jouw ogen als ik je aankijk wekken bij mij een indruk op die mij niet kunnen ontgaan jouw ogen zijn zo spontaan die blik neem ik meteen op jouw lieve gezicht die indruk van jou lief hou van jou
Telkens als ik je zie krijg ik weer dat gevoel, als de eerste keer dat je in mijn ogen keek
'tleek alsof ik even gelukkig was en mijn problemen vergat
Als je in mijn ogen kijkt lijkt alles te vergaan Alle toetsen zijn uit mijn hoofd verdwenen
Alle vriendjes die ik ooit heb gehad zijn niks vergeleken met jou, schat
Bij jou voel ik me fijn Bij jou kan ik mijzelf zijn
Toen ik je zoende spookte er van alles door mijn hoofd Ik had je van je eerste zoen beroofd
Toen we daar zaten aan de lek Vielen alle stukjes op hun plek Ik hoor bij jou en jij bij mij Als ik je zie word ik weer blij En als ik mijn lippende jouwe raken kan ik de wereld aan
Als ik je dan even alleen zie staan, grijp ik mijn kans o even met je te praten, om dan weer met beide benen op de wereld te staan.
the night was as silent as death, and even the wind held its breath even now I'm not really sure whether or not I saw angel, for her beauty was unearthly and even the moon hid her face.
I
saw her walking by with long strides, and as she passed time slowed to
that one moment of complete concentration. There I was struck by a sight
that would never again leave my mind. A sight so breathtaking that the
memory itself burns in my mind.
Within seconds she was gone, and I
stood still frozen in wonder. Her face, so delicate, was torn with pain
and sorrow. And the stars bowed their shining heads in honor for their
superior, for beauty so pure is only found amongst the children of God
Er belanden op je schoot de basilicum bosjes die jij aangeraakt hebt, de moerbeien die van paradijstuinen afkomstig zijn om jou heen, een kleurrijk leven op aarde.
Weer begroet je iedereen, vol verrassing en geef je ondertussen aan iedere voorbijganger een bloemetje van vrede en vreugde dat ieder hart behoeft met de hoop dat de liefde zich in iedere ziel gaat wortelen, ooit.
het leven is nog zo slecht niet al krijg men te maken met verdriet er zijn zo veel mooie gebeurtenissen die we zeker niet willen missen wij hebben het hier toch goed velen zijn er slechter aan toe zij worden door ziekte geveld of leven midden in het geweld al gaat het niet altijd zo als gewenst en overschrijd men soms de grens ook daar moet men en zich over zetten en alleen op de mooie dingen letten laat ons er het beste van maken zo zullen we het verste geraken en tevreden zijn met wat men heeft en niet begeren wat een ander heeft
De levende geur van je zoete parfum Bedwelmt mijn zicht in de nacht Mijn zintuigen raken beslagen en verward Geblinddoekt weet ik je te vinden
Weelderige waterlelies van wantrouwen Blazen eenzame emoties naar het midden van de vijver De adem van de liefde Stokt verwaterd in mijn keel
Een quasi-emotie van verlangen Roept me naar je toe De zachte vingertoppen der liefde Maken mij onaantastbaar voor de rest
Ik word gewassen door het zoete water uit de rivier De geur van je parfum bedekt mijn hoornen huid Aardedonkere druppels zonder toekomst of verleden Sijpelen langzaam door mijn hoofd
Je onweerstaanbare feromonen roepen mij Als een teunisbloem in de avondstond De gretige geur dringt mijn neus binnen De bittere klanken der verlangens Krullen met de baan der aarde mee
Odeurademhalende poriën uit je huid Vervallen in de stilte van de nacht De markante melodie van je stromende bloed door je aderen Laat mijn gehoorzame hart sneller kloppen
De engelen der aarde zoeken tevergeefs naar jou Je bent verstopt door de wetten der natuur Je zoete parfum doet onze romance herleven Diepe indruk in mijn lippen door je zachte kus
Een donkerharige engel, Vervangt lawaai voor een indrukwekkende stilte Wanneer ze weggevlogen is Zal alles anders zijn
Ik vlij je schaduw met een teder gebaar naast mij neder en droom - een zilveren kader rond de welvingen van je lichaam. De lakens op het bed zoete satijnen ademen zacht - de warmte van je liefde uit. Fonkelende lichtjes in je ogen kleuren de kamer, een zweetdruppel glijdt langzaam tussen je borsten naar beneden en zoekt zijn weg - voldaan.
doen, durven of de waarheid, dat spel kent iedereen. het spel dat de koele van de slome scheidt, vinden de koele dan, ik niet.
kies je waarheid... er beginnen oogjes te glimmen, ze vragen je de vraag die je probeerde te vermijden, je wordt rood, begint te stotteren, meestal probeer je te liegen, maar dat lukt niet altijd ...
doen is toch het ergste, je komt er niet onderuit. ze laten je iets vreslijks doen, en lachen je dan uit.
durven valt nog wel mee, ze verzinnen iets en vragen durf je dat? durf je niet? dan zeg je nee.
later krijg je je beslissing op je bord, je mag maar 2 keer wijgeren, je kunt er donder op zeggen dat de 3e keer het ergste wordt ...
later hoor je er niet meer bij, je loopt alleen over het plein. je hoort en zien het spelletje, ze hebben het volgende slachtoffer klaar..
en paar weken later ben je niet meer alleen, je bent samen, alle slomen bij elkaar