze 20e eeuwse visie op ruimtelijke ordening. We zouden beter eens kijken naar Azië of de Verenigde Staten. Enkel op die manier kunnen wij onze groene ruimten bewaren voor het nageslacht.
Op wereldniveau dienen we een andere kijk te ontwikkelen op de demografische evolutie. Voor zuiderlingen zijn kinderen een teken van potentie en vooral een zekerheid naar pensioen. Immers, de nakomelingen zorgen steeds voor hun voorouders en dat is al eeuwen zo. Anderzijds was er vroeger een grote natuurlijke selectie. Ziektes en oorlogen decimeerden decennialang de inheemse bevolking. Als Westerlingen waren wij de voorbije jaren actief in het opleggen van onze normen. Dat betekent dat wij voor elkeen waar ook ter wereld streven naar een minimum van gezondheidszorg en democratische normen. Via vele sociale programma's zorgen wij ervoor dat de levensverwachting van een Afrikaan enorm is toegenomen. Inentingsprogramma's hebben ervoor gezorgd dat er een enorme bevolkingsexplosie is ontstaan. Verder zorgt de internationale diplomatie ervoor dat vele oorlogen worden vermeden. Het pervers effect van dit alles is dat men niet langer kan spreken over een natuurlijke selectie en dat de natuur kraakt onder de massale bevolkingstoename. De mens vernietigt aan een razendsnel tempo het natuurlijk milieu om zich heen. Maar men moet natuurlijk weten wat men wil. Ofwel laat men de natuur zijn gang gaan in Afrika en kiest men resoluut voor non-interventie ofwel kiest men voor Westerse waarden, maar dan dient men ook een demografische politiek te voeren. Maar men kan kiezen voor een gezinspolitiek met telkens10 kinderen, waardoor de bevolking exponentieel blijft toenemen. Men vernietigt niet alleen zijn eigen biotoop, men zorgt voor een onhoudbare druk op alle andere landen van wereld. Zelfs hier in België dragen we de gevolgen van de overbevolking. Concreet dient men in Afrika een steriliseringsprogramma op te starten.
Maar ook in België dient men de demografische evolutie op de voet te volgen. Zo zou het niet mogen dat er mensen zijn die kunnen leven van het kindergeld. Kindergeld dient als ondersteuning en mag geen doel op zich worden. Bovendien gaat het verhaal dat vele buitenlandse kinderen in Brussel op verschillende adressen geregistreerd staan met als gevolg een zuivere fraude op kosten van de Belgische belastingsbetaler. De Belgische overheid zou beter kiezen voor een ontradingspolitiek waarbij men stimulansen geeft voor twee of drie kinderen, maar grotere gezinnen ontmoedigt. In plaats van het kindergeld te laten toenemen bij ieder kind, zou men het beter degressief afbouwen per extra kind.
Indien wij mensen geen ingrijpende beslissingen nemen, zal de natuur die wel voor ons nemen. Op een bepaald ogenblik zal de aarde zodanig onleefbaar worden dat het menselijk ras zal verdwijnen. Net zoals de dinosaurussen verdwenen zijn, is de mens ook niet onsterfelijk. Maar de idee dat met de mens al het leven zou verdwijnen is niet realistisch. Bacteriën bij voorbeeld zullen ons nog miljoenen jaren overleven. Ook primitieve levensvormen in de zee kunnen na het verdwijnen van de mens aan hun comeback beginnen. Al zou het natuurlijk veel mooier zijn mocht de mens zichzelf in hand houden.
Overbevolking grootste bedreiging voor de wereld
Bij de klimaattop in Kopenhagen is één belangrijke vraag niet gesteld: hoe zit het met de verwachte overbevolking van de aarde? Naar schatting is in 2050 de wereldbevolking met 40 procent gestegen, tot 9,1 miljard mensen. Hoe moeten we al die mensen in de toekomst voeden, van schoon drinkwater voorzien en fatsoenlijk huisvesten?
David Attenborough noemt deze groei van de wereldbevolking beangstigend. Helaas is hij de komende weken, maanden op Antartica. Attenborough is verbonden aan het instituut 'Optimum Population Trust'. Een groep wetenschappers die zich op vrijwillige basis met dit onderwerp bezighoudt.
In EenVandaag een reportage over de verwachte overbevolking van de planeet aarde, met onder meer een gesprek met bioloog en schrijver Midas Dekkers.
Ezelin redt schaap uit muil van pitbull en krijgt medaille
De ezelin Dotty heeft een onderscheiding gekregen van een Britse dierenbeschermingsorganisatie omdat zij Stanley, een schaap, uit de muil van pitbull terrier heeft gered. Het heroïsche tafereel ontrolde zich voor de ogen van boerin Ann Rogers (63) uit Yorkshire.
Dotty zag hoe Stanley in de wei werd aangevallen door de hond. De ezelin repte zich naar de vechtende partijen en greep de hond in haar muil. De pitbull was danig geschroken van deze démarche en maakte zich uit de voeten. Op zijn vlucht viel hij evenwel nog twee paarden aan van boerin Ann.
Afgemaakt De hond werd gevangen en afgemaakt. Het schaap verloor twee tanden en hield een verlamd gelaat over aan de schermutseling.
Soulmates Dat Dotty het opnam voor Stanley hoeft geen verwondering te wekken. De twee werden onafscheidelijk toen de boerin zich vijf jaar geleden over de ezelin ontfermde toen ze haar aangereden aantrof langs de kant van de weg. Ann bracht Dotty in dezelfde stal als Stanley. Die was op dat moment in de steek gelaten door zijn moeder. Dierenliefde, het bestaat.
Islamitisch parlementslid kijkt naar porno tijdens zitting
Lid Indonesische moslimpartij stapt op na porno-incident in parlement
HLN update Het Indonesische parlementslid Arfinto is door een fotograaf betrapt terwijl hij in een plenaire zitting porno zat te bekijken op zijn tabletcomputer. De foto heeft tot grote verontwaardiging geleid in het overwegend islamitische land.
Indonesië spant zich erg in om pornografie uit te bannen. Uitgerekend de conservatieve moslimpartij waartoe Arfinto behoort, is een drijvende kracht achter die campagne.
Per ongeluk Zelf beweert de parlementariër dat hij per ongeluk op een pornografische website terechtkwam door op een snelkoppeling te klikken in een e-mailtje. Op de foto is te zien hoe hij naar een seksplaatje zit te kijken met zijn tablet half verstopt onder zijn tafeltje.
Opgestapt De man is inmiddels opgestapt wegens zijn eer en die van de partij. "Ik ga ook aan mezelf werken door uit de Koran voor te dragen en advies in te winnen bij een geestelijke, de armen aalmoezen geven en andere goede dingen doen om gelukzaligheid in dit leven en erna te verwerven", zei hij.
Wesley Brown uit Wichita is 103, werd als federaal Amerikaans rechter aangeduid door president Kennedy en is na 49 jaar nog altijd aan het werk. "Als rechter ben ik aangesteld voor het leven of zolang ik goed gedrag vertoon", zei hij in een interview. Hij leeft nog en dat diploma van goed gedrag en zeden is hij nooit kwijtgespeeld. Dus: hij blijft rechter. De oudste in de VS.
Er is wel wat veranderd. Brown zit inmiddels in een rolstoel en hij heeft zijn zuurstofflessen, die via tubes naar zijn neus leiden, tussen de dossiers liggen.
Van de in totaal 1.294 residerende federale rechters in de States hebben er liefst 516 de status van 'senior'. Die 'senioren' houden het systeem mee draaiende. Ze krijgen uiteraard nog een loon maar kunnen aan een lager tempo werken, indien gewenst. Ze staan in de VS nog altijd garant voor het verwerken van een kwart van de federale districtszaken.
Brown verwierf zijn seniorenstatus al in 1979, maar bleef sindsdien voltijds werken, tot hij recentelijk, in maart, wat gas terugnam. "Ik wil de gemeenschap ten dienste staan. Je moet een reden hebben om te leven. Zolang je gemeenschapsdienst doet, heb je die reden."
Vrouwen met een lager IQ gaan eerder op zoek naar een rijke partner dan hun slimmere seksegenoten. Volgens psychologen hopen zij hiermee de financiële toekomst voor hun nakomelingen veilig te stellen.
Het onderzoek aan de universiteit van Michigan geeft niet aan dat dommere vrouwen hebberig zijn, maar dat ze instinctief een manier zoeken om hun toekomstige kinderen een zekere toekomst te bieden. Zekerheid Volgens onderzoeker Dr. Christine Stanik is dat niet verwonderlijk. "Het is een natuurlijk gegeven dat slecht opgeleide vrouwen met een kwalijke job zoeken naar een welstellende heer. In oude tijden al schenen rijkere heren een grotere aantrekking te hebben, net omdat vrouwen de kansen voor hun nakomelingen veilig wilden stellen. Dat gevoel raken vrouwen nog altijd niet kwijt, vooral als de dame in kwestie geen eigen carrière kan uitbouwen. Haar financiële zekerheid moet ze elders zoeken". Korte affaire Het onderzoek toont voorts aan dat onafhankelijke, slimme vrouwen er meer kortstondige relaties op nahouden. Dat fenomeen is volgens Stanik te wijten aan het toenemend zelfvertrouwen bij opgeleide dames.
Een vierjarig meisje dat zaterdag even aan de aandacht van haar zus wist te ontsnappen in de Parijse voorstad Colombes, werd twee uur later teruggevonden in het Saint-Lazare station in Parijs. Het meisje had op haar eentje de trein genomen, meldt een Franse politiebron.
Het meisje was samen met haar grote zus boodschappen aan het doen in Colombes, toen ze plots verdween met haar step. Alle politiepatrouilles werden verwittigd, en even voor 20 uur werd de vierjarige aangetroffen in de hal van station Saint-Lazare. De ouders kwamen het kind daar oppikken.
Vrijgekomen FBI-files bevestigen: "Aliens zijn op Aarde geland"
Pas vrijgegeven documenten van het FBI zouden bevestigen wat samenzweringstheorieën al jarenlang stellen: dat vliegende schotels bemand door aliens op de Aarde gecrasht zijn.
De documenten, die jarenlang topgeheim zijn gebleven, lijken de theorie te staven dat buitenaardse wezens in het Amerikaanse stadje Roswell zijn geland en daarna naar een legerbasis zijn overgebracht. Drie cirkelvormige ruimtetuigen, met aan boord telkens drie aliens van ongeveer een meter groot, crashten, zo beweerde een FBI-agent in 1950.
Bewijzen? Volgens UFO-'experts' kunnen de documenten bewijzen dat aliens en UFO's geen verzinsels zijn. FBI-agent Guy Hottel onthulde 'de ontdekking' in 1950 aan zijn directeur. Hottel had zijn informatie van een inspecteur van de Amerikaanse luchtmacht. "Drie zogenaamde vliegende schotels zijn aangetroffen in New Mexico. Ze worden omschreven als cirkelvormig, bol in het midden, met een diameter van ongeveer 15 meter. Elke schotel was bemand door drie lichamen met menselijke vormen, echter ze waren slechts een meter groot, gekleed in een verfijnde metaalachtige stof. Elk lichaam droeg een pak zoals testpiloten dragen".
In de documenten is de naam van de inspecteur die deze onthullingen tegenover Hottel deed geschrapt, er is evenmin melding gemaakt van de datum van de 'ontdekking'. Gecrasht door radar Hottel, die instond voor het FBI-kantoor in Washington, stelt voorts dat de krachtige radar van Roswell de besturingssystemen van de UFO's had verstoord, waardoor ze neerstortten.
Het document werd zopas door het FBI in het online archief The Vault gepubliceerd, samen met duizenden andere. Dat meldt The Sun.
