
nog een laatste nacht alleen aan boord.
het geluid van de beschaving zit nu achter slot en grendel voor TV ikzelf kijk en luister naar de avond en mijn eigen gedachten
enkel een mug plaagt en verjaagt mijn dromen . klap, klap, sorry maat ! en ik zet me terug in het midden van de oeverloze ruimte die me omarmt en in haar opneemt. wat is een mens toch klein.
|