Passie
Passieloos is zonder leven, ademloos heet passioneel op het evenveel terstond gedreven is 't gelief mijn zwakste deel.
Niet te geven, maar weerom in lege armen hier te ontvangen meandert de levensweg zich krom op blauw beurs gekuste wangen.
Hoor, een trein nadert over spoor de wind legt zich stil, secondenlang pijnigt een fluisterzang mijn oor; ik kom mijn lief, wees niet meer bang.
Hoe het klinkt weet slechts zij de liefste aller lievelingen? Ook ik kan er met 't verstand niet bij; waarom ik steeds haar naam blijf zingen.
|