Daimler is het oudste automerk van het Verenigd Koninkrijk en werd opgericht in 1983. Het werd diverse malen in haar bestaan overgenomen en maakt tegenwoordig deel uit van Indiase autofabrikant Tata Motors.
Daimler werd in mei 1893 opgericht door Fredrick Simms en andere als The Daimler Motor Syndicate Limited met als doel het promoten van de (Duitse) Daimler motor (voor boten, automobielen of als statische motor). Motoren gemaakt in Cannstatt, Duitsland door de Daimler Motoren Geselschaft van Gotlieb Daimler.
Halverwege 1895 werd de Daimler Motor Company Limited opgericht, omdat er pas toen in Engeland kans leek te komen op de opheffing van alle negatieve wetgeving rondom automobielen. In november 1895 werd het bedrijf overgenomen door Harry Lawson. Het nieuwe bedrijf werd geregistreerd op 14 januari1896 en Gottlieb Daimler was een van de directeuren. Hij is echter nooit op een directievergadering geweest. De eerste Daimlers geproduceerd in Coventry, Engeland, dateren van 1897 en waren gebaseerd op de Duitse Daimlers, maar er werd ook veel techniek gebruikt van, onder andere, Peugeot.
In het begin werden modellen in allerlei maten op de markt gebracht maar de verkoop ging erg moeizaam. In 1910 is het bedrijf ingelijfd door de "Birmingham Small Arms Co. Limited (BSA)" een al lang bestaand bedrijf dat zich ook had toegelegd op het produceren van automobielen.
Binnen BSA was Daimler het belangrijkste bedrijf en de productie van de BSA automobielen is uiteindelijk gestopt. Wel werd in januari 1931 the Lanchester Motor Co. door BSA ingelijfd. De ontwikkeling van de verschillende merken heeft een snelle vlucht genomen maar de concurrentie in Groot-Brittannië was inmiddels enorm. Ook Lanchester heeft het niet gered. Lange tijd werden door Daimler zeer exclusieve voertuigen voor de royal en upper class gefabriceerd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de fabrieken in Coventry zwaar beschadig door Duitse luchtbombardementen. Het werk werd zoveel als mogelijk doorgezet en de fabrieken leverden een belangrijke bijdrage aan de oorlogsinspanning met de productie van kleine pantserwagens, zoals de Daimler armoured car en Daimler Scout Car, tanks en vliegtuigmotoren. Na de oorlog werd de productie van personenwagens weer opgestart.
André Citroën, geboren als Citroen (5 februari 1878 – 3 juli 1935) is de naam van de ingenieur die aan het begin van de twintigste eeuw een autofabriek opricht in Frankrijk. In 1900 verwerft hij in Polen een Russischpatent voor een productiemethode die hem in staat stelt om tandwielen met een V-vormige vertanding te produceren. Voordeel daarvan is de grotere sterkte, grotere precisie (de tanden 'schuiven' niet meer), en daardoor lagere slijtage en een lager geluidsniveau. Deze bijzondere vorm vindt men later terug als de dubbele keper in het Citroënlogo.
In 1905 begint André Citroën (de zoon van de Nederlandse diamanthandelaar Levie Citroen die in 1873 naar Parijs verhuisde) een tandwielfabriek. In 1908 helpt hij het slecht renderende automerk Mors er weer bovenop met managementadviezen. In 1915 start hij een munitiefabriek, gebaseerd op de lopendebandtechniek overgenomen na een bezoek aan Amerika en Henry Ford. Tijdens de Eerste Wereldoorlog produceert deze fabriek meer dan 23 miljoen granaten. Uit dit succes betrekt Citroën het benodigde startkapitaal om een automobielfabriek te beginnen. Wederom wordt als voorbeeld de productiemethode van Henry Ford gebruikt. In 1919 introduceert Citroën de eerste aan de lopende band geproduceerde auto van Europa, de Type A, ontworpen door Jules Salomon. Deze 4-persoons 10 pk-wagen kostte toen 7500 francs. Met dit type werd een serieproductie van tienduizend exemplaren per jaar begonnen. Hierbij kwam in 1922 de onsterfelijke 5 CV, beter bekend als de Citroen of het Klaverblad.
Citroën slaagde erin uit te voeren wat De Dion en Darracq hadden gepoogd en bracht twee revolutionaire elementen in de Europese auto-industrie: massaproductie waarbij speciale machines (lopende band etc.) werden gebruikt en een kleine wagen die desondanks toch betrouwbaar en sterk tot bijna onverwoestbaar was.
Vanaf 1919 behaalde Citroën succes op succes met het bouwen van, dan nog, achterwielaangedreven personenauto's en bestelwagens. Door zijn bijzondere manier van reclame maken verwerft het merk grote faam.
In 1919 neemt Citroën Adolphe Kégresse in dienst. Hij had een octrooi voor het gebruik van rupsbanden voor personenwagens. Diverse personenwagens van Citroën zijn in de periode 1921 en 1937 uitgerust met zijn uitvinding. De voertuigen van Citroën Kégresse konden in moeilijk terrein goed vooruit komen en ze werden gebruikt voor enkele beroemde expedities in Afrika. Citroën sponsorde deze expedities voor de publiciteit en om de aandacht op deze voertuigen te vestigen. Militairen kregen ook belangstelling en vooral het Franse en Poolse leger kochten grote aantallen die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog nog in gebruik waren.
In 1925 komt Citroën met het kloeke model B12, voorzien van een 10 pk motor en geheel stalen carrosserie. Een van de eerste wagens met 4-wielremmen. In 1928 introduceerde Citroën de Citroën C6. Deze zescilinder had een hoog rendement door een compressieverhouding van 6 op 1; voor die tijd zeer hoog.
Citroën organiseert wereldreizen per auto, zoals de Croisière Noir door Afrika, de Croisière Jaune door China en de Croisière Blanche door de CanadeseRocky Mountains. Citroën regelt de bewegwijzering in Frankrijk, stelt buslijnen in met Citroën-bussen, verzorgt autoverzekeringen en zorgt voor een dicht distributienetwerk. De 8 pk-Citroën Petite Rosalie reed van 15 maart tot 17 juli 1933 een afstand van 300.000 km op het circuit van Linas-Monthléry met een gemiddelde van 93 km/h.
In 1933 verschijnt een 15 pk-model op de weg, uitgerust met de nieuwe motor van Citroën: de moteur flottant.
Zijn laatste geniale zet, waarmee hij in 1934 een ommekeer in de automobielindustrie teweeg weet te brengen, is de introductie van de Traction Avant, de eerste in een grotere serie geproduceerde voorwielaangedreven auto ter wereld (de eerste in serie gebouwde was de Cord L-29 van 1929 t/m 1932 in een oplage van 4400 stuks). De Traction Avant had een aantal heel bijzondere aspecten voor die tijd: als eerste natuurlijk de voorwielaandrijving, waardoor er weinig passagiersruimte verloren gaat aan een middentunnel in de bodemplaat. Verder gaat het om een geheel zelfdragende carrosserie waar geen apart chassis onder gemonteerd is en is het een van de eerste in Europa in serie geproduceerde auto's met kopklepmotor. In de Verenigde Staten werden door Buick sinds 1903 al auto's met kopklepmotoren geproduceerd.
Goklust en de ontwikkeling van deze Traction Avant kosten hem echter zoveel geld, dat Citroën op de rand van een faillissement komt. In 1934 wordt het merk Citroën overgenomen door Michelin. Via nuchtere calculaties wordt drastisch gesneden in de ontwikkeling van de Traction en zo sneuvelt de poging tot het ontwikkelen van een automatische transmissie voor die wagen.
Op 3 juli 1935 om 9 uur overlijdt de inmiddels straatarme André Citroën aan de gevolgen van kanker. Straatarm, maar wel voortlevend in de geschiedenis als de man die vele bekende zaken als eerste heeft ingesteld: autoverzekeringen, autodealers, onderdelendistributie, openbaar vervoer per bus, bewegwijzering, bedrijfsmaatschappelijk werk, bedrijfsmedische dienst, de kindercrèche op het werk en zwangerschapsverlof. Hij wordt naar zijn laatste rustplaats in Montparnasse gereden in een Renault. Zijn laatste rustplaats wordt veel door Citroën-adepten bezocht en goed onderhouden.
Rond deze tijd wordt ook de Citroën 2CV ontwikkeld. Het ontwerp moest voldoen aan een aantal simpele criteria. Deze auto zou na de Tweede Wereldoorlog een doorslaand succes worden.
In 1900 koopt Citroën het alleenrecht voor een productiemethode die het mogelijk maakt om tandwielen met een V-vormige vertanding te produceren. Deze vorm werd verwerkt in het logo met de “dubbele chevron”. Op de grille van de Traction avant is dit nog erg tweedimensionaal, al snel krijgt het de scherpe strakke styling die pas in 2009 werd losgelaten. De dubbele chevron blijft, maar wordt afgerond tot wat in designerskringen al de "dubbele hondenneus" wordt genoemd. Eerder werden er al inconsistenties doorgevoerd, zoals in de hiernaast afgebeelde C4 WRC. De wijze waarop hier het logo in de grille is verwerkt, vloekt met het lange tijd gebruikelijke logo dat als sticker nog op de motorkap te zien is.
Het nieuwe logo is als eerste toegepast op de GT Concept. Het eerste productiemodel dat het logo draagt is de C3.
Na de Tweede Wereldoorlog herintroduceert Citroën de Traction Avant en brengt het de 2CV op de markt. Met het model werd de complete automobielindustrie verrast, want aan dit model ontbrak elke luxe; maar wat men niet verwachtte, het werd een wereldsucces. In veertien jaar werden er meer dan een miljoen stuks verkocht. Het eerste prototype was al in 1936 gebouwd vanuit de opdracht een auto te ontwerpen waarmee een boer een mand eieren naar de markt kon brengen zonder dat er een brak. Bijzonderheden waren het linnen dak en de uitneembare banken voor een picknick in de berm van de weg.
Op basis van de 2CV zouden later andere versies volgen: onder andere Dyane, Mehari, Ami, Acadiane.
In mei 1954 introduceert het merk op de Traction Avant 15H het beroemde hydropneumatischeveersysteem. De in 1955 geïntroduceerde DS en ID worden hiermee wereldberoemd, wederom een ommezwaai zowel qua design als techniek. De auto wordt opgevolgd door de CX. De HY is de bestelwagen van de Franse fabrikant, die opgevolgd wordt door de C35.
Een 2-cilinder/4-tact van 600 cm³ de Ami wordt nog op 24 april 1961 gepresenteerd. Ook Panhard rijdt mee op de successen van Citroën. Door een fusie kan de fabriek succes boeken met het model 24CT, dat diverse overwinningen in menige rally boekt. Topsnelheid van deze uitvoering: 160 km/h.
Eind jaren zestig stond het marktaandeel van Citroën onder neerwaartse druk. Het daalde in Frankrijk van 31% in 1965 tot 23% in 1968 en Citroën raakte in de verliezen.[1] Citroën zocht een partner en raakte in 1968 in gesprek met Fiat. Fiat stond er financieel beter voor en wilde buiten Italië uitbreiden. Citroen was sterk in grote personenwagens terwijl Fiat meer kleine wagens produceerde.[1]Gianni Agnelli voerde gesprekken met François Michelin, die de leiding van Citroën in handen had. Fiat wilde de zeggenschap in de combinatie hebben, maar de Franse president De Gaulle was hier fel op tegen.[1] Fiat kreeg toestemming om slechts een minderheidsbelang te kopen. Na de transactie kwamen er snel meningsverschillen over diverse onderwerpen en in de herfst van 1972 kwamen de eerste geruchten over een breuk naar buiten.[1]
Citroën draait in de jaren zeventig enorme verliezen, deels doordat men in de ontwikkeling van een revolutionaire motor is gestapt, de zogenaamde Comotor – een wankelmotor. Ook heeft Citroën jarenlang geen model tussen de Dyane en de DS, waardoor de ontwikkeling van deze auto, de Citroën GS, enorm veel geld kost. Het overgenomen Italiaanse Maserati blijft eveneens verlies lijden.
In 1974 gaat Citroën failliet. Hoewel het over de zuinige 2CV beschikt, is het bedrijf slachtoffer van de energiecrisis die in 1973 de kop opsteekt. Uit angst voor een enorme ontslaggolf stelt de Franse regering voor om Citroën te laten fuseren met Peugeot. Hieruit komt in 1975 de PSA groep voort. Een van de gevolgen hiervan is dat de Peugeot 104 als Citroën LN op de markt wordt gebracht. Toch behoudt Citroën de eigen identiteit, hoewel de invloed van Peugeot wel duidelijk wordt. Aspirationeel merk Maserati wordt aan DeTomaso verkocht.
Aangezien Citroën op dit moment twee succesvolle nieuwe ontwerpen op de markt had (GS en CX) en Peugeot voorzichtig was in zijn eigen financiën, was de PSA-onderneming een financieel succes vanaf 1975 tot 1979. Dan kocht PSA de activa van Chrysler Europe voor één symbolische dollar; dat leidde echter tot verliezen van 1980 tot en met 1985. Vanaf juli&n
De Cord Company werd in het begin van de jaren twintig opgericht door Errett Cord en gebruikt als de naam voor het bedrijf waar hij tweedehands auto's verkocht. De handel verliep erg goed en halverwege de jaren twintig kocht Errett Cord het grootste deel van de aandelen van de verlieslijdende Auburn Automobile Company. Nadat hij hier enkele veranderingen had doorgevoerd en Auburn gered had van een faillissement, wilde hij graag een nieuwe auto op de markt brengen die goedkoper zou zijn dan een Duesenberg (waar hij ook eigenaar van was), maar wel een klasse hoger dan het merk Auburn. Het resultaat hiervan was de Cord Automobile.
De eerste auto was de Cord L-29, een van de eerste auto's met voorwielaandrijving. Hoewel hierdoor de auto lager bij de grond kon worden gebouwd, wat de wegligging ten goede kwam, ging het wel ten koste van het vermogen. Met de 289 cid (4747 cc) grote 8 cilinder motor die 125 pk produceerde duurde het bijna 30 seconden om van 0 tot 100 te accelereren. Twee maanden na de introductie stortte de beurs van New York in en daardoor zijn er van de L-29 nooit veel verkocht. De productie werd begin 1932 gestaakt.
Eind 1936 kwam Cord met een nieuwe auto, de Cord 810. De 810 sloeg meteen aan bij het publiek, maar doordat men nog steeds in de depressiezat, vielen de verkoopcijfers tegen. In 1937 werden enkele veranderingen aan de auto aangebracht. Deze werd verkocht als de Cord 812. Nog steeds ging de verkoop slecht en op 7 augustus1937 werd de productie volledig gestopt
FCA US LLC ofwel Chrysler is een autofabrikant uit de Verenigde Staten die in 1925 werd opgericht door Walter Chrysler. Het bedrijf behoort samen met General Motors en Ford Motor Company tot de Grote Drie in de VS. Chrysler kwam op 10 juni 2009 uit een surseance van betaling-procedure (Chapter 11). Vanaf 2 januari 2014 is Chrysler volledig in handen van Fiat. Na een interne reorganisatie is FCA US vanaf oktober 2014 een dochteronderneming van FIAT CHRYSLER
Walter Chrysler werd in 1875 geboren. Na zijn schooltijd werkte hij bij de spoorwegen. Hij werd manager bij de American Locomotive Companytoen die in de auto-industrie wilde stappen. Dat kwam niet van de grond en in 1911 werd Chrysler directeur van de Buick Motor Company. In 1919stapte hij over naar Willys-Overland. Daar probeerde hij John Willys, oprichter en de man die hem had aangenomen, eruit te zetten met een overnamebod. De aandeelhouders hielden hem tegen en in 1921 vertrok Chrysler er.
Chevrolet, ook wel Chevy genoemd, is een Amerikaans automerk dat in 1911 werd opgericht in de Verenigde Staten. Het is eigendom van General Motors en is het meest verkochte merk van dat concern
In 1908 had William Durant het autoconcern General Motors opgericht. In 1910 verloor Durant de controle daarvan aan zijn schuldeisers. Met behulp van de ontwerpen van Louis Chevrolet , een bekende racewagenpiloot van Zwitserse origine, wilde hij zijn reputatie in de automobielindustrie opnieuw vestigen.
Op 3 november1911 richtten Louis Chevrolet, William Little en Edwin Cambell, William Durants schoonzoon, de Chevrolet Motor Company op. Het hoofdkantoor werd gevestigd in Detroit, Michigan. In 1912 lanceerde het merk de Classis Six, een sedan met 4,9 l-6-cilindermotor die 104 km/u haalde. Het kenmerkende vlinderdas-logo werd in 1913 ingevoerd. Naar verluidt was het logo gebaseerd op het patroon op een behangpapier dat Durant had gezien in een Franshotel.
Op 13 september1915 richtte William Durant de Chevrolet Motor Corporation op als een holding boven Chevrolet en de andere autobedrijven die Durant had opgericht sinds zijn vertrek bij General Motors.Tegen 1916 was Chevrolet zo winstgevend geworden dat Durant meerderheidsaandeelhouder van General Motors kon worden. Hij kreeg toen 54,5% van de aandelen van GM in handen. Op die manier werd hij daar opnieuw directeur en werd Chevrolet bij GM ingelijfd als een aparte divisie. In 1918 introduceerde het merk zijn eerste vrachtwagen en in mei dat jaar nam GM Chevrolets activa over.
In 1923 opende GM zijn eerste assemblagefabriek in Europa. Die fabriek, die GM International A/S heette, stond in Kopenhagen, Denemarken en produceerde Chevrolets voor de Noordoost-Europese markt. Het was de eerste keer dat GM voertuigen bouwde buiten Noord-Amerika. Op 7 januari1924 rolde de eerste Deense Chevrolet, een lichte vrachtwagen, van de band. Nog dat jaar bood het merk voor het eerst optioneel een autoradio aan. In 1927 verkocht Chevrolet meer dan 1 miljoen auto's. Met dat aantal werd ook Ford verslagen. In 1930 werd de 7 miljoenste auto geproduceerd en in 1941 werden 1,6 miljoen auto's en vrachtwagens gebouwd. Vanaf 1942 stond de productie gedurende 4 jaar stil. De fabrieken werden tijdens die periode ingeschakeld voor de oorlogsproductie van de Tweede Wereldoorlog.
In 1950 introduceerde Chevrolet de Powerglideversnellingsbak, de eerste volautomatische overbrenging in de goedkopere autoklassen. 1953 zag dan de introductie van de Corvette. Deze sportwagen met polyester koetswerk was de eerste Amerikaanse sportauto die met een grote oplage werd gebouwd. Een jaar later verscheen de bekende small blockV8-motor voor het eerst. In 1958 werd de Chevrolet El Camino gelanceerd. Deze combineert het comfort van een grote sedan met het gemak van een pick-up. Voor 1962 introduceerde het merk met de Chevy II of Nova een lijn van kleinere auto's.
In 1975 werd de Chevrolet Chevette geïntroduceerd. Het ontwerp van deze compacte wagen kwam oorspronkelijk van Opel. Het jaar daarop werden de modellen van alle merken van GM verkleind; een gevolg van de oliecrisis en het volgende toenemende succes van kleine buitenlandse, vooral Japanse, auto's. In 1979 worden compacte voorwielaangedreven auto's gelanceerd voor verschillende GM-merken, waaronder Chevrolet met de Citation. In 1983 gaat GM een joint venture aan met Toyota. Het ontstane New United Motor Manufacturing (NUMM) produceerde een kleine Chevrolet in een GM-fabriek in Californië. In 1993 gaan diezelfde partners een overeenkomst aan waarbij GM rechtshandige Chevrolet Cavaliers zal bouwen en verkopen aan Toyota die ze in Japan zal verkopen.
In 2003 kondigde GM aan dat een aantal van zijn pick-ups, waaronder de Chevrolet TrailBlazer EXT, vanaf modeljaar 2005 te verkrijgen zullen zijn met General Motors' Displacement on Demand (nu Active Fuel Management)-technologie. Hiermee zou het brandstofverbruik met 8% dalen door in lichtere omstandigheden een aantal cilinders uit te schakelen. In 2004 bracht GM met de Chevrolet Silverado zijn eerste hybride pick-up op de markt. Deze is 12% zuiniger dan vergelijkbare niet-hybrides.
In Europa wordt sinds 2004 Daewoo-modellen als Chevrolet verkocht.
Cadillac is een Amerikaans merk van luxeauto's. Sinds 1909 behoort het merk tot het General Motors-concern. Cadillacs worden wereldwijd verkocht. De belangrijkste afzetgebieden zijn de Verenigde Staten, Canada en China.
Cadillac is het oudste Amerikaanse automerk na Buick, en ook wereldwijd is het een van de oudste. Cadillac staat bekend om zijn innovatie, hoge kwaliteit en veel luxe. In België en Nederland zijn respectievelijk zes en vier dealers actief.
In 1899 was de Detroit Automobile Company opgericht, die in 1900 alweer failliet ging na slechts enkele auto's te hebben geproduceerd. Een jaar later werd het bedrijf opnieuw opgestart met hoofdingenieur Henry Ford aan het roer. Hij hernoemde het bedrijf tot Henry Ford Company. Na drie maanden ging het bedrijf opnieuw failliet en Ford en een aantal partners vertrokken. De investeerders zochten in augustus 1902 Henry Leland (1843-1932) op om de waarde van de fabriek en de machines te schatten alvorens die verkocht werden.
Henry Leland had samen met drie partners in 1890 Leland, Faulconer, en Norton opgericht. Dat bedrijf ontwierp en bouwde speciale machines en produceerde later ook benzinemotoren voor Ransom Olds, de stichter van Oldsmobile. Leland en zijn werknemers verbeterden de motor en verhoogden het vermogen van de oorspronkelijke 3,7 pk tot 10,25 pk. De verkopen van Oldsmobile liepen echter vlot en de nieuwe motor was niet nodig.
Leland toonde zijn motor aan de investeerders en stelde voor het bedrijf voort te zetten. De investeerders waren onder de indruk en gingen akkoord. Ze hoopten de eerste succesvolle autobouwer van Detroit te worden en kozen de naam van de stichter van die stad, Antoine Laumet de La Mothe, sieur de Cadillac, als nieuwe naam.Niet veel later werd het wapenschild van de familie Cadillac, omgeven door een lauwerkrans, geregistreerd als het embleem. Daarmee was de Cadillac Automobile Company geboren.
De eerste Cadillac werd geproduceerd in oktober 1902. In januari 1903 werd deze 10 HP voorgesteld op de autosalon van New York. Het publiek was enthousiast en binnen een week liepen 2286 bestellingen binnen. Het eerste jaar werden bijna 2500 auto's gebouwd, voor die tijd een enorm aantal. Vooral de precisie waarmee de voertuigen gebouwd werden, en dus de betrouwbaarheid, was een belangrijk verkoopargument.
Cadillac werd de eerste Amerikaanse autobouwer die de Dewar Trophy won. Die prijs was in 1904 in het leven geroepen door Sir Thomas Dewar, lid van het Britseparlement, om de technische vooruitgang van de automobiel te stimuleren. Cadillac won omdat de onderdelen van haar auto's zo precies gemaakt werden dat ze uitwisselbaar waren. Cadillac zou het enige bedrijf worden dat de prijs nogmaals won; de tweede keer was in 1912 vanwege het Delco-systeem dat een geïntegreerde elektrische starter, verlichting en ontsteking inhield.
David Dunbar Buick werd geboren op 17 september 1854 in Schotland. Toen hij twee jaar was, emigreerde hij met zijn ouders naar Detroit in de Verenigde Staten. In 1869 begon hij te werken bij een bedrijf dat loodgietersproducten maakte. Toen dat bedrijf tegen 1882 problemen kende, nam hij het samen met een partner over. Buick was ook de uitvinder van onder meer de tuinsproeier en een goedkopere methode om gietijzer van een laag email te voorzien. Met die innovaties en onder het management van Buicks partner werd het bedrijf succesvol.
In de jaren 1890 raakte Buick geïnteresseerd in de verbrandingsmotor. In 1899 verkocht hij zijn aandeel in het bedrijf voor $ 100.000 en begon de Buick Auto-Vim and Power Company. Hier richtte hij zich vooral op stationaire motoren. Later bouwde hij ook een auto maar zijn geld raakte op na slechts één gebouwde auto. Begin 1902 richtte hij de Buick Manufacturing Company op met de bedoeling motoren en auto's te bouwen en verkopen. Tegen het einde van het jaar was het geld weer op met slechts twee auto's gebouwd. Toch had hij toen de kopklepmotor uitgevonden die een hoger vermogen toeliet dan de zijklepmotor. In 1903 leende Buick $ 5000 van een vriend waarmee hij in Flint, Michigan op 19 mei 1903 de Buick Motor Company oprichtte.
Buick verkocht het bedrijf aan James Whiting die William Durant binnenhaalde om het te leiden. Dat was het einde van Buicks aandeel. Durant maakte Buick ondertussen tot de grootste automobielbouwer van de Verenigde Staten en richtte in 1908 met het verdiende kapitaal General Motors op als een holding boven Buick. Via allerlei overnames groeide General Motors tegen 1910 uit tot een groot concern van meer dan 30 bedrijven. Buick bleef intussen groeien en kreeg een goede reputatie inzake betrouwbaarheid. Tijdens de Eerste Wereldoorlog produceerde Buick ook vliegtuigmotoren en ambulances.
In 1925 werd een Buick de wereld rondgestuurd, waarbij die ook België en Nederland aandeed, om de betrouwbaarheid van GM als exporteur aan te tonen. In 1926 klom de productie tot meer dan 260.000 eenheden. Buicks werden ook gebouwd in Canada en onderdelen werden naar het buitenland, waaronder België, gestuurd om ter plaatse te worden geassembleerd. In 1929 werd ook een verkoopkantoor geopend in Shanghai, China. Ook werd dat jaar zustermerk Marquette gelanceerd dat in 1930 weer beëindigd werd.
Als luxemerk werd Buick harder dan andere merken getroffen door de Grote Depressie begin jaren 1930. In 1933 stuikte de productie ineen tot nauwelijks 40.000 stuks. In 1934 werd de nieuwe Buick Series 40 geïntroduceerd die uitstekende prestaties leverde voor een beperkte prijs. De productie klom dat jaar terug naar 78.000 stuks. In 1936 werden de Buick Roadmaster en andere succesvolle modellen toegevoegd. De productie klom daarmee tot bijna 200.000 exemplaren.
Bugatti is een gerenommeerd historisch Frans automerk, dat bekend is om zijn snelle, dure en exclusieve wagens. De merknaam is sinds 1998 in handen van Volkswagen AG
In 1909 vestigde de Italiaan Ettore Bugatti (Milaan, 15 september1881 – Neuilly, 21 augustus1947) zich in het toenmalig Duitse Molsheim bij Straatsburg waar hij als zelfstandig automobielbouwer begon. De Bugatti’s waren een kunstzinnige familie. De familie telde onder andere meubel- en interieurontwerper Carlo (Ettore's vader) en Ettore's broer Rembrandt was beeldhouwer: het beeldje van de olifant op de radiatordop van de Royale was van zijn hand.
Ettore had ruime ervaring in de toenmalige auto-industrie opgedaan bij verschillende merken zoals De Dietrich, Mathis en Deutz AG. Het was de bedoeling een kleine serie automobielen te bouwen met de eigenschappen van een door hem, tijdens zijn werkzaamheden bij Deutz in Keulen ontwikkeld prototype: Type 10. Het Type 15 had een grotere wielbasis dan het Type 10. De serieproductie begon met model Type 13: een 1327 cc-motor met bovenliggende nokkenas.
In 1911 ontwierp Ettore Bugatti de Peugeot BéBé Type BP1, oorspronkelijk bedoeld als Bugatti Type 19. Peugeot produceerde deze auto vanaf 1913 in licentie, nadat de Duitse Wanderer het model had afgewezen. Van deze auto zijn meer dan 3000 stuks geproduceerd.
In de jaren voor de Eerste Wereldoorlog werd een viertal modellen met viercilinder motoren van 1327 tot 5027 cc geproduceerd. In 1913 ontwierp hij zijn eerste prototype met 8 cilinders in-lijn van 2655 cc, door een tweetal 4-cilindermotoren aan elkaar te koppelen.
In 1922 verscheen de eerste Bugatti met achtcilindermotor, het Type 30, met 1991 cc cilinderinhoud. Bij de Grote Prijs van Lyon in 1924 introduceerde Ettore Bugatti de Type 35, met een achtcilindermotor met 1991 cc. Het Type 35 baarde opzien. Niet alleen vanwege zijn prachtige vormgeving ten opzichte van zijn voorgangers (het Type 30 sigaar en het Type 32 Tank), maar vooral ook door de speciale achtspaaks aluminium wielen. Dit innovatieve ontwerp met geïntegreerde remtrommel was een sensatie.
Op basis van dit model ontstonden vele varianten, zoals de 35C met compressor, de 35T met 2,3 liter-motor, de 35B met 2,3 liter-motor met compressor. Daarnaast verscheen er een eenvoudigere versie op de markt in de vorm van de 35A. Deze had de motor van het Type 30 en spaakwielen in plaats van de befaamde aluminium wielen. Deze versie kreeg de bijnaam Tecla, naar de namaakparels die destijds te koop waren. In de loop der jaren verschenen verdere op basis van het Type 35 ontwikkelde racers, zoals het Type 51, met dubbele bovenliggende nokkenassen en het Type 54.
In de normale toerwagens leverde Bugatti onder andere het Type 44 (3000 cc) en Type 46 (5300 cc). De klant kon kiezen of hij de carrosserie van de fabriek wilde, of koetswerk wilde laten bouwen door andere carrossiebouwers.
Voor de allerrijksten werd de enorme Bugatti Royale Type 41 geïntroduceerd met een cilinderinhoud van 12.763 cc (!), een wielbasis van 4,32 meter en een gewicht van meer dan 3000 kg. Van deze auto zijn er maar een zestal (inclusief het prototype) geproduceerd. De auto was bedoeld voor de gekroonde hoofden van Europa, en werd commercieel gezien een flop. Koning Alfonso XIII van Spanje had interesse maar werd onttroond voordat hij een bestelling kon plaatsen. Van de zes gebouwde Royales wist Bugatti er drie te verkopen. De eerste werd verkocht aan een Franse textielmagnaat, Armand Esders. Deze auto had een prachtige roadstercarrosserie naar ontwerp van Jean Bugatti, zonder koplampen omdat de heer Esders nooit in het donker reed. De tweede Royale werd verkocht aan de Duitse gynaecoloog Dr. Fuchs en door Weinberger in München van een cabrioletcarrosserie voorzien. De laatste Royale werd verkocht aan de Engelse kapitein Foster. Deze liet er door Park Ward een salooncarrosserie op plaatsen.
Type 55 werd het platform voor de, tot aan het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog geproduceerde, Type 57. Dit type werd onder leiding van Ettore's zoon Jean ontwikkeld en veranderde de strategie van het bedrijf. Terwijl er voorheen meerdere verschillende modellen naast elkaar geproduceerd werden, zou vanaf 1934 alleen nog maar het Type 57, uiteraard wel in verschillende vormen, te koop zijn. Het Type 57 was een sportwagen met 3257 cc met dubbele bovenliggende nokkenassen. De 57 was in verschillende varianten leverbaar naast de "standaard" uitvoering, zo was er een 57C met compressor, een 57S met een lager en ingekort chassis (en een V-vormige grille) en natuurlijk de 57SC, sportchassis met compressor.
Bentley Motors Limited is een Britse fabrikant van luxueuze automobielen en sportwagens. Het bedrijf is opgericht in Engeland op 18 januari1919 door Walter Owen Bentley (1888-1971). Na de eerste wereldoorlog stond Bentley bekend om haar sportauto's die meededen aan de 24 uur van Le Mans en deze races ook vaak wonnen. Bentley werd overgenomen door Rolls Royce in 1931 waarna de productie werd gestopt voor 2 jaar. Tijdens de wedergeboorte van het merk werd besloten dat het een variant stille sportwagens binnen Rolls Royce moest worden. Sinds 1998 maakt Bentley deel uit van de Volkswagen Group. Sinds 2012 worden de meeste Bentley's aan China verkocht.
Auburn was een Amerikaans automerk van 1900 tot 1937. In 1925 was het bedrijf overgenomen door Erret Cord die het enkele jaren later onderbracht in zijn Cord Corporation. In 1937 ging dat concern financieel ten onder aan de Grote Depressie, en dat betekende ook voor Auburn het einde
is opgericht door Charles Eckhart (1841-1915) in Auburn (Indiana). Eckharts twee zonen, Frank en Morris, begonnen te experimenteren met auto's. In 1900 richtten ze hun bedrijf op met een startkapitaal van $2500. In 1903 bouwde Auburn een eerste productiemodel. Deze eencilinder werd nog bestuurd met een stuurhendel. In 1905werd een tweecilindermodel toegevoegd, gevolgd door een viercilinder in 1910 en een zescilinder in 1912. In 1909 nam Auburn twee andere lokale autobouwers over en verhuisden ze naar een grotere fabriek. Het bedrijf draaide redelijk goed tot de Eerste Wereldoorlog voor materiaaltekorten zorgde en de fabriek moest sluiten.
In 1919 werden de broers Eckhart uitgekocht door een groep investeerders uit Chicago. Hun doorstartpoging was minder succesvol dan gehoopt en in 1924 verzochten ze de succesvolle autoverkoper Erret Cord om het bedrijf te leiden. Cord deed echter een tegenbod en in 1925 werd hij eigenaar van het bedrijf. Cord zorgde voor een verbeterde stijl en meer pk's en de verkoop kwam weer van de grond. Cord nam ook de autobouwer Duesenberg over en bracht in 1929 een auto met zijn eigen naam op de markt. Hij bracht al zijn bedrijven onder in één groot concern: de Cord Corporation.
Auburn had altijd goed gebouwde, maar onopvallende auto's gemaakt. Erret Cord wilde van Auburn iets aparts maken en de Auburn 8-88 was het eerste resultaat van zijn leiderschap. Toch was Cord nog niet helemaal tevreden. Hij lanceerde een achtcilindermotor en meerkleurige lakken die Auburn onderscheidden van de concurrentie. De prijs van een Auburn steeg in 1926 met 52% terwijl het sectorgemiddelde slechts 1% was.
Toen sloeg de Grote Depressie toe. Cord mocht dan wel aantrekkelijke en geavanceerde auto's bouwen, ze werden nu gewoon te duur. In 1932introduceerde Auburn haar V12-motor. De verkopen bleven achteruitgaan en door de slechte economische toestand zag Cord zich gedwongen zijn aandelen te verkopen. In 1937 werd de productie van alle merken, waaronder Auburn, Cord en Duesenberg, stopgezet
Alvis is een Engelssportwagen- en vrachtwagenmerk. Het merk is in 1919 in Coventry opgericht door Thomas George John. In eerste instantie als machinefabriek, maar in 1920 werd de eerste personenauto gebouwd. De herkomst van de naam Alvis is niet zeker.
Alvis bouwde voertuigen van goede kwaliteit, maar in kleine aantallen. In 1927 kwam de productie voor het eerst boven de 1.000 exemplaren uit, maar zakte daarna in en pas in 1939 kon het verkooprecord worden verbeterd. In 1925 werd een wagen met voorwielaandrijving geïntroduceerd. Voorwielaandrijving was wel bekend in Engeland, maar werd niet eerder op een productiewagen toegepast. De financiële crisis van 1929 leidde tot een daling van de verkopen. Geld voor experimenten ontbrak en de auto's met voorwielaandrijving werden alleen nog op bestelling gemaakt.
In 1931 werd de Speed 20 geïntroduceerd. Dit werd het meest succesvolle model. De motor telde zes cilinders en een vermogen van 87 pk. Zes jaar later kwam de opvolger, de Speed 25. De motor had een cilinderinhoud van 3.571 cc en had een vermogen van 110 pk. Dit leverde een topsnelheid op van 150 km/u. De 4.3 Litre was een van de laatste vooroorlogse modellen. Het had een zescilinder benzinemotor met een inhoud van 4.387 cc.
Alec Issigonis (bekend van de Mini) heeft in het begin van de jaren vijftig enkele jaren voor Alvis gewerkt en een interessant ontwerp afgeleverd voor een motor die zowel op 4 als 8 cilinders kon werken.
Bekende types waren de TG uit de jaren dertig, de Firefly, de TC (in de jaren vijftig, op basis waarvan onder meer Graber in Zwitserland carrosserieën bouwde) en de TD uit de jaren zestig.
De autodivisie van Alvis heeft vrijwel altijd met verlies gedraaid. Deze divisie werd in 1965 verkocht aan Rover, vlak voor Rover opging in British Leyland. Rover heeft nog een keer een prototype van een sportwagen ontwikkeld die als Alvis op de markt gebracht zou kunnen worden, maar het bleef bij een prototype.
Alfa Romeo is in 1910 ontstaan uit SAID, de Italiaanse vestiging van het Franse automerk Darracq. Het bedrijf kreeg eerst de naam ALFA (Anonima Lombarda Fabbrica Automobili), tot het werd overgenomen door Nicola Romeo
In 1906 werd de Società Anonima Italiana Darracq (SAID) in Italië opgericht door de FransmanAlexandre Darracq. Darracq dacht dat de Italiaanse automarkt, die op dat moment nog in de kinderschoenen stond in vergelijking met Duitsland en Frankrijk, rijp was voor zijn oudere en kleine modellen. SAID werd door hem gestart als onderdeel van zijn reeds bestaande Franse autofabriek (Darracq).
Alhoewel zijn gedachte de Italiaanse markt te veroveren met oudere en kleine modellen vanuit het perspectief van de econoom slim was, was Darracq niet succesvol met SAID. Zijn eerste twee modellen voor de Italiaanse markt waren motorisch te zwak voor de op dat moment slechte en steile Italiaanse wegen. SAID kon niet concurreren met de wagens die in Italië geïmporteerd werden.
Ondanks het naderende einde voor SAID was Darracq niet bereid betere modelontwerpen door te sluizen naar zijn Italiaanse bedrijf. In 1909 werd Darraq uitgekocht door de bedrijfsleider van de Italiaanse vestiging, Ugo Stella. Deze huurde Giuseppe Merosi in om nieuwe modellen te ontwikkelen die daadwerkelijk geschikt zouden zijn voor de Italiaanse markt. De associatie met de slechte modellen van Darracq werd verbroken door vanaf 24 juni1910 een nieuwe naam voor de onderneming te voeren, Anonima Lombarda Fabbrica Automobili, kortweg ALFA. De eerste echte Alfa was de 24 HP, met 4084 cc, vier cilinders en 42 paardenkrachten. Dit was viermaal de kracht van het grootste Darracqmodel, dat hij moest vervangen.
Rond 1916, tijdens de Eerste Wereldoorlog, verkocht het laatste Darracqfamilielid zijn aandelen aan de bank. Deze wist ze door te verkopen aan een pomp- en compressorfabrikant, Nicola Romeo. Romeo was succesvol met het fabriceren voor de oorlogsindustrie en had nieuwe fabrieksruimte nodig. Hij was, als mijnbouwkundige, geen liefhebber van automobielen. Romeo kocht voor zijn doel de overige aandeelhouders van Alfa volledig uit en kreeg zo het volledige bedrijf in handen. Hij begon de fabrieken te gebruiken om tractoren, vliegtuigmotoren en spoorwegmaterieel te fabriceren. Hoeveel er ook gefabriceerd werd, auto's rolden er niet meer van de band gedurende de oorlogsjaren. Tijdens deze jaren noemde Romeo de onderneming zelfs naar zichzelf.
Na de oorlog in 1918 stortte de oorlogsindustrie in. Nicola Romeo was een vaardig ondernemer en zag de kans om alsnog auto's te gaan produceren. De onderneming werd opnieuw hernoemd. De naam Romeo voor de wagens zou weinig betekenen buiten de mijnbouwwereld, waar Nicola Romeo tot de oorlog succesvol in was. Nicola wilde echter nog steeds zijn naam verbonden zien met het bedrijf en wilde niet gewoon de vooroorlogse naam ALFA gebruiken. Het compromis luidde "Alfa Romeo".
Om het nieuwe merk bekendheid te geven begon Alfa Romeo deel te nemen aan de diverse races die in Italië werden gehouden, en men wist hier de nodige successen mee te boeken en daadwerkelijk naamsbekendheid op te bouwen. De verkopen stegen gestaag. Rond 1925 werd Merosi als technisch hoofd opgevolgd door Vittorio Jano. Jano verliet voor zijn aanstelling het raceteam van FIAT. In die tijd was Enzo Ferrari het hoofd van het raceteam van Alfa Romeo (na ook veel races voor Alfa Romeo te hebben gereden) en Ferrari was ervoor verantwoordelijk Jano zover te krijgen FIAT te verlaten om voor Alfa Romeo te komen werken. Jano construeerde meteen de legendarische P2, een auto die zeven jaar lang de grand-prixwedstrijden zou domineren. In 1932 werd de P2 opgevolgd door de Tipo B, een wagen die gedurende twee jaar elke Grand Prix won waaraan hij deelnam. In 1933 dreigde Alfa Romeo failliet te gaan, maar de Italiaanse regering bracht redding en het IRI (Instituut voor Industriële Wederopbouw) werd eigenaar van het bedrijf. Meteen trok Alfa Romeo zich terug uit alle competities en het racen met Alfa's werd overgelaten aan Scuderia Ferrari. Tijdens de tweede helft van de jaren '30 gaat het Alfa Romeo voor de wind, en in 1938 wordt Alfa Corse opgericht om de controle over de racedivisie weer naar Alfa Romeo zelf te brengen.
De voorloper van Pierce-Arrow werd in 1865 opgericht en heette Heinz, Pierce and Munschauer. Dat bedrijf maakte consumentenproducten en was bekend om haar vergulde vogelkooien. In 1872 kocht medeoprichter George Pierce zijn twee partners uit. Hij veranderde de naam daarop in George N. Pierce Company. In 1896 begon het bedrijf ook fietsen te maken. In 1900 probeerde Pierce ook een stoomwagen te bouwen met een licentie van Overman, maar die plannen mislukten. Doch bouwde Pierce in 1901 een eerste auto, de Moterette, met een eencilinder onder licentie van De Dion-Bouton die 3 pk produceerde. De tweecilinder versie hiervan kreeg in 1903 de naam Arrow. Deze was al 15 pk sterk. In 1904 werd de motor vervangen door een van eigen makelij.
Het model met eigen motor werd Great Arrow gedoopt en had een viercilinder die 24-28 pk produceerde. De auto kostte $4000 en maakte Pierce tot één van de duurste merken op de Amerikaanse markt. De Great Arrow was een betrouwbare luxe-auto wat werd bewezen in uithoudingswedstrijden. Daardoor kreeg het model succes waardoor het bedrijf begon te groeien. Reeds in 1906 werd een tweede fabriek geopend.
In 1908 werd de George N. Pierce Company hernoemd tot de Pierce-Arrow Motor Car Company. De familie Pierce verkocht haar belang in het bedrijf en was daarna niet langer betrokken. Datzelfde jaar werd ook de Great Arrow stopgezet. In 1909 bestelde toenmalig Amerikaans president Taft twee Pierce-Arrows voor officieel staatsgebruik. Het waren de eerste officiële auto's van het Witte Huis.
Pierce-Arrow bleef verder groeien in grootte, luxe en prestige. In 1910 waren er drie modellen, Model 36, Model 48 en Model 66. Model 36 had een 6-cilinder van 36 pk en varieerde in prijs van $3850 tot $7200. Pierce-Arrow Model 66 had een grotere zescilinder die 60 pk sterk was. De prijs van dit model lag tussen $6500 en $8000. In die periode produceerde Pierce-Arrow ook even motorfietsen.
Vanaf 1913 werden elektrische koplampen standaard op Pierce-Arrows. In 1914 verscheen één van de meest opvallende stijlkenmerken: de koplampen werden van hun traditionele plaats naast de radiator naar een behuizing aan de uiterste zijkant van de wielkasten verplaatst. De auto's kregen hierdoor een breder voorkomen en het stijlkenmerk bleef behouden tot het einde in 1938. Nog in 1914 steeg de motorinhoud van de Model 66 tot 13,5 liter en was de Model 48 (48 pk) verkrijgbaar met een zelfstarter op ethyn (Model 48D). Tijdens de Eerste Wereldoorlog bouwde Pierce-Arrow militaire voertuigen.
Benz was het merk, waaronder Carl Benz auto's bouwde. Benz was de eerste autoproducent ter wereld en bouwde zijn eerste voertuig al in 1885. Hij patenteerde zijn motorwagen in 1886 en deed zijn eerste officiële proefrit door Mannheim in juli van dat jaar.
Benz' vrouw Bertha was wellicht de eerste persoon ter wereld die een echt autoritje maakte, toen ze van Mannheim naar Pforzheim (een afstand van 80 km) reed in 1888. Er zijn mensen die beweren dat dit ritje ervoor zorgde dat de auto zich bewees. Vrouw Bertha was een vindingrijke vrouw en dat was nodig ook, want de eerste auto was niet zonder problemen te besturen. Ze moest in het holst van de nacht op zoek naar benzine en vond een apotheek. Het eerste "benzinepompstation" ter wereld.
Na dit initiële succes werd Benz de eerste autoproducent ter wereld, toen hij de min-of-meer gestandaardiseerde Benz Victoria op de markt bracht. Deze auto werd door verschillende andere autofabrikanten in licentie geproduceerd. Een jaar later kwam de Benz Velo uit. Benz bleef te lang teren op zijn succes en uitvinding en tegen 1900 kwam het merk in de problemen. Mede door de ontwikkeling van de Blitzen-Benz, een racewagen, wist men het imago wat op te vijzelen. Desondanks werd het in Duitsland moeilijk om het hoofd boven water te houden.
Algemeen wordt erkend dat de eerste automobielen met verbrandingsmotorop benzinezo goed als gelijktijdig werden gebouwd door meerdere uitvindersdie onafhankelijk van elkaar werkten. Voor dit kon gebeuren ontdekte een Oostenrijksechemicus, Abraham Shreiner, eerst de benzine.
Benzine is kleurloos en bestaat uit een mengsel van koolwaterstoffen met doorgaans 4 tot circa 12 koolstofatomen, met name uit vertakte alkanen en moleculen met een benzeenring, zoals tolueen en xyleen. Het is wellicht verrassend dat, ondanks de naam, moderne benzine weinig tot geen benzeenbevat. Deze component is verwijderd omdat hij kankerverwekkend is. Ook zwavelverbindingen zijn verwijderd om luchtverontreiniging tegen te gaan.
Aan benzine die als brandstof gebruikt wordt, worden additieven (ook wel dopes genoemd) toegevoegd, onder andere om te voorkomen dat de motor gaat kloppen (ook wel pingelen genoemd). De klopvastheid wordt uitgedrukt in het octaangetal van de benzine.
Hoewel de eerste stoomauto’s al in 1769 werden geproduceerd, wordt de Benz Patent-Motorwagen gezien als de eerste auto ooit. Deze auto werd in 1886 ontwikkeld en had een voor die tijd hypermodere verbrandingsmotor, aangedreven door benzine. Tussen 1886 en 1893 werden er slechts 25 Benz Patent-Motorwagens gebouwd. Toentertijd kostte het 1.000 dollar. De eerste autorit ooit werd gemaakt door Bertha Benz, de vrouw van Karl Benz. Zij nam de auto stiekem mee en maakte een rit van 96 kilometer. Samen met haar twee kinderen reed ze van Mannheim via Heidelberg naar Pforzheim.
