vloeiden liefde
vloeiden liefde ik ken de druppel heb hem mijn hele leven gebruikt steeds kleine beetjes huilde nooit voluit hij groeide niet mee prikte vaak achter mijn ogen meer stond ik dan niet toe boog voorover kuchte wat wendde mij af snoot mijn neus toen was het over ik had geen keus pas met jou werd het anders hij wilde erbij druppels groeiden vloeiden liefde het alleen zijn voorbij
|