KLAPROOS

tussen al dat geweld van glas en ijzer beton en vuil
kreeg ik een schoonheid in het oog
zij kwam gekropen door in ruil
te groeien zo recht en fier omhoog

wij mensen denken altijd maar weer
dat alles zo vanzelfsprekend is
maar nu zie ik keer op keer
dat zelfs ik mij hierin vergis

de klaproos staat hier recht en fier
als overwinnaar van het kwaad
dat de mens in de onbedachtzaamheid
voor de natuur hier achterlaat

maar de rode roos heeft ons overwonnen
en schoonheid is onbetaalbaar en vrij
dus ben ik zelf maar begonnen
om het milieu een beetje blij
te maken

om de klaproos te laten overwinnen
wat wij hen hebben aangedaan
het zet mij aan het denken
dat zo een tere roos toch met
bloeien is doorgegaan

dus de winnaar is zij die overwint
tussen puin en rommel en triest maar waar
de natuur blijft ons nog goed gezind
want ze stond helemaal alleen daar

overwinning geeft gevoel van macht
maar de lieve roos die daar zo staat
geeft mij alleen maar kracht
dat ik nergens geen troep meer achterlaat.

01-05-2020 om 15:29 geschreven door artist_creation

Dancing

11-11-2019 om 11:25 geschreven door artist_creation

Ermeline

01-08-2019 om 15:32 geschreven door artist_creation

Alice

05-07-2019 om 12:33 geschreven door artist_creation

Aan al miijn vrienden een prettig weekend!

28-06-2019 om 11:12 geschreven door artist_creation

PINUCCIA

23-06-2019 om 10:21 geschreven door artist_creation

Kyana

13-06-2019 om 10:31 geschreven door artist_creation

Esperance

08-06-2019 om 11:34 geschreven door artist_creation

Regards

02-06-2019 om 10:41 geschreven door artist_creation

Garance

26-05-2019 om 15:20 geschreven door artist_creation

Die schone en mezelf....

Die schone en mezelf...


Gestreeld door lage wolken
leg ik nu maar de regen neer.
Flink fladderende vlinders
zijn de bodes van een mooie tijd alweer.

Mijn hart verlangt als bloesems naar de bij
die blij gezind een zoem offreren
als ode aan die zachte maand van Mei.

Ontdaan van tranen in glorie plots verdoken
wacht hier het pril geluk, de liefde vroeg ontloken.

In de weerkaatsing van spiegelende schoonheid
onder Gods gewelf,
zie ik ze weer, die schone en mezelf...

24-05-2019 om 11:43 geschreven door artist_creation

Lachende lentedag

Lachende lentedag


bij de morgenstond
viel er zomaar een
dauwdrup op mijn wang
droop langzaam in mijn mond
zacht en fris en koel

wat ik voelde vanbinnen
bracht me in extase
een klein gelukje
lag in mijn hand
om over te verbazen
de morgen mee te beginnen

het werd een lentedag
met een glimlach
goud omrand

06-05-2019 om 21:20 geschreven door artist_creation

Transparance

02-05-2019 om 11:45 geschreven door artist_creation

Liefdeswijn

Schenk mij de wijn!
Laat dat mijn geliefde zijn!
Maak mij dronken,
En één met haar!

Laat mij opgaan in haar liefde,
Ik wil niet meer bestaan,
Alles wat zij doet,
Dat gaat mij niet meer aan

Ik ben geraakt en verdoofd,
Door de pijn van de liefde,
Haar blik, waarmee ze doorkliefde,
Het diepste van mijn ziel, met liefde
Hoe kan ik haar missen,
Als ze in mijn hart is,
Haar ziel, is mijn gissen,
Nooit wil ik haar uit gedachten wissen

Haar schoonheid,
Nog helderder dan water,
Het zal mijn dorst lessen,
Ontwakend, mijn liefdenskater

01-05-2019 om 10:49 geschreven door artist_creation

Mijn liefste lief...

Mijn liefste lief...

In de stilte van ons zwijgen
zal ik jou met mijn geest beminnen
zodat je ziel gelukkig word
en je gedachten aan mij denken....

28-04-2019 om 10:35 geschreven door artist_creation

Verlangens

Hoe sterk kun je verlangen
in woord en gezangen
Naar iets of een persoon
gewoon buitengewoon
Zo sterk dat je er alles
maar dan ook alles aan doet
Omdat alles
er dan ook toe doet
Je wil het brandend verlangen uitgedoofd
je bent erdoor verdwaasd, verdoofd
Je krijgt het maar niet uit je hoofd
En soms, heel soms, wanneer je het verlangen vermijdt
Wordt het verlangen werkelijkheid
Als een vlinder die je maar niet kon pakken
Maar toen je stil ging zitten
Op je schouder kwam pitten

26-04-2019 om 10:47 geschreven door artist_creation

Het gelach van de zon

het gelach van de zon
 
 
ik heb met
schaduwen gespeeld
rond het gelach
van de zon
 
ook met kleine
witte wolkjes die
snel donker werden
aan de onderkant
 
zij vulden de velden
vergrijsden het
blauw en de helderheid
die wij van zonnig kenden
 
toch heb ik
mijn hoop behouden
op een brandend revival
van het koesterend licht
 
de donkerste rafels
zijn onder het groot
oplossend vermogen van
liefdevolle warmte gezwicht
 
ik heb voor dit
zonnebad gebeden en
aan het eind van mijn latijn hun
schaduwen gekruisigd met heden
 

25-04-2019 om 10:32 geschreven door artist_creation

Zon

De laatste straal
ik pluk die snel

weerkaatsing
van het zonlicht
in de ruiten
aan de overkant

ik hef mijn
gezicht
en geniet
nog heel
even

20-04-2019 om 11:51 geschreven door artist_creation

Viooltjes

Helder, als glasachtig
Klein druppeltje dauw dat glijdt
Zo van het vioolblaadje af, helemaal naar benee
Waar het uiteindelijk de losse aarde vindt
 
Zo fris en droomachtig
Spectaculaire kleuren alsof ze het voelen, die pure vrijheid
Ze nemen je ogen dan ook maar al te graag mee
De wereld van de lentebloemen in mijn kind

19-04-2019 om 15:21 geschreven door artist_creation

Ik laat het rusten

je schuilt je diep verdrongen onder
je loopt zonder zolen
je kruipt in jou onzekerheid verscholen
traag ga je onderuit
met je gedacht en hart haal je uit
je verliest een traan
als je aan haar denkt
je laat het lopen zodat iedereen het kan zien
dat ze kunnen zien hoeveel het je raakt
een hart dat door de tranen val
het terug bijeen maakt
helend tevergeefs met schrammen
scheurt je hart open door uitgelaten vlammen
je voeten worden zwaarder
door elke stap die je maakt
je wilt de stappen besparen
om haar korter...
bij jouw te willen bewaren
je wilt het blussen
het zachter maken
je laat het rusten

17-04-2019 om 09:58 geschreven door artist_creation