Waarom blijft zelfs jouw geur stilletjes tussen mijn gedachten zweven ik kan het niet, ik kan het niet ik doe mijn best, maar jij blijft jouw alles, jouw woorden jouw doen en laten en nu zelfs jouw geur
Ik wil het niet maar ik kan het niet het lukt niet nooit zal jij mijn ziel verlaten
doen, durven of de waarheid, dat spel kent iedereen. het spel dat de koele van de slome scheidt, vinden de koele dan, ik niet.
kies je waarheid... er beginnen oogjes te glimmen, ze vragen je de vraag die je probeerde te vermijden, je wordt rood, begint te stotteren, meestal probeer je te liegen, maar dat lukt niet altijd ...
doen is toch het ergste, je komt er niet onderuit. ze laten je iets vreslijks doen, en lachen je dan uit.
durven valt nog wel mee, ze verzinnen iets en vragen durf je dat? durf je niet? dan zeg je nee.
later krijg je je beslissing op je bord, je mag maar 2 keer wijgeren, je kunt er donder op zeggen dat de 3e keer het ergste wordt ...
later hoor je er niet meer bij, je loopt alleen over het plein. je hoort en zien het spelletje, ze hebben het volgende slachtoffer klaar..
en paar weken later ben je niet meer alleen, je bent samen, alle slomen bij elkaar
All our dreams are
memories and the things we hope for. These memories come pass by het
illusion and passion for love. The feeling which gives us completion,
or the feeling of despair.
Im dreaming of love and all those
feelings beyond. The moment Im with you and you are with me. Im
the one holding your hand as we look up to the sky. This moment is
perfect, it cant be a lie! I now know what love is and thats what I
do.
But the feeling and the moment are fading away! Help me, I
want this feeling to stay! Its strange that everything is gone and
Im not there anymore. I open my eyes and realize, it was just a
dream.
I feel sad that Im still alone. I feel sad that I
cant hold your hand as in my dream.
I realize one thing now, A
dream is still a dream.
Kon ik nu maar in je armen schuilen, Even alles vergeten. Kon ik nu maar bij je zijn, en zachtjes huilen, Het zit echt enorm aan me te vreten. Kon ik nu maar ouderwets gezellig kletsen, Zonder zorgen op verdriet. Niemand die mij dan kan kwetsen, En toch ervoor zorgen dat ik geniet.
Op dit soort momenten wil ik bij je zijn, Dit zijn de momenten dat ik jou mis. Gewoon ouderwets gezellig, heerlijk, fijn. En ervoor zorgen dat er niks maar aan de hand is. Op dit soort momenten hoor ik steeds Gooi maar in mijn vuilnisvaatje, Of De deur staat altijd open. Je zag het altijd meteen aan me en zei dan Wat baad je? Als ik nu bij je zou zijn, zou ik antwoorden Ik zit te hopen.
Ik zou je alles vertellen, en vergeten zo snel ik kan. Want, ik mis je, en ben vreselijk bang.
Ik vond het hartstikke gezellig en had absoluut geen pech! Soms denk ik terug aan toen, hoe vredig alles was. Jouw beste tijd is geweest, maar kom je nog wel tegen. Dat staat vast!
de mooiste dag, de dag dat alles klopte, de dag, geen gewone dag, de dag die geluk bracht, de dag, de dag die wij samen door hebben gebracht, de dag, die dag was de mooiste dag
All our dreams are memories and the things we hope for. These memories come pass by het illusion and passion for love. The feeling which gives us completion, or the feeling of despair.
Im dreaming of love and all those feelings beyond. The moment Im with you and you are with me. Im the one holding your hand as we look up to the sky. This moment is perfect, it cant be a lie! I now know what love is and thats what I do.
But the feeling and the moment are fading away! Help me, I want this feeling to stay! Its strange that everything is gone and Im not there anymore. I open my eyes and realize, it was just a dream.
I feel sad that Im still alone. I feel sad that I cant hold your hand as in my dream.
I realize one thing now, A dream is still a dream.
Raak slechts teder mijn gevoelens aan bespot ze niet met stille lach teer zijn de snaren verweven in mijn hart in elke trilling heropenen oude scheuren
al dep ik elke nieuwe dag met balsem der vergetelheid oude wonden zijn geslagen in geest verankert tot diepe pijn
al huil ik tot wind en maan oprecht en eerlijk ik doe alleen me zelf geloven dat alles is verwerkt
nu voelt mijn leven krachtig en sterk de berk heeft zich sterk verankert in de liefde van mijn zijn
een zachte kus stopt elke beweging in de flinter dunne web die mijn leven heet
mijn kamer acht honderd jaren oud het kleine raam het gewelfde plafond de muren een meter dik mijn kamer zo vertrouwd ik woon op een chateau hoog in de franse bergen het staat op een plateau waar niemand mij kan tergen
Het parfum van de liefde spuit het over me heen hou me vast, heel stevig laat me niet meer los Ruik aan me, ruik je het? de liefde, ware liefde wanneer ik het kwijt ben pak ik het flesje weer
Ik spuit meer en nog een keer steeds meer en meer
Ik zit nu vol met liefde wil het overbrengen op jou mijn liefste, kom je bent nu al binnen Op de binnenplaats gekomen door de doornestruiken je rook het parfum van mij eindelijk ben je er weer
En dan nog een keer spuit ik weer in de hoop op meer
De wind strijkt door de bomen. De bladeren zijn weer groen. En volop schijnt de zon weer. Wat is dit toch een mooi seizoen.
Mijn haar wappert door de wind. Ik voel me vrij en geniet. De wereld lijkt tevreden, door al het moois dat je ziet.
Planten groeien en bloeien. En bloemen gaan weer open. Het lijkt wel alsof ze zelfs, in mijn hart zijn gekropen.
Alles leeft en beweegt. Vlinders gaan van struik naar struik. En terwijl ik naar ze kijk, voel ik ze zelfs in mijn buik. De zon lacht me tegemoet. Ik straal door haar mooie licht. Komt het nou door de lente, of ben jij het, die dit allemaal aanricht?
straks zal ik bij je zijn was vanmorgen ook heel fijn tegen je aan wakker worden en me laten gaan strelend over je huid zeg je ineens "we moeten eruit" kan de hele dag wel van je genieten zeker als ik het buiten hoor gieten heerlijk warm tegen elkaar aan samen naar dromenland gaan
